Klopt Simone Biles zal het niet bepaald gewend zijn om op weliswaar op het podium te staan, maar niet op het hoogste treetje. Toch liet ze net bij het in ontvangst nemen van die medaille wel een lach zien.Sandro_Calaaabro schreef:Ik denk, om heel eerlijk te zijn, omdat ik geen kampioen in haar zie. En dan vind ik het zo mooi als blijkt dat ze dat toch is, en wat voor één! Die Biles waar ze van wint is ook zo'n ontzettend kanon. Die wint werkelijk alles wat los en vast zit. Aan het einde van de carriere van Biles zal waarschijnlijk blijken dat ze maar een paar steekjes heeft laten vallen in haar hele carriere. Dit is er eentje van en Wevers grijpt de kans met beide handen beet.
Niet net zo'n extreem brede lach als Sanne Wevers uiteraard.
Toch zijn er wel vaker totaal onverwachte medaillewinnaars en zelfs ook een paar (Olympische) kampioenen wiens naam het grote publiek na een X aantal jaar alweer vergeten is.
Stel nu dat Elis Ligtlee ook de sprint wint. Dan is ze in principe net zo'n Koningin als Ranomi vier jaar terug. Toch vind ik het gevoelsmatig (nu nog) moeilijk voor te stellen dat we haar in hetzelfde rijtje zetten.
De interne amplitude? 
De schuine moppen van een roze konijn kun je moeiteloos 3 uur achtereen beluisteren en een sport commentator met nagenoeg dezelfde stem roept na een paar keer al irritaties op.
Verder heb ik het niet zo op die platte turnwijven met hun vormloze konten ( aldus iemand die nog een tijd lang een relatie met een oud turnster heeft gehad 
