Francesco Farioli

[Lionel]

Dat zegt hij niet. En dat zou ergens ook gek zijn als je twee gelijkwaardige spitsen hebt.

[Yopii]

Nooit, nooit...

Rare vent.

[peter]

Pasveer is dus ook niet de nummer 1 doelman.

[columbus]

Je leest wat je wil lezen, Yopi. Het is een stom antwoord op een nog stommere vraag. Maar ik snap dat je verlangt naar een Maurice Steijn die lekker old school altijd dezelfde spelers opstelt en die wel in de open deuren vragen trapt

[Yopii]

Huh? Waarom zou ik naar Maurice Steijn... verlangen nog wel.

Overdrijf niet zo.

[999]

Tot slot vraagt Kraay jr. of de Italiaan ooit een éérste spits gaat kiezen. "Nooit. Nooit. Er is geen nummer één spits. Dus dan heb je mijn antwoord voor het hele seizoen. Voor elke positie is er geen nummer één", aldus Farioli. Kraay jr. benadrukt dat het belangrijk is voor spitsen om vertrouwen te kweken. "We hebben drie goede spitsen. Allemaal moeten ze onderdeel zijn van dit proces."

Ik zou mijn beste spits opstellen, maar dat is blijkbaar ouderwets.

Het komt er dus op neer dat Brobbey of Weghorst nooit nummer 1 kan worden, al scoort hij 30 goals. Zou ik als spits niet prettig vinden.

Never, never .. tuurlijk vind een spits dat kut ..

[wimpey]

Dat wisselen valt hartstikke mee.

Dat doet het inderdaad.

De ene wedstrijd is Weghorst de 1e spits, de andere wedstrijd Brobbey. Dat allerlei dinosauriërs daar iets van vinden betekent niet dat Farioli z'n oren naar hen moet laten hangen. Ik zou in zijn positie tegen zo'n Kraaij en Verweij zeggen: ik heb het nu vaak zat uitgelegd, maar jij vindt je eigen mening blijkbaar belangrijker dan de werkwijze van de trainer van Ajax.

Je zag het tegen Lazio weer: fysiek is er een enorm verschil tussen grote competities en eredivisie. Bij Ajax lopen ze qua gym-werk blijkbaar jaren achter. Ook op dat vlak moet een inhaalslag gemaakt worden. Jochies als Baas en Fitz-Jim zullen spiermassa moeten kweken om een volgende stap in hun ontwikkeling te kunnen zetten.

[Yopii]

Tja, zijn de genoemde jochies geschikt voor topvoetbal?

Ik vind jouw redenering twijfelachtig. Het Ajax van ETH tikte teams weg die beter waren dan Lazio nu is. Conditie bouw je gemakkelijk op, dat is hooguit een kwestie van maanden. Vervolgens komen er andere dingen bij kijken: de technische vaardigheden van de spelers en met name het tactische aspect. Een team dat smijt met zijn krachten raakt snel uitgeput.

Het Ajax van dit seizoen begon met een aantal staaltjes krachtpatserij, het was lopen, lopen, lopen, maar niet op de slimste manier. Zoals Cruijff ooit zei: 'Het is een kwestie van een paar metertjes naar links of naar rechts,' Dat is gechargeerde natuurlijk, maar de essentie is dat de spelers moeten weten wanneer ze waar moeten lopen. Rennen moet efficiënt zijn, anders is de tank na een aantal wedstrijden leeg en begint het verval.

[wimpey]

Tja, zijn de genoemde jochies geschikt voor topvoetbal?

Dat lijkt me een uitstekende samenvatting van de huidige staat van de club.

Men heeft te maken met onzekerheden i.p.v. zekerheden als t.t.v. 2019 onder EtH. Aan die tijd heeft Ajax nu niets meer. Net als aan quotes van JC uit de vorige eeuw.

Er zijn inhaalslagen te maken, omdat recente beleidsbepalers alles hebben laten waaien. De sport is veel fysieker geworden. Ajax doet het nu met o.a. Baas en Fitz-Jim. Die jongens verliezen op fysiek veel duels. Daar moet je dus wat mee doen.

[Yopii]

Net als aan quotes van JC uit de vorige eeuw.

Dat verandert nooit: efficiëntie tegenover smijten met je krachten.

Men heeft te maken met onzekerheden i.p.v. zekerheden als t.t.v. 2019 onder EtH.

Ach, zekerheden... Het Ajax van ETH werd afgeslacht door PSV, een half jaartje voor het furore maakte in de CL. Het kan snel gaan.

Ook Frenkie, Ziyech, Nous en anderen zijn geen krachtpatsers. Wie verkeerde keuzes maakt, gaat duels verliezen.

Gogme zal belangrijk blijven. Er zijn altijd sterkere spelers.

Die jongens verliezen op fysiek veel duels. Daar moet je dus wat mee doen.

Die kunnen trainen wat ze willen, ze worden nooit Gravenberchjes. Dus moeten ze op een andere manier zich laten gelden. Kijk naar wat ze wel kunnen, bijvoorbeeld. Redden ze het daarmee? Waar precies ligt ruimte voor verbetering. Fysiek lichte spelers moeten oppassen met de gym, ze kunnen er log van worden en tegen blessures oplopen. Niet iedereen is gemaakt voor het zwaarder werk. Wendbaarheid, startsnelheid en inzicht zijn ook wapens.

[wimpey]

Ook Frenkie, Ziyech, Nous en anderen zijn geen krachtpatsers. Wie verkeerde keuzes maakt, gaat duels verliezen.

De Ligt en Tadic wel. Maar dat is NU niet relevant. Kijk naar dit team, je komt creativiteit, atletisch vermogen, fysiek tekort. O.a.

Betekent niet dat er 11 worstelaars opgesteld moeten worden. Maar fysiek is er veel te winnen binnen de huidige selectie. En dat is ook een must.

[Lionel]

Als eerste buitenlandse trainer van Ajax in 25 jaar staat Francesco Farioli voor een monsterklus. Hij is aangewezen als architect van de wederopbouw. De eerste stappen zijn gezet, maar het is duidelijk dat er nog heel wat moet gebeuren. In gesprek met VI blikt de 35-jarige Italiaan uitgebreid terug én vooruit. ‘We moeten elke dag een stukje klimmen.’

De topper tegen PSV vergeleek hij met het beklimmen van Mount Everest, De Klassieker tegen Feyenoord noemde hij de K2 en volgens Francesco Farioli volgen er voor Ajax nog vele bergen. Dat het na die hoge pieken weer even bergafwaarts gaat, verbaast de trainer niet. Hij wist waar hij aan begon en welke uitdagingen er in Amsterdam lagen. Op het veld, maar zeker ook daarbuiten. Op Sportcomplex De Toekomst schuift Farioli aan om een inkijkje te geven in zijn veelomvattende klus bij Ajax en de acht bergen die hij daarbij moet beklimmen.

1. Aanpassen aan de Eredivisie
‘Hoe ik mijn eerste maanden in Nederland zou beschrijven? Uitdagend. Dit is het derde land en de derde competitie waar ik werkzaam ben als hoofdtrainer. Ik kwam hier goed voorbereid naartoe, maar als je eenmaal begint, ontdek je hoe het écht zit. Dan vallen er dingen mee én tegen.’

