voetbalzone.nlInterview met Daniël de Ridder
Geschreven door Daniel Cabot-Kerkdijk op maandag, 18 december om 08:41
EXCLUSIEF - Met demarrages, mooie acties en goed combinatiespel leek Daniël De Ridder (06-04-1984, Amsterdam) tijdens zijn debuut een vaste waarde in het elftal van Ajax te worden. Drie jaar na dato speelt de vleugelaanvaller echter voor Celta de Vigo in de Primera División en hoopt hij na maandenlang blessureleed weer speelminuten te pakken.
De Ridder debuteerde halverwege het seizoen 2003/2004 tegen Roda JC in de hoofdmacht van de Amsterdammers en kwam in de tweede competitiehelft tot vijftien wedstrijden (één doelpunt). De rasechte Amsterdammer, vooral geliefd bij het vrouwelijke publiek, werd gezien als een belofte op de positie van rechterspits, maar zag vervolgens in de zomer Mauro Rosales van Newell’s Old Boys voor zijn positie aangetrokken worden.
De Argentijn was voor technisch directeur Louis van Gaal en trainer Ronald Koeman de oplossing aan de rechterkant bij de voetbaltrots uit Mokum en De Ridder zag vervolgens ook nog eens Tom de Mul in de rangorde hem voorbij schuiven. Ook onder de opvolger van Koeman, Danny Blind, kreeg hij niet het volle vertrouwen. In het gehele seizoen kwam hij tot vijftien wedstrijden (twee doelpunten) en werd er uiteindelijk vrij laat in de zomer besloten om De Ridder definitief van de hand te doen. Celta de Vigo won uiteindelijk de strijd om zijn handtekening waarmee er een einde kwam aan zijn lijdensweg aan de ArenA Boulevard.
Bij de Galiciërs kent De Ridder, zoon van een Nederlandse vader en Israëlische moeder, een moeizame eerste seizoenshelft. Ten eerste komt de transfer pas op de laatste speeldag rond waardoor hij de hele voorbereiding niet meemaakt en vervolgens werpt de ploeg zich op als een serieuze kandidaat voor de strijd om plaatsing voor de Champions League. In de tweede seizoenshelft werkt hij zich echter in de basis en komt hij uiteindelijk tot zeventien duels (één doelpunt).
De Ridder maakte afgelopen zomer deel uit van Jong Oranje op het EK onder 21 in Portugal. De oud-Ajacied was in het laatste groepsduel met Italië verantwoordelijk voor de winnende treffer waardoor de ploeg van Foppe de Haan verder gaat en uiteindelijk in de eindstrijd te sterk is voor Oekraïne (3-0). De Ridder had met zijn assist op Nicky Hofs een belangrijk aandeel in de derde treffer.
Aan het begin van dit seizoen bleek De Ridder teveel last te hebben van een knieblessure en wordt er dan ook besloten om hem rust te geven. Begin deze maand maakte hij weer zijn opwachting op het trainingsveld, maar zal hij waarschijnlijk pas na de winterstop weer zijn rentree maken. Een soortgelijk scenario als vorig seizoen, maar met de kanttekening dat het contract van De Ridder aan het einde van het seizoen ten einde loopt.
Redacteur Daniel Cabot-Kerkdijk, woonachtig in Spanje, nam afgelopen vrijdag telefonisch contact op met De Ridder en sprak met hem over zijn Ajax-verleden, het blessureleed, Celta de Vigo en het Israëlische elftal.
Na drie maanden blessureleed maak je sinds anderhalve week weer deel uit van de selectie van Celta de Vigo. Waar had je precies last van?
Ik had een chronische kniepeesontsteking, dat is een blessure die niet heel veel voorkomt onder de voetballers, alhoewel Ronaldo ook een dergelijke blessure had. Onder de basketballers, vanwege het vele springen, komt de kwetsuur wel veel voor. De oorzaak van mijn blessure is onbekend, het kan zijn dat ik een klap op mijn knie heb gekregen en daardoor een slijmbeursontsteking is gaan ontstaan. Ik heb er gewoon te lang mee doorgespeeld en ook tijdens het EK onder 21 had ik er last van. Door de pees géén rust te geven, is deze alleen maar meer gaan ontsteken en op een gegeven moment ben ik gedwongen om te stoppen om zo de pees door rust te laten genezen.
Toch opmerkelijk dat je met een dergelijke blessure het EK onder 21 heb gespeeld.
