Topsportcultuur bij Ajax

[Duke]

in de topic over Farioli kwam dit al aan de orde, maar met dit artikel uit VI verdient dit onderwerp een eigen plek.

Van hoofdpijndossier naar wapen: hoe Ajax zo fit werd

Door Lentin Goodijk

Van topclub zonder topsportcultuur naar één van de fitste ploegen van Nederland. Achter de schermen heeft Ajax het afgelopen jaar een behoorlijke metamorfose ondergaan.

Bijna ieder duel lopen de spelers van Ajax meer kilometers dan de tegenstander en geen enkele club scoorde dit Eredivisie-seizoen vaker in het laatste kwartier van een wedstrijd. Die fitheid, en ­frisheid, kan een doorslaggevende rol gaan spelen in de titelrace. Hoe heeft Ajax dat hoofdpijndossier omgedraaid?

Voorovergebogen, met de handen op de knieën, staan de spelers van Ajax eind juni uit te hijgen. Tijdens de eerste veldtraining onder Francesco Farioli wordt meteen duidelijk: van trainen als bezigheidstherapie is geen sprake meer. De nieuwe fysiektrainer die hij heeft meegenomen, Callum Walsh, legt de zweep erop. De excentrieke Engelsman spoort de spelers onophoudelijk aan om te blijven pushen. Ondertussen hollen ook de andere stafleden over het veld, om alvast de volgende oefening voor te bereiden, zodat er geen minuut verloren gaat.

Farioli zelf staat bij de positiespellen met twee of zelfs drie ballen in zijn handen, klaar om het spel direct te hervatten als er een bal uit vliegt. Tussendoor schreeuwt hij zich schor, in drie verschillende talen, om zijn spelers bij de les te houden of ze te complimenteren. Het lijkt wel alsof de Italiaan de training als een wedstrijd benadert.

Nu, ruim acht maanden later, is dat eigenlijk nog precies hetzelfde. Met het oog op het drukke programma zijn de sessies korter, maar de intensiteit blijft onverminderd hoog. Farioli gelooft er namelijk heilig in dat de basis voor succes gelegd wordt op het trainingsveld. Het is precies één van de redenen waarom Ajax afgelopen zomer zijn lot in handen legde van de 35-jarige Italiaan. De evaluatie van het rampseizoen 2023/24 was namelijk vernietigend. Ajax kwam op vele vlakken tekort, maar met name de fitheid, de absolute basisvoorwaarde om te presteren, was van een beschamend niveau.

Het was een hoofdpijndossier met vele hoofdstukken: gebrekkige communicatie tussen medische, fysieke en technische staf, te weinig fysieke en mentale prikkels op het trainingsveld, gebrek aan een topsportcultuur buiten het trainingsveld, een verkeerde balans in de spelersgroep wat betreft karakters en leeftijd en de verlammende druk van buitenaf vanwege de beschamende resultaten.

Om die negatieve spiraal te doorbreken, zocht Ajax afgelopen zomer een trainer met affiniteit voor de fysieke component van het voetbal. De titel head of performance behoort in de overtuiging van Ajax niet toe aan een fysiektrainer, maar aan de hoofdtrainer. Hij is immers degene die alles overziet en die balans het best kan bewaken. Sommige trainers delegeren dat liever aan de fysieke experts, anderen zoals Arne Slot en Louis van Gaal, bemoeien zich actief met het totale presteren. Technisch directeuren Alex Kroes en Marijn Beuker delen die visie en zochten naar een trainer die in dat profiel paste. Het was één van de redenen dat ze uitkwamen bij Farioli, hij kreeg de opdracht mee om dat bij Ajax 1 te veranderen.

Tien punten extra
Farioli weet zelf ook maar al te goed waar hij aan begint in Amsterdam. Vanaf dag één speelt de fitheid, of het gebrek daaraan, een hoofdrol in de keuzes die hij maakt. Hoewel Ajax vroeg in het seizoen al cruciale Europese duels speelt, geeft hij de EK-gangers langer vakantie en rouleert hij erop los. Dat roulatiebeleid doet de wenkbrauwen, ook intern, fronsen. Ook omdat Farioli dat een jaar eerder bij OGC Nice veel minder deed. Maar de trainer pareert die kritiek door herhaaldelijk te wijzen naar de situatie voor zijn komst.

‘Vorig seizoen was Ajax het team met de slechte fysieke voorwaarden. Het team met de slechtste conditie, de meeste blessures en het slechtste herstelvermogen. Als je dat samenbrengt, herken je dat ik hier niet kan doen wat ik bij Nice wel kon’, zegt hij in oktober.

Als jonge trainer is Farioli het belang van de trainingsweek steeds meer gaan inzien. ‘Er is een quote van Cesare Prandelli, die ik een aantal jaar geleden nog niet echt begreep, maar nu wel: “Het trainingscomplex gaat je aan het einde van het seizoen tien punten opleveren óf tien punten kosten”. In mijn focus op het tactische gedeelte dacht ik altijd dat het een excuus was om de dingen die je mist goed te praten. Maar de realiteit is dat alles wat er op het trainingscomplex gebeurt, dus de structuur, de faciliteiten, de velden, het herstel van spelers, gespecialiseerde en betrokken mensen, je een enorm competitief voordeel brengen. Of dat juist wegnemen.’