‘Ik heb al vaker gezegd dat het werk met de spelers eigenlijk heel makkelijk voor me geweest is, als het gaat om hun begrip voor onze speelwijze en hun tolerantie voor alle informatie die we ze geven. Dat is niet overal hetzelfde, soms hebben spelers of een club een andere achtergrond en is het moeilijk om jouw ideale spel te spelen. Bij Nice was het bijvoorbeeld heel gecompliceerd om vloeiend positiespel te spelen. Dat kostte veel tijd en we hebben nooit écht bereikt wat we wilden. We waren vooral excellent op één gebied: het spel zonder bal. Hier bij Ajax is het echt deel van het DNA van de club om positiespel te spelen en zonder bal vol druk te zetten. Die mindset hoef je niet echt te veranderen.’

'In Nederland is het een beetje minder fysiek. Maar tactisch is het niveau van details heel hoog'

‘De Eredivisie heeft andere eisen dan andere competities waar ik werkte. De Turkse competitie is een grote mix, van fysieke power, emotie en in mijn ogen ook vrij interessante tactische dingen. Want de coaches daar zijn behoorlijk moedig om te veranderen of extreme dingen te proberen in bepaalde fases. Frankrijk is in mijn ogen een erg pragmatische competitie. Vrij stabiel in het type scenario’s dat je tegenkomt. Maar waar de fysieke kwaliteiten van de spelers gigantisch zijn. Bij alle teams vind je drie, vier supersnelle aanvallers, dus: óf je bent heel goed georganiseerd, óf je betaalt de prijs. Hier in Nederland is het een beetje minder fysiek. Al zijn er clubs die heel sterk zijn. Maar tactisch is het niveau van details heel hoog.’

2. Zelfvertrouwen herstellen
‘Het zijn in mijn ogen de kleine dingen die de dynamiek kunnen veranderen. Natuurlijk werk je samen op het veld, maar ook buiten het veld moest er wat gebeuren. Toen door politiestakingen tot twee keer toe een wedstrijd kwam te vervallen, zijn we bijvoorbeeld met de selectie naar het Ajax-museum geweest. Zo had iedereen een goed beeld van waar we precies zijn. In de kleedkamer hebben we besloten om de grote tafel in het midden weg te halen, zodat de spelers elkaar goed konden aankijken. Ook de andere vertrekken waar we veel zijn, hebben we wat ververst.’

'We zijn met de selectie naar het Ajax-museum geweest. Zo had iedereen een goed beeld van waar we precies zijn'

‘Ik spreek veel over de waarde van de geschiedenis van deze club, maar er moet ook wat ruimte voor het heden zijn. Dus hebben we in een lange gang, zowel in De Arena als De Toekomst, alle historische beelden naar één muur overgeheveld, die móéten er zijn en het is een eer om ernaar te kijken. En zo hebben we de muur ertegenover leeg voor nieuwe beelden van dit seizoen. Voor de herinneringen die we aan het verzamelen zijn. Dat zijn kleine dingen waarvan ik geloof dat ze vrij belangrijk zijn.’

3. Verdediging dichtmetselen
‘Waarom ik defensief de controlerende middenvelder als vijfde verdediger laat spelen? Op een gegeven moment herken je problemen die je niet op een andere manier kan oplossen. In het moderne voetbal is het in mijn ogen vrij gecompliceerd om met vier te verdedigen, omdat veel teams met vijf man aanvallen. Als je niet in de gelegenheid bent om vooruit druk te zetten, kun je naar mijn mening niet verdedigen met een ondertal.’

'Wij kiezen ervoor om de ruimtes klein te houden met vijf, zodat we op het trainingsveld meer tijd hebben om te werken aan het aanvallen'

‘Dat kun je natuurlijk op meerdere manieren oplossen: je kunt je nummer 6 naar achteren halen, maar je kunt bijvoorbeeld ook een buitenspeler laten inzakken. Het hangt af van de karakteristieken van de spelers die je hebt. Alles begint vanuit een heel feitelijk scenario: als je bepaalde ruimtes wilt dichten, heb je daar meer mensen nodig. Het is daarbij ook een heel pragmatische beslissing, want de tijd die we op het trainingsveld spenderen aan het verdedigen is vrij gelimiteerd.’

Jorrel Hato maakt de 0-2 tegen Feyenoord.
Jorrel Hato maakt de 0-2 tegen Feyenoord.
‘Vraag je dit aan Maurizio Sarri, dan zal hij nooit accepteren om met vijf te verdedigen. Zijn laatste linie verdedigt altijd geweldig met vier man, de automatismen en de onderlinge coördinatie zijn waanzinnig, maar de tijd die dit kost, is gigantisch. Dus uiteindelijk is dat een afweging. Als je ervoor kiest om daar heel veel tijd aan te besteden, kom je ergens anders tekort. Wij kiezen ervoor om de ruimtes klein te houden met vijf, zodat we op het trainingsveld meer tijd hebben om te werken aan het aanvallen.’

‘Deze manier van verdedigen hebben we al ontwikkeld tijdens mijn tijd in Turkije. Maar vorig jaar bij Nice hadden we geen nummer 6 met zulke eigenschappen. Bij Ajax heeft Branco van den Boomen dat nu een aantal keer gedaan. Hij heeft een andere achtergrond en andere kwaliteiten dan Jordan Henderson. Hij is wel heel intelligent, maar niet supersnel en niet altijd heel comfortabel in de laatste lijn.’

'Als je Jorrel Hato nu ziet verdedigen in de één- tegen-één, dan zie je echt een leeuw'

‘Zowel Sivert Mannsverk als Benjamin Tahirovic doet het in mijn ogen vrij goed, maar een speler die dit in de toekomst ook zou kunnen, is Jorrel Hato. Ik zie hem een beetje als Pablo Rosario vorig jaar bij Nice: een speler die het op heel veel plekken op het veld heel goed kan doen. Jorrel is comfortabel aan de bal, verdedigend sterk en heeft goede fysieke voorwaarden. Sowieso heeft Jorrel grote stappen gezet. Als je hem nu ziet verdedigen in de één-tegen-één, dan zie je echt een leeuw.’

4. Trainen in 4.30 minuten
‘In elke wedstrijd zijn er andere scenario’s. De tegenstander wil iets doen, dan moet je het juiste antwoord vinden. De doeltrap wordt daar steeds belangrijker in. Dat is ook een spelhervatting. Zoals je de corners traint, kun je ook je doeltrappen trainen. Dus we analyseren ook wat we daarmee kunnen doen in onze wedstrijden. Dan gaat het erom dat je de spelers zover krijgt dat ze geloven dat het de beste oplossing is. Want uiteindelijk: zelfs de beste ideeën ter wereld kunnen naar de prullenbak als spelers niet overtuigd zijn. Jullie vroegen naar de doeltrap waar we uit scoorden tegen Feyenoord: daar hebben we letterlijk 4 minuut 30 aan gewerkt op de laatste training. Je legt het uit in de meeting, je gaat naar het trainingsveld, je doet het één, twee, drie keer, en dan ga je alweer door naar de volgende oefening, omdat je zo weinig tijd hebt.’

5. Professionaliseren
‘Wij vragen veel van onze spelers. Dan moet je eerst de minimale voorwaarden creëren om te presteren. Dat is mijn dagelijkse battle, om de mensen hier scherp te houden op de vele gebieden waar we echt kunnen verbeteren als organisatie. Die battle is niet met mensen, maar de structuur van de club. Om de voorwaarden te creëren om te werken en de spelers in de beste conditie mogelijk te krijgen. Dat is voor mij een van de belangrijkste taken van een coach.’

