Scouting, financiele zaken en toekomst

[Mano]

Bazoer op 6 zou interessant zijn.

Alleen hij ziet zichzelf meer als aanvaller dan controleur.

[Lionel]

Ik zie in hem juist geen 6. Vind hem meer een rechtshalf met de punt naar achteren. Of een centrale middenvelder zoals Vieira speelde bij Arsenal.

[beelzebub]

Ik plaats 'm maar hier. Beetje schimmig van Ajax dit. Weet niet of ze wisten dat ze met Doyen zaken deden...
Het echte artikel met details zit helaas achter de betaalmuur van de Volkskrant: http://www.volkskrant.nl/4259430

Door: Mark Misérus, Tom Kreling 9 maart 2016, 06:00
http://www.volkskrant.nl

Ajax gebruikte truc bij de verkoop van jeugdspelers

Contract met spelersmakelaar was tegen FIFA-regels

Voetbalclub Ajax heeft de zaakwaarnemer van vier jeugdspelers de afgelopen jaren gestimuleerd hen te verkopen voordat hun contract afliep. De agent van het omstreden bedrijf Doyen kreeg een percentage van de transfersom in het vooruitzicht gesteld. Ajax probeerde zo te voorkomen dat de spelers aan het einde van hun contractperiode voor niets konden vertrekken.

Ajax heeft de contracten met deze spelersmakelaar, de Brit Matthew Kay, inmiddels aangepast omdat ze in strijd zijn met de regels van de FIFA. Dat bevestigt de club na vragen van de Volkskrant.

Talentvolle jeugdspelers stappen de laatste jaren steeds vaker over naar Europese topclubs, waar ze veel beter kunnen verdienen. Om te voorkomen dat talenten na hun opleiding transfervrij vertrekken, hebben clubs de afgelopen jaren clausules in contracten opgenomen met als doel spelers te verkopen voor het aflopen van hun contract.

De wereldvoetbalbond FIFA staat zulke afspraken sinds vorig jaar mei niet meer toe. De nieuwe regels zijn bedoeld om te voorkomen dat bijvoorbeeld investeringsmaatschappijen transferrechten van spelers bezitten of op andere wijze invloed uitoefenen op de handel in (jonge) spelers.

Via de website Football Leaks heeft de Volkskrant contracten in handen gekregen met daarin de verboden bepaling. Het gaat onder meer om de contracten met Abdelhak Nouri, die wordt beschouwd als het grootste talent van Ajax, Mauro Savastano, Zakaria El Azzouzi en Elton Acolatse. Zij kwamen bij Doyen terecht via het Nederlandse bedrijf Muy Manero. Dat werkt met Doyen samen.
Grote druk

Een woordvoerder van de internationale vakbond voor profvoetballers FIFPro zegt dat 'een bonus' voor het beëindigen van een contract gangbaar was in de voetbalwereld, maar noemt deze wel onwenselijk. 'Je zet partijen hiermee eigenlijk aan contracten voortijdig te beëindigen. Dat druist in tegen het principe van stabiliteit van contracten.'

Een van de gevolgen hiervan kan zijn dat spelers door clubs en zaakwaarnemers onder grote druk worden gezet in te stemmen met een transfer. 'Omdat de club anders een lucratief bedrag door de neus wordt geboord.'

De woordvoerder noemt als voorbeeld voormalig Ajax-aanvoerder Nicolas Boilesen. De Deen weigerde een nieuw contract te tekenen en wilde niet verkocht worden aan de clubs waarmee Ajax kwam aanzetten. Sindsdien is hij verbannen uit de selectie en speelt hij geen wedstrijden meer voor Ajax. In de zomer kan hij transfervrij vertrekken.


Geldboete

Het bedrijf Doyen raakte vorig jaar in opspraak nadat contracten met FC Twente waren uitgelekt. Doyen had de club 5 miljoen euro geleend en kreeg in ruil daarvoor een deel van de transferrechten van zeven spelers. Daarnaast verwierf het bedrijf invloed op het beleid van Twente. De KNVB was niet op de hoogte van de geheime afspraken. Na het uitlekken hiervan werd de club bestraft met een geldboete en drie seizoenen uitsluiting van Europees voetbal.

Doyen-directeur Simon Oliveira wil niet op de contracten van de Ajax-jeugdspelers ingaan, omdat deze volgens hem vertrouwelijk zijn. Ook benadrukt hij dat het onderdeel Doyen Global optreedt als agent van jeugdspelers en een andere tak van het bedrijf investeert in clubs en leningen verstrekt. Doyen is volgens hem een zeer gerespecteerd bedrijf dat 'gelooft in een transparant model'. De jeugdspelers profiteren volgens Oliveira van de kennis en ervaring van Doyen in het werken met de grootste sporters en talenten.

[Arthur]

Of het naampje 'Doyen' er aan hangt lijkt me in deze situatie niet zo van belang. Wat vooral zorgwekkend is, is dat men bij Ajax situaties creeert waardoor jeugdspelers sneller weggaan, terwijl juist altijd hardop wordt gezegd dat het beleid is om jeugdspelers langer te houden. Dit is ook weer zo'n voorbeeld van een gebrek aan sportieve ambitie en vooral naar de bankrekening kijken.

[raymon]

Ik vind het een vaag artikel. Welke 4 spelers zijn dan verkocht onder deze bepaling? En Boilesen is een totaal ander verhaal wat hier niets mee te maken hebt.

[Bert]

Wel opvallend dat alle genoemde spelers nog bij Ajax onder contract staan. En opvallend dat er niet bij gezegd wordt sinds wanneer dit speelt/speelde.

[Le T.]

Was het een deal met de zaakwaarnemer buiten de speler om was die op de hoogte en profiteerde die ook?

[Mano]

Denk je nou echt dat je in het criminele voetbalwereldje aan de top kan meedoen zonder hier en daar op het randje te gaan?
Dit is nog peanuts!!! Ajax is een koorknaapje in vergelijk met andere clubs.

[Cruijff]

FC Knudde steekt de mening over het functioneren van Van der Sar niet onder stoelen of banken.


Keeperstraining Van der Sar (45) bij VV Noordwijk




Van der Sar stopt penalty voor VV Noordwijk

[Mano]

Heb ik nou goed begrepen dat Ajax Oger heeft ingeruild voor Suit Supply?

Wat ze al jaren met de selectie hebben gedaan doen ze nu ook met maatpakken....

[Cruijff]

Heb ik nou goed begrepen dat Ajax Oger heeft ingeruild voor Suit Supply?

Wat ze al jaren met de selectie hebben gedaan doen ze nu ook met maatpakken....

Shoppen bij Zeeman of Wibra was meer op z'n plaats geweest...

[Andriy Demchenko]

Mwoah zo slecht is Suit Supply niet, dat 10 keer liever dan Gentiluomo wat PSV kleedt.

[Demosthenes]

Zouden ze beter door gaan voetballen?

Het zal meer geld opleveren.

[Duke]

Hier maar:

‘Ajax hoort thuis in de Champions League’

Als voorzitter van het technisch hart en klankbord bij de jeugdopleiding was directeur Edwin van der Sar (45) dit seizoen nauw betrokken bij het voetbalbeleid van Ajax. Over een half jaar volgt zijn aanstelling tot algemeen directeur. En er is de komende tijd werk aan de winkel met de zoektocht naar een nieuwe trainer.

Hoelang dreunt het drama van Doetinchem nog na?

‘Het was een flinke klap voor iedereen en het zure gevoel is niet zomaar weg. Nog altijd begeven we ons een beetje onder een steen. Het voelde als een finale die we niet wonnen. Dat gevoel is hetzelfde als toen ik als speler actief was. Misschien houdt het me nu nog wel meer bezig, omdat je ook met alle consequenties wordt geconfronteerd.’

En toen kwam de mededeling van Frank de Boer er ook nog eens overheen.

‘Op dinsdagmiddag hadden Marc Overmars en ik een afspraak met Frank. Voordat hij bij ons kwam had hij al de assistent-trainers Dennis Bergkamp en Hennie Spijkerman ingelicht. Hij had zijn beslissing genomen en verzocht ons zijn contract te ontbinden.’

Hebben jullie nog geprobeerd hem over te halen?

