Je weet van tevoren niet of een koopje een breedteversterking blijft of zich ontwikkelt tot meer.
Hoeveel hebben we ook alweer betaald voor Kanu, Finidi, Arveladze, etc.? In een wat grijzer verleden hebben we ooit eens iemand als Wim Jonk voor een spotprijs binnengehaald en vervolgens Inter een poot uitgedraaid. Een echte jodenstreek!
Als de helft van je aankopen een succes wordt doe je het goed. Tegenover een Huntelaar of Gabri mag best een keer een Roger of MKD staan.
Daarom is de aankoop van Leonardo een goede zet. Het kan fout gaan, maar als je geen risico's neemt win je nooit wat.
Wesley Sneijder
Moderator: mods
HtC verdedigt Roger te vuur en te zwaard. Zal zijn aankoop wel zijn.
Ik heb steeds het gevoel gehad (maar kan niets bewijzen, nee) dat bij de normalisering van de betrekkingen tussen Ajax en AZ is afgesproken dat MVG de scoutingslijst niet meer zou gebruiken die hij bij AZ had opgesteld (de lijst waarop o.a. KJH ooit stond). AZ haalde snel de spelers die erop stonden, vandaar al die aankopen. Inmiddels had Ajax wel nieuwe spelers nodig (voor weinig), want er vertrok een half elftal. Om het gat te vullen, nam HtC de Spanjaarden mee.
Rare theorie? Dan heb ik niets gezegd.
Ik heb steeds het gevoel gehad (maar kan niets bewijzen, nee) dat bij de normalisering van de betrekkingen tussen Ajax en AZ is afgesproken dat MVG de scoutingslijst niet meer zou gebruiken die hij bij AZ had opgesteld (de lijst waarop o.a. KJH ooit stond). AZ haalde snel de spelers die erop stonden, vandaar al die aankopen. Inmiddels had Ajax wel nieuwe spelers nodig (voor weinig), want er vertrok een half elftal. Om het gat te vullen, nam HtC de Spanjaarden mee.
Rare theorie? Dan heb ik niets gezegd.
Het stinkt aan alle kanten!
Als ze allebei gaan zou ik dat toch wel behoorlijk frustrerend vinden. Wat mij betreft laten we er eentje gaan. Van Geel heeft bij AZ regelmatig voor weinig geld goede spelers gehaald. Als we nou voor het geld dat we voor Sneijder of Huntelaar krijgen twee wat duurdere aankopen doen en het verder overlaten aan een aantal 'koopjes' van Van Geel en wat nieuw talent, is dat dan niet de beste optie?joey schreef:Ajax wil dat ook, denk ik. Kan er eindelijk geïnvesteerd worden.
Huntelaar zal ook wel gaan.
PS Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog altijd denk dat Van Geel de buitenlandse markt niet zo goed kent. Vind ik erg jammer.
De T.GEDIPLOMEERD MENS
„Van nu af aan kan ik niet meer terugvallen op het excuus dat ik pas 22 ben”
KAAPSTAD, zaterdag
Het winterpaleis staat dit jaar in de brandende zon en letterlijk in de zee. Factor dertig op de huid, slippers aan de voeten en fruitcocktail in de hand. Een walvis golft door het water en bij Jessey Sneijder zijn de eerste tandjes doorgekomen. Het zijn de dingen die zijn vader de voetballer een lach voor een dag bezorgen.
Laten we beginnen met de moeder aller sjablonen. Een kind vermenigvuldigt het geluk en de zin van het leven. Wesley Sneijder knikt instemmend. Voor het eerst sinds de geboorte van zijn zoon is hij langer dan drie dagen van huis. De computer compenseert veel aan de Zuid-Afrikaanse kust.
„Het is niet zo dat je alle dagelijkse dingen meteen vergeet zodra je thuiskomt en in zijn ogen kijkt, maar het is wel degelijk anders. Zo’n gezinnetje zorgt voor rust.”
Anders is het in Kaapstad ook. Het is de stad van krottenwijken en kastelen, van golfplaat en golfbaan. Stad van het levensgrote contrast dus. Ajax blijft gedurende het trainingskamp bewust niet aan de veilige kant van het bestaan hangen en zoekt de uitersten op.
„Zodra je zelf vader bent, kijk je ook op een iets andere manier tegen die gebeurtenissen aan. Hoe kinderen in sloppenwijken moeten leven, is dieptriest. Dan ben ik blij dat wij ons kind in een welvarend land kunnen laten opgroeien.