‘Als ik mezelf bijvoorbeeld evalueer, ben ik niet meer dezelfde coach als vijf jaar geleden. Bij mijn eerste sollicitatie als hoofdtrainer in Turkije, sprak ik van de vier uur ongeveer 3 uur en 55 minuten over tactiek en training. Nauwelijks over de dingen eromheen. Dat is prima, want dit is hoe ik ben geboren en opgegroeid ben: ik kwam uit een rol als keeperstrainer en assistent-trainer, mijn passie en focus lag heel erg op dat gebied. Voor de korte termijn is dat natuurlijk ook wat de eerste impact heeft. Maar na een tijdje moet je ook uitzoomen om te begrijpen in welke processen je zit.’

'Soms moet je buiten het veld verbeteren om op het veld te verbeteren'

‘Dan ga je kijken naar de voorwaarden om een cultuur neer te zetten, als je stappen wil blijven zetten. Jullie weten dat ik vrij obsessief ben in het werk op het veld, maar ik heb geleerd dat ik mijn energie ook moet stoppen in het andere gedeelte, want uiteindelijk heeft dat ook een gigantische impact op de resultaten op het veld. Op persconferenties krijg ik telkens de vraag: “Wat is de volgende stap, wat wil je verbeteren op het veld?” Dat is volkomen normaal, maar soms moet je buiten het veld verbeteren om op het veld te verbeteren. Pas als je dáár de standaarden een beetje verhoogt, kun je ook meer eisen van de spelers.’

Met Alex Kroes.
Met Alex Kroes.
‘Concreet voorbeeld: bij Ajax vallen veel spelers tussen het eerste en tweede team in. En er zijn zó veel details waar je rekening mee moet houden. Dat is al lastig voor 25 spelers, stel je voor dat het er vijftig worden. Als daartussen een gat is, wordt er informatie verspild. Daar werkt de club momenteel aan. Het gaat niet om mensen, het gaat voor mij meer om het helder maken van de verantwoordelijkheden en taken. En in plaats van generalisten echt specifieke expertise binnenhalen. Maar ook het verbinden van verschillende afdelingen, verschillende werk- en denkwijzen.’

‘Als je structuur creëert, garandeert dat niet dat je succesvol bent, maar dat verbetert wel de voorwaarden om succesvol te zijn. Dit zijn de dingen waar we echt beter moeten worden, een beetje professioneler. Niet dat er geen kwaliteit in de mensen zit, maar er is geen kwaliteit in de structuur. Dat is misschien ook normaal, als je drie, vier keer van technisch directeur wisselt in drie jaar tijd, en ik weet niet hoeveel coaches. Dus er is hier constant van alles aan het veranderen geweest. Maar om bij de elite te horen, heb je de hoogst mogelijke standaard nodig.’

'De realiteit is dat alles wat er op het trainingscomplex gebeurt, je een enorm competitief voordeel brengen. Of dat juist wegnemen'

‘Er is een quote van Cesare Prandelli, die ik een aantal jaar geleden nog niet echt begreep, maar nu wel: “Het trainingscomplex gaat je aan het einde van het seizoen tien punten opleveren óf tien punten kosten”. In mijn focus op het tactische gedeelte dacht ik altijd dat het een excuus was om de dingen die je mist goed te praten. Maar de realiteit is dat alles wat er op het trainingscomplex gebeurt, dus de structuur, de faciliteiten, de velden, het herstel van spelers, gespecialiseerde en betrokken mensen, je een enorm competitief voordeel brengen. Of dat juist wegnemen.’

‘Of ik dan ook minder ga rouleren, als die voorwaarden beter op orde zijn? Dat weet ik niet, want ik geloof daar echt in. Ik weet dat dat een groot topic is hier, haha. Hoewel de realiteit is dat het op een paar extreme gevallen na vaak maar om een aantal spelers gaat. Maar als je vanaf dag één praat over het belang van de groep – iedereen is belangrijk, iedereen krijgt zijn kans – en daarna speel je altijd met dezelfde elf, dat is niet logisch. Dat is de strategie: iedereen betrokken houden. Als ik geen vertrouwen zou hebben in die spelers, zou ik het ook nooit doen. Ik ben echt niet zo dom dat ik spelers zomaar voor de leeuwen gooi, en daarmee ook mezelf. Het zijn beslissingen die we nemen om verschillende redenen: waar we vandaan komen, collectief en individueel, het type wedstrijd dat we verwachten… Soms ook met een iets verdere blik op wat er daarna gaat komen, ook al is mijn focus altijd echt op de eerstvolgende.’

6. De tactische puzzel
‘Op een bepaalde manier positiespel spelen, is deel van het DNA van deze club, net als heel agressief zijn en echt vol druk zetten. Die mindset hoefden we hier niet te veranderen. Al breng je wel wat bullet points, waarvan je gelooft dat ze cruciaal zijn. Het grootste gedeelte was meer om bewustzijn te creëren over bepaalde situaties die vorig seizoen erg problematisch waren. In het verdedigen, maar ook het spel aan de bal moeten we blijven evalueren.’

'Ja: we willen altijd voetballen, we willen dapper zijn aan de bal, absoluut. Maar dapper zijn en dom zijn, dat is een heel dunne lijn'

‘We willen altijd blijven voetballen, maar er komt ook een moment dat dat niet gaat. Als je de bal op een bepaalde manier verliest, kun je niet zomaar zeggen: Oké, kan gebeuren, door naar de volgende. Daar hebben we geprobeerd wat meer bewustzijn te creëren. Ja: we willen altijd voetballen, we willen dapper zijn aan de bal, absoluut. Maar dapper zijn en dom zijn, dat is een heel dunne lijn. Uiteindelijk willen we dat de spelers zelf die momenten gaan herkennen, dat was voor mij de grootste uitdaging in het begin.’

Jordan Henderson met Luuk de Jong.
Jordan Henderson met Luuk de Jong.
‘Ik geloof in duidelijkheid bieden over de eisen, de structuur. Onze job is om de twijfels zoveel mogelijk weg te nemen. Simplificeren is misschien niet het juiste woord, maar je probeert logica in te bouwen in wat je van ze vraagt. Dus om het gedrag in verschillende fases van de wedstrijd, heel duidelijk te hebben en heel goed verbonden met elkaar. Ik zie het als een kruiswoordpuzzel. Een van mijn grootste verantwoordelijkheden als coach is om een kruiswoordpuzzel te creëren met zo min mogelijk zwarte vakjes. Dus om alle fases van de wedstrijd zo goed mogelijk met elkaar te verbinden. Bijvoorbeeld: als je het strafschopgebied van de tegenstander aanvalt, kun je dat met vier, vijf of zes spelers doen. Als je die beslissing isoleert, kies je altijd voor zes. Maar de realiteit is dat het ook impact heeft op alle andere facetten van het spel. De uitdaging is om daar de balans in te behouden.’

7. Vol programma
‘Sinds het begin hebben we voor bijna iedere wedstrijd maar twee dagen voorbereiding. Vaak gaat het daarom niet om het béste plan te kiezen, maar het meest haalbare. Het kost de hele staf veel werk en energie om de duizenden stukjes informatie die we hebben, samen te persen tot de meest essentiële dingen voor de spelers. Speel je op woensdag tegen Feyenoord, dan is het één dag herstellen en dan één trainingssessie van 55 minuten. Haal de warming-up ervan af en je hebt veertig minuten, waarin je de opbouw, het aanvallen van het strafschopgebied, spelhervattingen, et cetera, et cetera, et cetera van een ploeg als PSV moet behandelen.’