De blessure was intern bij de staf van Jong Oranje wel bekend, maar je staat voor de keuze van hoe ver je wilt gaan. Ik wilde destijds niet toegeven aan de pijn en besloot om gewoon mee te doen. Ik heb er geen spijt van, want het was een mooi toernooi en we hebben toch de titel weten te pakken.
In november was je in Amsterdam voor de laatste periode van je revalidatie. Was dat je eigen keuze?
Ik had op dat moment anderhalve maand in Spanje gerevalideerd en dat ging allemaal uiterst professioneel. Om de twee weken werd er ook een scan gemaakt, dus wat de behandeling betreft mocht ik niet klagen. Maar ja, op een gegeven moment mis je toch het dagelijkse trainen, de omgang met je ploeggenoten en dat heeft wel degelijk invloed op je motivatie. Vooral als je dan nog zeker twee maanden revalidatie voor de boeg hebt. Ik heb enkele goede connecties in Amsterdam, maar ook via mijn manager ben ik in contact getreden met een fysiotherapeut in Nederland. Celta had er geen problemen mee, ook in de wetenschap dat dit mijn motivatie ten goede zou komen.
Uiteindelijk bleek de revalidatie in Nederland zelfs sneller te gaan…
Klopt, de revalidatie ging sneller dan in Spanje, maar we weten niet of dat aan de behandeling lag of aan de tijdsperiode van de blessure. Bij mijn terugkomst in Spanje bleek uit een scan dat ik zoveel vooruitgang had geboekt, dat Celta bereid was om mij nog eens twee weken naar Amsterdam te sturen. Het gaat uiteindelijk gaat het toch om mijn knie. In totaal heb ik twee maanden in Spanje gerevalideerd en één maand in Nederland.
Je maakte onlangs weer deel uit van de selectie voor het competitietreffen met Villarreal en het UEFA Cup-duel met Palermo, maar kwam niet in actie. Wanneer is het de bedoeling dat je je rentree maakt?
Ik was zelf eigenlijk verrast dat ik tegen Villarreal (10 december, red.) bij de selectie zat, ik had namelijk pas drie keer meegetraind. Zo wat ik gehoord heb is dat tegen het gebruik in, want in Spanje brengen ze geblesseerde spelers nou eenmaal wat voorzichtiger. Uiteindelijk heb ik in beide wedstrijden ook geen speelminuten gepakt, maar ik zei onlangs al tegen de Spaanse pers dat ik na de winterstop weer gewoon aan spelen wil toekomen.
In Nederland is er enige verwarring over of je nou definitief door Celta bent overgenomen of dat je verhuurd bent door Ajax.
Ik tekende vorig jaar zomer een tweejarig contract bij Celta en dat loopt dus aan het einde van het seizoen af. Bovendien heeft de club aan het einde van het seizoen de optie om mijn verbintenis met drie jaar te verlengen, dus dat zal in de loop van het seizoen dan zeker ook besproken worden. Ajax komt dus niet meer in het verhaal voor.
Door de blessure ben je de eerste helft van het seizoen niet in actie gekomen. Wat kan de aanhang van Celta de rest van het seizoen nog van jou verwachten?
Vorig seizoen maakte ik eenzelfde situatie door. Ik kwam vrij laat bij de selectie door mijn transfer, maar ik heb in de tweede seizoenshelft een reeks wedstrijden in de basis gespeeld, waaronder duels tegen Barcelona en Valencia. Wat ik de aanhang dit seizoen nog kan bieden is creativiteit. Defensief gezien is alles in orde bij ons, maar in aanvallend opzicht verloopt het wat minder. We hebben hele goede spelers voorin, met name Fernando Baiano (clubtopscorer met zeven goals, red.), maar het ontbeert ons aan creativiteit. Hopelijk kan ik daarin mijn steentje bijdragen.
Je ben van het grote Amsterdam naar het wat kleinere Vigo verhuisd. Ben je inmiddels al gewend aan de Spaanse levensstijl?
Ik heb mijn hele leven in Amsterdam gewoond, dus in het begin ging het natuurlijk wat moeizaam, maar inmiddels ben ik eraan gewend. Ik heb deze stap genomen vanwege mijn ontwikkeling als voetballer en het leven is hier zeker niet onaardig. Ook aan het eten ben ik inmiddels gewend, het eten gebeurt hier in de middag en het avondeten is natuurlijk een stuk later. Bovendien ben ik zo nu en dan in Amsterdam, dus wat dat betreft mag ik niet klagen.
Als je moet kiezen tussen Nederlandse kost of tapas españolas?
