Dušan Tadić

[ferry]

Southampton fans

[Cruijff]

Tadić:
'Eerlijkheid is het belangrijkste'

https://www.ajax.nl/streams/actueel/tad ... ijkste.htm

[Wie kent Cees de Wolf nog?]

Mag ik, na 8 competitiewedstrijden en 8 Europese wedstrijden even melden dat ik blij ben dat we hem hebben, in plaats van Kluivert?

[Ajaciedjuh]

Mag ik, na 8 competitiewedstrijden en 8 Europese wedstrijden even melden dat ik blij ben dat we hem hebben, in plaats van Kluivert?

Klasbak.

[wimpey]

De man heeft na 16 een gemiddelde van een assist of goal per wedstrijd. Kan wel wat.

Hij is te druk met beslissend zijn om urenlange interviews te geven.

[Gaizka1985]

De man heeft na 16 een gemiddelde van een assist of goal per wedstrijd. Kan wel wat.

Hij is te druk met beslissend zijn om urenlange interviews te geven.

Fantastische speler voor Ajax, een ook een goede gozer, bijvoorbeeld iedereen betrekken bij het vieren van een doelpunt

[Giacomo Puccini]

Een zegen voor Ajax. Zijn geld dubbel en dwars waard

Niet alleen een fantastische voetballer met veel rendement, maar ook een teamplayer. Door hem zijn anderen beter gaan spelen.

[WP_Legend]

Kluiv wie?

[LucaS]

Ze hadden hem vrij lang in beeld tijdens de wedstrijd. Ik neem aan niet in het stadion, want ik hoorde geen gefluit

[Cruijff]

Heel wat kinderen willen nog steeds op de foto met Kluivert.
Slim inderdaad dat in de tv uitzending ze Kluivert wel in beeld brengen, maar op de stadion schermen niet.

Die 3-0 van Blind werd op de schermen ook pas heel laat herhaald. Waren ze bang de arbitrage nog wakker te maken dat behalve de strafschop ook dit nog achteraf zou worden geannuleerd ofzo?

[WP_Legend]

Ze hadden hem vrij lang in beeld tijdens de wedstrijd. Ik neem aan niet in het stadion, want ik hoorde geen gefluit

Inderdaad goed van dit mannetje om op de tribune te kijken naar iemand die op zijn positie speelt en ook nog eens presteert! daar kan hij van leren!

[Duke]

Dusan Tadic snakt naar prijzen: 'Ajax móét kampioen worden'
Freek Jansen

Hij zorgt bij Ajax dit seizoen voor de meeste doelpunten, de meeste assists en creëert ook de meeste kansen. Daarnaast wordt zijn mentaliteit alom geroemd. Dusan Tadic (30) maakt het hoge verwachtingspatroon waar bij Ajax. De Servische aanvaller over zijn roots, de aantrekkingskracht van Nederland en de prikkel om beter te worden.

Woensdagavond strijden jullie om de groepswinst in de Champions League. Het kan verkeren.

‘Niemand had dat vooraf verwacht. Bayern München is een wereldploeg, elk seizoen strijden zij mee om de eindzege in de Champions League. Het was na de loting dan ook vooral de strijd om de plek achter Bayern. En even dáárvoor was het zelfs nog de lange strijd om überhaupt in de groepsfase te mogen spelen. Dat we nu al zeker zijn van overwintering in de Champions League, is een geweldige prestatie. Ongeacht het resultaat tegen Bayern in de laatste poulewedstrijd.’

Wat trof je half juli aan in Amsterdam?

‘In de gesprekken rond mijn transfer werd al kenbaar gemaakt dat Ajax door wilde pakken. Met een mix van talent en ervaring een prijs behalen en Europees tot goede prestaties komen. In mijn eerste weken bij Ajax merkte ik die drang bij veel mensen, maar voelde ik ook wel een bepaalde onzekerheid. De plannen waren mooi, maar er moest wel direct worden gepresteerd. Al die voorrondeduels, we hadden nauwelijks tijd voor een normale voorbereiding met trainingen. En ik merkte dat de club een heel moeilijk seizoen achter de rug had. Iedereen wilde heel graag, maar het moest allemaal wel nog op z’n plek vallen en groeien.’

Het sentiment moest keren in Amsterdam. Een belangrijke eerste stap waren de transfers van Daley Blind en jou naar Ajax.