‘De gedachten van Frank speelden al langere tijd. Vlak na zijn achillespeesblessure was ik op bezoek bij hem thuis in Monnickendam. Daar gaf hij aan dat hij er nog niet uit was, maar dat er een kans bestond dat hij aan zijn laatste seizoen bezig was. Daarmee gaf Frank aan dat Ajax zich ook moest voorbereiden op een eventuele opvolger. Ik ken Frank natuurlijk al heel lang en bepaalde uitdrukkingen waren wel belangrijk. Natuurlijk wilden we hem heel graag behouden. Zijn moyenne is ongekend: vier titels in vijfenhalf jaar. Daarbij heeft hij de filosofie van de club geweldig uitgedragen, in een moeilijke tijd waarin het onrustig was. Frank is altijd rechtop blijven staan en heeft zich nooit laten beïnvloeden door interne strubbelingen. Hij heeft zoveel gegeven aan de club dat we hem niet ten koste van alles aan zijn contract wilden houden. In goed overleg zijn we eruit gekomen. We zijn blij met alles wat Frank de Boer ons heeft gegeven.’

Hoe ziet de zoektocht naar een nieuwe trainer eruit?

‘Als club moet je altijd in bepaalde mate bezig zijn met die opvolging. Er had ook zomaar een club voor Frank op de stoep kunnen staan. Er zijn criteria opgesteld die leidend zijn. Een hoofdtrainer kan niet zomaar alles meer bepalen, want bij Ajax werken we met een technisch hart. De nieuwe trainer moet de filosofie van de club uitdragen, waarbij het inpassen van de jeugd een belangrijk onderdeel is. De nieuwe trainer hoeft niet per se een oud-speler te zijn. Het profiel van De Boer zou mooi zijn, maar we weten dat er geen verbeterde versie bestaat.’

Er is door de tweede plek haast geboden.

‘De shortlist met trainers is gemaakt en we hopen er op redelijk afzienbare tijd uit te zijn. Dat is ook belangrijk met het oog op het nieuwe seizoen en onze deelname aan de voorronde van de Champions League.’

Het Rapid-syndroom moet over een paar maanden worden weggespoeld. Waar staat Ajax in Europa momenteel?

‘Te laag. De afgelopen jaren hebben we in Europa absoluut ondermaats gepresteerd. Dat is frustrerend. Vooral de uitschakeling door Rapid Wien in de voorronde van de Champions League was een enorme klap. Ik zie nóg voor me hoe tijdens de rust in Wenen, bij een 2-0 voorsprong, om me heen op de tribune de duimpjes omhoog gingen. Zo van: dat zit wel goed. Het werd alsnog 2-2 en in Amsterdam verloren we zelfs. Die klap dreunde lang na bij iedereen. We vinden allemaal dat Ajax in de Champions League thuishoort. Nu moeten we opnieuw de voorronde in, helaas.’

Hoe essentieel is het in dit streven dat de huidige selectie intact blijft?

‘De meest succesvolle ploegen in Europa zijn al een tijdje bij elkaar. Daar zie je een mix van ervaring, hardheid, gogme en talent. Zodra een dergelijke ploeg op elkaar is ingespeeld, komen de resultaten. Bij Ajax hebben we dit seizoen de meerwaarde van Nemanja Gudelj gezien. Hij begon wat onwennig, maar vanaf het moment dat Nemanja in zijn kracht kon voetballen kwamen zijn specifieke kwaliteiten naar boven. En kijk naar de stabiliteit van spelers als Jasper Cillessen, Joël Veltman en Davy Klaassen. Naar dat niveau kunnen de wat jongere spelers óók toegroeien als ze blijven. Het streven is dus om de belangrijke spelers binnenboord te houden. Met waar mogelijk een versterking.’

Tijdens de winterstop constateerde Frank de Boer dat de raad van commissarissen de noodzaak van versterking vooral door de technische mensen binnen de clubleiding moet laten bepalen. Hoe sta jij daarin?

‘De voetbalmensen moeten de technische beslissingen nemen. Dat ben ik met Frank eens. Daarna moet je er met de rvc uit zien te komen. Soms lukt dat, soms niet. Om een voetbalvergelijking te maken: je kan aanvallend spelen of je kan eerst naar de verdediging kijken. Het belangrijkste is dat je op een goede manier ieders standpunten uitwisselt en respecteert. Dat was het mooie aan Frank ook: hij maakte zijn punt en zeurde nooit als het een keer anders verliep dan gedacht. Die onverstoorbaarheid droeg bij aan de successen die hij heeft geboekt.’

Het was ook het seizoen van het geëscaleerde conflict met hoofd jeugdopleiding Wim Jonk. Wat deed de breuk met je voormalige ploeggenoot persoonlijk met jou?

‘Het is niet zo dat ik bij Wim over de vloer kwam. Bij Marc en Dennis doe ik dat ook niet. Alleen met Frank heb ik een meer persoonlijke band. Neemt niet weg dat het vertrek van Wim pijnlijk was. Het is voor alle partijen zonde dat het niet meer werkte. De eerste jaren heb ik de gang van zaken van een relatieve afstand meegekregen, omdat ik volop met mijn commerciële werk bezig was. Uiteraard kwamen de problemen op tafel tijdens het directieoverleg, maar de ins en outs leerde ik pas echt toen ik bij het technisch hart werd betrokken.’

In de rol van Rijdende Rechter, zoals toenmalig directeur Michael Kinsbergen dat noemde.

‘Ik heb inderdaad geprobeerd een bemiddelende rol te spelen, maar dat heeft niet mogen baten. Je hebt alle partijen nodig om zoiets te laten slagen. Kijk, op voetbalgebied heeft Wim ontegenzeggelijk grote kwaliteiten. Maar als er niet meer wordt gecommuniceerd door het hoofd opleiding, een zeer belangrijke functie binnen de club, dan heb je een probleem. In mijn actieve carrière ben ik altijd een teamspeler geweest. Een man van de saamhorigheid. En dat ben ik nog steeds. Met plezier en met elkaar een project dragen; daar gaat het om. Als je dan niet met elkaar overweg kan, niet meer kan communiceren, als je elkaar zelfs gaat tegenwerken, dan wordt het moeilijk om succesvol te zijn. Mensen vroegen zich af waarom het zo lang duurde voordat er een beslissing werd genomen. Dat was juist omdat we de kwaliteiten van Wim erkenden en het liefst tot een werkbare situatie waren gekomen. Daar hebben we de tijd voor genomen. Maar op zeker moment was het: hoe meer we gaven, hoe minder we ervoor terugkregen. Dan houdt het een keer op.’

Wat is nu leidend in de technische visie van de club: de aanpak en speelwijze in de opleiding of die van de profsectie?

‘Het eerste elftal is de norm. Wat er op technisch, tactisch, fysiek en mentaal gebied wordt gevraagd bij de A-selectie, moet worden vertaald naar Jong Ajax en de A-junioren. De wekelijkse talententraining bij het eerste elftal is daar een mooi voorbeeld van. Door jonge talenten vaker met de grote jongens mee te laten trainen, komen ze eerder in aanraking met het niveau waar ze naartoe moeten. Dan worden ze als het ware omhoog gestuwd. Onze drie hoogste elftallen moeten steeds dichter naar elkaar toegroeien. Zodat de overgang van de jeugd naar het eerste elftal steeds sneller en soepeler gaat verlopen.’

In het kielzog van Jonk vertrok ook een groep medewerkers bij de opleiding. Hoe hebben jullie dat opgevangen?

‘Met vereende krachten. De gevolgen vielen me eerlijk gezegd mee. Vergeet niet dat de moeizame werkverhouding al ruim een jaar gaande was toen het escaleerde. Na Wim vertrokken nog acht mensen, voornamelijk uit de performance hoek. We hebben meteen in kaart gebracht welke werkzaamheden per direct opgevuld moesten worden. Met minder mensen hebben we tot het eind van dit seizoen allemaal een paar stappen extra gezet. Deze zomer gaan we de vervolgstappen nemen, met enkele nieuwe mensen erbij, zodat we verder kunnen in het traject dat enkele jaren geleden is ingezet.’

Welke aspecten uit het Plan Cruijff blijven behouden?