Met een beetje fantasie, zijn die tien punten nu terug te zien in de titelrace. Stond Ajax bij de jaarwisseling nog zes punten achter PSV, nu is de ploeg van Farioli koploper met acht punten voorsprong op de Eindhovenaren. De schier onverslaanbare formatie van Peter Bosz wordt geteisterd door blessures, maar wordt er in de Eredivisie de laatste maanden ook simpelweg uitgelopen door counterende tegenstanders. Bij Feyenoord is al langer hetzelfde aan de hand.

In Amsterdam gebeurt dus precies het tegenovergestelde. Het veldspel is lang niet altijd sprankelend, maar juist op basis van fitheid en frisheid maakt Ajax dit seizoen veelvuldig het verschil. Tekenend was de winnende treffer van Kenneth Taylor in De Klassieker van begin februari. Feyenoord had een dag extra rust gehad, terwijl Taylor negentig minuten tegen Galatasaray in de benen had. Toch sprintte hij in de 93ste minuut de spelers van Feyenoord eruit om de beslissende 2-1 te maken.

Ook de thuiswedstrijd tegen PSV in november was exemplarisch. De Eindhovenaren hadden een vrije week, terwijl Ajax midweeks op bezoek moest in De Kuip. Maar het was de ploeg van Farioli die in het laatste half uur de tegenstander omver blies. In alle drie de confrontaties met Feyenoord en PSV dit seizoen liepen de spelers van Ajax in totaal meer kilometers dan de tegenstander. Dat deed Ajax sowieso in driekwart van de wedstrijden van dit seizoen.

Die progressie wordt het best zichtbaar als we kijken naar de resultaten in de Eredivisie na een Europees duel. Vorig seizoen was dat dé grote achilleshiel: van de elf competitieduels die Ajax speelde na een Europees programma, won het er welgeteld één. Dit seizoen is die balans volledig omgedraaid. Onder Farioli speelde Ajax ook elf maal een Eredivisie-wedstrijd na een Europa League-duel, maar werd er juist slechts één keer verloren. Dat was op bezoek bij NAC Breda, na de penaltythriller tegen Panathinaikos. Het verschil: negentien punten.



In die elf wedstrijden speelde Ajax niet altijd zijn beste voetbal, maar konden de spelers in elk geval fysiek de strijd aangaan. Geholpen door de veel betere defensieve organisatie, was dat genoeg om die kostbare punten keer op keer binnen te slepen. Vaak ook juist in de slotfase: hoewel Ajax met afstand de meeste wedstrijden in de tank heeft, scoorde de formatie van Farioli dit seizoen in de Eredivisie al dertien keer in het laatste kwartier van een wedstrijd, het hoogste aantal van alle achttien clubs. Maar wat is er nu concreet veranderd?

Topsportcoach
Wat doe je als de topsportcultuur uit je club verdwenen is? Dan stel je een topsportcoach aan. Met name directeur voetbal Marijn Beuker maakte zich daar hard voor. Beuker en consorten zagen namelijk een repeterend probleem in de fysieke begeleiding. De kennis en de wil waren daar zeker wel aanwezig, maar het ontbrak aan een duidelijke structuur en goede communicatie. Te veel eilandjes, dus. Het eerste dat Ajax gedaan heeft, is de verantwoordelijkheden helder maken, een duidelijke lijn en richting vaststellen en saamhorigheid creëren. Wat daarin helpt, is als er iemand is die van al die fysieke aspecten verstand heeft: een topsportcoach.

Bij AZ werkte Beuker op die manier al succesvol samen met Bart Heuvingh, voor Ajax legde hij in de zomer contact met een andere oude bekende: Martijn Redegeld, toen nog werkzaam als Head of Nutrition bij de kampioenenmakers van wielerploeg Jumbo-Visma. Als er één sport is waar men gelooft in het belang van de marginal gains op fysiek gebied, dan is het de wielerwereld wel. Redegeld wilde wel eerst het wielerseizoen afmaken, maar trad per 1 januari dan eindelijk officieel in dienst bij Ajax.

Sinds zijn komst wordt Redegeld actief betrokken bij het eerste elftal, echt als onderdeel van de technische staf. Daar voegt hij meerdere kwaliteiten toe, want naast voedingsdeskundige is Redegeld bijvoorbeeld ook mental coach, slaapexpert en herstelcoördinator. Het is aan hem om met iedere speler een persoonlijke relatie op te bouwen, zodat zij ook zelf op hem afstappen als ze ergens mee zitten.

Kian Fitz-Jim vertelde laatst bijvoorbeeld dat hij veel moeite heeft met slapen na een avondwedstrijd, dat hij dan zomaar tot vijf uur ’s ochtends wakker kan liggen en dat zijn volledige herstelproces verstoort. Een andere speler stapte laatst op Redegeld af, omdat hij merkt dat hij moeilijk kan focussen in de eerste tien minuten van een wedstrijd. Ook tijdens de Europese trips is Redegeld van de partij, hij loopt rond en observeert. Jij hebt flinke wallen, slaap je wel goed? Ik zie jou alleen maar droog brood eten, denk ook aan je eiwitten.