‘We werden met hoge verwachtingen gehaald, maar dat vond ik helemaal niet erg. Het was terecht, want we hebben beiden in de Premier League de afgelopen jaren veel meegemaakt en hebben veel ervaring. Samen met de andere ervaren spelers, en al die grote talenten, werd het al snel een goede mix. Die kwalificatie voor de Champions League was natuurlijk hét bepalende middel om te groeien. We hadden direct succes en het ging ook al snel gepaard met goed voetbal. Het gaf een boost, het ging draaien en je merkte dat het chagrijn van het vorige seizoen helemaal verdween, net als de onzekerheid. Het mooie is dat het groeiproces niet is gestopt. Nog altijd zie ik spelers individueel en ons als ploeg wekelijks dingen beter doen.’

Zo te horen heb je nog totaal geen spijt van je terugkeer naar Nederland?

‘Nog geen moment. Ik ben heel gelukkig hier.’

Toch blijft het voor velen nog altijd een prangende vraag: waarom verruil je als speler in de bloei van je carrière de Premier League voor de Eredivisie?

‘Ik snap die vraag ook wel, zeker. Het antwoord is eigenlijk heel simpel: Ajax. Dat is altijd mijn favoriete club geweest. Op het moment dat mijn zaakwaarnemer aan het einde van vorig seizoen meldde dat Ajax een van de geïnteresseerde clubs was, was het voor mij duidelijk. Het wordt Ajax of niets, zei ik tegen hem. Er waren aanbiedingen vanuit allerlei andere landen, maar die hoefde ik niet te horen. Behalve Ajax waren er ook een paar andere argumenten aantrekkelijk voor mij. Ik wilde terug naar Nederland, naar het land waar ik het vier jaar zo naar mijn zin had gehad samen met mijn vrouw. Die periode in Groningen en later Enschede heeft ons veel geluk gebracht. Met twee kleine kinderen was Nederland bovendien een fijne plek om als gezin naartoe te gaan. En na vier jaar Premier League merkte ik ook dat mijn lichaam toe was aan een andere competitie. Niet meer eindeloos doorspelen in de winter, zonder winterstop, waardoor je aan het einde van het seizoen voelt dat het lichaam helemaal op is. Begrijp me niet verkeerd, spelen bij Southampton en in de Premier League was geweldig, alleen vergt het ook veel van je lichaam. Helemaal voor een aanvaller zoals ik, die het altijd van het voetballende gedeelte moet hebben. Ik wist wat ik in Nederland kon verwachten, het pure voetbal, en dat is voor mij het mooiste wat er is. Bovendien lonkte met Ajax spelen in de Champions League en strijden om een prijs.’

Toch betekende terugkeren naar Nederland ook weer spelen op kunstgras en is het niveau van de Eredivisie ook niet beter geworden sinds je vertrek in 2014 bij FC Twente.

‘Dat eerste ben ik met je eens, dat is helemaal niets. Voetballen op kunstgras; ik snap ook nog steeds niet waarom dat in Nederland gebeurt. Zo koud is het hier toch niet dat die velden maandenlang bevroren zijn? In mijn tijd bij FC Groningen en FC Twente was ik er al geen fan van. Toch zeur ik niet, want het hoort er gewoon bij. Qua niveau ben ik zeker niet negatief gestemd. Kijk maar eens naar Oranje in de afgelopen maanden, dat wint gewoon van Duitsland en Frankrijk. Dat zegt wel iets, en dat gebeurt ook met spelers die in de Eredivisie spelen. Het klopt dat we met Ajax in Nederland wedstrijden heel makkelijk winnen, maar dat ligt ook aan de kwaliteit van onze selectie. Ik heb momenteel niet het gevoel dat tegenstanders veel zwakker zijn dan in mijn vorige periode in Nederland.’

Dat geldt wel voor jouw voormalige clubs FC Groningen en FC Twente.

‘Dat doet pijn. Wat er met FC Twente is gebeurd, ik vind dat nog altijd ongelofelijk. Die club is zo groot, zo mooi, met al die trouwe supporters. Vanuit Engeland heb ik niet alles kunnen volgen, maar de uitslagen van de Eredivisie bekeek ik wel altijd. En vorig seizoen zag ik elke week FC Twente verder wegzakken. Dat Jong Ajax nu daar speelt en wint, in mijn tijd was dat ondenkbaar. Toen maakten we het Ajax 1 vaak genoeg lastig met FC Twente. Triest. De club hoort elk seizoen in de topzes van de Eredivisie te spelen. Net zoals FC Groningen in de subtop thuishoort.’

