De plannen van Bergkamp en Jonk

[LucaS]

Doe niet zo gek. Geloof het maar gewoon. Of niet natuurlijk.

[Yopi]

Ik wil je best geloven, maar kom dan met namen en feiten.

Ik vind het niet per definitie afkeurenswaardig, trouwens. Alles valt en staat met de kwaliteiten van de betrokkenen en de beloning die ze krijgen voor hun diensten. Om een voorbeeld te noemen: Ton Harmsen haalde ooit Louis van Gaal binnen. Dat was een bekende van hem, ze woonden allebei in Avenhorn. Had hij Van Gaal niet moeten nemen omdat hij hem kende? Het zou pas verkeerd zijn als Harmsen Van Gaal een baantje had willen bezorgen alleen omdat hij hem kende, dus niet omdat Van Gaal kwaliteiten had die een ander niet had.

[LucaS]

Harmsen verdiende niet aan van Gaal

[Yopi]

Nee, maar hij deed wel aan vriendjespolitiek. Daar ben jij altijd zo tegen.


Ik wacht nog steeds op nadere informatie van jouw kant.

Dit is een ingewikkeld onderwerp. Als die mensen van Jongkind goed werk leveren en Ajax wordt er beter van, wat is er dan tegen om ze in te huren?

Zoals ik al zei: het gaat om het rendement.

[LucaS]

Ik vind het niet per se raar om mensen binnen te halen die je kent. Het wordt wat anders als je eraan verdient of als er mensen worden uitgezet omc hetzij voor de vrienden/werknemers plaats te maken, hetzij omdat ze geen vrienden van je zijn.

Ik heb dit gelezen ( en nee, niet van Spaan of het AD)' Kijk voor de grap eens wat het bedrijf van Jongkind doet en wat voor mensen worden binnen gehaald. Dat zijn niet al die oud-voetballers waar oorspronkelijk sprake van was.

[Ajax Rules]

Doel je op Jongkind? Hij is niet in vaste dienst bij Ajax. Zijn expertise wordt ingehuurd.

Kom nou toch, Joey. Je bent voor Cruijff en zijn lijn, prima. Maar hou nou toch op met deze flauwekul.

[Yopi]

Ik heb het nergens gelezen. Tenminste niet dat het structureel gebeurt.
Wat was dan je bron?

Tja, het is best lastig om te bepalen op welk moment netwerken ophoudt onschuldig te zijn.

[wimpey]

Tja, het is best lastig om te bepalen op welk moment netwerken ophoudt onschuldig te zijn.

Het gebeurt vooral selectief. Het leek Cruijff-haters niet te storen dat Jol z'n aangetrouwde familie binnen loodste. En dat Boog steekpenningen toegeschoven kreeg om Raiola-meuk bij Ajax onder te brengen.

[Ajax Rules]

Het gebeurt vooral selectief. Het leek Cruijff-haters niet te storen dat Jol z'n aangetrouwde familie binnen loodste. En dat Boog steekpenningen toegeschoven kreeg om Raiola-meuk bij Ajax onder te brengen.

Serieus?

[Yopi]

Die Jongkind probeert ook voet aan de grond te krijgen bij F!

http://www.ajaxshowtime.com/article/hoo ... -rotterdam

[LucaS]

Hoe kom je erbij dat Ajax deze man via Jongkind had ingehuurd?

[Yopi]

[LucaS]

[Yopi]

De website http://www.ajax1.nl brengt opnieuw interessante interviews, een met een jeugdvolger en een met de vader van 'supertalent' Naci Ünüvar.

Langs de lijn op De Toekomst #8: “Tegenstanders Fluwelen Revolutie gevaar voor Nederlands voetbal”
door Jan Verdonk

Een aantal keer per jaar probeer ik wedstrijden van de Ajax-jeugd op De Toekomst te bezoeken. Niets zo leuk als met eigen ogen de jonge Amsterdamse talentjes aan het werk te zien. Bovendien is het razend interessant alle opmerkingen om je heen te horen, van fans, volgers, ouders en talentjes uit andere teams. Het levert een dieper inzicht op van het wel en wee van de Ajax-jeugdopleiding. In de rubriek “Langs de lijn op De Toekomst” ga ik namens Ajax1.nl de komende tijd in gesprek met enkele van deze mensen. In deel 8 praat ik met een iemand die de jeugd al meer dan 30 jaar op de voet volgt, en die zelf als jeugdtrainer bij zijn eigen club veel gebruik maakt van de oefenstof van Simon Tahamata.

Zoals deel 2 al duidelijk maakte, hoeft niet elke vaste volger met zijn naam vermeld te staan in deze rubriek. Dat is geen enkel probleem, het draait immers om de inhoud. De geïnterviewde die in deel 8 centraal staat, heeft daarover een sterke mening. Hij heeft intensief de ontwikkeling van de scouting en van de wijze van doorselecteren binnen de jeugd gevolgd, en ging daarover graag met me in gesprek.

Je hebt aangegeven niet zo nodig bij naam genoemd te worden in dit artikel, maar kun je je allicht even voorstellen aan onze lezers?

