Leonardo Vitor Santiago
Moderator: mods
ADLeonardo is heel gelukkig
ROTTERDAM - Veel Nederlanders hadden medelijden met hem, toen hij in februari huilend op een brancard van het veld werd gedragen.
Leonardo scoorde de winnende treffer in blessuretijd. FOTO ANP
Leonardo wist dat hij voor de tweede keer in zijn carrière zijn kruisband had afgescheurd en dat zijn avontuur bij Ajax was mislukt voordat het goed en wel was begonnen.
Hij is terug uit Brazilië, waar een Braziliaanse chirurg de chaos in zijn knie heeft hersteld. In het hartje van Rotterdam, waar hij net een nieuw huis heeft gekocht en waar hij zich anderhalf jaar na zijn vertrek bij Feyenoord nog steeds thuisvoelt, drinkt hij cola op een terras.
,,Ik ben blij dat ik naar Brazilië ben gegaan. Ik was er drie weken in een kliniek in Sao Paulo. Alles was particulier en was geweldig geregeld door Ajax. Ik kende de dokter via andere Braziliaanse spelers. Hij heeft Maxwell, Vampeta en Rai ook geopereerd. De dokter van Ajax vloog met me mee naar Brazilie en ook die was onder de indruk van wat de chirurg heeft gedaan.
,,Ik zat er niet tussen voetballers, maar tussen gewone patiënten. Ik heb weken contact gehad met een man van bijna 80 jaar. Die ging bijna huilen toen ik wegging. ‘Ik ga je missen, Leonardo,’ zei hij bij het vertrek. Die mensen wisten niet eens dat ik voetballer was. Dat vond ik eigelijk het mooiste.
,,Het voelt deze keer heel anders dan de vorige keer. Toen duurde het 15 maanden voordat ik terug was op het hoogste niveau. Nu denk ik, maar ik moet voorzichtig zijn, dat het veel sneller zal gaan. De knie voelt beter aan dan de vorige keer. Toen voelde ik bij elke oefening weer steken en instabiliteit. Nu voelt mijn knie sterk.’’
Wat hem letterlijk en figuurlijk ook op de been houdt is de warmte die hij om zich heen voelt. ,,Toen, bij Feyenoord, was alles om mij heen negatief. De hele sfeer werkte op me door. Alles lag aan mij, vond men, niets lag aan de club.
,,Bij Ajax zat en zit ik lekker in mijn vel. Ik ben fantastisch opgenomen door de groep, ik voetbalde voor het eerst sinds jaren weer lekker en privé ben ik ook super gelukkig. Dat komt door Rosa, mijn Nederlandse vriendin met wie ik al weer een hele tijd samenwoon.’’
,,De spelers pestten me er zelfs mee dat ik zo vrolijk was.
He, jongens, waar is Leo?, zeiden ze, als ik gewoon in de kleedkamer zat.
Jij bent Leo niet, want je hebt niks te klagen. Jeetje mina, Leo, bij Feyenoord liep je altijd te klagen.
Ze houden het trouwens elke week vol: ‘Nog steeds niks te klagen, Leo?’
Dan zeg ik: Nee, jongens, ik ben gelukkig.’’
Leonardo is zelfs méér dan gelukkig met de aanwezigheid van Jaap Stam bij zijn huidige club.
,,Jaap is geweldig. Echt, dat is nu een prof die iedereen bij elkaar houdt en die bij alle jongens groot respect heeft. Hij is sociaal, hij is gewoon lief. Jááá, echt, ik vind Jaap top. Ik heb nog nooit een speler meegemaakt die bij zo veel grote clubs heeft gespeeld en zo aardig is voor andere jonge spelers, die nog niks hebben gewonnen.
,,Alleen s morgens vroeg moet je niet zeuren bij hem. Dan heeft Jaap zo’n gezicht. (Leonardo trekt een vermoeide blik, red.). Komt door de files. Daar wordt hij gek van. Vaak zijn grote spelers een beetje arrogant. Jaap niet. Ik hoop dat hij nog jaren bij Ajax blijft.’’
Ook op Wesley Sneijder is de kleine Braziliaan gesteld. ,,Wesley is de belangrijkste speler van Ajax. Waarom? Omdat hij de beste middenvelder van Nederland is. Hij heeft een sleutelrol in de ploeg. Als hij weggaat, is dat een groot verlies. Als ik Ajax was, zou ik er echt alles voor opzij zetten om hem minimaal een jaar bij ons te houden.