Hahaha…een mix tussen beide wordt het dan toch. Ik vind het Nederlandse eten vooral lekker omdat er zoveel variëteit inzit. Een gerecht als boerenkool met stamppot zie je mij niet vaak eten, maar ik geniet meer van de diverse culture hoogstandjes uit het buitenland. In Amsterdam kun je natuurlijk qua restaurants allerlei kanten op, je kan het zo gek nog niet opnoemen. In Spanje is dat wat minder natuurlijk en uiteindelijk raak je ook op de tapas uitgekeken, maar ik ga toch voor een combinatie van beiden.
Op het moment dat je voor Celta koos dachten veel mensen dat je dezelfde kant op zou gaan als Nordin Wooter of Kiki Musampa. Spelers die bij Ajax niet aan de bak kwamen en met hun transfer de kans liepen om geheel uit beeld te raken.
Ik hou me daar eerlijk gezegd niet heel erg mee bezig. Ik ben nog bezig met mijn ontwikkeling als het ware, dus wat dat betreft zit ik op koers. Natuurlijk heb ik wel wat tegenspoed gehad met mijn blessure, daardoor ben ik een paar maanden niet in actie gekomen. Vorig seizoen kwam ik laat bij de selectie en de ploeg draaide gewoon heel goed, dus logischerwijs verandert de trainer niet zijn opstelling. Ik wilde dit seizoen de tweede helft van vorig seizoen doorzetten, maar de blessure gooide roet in het eten. Iedereen moet gewoon zeggen wat hij wil en iedereen heeft daar ook recht op. Ik weet niet hoe het is om een ‘Wooter’ of een ‘Musampa’ te zijn, elke speler is anders en zolang ik mijn doelen nastreef bij Celta ben ik tevreden.
Was je klaar voor een buitenlands avontuur?
Ik was in ieder geval klaar voor een andere club en voor een buitenlands avontuur blijkbaar dus ook. Toen ik voor Celta koos wist ik eigenlijk niet heel goed waar ik terecht zou komen. Het begin verliep moeizaam, maar daar ben ik ook uiteindelijk een stuk sterker en volwassener van geworden.
Je wordt in de media omschreven als een mondige jongen, iemand die graag zijn mening verkondigd. Kun je al een aardig woordje Spaans?
Ik spreek nu goed Spaans en ik kan mij zeker wel goed verstaanbaar maken. Ik ben mondig in het opzicht dat als iets mij gevraagd wordt, dat ik daar ook gewoon eerlijk antwoord op geef. Ik ben niet opstandig of zo, ik ben van mening dat je voeten moeten spreken in plaats van dat je met woorden moet lopen gooien.
Wat is jouw mening over het feit dat bij elk interview dat je aflegt telkens door de verslaggever naar voren wordt gehaald dat je gymnasium hebt gedaan en dat je daarom wel weet hoe betrekkelijk de voetbalwereld is?
Ik vind het eigenlijk maar onzin, want deze twee werelden kun je niet met elkaar vergelijken. Ik ben een voetballer, dat is wat ik doe en daar ben ik trots op. Ik ben trots op met wie ik speel en tegen wie ik speel en ik kijk dan ook op niemand neer. Op jonge leeftijd heb ik ervoor gekozen om mijn capaciteiten buiten het veld optimaal te benutten. Ik heb het gymnasium gelukkig in zes jaar kunnen afmaken en daarna kwam het voetbal voor mij op de eerste plek. Punt uit.
Heb je sinds je vertrek bij Ajax veel geleerd?
Ik ben in positieve zin een heel ander persoon geworden sinds ik weg ben uit Amsterdam. Dat heeft dan automatisch weer invloed gehad op mijn persoon als voetballer. Als je in het leven sterk in je schoenen staat en zeker weet van wat je doet, dan sta je binnen de krijtlijnen ook veel zelfverzekerder. Dat is voor mijn spel dan ook belangrijk. Als ik fel ben en vertrouwen heb, dan kan ik heel veel brengen. Als ik niet lekker in mijn vel zit, dan kan mijn spel heel erg tegenvallen en dus is het essentieel om als persoon sterk in je schoenen te staan.
Mis je Ajax eigenlijk?
Ik mis best wel een deel van Ajax. Er zit natuurlijk nog een groot deel van mijn collega’s en ik mis Ajax ook als club. Ik ben altijd een Ajacied in hart en nieren geweest en het is een fantastische club. Als profvoetballer mis ik de club echter niet zo. Ik zit nu bij Celta en dat heeft nu de prioriteit en daar ben ik hartstikke blij mee.
Vond jij je destijds beter dan Tom de Mul en Mauro Rosales?