“Ik ben een echte jeugdvoetballiefhebber. Vanaf begin jaren ’80 kwam ik al op het toenmalige Voorland, en na de verhuizing is dat niet gestopt. Ik kom uit Amsterdam-Oost en ken persoonlijk meerdere jeugdspelers die bij Ajax hebben gespeeld of er nu nog spelen. Daarnaast ben ik zelf een jeugdtrainer die vele oefeningen van trainers van De Toekomst heeft ‘gepikt’, en dan met name van Simon Tahamata. Ik probeer het reilen en zeilen van de jeugdopleiding van zo dichtbij mogelijk te volgen. Ik struin langs de velden bij Ajax, andere BVO’s en amateurverenigingen in de regio Groot-Amsterdam. Ik ben de jeugdopleiding nog intensiever gaan volgen toen ik behoorlijke vraagtekens kreeg over het niveau van de instromende jeugd, de jeugd die er al speelde en de scouting. Dat is nu een jaar of acht geleden, dus nog voor de Fluwelen Revolutie.”

Motoriek en techniek

Je hebt zelf ervaring opgedaan met de materie waar performance coaches mee bezig zijn. In hoeverre blokkeert een beperking in de motoriek van een jeugdspeler eigenlijk de technische ontwikkeling?

“Ik ben geen bewegingsdeskundige, maar in mijn ogen is een goede motoriek cruciaal voor de wendbaarheid (agility), de snelheid, en uiteindelijk de handelingssnelheid aan de bal. Als de ruimtes groter zijn, zoals bij de eerstejaars D-tjes, dan is een mindere motoriek nog te camoufleren. Ajax wil echter dominant voetbal spelen op de helft van de tegenstander. Dan zijn atletisch vermogen en een goede motoriek cruciaal om net even eerder dan de tegenstander in de juiste positie te komen, of net even beter een technische handeling uit te kunnen voeren. Het voetbal is veel dynamischer geworden en zeker in de absolute top is het belangrijk dat je techniek en atletisch vermogen met elkaar kunt combineren. Door oefenstof uit andere sporten zoals American Football (voetenwerk) en atletiek (sprinttechniek en explosiviteit) te combineren met voetbaloefeningen gaan jeugdspelers vaak met sprongen vooruit. Neem Mathijs de Ligt. Hij is al groot en sterk, maar in zijn voetenwerk, wendbaarheid en snelheid ligt nog veel verbeteringsruimte, zeker als hij de wereldtop wil halen. Overigens werken Mathijs en Ajax daar al hard aan.”

Overigens is er naast de motoriek en de techniek een minstens zo belangrijk onderdeel. Cruijff stelt namelijk altijd dat het belangrijk is om vast te stellen wat een speler ziet. Dat is zo ongeveer het moeilijkste onderdeel van de beoordeling van een speler. Want zie jij als de beoordelaar van een speler wel de juiste oplossing? Niet iedereen ziet wat een speler ziet. Niet iedereen die bij een BVO of zelfs Ajax werkzaam is, is in staat te zien welke fouten er worden gemaakt door spelers in het veld. Ik ken jeugdspelers die wel 40 meter met de bal aan de voet de perfecte dribbel kunnen uitvoeren met snelheid en controle, maar waarbij het aan het einde toch stokt. Dan kan de hele ploeg door het balverlies weer 60 meter achteruit, puur omdat hij de oplossingen om zich heen niet ziet. Toch blijft inderdaad de basis: goed bewegen, fijne voetjes.”

Als ik jongens als Maduro, Heitinga en toch ook Daley Blind zie, dan heb ik altijd het idee dat ze relatief log zijn en traag aan de bal, in vergelijking met talenten in bijvoorbeeld Spanje. In hoeverre is dit volgens jou eigenlijk een probleem van de oude manier van opleiden?

“Los van het feit dat deze ex-Ajacieden natuurlijk mooie carrières hebben, zie je met name bij Blind dat hij net niet overtuigd in de absolute top. De kritiek van Gary Neville in Blinds eerste seizoen bij Manchester United was natuurlijk vrij stevig. Blind heeft vaak het probleem dat hij te laat in positie is, of eenmaal uit positie er te lang over doet weer in positie te komen. Of hij glijdt uit op cruciale momenten tijdens de wedstrijd. Kijk de goal van Mexico tegen Oranje er maar op na tijdens het afgelopen WK. Dat is trainbaar met de trainingen die nu door de verschillende performance coaches worden verricht bij Ajax. Cruijff speelde doelbewust op vaste noppen, hoe slecht het veld ook was. Dat vroeg van hem de perfecte lichaamsbeheersing. Die fysieke elementen, training van vaardigheden, zie je nu weer binnendruppelen binnen de jeugdopleiding. Voor de Fluwelen Revolutie werd hier ook wel aandacht aan besteed, maar het niveau van de trainingen en het specialisme van de trainers is omhoog gegaan. Er werken zeer veel bewegingsdeskundigen binnen de opleiding tegenwoordig. Wie rondloopt bij wedstrijden ziet dat veel wordt opgenomen. Dat wordt allemaal geanalyseerd tegenwoordig.

Scouting

Niet alleen de fysieke elementen zijn volgens mijn gesprekspartner veranderd, maar ook de scouting. Hij legt uit wat het verschil is tussen de oude en de nieuwe scouting, en legt uit welke problemen er voorheen waren.

Wat is volgens jou eigenlijk het verschil tussen de oude en de nieuwe manier van scouten?