Zoals ik het bezoek in december aan het kinderziekenhuis van de VU al erg aangrijpend vond. Zó veel zieken, en wij zijn gezond. Iedereen vindt dat normaal, maar ik realiseer me de laatste tijd goed dat ik een gezegend mens ben. Ze zeggen dat voetballers dit soort dingen de volgende dag alweer vergeten zijn. Maar ik denk dat er iets van zal blijven hangen. Bij mij zeker.”
De toon is gezet. De bal hoeft vandaag niet centraal te staan. Sneijder vindt het prima om te praten over het jaar dat inmiddels verzegeld is. Er moet hem namelijk iets van het hart. „Van nu af aan ben ik niet meer de jonge voetballer die kan terugvallen op het excuus dat hij nog maar 22 is.”
Van bijna niets op het EK in Portugal naar alles op het WK in Duitsland. Sneijder was belangrijk gemaakt door Marco van Basten, maar niet als offensieve middenvelder. Vier basisplaatsen, geen hoofdrol. Sneijder werd achteraf geconfronteerd met scherpe kritiek. En hij begreep het niet.
„Er ontstond ophef over mijn rol. Ik heb alle meningen een beetje links laten liggen. Ten eerste omdat we voor hetzelfde geld Portugal hadden kunnen verslaan. Maar ook omdat ik het toernooi zelf met een vrij positief gevoel afsloot. Vooropgesteld: ik vervul liever een aanvallende dan een controlerende rol, maar de bondscoach vroeg mij deze taak uit te voeren en dat heb ik gedaan. Van Basten was daar naderhand tevreden over. Tijdens de wedstrijd tegen Portugal had ik veel vertrouwen in een goede afloop. Twee keer stonden we met een man meer. Maar de stemming in Nederland is wel heel erg snel omgeslagen. Wij werden neergezet als onvolwassen, terwijl die Portugezen toch ook een hoop kaarten pakten. Er moest schijnbaar weer een stok gevonden worden om mee te slaan.”
Hij pakte de draad snel op. Dat had Sneijder wel geleerd sinds hij debuteerde in 2003 en later dat jaar de man van 1 miljard werd genoemd. Zijn spel tegen Schotland was, hoe kortzichtig ook, de norm geworden. Maar daarna mocht het grote talent geen slechte dag meer hebben, merkte hij.
In de uitwedstrijd tegen FC Utrecht – 1 oktober – stond de ideale leerling op. Vooraf was Gregoor van Dijk niet erg verstandig geweest door de doodschop te propageren. Doof voor het getier van toeschouwers in zijn geboortestad en ongrijpbaar voor Van Dijk en andere koppensnellers groeide Sneijder in dat duel naar grote hoogte. En het was Van Dijk die rood kreeg.
„Ik vind de Galgenwaard heerlijk. Super. Ik had het er nog met onze buitenlandse spelers over. Zij vonden het een echte wedstrijd, de eerste echte wedstrijd van het seizoen. Dat maakt het ook wel weer mooi. Ik weet dat er mensen in Utrecht zijn die mij respecteren. En anderen uiten het op een agressieve manier. Die tegenstellingen horen bij het spel. Ik viel Van Dijk ook niet af. Ik ga niet lullig doen. Mijn ondersteunende verklaring heeft weliswaar niet mogen baten, want hij kreeg vijf wedstrijden. Maar ik heb het ook niet erger gemaakt.”
,,Ik ben een international van Ajax en die mogen niets fout doen. Er wordt extra op je gelet”
Wat Sneijder betreft: er stond een evenwichtig mens. Ook de dood van zijn favoriete oom had hij goed verwerkt. Ajax speelde tegen NAC en Sneijder verpakte zijn emoties in twee cruciale doelpunten. „Die oom was mij zeer dierbaar. Tot mijn veertiende huppelde ik daar elk weekeinde rond. Hij ging vaak mee naar het voetbal. Ik miste een interland omdat ik bij de herdenkingsdienst en de crematie wilde zijn. Op een bepaalde manier haalde ik daar heel veel kracht uit. In Breda leek het wel alsof ik vanzelf werd voortgedreven. Ik weet nu nog niet waar ik het vandaan haalde.”
Hij was bezig aan zijn beste periode. Naar voren geschoven door de clubleiding gaf Sneijder er blijk van de verantwoordelijkheid aan te kunnen. Constant en trefzeker. Ajax speelde zonder klassieke nummer tien, maar hij was een moderne tien geworden, komend vanaf links.
Des te opmerkelijker was de vergaloppering die grote gevolgen zou hebben. De grens van zijn acceptatievermogen bleek toch iets sneller bereikt dan hij dacht. Na een overtreding van de Spartaan Jeffrey Vlug – ietwat onbeholpen maar zeker niet onbesuisd – vloog hij op als door een adder gebeten. De krachtterm die hij daarbij gebruikte, is inmiddels gecultiveerd.
