Dat een spits van het kaliber Huntelaar veel doelpunten maakt vind ik helemaal niet gek. Ik vind het eerder gek dat Rosales en Rosenberg toendertijd geregeld hun man voorbij kwamen en zowaar aardig wat bruikbare voorzetten wisten af te leveren. Tegenstanders moesten wennen aan het vleugelspel dat Ajax ineens ging spelen. Na een paar weken waren tegenstanders hierop ingesteld en werd weer duidelijk dat Ro en Ro matige voetballers zijn die niet renderen op de vleugels als ze op de juiste manier worden verdedigd.Nihad schreef:Toch gek. Vorig jaar speelden we met dezelfde voorhoede en toen liep hij 1 op 1.Huntelaar is meer van de kaats en dan weer positie kiezen in de 16 en wachten op de voorzet die toch niet komt omdat Ajax geen geschikte buitenspelers heeft.
Niet alle doelpunten waren toendertijd trouwens uitgespeelde aanvallen, Huntelaar maakte ook veel intikkertjes. Een van de grote kwaliteiten van Huntelaar is namelijk dat hij het instinct heeft om op de juiste plek te staan. Deze en de andere kwaliteiten van Huntelaar kunnen volgens mij ook prima uit de verf komen als hij een van de twee spitsen is in een 4-4-2 systeem, ook al heeft hij weinig ervaring met dit systeem.
Ik pleit ook helemaal niet voor het 4-3-3 systeem omdat ik liever Babel dan Huntelaar in de spits zie. Ik zie ze het liefst allebei in de spits. Het gaat mij om de vleugelaanvallers. Die voegen momenteel niets toe, zijn de zwakke schakels. Het middenveld wordt nogal eens overlopen. Hoe dit op te lossen ligt voor de hand: een extra middenvelder erbij en de vleugelaanvallers inruilen voor een extra spits.
Ik vind niet dat je spelers moet aanpassen aan een heilig verklaard systeem. Spelers zijn namelijk moeilijk aan te passen. Rosales wordt nooit een snelle aanvaller met een loepzuivere voorzet. De (potentiële) kwaliteiten van spelers zijn een gegeven. Van die spelers moet de trainer het sterkste team proberen te maken. In een thuiswedstrijd tegen een ploeg uit het rechter rijtje kan dat een 4-3-3 systeem zijn met Perez, Babel of Rosales op de vleugels. In het merendeel van de wedstrijden zie ik de kwaliteiten van deze selectie echter beter uit de verf komen met 4 middenvelders en 2 spitsen.
Tja, wat is 'beter'? Dat iedere zone van het veld door een mannetje wordt bezet? Is dat de graadmeter voor een 'goede veldbezetting'? Veldbezetting is geen doel opzich, voetbal wordt gespeeld om meer doelpunten te maken dan de tegenstander (men noemt dat ook wel winnen ;) ) en attractief/dominant/aanvallend veldspel op de mat te leggen. Dat kan in zoveel systemen, met 3 aanvallers op papier, maar ook met 2 of 4. Met het spelersmateriaal van Ten Cate is die kans het grootst met 2 spitsen.Nihad schreef: Daarbij blijf ik voorstander van spelen met 3 spelers voren. Met vleugels is je veldbezetting beter, kan je beter druk naar voren zetten en zijn veel tegenstanders het niet gewend.