“De jeugdscouting is onder Jasper van Leeuwen nieuw leven ingeblazen. Er staat sinds twee seizoenen een volledig nieuw team van professionele jeugdscouts. Bij Ajax geldt een onderscheid tussen professionele jeugdscouts en BVO-scouts. Daarachter zit een team van vrijwillige scouts. De professionele scouts heb ik langs de lijn actief gezien in de afgelopen jaren, maar dat zijn tegenwoordig ware wandelende spelersdatabanken. Zij weten alles van spelers. Van amateurspelers tot BVO-spelers. Niets missen zij. Ze zijn overal. Het gerucht gaat dat bij de aanstelling van de nieuwe scouting er nog al wat tegengeluiden waren onder de oudere vrijwillige scouts, maar je moet je voorstellen dat er onder de oude scouting weinig structuur was. Tips en spelers werden matig opgevolgd, de administratie klopte vaak niet, vrijwilligers probeerden hun kleinkind op stage te krijgen bij Ajax, samenwerkende verengingen bewandelden oneigenlijke processen om hun positie te versterken, ga zo maar door.”

Dat zijn interessante punten, maar waarom was er nu een compleet andere manier van scouten nodig?

“Scouting is een vak apart. Vergelijk het met een verkooptraject. Je moet je potentiële klant warm maken voor je voorstel en daarna overgaan tot het sluiten van de overeenkomst. Daar zitten nog heel stappen tussen, maar zo ligt het een beetje. Ik zal nooit vergeten dat ik bij een testwedstrijdje was van E-pupillen op De Toekomst. Toevallig was ik net daarvoor bij AZ en FC Utrecht geweest voor soortgelijke wedstrijdjes. Het was eind januari/begin februari met een temperatuur van min 3. Elke echte jeugdvoetbalvolger weet dat het dan zo ongeveer de allerslechtste periode is om hele jonge spelers serieus te testen. Spelertjes zijn dan zeker niet op hun sterkst na toch al een lange en koude winter zonder wedstrijden. Het ontvangst op De Toekomst van de scouting onder De Regt destijds was daardoor enorm kil en afstandelijk, en stond in enorm schril contrast met andere BVO’s.

Ajax zoekt alleen absolute topspelers, dat heeft het altijd ook gedaan, maar op Voorland heerste ooit een fijne sfeer tijdens stages en testwedstrijden. Die sfeer verdween op een gegeven moment in mijn ogen. Ajax is normaal een warme club, hard doch eerlijk. Met de inrichting van de nieuwe scouting kwam gelukkig ook het Ajax Talent Program voor de stagelopende jeugdspeler in de onderbouw. Elke ouder van een stagespeler wordt nu keurig te woord gestaan, spelers worden op hun gemak gesteld en krijgen minimaal zes trainingen de kans zichzelf te bewijzen in verschillende spelvormen. Voorheen werden E-pupillen gewoon op een groot veld neergezet zonder arbitrage en was het ‘veel plezier jongens, zoek het maar uit’. Je kreeg dan twee erg rommelige wedstrijdjes in twee weken tijd, en dat was het. Spelers werden getest op ongebruikelijke posities en de meesten hadden nog nooit op een groot veld gespeeld. Het ATP biedt warmte en geeft talent een eerlijke kans zich te bewijzen onder toeziend oog van scouts en van de juiste trainers. Scouts zijn nu zeer proactief, al blijft het altijd aan de trainers om mee te gaan in hun oordeel.

De kritiek op de Fluwelen Revolutie vind ik verbijsterend. Dan heb je geen oog voor hoe slecht het eigenlijk was georganiseerd. Ik vind het voor het voortbestaan van het Nederlandse voetbal bijzonder gevaarlijk om zonder goede inhoudelijke kennis kritiek te leveren op wat er nu bij Ajax allemaal aan veranderingen wordt doorgevoerd.”

Het viel de laatste jaren op dat er veel jongens van buitenaf gehaald werden die in de laatste fase van de jeugdopleiding instroomden. In welke mate kun je spelers op dat moment nog kneden en wat is de groeimarge die spelers dan nog hebben in hun skillbox?

“Volgens mij heeft Jongkind laatst aangegeven dat zij Eriksen enorm hebben geholpen met zijn looptechniek. Ik heb het zelf met A-junioren gedaan afgelopen jaar. Weliswaar niet zo talentvol als Ajax-spelers, maar je kunt nog wel degelijk hele grote sprongen maken op die leeftijd door individuele begeleiding, deskundige trainers en de juiste oefenstof. Al zul je de meeste progressie uiteraard boeken bij spelers die je vanaf de onderbouw een opleiding op maat kunt geven. Daarom zijn initiatieven als de Twin Games, het spelen op verschillende ondergronden en het vinden van de juiste spelers met een goede motoriek van groot belang. Vanaf 14-15 jaar kan nog werkelijk alles gebeuren met jeugdspelers. Zij die eerst helemaal niet de perfecte motoriek leken te hebben, blijken ineens toch hele snelle en goede voetballers te zijn. Ronald de Boer heeft het wel eens gezegd over Thomas Müller van Bayern Munchen. Als je puur kijkt naar zijn motoriek tijdens wedstrijden, dan ziet het er soms niet uit. Toch handhaaft hij zich in de top van het voetbal. Dat maakt inschatten van talent zo moeilijk. Bij Ajax stroomt binnenkort ook een tiener in, die net als El Mahdioui óf jarenlang volledig over het hoofd is gezien, óf die na de belangrijkste groeifase grote stappen heeft kunnen zetten in hoe hij beweegt of handelt aan de bal.”