‘We zijn dan ook heel veel bezig om momenten te creëren om extra informatie mee te geven. Bijvoorbeeld door te verzamelen op De Toekomst voor wedstrijden, of al eerder bij het hotel voor een uitduel. Als je twee of drie extra meetings van twintig minuten kunt inplannen, maakt dat een wereld van verschil. Zelf probeer ik op de terugweg in de bus nog snel de wedstrijd terug te kijken, maar daar moet je eigenlijk ook alweer de dag erna voorbereiden.’

8. De batterij bewaken
‘Ik neem heel veel beslissingen echt met het oog op de lange termijn, door wat meer uit te zoomen en te kijken naar het proces. Ik snap dat het dan opmerkelijk is dat ik zoveel van club ben gewisseld, maar ieder vertrek had zijn eigen verhaal. Als je me vraagt: wat is jouw doel als coach? Dan zeg ik: om alle clubs waar ik instap beter achter te laten dan toen ik kwam. Dit proces kost een hoop energie, vermoeidheid, discussies.’

‘Bij mijn eerste club werd ik ontslagen na tien maanden, in Turkije is die roulatie vrij hoog, haha. Ik kwam terug bij Alanyaspor. In mijn eerste seizoen ging het heel goed, daarna moest de club bezuinigen en moesten we weer helemaal opnieuw gaan bouwen. Dan pers je er alles uit en dat blijf je doen tot je op een punt komt dat je ook eerlijk moet zijn: Kan ik nog helpen of niet? Op dat moment nam ik de beslissing eruit te stappen, omdat ik voelde dat mijn batterij leeg was. Het was voor ons allemaal pijnlijk om uit elkaar te gaan, maar het was in mijn ogen nodig, omdat ik voelde dat ik hen niet kon helpen.’

‘Bij Nice hebben we, denk ik, echt alles eruit geperst, maar vroegen we ons op een gegeven moment af: Gaan we een nieuwe stap vooruitzetten? Want als je dat niet doet, ben je in mijn ogen gedoemd om een paar stappen terug te zetten. We hebben onze doelstelling gehaald, maar toen kwam deze kans voorbij. De situatie was natuurlijk niet de makkelijkste, maar Ajax was voor mij één van de clubs waarvan ik droomde om te werken, dus het was moeilijk om nee te zeggen.’

Voelt u dan ook het verlangen om eens wat langer bij een club te blijven?

‘Als ze het geduld hebben om mij te tolereren, ja! Ik houd ervan om hier te zijn, ik houd ervan hier te werken, ik houd van mijn spelers, ik houd van de groep. Dus natuurlijk ben ik gelukkig. Vorig jaar in Nice kostte het héél veel energie om alle spelers naar het niveau te brengen waar ze konden zijn, maar toen het moment kwam om daar écht de beloning voor te krijgen, gingen we weg. Tot nu toe heb ik die luxe nog niet echt gehad om verder te bouwen op de fundering die je hebt gecreëerd.’

'Als ik voel dat we ergens kunnen verbeteren en ik geef niet het beste van mezelf om dat te veranderen, dan voel ik dat ik het geld van de club aan het stelen ben'

Hoe zorgt u ervoor dat die batterij opgeladen blijft?

‘Ik houd van mijn job, maar het vereist wel een hoop attentie op veel gebieden, om continu te kijken waar we stappen kunnen zetten. Want op dat gebied ben ik vrij paranoïde: als ik voel dat we ergens kunnen verbeteren en ik geef niet het beste van mezelf om dat te veranderen, dan voel ik dat ik het geld van de club aan het stelen ben. Ik weet dat mijn positie een beetje oncomfortabel is, of dat ik mensen een beetje oncomfortabel kan maken. Maar ik kan deze job niet op een andere manier doen. De momenten dat ik voelde: ik moet deze strijd opgeven, transfereerde dat linea recta naar het veld. Dat is iets onbewusts, wat ik niet kan onderbouwen met feiten, maar wat ik duidelijk voel. Als je daarover nadenkt: ik moet meer energie hebben om te focussen op andere dingen. Pick your battles, ik denk dat dat een groot gedeelte van onze job is.’


Wat is er in uw ogen mogelijk met Ajax?

‘Dit is een club met grote mogelijkheden en potentie, maar dat heb ik natuurlijk niet ontdekt. Ajax is een institutie, een legendarische club, een grootmacht. Maar wat mij nog het meest heeft verrast, is: iedereen die je spreekt, wil hierheen komen! Het maakt niet uit waar ze zijn, als je met een goed plan komt en je noemt de naam Ajax, heb ik nog geen enkele speler nee horen zeggen.’

'Hier zit het veel dieper. Deze club staat voor een bepaalde manier van spelen, waar ik van houd'

‘Ook voor mij is er geen betere plaats om te zijn, om duizend verschillende redenen. Een van de moeilijkste dingen voor een coach is om een plaats te vinden die bij jouw ideeën past. Dat kan te maken hebben met de mensen die er zijn, een technisch directeur bijvoorbeeld die op dezelfde manier naar voetbal kijkt. Maar hier zit het veel dieper. Deze club staat voor een bepaalde manier van spelen, waar ik van houd. Dit is niet iets wat elke dag voorbijkomt. Alsof je je vrouw tegenkomt: hoeveel vrouwen kom je tegen tijdens je leven? Maar dan komt er een moment dat je zegt: Dit is de ware. Dat was een beetje het gevoel dat ik kreeg, dat wij kregen, het gevoel dat we nog steeds hebben.’

‘De liefde groeit, letterlijk, nu ik hier ben. We zijn op een bepaalde manier elkaar nog steeds aan het ontdekken. Er is een connectie. Aan het begin was het, denk ik, vrij normaal dat er veel scepsis was. Het examen stopt nooit, maar ik denk dat het duidelijk is dat we er alles uit proberen te persen.’

‘Dat is het eerste dat ik tegen Alex Kroes zei toen hij met me kwam praten: Het gedeelte waar jullie je nooit zorgen over hoeven te maken, is dat wij het beste willen voor de club. We zullen altijd hard werken om dat voor elkaar te krijgen. Dat was mijn enige belofte. Verder kun je dingen nooit garanderen, want in voetbal kunnen dingen altijd heel snel veranderen. De goede kant op, maar zeker de slechte kant op, vooral voor coaches. Mijn belangrijkste motivatie is om op een plaats te zijn waar je voelt dat je elke dag een stukje probeert te klimmen. Als je de Mount Everest beklimt, zijn er ook stukken waar je een even naar beneden gaat, dat is normaal. Maar je doel is altijd om de top te halen.’

Interview VI.

Niet voor Yopi en 999

[wimpey]

Ik geef de man een 7+ voor deze seizoenshelft. Er staat een veel beter team, veel meer weerbaar en georganiseerd. De spelers zijn fitter. Menig speler (o.a. Rensch, Sutalo, Taylor) is individueel duidelijk vooruit gegaan. Hij heeft bewezen tactisch goed te zijn en betere tegenstanders te kunnen ontregelen. Hij ziet the big picture, heeft een plan en houdt daaraan vast. En, het belangrijkste, hij pakt punten met een matige selectie wél waar anderen ze lieten liggen.

Dit is het beste Ajax in 3 jaar, ondanks dat er peanuts is geïnvesteerd. Farioli bewijst simpelweg een vakman te zijn, daar waar Alfred Jodocus en Steijn bewezen faalhazen te zijn. Hij heeft het verval een halt toegeroepen en het omgebogen en een stijgende lijn weten te bewerkstelligen.

Dat gaat logischerwijs met vallen en opstaan. Onze 'aankopen' komen niet voor niets bij Ajax uit (en Ajax bij hen). Jochies als Fitz-Jim en Baas hebben pieken en dalen. Het is een gemankeerde selectie, waarmee dit halve seizoen beter is gepresteerd dan verwacht.