Doorselecteren
Redegeld is zeker niet de enige nieuweling in het fysieke programma. Sam Feringa werd in de zomer al doorgeschoven naar een functie van hoofd fysiek, Maarten Gozeling heeft nu een meer afgebakende taak als hoofd medische staf en fysiotherapie en er kwamen nog andere fysieke trainers, masseurs en fysiotherapeuten. Flink doorselecteren dus, deels ook noodgedwongen.

In dat kader haalde Ajax met Fran Molano ook een expert binnen die zich moet gaan richten op de grote frustratie van Farioli, en eerder ook Maurice Steijn en John van ’t Schip: het herstel van geblesseerde spelers. Molano, die in het verleden onder meer werkte in Spanje, Zwitserland en in Turkije met Farioli, is de nieuwe Reconditioning and Return to Play Coach. Met name dat laatste gedeelte van zijn titel is nieuw. Het houdt in dat hij spelers in de laatste fase van hun herstel op het veld gaat begeleiden richting hun rentree op het wedstrijdformulier. Vorig seizoen en ook dit jaar nog ging het daar te vaak mis, dan was er vertraging maar vooral onduidelijkheid in dat proces, bijvoorbeeld in de begeleiding van Steven Berghuis. Nu wordt er per geblesseerde speler een fysiotherapeut aangewezen als case manager die de verantwoordelijkheid heeft en het overzicht bewaart.

Dat topsportprogramma, het werken aan de marginal gains, implementeert Ajax ook in de jeugdopleiding. Farioli boekt nu resultaat op de korte termijn, maar benoemde al het fysieke verschil met spelers die aansluiten vanuit Jong Ajax. Talenten als Rayane Bounida, Sean Steur en Gerald Alders hebben een dusdanige achterstand ten opzichte van hun concurrenten dat het lastig doorbreken is.

In de toekomst hoopt Marijn Beuker de jeugdspelers ook fysiek beter ontwikkeld af te leveren: ‘We willen met elkaar weer een écht grote prijs winnen, dat is onze ambitie, waar we naartoe werken. Maar als je minder te besteden hebt, kan dat alleen maar door slimmer, creatiever, spelintelligenter, fitter en sterker te zijn. Dat zijn gebieden waar wij proberen een voorsprong te winnen’, legt de directeur voetbal uit. ‘Het fysieke programma in de jeugdopleiding is geïntensiveerd. Dat begint met het logischer indelen van de fysieke afdeling, losgekoppeld van de medische afdeling, en dan meer investeren in fysieke ontwikkeling. Beter leren bewegen, sneller en sterker worden, door echt negentig minuten volle bak te trainen. En dat vijf dagen in de week. Dat wordt momenteel stap voor stap geïmplementeerd, maar de gevolgen daarvan zie je natuurlijk pas over drie, vier, vijf, zes jaar.’

Als onderdeel van het opleidingsprogramma van oud-Ajacieden houdt ook Daniël de Ridder zich daar actief mee bezig. Wat daarbij handig uitkomt, is dat Ajax sowieso al bezig was om het trainingscomplex te verbouwen. De Nieuwe Toekomst wordt ingericht om het nieuwe topsportprogramma te faciliteren, met onder meer een uitgebreidere wellness met sauna’s, ijsbaden en zwembaden om het herstel van spelers te optimaliseren. Er zijn zelfs plannen voor een klein keukentje in de spelersbus, zodat ook daar nog verse maaltijden bereid kunnen worden.

Karakters in de selectie
In theorie zijn het allemaal mooie plannen: meer specialisten, betere faciliteiten. Maar als de spelers er niet voor openstaan, is het volslagen zinloos. Dat is misschien wel de belangrijkste stap die Ajax gezet heeft in het afgelopen jaar. De club heeft de afgelopen transferperiodes flink doorgeselecteerd, ook met het oog op de balans qua leeftijd en karakters. Er is afscheid genomen van een aantal spelers dat niet voorop stond in de rij voor de sportschool en er is geïnvesteerd in spelers die uitblinken in professionaliteit.

Jordan Henderson was wat dat betreft de eerste statement-aankoop, spelers als Wout Weghorst, Davy Klaassen, Oliver Edvardsen, Youri Regeer en Matheus passen ook in dat plaatje. Farioli verklapte afgelopen week dat laatstgenoemde zelfs voor de technische staf al aanwezig is op De Toekomst, en dat terwijl Matheus heel duidelijk is verteld dat hij de tweede keeper is achter Remko Pasveer. Aan de hand van die nieuwe leiders, plus enkele ervaren spelers die er al waren, is de topsportmentaliteit langzaam maar zeker teruggekeerd in de selectie.