Doorselecteren

Naast de scouting en de fysieke elementen in de jeugdopleiding, wordt ook de manier van doorselecteren besproken bij Ajax. Deze is volgens mijn gesprekspartner veranderd, al krijgt een deel van het trainersgilde wel wat kritiek van hem.

Kun je aangeven of je de mate van doorselecteren binnen de Ajax-jeugd hebt zien veranderen sinds de “Fluwelen Revolutie”?

“Ja, dat is veranderd. Jammer genoeg niet bij elke trainer. Er lopen naar mijn smaak nog altijd trainers rond die om onverklaarbare redenen spelers bij Ajax door laten gaan die in mijn ogen ongeschikt zijn. Toch hebben de meeste selecties een behoorlijke kwaliteitsimpuls gekregen en is er aan de onderkant van de teams doorgeselecteerd. Dat was hard nodig. Juist daarom vind ik het roulatiesysteem van trainers al goed. Er ontstaat een objectiever beeld van de kwaliteiten van de spelers. Spelers worden ook vroeger doorgeschoven naar oudere lichtingen om hun ontwikkeling te bevorderen. Toch was Cruijff in de jaren ’80 hier nog veel strenger in. Hij schroomde niet om halve lichtingen weg te sturen. Die stap heb ik onder het huidige bewind nog niet gezien en dat heeft wellicht te maken met een iets voorzichtiger beleid om niet onnodige onrust te creëren. Cruijff was daar harder en directer in.”

Als ik bij de C1 kijk, zie ik daar een jongen als Sven Botman rondlopen. Hij is bijna twee of drie koppen groter dan veel van zijn tegenstanders. Waar let Ajax volgens jou eigenlijk op bij het bepalen of zo’n jongen doorgeschoven moet worden?

“Met name of het goed is voor de ontwikkeling van speler. In het geval van Botman heeft hij afgelopen seizoen meerdere malen met oudere lichtingen meegedaan. Ook vorig seizoen al. Fysiek kon hij dat eenvoudig aan, maar voetballend was er voor Sven nog veel progressie te boeken, ook op het niveau van de C1. Juan Familia Castillo uit dezelfde lichting zou ik vorig seizoen al doorgeschoven hebben. Naar mijn mening heeft hij te lang rondgehangen in zijn eigen lichting, waardoor er een gevoel ontstond langs de zijlijn dat de C1 eigenlijk niet zonder hem kon. Op dit punt vind ik dat de opleiding nog voor verbetering vatbaar is, al kan het met Juan vanaf komend jaar ook ineens heel hard gaan en zien we hem misschien zelfs al in de A1 terug voor bepaalde wedstrijden.”

Ajax is de laatste jaren aan de slag gegaan met de invloeden van het zogenaamde ‘geboortemaandeffect’. Hoe gaat dit volgens jou de opleiding veranderen?

“Het geboortemaandeffect is op zich niets nieuws. Raymond Verheyen heeft hier bijvoorbeeld al eerder onderzoek naar verricht. Je zou dus kunnen stellen dat Ajax achterliep met de implementatie hiervan in de jeugdscouting. Dat is onder de huidige scouting nu wel opgepakt lijkt het. Het blijft natuurlijk gevaarlijk een jonge speler van een bepaald kalenderjaar uit januari te vergelijken met een speler uit december. Dit had jaren eerder opgepakt moeten worden binnen Ajax en kan gezien worden als achterstallig onderhoud, dat nu gecorrigeerd wordt. Er zijn heel veel jeugdwedstrijden in het verleden gewonnen door verschil in fysieke kracht, niet noodzakelijk door technisch en tactisch superieure klasse zoals mensen dat het liefste zien van Ajax.”

Ontwikkeling van De Toekomst

Er wordt door veel mensen vaak gesteld dat het de goede kant opgaat met De Toekomst. Wat vind jij van die stelling?

“Daar ben ik het honderd procent mee eens, maar Ajax moet blijven ontwikkelen. De zelfbedachte leus ‘Wij zijn Ajax, wij zijn de beste’ verplicht tot het moeten en willen zijn van de beste in de breedste zin. Er zijn reuzenstappen vooruit gezet, maar het gaat tijd kosten alvorens de veranderingen vruchten gaan afwerpen. Er zijn nog vele punten voor verbetering vatbaar en dat zal men bij Ajax moeten blijven onderkennen, anders moeten de spandoeken met de leus van De Toekomst verwijderd worden.”

Waar word je eigenlijk echt enthousiast van als je momenteel kijkt naar de ontwikkelingen op De Toekomst?

“De professionele jeugdscouting. Zij zijn de levensader van de club en daar zit echt een team met passie en vuur. Het ergste dat Ajax kan overkomen is dat deze mensen worden tegengewerkt en zij er vroegtijdig de brui aan geven. Bij deze groep mensen zit zo veel kennis en inzicht van wat er bijvoorbeeld buiten Nederland gebeurt, dat moet echt gekoesterd worden binnen Ajax. Met hun inzet, en dat is echt geen 9-tot-5-baantje, kan het niet anders dan dat de jeugdopleiding geen enkele potentiële topper meer misloopt.”