[Trab]

Dank voor het plaatsen Lionel

Edit Peter: beetje leesbaar houden…
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Lionel]

Graag gedaan.

Edit Peter: beetje leesbaar houden

[Zuidema]

Op Facebook een hele mooie analyse van Menno Pot over Farioli's basisopstellingen en wisselbeleid. Is daar te vinden onder zijn eigen naam als nickname. Hij gaf Farioli over zijn eerste seizoenshelft al een 8,5 in zijn column Branie in Het Parool. Maar na deze analyse op FB geeft Menno bij nader inzien Farioli zelfs een 9. Ik kan me er goed in vinden en het verklaart ook een hoop rond Farioli's strapatzen. Echt de moeite waard om te lezen.

[zeux]

Op Facebook een hele mooie analyse van Menno Pot over Farioli's basisopstellingen en wisselbeleid. Is daar te vinden onder zijn eigen naam als nickname. Hij gaf Farioli over zijn eerste seizoenshelft al een 8,5 in Het Parool. Maar na deze analyse zelfs een 9. Ik kan me er goed in vinden. Echt de moeite waard om te lezen.

Voor de luitjes die geen FB hebben:

Even over Farioli, tot besluit van de eerste seizoenshelft. Dit wordt een lange post. Lezen hóeft niet, maar mag wel.
Er zijn, in mijn ogen, een paar ontwikkelingen bepalend geweest voor hoe het voetbal zich nu ontwikkelt.

1. De propvolle (veel te volle) speelkalender.
Een club als Ajax heeft nu, aan de vooravond van kerst, al 30 wedstrijden gespeeld. En dat zijn alleen de clubwedstrijden. Daar komt nog bij dat de voorbereiding op 1 juli, zeer kort na een EK, al begon en dat er tussentijds Nations League-onderbrekingen waren met soms drie (!) interlands erin, in anderhalve week tijd.
Dat is een gigantische hoeveelheid voetbal, die bijna niet meer zonder spierblessures en overbelastingsklachten te doorstaan is als je alles moet spelen. Zeker omdat... (zie punt 2).

2. De intensiteit van het spel.
Behalve dat er heel veel wedstrijden zijn, zijn de wedstrijden ook allemaal intensiever geworden. Heel veel kilometers. Heel veel sprintjes. De belasting in een wedstrijd is absoluut niet te vergelijken met die van 1972, 1988, 1995 of zelfs de tijd van Van der Vaart en Sneijder.
Daar waren tot 2020 maar enkele remedies tegen te verzinnen:
a. bredere selectie (meer spelers gebruiken, een beetje spreiden)
b. veel meer professioneel-wetenschappelijke aandacht besteden aan belasting, meting en herstel
Maar in 2020 kregen de trainers er een cadeautje bij, namelijk: het recht om vijf keer te wisselen. Dat betekende een revolutie. Met die vijf wissels is een tijdje geëxperimenteerd, maar inmiddels is duidelijk hoe groot de reikwijdte van die regel is en hoe zeer het voetbal er fundamenteel door is veranderd. Gechargeerd gezegd: de 'basisopstelling' bestaat niet meer. Je voetbalt eerder in ploegendienst - en de shift die invalt is even belangrijk voor het 'game plan' dan de shift die start.
In ruwe lijnen werken de meeste moderne trainers nu met het volgende uitgangspunt: je speelt een wedstrijd niet met elf spelers, maar met zestien. Je keeper is een vaste pion. Vijf spelers spelen de hele wedstrijd, vijf spelen een flink stuk vanaf de aftrap en vijf spelen een flink stuk als invaller.

In de praktijk komt het er meestal op neer dat de vijf die de hele wedstrijd spelen de 'steady krachten' zijn: de achterste vijf, de verdedigende helft van het team.
De wisselingen zitten veelal in de aanvallende helft. Door de nieuwe wisselregel kun je je 'voorste vijf' (de aanvallers en de aanvallende creatieven op het middenveld) volledig vervangen. Dan krijg je dus echt twee aanvallende 'shifts': ploegendienst, waarbij de eerste shift de vijand 'stormrijp' schiet (murw beuken) - en de tweede shift de bestorming uitvoert (afmaken). Die rolverdeling kan extra kracht worden bijgezet door, met de shiftwissel, ook tactisch een omschakeling door te voeren: een ander systeem, een strategische verrassing.
Grote, rijke clubs hebben twee gelijkwaardige aanvallende 'shifts'. Ajax heeft dat, in de huidige financiële situatie, vrij duidelijk niet. Ajax heeft weinig geld en een nog altijd gemankeerde selectie, waardoor het vrij duidelijk is wat de sterkste shift is (noem het de 'A-keus') - en wat de minder goede shift (de 'B-keus'). De A-keus is, op dit moment, de shift met de enige echt creatieve set vleugelspelers (Traoré en Godts), de meest dynamische en creatieve middenvelder (Fitz-Jim) en de aanvalsleider die daar als 'kapstok' het best bij past (Brobbey).
Die A-keus kun je vanaf het begin laten spelen of juist laten invallen. Allebei is het vaak gebeurd. Dat is wel belangrijk om helder te hebben: het is onwaar dat Farioli nooit met zijn sterkste ploeg start.

Maar er zijn wel twee overwegingen die hij in de gaten houdt.
1. De eerste shift (laten we zeggen: de basisploeg) speelt meestal wat langer: meestal een uur. De tweede shift speelt wat korter, meestal een halfuur. De tweede shift wordt fysiek dus minder zwaar belast.
2. Statistisch gezien is het over de volle breedte van het voetbal een feit dat het cijfermatige verschil in een wedstrijd vaak gemaakt wordt ná rust, met het zwaartepunt in het laatste halfuur. Bij Ajax vallen exceptioneel veel doelpunten in de laatste 30% van de speeltijd en zijn het ook exceptioneel vaak de invallers van de tweede shift die die doelpunten maken en voorbereiden.
Dan is vervolgens de vraag: als je die tweede shift, met de doelpuntenmakers en de assistgevers, niet de laatste 30% maar de éérste 30% van de wedstrijd had laten spelen... waren ze dan óók zo beslissend geweest? Het antwoord is vrij evident nee, waarschijnlijk niet. Zo'n beetje álle beschikbare statistieken wijzen dat uit.

Dus de redenering "stel je beste ploeg vanaf het begin op, dan sta je bij rust 2-0 voor en kun je daarná wat wissels brengen" is, with all due respect, aantoonbaar achterhaalde onzin en simpelweg níet hoe het in de praktijk werkt.
In de praktijk van Farioli zie je dat hij in grotere wedstrijden, tegen de zwaardere tegenstanders, vaak met de A-keus begint. Hij zorgt er in de voorliggende periode voor dat dat qua belasting ook kán. Maar dat moet wel ergens gecompenseerd worden.