De honger om elke dag beter te worden is weer terug, ook omdat spelers mérken dat ze beter worden van de trainingen onder Farioli en de begeleiding daaromheen. En als spelers de touwtjes toch wat laten vieren, zijn er nu leiders die ze daarop aanspreken, zoals Henderson: ‘What the f*ck are you eating?’, vroeg de 34-jarige Brit onlangs aan een ploeggenoot. Hij sleurt ze ook mee de sauna of het ijsbad in, ook na late avondwedstrijden. Het lichaam zit dan immers vol met het stresshormoon cortisol, dat het herstellende hormoon testosteron blokt. En met adrenaline, dat de aanmaak van dopamine en endorfine in de weg zit. Het nemen van zo’n ijsbad helpt je lichaam om de productie van cortisol en adrenaline te verlagen. Dat helpt voor de bloedsomloop, het herstellen van spieren en de kwaliteit van slapen. Ieder lichaam is anders, maar de spelers van Ajax worden nu in ieder geval van alle kanten geprikkeld om veel bewuster met hun herstel bezig te zijn.

Tijdens de meest recente Europese week van Ajax kwam dat allemaal samen. Na de slijtageslag tegen Union Sint-Gillis, waarin Ajax ruim honderd minuten met een man minder speelde, zat vrijwel de hele selectie om twee uur ’s nachts in het ijsbad. Of in een ander deel van de wellness, volgens de gepersonaliseerde herstelstrategie. Zondag wachtte immers alweer een clash met de uitgeruste reuzendoder Go Ahead Eagles. In een ultieme poging om zijn ploeg zo veel mogelijk hersteltijd te geven, laste Farioli op zondagochtend, een paar uur voor de wedstrijd, nog een tactische training in om zijn spelers toch nog wat informatie mee te geven. Dat Ajax uiteindelijk in de tweede helft de overwinning op Go Ahead afdwong, maakte de trainer dan ook apetrots. Jorrel Hato, die donderdag nog 137 minuten speelde en kramp had van zijn nek tot zijn tenen, maakte ook gewoon weer de negentig minuten vol en Ajax besliste de wedstrijd maar weer eens in de slotfase.

Waar Ajax vorig seizoen omviel bij het eerste zuchtje tegenwind, blijft de ploeg van Farioli nu ook overeind tijdens een griepgolf, een aantal blessuregevallen, en andere tegenslagen. Die fysieke én mentale weerbaarheid is een direct gevolg van de topsportcultuur die de club heeft gecreëerd, ook met het binnenhalen van Farioli en een aantal voorbeeldprofs in de spelersgroep. Dat is een niet te onderschatten wapen in de doorslaggevende maanden van het seizoen, waarin de prijzen verdeeld zullen worden.

www.vi.nl

[Ajax Rules]

Echt top allemaal.

Wel heel benieuwd wat er in de zomer gaat gebeuren. Al voor de aanstelling van FF was aangekondigd dat de nieuwe trainer de belangrijkste transfer zou zijn. Profetische woorden. Maar kunnen ze FF binnenboord houden? En zo nee, wie gaat hem dan opvolgen? Dat zal wederom cruciaal zijn.

[Trab]

in de topic over Farioli kwam dit al aan de orde, maar met dit artikel uit VI verdient dit onderwerp een eigen plek.

Van hoofdpijndossier naar wapen: hoe Ajax zo fit werd

Door Lentin Goodijk

Van topclub zonder topsportcultuur naar één van de fitste ploegen van Nederland. Achter de schermen heeft Ajax het afgelopen jaar een behoorlijke metamorfose ondergaan.

Bijna ieder duel lopen de spelers van Ajax meer kilometers dan de tegenstander en geen enkele club scoorde dit Eredivisie-seizoen vaker in het laatste kwartier van een wedstrijd. Die fitheid, en ­frisheid, kan een doorslaggevende rol gaan spelen in de titelrace. Hoe heeft Ajax dat hoofdpijndossier omgedraaid?

Voorovergebogen, met de handen op de knieën, staan de spelers van Ajax eind juni uit te hijgen. Tijdens de eerste veldtraining onder Francesco Farioli wordt meteen duidelijk: van trainen als bezigheidstherapie is geen sprake meer. De nieuwe fysiektrainer die hij heeft meegenomen, Callum Walsh, legt de zweep erop. De excentrieke Engelsman spoort de spelers onophoudelijk aan om te blijven pushen. Ondertussen hollen ook de andere stafleden over het veld, om alvast de volgende oefening voor te bereiden, zodat er geen minuut verloren gaat.

Farioli zelf staat bij de positiespellen met twee of zelfs drie ballen in zijn handen, klaar om het spel direct te hervatten als er een bal uit vliegt. Tussendoor schreeuwt hij zich schor, in drie verschillende talen, om zijn spelers bij de les te houden of ze te complimenteren. Het lijkt wel alsof de Italiaan de training als een wedstrijd benadert.

Nu, ruim acht maanden later, is dat eigenlijk nog precies hetzelfde. Met het oog op het drukke programma zijn de sessies korter, maar de intensiteit blijft onverminderd hoog. Farioli gelooft er namelijk heilig in dat de basis voor succes gelegd wordt op het trainingsveld. Het is precies één van de redenen waarom Ajax afgelopen zomer zijn lot in handen legde van de 35-jarige Italiaan. De evaluatie van het rampseizoen 2023/24 was namelijk vernietigend. Ajax kwam op vele vlakken tekort, maar met name de fitheid, de absolute basisvoorwaarde om te presteren, was van een beschamend niveau.