Wat maakt het leven in Nederland zo aantrekkelijk voor jou?

‘De mensen. Ze zijn warm, vriendelijk en ontspannen. We merkten het goed toen we in Engeland woonden. Daar is het allemaal afstandelijker, formeler. Nederlanders zijn open, eerlijk en dat spreekt me aan. Alles is ook goed geregeld. Ziekenhuizen, scholen, verkeer. Overal zit structuur in en mensen staan klaar om je te helpen. Ik vind dat je als buitenlander de taal moet leren als je ergens nieuw bent. Het Nederlands zat er nog altijd wel een beetje in en heb ik nu weer kunnen ophalen. Ik versta het goed, alleen zelf praten is lastig. Maar iedereen spreekt goed Engels, dus het is fijn dat we ons overal goed kunnen uitdrukken. Ik merk ook aan de kinderen dat ze het hier goed hebben. Mijn zoontje Petur is vijf jaar, gaat naar school, en mijn dochtertje Tara is twee jaar. We wonen in Amsterdam en hebben alles dichtbij wat we zoeken. Nu ook een luchthaven, waardoor mijn ouders vaak even overkomen, en ook mijn zussen zijn al langs geweest met hun gezinnen.’

Je bent alweer acht jaar weg uit Servië, maar de familieband is er niet minder op geworden?

‘Die is altijd heel sterk gebleven. We zijn een hechte familie. Ik heb een zus die negen jaar ouder is en eentje die zeven jaar ouder is. Ik was altijd hun kleine broertje. Of was, dat ben ik natuurlijk nog altijd, maar door het voetbal kwam ik al op jonge leeftijd op eigen benen te staan. Eerst nog met hulp van mijn zus. We groeiden op in Backa Topola, een kleine plaats in het noorden van Servië. Toen ik zes jaar was, stond ik voor de eerste keer op een voetbalveld. Om er eigenlijk niet meer weg te gaan. Ik was veertien jaar, toen FK Vojvodina Novi Sad me wilde hebben. Die club heeft de beste jeugdopleiding van het land. Een soort Ajax, maar dan van de Balkan. Die kans kon ik niet laten schieten, maar het lag zeventig kilometer verderop. Dagelijks heen en weer was geen optie, dus ging ik bij mijn zus in Novi Sad wonen. Ze zorgde natuurlijk wel voor me, maar ik leerde tegelijkertijd in zo’n stad op eigen benen te staan. Het grappige is dat ik mijn zussen echt enthousiast heb gemaakt van voetbal. Ze hadden er eerst niet zo veel mee, maar door mij gingen ze het steeds meer volgen. Laatst was mijn zus met haar twee kinderen bij ons in Amsterdam. Mijn neefjes zijn negen en zeven jaar, en zijn zo bloedfanatiek. Mooi om te zien.’

Het wordt van generatie op generatie overgegeven.

‘Zeker. Mijn vader is echt een voetbaldier. Het talent heb ik ook van hem. Hij was rechtsbenig, een middenvelder, en kon in zijn jeugd goed voetballen. Alleen woonde hij in een klein dorp en er was niet voldoende geld om voor een profcarrière te gaan. Hij moest werken. Ik ben blij dat ik hem met mijn prestaties trots heb kunnen maken. Hoewel hij dat niet altijd direct laat merken hoor. Hij kan heel kritisch zijn, nog altijd. Dan heeft hij een wedstrijd van me gezien en vertelt me wat ik goed deed, maar vooral wat ik de volgende keer beter moet doen. Die bevlogenheid, prachtig.’

Een eigenschap die ook bij jou dagelijks zichtbaar is. Zelfs bij FC Groningen en FC Twente word je nog regelmaat door trainers als voorbeeld gebruikt van een speler die elke dag in zichzelf investeerde om beter te worden.