Vooral tegen de modale eredivisietegenstanders is de keus daarom vaak anders. Dan start, laten we zeggen, 'de B-keus' en vervolgens kunnen er twee scenario's zijn:
1. de B-keus doet het prima, benut de kansen en beslist het duel.
in dat geval kun je behoudend wisselen en hoeft een deel van de A-keus er helemaal niet in te komen. Dan kunnen die in optimale conditie naar de volgende wedstrijd.
2. de B-keus slaagt er niet in het verschil te maken.
Dan moet na rust, waarschijnlijk ergens rond het uur, de A-keus aan de bak.
Een vergelijkbaar dilemma, maar dan 'in spiegelbeeld', krijg je ook als de A-keus start. Sociedad-uit was zo'n voorbeeld. Ajax speculeerde erop dat de startende A-keus het verschil zou maken, de leiding zou nemen, en dat de B-keus (natuurlijk geruggesteund door de vaste verdediging) de partij over de streep zou kunnen trekken.
Maar helaas: de A-keus maakte het verschil niet. Toen was Farioli onverbiddelijk: het voornemen was om ze rond het uur te wisselen, dus dat gebeurde ook. Dat kwam, in de praktijk van de wedstrijd, neer op een soort capitulatie: Ajax gaf, in de praktijk, die wedstrijd weg (2-0 verlies). Of liever gezegd: het investeerde een uur in een overwinning. Als die overwinning na dat uur nog geen gestalte had gekregen: dan maar niet.
Die optie was (hoewel uiteraard ongewenst op voorhand) ingecalculeerd in het grotere plan, omdat Ajax er in de EL heel goed voor stond. De A-keus door laten vechten: geen optie met het oog op spierblessures. Want ze waren een paar dagen later in Nijmegen weer nodig om de wedstrijd tegen NEC over de streep te trekken met een substantiële hoeveelheid speeltijd.
Deze balans is heel delicaat. Als je te veel van je A-keus vraagt, lopen ze blessures op, waardoor je gedwongen zult zijn ook de B-keus te zwaar te belasten. Dan stort het plan in. Voor je het weet, loop je met Rasmussen en Banel de nederlagen aaneen te rijgen - en tegen de pers te piepen over de smalle selectie en het niveau van de aankopen.

Dikke doei. Francesco Farioli past daarvoor. Hij kiest voor een op feiten gebaseerde aanpak die zo veel mogelijk risico's uitsluit en ervoor garant moet staan dat de A-keus in zo veel mogelijk wedstrijden in precies de juiste wedstrijdfase inzetbaar is.
Als je de eerste seizoenshelft bestudeert, kun je maar één ding concluderen, namelijk dat dit beleid, al bij al, geweldig goed gewerkt heeft. Het is slechts een enkele keer fout gelopen, met name uit tegen NAC. Maar die nederlaag (in de opbouwfase, op 18 augustus) werd pas op 8 december, bijna vier maanden later, gevolgd door een tweede (uit bij AZ). Ajax gaat de winterstop in met elf punten méér dan vorig seizoen, en evenveel punten als Erik ten Hag in 2021-2022 (toen Tadic, Martínez, Haller, Blind, Mazraoui, Tagliafico, Antony en al die anderen er nog waren).
Tegelijkertijd is Ajax vrijwel zeker van plaatsing voor de knock-outfase van de Europa League (ze kunnen zelfs nog naar de bovenste acht en zo de tussenronde overslaan), hebben ze zich niet verslikt in de eerste bekerronde en gaat geen enkele selectiespeler geblesseerd aan het kerstdiner.
De keerzijde? Ja, soms steriele eerste helften en af en toe ronduit beroerd voetbal. Dat is, uiteraard, een vrij logisch uitvloeisel van het feit dat de beste voetballers, de verschilmakers, niet alles kunnen spelen en er gespreid moet worden. Toch zie je in bijna alle wedstrijden meer structuur in defensie en opbouw dan vorig jaar - en in de seizoensfase waarin Farioli het maximale vroeg van zijn A-keus (een fase waarnaar zorgvuldig was toegewerkt) lag het niveau hoog tegen met name Feyenoord en PSV.

Dat het spel af en toe slecht en saai uitpakt, heeft niet te maken met wisselingen en een gebrek aan automatismen (want Farioli biedt zijn spelers juist heel véél vastigheid; ze zeggen het allemaal, weten precies waar ze aan toe zijn; er is echt wel goed voetbal mogelijk met een team dat per wedstrijd wat wijzigingen doorvoert), maar domweg met het feit dat, qua creativiteit, de spoeling op het middenveld dun wordt als Fitz-Jim daar niet loopt - en dat er vanaf de vleugels niet veel gecreëerd wordt als Traoré en Godts daar niet staan.
Maar ook zíj kunnen niet alles spelen.

De opdracht die Ajax Farioli gaf, was helder: dít is je selectie, met evidente onvolkomenheden. Gebruik 'm op de meest economische manier, benut de beste spelers zo verantwoord mogelijk, maak een plan om er qua resultaat het maximale uit te halen - en pak zo veel mogelijk punten, want dat is in dit specifieke seizoen belangrijker dan oogstrelend voetbal: PUNTEN. PUNTEN. PUNTEN.
Dat is de opdracht.

Zo beschouwd vind ik de 8,5 die ik Farioli in Branie voor zijn eerste seizoenshelft heb gegeven eigenlijk nog te laag. Ik maak er bij deze een mooie 9 van en prijs me als Ajacied zéér gelukkig dat mijn club deze moderne voetbalintellectueel (en zijn staf) als technisch team aan boord heeft.
Don't get me wrong: van de eerste helft van Sparta - Ajax heb ik ook niet genoten. Maar van de manier waarop Ajax er stónd tegen Feyenoord en PSV dan weer wel. Ik vond het voetbal het grootste deel van de tijd overigens niet zo slecht als door velen beweerd is. Ik vind het Farioli-voetbal in veel opzichten erg goed (niet altijd in de uitvoering, maar wel in de kern): de organisatie, de defensieve samenhang, de wijze waarop de opbouw plaatsvindt, de passing. Vaak vond ik de basisstructuur van het spel behoorlijk goed kloppen.

Maar met een kloppende basisstructuur vliegen de vonken er nog niet af. Dat hangt grotendeels af van de riemen waarmee Farioli nu eenmaal moet roeien. Je kunt goed opbouwen vanuit een kloppend voetbalplan, maar op zeker moment komt die bal bij een middenvelder die de linksbuiten moet aanspelen. Als die linksbuiten Mika Godts in vorm is, wordt het leuk (en attractief). Als die linksbuiten Chuba Akpom is omdat er na Godts geen andere linksbuiten beschikbaar is, dan stopt het en wordt het níet leuk. Maar dat doet aan de kwaliteit van de opbouw naar dat moment toe niets af.
Ik geniet enorm, echt enórm van de visie, van het proces, van het moderne, op wetenschappelijke inzichten gebaseerde PLAN dat Ajax eindelijk weer eens heeft. Ik vind het schitterend om te volgen en ik vind hem nog een slimme, sympathieke, warmbloedige en belangstellende gast ook.
Mijn 'speler' van de eerste seizoenshelft: de trainer.
Hup Ajax

Mooie analyse!

[wimpey]

Voor de luitjes die geen FB hebben:

Die dino's zijn er inderdaad.

Het is de tijd van geven, dus voor hen die geen Parool hebben:

Ajax’ eerste seizoenshelft onder Farioli: minder blessures, meer punten

De eerste seizoenshelft is ten einde. Na een abominabel 2023-2024 is Ajax opgekrabbeld. De ploeg van Francesco Farioli staat tweede in de eredivisie en doet nog volop mee in de Europa League en het bekertoernooi. Een terugblik op zes van de in totaal dertig wedstrijden toont de vooruitgang én de knelpunten.

