Nee hoor. PSV heeft een tijd steenhard ontkend dat Alex van Chelsea was. Later was hij opeens, hoe noemden ze dat ook al weer, economisch eigendom of zoiets...generaal schreef: Ja, leuk grapje hoor, maar toen de Alex-transfer aan werd gekondigd was het al algemeen bekend dat Chelsea Alex had betaald via een "optie". Tijdens de Salcido-transfer was daar geen sprake van.
PSV deel 2
Het stinkt aan alle kanten!
Ik heb het over de gevestigde sportpers. Dan heb ik het dus niet over de Nederlandse krantenjongens, maar over de betere Britse, Spaanse en Braziliaanse sportkranten.joey schreef:Nee hoor. PSV heeft een tijd steenhard ontkend dat Alex van Chelsea was. Later was hij opeens, hoe noemden ze dat ook al weer, economisch eigendom of zoiets...generaal schreef: Ja, leuk grapje hoor, maar toen de Alex-transfer aan werd gekondigd was het al algemeen bekend dat Chelsea Alex had betaald via een "optie". Tijdens de Salcido-transfer was daar geen sprake van.
-
El Clavo
- AT Toto winner 08/09
- Berichten: 15396
- Lid geworden op: do apr 29, 2004 6:42 pm
- Locatie: Mijdrecht
Haha lul niet zo slap. Firts Westerhof in Studio Voetbal: "Alex is 100% eigendom van PSV"generaal schreef:Ja, leuk grapje hoor, maar toen de Alex-transfer aan werd gekondigd was het al algemeen bekend dat Chelsea Alex had betaald via een "optie". Tijdens de Salcido-transfer was daar geen sprake van.Jöhnk schreef:Maar dat was Alex ook.
Iedereen in Eindhoven baalt ervan dat dat "samenwerkingsverbandje" is uitgelekt. Houd jezelf niet voor de gek.Leer lezen.Spijker schreef:Haha lul niet zo slap. Firts Westerhof in Studio Voetbal: "Alex is 100% eigendom van PSV"generaal schreef:Ja, leuk grapje hoor, maar toen de Alex-transfer aan werd gekondigd was het al algemeen bekend dat Chelsea Alex had betaald via een "optie". Tijdens de Salcido-transfer was daar geen sprake van.Jöhnk schreef:Maar dat was Alex ook.
De T.Een Brits tabloid schreef dat scout Piet de Visser (72) voor Chelsea belangrijker is dan trainer Mourinho. Vindt Piet niet leuk. Komt alleen maar gedonder van. Laat hem nou maar gewoon lekker voetbaltalenten opsporen, voor PSV en Chelsea. Met de geur van gras in de neus. Want dat is en blijft het beste medicijn tegen zijn kanker. Voetbal is zijn leven, voetbal houdt hem in leven, voetbal maakt van hem een gelukkig mens. En als er geen voetbal is? Dan zijn er de dieren.
’t AFGEDWONGEN GELUK
PIET DE VISSER Voetbaldier, scout, levenskunstenaar: ’Niets geneest beter dan de geur van gras’
,,Regelmatig komen mijn doktoren naar me toe: Piet, doe ons een lol en praat die patiënt even moed in’’
OISTERWIJK, zondag
De koffer stond al gepakt in de gang. Tripje naar het vermaarde jeugdtoernooi van Toulon, voor de 26e keer op rij. Vorig jaar hadden ze hem nog als jubilaris onderscheiden. Leuke sfeer, leuke mensen, formidabele talentjes, een eldorado voor hem, scout der scouten. Gáán dus, maar eerst nog even plassen. Piet de Visser, onbewogen pratend, alsof hij het over zoiets onbeduidends heeft als een onverwachts buitje op een mooie zomerdag. „Ik zag dat het niet goed was en dacht: toch maar even naar de dokter”’ Vier dagen later lag hij niet op een hotelbed te Toulon, maar op een operatietafel te Geldrop. Gezwel in de blaas, moest er snel uit. Het was voor hem de vierde zware ingreep, de teller van zijn vrouw staat op zes. De kijkoperaties en andere kleine snijsessies rekent hij voor het gemak maar even niet mee.
Wat heeft dit verhaal met de Zeven Weken Van Het Geluk te maken? Niets, op het eerste gezicht. Alles, als je verder kijkt.