‘Dat vind ik bijzonder om te horen, maar voor mij is die bevlogenheid normaal. Ik ben nooit anders gewend geweest. Toen ik jong was en in die opleiding van FK Vojvodina mocht spelen, zat ik dagelijks in een kleedkamer met de grootste talentjes uit Servië. En die konden goed voetballen... Niet normaal. Maar er kwam méér bij kijken, kreeg ik al snel door. Als ik beter wilde zijn dan anderen, moest ik er ook voor gaan leven. Waar ik leeftijdgenoten, die alles met een bal konden, in hun vrije tijd de stad in zag gaan of alcohol drinken, was ik in mijn tienerjaren vooral met school en voetbal bezig. De school maakte ik af, ik heb zelfs nog een jaar een vervolgopleiding Sport en Toerisme gestudeerd, maar al snel merkte ik dat die combinatie niet mogelijk was. De focus ging volledig op voetbal, met die bevlogenheid als vaste prikkel. Elke dag trainen met de ploeg, maar daarnaast ook voor mezelf aan verbeterpunten werken, fysiek sterker worden. Dat laatst was in Servië geen luxe, maar pure noodzaak. Daar speel je competitiewedstrijden als aanvaller altijd tegen van die slopers achterin, die alleen maar bezig zijn je te schoppen en te intimideren. Ik besefte dat ik fysiek top moest zijn om hen te snel af te zijn en de tackles te ontwijken. Zo werd ik in Servië steeds beter en kreeg ik via Nederland mijn kans om ook in het buitenland naam te maken.’

Je arbeidsethos wordt nu ook bij Ajax geroemd.

‘Elke dag train ik even voor mezelf in de gym, na trainingen blijf ik geregeld even hangen op het veld om aan mijn trap te werken. Maar wel als mijn lichaam het toestaat. Die ervaring heb ik nu als oudere speler, dat ik precies aanvoel wat mijn lichaam wanneer nodig heeft. Ik wil elke dag een voldaan gevoel hebben, dat ik alles eruit heb gehaald, maar dat betekent niet dat je elke dag kilometers moet afleggen of aan allerlei gewichten moet blijven hangen. Je moet het juist niet overdrijven, want dan kan het blessures opleveren. Als je er maar mee bezig bent. Dat je beter kan worden, ja, ook als speler van dertig jaar. Ik probeer er ook jonge spelers in mee te nemen. Bij Ajax kost dat helemaal niet veel moeite trouwens. De talenten zijn zó gretig.’

Laten we twee talenten eruit lichten. Hoe kijk jij als ervaren speler tegen Matthijs de Ligt en Frenkie de Jong aan?

‘Frenkie en Matthijs zijn amazing, hebben zo veel kwaliteiten. Aan de bal zo overtuigend, veelzijdig ook, maar ook tactisch sterk en ze zijn heel slimme jongens. Die hoef je dus echt niet te motiveren, dat gaat bij hen vanzelf. Het is puur, en daarom weet ik ook zeker dat ze het heel ver gaan schoppen. Die gigantisch hoge transferbedragen die nu worden genoemd? Ik kijk er niet van op. Echt niet. Als ik een buitenlandse topclub was, had ik het ook wel geweten. Ze zijn zó goed.’

De waardering naar jou werd onlangs uitgesproken door Hakim Ziyech. Hij voelde een klik met jou zoals hij die nog nooit eerder met een medespeler voelde.

‘Hakim, haha. Prachtig. Hij is voor mij de pure voetballer, de liefhebber. Maar vergis je niet, hij investeert ook continu in zichzelf om beter te worden. De klik met Hakim was er direct al, we hadden aan een blik genoeg om te weten wat de ander ging doen. En nog altijd. Zoiets had ik in het verleden bij FC Twente met Nacer Chadli. Ook een geweldige speler. Ik ben blij dat Hakim bij Ajax is gebleven en dat we dit jaar wekelijks samen kunnen spelen.’

Jullie vormen samen het creatieve brein in aanvallend opzicht en creëren vrijwel hetzelfde aantal kansen. Alleen jouw rendement met doelpunten en assists is hoger. Wat zeggen deze statistieken jou?

‘Het zijn cijfers, meer niet. Voetbal is geen individuele sport. We moeten statistieken niet belangrijker maken dan ze zijn. Het is leuk als ze positief zijn, maar ik hecht er niet veel waarde aan zo lang we als ploeg niet presteren. Ik wil iets neerzetten bij Ajax, jonge spelers helpen, van waarde zijn. Dat kan inderdaad door te scoren en assists te geven, maar op andere momenten kan het ook door de juiste coaching, of door een loopactie te maken waardoor een ander vrij komt. Dat zie je niet in statistieken terug.’

Het klinkt heel sociaal. De manier waarop je het vertelt, laat wel zien dat je het echt meent.