‘Je koopt een kaartje om vermaakt te worden, maar we moeten blij zijn met de tweede plek’

Wedstrijd nummer 30 – 22 december, Sparta-Ajax 0-2
Mooi is het niet, maar wel effectief. In een nieuw tactisch jasje wint Ajax op Het Kasteel. De opstelling met drie centrale verdedigers en twee wingbacks is enerzijds bedoeld om het opportunistische spel van Sparta af te stoppen. Anderzijds ontziet het de centrale verdediger Daniele Rugani, die bij afwezigheid van Josip Sutalo z’n derde duel in acht dagen speelt. Zo plooit Ajax zich naar de nummer 16 van de eredivisie. Het levert onooglijk spel op, met veel lange ballen bij beide teams.
De onwennigheid druipt in dikke druppels van het experiment. Het duurt één helft, waarin Ajax verdedigend niet in gevaar komt, maar ook niet toekomt aan aanvallen. Wout Weghorst en Chuba Akpom grossieren in balverlies.
Met de invallers Mika Godts, Betrand Traoré, Kian Fitz-Jim en Brian Brobbey én de terugkeer naar het gebruikelijke 4-3-3 draait het spel in de tweede helft langzaam om. De winnende coach ziet dat hij gelijk heeft. “Het is een kwestie van geduld om het juiste aantal kansen te creëren dat nodig is om te winnen.” Farioli beaamt dat de wedstrijd een beetje leek op het duel met RKC, zie verderop.
Kenneth Taylor snapt de kritiek wel. “Je koopt een kaartje om vermaakt te worden, maar we moeten blij zijn met de tweede plek.” Ajax heeft in de winterstop 39 punten. Dat zijn er 11 meer dan een jaar geleden, toen Ajax in de winterstop vijfde stond.
Advertentie
Farioli draagt de zege op aan Louis van Gaal, de technisch adviseur van de raad van commissarissen van Ajax, die ook in het stadion zit. Waarom legt hij niet uit. Ook maakt Farioli bekend dat zaterdag zijn zoon Tommaso is geboren. Farioli en Ajax zijn toe aan vakantie.

‘Als ik trainer was, zou ik mijn spits met twee doelpunten niet wisselen’

Wedstrijd nummer 24 – 1 december, NEC-Ajax 1-2
In Nijmegen zakt Ajax door de ondergrens. Op wonderbaarlijke wijze ontsnapt het elftal van Farioli aan een nederlaag, maar de wedstrijdstatistieken wijzen op een trendbreuk. NEC schoot 21 keer op doel, Ajax slechts 8 keer. NEC had 7 corners, Ajax had er 1. De solide verdediging van Ajax wordt tureluurs gespeeld. Het fundament dat Farioli vanaf het begin heeft geplaatst, bestaat niet meer.
In aanvallende zin speelt Ajax in Nijmegen heel weinig klaar. In december kregen meer tegenstanders een antwoord op de tactiek die Jordan Henderson vrij moet spelen. Zand in de machine. “Blok 4 wijst ons op onze grenzen,” zegt Farioli, doelend op de indeling van de eerste seizoenshelft in reeksen of blokken die door interlands worden gescheiden.
De trainer zoekt de oorzaak in een gebrek aan frisheid. Mentaal en fysiek. In de wetenschap dat Ajax nauwelijks geld heeft voor nieuwe spelers zoekt hij de oplossing in een hogere belasting van de selectie. Want het tempo van de wedstrijden van Ajax is moordend. Tussen Real Sociedad uit en NEC uit zit 69 uur. Fit blijven kan alleen als Ajax zich verbetert op het vlak van voeding, herstel en medische zorg, vindt Farioli. In januari wordt met Martijn Redegeld een manager topsport aangesteld.
Wout Weghorst plaatst na zijn twee goals in Nijmegen kanttekeningen bij het rotatiebeleid. “Als ik de trainer was en mijn spits stond in de 65ste minuut met twee goals op het veld, dan zou ik ’m niet wisselen.” Maar muiten doet Weghorst niet. “Farioli’s filosofie en mijn filosofie hoeven niet overeen te komen. Uiteindelijk gaat het erom wat het beste voor Ajax is. En wat werkt. En op dit moment werkt het. We winnen de wedstrijden en verschillende spelers zijn succesvol.”

‘Ajax is van Champions Leagueniveau’

Wedstrijd nummer 19 – 2 november, Ajax-PSV 3-2
Het beste bewaart Ajax voor de moeilijkste wedstrijden. Tegen Feyenoord en PSV valt alles samen: de tactische discipline, de inzet en zelfs het rotatiebeleid. In twee geweldige wedstrijden laat Ajax zien dat het mee kan doen om de bovenste plekken in de eredivisie.
Hoe goed Ajax is, valt ook Maccabitrainer Zarko Lazetic op. “Ajax is van Champions Leagueniveau,” zegt hij nadat Maccabi als eerstvolgende tegenstander na het duel met PSV met 5-0 is afgedroogd in Amsterdam. “Ze wonnen vorige week van Feyenoord en PSV, die allebei in de Champions League uitkomen.”
De Servische trainer gaf zijn collega Farioli een groot compliment. “De progressie is enorm. Ik heb Ajax goed gevolgd. Ook de eerste officiële wedstrijden van dit seizoen tegen FK Vojdovina heb ik gezien.”
Farioli zelf is ook lovend over het drieluik Feyenoord, PSV, Maccabi. Hij noemde het duel met PSV vooraf zo zwaar als ‘de Mount Everest beklimmen zonder zuurstof’. De top is bereikt.
Na de zegereeks tempert Farioli wel de verwachtingen. De uitstekende fase van Ajax vormt geen realistisch ijkpunt, beweert hij. Zoals ook de povere voorstelling tegen Willem II (1-0) van een week eerder dat niet is. Het ‘echte’ Ajax zweeft ergens in het midden. Hij krijgt gelijk.

‘Zelfs topteams als Manchester City hebben moeite met dit speltype

Wedstrijd nummer 12 – 29 september, RKC-Ajax 0-2
Kijken naar RKC-Ajax is als het eten van een droge boterham. Het is voedzaam, maar het smaakt niet. Ajax zal in de loop van het seizoen meer van dit soort wedstrijden spelen en tegen NAC (2-1) ook verliezen. Verdedigend komt de ploeg nauwelijks in gevaar, wat controlfreak Farioli uitlegt als ‘controle over de wedstrijd hebben’. Aanvallend wil het echter maar niet swingen.
Dat komt door de behoudende de tactiek van de tegenstander in Waalwijk, zo verklaart Farioli. “Zelfs topteams als Manchester City hebben moeite met dit speltype.” Farioli doelt vanzelfsprekend op het City van voor de ineenstorting die in november en december zou volgen.
Maar Ajax smaakt ook als droog brood vanwege het gebrek aan goede vleugelspelers. Zo mag Jaydon Banel in Waalwijk ruim een uur meedoen. Banel is vorig seizoen al afgeschreven en Farioli deed dat in de zomer opnieuw.
Dat hij tegen RKC toch speelt, komt doordat Mika Godts rust nodig heeft en Steven Bergwijn (Al Ittihad) en Carlos Forbs (Wolverhampton Wanderers) uit Amsterdam zijn vertrokken. Opvolger Kamaldeen Sulemana blijft in Southampton omdat Ajax het papierwerk niet op tijd af heeft. Pas na invalbeurten en doelpunten van zowel Godts als nieuweling Betrand Traoré kan Ajax van RKC winnen.
Banel valt in november ook nog heel zwak in tegen Real Sociedad. “Tja, het is geen Jong Ajax,” zegt Farioli in een zeldzame tackle op de man. Het is ook een vingerwijzing naar technisch directeur Alex Kroes om in de winterstop een nieuwe linksbuiten aan te trekken.