Hij hoorde de nieuwe onheilstijding aan en door z’n hoofd spookte: Toulon ga ik niet meer halen, maar het Europees kampioenschap onder 21 in eigen land wél. Op donderdag kwam hij uit het ziekenhuis, nog zweverig van de narcose. Op maandag meldde hij zich mobiel, ergens vanaf de snelweg tussen Oisterwijk en Arnhem. „Even lekker twee wedstrijdjes meepikken. Eerst Tsjechië-Engeland in het Gelredome, dan door naar De Goffert in Nijmegen voor Servië-Italië. Het beste medicijn blijft toch de geur van gras.”
Een dag later zitten we in een decor van weldadige rust op landgoed De Rosep in zijn woonplaats Oisterwijk. Kopje thee voor Piet, het bijgevoegde koekje wordt met kleine hapjes genuttigd. Voorzichtigheid blijft geboden, want het is daarbinnen nogal een puinhoop. „Eerst het hart, toen de slokdarm, daarna de darmen en nu de blaas.” Met gevoel voor zelfspot streelt hij z’n lijf. „Ziet er tamelijk strak uit, toch, voor een 72-jarige? De buitenkant wel, ja… Maar vergis je niet, hier zit een gelukkig mens.
Regelmatig komen mijn doktoren naar me toe: ’Piet, doe ons een lol en praat die patiënt even moed in’. Heeft zo’n man een enkele bypass, durft hij de stoel niet meer uit. Ik had vijf bypasses en geen slokdarm meer. De doktoren zeiden: ’Je mag blijven scouten, maar van Eindhoven tot Geldrop, niet verder’. Paar maanden later stuurde ik mijn chirurg Van Lanschot een ansichtkaart uit Burkina Faso, waar ik als scout was voor de Afrika Cup. Kon hij wel om lachen.”
Afrika, nog zo’n pepmiddel in zijn strijd tegen de kanker. Hij komt er graag, bij voorkeur in Ghana, waar hij voetbalschooltjes voedt met ballen, broekjes en shirts. The Scarman noemen ze hem daar, vanwege de littekens die ze in dat deel van Afrika nog nooit hebben gezien. „Hoezo operaties? Ben je ziek, ga je dood. The Scarman leeft nog. Noem dat maar geen geluk.” Het tweede geluk schuilt in de ogen van die jochies. Voetbal ís hun leven, voetbal hóúdt hen in leven, net als de sport bij mij heeft gedaan. Ik voel liefde voor die gewone lieve Afrikanen en haat voor al die corrupte machthebbers. Ik wilde zo’n heerlijk voetballertje, Godwin Attram, lange tijd voor PSV laten spelen, maar dat ging niet door, omdat hij geen geboortebewijs kon overleggen en daarom terug moest. Die jongen doet me iets, dus ik ben contact met hem blijven houden. Tegenwoordig speelt hij in Saoedie-Arabië en vraag niet hoe het kan (de tamtam werkt daar sneller dan hier), maar hij wist al dat ik weer geopereerd was. Godwin zocht contact met m’n vrouw: ’Piet in het ziekenhuis, dat is duur, zal ik geld overmaken?’ Dan moet je toch wel even slikken.”
Bijgeloof
Het levensverhaal van Piet de Visser is het verhaal van ’t afgedwongen geluk.
Blijven knokken, blijven gaan, totdat er toch weer veel te genieten valt.
De Afrikanen hebben hun eigen afgedwongen geluk: de magie van het bijgeloof. Z’n lichaam mankeerde nog niets toen De Visser als trainer van Willem II in Gabon terechtkwam, waar hij de Guinees Mohammed Sylla contracteerde. Bij wijze van tegenprestatie was hij bereid om naar Guinee te komen voor wat adviezen. Hij was nauwelijks geland of ze kwamen op hem af: ’Meneer Piet, u bent onze nieuwe bondscoach’. Dus zat hij tijdens de Hollandse winterstop in Tunesië op de bank van Guinee tijdens de Afrika Cup. „Voor de wedstrijden kwam een medicijnman onze kleedkamer binnen, met een bakje vol donkere korrels. Die moesten we in onze schoenen stoppen. Ik vond ’t niks, maar uit respect voor m’n spelers en hun overtuiging heb ik het toch maar gedaan. We speelden letterlijk op zwart zaad.” Tijdens datzelfde toernooi brak paniek uit in de kleedkamer van Nigeria. Boze geesten van tegenstander Ivoorkust hadden iets op het veld gestrooid dat de Nigerianen ongeluk zou brengen. President van de bond erbij, topoverleg. De uitkomst: de bondsvoorzitter zelf ging over het gewraakte stuk gras staan plassen en aldus werd het onheil verdreven. De Visser: „Eerder in Guinee stopte onze spelersbus ergens midden in de bush. Achter een dikke boom stond een medicijnman met een kom vol vloeistof. Iedereen moest met blote voeten in die kom. Ook ik. Op zulke momenten heb ik Afrika innig lief.”
