Mag ik deze uitspraak van vanmiddag nog herzien er er twintigste van maken?beelzebub schreef:Ja, Baukema moet echt opstaan vandaag. De rest ruikt bloed. Als hij ze niet afweert staat hij zondag negende.

Moderator: mods
Mag ik deze uitspraak van vanmiddag nog herzien er er twintigste van maken?beelzebub schreef:Ja, Baukema moet echt opstaan vandaag. De rest ruikt bloed. Als hij ze niet afweert staat hij zondag negende.
Mijn gevoel is toch dat hij wel mee zou kunnen doen, maar niet om de medailles. En dan gaat hij liever niet zoals uit bovenstaande blijkt.Dumoulin wil niet voor spek en bonen naar Spelen in Rio
Tom Dumoulin liep vrijdag tijdens de negentiende etappe van de Tour de France een breukje in zijn linkerpols op, maar hij heeft de Olympische Spelen nog niet helemaal uit zijn hoofd gezet.
"Het spaakbeen is gebroken, maar op zich is het een mooie breuk. Alleen zit er nu gips omheen en met gips kan ik niet fietsen", aldus de Nederlandse renner van Giant-Alpecin tegen de NOS.
Dumoulin kwam aan de voet van de voorlaatste klim ten val en moest niet veel later noodgedwongen in één van de volgauto's van de Duitse wielerformatie plaatsnemen. In het ziekenhuis in Sallanches werd vrijdagavond de breuk vastgesteld.
De Limburger vliegt zaterdag terug naar Nederland. "Ik ga op zoek naar de beste specialist en kijken wat er mogelijk is."
Dumoulin, die deze Tour twee etappes op zijn naam schreef, geldt als één van de grote favorieten voor het goud op de tijdrit, maar hij is niet van plan om op 10 augustus zomaar aan de start te verschijnen. "Ik ga niet voor spek en bonen rijden."
Broeinest vol argwaan
Raymond Kerckhoffs
Het is december 2012 wanneer Richard Plugge zichzelf in het Playitas Resort op Fuerteventura voorstelt als teammanager. Na het fiasco bij Rabobank belooft de ploeg een nieuwe weg in te slaan. Blanco Pro Cycling is de naam die staat voor een frisse toekomst, cleane sport, openheid én transparantie. De cocon van de bankiersploeg moet doorbroken worden. Het sekteachtige gedrag van ’de rest van de wereld is onze vijand’ moet tot het verleden behoren.
Nog geen vier jaar later blijkt dat juist onder de leiding van Plugge, een overlever pur sang, een nog verder afgegrendelde ploeg is ontstaan. Het spanningsveld tussen het management van de ploeg, een groot deel van de ploeg zelf en vooral de buitenwereld is ongekend groot. Qua resultaten is deze Tour voor Lotto-Jumbo dramatisch. Toch verdient de ploeg op het sportieve vlak enig krediet. Kopman Robert Gesink viel in de Ronde van Zwitserland letterlijk weg, terwijl een val door een aflopende tube Wilco Kelderman kansloos maakte. Debutant Dylan Groenewegen heeft zijn potentie aangetoond.
Het grote probleem van Lotto-Jumbo is niet het sponsormodel, maar de mindset en het gebrek van zelfreflectie van het management. De huidige cultuur is zelfs veel extremer dan tijdens de Rabobank-jaren. Het doet denken aan George Orwells bestseller 1984: Big brother is watching you. Argwaan betekent meestal dat je iets te verbergen hebt.
Afgelopen winter tijdens teambuildingsdagen bij de landmacht waarschuwde Plugge zijn personeel. Aan volwassen mensen gaf hij de opdracht om niet close met de media te zijn en alleen maar over koetjes en kalfjes met journalisten te praten. Tijdens het seizoen kreeg het personeel zelfs het dringende advies om bepaalde journalisten te negeren. Een opdracht die wordt weggelachen. Al heeft het schrikbewind van Plugge ervoor gezorgd dat onder zijn leiding al veertien man zijn opgestapt, terwijl dat in 17 jaar Rabobank slechts zes personen waren.
Voor deze Tour is besloten dat alleen coach Merijn Zeeman over het koersverloop met de media mag praten, terwijl de voormalige profs Nico Verhoeven en Frans Maassen moeten zwijgen. Geen enkele andere ploeg kent zo’n idioot beleid. Blijkbaar heerst er bij het management angst dat er tegenstrijdigheden in het commentaar zijn. Wanneer één persoon de communicatie doet, kan ieder woord beter gewikt en gewogen worden. Zeeman is als de beste sprookjesverteller van het drietal de aangewezen persoon.