Ik vond mij qua ontwikkeling verder dan De Mul, maar goed hij was dan ook wat jonger dan ik. Ik hou er ook niet zo van om nu over mijn concurrenten van toen te praten, maar goed, ik denk dat ik niet voor hun onderdeed. Ik zie Rosales ook eigenlijk als een hele andere voetballer, geen echter pure buitenspeler. Hij is een hele goede speler, maar nogmaals, ook voor hem deed ik niet onder.
Wat is de doelstelling van Celta de Vigo dit seizoen?
De doelstelling is toch weer meedoen om Europees voetbal. We hebben vorig seizoen heel lang meegedraaid in de strijd om plaatsing voor de Champions League, maar kwamen uiteindelijk vier punten tekort. We zijn nu weer een ronde verder in de UEFA Cup, dus laten we hopen dat we daarin zo ver mogelijk komen. We staan nu tiende in de competitie, maar slechts vier punten achter op de vijfde plek, dus dat ligt echt heel dichtbij elkaar.
Wat zijn je eerste indrukken van Spartak Moskou, de komende tegenstander in de UEFA Cup?
Spartak Moskou is natuurlijk een hele goede ploeg en hebben dit seizoen in de Champions League gespeeld. Dat zal een zware dobber worden, waarvoor we zullen moeten oppassen. Maar goed, Palermo doet het dit seizoen ook heel erg goed in de Serie A en daar sleepten we donderdag een punt weg. Bovendien wonnen we ook thuis van Fenerbahçe en dat is ook een hele sterke ploeg. We hebben gewoon een ploeg die het een grote club heel erg lastig kan maken, we wonnen niet voor niets vorige maand bij Real Madrid.
Wat is Fernando Vázquez (trainer Celta de Vigo, red.) eigenlijk voor een man? In Spanje staat hij bekend als een zeer temperamentvolle trainer, die bovendien nog eens elk seizoen een paar keer naar de tribune wordt verwezen.
Fernando Vázquez is een hele vurige man, die inderdaad veel rode kaarten pakt. Dat is nu gelukkig weer wat minder, ook omdat het bestuur van de club hem op het hart heeft gedrukt om zich wat in te houden op de bank. In ieder geval een echte Spanjaard…
Wat voor rol heeft Vázquez voor jou in gedachten op het veld?
Op dit moment ziet hij mij als als rechter- of linkermiddenvelder, daar heb ik vorig seizoen ook veel gespeeld. Middenvelder is natuurlijk een groot woord, gewoon als links –of rechtsbuiten dus. Voor de toekomst ziet hij mij ook als een nummer tien, net achter de spitsen.
De immense blessuregolf in de Primera División heeft ook bij jullie toegeslagen. George Lucas, Pablo García, Matías Lequi, Antonio Guayre, Antonio Núñez zijn bijvoorbeeld geruime tijd uitgeschakeld. Zijn deze blessures gewoon domme pech of zit er een andere reden achter?
Het zou kunnen vanwege de hoeveelheid wedstrijden die we afwerken. We hebben nu weer om de UEFA Cup gespeeld, dat zijn toch vier wedstrijden in twee weken tijd. Op een gegeven moment kan dat toch teveel worden voor een voetballer. Maar goed, verschillende spelers hebben dit seizoen door een verkeerde beweging een zware knieblessure opgelopen, daar doe je niks aan.
Mustapha Riga zei onlangs dat hij van elke wedstrijd in de Primera División volop geniet, als een beloning voor zijn harde werken. Hoe ervaar jij de wedstrijden in de Spaanse competitie?
De Primera División is een mooie competitie met een heel hoog niveau, waar bovendien nauwelijks kleinere tegenstanders zijn. Voor een voetballer is het dan ook prachtig om week in week uit in een dergelijke competitie te spelen en wedstrijden weten te winnen.
Heb je eigenlijk een voorkeur voor een positie op het veld? Vorig seizoen speelde je linksbuiten, je kan natuurlijk als rechtsbuiten uit de voeten en ook als aanvallende middenvelder behoort tot de mogelijkheden.
Ik heb niet echt een voorkeur voor een positie. Ik heb natuurlijk veel als rechtsbuiten gespeeld, maar ook de linksbuitenpositie is een lekkere positie. Je hebt de vrijheid namelijk, je kan ballen steken en met mijn inzicht kan dat. Je kan een actie maken, naar binnen gaan en schieten met rechts behoort dan tot de mogelijkheden. Het maakt mij niet zo gek veel uit. Op 10 heb ik bijvoorbeeld in de A1 bij Ajax veel gespeeld en dat is ook een heerlijke positie als je er eenmaal aan gewend bent.