‘Allereerst natuurlijk het technisch hart, het belangrijkste orgaan voor de voetbalbeslissingen. Verder blijft de nadruk op het individuele opleiden en het verhoogde aantal trainingsuren intact. En we onderkennen nog steeds het belang van extra fysieke training. Alleen: performance training kan niet leidend zijn binnen een voetbalclub. Het voetbal moet centraal staan. Performance training hoeft bijvoorbeeld niet volledig losgekoppeld te worden. Dat kun je ook integreren in voetbaltraining. Wim heeft vorig jaar met Percy van Lierop een uitstekende coördinator van de onderbouw binnengehaald. Die heeft met name bij Red Bull Salzburg internationale ervaring en goede ideeën opgedaan. Zijn input gooien we heus niet opeens overboord. De goede dingen blijven behouden. Het is trouwens heel normaal om binnen een organisatie gedurende het proces aanpassingen te doen. Ook onder Jonk gebeurde dat. Zo werd na een jaar het roulatiesysteem van jeugdcoaches aangepast. En onder zijn leiding was er óók verloop onder jeugdtrainers. Zoals we ook op de marketingafdeling zaken bijsturen waar dat nodig is. Dat is van alle tijden en van alle afdelingen. Je moet blijven sleutelen om progressie te maken.’

Hoe pijnlijk was het dat Johan Cruijff zijn handen van Ajax aftrok na het ontslag van Jonk?

‘Dat was natuurlijk niet prettig. Johan is de grootste icoon die Ajax ooit heeft gekend. Sowieso als speler. Maar ook als trainer en als mens. Met zijn voetbalvisie heeft hij iedereen beïnvloed, met zijn maatschappelijk activiteiten was Johan een voorbeeld voor iedereen. En voor mij is één ding duidelijk: ik heb mijn positie bij Ajax aan Johan te danken. Zeker in het beginstadium van de hervormingen heeft hij grote invloed gehad. Daarna was het niet zo dat hij maandelijks op De Toekomst was of in een videoconference zei dat de C2-junioren op een andere manier druk moesten zetten in het veld. Johan heeft ervoor gezorgd dat een groep oud-spelers op belangrijke posities terechtkwam, hij heeft een visie neergelegd en zei altijd dat daarna de uitvoering aan ons was. We hadden allemaal hetzelfde doel voor ogen, maar over de manier waarop dat te bereiken had Wim op sommige vlakken andere ideeën. Uiteindelijk heeft Johan zijn conclusies getrokken uit het vertrek van Wim. Maar de andere oud-spelers binnen de clubleiding heeft hij daar nooit verwijten over gemaakt. We hebben gedaan wat we konden om een breuk met Wim te voorkomen en nu moeten we door.’

Voor altijd zonder Cruijff.

‘Helaas wel ja. Het overlijden van Johan was een enorme schok. Ik zat een broodje te eten in de kantine toen iemand het vertelde. Meteen daarna ging mijn telefoon. Ik kon het nog steeds niet geloven. Tot ik van Carole Thate, de manager van Cruijff, de bevestiging kreeg. Dan gaat er veel door je heen. Niet eens zozeer de gebeurtenissen van de voorgaande periode bij Ajax, maar puur wat Johan allemaal heeft betekend en wat voor een bijzonder mens het was. De indrukwekkende manier waarop hij overal is herdacht, zegt alles over hoe iedereen tegen hem aankeek.’

Dennis Bergkamp en jij vervullen nu een klankbordfunctie bij de opleiding. Wat houdt dat precies in?

‘Dennis was vanuit zijn rol in het technisch hart al nadrukkelijk betrokken bij de opleiding. Hij houdt zich nog steeds bezig met de voetbaltechnische kant. Ik richt me meer op de zakelijke aspecten en de contracten. En ik ben in gesprek met de belanghebbende partijen over een eventueel nieuw jeugdcomplex. Bij de bouw van De Toekomst is geen rekening gehouden met de verhuizing van de A-selectie die kant op. We blijven investeren in de opleiding en lopen nu tegen de grenzen van de groei aan.’

Waaraan moet de opvolger van hoofd opleiding Wim Jonk voldoen?

‘Een verleden bij de club zou mooi meegenomen zijn, maar dat is niet strikt noodzakelijk. Het belangrijkste is dat we de lijn blijven volgen die een paar jaar geleden is ingezet. Soms lees ik dat met het vertrek van Wim het Plan Cruijff overboord is gegooid. Dat is onzin. Het zou ook heel vreemd zijn. De hervormingen zijn in een traject van jaren uitgerold, het is onderdeel van onze werkwijze geworden. Dan kun je niet opeens honderdtachtig graden de andere kant opgaan. Dat wíllen we ook helemaal niet.’

Patrick Kluivert keert terug bij Ajax als jeugdtrainer. Zit daar een opleidingstraject voor het hoofdtrainerschap aan vast?

‘Ik weet niet waar dat verhaal vandaan komt, maar dat is niet de insteek. We zoeken de beste jeugdtrainers en hun primaire doel is het opleiden van spelers. In dat proces moeten de talenten voortdurend uitgedaagd worden en dus met verschillende typen trainers in aanraking komen. Dat er jeugdtrainers zijn met de ambitie om door te groeien naar hogere elftallen is alleen maar mooi. Maar in eerste instantie hebben we Patrick vastgelegd om jeugdspelers beter te maken. Volgens de filosofie die we bij Ajax aanhangen.’

Valt de uittocht naar het buitenland van de grootste talenten op steeds jongere leeftijd nog te stoppen?

‘Gezien de financiële verhoudingen met de grote voetballanden zal dat bij bepaalde spelers lastig zijn. Bij Ajax blijven we inzetten op de perspectieven en de opleiding die we te bieden hebben. Hier kunnen talenten zich ontwikkelen en volwassen worden. In de A-selectie kunnen ze een schat aan ervaring opdoen, omdat ze rond de honderdvijftig wedstrijden in het eerste elftal kunnen spelen. Inclusief de Champions League of de Europa League. Zodat ze echt klaar zijn voor de volgende stap. Welke andere club in Europa kan ons dat nazeggen? Ajax moet voor talenten de beste club blijven om je carrière te beginnen. Dat er soms talentjes door Engelse clubs worden weggeplukt, daar moeten we niet dramatisch over doen. We halen zelf ook zestienjarige jongens naar Amsterdam.’

Je functie heette in het begin marketingdirecteur, later directeur externe relaties. Wat is het nu?

‘Dat was toch een beetje gekunsteld allemaal. Sinds ik voorzitter ben van het technisch hart heb ik verschillende werkterreinen en om de titel niet te ingewikkeld te maken, is het nu: directeur Ajax.’

Daar hoeft over een half jaar alleen nog het woordje ‘algemeen’ voor geplaatst te worden.

‘Klopt. In november is de volgende aandeelhoudersvergadering en dan neem ik het stokje over van Dolf Collee. Dan heb ik vier jaar lang als directielid in vrijwel alle geledingen van de club gewerkt. Het begon meteen met een fraaie uitdaging. In het laatste gesprek met de rvc over mijn directiebenoeming werd bijna terloops verteld dat AEGON ging stoppen als hoofdsponsor. Er moest dus een nieuwe partij binnengehaald worden, tegen minimaal twaalf miljoen euro per jaar. We hadden die klus kunnen uitbesteden, maar met Michael Kinsbergen en commercieel manager Menno Geelen besloten we het zelf te gaan doen. Dat hebben we voor elkaar gekregen. Toen merkte ik dat succes ook in een beleidsfunctie verslavend is. Vergelijkbaar met de tijd waarin ik speler was. Er gaat voor een keeper niets boven het stoppen van een penalty in een Champions League-finale. Maar na sommige commerciële deals heb ik weleens met gebalde vuisten van vreugde door mijn kantoor gelopen. Dat voelt dan als een overwinning.’

Hoeveel rek zit er nog in de commerciële inkomsten?

‘Onze commerciële inkomsten zijn afgelopen jaar met 25 procent gestegen. Dat is een mooi resultaat, maar op de Nederlandse markt komt het plafond in zicht. Vandaar dat we ons al een tijd op Azië richten, met name op China. Onze rijke historie, de naam, het shirt, onze opleiding, de clubiconen; overal ter wereld kennen de mensen Ajax. Met dat gegeven valt internationaal nog een hoop winst te boeken op commercieel gebied.’

Commerciële zaken, technisch hart, aankomend algemeen directeur, UEFA-commissies: wanneer zit je werkportefeuille vol?

‘Ik heb een volle agenda, dat klopt, en dat maakt het interessant. En pittig. Op deze manier kan het alleen als je capabele mensen om je heen hebt. En die heb ik. Maar ik moet goed in de gaten houden dat ik niet tien dingen half ga doen in plaats van vijf goed. We zijn nu aan het kijken hoe ik straks als algemeen directeur het meest in mijn kracht kan werken. Dan zal ik sommige taken gaan overdragen. Ik heb de tijd gekregen en genomen om in mijn toekomstige rol te groeien. Die toekomst komt nu steeds dichterbij.’

www.vi.nl

[Andriy Demchenko]

http://www.ajaxshowtime.com/article/hoo ... C28zBD8.97

Over twee weken dus zouden we de spelers binnen moeten hebben, dat lijkt dan op Huntelaar + De Colombianen.