Veel mensen doen op basis van de prestaties van het huidige eerste elftal uitspraken over het effect van de ‘Fluwelen Revolutie’. Kun je uitleggen of dat terecht is?

“Nee, dat is zeer kortzichtig. Ons voetbal in Nederland is enorm diep gezonken en dat heeft alles met de manier van opleiden en scouting te maken. Tegenstanders van de Fluwelen Revolutie zien na een seizoen met matige prestaties een kans om weer kritiek te spuien op het huidige beleid van Ajax, maar in hoeverre ligt daarvan de schuld bij het nieuwe beleid op de jeugdopleiding? De kritiek zou zich meer op de scouting voor de A-selectie moeten richten. Er moet goed gekeken worden hoe dat scoutingsproces is doorlopen, en hoe de besluitvorming tot stand kwam. Wie zijn oren en ogen openhoudt langs de zijlijn en in voetbalkantines hoort zelfs mensen binnen Ajax het huidige beleid bekritiseren. Zij loeren op de val van het huidige bewind. Het enige dat de huidige leiding kan doen is doorgaan op de gekozen route, maar er zal intern en extern nog veel beter gecommuniceerd moeten worden.

Het slagen van de Fluwelen Revolutie is van wezenlijk belang voor het Nederlandse voetbal op de langere termijn, en dat is een bijzonder grote verantwoordelijkheid voor de huidige beleidsbepalers. Je ziet dat vele andere BVO’s het voorbeeld van Ajax volgen, iets dat uiteindelijk alleen maar goed is voor het gehele Nederlandse voetbal. Geduld is echter wel iets dat wij met z’n allen moeten opbrengen. Tegenstanders van de Fluwelen Revolutie spelen met de toekomst van ons voetbal op de langere termijn, zeker omdat zij vooral tegen individuele aanpak zijn, zonder dat ze een onderbouwd alternatief technisch opleidingsplan hebben. Dit komt hun geloofwaardigheid niet ten goede en het roept vragen op over hun daadwerkelijke intenties met Ajax.”

De onderbouw zal op veel onderdelen een heel andere opleiding krijgen dan de jongens die nu in de bovenbouw zitten. Wat gaat dat volgens jou doen met de talenten die Ajax op de lange termijn aflevert?

“We zullen spelers gaan zien die nog beter om kunnen gaan met kleine ruimtes, die nog betere keuzes maken, met een hogere handelingssnelheid en lichtvoetigheid, en met nog meer gogme en inzicht. We gaan spelers zien die het dominante Ajax-spel met volle druk op de tegenstander beheersen, precies zoals Ajacieden dat graag zien.”

Waar ligt volgens jou nog duidelijke ruimte voor verbetering in de Ajax-jeugdopleiding?

“Plan-Cruijff kan alleen slagen als je de voetbalvisie van Cruijff extreem doorvoert in de jeugd. Mijn gevoel zegt dat er door sommige trainers te snel en te makkelijk wordt afgeweken van de visie in haar meest pure vorm. Een voorbeeld van die afwijking is de roep om weer met een ‘10’ te gaan spelen in de opleiding, of zelfs in het eerste. We krijgen 4-3-3 met de punt naar achteren en met eindeloze positiewisselingen er kennelijk niet effectief in, en dus willen sommigen terugvallen op een ander spelsysteem. Daarmee ondermijn je de opleiding. Een 4-3-3 met de punt naar achteren geeft je de mogelijkheid maximaal vooruit te spelen op de helft van de tegenstander in de kleine ruimtes, mits goed uitgevoerd. Dat is het moeilijkste voetbal dat er bestaat, en dát is de basis waarbinnen je moet opleiden. Probeer in dat spelsysteem de ultieme vorm van techniek maar eens uit: het één keer raken van de bal. Ik zie nog teveel trainers die concessies doen om te winnen. Drie lange ballen van achteruit worden dan ineens weer geaccepteerd, omdat het middenveld niet loskomt. Nu zie je in de jeugd dat op fysiek die lange ballen worden gewonnen en er vaak ook nog wordt gescoord, maar straks in het topvoetbal werkt die speelstijl gewoon niet. Dat soort goals zou je eigenlijk niet moeten tellen als trainer in de jeugd, want door die lange bal ontneem je het team de mogelijkheid te ontwikkelen en te leren volgens de visie van Cruijff.

Daarnaast vind ik de selecties vrij groot. Ik begrijp wel dat je zo veel mogelijk talent aan je wilt binden, maar er zijn teveel spelers die in de middenbouw weken achter elkaar helften van wedstrijden spelen of zelfs minder. Er zijn Ajax-spelers die slechts vijftig procent spelen van wat spelers bij andere BVO’s spelen. Dat zijn allemaal gemiste ervaringsuren. Ik vind dat je daarmee moet uitkijken, zeker als er geen groeiproblemen zijn die minder spelen zouden rechtvaardigen. Cruijff zegt altijd: de besten moeten altijd spelen en daar streeft Ajax inmiddels ook duidelijk naar, maar ‘sleepers’ moet je niet onderschatten in je opleiding. Strikt genomen waren jongens als Rijkaard, Van Basten, Bergkamp, Winter en Veltman allemaal ‘sleepers’ die pas op latere leeftijd bij Ajax kwamen of die pas later als grotere talenten werden gezien.