Het was een hoofdpijndossier met vele hoofdstukken: gebrekkige communicatie tussen medische, fysieke en technische staf, te weinig fysieke en mentale prikkels op het trainingsveld, gebrek aan een topsportcultuur buiten het trainingsveld, een verkeerde balans in de spelersgroep wat betreft karakters en leeftijd en de verlammende druk van buitenaf vanwege de beschamende resultaten.

Om die negatieve spiraal te doorbreken, zocht Ajax afgelopen zomer een trainer met affiniteit voor de fysieke component van het voetbal. De titel head of performance behoort in de overtuiging van Ajax niet toe aan een fysiektrainer, maar aan de hoofdtrainer. Hij is immers degene die alles overziet en die balans het best kan bewaken. Sommige trainers delegeren dat liever aan de fysieke experts, anderen zoals Arne Slot en Louis van Gaal, bemoeien zich actief met het totale presteren. Technisch directeuren Alex Kroes en Marijn Beuker delen die visie en zochten naar een trainer die in dat profiel paste. Het was één van de redenen dat ze uitkwamen bij Farioli, hij kreeg de opdracht mee om dat bij Ajax 1 te veranderen.

Tien punten extra
Farioli weet zelf ook maar al te goed waar hij aan begint in Amsterdam. Vanaf dag één speelt de fitheid, of het gebrek daaraan, een hoofdrol in de keuzes die hij maakt. Hoewel Ajax vroeg in het seizoen al cruciale Europese duels speelt, geeft hij de EK-gangers langer vakantie en rouleert hij erop los. Dat roulatiebeleid doet de wenkbrauwen, ook intern, fronsen. Ook omdat Farioli dat een jaar eerder bij OGC Nice veel minder deed. Maar de trainer pareert die kritiek door herhaaldelijk te wijzen naar de situatie voor zijn komst.

‘Vorig seizoen was Ajax het team met de slechte fysieke voorwaarden. Het team met de slechtste conditie, de meeste blessures en het slechtste herstelvermogen. Als je dat samenbrengt, herken je dat ik hier niet kan doen wat ik bij Nice wel kon’, zegt hij in oktober.

Als jonge trainer is Farioli het belang van de trainingsweek steeds meer gaan inzien. ‘Er is een quote van Cesare Prandelli, die ik een aantal jaar geleden nog niet echt begreep, maar nu wel: “Het trainingscomplex gaat je aan het einde van het seizoen tien punten opleveren óf tien punten kosten”. In mijn focus op het tactische gedeelte dacht ik altijd dat het een excuus was om de dingen die je mist goed te praten. Maar de realiteit is dat alles wat er op het trainingscomplex gebeurt, dus de structuur, de faciliteiten, de velden, het herstel van spelers, gespecialiseerde en betrokken mensen, je een enorm competitief voordeel brengen. Of dat juist wegnemen.’

Met een beetje fantasie, zijn die tien punten nu terug te zien in de titelrace. Stond Ajax bij de jaarwisseling nog zes punten achter PSV, nu is de ploeg van Farioli koploper met acht punten voorsprong op de Eindhovenaren. De schier onverslaanbare formatie van Peter Bosz wordt geteisterd door blessures, maar wordt er in de Eredivisie de laatste maanden ook simpelweg uitgelopen door counterende tegenstanders. Bij Feyenoord is al langer hetzelfde aan de hand.

In Amsterdam gebeurt dus precies het tegenovergestelde. Het veldspel is lang niet altijd sprankelend, maar juist op basis van fitheid en frisheid maakt Ajax dit seizoen veelvuldig het verschil. Tekenend was de winnende treffer van Kenneth Taylor in De Klassieker van begin februari. Feyenoord had een dag extra rust gehad, terwijl Taylor negentig minuten tegen Galatasaray in de benen had. Toch sprintte hij in de 93ste minuut de spelers van Feyenoord eruit om de beslissende 2-1 te maken.

Ook de thuiswedstrijd tegen PSV in november was exemplarisch. De Eindhovenaren hadden een vrije week, terwijl Ajax midweeks op bezoek moest in De Kuip. Maar het was de ploeg van Farioli die in het laatste half uur de tegenstander omver blies. In alle drie de confrontaties met Feyenoord en PSV dit seizoen liepen de spelers van Ajax in totaal meer kilometers dan de tegenstander. Dat deed Ajax sowieso in driekwart van de wedstrijden van dit seizoen.

Die progressie wordt het best zichtbaar als we kijken naar de resultaten in de Eredivisie na een Europees duel. Vorig seizoen was dat dé grote achilleshiel: van de elf competitieduels die Ajax speelde na een Europees programma, won het er welgeteld één. Dit seizoen is die balans volledig omgedraaid. Onder Farioli speelde Ajax ook elf maal een Eredivisie-wedstrijd na een Europa League-duel, maar werd er juist slechts één keer verloren. Dat was op bezoek bij NAC Breda, na de penaltythriller tegen Panathinaikos. Het verschil: negentien punten.