Hoe kijk je terug op het EK onder 21 van afgelopen zomer in Portugal? Was je extra gemotiveerd om te laten zien wat jij in huis had?
Ik was natuurlijk gemotiveerd om een goed toernooi te spelen, maar ik had wel last van mijn kniepees. Daar moest ik dan ook rekening mee houden en uiteindelijk heb ik ook met pijn gespeeld, maar dat heeft wel een rol gespeeld in mijn optreden. Ik was in ieder geval niet extra gemotiveerd om Nederland laten zien wat ik kon. Ik had in de periode daarvoor namelijk al bij Celta laten zien waartoe ik in staat was.
Was het winnen van het EK het hoogtepunt in je nog prille loopbaan?
Mijn persoonlijke hoogtepunt was toch mijn debuut bij Ajax, een hele ervaring waar ik graag ik nog aan terug denk. Maar goed, Europees kampioen worden was natuurlijk geweldig om mee te maken.
Doe jij aan carrièreplanning? Zie je Celta de Vigo als een springplank voor een grotere club?
Momenteel doe ik niet aan carrièreplanning, want ik denk niet té ver vooruit. Ik ambieer uiteindelijk natuurlijk weer wel een grote club, maar een blessure kan zomaar roet in het eten gooien. Dan wordt je ongeduldig van en uiteindelijk ook depressief. Ik probeer het nu weer op te pakken vanaf mijn blessure, weer fit te worden en weer aan spelen toe te komen. Als dat pas gelukt is, kijk ik weer verder.
Speelt het Israëlische elftal eigenlijk nog? Vorig seizoen probeerde bondscoach Avraham Grant je nog over te halen om voor het land van je moeder te kiezen.
Op dit moment staat dat allemaal op een heel erg laag pitje. Ik ben er natuurlijk uit geweest met mijn blessure en daarom ook gewoon uit de picture. Ik zal in ieder geval pas in een later stadium gaan beslissen wat ik ga doen. Een dergelijk besluit moet je pas nemen als je goed speelt, niet wanneer je op de bank zit of geblesseerd bent.
Met welk land voel je meer verbondenheid?
Ik voel me met allebei de landen heel erg verbonden, dus daarop kan ik je geen concreet antwoord geven.
David Endt (perschef Ajax, red.) gaf begin deze maand aan af te willen van het Joodse imago. Veel Ajax-supporters hebben de behoefte om zichzelf joods te noemen, maar de geuzennaam wordt als kwetsend en onnodig ervaren door de club. Wat vindt jij daarvan?
Het is meer een politieke kwestie en ook al ben ik Joods, ik heb daar weinig over te zeggen. Het is inderdaad een geuzennaam en niet omdat de aanhang Joods is. Dus wat dat betreft sta ik er net zo ver vandaan als andere personen.
Wie waren jouw idolen vroeger?
Dat waren Ruud Gullit en Marco van Basten bij AC Milan, maar ik had ook een zwak voor Dennis Bergkamp. Nu kijk ik op tegen meerdere spelers, maar Ronaldinho steekt er met kop en schouders bovenuit. Robin van Persie doet het nu ook heel erg goed en daar heb ik ook best respect voor. Hij heeft bijna een jaar op de bank bij Arsenal gezeten en nu speelt hij heel goed.
Laatste vraag, komen er bij Celta ook zakken fanmail bij de club binnen?
Nee, in vergelijking met Ajax valt dat wel mee. Ik krijg wel regelmatig fanmail, maar laten we het houden op een klein zakje. In Amsterdam krijg ik nog veel fanmail binnen, maar Amsterdam is natuurlijk een grote stad en heb mijn hele leven bij Ajax gespeeld.
Wat is er geworden van....
Moderator: mods
ADClyde Wijnhard belt soms zelf een club
LONDEN - Een wandeling door Brentford is een parade door het klassieke, ongepolijste Londen.
Ver weg van het gejaagde zakendistrict of het deftige Kensington Chelsea. In deze arbeidershuizen wonen geen importyuppen, maar oer-Londense gezinnen. Het regent vandaag, zoals het hoort in een wijk als deze.
Stadion Griffin Park is roestig en bescheiden. De uitsupporters zijn hier nog overgeleverd aan de nukken van het weer, op een betonnen staantribune achter het doel. De drie overige zijdes worden beschermd door een dak van rode golfplaten. Volgens The Rough Guide to Cult Football is een bezoek aan Griffin Park een aanrader, want het stadion heeft op iedere hoek een pub. Uniek in de wereld, aldus de gids. ,,Boven een van die pubs woont onze keeper,’’ vertelt Clyde Wijnhard, sinds september spits van Brentford. ,,In een kamer zo klein dat er alleen een bed en een televisie in passen.’’