„Persoonlijk had ik geen problemen met Vlug. Ik was niet beledigd en ook niet eerder door hem aangepakt. Hij was gewoon de derde speler van Sparta die een overtreding maakte en ermee wegkwam. Ik vond dat de scheidsrechters al wekenlang erg veel accepteerden. Eerst probeerde ik op een normale manier verhaal te halen. Op het moment dat ik een statement maakte, was ik degene die ook direct werd bestraft. Daar had ik wel moeite mee.”
Berouw kwam na de zonde: „Er is vorig jaar veel gebeurd, positief en negatief. Gelukkig rollen de positieve dingen er voor mij uit. Alle ervaringen maken je tot een compleet mens.
Soms is het fout om uit te halen. Ik doe dat ook nooit met voorbedachten rade. Toen het kwaad geschied was, besefte ik dat ik een speler van Ajax ben. En niet zomaar een speler. Ik ben een international van Ajax en die mogen niets fout doen. Er wordt extra op je gelet. Na die wedstrijd ben ik nog nooit zo veel in het nieuws geweest. Waar ik ook uitkwam tijdens het zappen; iedereen viel erover. Alle commotie heeft me wel aangegrepen, maar tijdens de strafzaak in Zeist was ik volkomen rustig, relaxed zelfs. Als ik fout zit, weet ik dat zelf heel goed. Maar ik moet het meestal even verwerken voordat ik beter kan nadenken.”
„Het is moeilijk om makkelijker met de situatie om te gaan. Guus Hiddink vond dat ik het moest zien als een vorm van bewondering. Ruud Gullit zei: ’Je bent één van de beteren en die worden nu eenmaal gezocht. Dat weet je en daar moet je trots op zijn.’ Dus toen ik die uitspraak van Gregoor van Dijk in de krant las, vond ik dat in eerste instantie ook prima. Ik dacht: oh, jullie vinden het dus niet prettig als Ajax op bezoek komt. Zoiets maakt mij alleen maar sterker. Maar het bleef doorgaan, wedstrijd na wedstrijd. En er werd niet meer ingegrepen. Ik voelde me vooral schuldig tegenover mijn ploeg. Sparta was de eerste tien minuten de middenlijn niet over geweest. Met elf tegen elf zou er waarschijnlijk geen vuiltje aan de lucht zijn geweest.”
„Na die dag kreeg ik veel feedback van scheidsrechters. Ze zullen dat voor de televisie nooit toegeven, maar in de rust komen ze wel eens naar me toe om te zeggen dat een bepaalde situatie anders opgelost had moeten worden. Ik heb de naam dat ik altijd loop te mekkeren, terwijl ik juist een goede band met scheidsrechters heb. Het gekke is: in het veld ben ik erg gedreven. Ik heb een winnaarsmentaliteit. Soms sla ik een beetje door. Maar afgezonderd van die laatste schorsing van twee wedstrijden heb ik vrijwel nooit een gele kaart gekregen voor praten. Het is meer een spel dat elke week wordt gespeeld. Om je op bepaalde momenten even te laten gelden of een scheidsrechter een schouderklopje te geven. Van Bommel en Cocu zijn daar meesters in.”
„Meestal weet ik wat de ander gaat doen. Spelers die als gekken in komen glijden, die heb ik het liefst”
Zijn vader vertelde ooit dat Utrechters in het veld een echte schoffiesmentaliteit hebben. Wesley Sneijder groeide op in de volkswijk Ondiep. De mores van de straat ligt verankerd in zijn karakter. „Wie profvoetballer wil worden, moet sterk zijn. Ik heb de hele jeugdopleiding bij Ajax doorlopen. We speelden toernooien in het buitenland. Zat ik tien dagen alleen op een kamer. Dan moet je ook voor jezelf opkomen. Dat gevoel is mij altijd bijgebleven.”
Over het traditionele karakterologische verschil met de spelers die van buitenaf gehaald zijn, zei hij jaren geleden: „Wij zijn jongens uit de eigen opleiding en we zijn gewend om hard te zijn voor elkaar.” Zo was het ook weer veelzeggend dat Zlatan Ibrahimovic, afkomstig uit een Zweedse volksbuurt, er geen enkele moeite mee had. „Wesley is een echt Ajax-spelertje. Ze leren hier volgens mij om uit de stralen dat ze de beste van de wereld zijn. Ik vind dat prachtig”, zei hij drie jaar geleden in het weekblad Voetbal International.