‘Ik geloof dat als je een goed persoon bent en hard werkt, er dan op enig moment iets terugkomt’

Wedstrijd nummer 5 15 augustus, Ajax wint na strafschoppen van Panathinaikos
Remko Pasveer vervult een heldenrol in de strafschoppenserie (34 penalty’s!) die de wereld overging. De toen 40-jarige doelman stopt er vijf en scoort er zelf een. Louis van Gaal stuurde hem een appje ter felicitatie.
Dat Pasveer al vanaf het begin van het seizoen op doel staat, is een grote verrassing. Vorig seizoen was Diant Ramaj immers vaste doelman.
Farioli heeft meer verrassingen in petto. De onbekende Youri Baas vervangt Jorrel Hato als linker centrale verdediger. Hato wordt linksback. Ook de vorig seizoen al bijna afgeschreven Anton Gaaei mag regelmatig meedoen. Hij schiet de winnende strafschop binnen. “Ik geloof dat als je een goed persoon bent en je hard werkt, er dan op enig moment iets terugkomt,” zegt Farioli over Gaaei.
Onder de nieuwe trainer komen veel spelers beter voor de dag, maar dat geldt niet voor iedereen. Brian Brobbey is fitter dat hij ooit bij Ajax was, maar met de nieuw aangetrokken Wout Weghorst als concurrent scoort hij veel minder dan afgelopen seizoen: 3 goals in een half voetbaljaar versus 22 in een heel voetbaljaar. Tijdens de strafschoppenserie tegen Panathinaikos mist hij twee keer.
Ajax kwalificeert zich voor de Europa League. Dat levert pakweg 25 miljoen euro op. De club heeft dat geld hard nodig, want Ajax moet fors bezuinigen.

‘Het niveau op de trainingen is fenomenaal gestegen’

Wedstrijd nummer 1 – 25 juli, Ajax-FK Vojvodina 1-0
De toon in de voorbereiding is gezet. Farioli laat de selectie harder trainen. Er staan stapelbedden op De Toekomst, zodat spelers tussen twee trainingen verplicht kunnen rusten. Farioli heeft de spelersvertrekken laten verbouwen en de muren laten verven om de negativiteit van het vorige seizoen te doorbreken. Hij motiveert de spelers om de ‘littekens’ van het verleden te gebruiken als brandstof voor de betere tijden die moeten volgen.
Farioli en de staf zijn harde, gestructureerde werkers. “Het niveau op de trainingen is fenomenaal gestegen,” zegt aanvoerder Jordan Henderson over de wittebroodsweken van de nieuwe trainer. Henderson overwoog een paar maanden daarvoor nog een vertrek uit Amsterdam.
In de eerste officiële wedstrijd na een voorbereidingsperiode van vijf weken oogt Ajax gretig. Hoewel Vojvodina op de paal schiet, wint het team van Farioli terecht. De wisselspelers redden Ajax. Invaller Mika Godts geeft de voorzet waaruit invaller Branco van den Boomen in de 86ste minuut scoort. 11 van de 37 eredivisiedoelpunten die Ajax in de eerste seizoenshelft maakt komen uiteindelijk op naam van invallers – nagenoeg 30 procent.
Dat Farioli in de loop van het seizoen veel zal blijven wisselen en rouleren, is in juli nog onbekend. De reden van het rotatiebeleid: de selectie fitter maken en zorgen dat er niet zo veel spelers geblesseerd raken als vorig seizoen. Dat lukt. “We gaan met nul blessures de winterstop in,” zegt Farioli met trots na de winst van zondag op Sparta. “Nul. Dat is een geweldige prestatie.” Eerder noemde Farioli het Ajax van vorig seizoen ‘kampioen blessures’, maar dat is gekeerd. Het roulatiebeleid levert onverminderd discussie op, dat wel.

[wimpey]

Menno beschrijft het erg goed. Slimme jongen.

Vergelijk het met internationaal rugby. Match day squad van 23, starters en finishers. De befaamde bomb squad van de Springboks. 6 of 7 voorwaartsen, die na een 50 minuten of uur de moegestreden starters vervangen. En dan vaak een achterstand ombuigen. 1/4 en 1/2e finale WK bijv. Het zal niet fijn zijn om Kitshoff, Bongi, Mostert te zien gaan en Ox Nche, Marx, Snyman te zien komen. Want je bent al gaar...

Iets dergelijks doet Farioli ook. Met een groep met veel minder talent. Maar wel met een aandacht voor detail en een langere-termijn plan erachter, dat nooit uit het brein van een Schreuder of Schip zal ontsnappen. Je weet dat je als Ajax zijnde qua trainer goed zit wanneer De T. het niets vindt.

[Zuidema]

Je weet dat je als Ajax zijnde qua trainer goed zit wanneer De T. het niets vindt.

De T. kan ook niks met hem. Farioli lijkt niet te lekken en ze van nieuwtjes/scoops te willen voorzien. Dus wordt hij op de Zwarte Lijst gezet en gaat dat stelletje hyena's zoeken naar stokken om de hond mee te slaan. Walgelijke maffioso-krant.

[wimpey]

Ik heb je 'als Ajax zijnde' correctie nog gelezen. Waarvan akte en waarvoor dank.

[Zuidema]

Ik heb je 'als Ajax zijnde' correctie nog gelezen. Waarvan akte en waarvoor dank.

Graag gedaan. Ik hang liever niet de taalnazi uit, maar bij deze stijlfout kon ik het niet laten.

[wimpey]

Graag gedaan. Ik hang liever niet de taalnazi uit, maar bij deze stijlfout kon ik het niet laten.

Ik laat me graag corrigeren. Niet te vaak natuurlijk.

Van Basten zwijgt over Ajax
Of Hato de kwaliteiten heeft om als middenvelder te spelen, weet Van Basten niet. Hij voelt ook niet de behoefte om erover te praten, juist omdat hij niet blij is met wat hij de afgelopen tijd van Ajax ziet. De voormalig topspeler besluit dan ook maar te zwijgen. 'Ik kijk niet zo graag naar Ajax. Het ergert me gewoon. Dus als ik de kans heb, kijk ik liever iets anders. Ik heb het nu genoeg over Ajax gehad. Het blijft steeds hetzelfde.'

Deze bipolaire saaineus blijft toch maar manisch-depressief knaken vangen bij Ziggo he. Wat zou er van die jongen terecht zijn gekomen als ie niet zou hebben kunnen voetballen? Een touw in de garage waarschijnlijk...

[999]

Doe effe normaal man ..

[Lionel]

Graag gedaan. Ik hang liever niet de taalnazi uit, maar bij deze stijlfout kon ik het niet laten.

Ik laat me graag corrigeren. Niet te vaak natuurlijk.

Van Basten zwijgt over Ajax
Of Hato de kwaliteiten heeft om als middenvelder te spelen, weet Van Basten niet. Hij voelt ook niet de behoefte om erover te praten, juist omdat hij niet blij is met wat hij de afgelopen tijd van Ajax ziet. De voormalig topspeler besluit dan ook maar te zwijgen. 'Ik kijk niet zo graag naar Ajax. Het ergert me gewoon. Dus als ik de kans heb, kijk ik liever iets anders. Ik heb het nu genoeg over Ajax gehad. Het blijft steeds hetzelfde.'

Deze bipolaire saaineus blijft toch maar manisch-depressief knaken vangen bij Ziggo he. Wat zou er van die jongen terecht zijn gekomen als ie niet zou hebben kunnen voetballen? Een touw in de garage waarschijnlijk...

Bizar he..

Ik zie net op LinkedIn dat Gerald Vanenburg voetbaltrainingen aanbiedt tegen een tarief van EUR 720 per uur (12 jongens * EUR 60). Die lui zijn compleet geschift.