,,Wesley is beter dan Deco, de Portugees van Barcelona. Hij verrast met de bal op elk moment in de wedstrijd. Soms lachen we samen over de toekomst. Dan zeg ik tegen hem dat hij nog een jaar moet wachten en dat hij eerst naar Barcelona moet gaan en dat ik later kom. Ik zeg ook altijd dat blaugrana hem beter staat dan het wit van Valencia.
,,In het veld klik ik goed met hem. We hoeven niet veel te zeggen. Hij laat mij beter spelen. Daarom wil ik in de toekomst nog veel vaker met hem voetballen. Met Wesley én met Jaap. Dat zou mooi zijn.’’
Het gevoel is voor Leonardo alles bepalend. Bij Feyenoord was dat mooie gevoel er niet altijd, maar hij zal nooit één lelijk woord over zijn oude club zeggen. ,,Feyenoord heeft het moeilijk. Ik gun de mensen daar ook het plezier.’’
Hij is een van de vele jonge spelers die vroeg zijn afgezwaaid. ,,Als ik zie wie er de afgelopen jaren allemaal weg zijn gegaan daar. Buffel, Sprockel, Mtiliga, Loovens, Smolarek, Lazovic, Van Persie. Ik denk dat ik een heel elftal kan opnoemen met jonge spelers, die samen met mij nu bij Feyenoord hadden moeten spelen. Echt, dat was voor Nederlandse begrippen een topploeg geweest.’’
Hij gelooft dat de mensen in Rotterdam hem ook een andere carrière hebben gegund.
,,Ik woon nog in Rotterdam, ik kan er goed over straat en wordt nooit lastig gevallen. De mensen snappen mijn keuze, denk ik. Ze weten dat ik niet uit de Kuip ben weggegaan omdat ik ze pijn wilde doen.’’
Zijn geluk van nu doet hem voor het eerst sinds lange tijd terugdenken aan zijn jeugd. ,,Weet je dat ik daar, in Rio de Janeiro, ook best gelukkig was. Toen ik tien jaar was bestond mijn hele leven uit voetballen en vliegeren. Ja, vliegeren! We hadden eigenlijk niks om van te leven. Vliegeren was buiten het voetbal het allergrootste tijdverdrijf. Het kostte weinig en we hielden elke dag wedstrijden.
,,Hoe? Iedereen maakte zijn eigen vlieger.’’
Leonardo tekent op een papiertje hoe hij zijn vlieger maakte. Tot in detail legt hij uit waar de snelheid uit te halen is en welke materialen het beste zijn.
,,Daarna ging het erom welke scherpe dingen je aan je vliegertouw kon vastmaken. In de lucht was het de sport om de lijnen van een andere vlieger door te snijden.
,,Ik kon dat heel goed. Soms ging het fout, dan was ik boven de drukke wijken van Rio mijn vlieger kwijt. Geld om een nieuwe te kopen of te maken had ik niet. Dan bleef ik uren bij de bovenleiding van de tram kijken tot er aan het begin van de avond eentje naar beneden kwam en daar bleef hangen. Voordat ze hem hadden gevonden, had ik ’m al weggekaapt. Als dat niet lukte, ging ik bij de buurman mooie bamboestokken pikken om er weer eentje zelf te maken.’’
Hij glimlacht als hij blijft vertellen over de avonturen uit zijn jeugd.
,,Vliegeren is het mooiste wat er is. Hoe hoger naar de hemel je vlieger gaat, hoe machtiger dat je bent. Jouw vlieger kijkt dan over de hele stad Rio. Over een paar weken ga ik met vakantie naar Rio. Ik heb er een huis gekocht voor mijn moeder en mijn broer. Met beveiliging, met alles. In een mooie wijk. Dat maakt me ook weer blij, dat zij zo kunnen wonen dankzij mij.
,,Er mag hen nooit iets overkomen. Ik ben in mijn jeugd veel vrienden kwijtgeraakt op straat. Iedereen weet dat ik bij JJ op de voetbalschool zat, waar Feyenoord me toen heeft ontdekt.
,,De jongens waren allemaal van de straat en de criminaliteit was in Rio hoog. Op straat ben je er overgeleverd aan de bendes. Ik denk dat er zeker vijftien vrienden zijn gestorven uit die periode. Mijn beste vriend, die daar nog woont, belde me een tijdje terug op. Hij zei: weet je wie er nu weer dood is? Het ging om een hele goede vriend van ons. Toen zei ik: houdt het dan nooit op?