Heeft de westerse God je geholpen in de strijd tegen de ziekte of geloof je ook daar niet in?
„Nee. Toen m’n vrouw ernstig ziek werd, ben ik zelfs boos geweest. Waarom, waarom zij, zo’n fantastische vrouw? Toen ik zelf werd geveld, was er berusting. Geluk komt niet van boven, geluk moet je afdwingen. M’n vrouw en ik zeggen altijd tegen elkaar: blijven vechten. Ik zou van de daken willen schreeuwen tegen alle zieke mensen: doe iets, bekommer je om kinderen die nog zieker zijn dan jij, verzorg een hondje, dóé wat. Als er al iets religieus in mij zit, dan is het mijn geloof in goede mensen. Die bestaan, zeker in Afrika. Daarom zou ik wel boven op een berg willen gaan staan en willen roepen: alsjeblieft, pak die vreselijke politieke systemen aan, zodat het onmogelijk wordt dat kinderen worden opgekocht als colablikjes.”
God is hem, rechtgeaarde Zeeuw immers, wel met de paplepel ingegoten. School met den Bijbel, de heilige zondagsrust. Hij speelde niettemin als jongen van zestien op de dag des Heeren in het eerste van derdeklasser De Zeeuwen, scoorde ook nog en dus stond zijn naam de volgende dag in de plaatselijke krant. „Kwam er een leraar op mij af. ’Je hebt gevoetbald en dus gewerkt op zondag, dat is voor ons onacceptabel’. M’n vader dacht er gelukkig anders over. Hij zat in de kroeg, ook niet echt volgens de beginselen van de christelijke leer, en als daar werd doorverteld dat ik gescoord had, kreeg hij een rondje. Op mijn beurt kreeg ik voor ieder doelpunt dat ik had gemaakt van hem een tientje. Ja, inderdaad, een behoorlijk bedrag, in die dagen. Ik was dus eigenlijk betaald voetballer met m’n vader als sponsor.”
Toch blijft het vreemd, De Vissers onpeilbare passie voor voetbal in een streek die nooit echt naar sport heeft geroken. De enige in de straat met een echte bal was Piet. Een lederen, met veter. „Was de binnenbal lek en niet meer te maken, stopten we hooi in de buitenbal. Ging prima, totdat ’t ding in de sloot plofte en veel te zwaar werd om verder te kunnen spelen. Moesten we eerst nieuw hooi zoeken.” Zo diep zat toen al de liefde voor het voetbal dat hij met een paar vriendjes van Vlissingen naar Rotterdam fietste om Faas Wilkes bij Xerxes te zien spelen. „Kwamen we in Goes langs een boomgaard, gingen we eerst even een appeltje jatten. Achter die boomgaard stond een soort kermisje, dus de vrienden haakten af. In m’n eentje fietste ik door naar Rotterdam. Wilkes was het waard.”
Scout
Een halve eeuw zit hij inmiddels in het profvoetbal. Als piepjonge assistent-trainer van Sparta mocht hij meteen (1958) een landskampioenschap vieren, later was hij hoofdcoach van Telstar, De Graafschap, NEC, FC Den Haag, Roda JC, AZ en Willem II en promoveerde hij vier keer naar de eredivisie, voordat het lichaam ging haperen en hij noodgedwongen scout werd. Hij heeft hen ontdekt, jongens als Ronaldo, Lazovic, Gomes, Alex, Farfan. Als vertrouwensman van Chelsea-eigenaar Abramovitsj staat hij volgens een door een Engels tabloid gepubliceerde (tamelijk subjectieve) ranglijst van belangrijkste clubmensen zelfs één plaats boven trainer Mourinho en dat is voor De Visser dan weer reden om daar níét over te praten. „Ik vraag niet om zo’n lijst en er komt alleen maar gezeur van. Laat mij nou gewoon lekker in de schaduw naar jonge voetballers kijken.” Tijdens TsjechiëEngeland liep hij Danko Lazovic tegen het lijf. „Ik ben blij dat we hem eindelijk naar PSV hebben kunnen halen. Hij was op zijn beurt weer blij om mij te zien. Hij is zelfs met ons meegereden naar Nijmegen om daar samen met ons Servië-Italië te bekijken. Lastig mens? Nee, een jongen met échte emoties.”
Net als Leonardo, die je als ukkie aan Feyenoord liet ruiken.