‘Dat teamgevoel heb ik altijd wel in me gehad. Ik weet nog dat vrienden vroeger vaak tegen me zeiden dat ik meer zelf moest schieten, in plaats van steeds maar op zoek te zijn naar een medespeler die er beter voor stond. Maar het is een onderdeel van mijn spel. En bij Ajax voel ik me op dat vlak helemaal thuis. De manier van spelen, van trainen. Het is allemaal op het voetbal gericht. Bij Southampton wist ik bijvoorbeeld dat het bij bepaalde spelers lastig was om echt tot voetballen te komen, dat zat helemaal niet in hun spel. Bij Ajax kan je elke speler de bal vragen en weet je dat je goed wordt aangespeeld.’

Trainers, spelers, medewerkers, supporters; je bent al snel geliefd geworden in Amsterdam.

‘Het begint met aanpassen. En dat in combinatie met dicht bij jezelf blijven. Ik vind dat als je ergens nieuw bent, dat je de cultuur van een club en omgeving moet respecteren. Niet denken dat jij het beter weet, dat het zo moet en niet anders. Daarnaast je eigen rol inzien. Bij elke club waar ik ben wil ik alles eruit halen. Dan kom je terug op het aspect waar we het net over hadden. Het lichaam moet top zijn. En dan kun je alles met overgave doen. De prestaties spelen dan natuurlijk ook een rol. Met Ajax gaat het goed, met veel spelers gaat het goed en zelf kan ik ook mijn stempel drukken op het spel. Daardoor voel ik de wisselwerking met de supporters. In alle Europese uitduels reizen ze massaal mee en steunen ze ons.’

Hoe is de wisselwerking tussen de spelers en Erik ten Hag?

‘Die is prima. Hij ligt heel goed bij de spelers. Er is een klik, we kunnen bij hem terecht en andersom weet hij ons te raken. Samen met de rest van de staf. Alfred Schreuder, Aron Winter, Richard Witschge, Carlo l’Ami. Dat zit gewoon goed in elkaar. Iedereen heeft zijn eigen rol. Ik praat geregeld met de trainer, zoals hij dat vaker met een kern doet. Dat is al vanaf de eerste dag dat ik bij Ajax speel en is nooit anders geweest. En ook niet overdreven lang, hoor, we weten volgens mij allemaal wat we aan elkaar hebben. De trainer is tactisch sterken het is fijn met hem over voetbal te praten. De kritiek op hem in het begin van het seizoen voelde dan ook als onterecht. Met kritiek heb ik geen moeite. Sterker nog, het hoort bij een grote club als Ajax. Als je verliest, mag er kritiek zijn. Maar dan wel op iedereen, niet alleen op de trainer, want we doen het samen. Met het einde van het seizoen als moment waarop het oordeel kan worden geveld. De complimenten zijn mooi, ik geniet van de groei van onze ploeg, maar we hebben nog geen prijs.’

Wat is een realistisch perspectief in de tweede seizoenshelft?

‘We hebben PSV in het vizier en móéten kampioen worden. Dat zal niet makkelijk zijn, want ik vind PSV een goede ploeg, maar het doel is duidelijk. Het is onacceptabel voor mij dat Ajax al zo lang geen prijs heeft gepakt. In Nederland kunnen we op dat vlak misschien wel alleen maar verliezen, internationaal valt er na de winterstop veel te winnen. Hoe ver we kunnen komen in de Champions League? Lastig. Het hangt van de loting af, maar geen club zal blij zijn tegen ons te spelen. Ook de grootste clubs niet. We hebben indruk gemaakt in de Champions League en zijn tot veel in staat. Dat is knap. En precies waarop ik had gehoopt toen ik besloot terug te keren naar Nederland.’

www.vi.nl

[wimpey]

Goede en slimme speler en man.

[Yopii]

Kortom, een mooi verhaal over zijn liefde voor Ajax en zo, maar hij heeft ook de echte reden aan waarom hij voor Nederland gekozen heeft: het Engelse voetbal werd hem te zwaar.

[Marillion]

Prima. Dat betekent namelijk, in combinatie met zijn andere argumenten, dat hij de komende jaren gewoon voor Ajax blijft spelen.

[Gaizka1985]

Goede en slimme speler en man.

Zeker, beste aankoop van de afgelopen 10 jaar? (gezien zijn rendement)

[Cruijff]

O ja? We gaan het zien. Als je ziet dat Richarlison liever voor een middelmatige club in de PL speelde dan voor Ajax...

Zal Ziyech spijt hebben dat hij is gebleven? Tadic dat hij is gekomen?