Brentford Football Club vormt het hart van de lokale gemeenschap. Bij het gammele trapje naar de tribune van Griffin Park hangt een bordje: ‘Denk aan de buren alstublieft. Maar als u eenmaal binnen bent, schreeuw dan zo hard als u kunt!’
De West-Londense club kan wel wat steun gebruiken. Brentford staat stijf onderaan in de derde Engelse profdivisie, de manager stapte vorige week op en financieel is het al jaren behelpen. ,,We voetballen heel, heel slecht,’’ aldus Wijnhard. ,,Als er niet snel iets verandert, zie ik het somber in.’’
Toch kan het altijd armoediger. Als speler van Macclesfield Town stond Wijnhard vorig seizoen regelmatig op een keukentrapje. Samen met een ploeggenoot hing hij dan de doelnetten op, kort voor de ochtendtraining. ,,We trainden in een openbaar park, omdat de club geen eigen veld kon betalen. De netten moesten we zelf meenemen en lijnen waren er ook niet. Toen er op een dag opeens twee dames te paard ons veld overstaken, had ik het wel gezien daar.’’
Op zijn dolle reis door de spelonken van het Engelse profvoetbal leerde de Surinamer leven met rariteiten. Brentford is al zijn zevende club in Engeland, na Leeds United, Huddersfield Town, Preston North End, Darlington, Oldham Athletic en Macclesfield Town. Tussendoor speelde hij nog bij het Portugese Beira Mar en het eind van de reeks is nog niet in zicht. Wijnhard tekende in september een contract voor drie maanden bij Brentford. Op 1 januari 2007 loopt zijn contract af en begint een nieuwe zoektocht.
,,Straks raken veel clubs vanzelf weer in paniek,’’ zegt Wijnhard. ,,Dan hebben ze nieuwe spelers nodig en komen er vanzelf weer aanbiedingen. Zo werkt dat. Soms bel ik zelf naar een club. Als je hier al zo lang meeloopt, ken je veel trainers en makelaars. Afgelopen zomer heb ik de manager van Barnsley nog gebeld, die ken ik van vroeger. Maar hij had al genoeg spitsen. Een kennis regelde daarna twee stages bij Chester en Walsall. Kort daarop belde Brentford, maar mijn contract ga ik in januari niet verlengen. De laatste acht hebben we verloren, dat schiet niet op. Ik ga verder kijken.’’
Zo stapt de Surinamer door zijn voetballeven. ,,Een vaste zaakwaarnemer heb ik niet, mijn broer regelt mijn financiële zaken.’’ Wijnhard vertelt het verhaal van zijn loopbaan in de fantasieloze bar van het hotel waar hij voorlopig woont, niet ver van Griffin Park. Straks gaat hij nog even naar een huurhuis kijken. ,,Waarschijnlijk is het maar voor kort, maar ik heb het helemaal gehad in dit hotel. Zo saai man.’’
Toch klaagt hij niet. Een doorsnee Brentford-speler verdient netto zo’n 800 pond per week, een kleine 5000 euro per maand. De club zorgt voor een huis of een hotel. ,,Je kunt hier soms meer verdienen dan bij sommige eredivisieclubs,’’ zegt Wijnhard. Afgelopen zomer was de spits nog op proef bij NAC, maar tot een deal kwam het niet. ,,Ze moesten eerst van een speler af om een nieuwe te kunnen halen. Dat hadden ze me ook wel van tevoren kunnen vertellen.’’
Bijna alles wat hij ooit leerde in de jeugd van Ajax, is bij Brentford overbodig. In de lagere Britse profdivisies is voetbal een gevecht, zeker in tijden van tegenspoed. ,,De simpelste dingen zien ze nog niet,’’ aldus Wijnhard. ,,Tactisch en technisch zijn de meeste jongens bij Brentford heel beperkt. Daarom gaan ze maar hard en veel lopen, zonder te beseffen dat ze alle ruimtes dichtlopen. Maar toch gaat er niets boven voetbal in Engeland. Ik ben verslaafd geraakt aan de beleving hier. Dit is toch het voetbal zoals het ooit bedoeld was.’’
Verbazen doet Wijnhard zich nog af en toe. Toen de manager van Brentford vergat een reservekeeper op de bank te zetten bijvoorbeeld, zoals eerder dit seizoen tegen Gillingham. ,,Onze eerste keeper kreeg al snel rood en toen moest er een speler de goal in, een jongen die nog nooit had gekeept. Na 22 minuten. Dat kan hier allemaal.’’
