Dat vrees ik ook. Als je het heilige vuur en de lol kwijt bent in een duursport, kan je het eigenlijk wel schudden. Elke bovengemiddelde inspanning voelt dan te zwaar, je blokkeert aan alle kanten. De pijndrempel voor topsport is dan sowieso veel te laag. En je blijft jezelf destructief vergelijken met wat je ooit kon en maalt je alleen zo maar verder kapot. Een tweede plaats in een WK-tijdrit kan zo zelfs als een stuk falen gevoeld worden. Voer voor psychologen inderdaad. Hoe doorbreek je in je knar die spiraal naar beneden? Hoe doorbreek je die blokkades?
Zekers. Geweldige palmares. Maar ik denk dat Dumoulin eerst een stuk rouw door zal gaan maken, voordat hij dat zal beseffen en dat echt zal kunnen waarderen.Hij heeft in ieder geval een prachtige loopbaan om op terug te kijken. Enige Nederlandse winnaar van de Giro. Wereldkampioen tijdrijden. Mooie ritten gewonnen in Tour, Giro en Vuelta. Daar mag hij gewoon trots op zijn. Hoop ook dat hij dat oprecht is.