Zijn spel is bijna uitdagend te noemen. Klein en kittig. Nooit vreest hij het gestrekte been van tegenstanders. Sneijder ontwikkelde een zesde zintuig voor aanslagen. „Meestal weet ik wat de ander gaat doen. Spelers die als gekken in komen glijden, die heb ik het liefst. In de jeugd wist ik al hoe ik op de juiste momenten tackles moest ontwijken. Ik denk dat ik het van nature heb meegekregen. Noem het een automatische piloot. Instinct.”
Als ze jong en onbevangen zijn, heet het gezonde bluf. Als ze opgroeien en fouten maken, heet het arrogantie. In het diepe zijn ze overgeleverd aan de grillen van het volk. Die verhouding is opgebouwd uit liefde en haat. Soms, wanneer het Sneijder opviel dat er wel erg veel last op zijn ranke schouders kwam te liggen, kon hij wijzen op zijn jeugdigheid.
„Maar van dat imago wil ik nu definitief af. Ook al ben ik nog steeds jong, ik mag er niet langer op terugvallen. Ik zit nu in de fase dat ik dingen moet overbrengen op jongere spelers. Ik voel dat en ik probeer het ook. Het hoort bij het groeiproces. Ik heb een EK én een WK gespeeld. Dat kunnen niet veel voetballers van mijn leeftijd zeggen. Ik heb, in alle opzichten, nu echt álles meegemaakt. Die ervaring moet ik dan ook uitstralen.”
WESLEY SNEIJDER
profvoetballer
Morgen hervat Ajax de competitie met een thuiswedstrijd tegen FC Utrecht. Wat Wesley Sneijder doet als Gregoor van Dijk naast hem in de spelerstunnel staat? „Dan geef ik hem een hand.” Er is veel gebeurd in het leven van de international. De dood van een dierbare, de glimlach van een kind. Groot gemaakt op het WK, klein gehouden na het WK. Gedreven aan het seizoen begonnen bij Ajax, afgedreven van de basis na een hoop trammelant. Vogelvrij verklaard, opgevlogen en afgeschoten. Wat doet dat allemaal met een jong mens? Sneijder en de lessen van een roerig voetbaljaar.
Blij met de punten ...
AD.Lesje in nederigheid pakt goed uit voor Wesley Sneijder
Van Nijnatten.
Opvallend moment in de wedstrijd ADO Den Haag - Ajax. Het duel is iets langer dan een uur aan de gang. Invaller Klaas Jan Huntelaar is net in het veld gekomen. Wesley Sneijder rukt op tot in de linkerhoek van het Haagse strafschopgebied. Huntelaar is aanspeelbaar in kansrijke positie. Sneijder negeert de spits en vuurt, vergeefs, op het doel.
Huntelaar reageert woedend.
Een oplettende volger van Ajax attendeerde me vorige week op de manier waarop Sneijder zijn collega Huntelaar uit de basis heeft gespeeld. Of dat goed gezien is? Sneijder ontkent het stellig als hem ernaar wordt gevraagd. Een feit is wel dat áls hij de spits aanspeelt, het altijd zó hard gebeurt, dat Huntelaar niet anders kan dan de bal terug te kaatsen naar de middenvelder.
Sneijder staat nu op dertien competitietreffers, Huntelaar op elf. De kleine Utrechter doet het dus voor zichzelf niet slecht; topscorer van een team dat het ooit zo ongenaakbare PSV tot op drie punten is genaderd. Maar je moet natuurlijk wél verder blijven kijken dan je eigen neus lang is.
In de afgelopen week was Sneijder dé man om wie het ging in het Nederlandse voetbal. Hij nam zijn verantwoordelijkheid bij Ajax, rekende af met Feyenoord en meldde zich barstend van het zelfvertrouwen bij het Nederlands elftal voor de oefeninterland tegen Rusland. Sneijder barstte eigenlijk iets te veel van het zelfvertrouwen. Het irriteerde hier en daar bij Oranje.
De bondscoach zal over zulke processen nooit uit de school klappen, maar hij vond het onderhand toch écht tijd de Ajacied eens een lesje in bescheidenheid te leren. Daarom zette hij hem op de reservebank. Zo leek het.
Van Basten koos daarvoor een goed moment: in de aanloop naar een wedstrijd zonder waarde. In zo’n interland kun je een speler een signaal geven, zonder dat het impact heeft op de kwalificatie. Maar de impact op de speler in kwestie én op de spelersgroep (inclusief Huntelaar) is dezelfde als bij een serieuze interland.