De opmerkelijke loopbaan van Wijnhard kende een cruciaal breekpunt. Het zware auto-ongeluk dat hem trof in september 2000, dwong hem zijn ambities bij te stellen. Vóór die dramatische avond was hij een gewaardeerde spits bij eerst Leeds United - dat hem voor zo’n twee miljoen euro kocht van Willem II - en daarna het ambitieuze Huddersfield Town. Ná het ongeluk moest hij vaak knokken om in beeld te blijven.
,,Achttien maanden duurde mijn revalidatie,’’ vertelt Wijnhard. ,,Toen ik eindelijk weer zo goed als fit was, zei manager Lou Macari dat ik nooit meer zou kunnen spelen. Die man was gek. In de eerste wedstrijd dat ik weer voor Huddersfield speelde én scoorde, rende ik op hem af. We speelden tegen Tranmere Rovers en ik maakte 2-1. Ik pakte hem vast en schudde hem een paar keer door elkaar. ‘Zie je wel. Hier ben ik. Im back!’, schreeuwde ik. Het was een overwinning op iedereen die niet in me geloofde.’’
Wijnhard moest vaker mensen overtuigen van zijn waarde. Bij Oldham Athletic kreeg hij in 2002 een pay-as-you-play-contract. De aanvaller werd per wedstrijd betaald door de noodlijdende club. ,,Uiteindelijk mocht ik blijven en had ik er een goeie tijd.’’ Bij Darlington speelde Wijnhard in een van de mooiste stadions van de lower leagues. ,,Gebouwd door George Reynolds, een beruchte boef die zijn geld verdiende als kluizenkraker. Vlak voordat ik kwam, was hij voorzitter van Darlington geweest. Hij liet een enorm stadion bouwen, totdat hij werd opgepakt en de bak in moest. De club ging bijna failliet.’’
Het had zo oneindig anders kunnen lopen. Ajax-trainer Louis van Gaal zag in Wijnhard ooit de rechtsback van de toekomst. De voetballer probeerde het een jaartje in het tweede elftal van de Amsterdamse club, maar zag het niet zitten. ,,Het was tegen mijn natuur in. Het voelde niet goed.’’ Michael Reiziger wilde wél en groeide uit tot de rechtsback van het gouden Ajax. Wijnhard heeft er nooit wakker van gelegen. ,,Voetbal draait om plezier. Ik ben nog elke dag blij dat ik mag voetballen.’’
Wijnhard koestert zijn herinneringen. ,,Met Leeds United heb ik op Anfield gespeeld, dat pakt niemand me meer af. En toen we tegen Spurs speelden, stond ik naast Les Ferdinand op het veld, mijn grote idool. Dat kan niet iedereen me nazeggen. Toch?’’
Het stinkt aan alle kanten!
Wamberto verkiest Bergen boven AEK
23/12/2006 15:58
Wamberto maakt het seizoen gewoon af bij Bergen. De Braziliaanse sprak vrijdag met het bestuur van de Belgische club, waar zijn contract na deze competitie afloopt.
Wamberto stond in de belangstelling van AEK Athene, maar besloot na het gesprek met de clubleiding om te blijven bij de nummer zeventien van België, waarvoor hij deze competitie tien duels speelde en twee keer scoorde.
vi.nl
Chivu weer eens in beeld bij Real Madrid
2/1/2007 17:58
Real Madrid is op zoek naar een centrale verdediger en Christian Chivu is een van de kandidaten. 'Mijatovic (technische directeur Real, red.) heeft in zijn hoofd de namen die onlangs in Marca stonden', bekende Real-voorzitter Ramón Calderón. 'Dus die van Alexis en Chivu.'
Chivu staat nog tot de zomer van 2008 onder contract bij AS Roma. De Roemeense linkspoot en wordt vrijwel iedere transferperiode in verband gebracht met de Madrilenen. Chivu geldt door de toetreding van Roemenië nu als speler van binnen de Europese Unie.
Alexis is een Spaanse verdediger van 21 jaar, die voor Getafe uitkomt en in de thuiswedstrijd het enige doelpunt maakte tegen de club die hem nu wil hebben.
vi.nl
WikipediaJeffrey Hoogervorst
Jeffrey Hoogervorst (Amsterdam, 23 oktober 1984) is een Nederlands profvoetballer. Hij speelt sinds 2007 als centrale verdediger bij FC Barcelona B, het tweede elftal van de Spaanse topclub FC Barcelona dat uitkomt in de Segunda División B.