Even verdwijnt het vrolijke vuur uit zijn ogen. Leonardo, dat heerlijk grillige Braziliaantje. Maar ook Leonardo, de naam die een smet dreigde te werpen op zijn vlekkeloze reputatie. „Kinderhandel”, schreeuwden sceptici toen ze Leonardo in Rotterdam-Zuid zagen. Feyenoord reageerde geschrokken en scout De Visser kon gaan. „Dat deed pijn. Leonardo komt uit een favela, ik wilde hem via het voetbal kans op een beter leven geven, maar dat werd door sommigen niet als zodanig uitgelegd. Nog altijd is het eerste dat ik doe als ik in Rio ben voetbalschooltjes bezoeken om te kijken of ik kan helpen met ballen en shirtjes. Daar wil ik per se niet mee te koop lopen, maar beticht worden van kwalijke praktijken is het andere uiterste. Ik verdiep me niet alleen in talent, maar ook in sociale achtergronden, in de mens. Dat is geen gave, maar passie. Je moet bij jongens als Leonardo het snaartje zien te raken. Dat lukt mij.”
Ze komen wel allemaal van ver.
„Dat is logisch als je scout buitenland bent. Maar geloof me, ik zou nog gelukkiger worden wanneer ik erin zou slagen om hier in Oisterwijk de nieuwe Romario te ontdekken. Ik kan me best voorstellen dat Cruyff roept: zes spelers per elftal uit eigen land. Ik kon me ook voorstellen dat Guus Hiddink als PSV-trainer zei: ’Piet… Gomes, wat moet ik nou met een Braziliaanse keeper?’ En toch antwoordde ik, toen hij me vroeg om een top drie van voor de club geschikte doelmannen te maken: 1. Gomes, 2. Gomes, 3. Gomes.”
Branden er nog verlangens?
„Ik zou nog zo graag iets moois op willen bouwen in Afrika, iets waar de mensen echt baat bij hebben, zonder dat de corrupte leiders er hun grijpgrage vingers achter kunnen krijgen. Het klinkt misschien gek, maar ook voor mij is er meer dan voetbal. De natuur, díéren. Zie ik in Afrika een kudde olifanten, dan bestaat voetbal even niet meer. We hadden thuis altijd sint-bernardshonden. Ze gingen dood en door onze ziektes en mijn reizen hebben we geen nieuwe genomen. In m’n volgende leven, na het scouten, wil ik dolgraag weer een puppy groot zien worden. Meer gaan genieten van beesten. Ik was ooit voor een toernooi in Zuid-Afrika. Heb daar zo veel wedstrijden bekeken dat ik ben vergeten om naar het Krügerpark te gaan. Dat neemt m’n vrouw me nog altijd kwalijk. Zó stom van me.”
Twee dagen later belt hij. „Die serie van jullie brengt echt geluk. Kom net uit het ziekenhuis. Dit gezwel was voor de verandering níét kwaadaardig. Ik kan dus weer even vooruit.”
Blij met de punten ...
PNFarfan: dit moet mijn toernooi worden
In Peru liet Jefferson Farfan weten in uitstekende vorm te verkeren. Zijn doel is om beste speler van de Copa America te worden. "Ik verkeer in een uitstekende vorm en denk dat dit mijn Copa America wordt. Ik ga mijn best doen, want ik wil uitgeroepen tot beste speler van het toernooi. Het is tijd voor mij om weer een stap omhoog te doen." De huidige coach van peru stelt hem soms op als aanvallende middenvelder, maar ook dat ziet hij niet als probleem. "Ik heb in Nederland ook als middenvelder gespeeld en heb daar geen enkel probleem mee."
Die wil weg, gok ik. Wat bedoelt hij anders met 'een stap omhoog'?
Het stinkt aan alle kanten!
-
Giacomo Puccini
- Berichten: 7545
- Lid geworden op: di mar 07, 2006 10:28 pm
Farfan naar Ajax?Die wil weg, gok ik. Wat bedoelt hij anders met 'een stap omhoog'?
Waar is die 11,5 miljoen op gebaseerd.Giacomo Puccini schreef:Ik denk dat PSV al rekening houdt met zijn vertrek. Farfan verkopen voor een slordige 11,5 miljoen en Perez voor anderhalf miljoen binnen halen zou ik geen gekke zet vinden.
Zo'n ""Tor"" is vreemd, maar werkt wel; ik kan weer inloggen!