De angstige relatie met de buitenwereld werkt ook verlammend op de sportieve prestaties. Renners appen met journalisten om bij andere teambussen even ongedwongen bij te praten. Terwijl een ploegleider in het bijzijn van iedereen uit zijn dak ging na een normale niet koers gerelateerde vraag van een NOS-reporter. Dit tekent de spanning binnen de ploeg. Als voormalig journalist zou Plugge moeten weten dat een propaganda-beleid niet werkt. Insiders prikken door hun flauwekul heen. En dat een kritische houding van de sportjournalistiek inherent aan de topsport is. Als Plugge dit niet begrijpt, is hij ongeschikt voor deze functie.
Het beste voor Lotto-Jumbo is om eens echt met een leiding verder te gaan die er blanco in staat.
Maar - op Mollema na - wel jongens uit het verleden. Schleck is sinds de dopingzaak geen schim meer van de coureur die daarvoor in de top meeklom, Cancelara was bezig met zijn laatste kunstje en dat is toch zeker niet een helper a la Poels en Zubeldia is 39.columbus schreef:Dat verrast mij ook. Ik dacht dat jumbo bij de minder grote zou zitten. En trek had ik zeker hoger ingeschat, met Schleck, Cancelara, Molema en die Spanjaard heb je best grote jongens in de selectie.
Mollema heeft aangetoond dat hij wel degelijk voorin kan meerijden. Klote plek om te vallen. Froome valt ook, maar zit op een plek - en met helpers - die hem in de groep houden.beelzebub schreef:Thijs Zonneveld had vandaag een twitterfittie met iemand. Zijn strekking was dat gasten als Mollema, Kruijswijk/Gesink op een heel ander niveau opereren dan Froome. Ze zijn kopman omdat ze bij een kleine(re) ploeg rijden. Zouden ze bij Sky rijden dan hadden ze de 'Poelsrol' van luitenant vervuld.
Hier begon het mee, hier klikken voor de hele conversatie.
Welk team dan?elliquido schreef:Geweldige etappe. Iedereen zat stuk voorin.
Balen van demoulin. Wat een suffe actie was dat.
Mollema blijft koffiedikkijken. Feit was dat hij op achterstand reed en zijn team het niet dicht kon rijden.
Nee Kruijswijk is niet hetzelfde verhaal. Heel ander verhaal. Mollema is al dagen aan het einde van zijn Latijn. Helemaal geen schande trouwens.zeux schreef:Mollema heeft aangetoond dat hij wel degelijk voorin kan meerijden. Klote plek om te vallen. Froome valt ook, maar zit op een plek - en met helpers - die hem in de groep houden.beelzebub schreef:Thijs Zonneveld had vandaag een twitterfittie met iemand. Zijn strekking was dat gasten als Mollema, Kruijswijk/Gesink op een heel ander niveau opereren dan Froome. Ze zijn kopman omdat ze bij een kleine(re) ploeg rijden. Zouden ze bij Sky rijden dan hadden ze de 'Poelsrol' van luitenant vervuld.
Hier begon het mee, hier klikken voor de hele conversatie.
Mollema rijdt al paar jaar achtereen voorin mee. Was sterker dan voorgaande jaren. Voor hem gaat het volgens mij niet op. Kruiswijk eigenlijk zelfde verhaal. Stuurfout. Anders zeker Giro-winst. Gesink: zou kunnen.
BMC heeft niet de echte top coureurs voor het rondewerk, vind ik. Met hun budget moeten ze beter kunnen.beelzebub schreef:Eigenlijk rijdt die Mollema voor wielerbegrippen bij een klein ploegje. Niet verbazingwekkend dat hij niet zulke goede helpers heeft als Froome. Rodriguez, Van Garderen en Porte zijn de echte underachievers teamsgewijs.
Jep, mee eens.Sandro_Calaaabro schreef:BMC heeft niet de echte top coureurs voor het rondewerk, vind ik. Met hun budget moeten ze beter kunnen.beelzebub schreef:Eigenlijk rijdt die Mollema voor wielerbegrippen bij een klein ploegje. Niet verbazingwekkend dat hij niet zulke goede helpers heeft als Froome. Rodriguez, Van Garderen en Porte zijn de echte underachievers teamsgewijs.
In mijn ogen is Porte een goede renner voor de wat kleinere ronden, maar voor de grotere ronden komt hij toch wel wat te kort. Van Garderen is altijd een groot talent geweest, maar de laatste jaren komt het er ook niet helemaal meer uit.