[Mano]

Saïd Ouaali hoofd jeugdopleiding Ajax

Saïd Ouaali is aangesteld als hoofd jeugdopleiding van Ajax. Hij tekent een contract dat ingaat op 1 juli 2016 en een looptijd heeft van drie jaar, tot en met 30 juni 2019. Met zijn aanstelling treedt hij tevens toe tot het technisch hart van de club.

Ouaali (geboren op 9 juli 1969 in Beni Said, Marokko) begon halverwege het seizoen 2011-2012 als trainer in de jeugdopleiding van Ajax. Vanaf 2014 was hij daarnaast werkzaam als coördinator van de bovenbouw. Sinds december 2015 combineerde hij die rol met de functie van ad interim hoofd jeugdopleiding.

Als trainer stond Ouaali eerder onder contract bij SV Marken, Jong Volendam en FC Lisse. In het voorjaar van 2013 behaalde hij zijn diploma Coach Betaald Voetbal. Als speler was hij onder andere actief voor HFC Haarlem en de zaterdagsenioren van Ajax.

Ouaali: ,,Het is geweldig dat ik mijn huidige werkzaamheden bij Ajax vanaf komend seizoen kan blijven voortzetten. Deze aanstelling getuigt van waardering en daar ben ik uiteraard bijzonder trots op. Het afgelopen half jaar was zeker niet makkelijk. Samen met mijn collega’s hebben wij hard gewerkt om ervoor te zorgen dat het hoge niveau van de opleiding gecontinueerd werd. Voor komend seizoen zijn enkele nieuwe jeugdtrainers aangesteld die de staf zullen versterken. Dat biedt de mogelijkheid voor mij om samen met Dennis Bergkamp meer de nadruk te leggen op de doorstroom van de jeugd naar Jong Ajax en het eerste elftal. Dat betekent dat ik naast mijn rol als hoofd jeugdopleiding ook regelmatig met Marcel Keizer en George Ogararu op zal trekken bij de beloften.”

Edwin van der Sar: ,,Saïd werkt al bijna vijf jaar naar volle tevredenheid in onze opleiding. Hij staat volledig achter de door Ajax ingeslagen weg en heeft de afgelopen maanden uitstekend werk verricht als interim hoofd jeugdopleiding. Dennis Bergkamp en ik hebben in die periode intensief met hem samengewerkt en wij kwamen tot de conclusie dat Saïd de juiste man is voor deze positie. Voor ons is het van belang dat naast goed scouten en goed opleiden, de stap naar het eerste elftal makkelijker gaat verlopen. Dat proces kan verder verbeterd worden en daar ligt een belangrijke taak voor Dennis en Saïd. Met zijn aanstelling hebben we nu alle belangrijke voetbalfuncties ingevuld en kunnen we met vertrouwen het nieuwe seizoen in.“

Is het wat?
ken 'm niet...

[Ajaciedjuh]

Ajax.nl

Saïd Ouaali hoofd jeugdopleiding Ajax

Saïd Ouaali is aangesteld als hoofd jeugdopleiding van Ajax. Hij tekent een contract dat ingaat op 1 juli 2016 en een looptijd heeft van drie jaar, tot en met 30 juni 2019. Met zijn aanstelling treedt hij tevens toe tot het technisch hart van de club.

Ouaali (geboren op 9 juli 1969 in Beni Said, Marokko) begon halverwege het seizoen 2011-2012 als trainer in de jeugdopleiding van Ajax. Vanaf 2014 was hij daarnaast werkzaam als coördinator van de bovenbouw. Sinds december 2015 combineerde hij die rol met de functie van ad interim hoofd jeugdopleiding.

Als trainer stond Ouaali eerder onder contract bij SV Marken, Jong Volendam en FC Lisse. In het voorjaar van 2013 behaalde hij zijn diploma Coach Betaald Voetbal. Als speler was hij onder andere actief voor HFC Haarlem en de zaterdagsenioren van Ajax.

Ouaali: ,,Het is geweldig dat ik mijn huidige werkzaamheden bij Ajax vanaf komend seizoen kan blijven voortzetten. Deze aanstelling getuigt van waardering en daar ben ik uiteraard bijzonder trots op. Het afgelopen half jaar was zeker niet makkelijk. Samen met mijn collega’s hebben wij hard gewerkt om ervoor te zorgen dat het hoge niveau van de opleiding gecontinueerd werd. Voor komend seizoen zijn enkele nieuwe jeugdtrainers aangesteld die de staf zullen versterken. Dat biedt de mogelijkheid voor mij om samen met Dennis Bergkamp meer de nadruk te leggen op de doorstroom van de jeugd naar Jong Ajax en het eerste elftal. Dat betekent dat ik naast mijn rol als hoofd jeugdopleiding ook regelmatig met Marcel Keizer en George Ogararu op zal trekken bij de beloften.”

Edwin van der Sar: ,,Saïd werkt al bijna vijf jaar naar volle tevredenheid in onze opleiding. Hij staat volledig achter de door Ajax ingeslagen weg en heeft de afgelopen maanden uitstekend werk verricht als interim hoofd jeugdopleiding. Dennis Bergkamp en ik hebben in die periode intensief met hem samengewerkt en wij kwamen tot de conclusie dat Saïd de juiste man is voor deze positie. Voor ons is het van belang dat naast goed scouten en goed opleiden, de stap naar het eerste elftal makkelijker gaat verlopen. Dat proces kan verder verbeterd worden en daar ligt een belangrijke taak voor Dennis en Saïd. Met zijn aanstelling hebben we nu alle belangrijke voetbalfuncties ingevuld en kunnen we met vertrouwen het nieuwe seizoen in.“

Tekst: Ajax.nl
Foto: Ajax.nl/Gerard van Hees

[Cruijff]

Is het wat?
ken 'm niet...

Je kent hem niet in de betekenis van niet echt goed, weet niet precies wat ervan te wachten of je bedoelt ik ken hem in het geheel niet, de naam Saïd Ouaali nooit eerder gehoord ???

Volgens mij heb je altijd, overal, over elk aspect van Ajax een mening, maar dan heb je toch echt een paar jaar zitten slapen......

[WP_Legend]

Meer van, ja hij werkt al een aantal jaar bij Ajax, maar wat voor visie draagt hij uit en kan hij er uberhaupt wat van?!

[Mano]

ken 'm niet als in; goed of slecht voor dit werk.


Daarnaast houd ik me mee bezig met alles om het eerste, de jeugd vind ik leuk maar om nou elke trainer te analyseren gaat me een beetje te ver....

[beelzebub]

Hij is binnengehaald door Jonk, ben benieuwd of hij best of both(of drie/vier/vijf) worlds kan verenigen.

[Marillion]

Het is in ieder geval goed dat er op deze positie nu voor de lange termijn weer duidelijkheid is. Kennelijk heeft hij het als interim naar tevredenheid gedaan.

De grote quizvraag is: Wie zitten er nu in het technisch hart van Ajax? En weten die mensen dat zelf ook allemaal.

[Demosthenes]

Hier geplaatst, af en toe heb ik een onderschrift bij een afbeelding weggelaten. Duitsland doet exact het tegenovergestelde van wat Ajax doet?

De traditionele Nederlandse lezing van het Duitse voetbal luidde ongeveer zo: oké, ze winnen weliswaar alles wat er te winnen valt, maar eigenlijk kunnen ze niet voetballen - of in elk geval niet zo goed als wij.
Dat was nogal een potsierlijk verhaal. Onze erelijst was kort: het EK 1988. Hun erelijst was lang: het WK 1954, het EK 1972, het WK 1974, het EK 1976, WK 1990, het EK 1996. Maar rond de eeuwwisseling kregen de betweterige Nederlanders opeens gelijk. De Duitsers begonnen te verliezen, met gênant slecht voetbal.

‘’s Lands beste voetballers speelden eigenlijk niet eens meer voetbal,’ schrijft journalist Raphael Honigstein in Das Reboot, Een kort videointerview met Honigstein over zijn boek. zijn boek over de wedergeboorte van het Duitse voetbal na deze donkere jaren. ‘Ze rommelden, struikelden, strompelden.’

Alles moest anders, en alles werd anders. Van jeugdopleiding tot talentherkenning, van trainersaanstelling tot wedstrijdanalyses, alles kreeg een reboot. Het leidde al snel tot succes – niet alleen winnen de Duitsers zoals vanouds, ze winnen in schoonheid.