Tot slot moeten we uitkijken met het ‘over-verzorgen’ van onze talenten op pedagogisch te correcte wijze. Het topvoetbal is enorm hard en in de top gelden andere wetten om te overleven. In de top gaat het er asociaal aan toe. Dat mag wat mij betreft in een training worden geïntroduceerd of geënsceneerd. Gelukkig heeft Ajax de nadruk gelegd op mentaliteit en fysiek in de afgelopen periode onder de Fluwelen Revolutie, maar Ajax doet er verstandig aan hier nog duidelijker over te communiceren naar haar talenten. Je ziet het aan Andersen. Hij kan vreselijk goed voetballen, maar in een volle Arena blokkeert hij. Dat is een mentaal probleem. Kishna acteert als een gearriveerde vedette, maar is vooralsnog niet in staat om zich onder de kritiek van De Boer en het publiek uit te spelen en zelfkritisch te zijn.”

De zorgen van de geïnterviewde van vandaag zijn duidelijk, net als de positieve ontwikkelingen die hij ziet. Namens Ajax1.nl wil ik hem heel graag bedanken voor zijn inzichten, en we gaan de genoemde punten in de gaten houden.

Langs de lijn op De Toekomst #9 Ayhan Ünüvar
door Jan Verdonk

Een aantal keer per jaar probeer ik wedstrijden van de Ajax-jeugd op De Toekomst te bezoeken. Niets zo leuk als met eigen ogen de jonge Amsterdamse talentjes aan het werk te zien. Bovendien is het razend interessant alle opmerkingen om je heen te horen, van fans, volgers, ouders en talentjes uit andere teams. Het levert een dieper inzicht op van het wel en wee van de Ajax-jeugdopleiding. In de rubriek “Langs de lijn op De Toekomst” ga ik namens Ajax1.nl de komende tijd in gesprek met enkele van deze mensen. In deel 9 praat ik met Ayhan Ünüvar, de vader van de talenten Naci en Emre. Naci vierde vorige week zijn twaalfde verjaardag, en is nu al een hype onder voetbalfans op Internet. Broertje Emre komt komend seizoen binnen in de Ajax-jeugdopleiding, waar hij in de F2 zal gaan voetballen.

Het moet niet altijd eenvoudig zijn, om als ouder van een groot voetbaltalent in een wereld te leven waarin social media een grote rol spelen. In zo’n wereld kan het namelijk gebeuren dat een jongetje van amper twaalf jaar oud met argusogen gevolgd wordt door velen. Hoe ga je daar eigenlijk mee om? Hoe zorg je er bovendien voor dat je kind in zo’n situatie niet gaat zweven? Tegelijkertijd roept zich natuurlijk de vraag op waarom jongetjes op die leeftijd al zo goed zijn. Een man die dit soort vragen kan helpen beantwoorden is Ayhan Ünüvar, als vader van Naci en Emre. De eerstgenoemde speelde vorig seizoen in de D’tjes bij Ajax, en is op Youtube een regelrechte hit, terwijl de laatstgenoemde volgend jaar instroomt. Gelukkig was Ayhan zo vrij mij te woord te staan over de ontwikkeling van zijn zoons, maar ook over zijn ervaringen langs de lijn op De Toekomst.

Beste Ayhan! Zou u zichzelf allereerst even willen voorstellen aan de lezers die u nog niet kennen

“Mijn naam is Ayhan Ünüvar en ik ben 38 jaar oud. Ik ben vader van twee jongens en getrouwd met Rafika Yilmaz. Samen met mijn gezin wonen we in Zaandam. Ik ben werkzaam in de system engineering (IT) bij een Corporate bedrijf.”

Heeft u enig idee waar uw zoons hun talent vandaan hebben?

“Ik heb zelf ook aardig op niveau gespeeld, dus ik denk dat ze het talent van mij hebben meegekregen. Toen ik nog actief voetbalde, wilden ze altijd mee naar mijn wedstrijden. Ook op de regenachtige zondagochtenden, het maakte ze helemaal niets uit. Dat is pas karakter tonen, en dat hebben ze denk ik van hun moeder haha.”

Overgang van Naci en Emre naar Ajax

De geïnterviewde die in deel 8 centraal stond, sprak over de veranderingen binnen de scouting. Hij stelde dat de manier waarop jongens op stage komen bijvoorbeeld aanzienlijk warmer is geworden. Ayhan Ünüvar is in staat te vergelijken, aangezien zijn beide zoons in verschillende periodes naar Ajax kwamen. En als je Ayhan er dan naar vraagt, lijkt het Ajax Talenten Programma (ATP) inderdaad zijn vruchten af te werpen.

Uw ene zoon Naci kwam in het seizoen 2011/2012 terecht in de F1 van Ajax, terwijl uw andere zoon Emre komend seizoen terecht komt in de F2. Kunt u uitleggen hoe de overstap van uw beide zoons tot stand kwam, en wat de verschillen waren?

“In de periode waar Naci is aangenomen, had je de zogenaamde “snuffelstage”. Nadat Naci was gescout op zijn vijfde heeft hij dit traject gevolgd. Hiervoor moest je elke maand terugkomen om een training af te werken en vervolgens kreeg je weer een uitnodiging voor de volgende ronde. Wat me bijgebleven is, is dat spelertjes na één training al snel werden afgeschreven en niet meer werden opgeroepen. In tegenstelling tot de periode waarin Naci is aangenomen, kregen de spelertjes met de introductie van het ATP de kans om de scouts van hun talenten te overtuigen door middel van meerdere trainingen.