Hoogervorst speelde in Nederland in de jeugdopleiding van AFC Ajax. In 2002 vertrok hij naar Spanje om bij Sporting Gijón in de Segunda División A te gaan spelen. Na een jaar op huurbasis bij Club Marino de Luanco in de Segunda B, werd Hoogervorst vanaf 2003 een belangrijke speler bij Sporting. In het seizoen 2005/2006 speelde hij 25 competitiewedstrijden, waarvan 17 als basisspeler. Zijn prestaties bij de Asturische club leverden hem uiteindelijk in juli 2006 een transfer op naar Real Madrid Castilla, het tweede elftal van Real Madrid dat uitkomt in de Segunda A. Zijn verblijf in Madrid liep uit op een grote teleurstelling. Hoogervorst speelde in een half jaar tijd slechts één competitieduel; tegen Albacete Balompié kwam de verdediger een minuut voor tijd als invaller in het veld. De Nederlander ging op zoek naar een andere club en FC Barcelona besloot hem een kans te geven. Hoogervorst tekende in januari 2007 bij de Catalaanse club voor een half seizoen met een optie voor nog drie jaar.
Knopper niet mee op trainingskamp ADO
08 januari 2007
Richard Knopper is niet met ADO Den Haag naar het Turkse Aksu afgereisd voor een trainingskamp. De middenvelder heeft nog altijd last van een enkelkwetsuur. Knopper raakte op 27 december tegen RKC Waalwijk (1-1) geblesseerd.
Konstantinos Loumpoutis, Pascal Bosschaart en Stefan Postma zijn wel meegevolgen naar Turkije. De drie spelers zijn nog niet volledig hersteld van diverse blessures en werken een aangepast programma af. De jeugdspelers Nick Coster, Ruud Jong en Richard van Nieuwkoop zijn ook meegegaan op trainingskamp.
- Alaindebanaan
- Berichten: 2467
- Lid geworden op: di sep 23, 2003 1:46 pm
- Locatie: Eindhoven
Kan je hem ook gelijk weer terughalen:
Ook Pienaar mag weg bij Dortmund
Nadat eerder vandaag bekend werd dat Matthew Amoah zijn biezen mag pakken, heeft nu ook Steven Pienaar te horen gekregen dat hij weg mag bij Borussia Dortmund. De middenvelder kwam begin dit seizoen over van Ajax, maar heeft tot op heden nog geen potten kunnen breken.
De eerste zes maanden kampte de Zuid-Afrikaan met tal van blessures, waardoor hij zeer weinig aan spelen toe kwam. Wanneer dit wel gebeurde, stelde de 24-jarige middenvelder vaak teleur. Pienaar zelf gaf eerder al aan dat dit voor een groot deel te maken had met privé problemen.
Mocht er een club komen die een fatsoenlijk bod doet op de oud-Ajacied, dan zal de directie van de Duitse club geen sta in de weg zijn, zo meldt het Duitse blad Kicker vandaag. Tot op heden is er echter nog geen club geweest die concrete interesse heeft getoond.
voetbalzonePienaar overweegt vroegtijdig 'pensioen'
Oud-Ajacied Steven Pienaar laat in een interview met de krant Metro weten dat hij in 2008 misschien het bijltje erbij neer zal gooien. De Zuid-Afrikaan zit momenteel in een dipje en vindt dat hij bovendien al veel te lang weg is van huis.
Pienaar praat openhartig over zijn moeilijke periode in Dortmund, zowel privé als sportief. “Mijn neefje Desmond en mijn beste vriend 'Poppi' zijn in een zeer korte tijd achter elkaar overleden. Ik heb het daarom ook moeilijk in Dortmund, en heb niemand om mee te praten,” zegt de 24-jarige middenvelder.
Tevens komt hij terug op zijn abrupte einde bij Ajax, dat hem in eerste instantie niet wilde behouden en later weer wel. “Ik wilde eigenlijk helemaal niet weg bij Ajax. Ajax was en is mijn tweede huis. Ondanks dat ik nu hier in Dortmund zit, wil ik ooit nog eens in de Amsterdam Arena voetballen.”
Ondanks deze wens weet de speler niet of dat wel ooit zal gebeuren. Hij laat namelijk weten dat hij overweegt om vroegtijdig te stoppen. “Natuurlijk is het mooi dat Zuid-Afrika het WK in 2010 mag organiseren. Iedereen leeft er ontzettend naar toe. Ik mis alleen mijn familie en overweeg in 2008 te stoppen. Dan ben ik 26, maar ik ben al sinds mijn twaalfde weg bij mijn familie.”