Sinds 2006 haalde Duitsland op grote toernooien minimaal de halve finale. In 2014 werd het voor de vierde keer wereldkampioen. En ook op dit EK speelt Duitsland het mooiste voetbal. Voorlopig hoogtepunt was de 3-0 tegen Slowakije. Vanavond kan tegen Italië de volgende halve finale worden behaald.
Halen wij Nederlanders de Duitsers nog een keer in? Dat zal lastig worden. Volgens Tobias Escher, auteur van het recent verschenen boek Von Libero zur Doppelsechs, Dit is het boek, bij uitgeverij Rowohlt. zit het Duitse voetbal in een virtueuze spiraal. Steeds meer kinderen kiezen voor voetbal, de talenten worden steeds beter opgespoord, en ontwikkeld door steeds kundiger trainers.

Maar net zoals Duitsland in tijden van crisis van Nederland leerde – bijvoorbeeld met de jeugdopleiding – kunnen wij nu leren van de Duitsers. Uit de boeken van Escher en Honigstein en enkele interviews destilleerde ik vier Duitse lessen voor het Nederlandse voetbal.

1. Breek het trainerskartel

Het opvallendste verschil tussen het Nederlandse en het Duitse voetbal? De trainers en de technisch directeuren.
Nederlandse trainers en bestuurders komen vrijwel uitsluitend uit een old boys network van ex-profspelers. Hoe groter je verleden als voetballer, hoe groter je kans om als trainer te slagen, zo lijkt het.

In Duitsland gelden inmiddels andere regels. Jong of oud, wetenschapper of autodidact, ex-prof of zij-instromer – alles kan. Het doet er niet meer toe wie je bent, maar wat je kunt.

Zo wordt Borussia Dortmund getraind door Thomas Tuchel, die slechts acht wedstrijden in de tweede Bundesliga speelde. Bayer Leverkusen heeft een voormalig manager van een autofabriek als trainer, Roger Schmidt. Zelfs bondscoach Joachim Löw heeft voor Nederlandse begrippen een schamele carrière als speler achter de rug, met slechts 52 Bundesligawedstrijden.

Deze outsiders brachten nieuwe ideeën in het voetbal. En er zullen meer zulke types volgen. De Duitse voetbalbond heeft er beleid van gemaakt niet-ex-profs op te leiden tot trainer. Sinds 2008 worden gemiddeld 16 van de 24 plekken in de jaarlijkse opleiding tot proftrainer doelbewust gegund aan niet-ex-profs, vertelt Frank Wormuth, de baas van de opleiding.

De reden is simpel: de DFB beseft dat er ook buiten het profvoetbal mensen zijn met waardevolle ideeën over voetbal. Zeker, het helpt om ‘de geur van de stal’ te kennen, om profvoetbal te hebben gespeeld, zegt Wormuth. ‘Maar dat is slechts een aspect van het trainerschap. Hoe ben je pedagogisch, analytisch, communicatief? Daar hebben ex-profs vaak minder oog voor.’

Meest in het oog springende product van dit beleid is de 28-jarige Julian Nagelsmann, Lees hier een profiel van Nagelsmann (in het Engels). die in februari trainer werd van Bundesligaclub TSG Hoffenheim. Nagelsmann kreeg het voor het zeggen toen Hoffenheim achttiende en laatste stond; met hem speelde de ploeg opvallend flexibel, verloor het nog maar een keer, en eindigde veilig als vijftiende.

Heeft Nederland een Julian Nagelsmann? Of een Sören Osterland, de assistent-trainer van Paderborn, die op zijn 25ste met een 10 Lees hier een stuk over de opkomst van de piepjonge Duitse trainer. afstudeerde aan de trainersopleiding? Nee. Sterker, in Nederland lijken hun carrières niet eens mogelijk.

Kijk naar de lichtingen van de opleiding tot coach betaald voetbal sinds 2000, en je ziet met name ex-profvoetballers. En anders zijn het veertigers die zich jarenlang in het amateurvoetbal hebben moeten opwerken, om maar genoeg ervaring te hebben om door de strenge toelating te komen – als ze tenminste het inschrijfgeld van enkele duizenden euro's kunnen betalen.

De toelatingseisen zijn ongetwijfeld met de beste bedoelingen zo streng gemaakt. Maar het gevolg is wel dat Nederland put uit een beperkte, homogene groep. Als je niet beter zou weten, zou je het een kartel van ex-profs kunnen noemen.

De KNVB ziet dit ook in. Ervaring als speler telt te zwaar bij de toelating, zo staat in het recente rapport Winnaars van morgen Lees hier het rapport. , en motivatie te licht. De bond is van zins dit veranderen.

2. Verleid de middenklasse

Dé verklaring voor het huidige succes van het Duitse voetbal?
Vraag het Duitse voetbalkenners en ze noemen de Nachwuchsleistungszentren Der Spiegel over de jeugdopleidingen. - de jeugdopleidingen die alle clubs uit de twee hoogste divisies verplicht moesten opzetten. Hiervan kan Nederland weinig leren - jeugdopleidingen zijn er genoeg.

Toch is er een opvallend verschil met Duitsland. Honigstein schrijft in Das Reboot dat zo’n 60 procent van de spelers op de jeugdopleidingen Gymnasium doet, het Duitse equivalent van het vwo. Als je kijkt naar de spelers die uitkomen voor de nationale jeugdteams, is het percentage zelfs hoger. Van de 24 spelers in de Duitse WK-selectie van 2014 hadden er dertien gymnasium-eindexamen gedaan. Joshua Kimmich, rechtsback op dit EK, slaagde met een 9 gemiddeld. Hooglerarenzoons zitten in Nederland doorgaans op hockey; in Duitsland beslissen ze WK-finales. Of zoals Honigstein schrijft: ‘Voetbal is kennelijk een sport voor de middenklasse geworden.’

De DFB subsidieert de schoolgang van spelers in jeugdopleidingen. Hoger opgeleide ouders hoeven daardoor niet meer te vrezen dat een plaats op de jeugdopleiding ten koste gaat van de schoolcarrière. Het Duitse voetbal kan daardoor putten uit een grotere vijver van talent. Hooglerarenzoons Jürgen Götze is hoogleraar datatechniek. als Mario Götze zitten in Nederland doorgaans op hockey; in Duitsland beslissen ze WK-finales.

En er is nog een tweede reden om slimme voetballertjes voor de sport te behouden. Voetbal, zo schrijft Honigstein, is een denksport geworden. Theoriekennis van tactiek is verplicht, zelfstandig nadenken onmisbaar. Een jeugdtrainer in Das Reboot: ‘Je moet in staat zijn om vier, vijf keer per wedstrijd van formatie of tactiek te wisselen – of je nu zestien bent of een speler van het eerste elftal.’

Zo bezien zijn vwo-voetballers niet alleen een extra bron van potentiële topspelers. Ze zijn ook beter toegerust voor het moderne spel. Hoe Nederland in dit opzicht presteert weet ik niet precies. Schoolgang wordt zonder meer gestimuleerd, dat wel. Maar Ajax rapporteerde Lees hier een bericht van Ajax over de examen van jeugdspelers. in 2006 trots over 17 procent vwo’ers - aanzienlijk minder dan de beste Duitse jeugdspelertjes. Van de zestien PSV-jeugdspelers die dit seizoen examen deden, was er één vwo'er.

3. Leer uit het buitenland

Decennialang jatten de Duitsers goede voetbalideeën uit andere landen, schrijft Escher. Tot de jaren negentig, toen ze dachten dat dit niet meer nodig was. Een vergissing die leidde tot het strompelvoetbal van rond de eeuwwisseling.
Sindsdien kijken de Duitsers weer naar het buitenland - met extra aandacht. Spanje, Nederland en Frankrijk stonden tijdens de reboot model voor spelopvatting, trainingsmethoden, en jeugdopleiding.

Van de Nederlanders namen ze techniektraining over. Van de Fransen leerde Frank Wormuth om te investeren in pedagogische trainers. Jürgen Klinsmann, de vernieuwende ex-bondscoach, importeerde uit Amerika moderne krachttraining. En huidig bondscoach Löw vertelde vorig jaar – live op televisie Kijk hier het interview met Löw. - over zijn interesse voor de driemansverdediging die hij in Italië en Chili had gezien.

Löw liet zijn assistent zelfs praten met de bondscoach van de Zwitserse handbalploeg, om meer te leren over diens tactiek om zonder keeper te spelen.