Wat ook niet onopgemerkt is gebleven, is het feit dat er stappen zijn gemaakt op het gebied van communicatie. De introductie van het ATP heeft best een impact op de organisatie. Hiervoor zijn veel trainers op de been, veel meer spelers worden gescreend dan voorheen en er is meer persoonlijke correspondentie, bijvoorbeeld via de e-mail. Ik vind dat dit best soepel is verlopen, en het heeft geen impact gehad op bestaande processen.”

Veel fans en volgers stellen dat Naci en Emre beduidend beter zijn dan veel van hun team genootjes. Of dat waar is, is eigenlijk niet eens zo relevant. Maar wat is in uw ogen nu het geheim van hun indrukwekkende technische voetbalbagage? Traint u ze bijvoorbeeld zelf?

“Of ze beter zijn dan hun leeftijd genoten vind ik een beetje voorbarig, omdat elk kind zich op zijn eigen manier ontwikkelt. Daarnaast heb je ook te maken met zogenoemde “onzichtbare discriminatie”. Hiermee bedoel ik de leeftijdsverschillen binnen dezelfde leeftijdsgroep, waarbij spelers die fysiek sterker zijn en eerder in het jaar geboren zijn, vaker spelen en eerder in aanmerking komen om doorgeschoven te worden. Het zogenaamde geboortemaandeffect dus. Belangrijk is dat Naci per jaar de progressie maakt die Ajax voor ogen heeft, en aan de hand van de feedback die ik krijg zit dat goed.

En wat betreft hun technische bagage, denk ik dat zowel Naci en Emre een meer dan gemiddelde basistechniek beheersten alvorens ze bij Ajax waren aangenomen. Dit heeft mede te maken met het feit dat de trainingen van trainers Mo Salem en Calvin Duffree bij hun vorige vereniging OFC waren afgestemd op de Ajax-methode. Daarnaast heb ik natuurlijk veel gewerkt aan de verbeterpunten van Naci die naar voren kwamen uit de Skillbox.”

Want u geeft ze persoonlijke trainingen, of hoe moet ik dat zien?

“Eigenlijk moet je het zien als het trappen van een balletje samen, een uurtje per week. Hierbij probeer ik spelenderwijs de verbeterpunten te trainen, of we trainden op het huiswerk dat Naci meekreeg van Ajax.”

Persoonlijke ontwikkeling in onderbouw/middenbouw

In de vorige delen is duidelijk geworden hoe Ajax tracht talenten extra te prikkelen in de midden- en bovenbouw. Maar hoe zit dit eigenlijk in de onderbouw? Werkt het daar hetzelfde? En aan wat voor punten werken talenten daar nu eigenlijk?

Dani de Wit vertelde dat Ajax werkt met mentoren en bijvoorbeeld een skillbox, aan de hand waarvan er in persoonlijke gesprekken gesproken wordt over wat er nog beter kan. Kunt u uitleggen hoe zoiets in de onderbouw gaat, en aan wat voor punten Naci bijvoorbeeld moest werken in de onderbouw?

“Naci zat het eerste halfjaar in de onderbouw (onder 12) en werd in januari doorgeschoven naar de middenbouw (onder 13). Hierdoor heeft hij twee verschillende mentoren gehad, van wie hij beide een hoop geleerd heeft tijdens de trainingen. Tijdens de mentortraining in de onderbouw kreeg hij specifieke oefeningen om te werken aan de verbeterpunten, die aan de hand van de skillbox naar voren kwamen. Het ging toen voornamelijk om opendraaien met het verkeerde been.

In de middenbouw werd er meer focus gelegd op individuele gesprekken en het bespreken van wedstrijdmomenten aan de hand van beelden. De mentor heeft ook een belangrijke rol gespeeld in de beginperiode dat Naci doorschoof naar onder 13. Hij werd goed begeleid en werd snel door de groep geaccepteerd.”

De jongens in de onderbouw zijn natuurlijk nog erg jong. Hoe wordt u als ouder bij hun leerproces en de beoordelingsgesprekken betrokken?

“Buiten de gebruikelijke momenten in december en aan het einde van het seizoen, zijn er genoeg momenten in het jaar waarin je bij de trainers of mentor terecht kunt voor punten die betrekking hebben op het “plan van aanpak” van je kind. Daarnaast blijf je als ouder ook op de hoogte van het leerproces middels het huiswerk dat de spelers meekrijgen.”

Zo’n plan van aanpak, hoe werkt zoiets in het voetbal?

“Hierin staan sterke punten, oftewel wapens, en minder sterke punten vermeld. Het afgelopen seizoen heeft Naci één keer zo’n plan gekregen, die niet is gewijzigd in de loop van het seizoen. Op de minder sterke punten werd tijdens het mentoruur getraind. Overigens staat in zo’n plan van aanpak een onderbouwing van de minder sterke punten, en er wordt uitleg gegeven over hoe je hierop kunt trainen.”

In schoolklassen is het gebruikelijk dat de ‘betere leerlingen’ extra uitdaging krijgen. In de midden- en bovenbouw worden er bij Ajax nog weleens spelers op andere posities of in oudere elftallen geposteerd, als onderdeel van hun leerproces. In hoeverre prikkelt Ajax grote talenten als Naci eigenlijk in de onderbouw?