Het pakte aardig uit. Sneijder scoorde tegen de Russen nadat hij mocht invallen, speelde gedreven en trok die gedrevenheid door naar de uitwedstrijd in het Zuiderpark. Daar speelde hij niet alleen acceptabel, hij wist zich ook te beheersen toen ADO-speler Tininho even stevig de noppen van diens schoen in zijn kniegewricht plaatste. De scheidsrechter zag de smerige overtreding niet, maar Sneijder onderging alles zonder misbaar. Of dat allemaal te danken is aan de doordeweekse behandeling van Van Basten is niet te bewijzen, maar af en toe een masterclass in nederigheid kan kennelijk geen kwaad bij types als Sneijder.
De al net zo kleine eveneens uit Utrecht afkomstige Aissati is alleen in lengte vergelijkbaar met de hier besproken Ajacied. De PSV’er is de nederigheid in eigen persoon, maar kwam onlangs niettemin op het onwrikbare voornemen om PSV tijdelijk te verlaten. Hij liet zich verhuren aan FC Twente. Ga kijken naar dit ventje! Gisteren, tegen Feyenoord, bracht hij Enschede wéér in extase. Hij weet het misschien zelf niet, maar Aissati bewijst hoe jammer het is, dat zó veel grote clubs in West-Europa zó veel jonge goede spelers zó weinig speeltijd gunnen. Aissati hoefde niet weg, hij wílde weg, hij wilde voetballen. Hulde. En het kan hem geen bal schelen wie er van zijn team scoort, áls er maar wordt gescoord.
Blij met de punten ...
Een uitstekend stuk. Eindelijk iemand in de media die het door heeft. Al ben ik het er niet mee eens dat Sneijder gisteren goed speelde.Opvallend moment in de wedstrijd ADO Den Haag - Ajax. Het duel is iets langer dan een uur aan de gang. Invaller Klaas Jan Huntelaar is net in het veld gekomen. Wesley Sneijder rukt op tot in de linkerhoek van het Haagse strafschopgebied. Huntelaar is aanspeelbaar in kansrijke positie. Sneijder negeert de spits en vuurt, vergeefs, op het doel.
Huntelaar reageert woedend.
Een oplettende volger van Ajax attendeerde me vorige week op de manier waarop Sneijder zijn collega Huntelaar uit de basis heeft gespeeld. Of dat goed gezien is? Sneijder ontkent het stellig als hem ernaar wordt gevraagd. Een feit is wel dat áls hij de spits aanspeelt, het altijd zó hard gebeurt, dat Huntelaar niet anders kan dan de bal terug te kaatsen naar de middenvelder.
Sneijder staat nu op dertien competitietreffers, Huntelaar op elf. De kleine Utrechter doet het dus voor zichzelf niet slecht; topscorer van een team dat het ooit zo ongenaakbare PSV tot op drie punten is genaderd. Maar je moet natuurlijk wél verder blijven kijken dan je eigen neus lang is.
Sneijder heeft spelverdelende kwaliteiten, maar gebruikt die niet of nauwelijks. Als linkshalf had hij tenminste nog veel van het spel voor zich en was hij niet constant alleen maar bezig met draaien aan de rand van het strafschopgebied totdat hij een schietkans zag.
De al net zo kleine eveneens uit Utrecht afkomstige Aissati is alleen in lengte vergelijkbaar met de hier besproken Ajacied. De PSV’er is de nederigheid in eigen persoon, maar kwam onlangs niettemin op het onwrikbare voornemen om PSV tijdelijk te verlaten. Hij liet zich verhuren aan FC Twente. Ga kijken naar dit ventje! Gisteren, tegen Feyenoord, bracht hij Enschede wéér in extase. Hij weet het misschien zelf niet, maar Aissati bewijst hoe jammer het is, dat zó veel grote clubs in West-Europa zó veel jonge goede spelers zó weinig speeltijd gunnen. Aissati hoefde niet weg, hij wílde weg, hij wilde voetballen. Hulde. En het kan hem geen bal schelen wie er van zijn team scoort, áls er maar wordt gescoord.
Ik Aissati dit seizoen nog maar weinig zien spelen, maar ik snap de keuze van PSV niet zo hoor. Aissati is/wordt drie klassen beter dan Mendez.
-
Giacomo Puccini
- Berichten: 7545
- Lid geworden op: di mar 07, 2006 10:28 pm
Nou, de verhuur van Aissati getuigt juist wel van lange termijn visie. Een half jaar Twente is goed voor de ontwikkeling van de grote kleine man, volgend seizoen komt er een betere speler terug uit Enschede. De rest van het seizoen moet je hem alleen wel missen. Als PSV kampioen wordt is het een verstandige zet gebleken. Lopen de Eindhovenaren het kampioenschap mis dan blijft er altijd de vraag hoe het met Aissati erbij was verlopen...
Ajax!