In die elf wedstrijden speelde Ajax niet altijd zijn beste voetbal, maar konden de spelers in elk geval fysiek de strijd aangaan. Geholpen door de veel betere defensieve organisatie, was dat genoeg om die kostbare punten keer op keer binnen te slepen. Vaak ook juist in de slotfase: hoewel Ajax met afstand de meeste wedstrijden in de tank heeft, scoorde de formatie van Farioli dit seizoen in de Eredivisie al dertien keer in het laatste kwartier van een wedstrijd, het hoogste aantal van alle achttien clubs. Maar wat is er nu concreet veranderd?

Topsportcoach
Wat doe je als de topsportcultuur uit je club verdwenen is? Dan stel je een topsportcoach aan. Met name directeur voetbal Marijn Beuker maakte zich daar hard voor. Beuker en consorten zagen namelijk een repeterend probleem in de fysieke begeleiding. De kennis en de wil waren daar zeker wel aanwezig, maar het ontbrak aan een duidelijke structuur en goede communicatie. Te veel eilandjes, dus. Het eerste dat Ajax gedaan heeft, is de verantwoordelijkheden helder maken, een duidelijke lijn en richting vaststellen en saamhorigheid creëren. Wat daarin helpt, is als er iemand is die van al die fysieke aspecten verstand heeft: een topsportcoach.

Bij AZ werkte Beuker op die manier al succesvol samen met Bart Heuvingh, voor Ajax legde hij in de zomer contact met een andere oude bekende: Martijn Redegeld, toen nog werkzaam als Head of Nutrition bij de kampioenenmakers van wielerploeg Jumbo-Visma. Als er één sport is waar men gelooft in het belang van de marginal gains op fysiek gebied, dan is het de wielerwereld wel. Redegeld wilde wel eerst het wielerseizoen afmaken, maar trad per 1 januari dan eindelijk officieel in dienst bij Ajax.

Sinds zijn komst wordt Redegeld actief betrokken bij het eerste elftal, echt als onderdeel van de technische staf. Daar voegt hij meerdere kwaliteiten toe, want naast voedingsdeskundige is Redegeld bijvoorbeeld ook mental coach, slaapexpert en herstelcoördinator. Het is aan hem om met iedere speler een persoonlijke relatie op te bouwen, zodat zij ook zelf op hem afstappen als ze ergens mee zitten.

Kian Fitz-Jim vertelde laatst bijvoorbeeld dat hij veel moeite heeft met slapen na een avondwedstrijd, dat hij dan zomaar tot vijf uur ’s ochtends wakker kan liggen en dat zijn volledige herstelproces verstoort. Een andere speler stapte laatst op Redegeld af, omdat hij merkt dat hij moeilijk kan focussen in de eerste tien minuten van een wedstrijd. Ook tijdens de Europese trips is Redegeld van de partij, hij loopt rond en observeert. Jij hebt flinke wallen, slaap je wel goed? Ik zie jou alleen maar droog brood eten, denk ook aan je eiwitten.

Doorselecteren
Redegeld is zeker niet de enige nieuweling in het fysieke programma. Sam Feringa werd in de zomer al doorgeschoven naar een functie van hoofd fysiek, Maarten Gozeling heeft nu een meer afgebakende taak als hoofd medische staf en fysiotherapie en er kwamen nog andere fysieke trainers, masseurs en fysiotherapeuten. Flink doorselecteren dus, deels ook noodgedwongen.

In dat kader haalde Ajax met Fran Molano ook een expert binnen die zich moet gaan richten op de grote frustratie van Farioli, en eerder ook Maurice Steijn en John van ’t Schip: het herstel van geblesseerde spelers. Molano, die in het verleden onder meer werkte in Spanje, Zwitserland en in Turkije met Farioli, is de nieuwe Reconditioning and Return to Play Coach. Met name dat laatste gedeelte van zijn titel is nieuw. Het houdt in dat hij spelers in de laatste fase van hun herstel op het veld gaat begeleiden richting hun rentree op het wedstrijdformulier. Vorig seizoen en ook dit jaar nog ging het daar te vaak mis, dan was er vertraging maar vooral onduidelijkheid in dat proces, bijvoorbeeld in de begeleiding van Steven Berghuis. Nu wordt er per geblesseerde speler een fysiotherapeut aangewezen als case manager die de verantwoordelijkheid heeft en het overzicht bewaart.

Dat topsportprogramma, het werken aan de marginal gains, implementeert Ajax ook in de jeugdopleiding. Farioli boekt nu resultaat op de korte termijn, maar benoemde al het fysieke verschil met spelers die aansluiten vanuit Jong Ajax. Talenten als Rayane Bounida, Sean Steur en Gerald Alders hebben een dusdanige achterstand ten opzichte van hun concurrenten dat het lastig doorbreken is.