-
Ajax Rules
- Berichten: 33321
- Lid geworden op: do jul 22, 2004 9:15 pm
Ik gok op het feit dat je dan precies 10 miljoen euro overhoudt.Demosthenes schreef:Waar is die 11,5 miljoen op gebaseerd.Giacomo Puccini schreef:Ik denk dat PSV al rekening houdt met zijn vertrek. Farfan verkopen voor een slordige 11,5 miljoen en Perez voor anderhalf miljoen binnen halen zou ik geen gekke zet vinden.
De T.Rajkovic door medische keuring
EINDHOVEN, maandag
De Servische verdediger Slobodan Rajkovic heeft de medische keuring goed doorstaan, zodat wat hem betreft niets een transfer naar PSV meer in de weg staat. ,,Het contract wordt nu opgesteld. Bij de start van de voorbereiding op het nieuwe seizoen zal ik dat tekenen en dan is alles rond”, verklaarde de speler van Jong Servië voorafgaand aan de wedstrijd tegen Jong Engeland. De komende tijd moeten PSV en Chelsea, dat hem voor één of twee seizoenen wil verhuren, nog wel enige administratieve zaken afhandelen, maar daarbij worden geen problemen meer verwacht.
Blij met de punten ...
Hoel lang loopt zijn contract nog?Baseman schreef:Farfan heeft een clausule van 15 miljoen Euro in zijn contract staan, voor minder zal hij normaal gesproken niet verkocht worden.
Wie weet wat er gebeurt als Farfan een geweldige Copa America speelt. Maar zonder dat zal geen club (behalve een Russische misschien) 15 miljoen voor hem betalen, denk ik.
Het stinkt aan alle kanten!
Hij speelt er nu drie jaar, dus nog twee???joey schreef:Hoel lang loopt zijn contract nog?Baseman schreef:Farfan heeft een clausule van 15 miljoen Euro in zijn contract staan, voor minder zal hij normaal gesproken niet verkocht worden.
Wie weet wat er gebeurt als Farfan een geweldige Copa America speelt. Maar zonder dat zal geen club (behalve een Russische misschien) 15 miljoen voor hem betalen, denk ik.
Zo'n ""Tor"" is vreemd, maar werkt wel; ik kan weer inloggen!
Ik denk dat dat wat tegen zal vallen. PSV zal heus wel behoorlijk wat geld kunnen vangen voor Farfan, maar ik denk dat men uiteindelijk wel genoegen neemt met minder dan 15 miljoen. En dan vooral omdat ik denk dat de interesse voor Kone en later ook Lazovic tegen zal vallen (vooral vanwege de hoge bedragen waarvoor beide spelers gehaald zijn).Baseman schreef:Farfan heeft een clausule van 15 miljoen Euro in zijn contract staan, voor minder zal hij normaal gesproken niet verkocht worden.
2010Demosthenes schreef:Hij speelt er nu drie jaar, dus nog twee???joey schreef:Hoel lang loopt zijn contract nog?Baseman schreef:Farfan heeft een clausule van 15 miljoen Euro in zijn contract staan, voor minder zal hij normaal gesproken niet verkocht worden.
Wie weet wat er gebeurt als Farfan een geweldige Copa America speelt. Maar zonder dat zal geen club (behalve een Russische misschien) 15 miljoen voor hem betalen, denk ik.
Als Farfan nu een goede Copa America speelt is dit het moment om hem te verkopen. Daar zitten alle scouts op de tribune en een goede prestatie op zo'n toernooi telt relatief zwaar.
Voor wat betreft het cashen zullen ze het toch vooral van Farfan moeten hebben. Die was voordeliger in de aanschaf dan Koné en hij is ook nog eens een klasse beter. Voor Koné zie ik clubs niet zo snel de hoofdprijs betalen.
Voor wat betreft het cashen zullen ze het toch vooral van Farfan moeten hebben. Die was voordeliger in de aanschaf dan Koné en hij is ook nog eens een klasse beter. Voor Koné zie ik clubs niet zo snel de hoofdprijs betalen.
Nil volentibus arduum
Alcides, Alex, Ferreira, Rajkovic, Salcido: PSV is gewoon een feeder-club van het Abramovic-consortium. Club van niks, mijn respect voor PSV (voorzover aanwezig) is tot nul, nada gedaald.joey schreef: Nee hoor. PSV heeft een tijd steenhard ontkend dat Alex van Chelsea was. Later was hij opeens, hoe noemden ze dat ook al weer, economisch eigendom of zoiets...
Als Ajax iets soortgelijks uit zou vreten met Barca kan Ajax wat mij betreft de pot op. Dan is Ajax óók een club van nul, nada voor mij.