Doen wij hetzelfde? Kijken wij de kunst af in Spanje, Frankrijk, Duitsland? Praten onze bondscoaches hierover?
Nou, nee - het lijkt in elk geval veel minder deel van het openbare voetbaldebat. Nederland lijkt het buitenland vooral als afzetmarkt voor onze eigen ideeën te zien. Het was een tijd zelfs mode om over de Nederlandse trainer als exportproduct Lees hier een stuk over de trainer als exportproduct. te praten.

Clichés over het buitenland staan geëtst in de Nederlandse voetbalpsyche. De Engelsen gelden als dom, de Italianen als defensief, en de Duitsers zijn uithoudingsvermogen en kracht. De Spanjaarden? Die zijn goed, ja, maar dat kwam door Johan Cruijffs zendingswerk in Barcelona. Het is een beetje alsof de tijd heeft stilgestaan in de vroege jaren negentig, toen Nederland op zijn top was.

Zelfs als een Nederlandse topclub te kijk gezet wordt, leidt dit eerder tot navelstaren dan tot nieuwsgierigheid. In februari 2014 werd Ajax twee keer ingemaakt Zie hier een samenvatting van een van de twee wedstrijden tegen Red Bulls. door Red Bull Salzburg – getraind door de Duitse auto-ingenieur Roger Schmidt. Schmidt hanteerde een ongebruikelijke, agressieve, snelle tactiek. Hoogst interessante materie. Maar een serieus debat? Het kwam hier niet van de grond.
‘Niet te lang bij stilstaan,’ gaf Ajax-trainer Frank de Boer als commentaar.

4. Rekruteer een uitlegbeer

Als een Duits elftal in de donkere jaren rond de eeuwwisseling een wedstrijd verloor, bestond de kritiek in de media steevast uit drie elementen: dat de spelers niet genoeg hadden gehold, dat ze niet de juiste mentaliteit hadden, en dat ze een ‘natuurlijke leider' misten.

‘Beloof je dat de spelers de volgende keer wel hun konten openrijten?,’ vroeg een presentator na afloop van weer een beschamend resultaat aan de toenmalig bondscoach, Rudi Völler. (Konten openrijten betekent in het Duits ‘hard rennen’.)

‘Dit is wat destijds doorging voor analyse,’ schrijft Honigstein. ‘Niet alleen het voetbal van de nationale ploeg zat vast in het verleden. Het publieke debat erover ook.’
Klinkt dat bekend?

In Duitsland is dit inmiddels compleet anders. In 2005 begon de ZDF, aangestoken door de vernieuwingsdrift van Jürgen Klinsmann, met iets nieuws. De omroep zette Jürgen Klopp - de jonge charismatische trainer van Mainz, intussen trainer van Liverpool - aan het werk als tv-analist. Met een soort digitaal schoolbord legde hij de tactiek van ploegen kraakhelder uit. Een jaar later, tijdens het WK in eigen land, deed hij het weer.

Miljoenen Duitse televisiekijkers werden die zomer collectief verliefd op 'televisiebondscoach' Klopp, de Taktik-Erklärbär, zoals Escher het noemt – een knuffelbare ‘uitlegbeer’. Klopp bewees dat inhoudelijke analyses van het voetbal niet saai zijn - hij gaf de kijker als het ware een nieuwe bril om het WK te bekijken. Inmiddels hebben meer omroepen en kranten uitlegberen, die vooraf en in de rust ruim de tijd krijgen het spel uit te leggen aan de kijkers.
Een Nederlandse variant van Klopp? Het vereist wat moed bij SBS, RTL of de NOS, en een welbespraakte jonge coach, die serieuze tijd en middelen krijgt. Probeer het eens met Alex Pastoor, Ernest Faber, of Erik ten Hag.

In het Nederlandse voetbal is balbezit nagenoeg heilig. Heb je de bal, dan ben je dominant - zogenaamd. Maar het kan ook anders. Je kunt juist scoren door de bal bewust weg te geven. Maak kennis met 'Gegenpressing'. Nu nog de wil om te veranderen

Het Duitse voetbalsucces is het gevolg van een serie maatregelen die tussen 1998 en 2004 zijn genomen. Een-op-een kopieerbaar zijn ze niet. Dat komt omdat de Nederlandse situatie anders is dan de Duitse, maar het ook omdat veel veranderingen in Duitsland per toeval tot stand kwamen.

De crisis is er wel, de wil om er iets mee te doen lijkt er minder te zijn

Een laatste les is wel over te nemen. Toen de gelegenheid zich aandiende - met de verprutste EK's van 2000 en 2004 - veranderde het Duitse voetbal zich. Never waste a good crisis.

Doen 'wij' dat ook? De crisis is er wel - de gênante verprutsing van de makkelijkste EK-kwalificatie ooit. De wil om er iets mee te doen lijkt er minder te zijn. Oké, de KNVB heeft recent een rapport uitgebracht over de toekomst van het Nederlandse voetbal - een stap in de goede richting. Maar dat rapport was al maanden eerder besteld, en echte reuring wil er niet over losbarsten.

Veelzeggender was de berusting na de uitschakeling voor het EK. Een medewerker van een grote Duitse ploeg die ik sprak, was in de Amsterdam Arena toen Nederland de kwalificatie voor het EK verspeelde.

‘Ik dacht: nu gaat het stadion in de fik,’ zegt de medewerker, die graag anoniem wil blijven. ‘De hel breekt los. Dat zou in Duitsland tenminste wel gebeuren. Maar het was een en al gelatenheid. Aan de spelers lag het niet, de coach mocht blijven zitten, de directie van de bond ook. In Duitsland zouden er zeker koppen rollen. Zo’n nederlaag is een uitstekende kans om verandering teweeg te brengen.’

Sport is een hypercompetitieve wereld die bol staat van innovatieve en archaïsche ideeën. Je kunt vechten of vluchten voor competitie. In mijn nieuwsbrief houd ik je op de hoogte van de artikelen die ik publiceer voor De Correspondent, deel ik de mooiste sportverhalen uit andere media en geef ik nutteloze feitjes die je kunt doorvertellen in de sportkantine of de kroeg.

Dit is de reden waarom het Nederlandse voetbal zo weinig voorstelt (en Oranje zo slecht speelt)
De mislukte kwalificatie voor het EK voetbal is deels een kwestie van pech. Maar de data wijzen ook op een structureel probleem van het Nederlandse voetbal. En dat probleem heet: ongevaarlijk balbezit. Een analyse.
Hoe een van Europa's grootste voetbalrevolutionairen het Duitse voetbal veranderde

Het Duitse voetbal is het afgelopen decennium ingrijpend veranderd. Onervaren coaches met opwindende ideeën zetten die vernieuwing in gang. De motor daarachter: Christian Heidel, directeur van het bescheiden FSV Mainz 05. Ik zocht hem op en stuitte op een modern Duits voetbalsprookje.

Oproep

Het komende seizoen ga ik onderzoeken waar het Nederlandse voetbal zich zou kunnen verbeteren. Kunnen we iets leren van de Duitse en Belgische jeugdopleiding? Waar zijn de Nederlandse equivalenten van Tuchel en Nagelsmann? Hoe kun je volwassen spelers beter maken? Wat gebeurt er bij wetenschappelijk ingestelde clubs als FC Groningen? Ik hou me aanbevolen voor tips en onderzoeksvragen.

https://decorrespondent.nl/4847/Vier-le ... 9-8adfd7ca

Onze heilige analisten: Derksen en van der Gijp? Voetballers met vwo? In Nederland moeten voetballers het boek over Heineken lezen en vooral denken vanuit de onderbuik?

[Demosthenes]

Hier geplaatst, af en toe heb ik een onderschrift bij een afbeelding weggelaten. Duitsland doet exact het tegenovergestelde van wat Ajax doet?

De traditionele Nederlandse lezing van het Duitse voetbal luidde ongeveer zo: oké, ze winnen weliswaar alles wat er te winnen valt, maar eigenlijk kunnen ze niet voetballen - of in elk geval niet zo goed als wij.
Dat was nogal een potsierlijk verhaal. Onze erelijst was kort: het EK 1988. Hun erelijst was lang: het WK 1954, het EK 1972, het WK 1974, het EK 1976, WK 1990, het EK 1996. Maar rond de eeuwwisseling kregen de betweterige Nederlanders opeens gelijk. De Duitsers begonnen te verliezen, met gênant slecht voetbal.