-
El Clavo
- AT Toto winner 08/09
- Berichten: 15396
- Lid geworden op: do apr 29, 2004 6:42 pm
- Locatie: Mijdrecht
Leuk stuk!
ADSneijder: altijd balanceren op de grens
Door SJOERD MOSSOU
AMSTERDAM - Als Wesley Sneijder op een vrije dag met een neefje naar de speeltuin gaat, zet hij een grote zonnebril op. Want: ,,Je weet maar nooit wat voor figuren je tegenkomt.’’
Hij vertelt het alsof het in zijn beleving normaal is geworden. ,,Ik weet niet anders’’, zegt Sneijder. ,,Als ik vroeger in de jeugd van Ajax met mijn sporttas op het station in Utrecht stond, moest ik al op mijn hoede zijn. Dat heeft meer met bepaalde supportersgroepen te maken dan met mijzelf, denk ik. Buiten Amsterdam heeft iedereen een hekel aan Ajax, lijkt het wel.’’
Voor het grote publiek is Sneijder, een Utrechter nota bene, de personificatie van Amsterdamse bravoure. Die status heeft invloed op zijn privéleven.
,,Mijn vrouw ging van de week lekker winkelen in Rotterdam. Ik zou best meewillen, maar daar hoef ik niet eens over na te denken. Geen optie. Misschien hoort het wel bij het vak tegenwoordig. Nou ja, in elk geval in Nederland dan. Ik vind het jammer dat het zo moet.’’
In de Galgenwaard zingen duizenden verdwaasden jaarlijks dat zijn moeder een hoer is.
,,Daar heb ik maling aan, wat moet ik anders? Het duurt maar negentig minuten, denk ik altijd. Ik wil die wedstrijd winnen en dan weer de bus in. Het maakt me juist sterk. Het geeft kracht om in de Kuip of de Galgenwaard te spelen, dat maakt die wedstrijden ook speciaal. Ik ben er vaak op mijn best.’’
Dat is iets anders dan dat het hem koud laat. ,,Natuurlijk doet het wat met je. Natuurlijk voel ik me er niet prettig bij. Mijn moeder is de laatste jaren mee geweest naar Utrecht. Dan zit er dus iemand drie stoelen verderop over haar te zingen. Ze is er zelf meestal vrij rustig onder, net als ik. Maak er maar twee, Wes, zegt ze dan. Dan krijg je ze wel stil.’’
Heel even slaat zijn stem over. ,,Wie in Nederland weet hoe dat voelt? Wie kan zich voorstellen hoe het is als twintigduizend mensen je moeder uitschelden? Als een voetballer zich één keer laat gaan, staat iedereen met zijn mening klaar. Een schande vinden ze het allemaal. Ik ga daar niet over zeuren, wij hebben een voorbeeldfunctie. Geen probleem. Maar kijken die mensen ook naar de andere kant?’’
Op subtiele wijze zocht Marco van Basten vorige week de strijd met Sneijder. Zo, haal eerst die neus maar even uit de wolken, leek de bondscoach te willen zeggen. Sneijder begon op de bank tegen Rusland, om later alsnog de hoofdrol op te eisen.
,,Ik zou liegen als ik zeg dat ik niet verrast was door die reservebeurt,’’ zegt de voetballer. ,,Nee, een specifieke uitleg heb ik niet gekregen. Je merkt gewoon dat de trainer voor een ander middenveld gaat kiezen. Dan heb ik dat te accepteren.’’
De brug naar Van Bastens feestdageninterviews is snel bewandeld. De bondscoach was in december kritisch over het gedrag van Sneijder, waarin het ontploffingsgevaar zo hardnekkig lijkt opgesloten. Houding en imago, benadrukte de bondscoach, hebben invloed op prestaties. ,,Dat bepaalt óók of je wel of niet goed bent,’’ zei Van Basten. ,,Mijn mening is simpel. Je moet je gewoon leren beheersen.’’
Sneijder kent die woorden. Na het vermaarde tyfushond-incident op het Kasteel belde de middenvelder met Van Basten. Om het uit te leggen. ,,Hij zei dat ik op sommige momenten slimmer moet zijn,’’ aldus Sneijder. ,,Dat begrijp ik ook, natuurlijk. Voor mijn gevoel was het wel uitgepraat. Maar het zou kunnen dat het vorige week nog meespeelde in zijn gedachten, inderdaad. Ik weet het niet.’’
De Ajacied bezweert dat het allemaal niet nog eens zal gebeuren. Na het ‘fukjoe’ in de richting van trainer Ronald Koeman, de scheldpartij tegenover ploeggenoot Wesley Sonck en dit seizoen zijn tirade bij Sparta-uit, is het tijd voor volwassenheid.