In de toekomst hoopt Marijn Beuker de jeugdspelers ook fysiek beter ontwikkeld af te leveren: ‘We willen met elkaar weer een écht grote prijs winnen, dat is onze ambitie, waar we naartoe werken. Maar als je minder te besteden hebt, kan dat alleen maar door slimmer, creatiever, spelintelligenter, fitter en sterker te zijn. Dat zijn gebieden waar wij proberen een voorsprong te winnen’, legt de directeur voetbal uit. ‘Het fysieke programma in de jeugdopleiding is geïntensiveerd. Dat begint met het logischer indelen van de fysieke afdeling, losgekoppeld van de medische afdeling, en dan meer investeren in fysieke ontwikkeling. Beter leren bewegen, sneller en sterker worden, door echt negentig minuten volle bak te trainen. En dat vijf dagen in de week. Dat wordt momenteel stap voor stap geïmplementeerd, maar de gevolgen daarvan zie je natuurlijk pas over drie, vier, vijf, zes jaar.’

Als onderdeel van het opleidingsprogramma van oud-Ajacieden houdt ook Daniël de Ridder zich daar actief mee bezig. Wat daarbij handig uitkomt, is dat Ajax sowieso al bezig was om het trainingscomplex te verbouwen. De Nieuwe Toekomst wordt ingericht om het nieuwe topsportprogramma te faciliteren, met onder meer een uitgebreidere wellness met sauna’s, ijsbaden en zwembaden om het herstel van spelers te optimaliseren. Er zijn zelfs plannen voor een klein keukentje in de spelersbus, zodat ook daar nog verse maaltijden bereid kunnen worden.

Karakters in de selectie
In theorie zijn het allemaal mooie plannen: meer specialisten, betere faciliteiten. Maar als de spelers er niet voor openstaan, is het volslagen zinloos. Dat is misschien wel de belangrijkste stap die Ajax gezet heeft in het afgelopen jaar. De club heeft de afgelopen transferperiodes flink doorgeselecteerd, ook met het oog op de balans qua leeftijd en karakters. Er is afscheid genomen van een aantal spelers dat niet voorop stond in de rij voor de sportschool en er is geïnvesteerd in spelers die uitblinken in professionaliteit.

Jordan Henderson was wat dat betreft de eerste statement-aankoop, spelers als Wout Weghorst, Davy Klaassen, Oliver Edvardsen, Youri Regeer en Matheus passen ook in dat plaatje. Farioli verklapte afgelopen week dat laatstgenoemde zelfs voor de technische staf al aanwezig is op De Toekomst, en dat terwijl Matheus heel duidelijk is verteld dat hij de tweede keeper is achter Remko Pasveer. Aan de hand van die nieuwe leiders, plus enkele ervaren spelers die er al waren, is de topsportmentaliteit langzaam maar zeker teruggekeerd in de selectie.

De honger om elke dag beter te worden is weer terug, ook omdat spelers mérken dat ze beter worden van de trainingen onder Farioli en de begeleiding daaromheen. En als spelers de touwtjes toch wat laten vieren, zijn er nu leiders die ze daarop aanspreken, zoals Henderson: ‘What the f*ck are you eating?’, vroeg de 34-jarige Brit onlangs aan een ploeggenoot. Hij sleurt ze ook mee de sauna of het ijsbad in, ook na late avondwedstrijden. Het lichaam zit dan immers vol met het stresshormoon cortisol, dat het herstellende hormoon testosteron blokt. En met adrenaline, dat de aanmaak van dopamine en endorfine in de weg zit. Het nemen van zo’n ijsbad helpt je lichaam om de productie van cortisol en adrenaline te verlagen. Dat helpt voor de bloedsomloop, het herstellen van spieren en de kwaliteit van slapen. Ieder lichaam is anders, maar de spelers van Ajax worden nu in ieder geval van alle kanten geprikkeld om veel bewuster met hun herstel bezig te zijn.

Tijdens de meest recente Europese week van Ajax kwam dat allemaal samen. Na de slijtageslag tegen Union Sint-Gillis, waarin Ajax ruim honderd minuten met een man minder speelde, zat vrijwel de hele selectie om twee uur ’s nachts in het ijsbad. Of in een ander deel van de wellness, volgens de gepersonaliseerde herstelstrategie. Zondag wachtte immers alweer een clash met de uitgeruste reuzendoder Go Ahead Eagles. In een ultieme poging om zijn ploeg zo veel mogelijk hersteltijd te geven, laste Farioli op zondagochtend, een paar uur voor de wedstrijd, nog een tactische training in om zijn spelers toch nog wat informatie mee te geven. Dat Ajax uiteindelijk in de tweede helft de overwinning op Go Ahead afdwong, maakte de trainer dan ook apetrots. Jorrel Hato, die donderdag nog 137 minuten speelde en kramp had van zijn nek tot zijn tenen, maakte ook gewoon weer de negentig minuten vol en Ajax besliste de wedstrijd maar weer eens in de slotfase.