‘’s Lands beste voetballers speelden eigenlijk niet eens meer voetbal,’ schrijft journalist Raphael Honigstein in Das Reboot, Een kort videointerview met Honigstein over zijn boek. zijn boek over de wedergeboorte van het Duitse voetbal na deze donkere jaren. ‘Ze rommelden, struikelden, strompelden.’

Alles moest anders, en alles werd anders. Van jeugdopleiding tot talentherkenning, van trainersaanstelling tot wedstrijdanalyses, alles kreeg een reboot. Het leidde al snel tot succes – niet alleen winnen de Duitsers zoals vanouds, ze winnen in schoonheid.

Sinds 2006 haalde Duitsland op grote toernooien minimaal de halve finale. In 2014 werd het voor de vierde keer wereldkampioen. En ook op dit EK speelt Duitsland het mooiste voetbal. Voorlopig hoogtepunt was de 3-0 tegen Slowakije. Vanavond kan tegen Italië de volgende halve finale worden behaald.
Halen wij Nederlanders de Duitsers nog een keer in? Dat zal lastig worden. Volgens Tobias Escher, auteur van het recent verschenen boek Von Libero zur Doppelsechs, Dit is het boek, bij uitgeverij Rowohlt. zit het Duitse voetbal in een virtueuze spiraal. Steeds meer kinderen kiezen voor voetbal, de talenten worden steeds beter opgespoord, en ontwikkeld door steeds kundiger trainers.

Maar net zoals Duitsland in tijden van crisis van Nederland leerde – bijvoorbeeld met de jeugdopleiding – kunnen wij nu leren van de Duitsers. Uit de boeken van Escher en Honigstein en enkele interviews destilleerde ik vier Duitse lessen voor het Nederlandse voetbal.

1. Breek het trainerskartel

Het opvallendste verschil tussen het Nederlandse en het Duitse voetbal? De trainers en de technisch directeuren.
Nederlandse trainers en bestuurders komen vrijwel uitsluitend uit een old boys network van ex-profspelers. Hoe groter je verleden als voetballer, hoe groter je kans om als trainer te slagen, zo lijkt het.

In Duitsland gelden inmiddels andere regels. Jong of oud, wetenschapper of autodidact, ex-prof of zij-instromer – alles kan. Het doet er niet meer toe wie je bent, maar wat je kunt.

Zo wordt Borussia Dortmund getraind door Thomas Tuchel, die slechts acht wedstrijden in de tweede Bundesliga speelde. Bayer Leverkusen heeft een voormalig manager van een autofabriek als trainer, Roger Schmidt. Zelfs bondscoach Joachim Löw heeft voor Nederlandse begrippen een schamele carrière als speler achter de rug, met slechts 52 Bundesligawedstrijden.

Deze outsiders brachten nieuwe ideeën in het voetbal. En er zullen meer zulke types volgen. De Duitse voetbalbond heeft er beleid van gemaakt niet-ex-profs op te leiden tot trainer. Sinds 2008 worden gemiddeld 16 van de 24 plekken in de jaarlijkse opleiding tot proftrainer doelbewust gegund aan niet-ex-profs, vertelt Frank Wormuth, de baas van de opleiding.

De reden is simpel: de DFB beseft dat er ook buiten het profvoetbal mensen zijn met waardevolle ideeën over voetbal. Zeker, het helpt om ‘de geur van de stal’ te kennen, om profvoetbal te hebben gespeeld, zegt Wormuth. ‘Maar dat is slechts een aspect van het trainerschap. Hoe ben je pedagogisch, analytisch, communicatief? Daar hebben ex-profs vaak minder oog voor.’

Meest in het oog springende product van dit beleid is de 28-jarige Julian Nagelsmann, Lees hier een profiel van Nagelsmann (in het Engels). die in februari trainer werd van Bundesligaclub TSG Hoffenheim. Nagelsmann kreeg het voor het zeggen toen Hoffenheim achttiende en laatste stond; met hem speelde de ploeg opvallend flexibel, verloor het nog maar een keer, en eindigde veilig als vijftiende.

Heeft Nederland een Julian Nagelsmann? Of een Sören Osterland, de assistent-trainer van Paderborn, die op zijn 25ste met een 10 Lees hier een stuk over de opkomst van de piepjonge Duitse trainer. afstudeerde aan de trainersopleiding? Nee. Sterker, in Nederland lijken hun carrières niet eens mogelijk.

Kijk naar de lichtingen van de opleiding tot coach betaald voetbal sinds 2000, en je ziet met name ex-profvoetballers. En anders zijn het veertigers die zich jarenlang in het amateurvoetbal hebben moeten opwerken, om maar genoeg ervaring te hebben om door de strenge toelating te komen – als ze tenminste het inschrijfgeld van enkele duizenden euro's kunnen betalen.

De toelatingseisen zijn ongetwijfeld met de beste bedoelingen zo streng gemaakt. Maar het gevolg is wel dat Nederland put uit een beperkte, homogene groep. Als je niet beter zou weten, zou je het een kartel van ex-profs kunnen noemen.

De KNVB ziet dit ook in. Ervaring als speler telt te zwaar bij de toelating, zo staat in het recente rapport Winnaars van morgen Lees hier het rapport. , en motivatie te licht. De bond is van zins dit veranderen.

2. Verleid de middenklasse

Dé verklaring voor het huidige succes van het Duitse voetbal?
Vraag het Duitse voetbalkenners en ze noemen de Nachwuchsleistungszentren Der Spiegel over de jeugdopleidingen. - de jeugdopleidingen die alle clubs uit de twee hoogste divisies verplicht moesten opzetten. Hiervan kan Nederland weinig leren - jeugdopleidingen zijn er genoeg.

Toch is er een opvallend verschil met Duitsland. Honigstein schrijft in Das Reboot dat zo’n 60 procent van de spelers op de jeugdopleidingen Gymnasium doet, het Duitse equivalent van het vwo. Als je kijkt naar de spelers die uitkomen voor de nationale jeugdteams, is het percentage zelfs hoger. Van de 24 spelers in de Duitse WK-selectie van 2014 hadden er dertien gymnasium-eindexamen gedaan. Joshua Kimmich, rechtsback op dit EK, slaagde met een 9 gemiddeld. Hooglerarenzoons zitten in Nederland doorgaans op hockey; in Duitsland beslissen ze WK-finales. Of zoals Honigstein schrijft: ‘Voetbal is kennelijk een sport voor de middenklasse geworden.’

De DFB subsidieert de schoolgang van spelers in jeugdopleidingen. Hoger opgeleide ouders hoeven daardoor niet meer te vrezen dat een plaats op de jeugdopleiding ten koste gaat van de schoolcarrière. Het Duitse voetbal kan daardoor putten uit een grotere vijver van talent. Hooglerarenzoons Jürgen Götze is hoogleraar datatechniek. als Mario Götze zitten in Nederland doorgaans op hockey; in Duitsland beslissen ze WK-finales.

En er is nog een tweede reden om slimme voetballertjes voor de sport te behouden. Voetbal, zo schrijft Honigstein, is een denksport geworden. Theoriekennis van tactiek is verplicht, zelfstandig nadenken onmisbaar. Een jeugdtrainer in Das Reboot: ‘Je moet in staat zijn om vier, vijf keer per wedstrijd van formatie of tactiek te wisselen – of je nu zestien bent of een speler van het eerste elftal.’

Zo bezien zijn vwo-voetballers niet alleen een extra bron van potentiële topspelers. Ze zijn ook beter toegerust voor het moderne spel. Hoe Nederland in dit opzicht presteert weet ik niet precies. Schoolgang wordt zonder meer gestimuleerd, dat wel. Maar Ajax rapporteerde Lees hier een bericht van Ajax over de examen van jeugdspelers. in 2006 trots over 17 procent vwo’ers - aanzienlijk minder dan de beste Duitse jeugdspelertjes. Van de zestien PSV-jeugdspelers die dit seizoen examen deden, was er één vwo'er.

3. Leer uit het buitenland

Decennialang jatten de Duitsers goede voetbalideeën uit andere landen, schrijft Escher. Tot de jaren negentig, toen ze dachten dat dit niet meer nodig was. Een vergissing die leidde tot het strompelvoetbal van rond de eeuwwisseling.
Sindsdien kijken de Duitsers weer naar het buitenland - met extra aandacht. Spanje, Nederland en Frankrijk stonden tijdens de reboot model voor spelopvatting, trainingsmethoden, en jeugdopleiding.