Van Avermaet heeft hun Tour nog een beetje gered.
Zonder steun van ploeg blijft podium een droom
En weer ging het mis in de finale van een grote ronde. Dat kan toch geen toeval zijn? Bart Jungmann op zoek naar de parallellen tussen Tom Dumoulin, Steven Kruijswijk en Bauke Mollema.
Door: Bart Jungmann 22 juli 2016, 21:3
Dit zei Tom Dumoulin op 13 september 2015 in een voorstad van Madrid: 'Zoals ik het hier laat liggen, is te stom voor woorden.' Dit zei Steven Kruijswijk op 30 mei 2016 niet ver van Turijn: 'Het mag niet gebeuren, maar het gebeurt.' En dit zei Bauke Mollema op 22 juli 2016 in skioord Saint-Gervais Le Bettex: 'Ik heb het gewoon zelf verkloot.'
In tien maanden tijd hebben drie Nederlandse wielrenners een historische prestatie door hun handen laten glippen. De belangrijkste overeenkomst, getuige de drie citaten, is een groot schuldbesef. Alle drie hadden ze een reden die buiten zichzelf te zoeken. Geen van hen deed het, ook al lag de teleurstelling op dat moment nog pijnlijk vers in het geheugen.
Dumoulin reed vorig jaar tot aan de voorlaatste dag aan de leiding in de Ronde van Spanje. Maar op de Puerto de la Morcuera sijpelden de laatste krachten uit zijn lijf. Hij beëindigde de Vuelta in Madrid als zesde.
Giro
Ruim anderhalve maand geleden droeg Kruijswijk tot twee dagen voor eindstation Turijn de roze trui in de Ronde van Italië. Twee dagen voor het einde maakte hij een stuurfout in de afdaling van de Colle dell'Agnello en botste op een sneeuwwal. Een kapotte fiets en een gedeukt lichaam wierpen hem terug naar een vierde plaats in het klassement.
En nu dus Mollema. Precies een week lang, na de eerste tijdrit, mocht hij zich de nummer twee in de Ronde van Frankrijk noemen. Ook hij ging twee dagen voor de finish in Parijs onderuit. Daardoor begon Bauke Mollema met een kleine achterstand aan de laatste beklimming, maar klein werd razendsnel groot. En de tweede plaats in het klassement werd een tiende plaats.
Een kwart eeuw is het nu al wachten op een Nederlander die reikt tot het erepodium van een grote ronde. Drie keer achter elkaar lag dat kunststukje opnieuw binnen handbereik. Drie keer ging het op het laatst mis. Je zou zeggen: dat kan toch geen toeval zijn. Wat is het dan wel?
Fatale valpartij
Zijn ze onder de druk bezweken? Rustiger en zelfbewuster dan deze drie wielrenners worden sportmensen zelden gemaakt
Zelf zoeken ze de schuld dus bij zichzelf, terwijl twee van de drie ook kunnen verwijzen naar een fatale valpartij. Maar een val in het wielrennen is zoiets als een eigen doelpunt in voetbal.
Zijn ze onder de druk bezweken? Rustiger en zelfbewuster dan deze drie wielrenners worden sportmensen zelden gemaakt. Bovendien heeft tegenslag ze mentaal gesterkt. Van hun drieën werd Tom Dumoulin het meest verrast door het plotse succes. Allicht dat gebrek aan ervaring als klassementsrenner hem daarbij parten speelden.
Maar Steven Kruijwijk en Bauke Mollema draaien al langer mee in dit circuit van het wielrennen. Voor Kruijswijk geldt dat hij voor het eerst zo hoog reikte. Mollema stond in 2013 ook al eens tweede in de Tour. Nu leek die rol hem veel beter te passen, in elk geval tot aan de rustdag.
Opeenvolgend tijdverlies in een bergrit en in de tijdrit moet hem onzeker hebben gemaakt. De concurrentie lag op de loer lag en daarom koos Mollema zelf het initiatief. In zijn haast schatte hij een bocht verkeerd in. Ook in die zin valt er een parallel te trekken met zijn oud-ploeggenoot Kruijswijk.
Maar de belangrijkste overeenkomst is de geringe steun in ploegverband. Net als Dumoulin en Kruijswijk stond Mollema er vrijdag na zijn glijpartij alleen voor. Stetina en Zubeldia, de laatste overigens door een stuurfout, lieten hun kopman al voor de voet van de klim aan zijn lot over. Het zal Bauke Mollema te denken geven, twee jaar na zijn overstap naar Trek, toch een ploeg met aanzien.