,,Ik mag niet meer met het excuus aankomen dat ik nog jong ben,’’ zegt Sneijder (22). ,,Dat moet voorbij zijn. Tegen mezelf heb ik dat heel duidelijk gezegd. Ik heb veel meegemaakt, positieve en negatieve dingen. In dik vier jaar heb ik de nodige ervaring opgebouwd, ik heb een EK en een WK achter de rug. Dan moet ik dat ook uitstralen. Ik weet duizend procent zeker dat ik dat kan, dat het echt de laatste keer is geweest. Let maar op.’’
Sneijder moet voordurend een balans zien te vinden tussen gezonde en ongezonde agressie. Het gif in zijn lijf heeft hem óók gebracht waar hij is. ,,Ik moet precies óp de grens blijven. Dat besef is er nu voortdurend. Ik wil een constante speler worden, dan is dat de enige manier.’’
De geboorte van zijn zoon Jessey, in augustus vorig jaar, vermenigvuldigt het nut van onbesproken gedrag. ,,Ik wil een voorbeeld zijn voor hem. Altijd. Scheldpartijen of weet ik veel wat, horen daar gewoon niet bij. Met mijn vrouw heb ik het ook over dat soort dingen. Er wordt vaak gezegd dat je verandert als je kinderen hebt. Ik ervaar dat ook écht zo.’’
Aan de bal is Sneijder dit seizoen onomstreden. De Ajacied maakt een uitstekend seizoen door, met dertien treffers als bewijs. Slechts in de laatste maand van 2006 stokte de motor af en toe.
,,Ik was echt vermoeid. Na het WK begon het seizoen alweer snel, dan is het volgens mij wel te verklaren dat je een terugslag krijgt. Een aantal wedstrijden heb ik met een spuit gespeeld en met een grote band tape om mijn middel. Ik wilde graag spelen. Achteraf is het misschien niet verstandig geweest.’’
Het geflirt vanuit Barcelona heeft hem in die periode niet geraakt, zegt Sneijder. ,,Dat doet me niets. Ik hoor het wel als ze mij of mijn zaakwaarnemer bellen.’’
Het buitenland lonkt niettemin steeds nadrukkelijker. ,,Ik heb altijd gezegd dat het gevoel goed moet zijn. Vorig jaar had ik dat nog helemaal niet, maar dit seizoen merk ik dat ik steeds constanter word. Nu ben ik er klaar voor, zo voel ik dat. Als er iets moois komt, zal ik daar over nadenken. Ik ben ambitieus. Maar dat wil zeker niet zeggen dat ik hier volgend seizoen weg ben. We zien het wel.’’
Met Edgar Davids in zijn rug is Sneijders spel vrij van zorgen. ,,Dat scheelt zó veel. Edgar praat voortdurend, hij zorgt dat alles en iedereen goed staat. Daardoor kan ik meer risico’s nemen. Het systeem dat we nu bij Ajax spelen, vind ik ideaal. Met twee controleurs, want die hebben we nu met Davids en Gabri. Voor de spits is het ook fijn als er steeds iemand in zijn buurt is.’’
De afstemming tussen Sneijder en Klaas Jan Huntelaar is nog altijd niet optimaal. ,,Klopt, dat vind ik ook. Ik had het ook liever anders gezien. Vóór de winterstop speelden we met één controleur en twee middenvelders die vanaf de zijkant kwamen. Dat was aanvallend wat moeilijker. Het zal een kwestie van wennen zijn, maar zo’n proces mag natuurlijk niet te lang duren. Het loopt gewoon nog niet soepel.
,,Met Patrick Kluivert heb ik niet veel wedstrijden samen gespeeld, maar met hem klikte het gewoon. Hij wist wat ik wilde in het veld en andersom. Dat is niet altijd uit te leggen. Of ik er wel eens met Klaas Jan over praat? Ja hoor, zeker in het verleden hebben we het veel gehad over bewegen, hoe je een bal aanspeelt, dat soort details. Ook nu doen we dat nog.’’
Dat Sneijder de spits bewust overslaat of extra hard inspeelt, zoals her en der wordt gesuggereerd, ontkent hij krachtig. ,,Daar ga ik niet eens op in, wat een onzin. Ik heb ook wel eens gehoord dat ik alleen maar zelf zou schieten. Slaat nergens op. Als íemand continu loert op de steekbal, ben ik het. Mensen moeten gewoon altijd wat hebben om over te praten.’’