,,Begrijp je nu waarom ik hier gelukkig ben? Ik heb een goed leven hier. Zij hebben daar heel andere problemen. Mijn probleem is dat ik een zere knie heb en dat ik een paar maanden terug moest kiezen tussen Tottenham Hotspur, PSV en Ajax.’’
Leonardo staat op. Hij kijkt naar de blauwe hemel boven de skyline van Rotterdam. Er is geen vlieger te zien.
Apart ventje.
Het stinkt aan alle kanten!
En iedereen maar zeiken dat het zo'n vervelend mannetje is. Op het veld gedraagt hij zich af en toe als een klein kind, maar als ik dit lees krijg ik niet de indruk dat we te maken met een arrogant, verwend rotjong. Eerder een bijzonder emotioneel joch. Ik mag hem wel.
Verder opvallend dat hij Rotjeknor is blijven wonen en dat Stam zo'n geweldige indruk op hem heeft gemaakt. Stam is lief. Laat z'n tegenstanders het niet horen.
Verder opvallend dat hij Rotjeknor is blijven wonen en dat Stam zo'n geweldige indruk op hem heeft gemaakt. Stam is lief.
Laat z'n tegenstanders het niet horen.
Come back soon Leo! :hupajax.gif:Hoe leuk hij nu ook mag zijn, in de jeugd was het een vervelend mannetje dat meer op de grond lag (ik dacht toen al dat hij per wedstrijd een stel kruisbanden verloor) dan voetbalde. Bij feyenoord vond men dat te lang "prachtig", weer een strafschop, weer een vrije trap enz.
Zo'n ""Tor"" is vreemd, maar werkt wel; ik kan weer inloggen!
24/8/2007 - Leonardo over maand weer bij de groep
(Gepost door RvN)
BRON: Ajax.nl
Leonardo liep vorig seizoen tegen Heerenveen zijn kruisbandblessure op. Het herstel verloopt voorspoedig en is in een finale fase beland, zo liet Ten Cate weten op de persconferentie vrijdagmiddag. ,,Ondanks zijn blessure loopt hij met een stralende glimlach door de catacomben. Over ongeveer een maand hopen we Leonardo in de groep te begroeten.’’
AN
Thomas schreef:24/8/2007 - Leonardo over maand weer bij de groep
(Gepost door RvN)
BRON: Ajax.nl
Leonardo liep vorig seizoen tegen Heerenveen zijn kruisbandblessure op. Het herstel verloopt voorspoedig en is in een finale fase beland, zo liet Ten Cate weten op de persconferentie vrijdagmiddag. ,,Ondanks zijn blessure loopt hij met een stralende glimlach door de catacomben. Over ongeveer een maand hopen we Leonardo in de groep te begroeten.’’
AN
Nou dan zijn Edgar Leo en Mitea allemaal er weer bij , wordt nog druk op links
Ajax Netwerk1/12/2007 - Koster ziet in Leonardo centrumspits
(Gepost door RvN)
Volgens Het Parool ziet Adrie Koster in Leonardo in eerste instantie geen linksbuiten, maar een centrumspits. Op die positie speelt de Braziliaan ook zelf het liefst. Komende week hervat Leonardo de groepstraining. Hij zou zelf zijn rentree willen maken aanstaande maandag in het duel van Jong Ajax tegen Jong Feyenoord. Ajax staat hem dat echter niet toe omdat de club dat duel te beladen vindt voor Leonardo om zijn rentree te maken.
Hebben we eigenlijk ooit zoveel buitenspelers gehad? Suarez, Luque, Kennedy, Rommedahl, Mitea, Leonardo, Manucharyan.
Het gekke is dat voor vrijwel iedere speler wel iets te zeggen valt. Alleen Mitea valt wat mij betreft definitief buiten de boot. Rommedahl zou bij het doorselecteren in principe ook buiten de boot moeten vallen, maar het speelt waarschijnlijk mee dat die jongen er gewoon vrede mee kan hebben dat hij op de bank zit. Hij gaat niet lopen mekkeren, en dat telt ook ergens voor.
Het gekke is dat voor vrijwel iedere speler wel iets te zeggen valt. Alleen Mitea valt wat mij betreft definitief buiten de boot. Rommedahl zou bij het doorselecteren in principe ook buiten de boot moeten vallen, maar het speelt waarschijnlijk mee dat die jongen er gewoon vrede mee kan hebben dat hij op de bank zit. Hij gaat niet lopen mekkeren, en dat telt ook ergens voor.