De huidige campagne doet (veel) goed voor het aura van Ajax internationaal. Het laat zien dat je met een aantal goede krachten een mooi Europees toernooi kunt spelen. Dus Ajax is in ieder geval wat puur voetballen betreft aantrekkelijker geworden.

Tuurlijk heeft Tadic geen spijt. Die gozer heeft het ontzettend naar zijn zin en is extreem ontspannen in een omgeving waar ie zich genoeg op zijn gemak voelt om Nederlands te spreken:
https://www.youtube.com/watch?v=5A--DBXg77Y

Het speelplezier voor een topsporter is extreem belangrijk en zeker in de voetballerij zal dat de komende jaren nóg meer de doorslag gaan geven.
Als iedereen immers veelvoudig miljonair is lijkt me dat materialisme ondergeschikt raakt aan een prijs in je klauwen of op internationaal podium de spotlights pakken.

[Monkey Tonk]

O ja? We gaan het zien. Als je ziet dat Richarlison liever voor een middelmatige club in de PL speelde dan voor Ajax...

Zal Ziyech spijt hebben dat hij is gebleven? Tadic dat hij is gekomen?

De huidige campagne doet (veel) goed voor het aura van Ajax internationaal. Het laat zien dat je met een aantal goede krachten een mooi Europees toernooi kunt spelen. Dus Ajax is in ieder geval wat puur voetballen betreft aantrekkelijker geworden.

Tuurlijk heeft Tadic geen spijt. Die gozer heeft het ontzettend naar zijn zin en is extreem ontspannen in een omgeving waar ie zich genoeg op zijn gemak voelt om Nederlands te spreken:
https://www.youtube.com/watch?v=5A--DBXg77Y

Het speelplezier voor een topsporter is extreem belangrijk en zeker in de voetballerij zal dat de komende jaren nóg meer de doorslag gaan geven.
Als iedereen immers veelvoudig miljonair is lijkt me dat materialisme ondergeschikt raakt aan een prijs in je klauwen of op internationaal podium de spotlights pakken.

Tadic en Litmanen, maar Jari was nog niemand, dus eigenlijk alleen Tadic. Goed voorbeeld van de aantrekkingskracht van het Ajaxvoetbal.

Ook mooi dat hij als vervanger werd gehaald voor Ziyech, dat die toch blijft, en dat ze dan allebei een aparte klik hebben. Zo vallen de beste onderdelen op hun plaats, zonder dat het de bedoeling is.

[Wie kent Cees de Wolf nog?]

Ik ben in ieder geval extreem blij met Tadic. Bedenk je eens dat hij niet was gekomen en Kluivert was gebleven; voorspellen is lastig, maar ik geloof nevernooit dat Kluivert de cijfers van Tadic in goals en assists in dit seizoen had kunnen overleggen. We hoeven alleen maar te kijken naar hoe hij het doet bij Roma.

Ik ben ook blij met de (financieel niet eens zo grote) gok van de beleidsmakers om serieus te investeren in een speler van 30. Die gozer heeft zich dubbel en dwars terugverdiend.

[Cruijff]

Maak Dušan nu niet ouder dan hij was of is, Ceessie.
Toen Ajax dit geld voor hem uittrok moest ie nog 30 worden.

[wimpey]

27 wedstrijden, 27 assists / goals.

Het doet af en toe wat overdreven aan, het team bij z'n goals betrekken, het rammen op het logo na een goal. Maar alles liever dát dan het rendement en de attitude van zo'n Kluivert.

Aantrekken van Tadic is een meesterzet geweest van staf, directie en scouting.

[Mr. Ajax]

27 wedstrijden, 27 assists / goals.

Het doet af en toe wat overdreven aan, het team bij z'n goals betrekken, het rammen op het logo na een goal. Maar alles liever dát dan het rendement en de attitude van zo'n Kluivert.

Aantrekken van Tadic is een meesterzet geweest van staf, directie en scouting.

Eens, maar waarom is het team bij z'n goals betrekken overdreven?

[Lionel]

Dat het een beetje nep overkomt. Herinner je het duimpje van Pantelic nog?

[999]

Tja, tis altijd iets hé ...

[Mr. Ajax]

Dat het een beetje nep overkomt. Herinner je het duimpje van Pantelic nog?

Het duimpje van Pantelic herinner ik me nog prima, maar daar heeft het samen een goal vieren van Tadic weinig mee te maken, vind ik. Een goal hoort toch als team gevierd te worden?