Inderdaad leuk stuk, maar die blijft niet lang meer:
Zeker als ie zo blijft scoren, is hij komende zomer weg.Het buitenland lonkt niettemin steeds nadrukkelijker. ,,Ik heb altijd gezegd dat het gevoel goed moet zijn. Vorig jaar had ik dat nog helemaal niet, maar dit seizoen merk ik dat ik steeds constanter word. Nu ben ik er klaar voor, zo voel ik dat. Als er iets moois komt, zal ik daar over nadenken. Ik ben ambitieus. Maar dat wil zeker niet zeggen dat ik hier volgend seizoen weg ben. We zien het wel.’’
There is only one difference between a madman and me. I am not mad.
Salvador Dali
Salvador Dali
-
Wie kent Cees de Wolf nog
- AT Toto winner 09/10
- Berichten: 14916
- Lid geworden op: wo aug 11, 2004 10:03 pm
Wat een slap gelul zeg...hoe verzint ie het?Voetske schreef:AD.Lesje in nederigheid pakt goed uit voor Wesley Sneijder
Van Nijnatten.
Opvallend moment in de wedstrijd ADO Den Haag - Ajax. Het duel is iets langer dan een uur aan de gang. Invaller Klaas Jan Huntelaar is net in het veld gekomen. Wesley Sneijder rukt op tot in de linkerhoek van het Haagse strafschopgebied. Huntelaar is aanspeelbaar in kansrijke positie. Sneijder negeert de spits en vuurt, vergeefs, op het doel.
Huntelaar reageert woedend.
Een oplettende volger van Ajax attendeerde me vorige week op de manier waarop Sneijder zijn collega Huntelaar uit de basis heeft gespeeld. Of dat goed gezien is? Sneijder ontkent het stellig als hem ernaar wordt gevraagd. Een feit is wel dat áls hij de spits aanspeelt, het altijd zó hard gebeurt, dat Huntelaar niet anders kan dan de bal terug te kaatsen naar de middenvelder.
Sneijder staat nu op dertien competitietreffers, Huntelaar op elf. De kleine Utrechter doet het dus voor zichzelf niet slecht; topscorer van een team dat het ooit zo ongenaakbare PSV tot op drie punten is genaderd. Maar je moet natuurlijk wél verder blijven kijken dan je eigen neus lang is.
In de afgelopen week was Sneijder dé man om wie het ging in het Nederlandse voetbal. Hij nam zijn verantwoordelijkheid bij Ajax, rekende af met Feyenoord en meldde zich barstend van het zelfvertrouwen bij het Nederlands elftal voor de oefeninterland tegen Rusland. Sneijder barstte eigenlijk iets te veel van het zelfvertrouwen. Het irriteerde hier en daar bij Oranje.
De bondscoach zal over zulke processen nooit uit de school klappen, maar hij vond het onderhand toch écht tijd de Ajacied eens een lesje in bescheidenheid te leren. Daarom zette hij hem op de reservebank. Zo leek het.
Van Basten koos daarvoor een goed moment: in de aanloop naar een wedstrijd zonder waarde. In zo’n interland kun je een speler een signaal geven, zonder dat het impact heeft op de kwalificatie. Maar de impact op de speler in kwestie én op de spelersgroep (inclusief Huntelaar) is dezelfde als bij een serieuze interland.
Het pakte aardig uit. Sneijder scoorde tegen de Russen nadat hij mocht invallen, speelde gedreven en trok die gedrevenheid door naar de uitwedstrijd in het Zuiderpark. Daar speelde hij niet alleen acceptabel, hij wist zich ook te beheersen toen ADO-speler Tininho even stevig de noppen van diens schoen in zijn kniegewricht plaatste. De scheidsrechter zag de smerige overtreding niet, maar Sneijder onderging alles zonder misbaar. Of dat allemaal te danken is aan de doordeweekse behandeling van Van Basten is niet te bewijzen, maar af en toe een masterclass in nederigheid kan kennelijk geen kwaad bij types als Sneijder.
De al net zo kleine eveneens uit Utrecht afkomstige Aissati is alleen in lengte vergelijkbaar met de hier besproken Ajacied. De PSV’er is de nederigheid in eigen persoon, maar kwam onlangs niettemin op het onwrikbare voornemen om PSV tijdelijk te verlaten. Hij liet zich verhuren aan FC Twente. Ga kijken naar dit ventje! Gisteren, tegen Feyenoord, bracht hij Enschede wéér in extase. Hij weet het misschien zelf niet, maar Aissati bewijst hoe jammer het is, dat zó veel grote clubs in West-Europa zó veel jonge goede spelers zó weinig speeltijd gunnen. Aissati hoefde niet weg, hij wílde weg, hij wilde voetballen. Hulde. En het kan hem geen bal schelen wie er van zijn team scoort, áls er maar wordt gescoord.
IK GELOOF!!!!!!