Waar Ajax vorig seizoen omviel bij het eerste zuchtje tegenwind, blijft de ploeg van Farioli nu ook overeind tijdens een griepgolf, een aantal blessuregevallen, en andere tegenslagen. Die fysieke én mentale weerbaarheid is een direct gevolg van de topsportcultuur die de club heeft gecreëerd, ook met het binnenhalen van Farioli en een aantal voorbeeldprofs in de spelersgroep. Dat is een niet te onderschatten wapen in de doorslaggevende maanden van het seizoen, waarin de prijzen verdeeld zullen worden.

www.vi.nl

Dank voor het plaatsen Duke en erg leuk om te lezen!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Lionel]

Hahaha Trab die weer een heel artikel quote om te bedanken

[Trab]

Hahaha Trab die weer een heel artikel quote om te bedanken

Sorry


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Yopii]

Wat vinden jullie van di verhaal? Fitheid zou toch heel normaal moeten zijn? In sommige competities zijn alle spelers fit. Dan komt het op voetbalkwaliteiten aan.

Nederland is vrij amateuristisch wat dat betreft. Tegelijkertijd waren de spelers onder Ten Hag gewoon fit.

Helemaal mee eens dat jeugdspelers in fysiek opzicht meer moeten opbrengen trouwens, maar dat zeg ik al jaren.

[Duke]

Het zou ook heel normaal moeten zijn, maar blijkbaar was het dat bij Ajax niet, in ieder geval niet structureel. Dat lijkt nu veranderd te zijn, en dat is alleen maar goed.

[Wie kent Cees de Wolf nog?]

Ik vraag me wel af hoe structureel dit is. Als Farioli c.s. vertrekt, wat blijft er dan over? Het zou mooi zijn als de professionalisering gehandhaafd blijft, maar het lijkt er meer op dat het persoonsgebonden (Ten Hag, Farioli) is dan beleidsmatig.

[Marillion]

Het is wel een onderwerp waar Beuker volgens mij een aanzienlijk deel van zijn tijd in steekt. Iemand als Redegeld komt ook uit zijn koker en niet die van Farioli. Faciliteiten lopen ook niet de deur uit als Farioli straks de filosoof van San Siro gaat worden.

Maar Farioli vertrekt, op enig moment, inderdaad niet in zijn ééntje. Kies je daarna een trainer die hier niets mee heeft dan is de cultuur zo weer weg. Je moet daar als club dus wel mee bezig blijven en er een belangrijk punt van maken als je nieuwe trainers en medewerkers aanstelt.

We moeten er geen wonderen van verwachten. Je maakt zo van een slechte speler niet ineens een wereldtopper. Maar ik ben er van overtuigd dat dit een positieve bijdrage heeft gehad bij de wederopstanding van Ajax. Topsportcultuur is echt belangrijk als je alles uit een groep wil halen. Ik ben ook blij dat ze de jeugd wat meer weerbaar willen afleveren. Het is uiteraard belangrijk om daar niet in door te slaan maar de stap van O19 naar Jong Ajax en Ajax 1 is voor veel spelers op het fysieke deel best groot.

[roelf]

Dat kan alleen als je je eigen trainers opleidt.

[Ajax Rules]

We moeten er geen wonderen van verwachten. Je maakt zo van een slechte speler niet ineens een wereldtopper.

Farioli verricht toch wonderen op het moment? Vorig seizoen 35 punten (!!!!) achterstand op PSV en 28 (!!!) op Feyenoord. Een ploeg die volgens velen niet beter was dan die van Excelsior. Farioli heet moeten werken onder omstandigheden die misschien nog wel lastiger waren dan die van Steijn en Van 't Schip. Financieel NIETS mogelijk; Aanvoerder en recordaankoop verkocht (rampseizoen afgesloten met een hattrick) op de allerlaatste dag; vervanging mislukt; een deel van het seizoen met geen enkele beschikbare linksbuiten; een voorbereiding die in het teken stond van overleving in de EU, zonder de internationals; natuurlijk doen veel spelers het goed, maar het is toch echt vooral het succes van Farioli en zijn staf.

[Marillion]

Dat zal ik ook zeker niet betwisten. Hij heeft meer dan geweldig werk geleverd. Zelfs als we de 1e plaats nog uit handen zouden geven.

Ik had het over de invloed van topsportcultuur. Die is heel belangrijk maar uiteindelijk is het ook maar een deel van de puzzel. Er was bij Ajax wel heel veel te winnen omdat er feitelijk niets was.

[Mr. Ajax]

Dat zal ik ook zeker niet betwisten. Hij heeft meer dan geweldig werk geleverd. Zelfs als we de 1e plaats nog uit handen zouden geven.

Ik had het over de invloed van topsportcultuur. Die is heel belangrijk maar uiteindelijk is het ook maar een deel van de puzzel. Er was bij Ajax wel heel veel te winnen omdat er feitelijk niets was.

Het is in mijn ogen meer dan een deel van de puzzel; het is het fundament van het gebouw. Die cultuur heerste ook onder Ten Hag. Bij de aanstelling van Schreuder gaf ik hier op AT meerdere keren al aan het gevoel te hebben dat dat topsportcultuur aan het wegebben is, en helaas is dat ook keihard gebleken.

Absolute topsportcultuur en mentaliteit is een absolute must.