Van de Nederlanders namen ze techniektraining over. Van de Fransen leerde Frank Wormuth om te investeren in pedagogische trainers. Jürgen Klinsmann, de vernieuwende ex-bondscoach, importeerde uit Amerika moderne krachttraining. En huidig bondscoach Löw vertelde vorig jaar – live op televisie Kijk hier het interview met Löw. - over zijn interesse voor de driemansverdediging die hij in Italië en Chili had gezien.

Löw liet zijn assistent zelfs praten met de bondscoach van de Zwitserse handbalploeg, om meer te leren over diens tactiek om zonder keeper te spelen.

Doen wij hetzelfde? Kijken wij de kunst af in Spanje, Frankrijk, Duitsland? Praten onze bondscoaches hierover?
Nou, nee - het lijkt in elk geval veel minder deel van het openbare voetbaldebat. Nederland lijkt het buitenland vooral als afzetmarkt voor onze eigen ideeën te zien. Het was een tijd zelfs mode om over de Nederlandse trainer als exportproduct Lees hier een stuk over de trainer als exportproduct. te praten.

Clichés over het buitenland staan geëtst in de Nederlandse voetbalpsyche. De Engelsen gelden als dom, de Italianen als defensief, en de Duitsers zijn uithoudingsvermogen en kracht. De Spanjaarden? Die zijn goed, ja, maar dat kwam door Johan Cruijffs zendingswerk in Barcelona. Het is een beetje alsof de tijd heeft stilgestaan in de vroege jaren negentig, toen Nederland op zijn top was.

Zelfs als een Nederlandse topclub te kijk gezet wordt, leidt dit eerder tot navelstaren dan tot nieuwsgierigheid. In februari 2014 werd Ajax twee keer ingemaakt Zie hier een samenvatting van een van de twee wedstrijden tegen Red Bulls. door Red Bull Salzburg – getraind door de Duitse auto-ingenieur Roger Schmidt. Schmidt hanteerde een ongebruikelijke, agressieve, snelle tactiek. Hoogst interessante materie. Maar een serieus debat? Het kwam hier niet van de grond.
‘Niet te lang bij stilstaan,’ gaf Ajax-trainer Frank de Boer als commentaar.

4. Rekruteer een uitlegbeer

Als een Duits elftal in de donkere jaren rond de eeuwwisseling een wedstrijd verloor, bestond de kritiek in de media steevast uit drie elementen: dat de spelers niet genoeg hadden gehold, dat ze niet de juiste mentaliteit hadden, en dat ze een ‘natuurlijke leider' misten.

‘Beloof je dat de spelers de volgende keer wel hun konten openrijten?,’ vroeg een presentator na afloop van weer een beschamend resultaat aan de toenmalig bondscoach, Rudi Völler. (Konten openrijten betekent in het Duits ‘hard rennen’.)

‘Dit is wat destijds doorging voor analyse,’ schrijft Honigstein. ‘Niet alleen het voetbal van de nationale ploeg zat vast in het verleden. Het publieke debat erover ook.’
Klinkt dat bekend?

In Duitsland is dit inmiddels compleet anders. In 2005 begon de ZDF, aangestoken door de vernieuwingsdrift van Jürgen Klinsmann, met iets nieuws. De omroep zette Jürgen Klopp - de jonge charismatische trainer van Mainz, intussen trainer van Liverpool - aan het werk als tv-analist. Met een soort digitaal schoolbord legde hij de tactiek van ploegen kraakhelder uit. Een jaar later, tijdens het WK in eigen land, deed hij het weer.

Miljoenen Duitse televisiekijkers werden die zomer collectief verliefd op 'televisiebondscoach' Klopp, de Taktik-Erklärbär, zoals Escher het noemt – een knuffelbare ‘uitlegbeer’. Klopp bewees dat inhoudelijke analyses van het voetbal niet saai zijn - hij gaf de kijker als het ware een nieuwe bril om het WK te bekijken. Inmiddels hebben meer omroepen en kranten uitlegberen, die vooraf en in de rust ruim de tijd krijgen het spel uit te leggen aan de kijkers.
Een Nederlandse variant van Klopp? Het vereist wat moed bij SBS, RTL of de NOS, en een welbespraakte jonge coach, die serieuze tijd en middelen krijgt. Probeer het eens met Alex Pastoor, Ernest Faber, of Erik ten Hag.

In het Nederlandse voetbal is balbezit nagenoeg heilig. Heb je de bal, dan ben je dominant - zogenaamd. Maar het kan ook anders. Je kunt juist scoren door de bal bewust weg te geven. Maak kennis met 'Gegenpressing'. Nu nog de wil om te veranderen

Het Duitse voetbalsucces is het gevolg van een serie maatregelen die tussen 1998 en 2004 zijn genomen. Een-op-een kopieerbaar zijn ze niet. Dat komt omdat de Nederlandse situatie anders is dan de Duitse, maar het ook omdat veel veranderingen in Duitsland per toeval tot stand kwamen.

De crisis is er wel, de wil om er iets mee te doen lijkt er minder te zijn

Een laatste les is wel over te nemen. Toen de gelegenheid zich aandiende - met de verprutste EK's van 2000 en 2004 - veranderde het Duitse voetbal zich. Never waste a good crisis.

Doen 'wij' dat ook? De crisis is er wel - de gênante verprutsing van de makkelijkste EK-kwalificatie ooit. De wil om er iets mee te doen lijkt er minder te zijn. Oké, de KNVB heeft recent een rapport uitgebracht over de toekomst van het Nederlandse voetbal - een stap in de goede richting. Maar dat rapport was al maanden eerder besteld, en echte reuring wil er niet over losbarsten.

Veelzeggender was de berusting na de uitschakeling voor het EK. Een medewerker van een grote Duitse ploeg die ik sprak, was in de Amsterdam Arena toen Nederland de kwalificatie voor het EK verspeelde.

‘Ik dacht: nu gaat het stadion in de fik,’ zegt de medewerker, die graag anoniem wil blijven. ‘De hel breekt los. Dat zou in Duitsland tenminste wel gebeuren. Maar het was een en al gelatenheid. Aan de spelers lag het niet, de coach mocht blijven zitten, de directie van de bond ook. In Duitsland zouden er zeker koppen rollen. Zo’n nederlaag is een uitstekende kans om verandering teweeg te brengen.’

Sport is een hypercompetitieve wereld die bol staat van innovatieve en archaïsche ideeën. Je kunt vechten of vluchten voor competitie. In mijn nieuwsbrief houd ik je op de hoogte van de artikelen die ik publiceer voor De Correspondent, deel ik de mooiste sportverhalen uit andere media en geef ik nutteloze feitjes die je kunt doorvertellen in de sportkantine of de kroeg.

Dit is de reden waarom het Nederlandse voetbal zo weinig voorstelt (en Oranje zo slecht speelt)
De mislukte kwalificatie voor het EK voetbal is deels een kwestie van pech. Maar de data wijzen ook op een structureel probleem van het Nederlandse voetbal. En dat probleem heet: ongevaarlijk balbezit. Een analyse.
Hoe een van Europa's grootste voetbalrevolutionairen het Duitse voetbal veranderde

Het Duitse voetbal is het afgelopen decennium ingrijpend veranderd. Onervaren coaches met opwindende ideeën zetten die vernieuwing in gang. De motor daarachter: Christian Heidel, directeur van het bescheiden FSV Mainz 05. Ik zocht hem op en stuitte op een modern Duits voetbalsprookje.

Oproep

Het komende seizoen ga ik onderzoeken waar het Nederlandse voetbal zich zou kunnen verbeteren. Kunnen we iets leren van de Duitse en Belgische jeugdopleiding? Waar zijn de Nederlandse equivalenten van Tuchel en Nagelsmann? Hoe kun je volwassen spelers beter maken? Wat gebeurt er bij wetenschappelijk ingestelde clubs als FC Groningen? Ik hou me aanbevolen voor tips en onderzoeksvragen.

https://decorrespondent.nl/4847/Vier-le ... 9-8adfd7ca

Onze heilige analisten: Derksen en van der Gijp? Voetballers met vwo? In Nederland moeten voetballers het boek over Heineken lezen en vooral denken vanuit de onderbuik?

[Arthur]

Hier geplaatst, af en toe heb ik een onderschrift bij een afbeelding weggelaten. Duitsland doet exact het tegenovergestelde van wat Ajax doet?

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ajax was ook druk bezig om veel kennis van buiten te halen, weliswaar vooral via voormalige atleten uit andere sporten, maar het waren in ieder geval niet vooral oudvoetballers. Inmiddels is dat natuurlijk weer een flink stuk teruggedraaid.