Mijn hele punt is dat jij alleen naar de 6 zelf kijkt, maar niet naar de ploeg als geheel. Terwijl je zelf meteen al zegt dat de backs natuurlijk niet allebei hoog hoeven te staan.
Een voetballende 6 (type Taylor?) brengt uiteraard meer voetbal dan een verdedigende 6 (type Alvarez). Maar wat jij vergeet is dat een en ander een systeemwijziging impliceert/tot gevolg heeft.
Dus Alvarez komt zelf niet zozeer onder de druk uit, maar de ploeg als geheel wel. Zelfs meer dan bij een voetballende 6.
Stel dat je met Wijndal - Blind - Timber en Rensch in de verdediging speelt. En een middenveld met ofwel Taylor (6) - Kudus - Berghuis. Ofwel Alvarez (6) - Kudus - Berghuis (de namen doen er niet echt toe).
Wat gebeurt er met Taylor? er mag van jou nu maar 1 back tegelijk opkomen, en terecht (laten we zeggen Wijndal). Dan heb je een middenveld bezetting van Taylor, Berghuis, Kudus en Wijndal. Vier man. Daar komt bij dat het voetbal vrij statisch is, doordat alleen Wijndal de status quo doorbreekt met een loopactie.
Wat gebeurt er met Alvarez die puur verdedigend moet denken van de trainer? Doordat de as nu heel solide is mogen beide backs vol opstormen. Je middenveld bestaat nu uit Berghuis, Kudus, Wijndal, Rensch (of liever een Trabelsi/Mazraoui/Matheuzinho) en Alvarez. Want hoewel Alvarez speelt als een pure verdediger, is hij nog altijd aanspeelbaar in de middenveld-zone. Hij creeert een afspeelmogelijkheid voor de andere middenvelders. Je hebt dus 5(!) middenvelders, oftewel een extra afspreelmogelijkheid ten opzichte van de variant met Taylor. Daar komt bij dat de backs voor veel meer dynamiek en verrassing zorgen, ook omdat de buitenspelers van de tegenstanders vaak luier en minder alert zijn.
Kortom; in theorie zorgt Alvarez (gegeven de bijbehorende systeemwijziging) wel degelijk voor meer voetbal en onder de druk uitkomen dan een een voetballende 6. En ik denk dat we vorig seizoen ook hebben gezien dat deze theorie ook in de praktijk kan werken.