“Het stimuleren en prikkelen van spelers in de onderbouw gebeurt door talenten te laten meetrainen met een hogere lichting en eventueel het doorschuiven. Dit gebeurt vaker dan voorgaande jaren. Ik denk dat dit een positieve ontwikkeling is, omdat je hiermee voorkomt dat de ‘betere leerlingen’ in hun eigen lichting onbewust een soort van gemakzucht in hun spel gaan krijgen. Zo voorkom je dat het ze te makkelijk af gaat.

In het geval van Naci denk ik dat Ajax redelijk vroeg in het jaar is begonnen met het prikkelen van hem. Om te beginnen mocht hij mee met een toernooi met de D1, om vervolgens ‘s maandags mee trainen met de D1. Het onderdeel ‘linietraining’ op de maandag, waarin middenvelders van de D1 en C2 specifieke trainingen afwerkten, heeft hem goed gedaan omdat hij merkte dat hij een tandje moest bij schakelen.

Na een periode van meetrainen met de D1 en het spelen van een aantal oefenwedstrijden, is er in overleg tussen de coördinator onderbouw en middenbouw besloten om Naci halverwege het seizoen door te schuiven naar de D1. Dit om hem zo wekelijks onder grotere druk en weerstand te laten spelen in de D1-competitie.”

Matthijs de Ligt vertelde dat hij door Lionel Messi zelf extra zijn linkerbeen is gaan trainen. Kunt u uitleggen of Ajax probeert tweebenigheid te stimuleren in de onderbouw?

“De spelers worden in de onderbouw gestimuleerd om zowel de techniek als pass- en trapoefeningen altijd met beide benen uit te voeren. Zover ik me kan herinneren wordt dit al in de F1 gedaan en ik begon bij spelers te zien dat het met de jaren een automatisme begon te worden.

Spelers werden bewust op verschillende posities gezet, waarbij het natuurlijk is om je minder sterke been te gebruiken. Dit in combinatie met het positief coachen van de spelers als ze met hun mindere been passen en/of schieten, zorgt ervoor dat de spelers vertrouwen krijgen.”

Veranderingen jeugdopleiding

Matthijs de Ligt vertelde dat hij vanaf de B’tjes videomateriaal mee naar huis kreeg, dat hij moest analyseren. Ayhan Ünüvar vertelt echter dat zijn zoon Naci ook na het doorschuiven naar de D1 al videomateriaal te zien krijgt. Bovendien legt hij uit wat zijn zoon gehad heeft aan de performance trainers.

Een grote verandering in de jeugd de afgelopen seizoenen is de komst geweest van veel individuele performance trainers. Van Matthijs de Ligt en Dani de Wit hebben we gehoord hoe deze mensen bezig zijn met jongens uit de bovenbouw. Kunt u uitleggen wat Naci voorlopig aan hen gehad heeft?

“Uit de skillbox is gebleken dat er ruimte was voor verbetering op het gebied van ‘movement’. Ajax heeft Naci hierin goed begeleid door een plan van aanpak op te stellen en extra trainingen in te plannen op dit onderdeel. De resultaten van de testen aan het eind van het seizoen toonden aan dat hij hierin stappen heeft gemaakt.”

Het genoemde onderdeel is natuurlijk een brede categorie lijkt me, aan wat voor zaken moeten we dan specifiek denken?

“Aan het begin van het seizoen scoorde Naci laag op punten als lenigheid en oprukken. Hierin zijn er stappen gemaakt door de extra trainingen, waardoor Naci aan het eind van het seizoen gemiddeld scoorde.”

Emre zal terechtkomen bij Ajax in een tijd waarin het voetbal bij de F’jes door initiatieven als de Twin Games er behoorlijk anders uitziet dan in de tijd dat Naci bij de club kwam. In hoeverre verwacht u hierdoor eigenlijk nog dat Emre een andere of zelfs betere voetballer wordt dan Naci?

“Ik denk dat het introduceren van Twin Games een uitstekend initiatief is. In de onderbouw moet techniek en creativiteit gestimuleerd worden en dit kan alleen tot uiting komen op kleine veldjes, waarbij de ruimtes klein zijn en je snel moet handelen. Hier zal Emre erg van profiteren en dit zal een goede basis zijn voor als hij eventueel de stap maakt naar de middenbouw. Maar of dit op lange termijn Emre een betere voetballer zal maken dan Naci, is niet met zekerheid te zeggen natuurlijk.

Een andere positieve ontwikkeling vind ik het spelen op verschillende ondergronden. Door het voetballen op straat, zaal en gras leren de spelers andere aspecten, die niet gevraagd worden bij het voetballen op kunstgras.”

En over wat voor aspecten hebben we het dan concreet?

Op een harde achtergrond als steen doet de bal niet altijd wat je wilt, net als op echt gras. Dan moet je denk ik nog alerter en geconcentreerder zijn in je aanname. Dat is een stuk minder het geval op kunstgras.

Matthijs de Ligt vertelde dat hij vanaf de B’tjes video’s mee naar huis kreeg om te analyseren, die vervolgens op de club met zijn mentor nabesproken werden. Kunt u uitleggen of er in Naci’s opleiding tot nu toe eigenlijk ook al video’s of andere media ingezet?

“Het bekijken van beeldmateriaal is bij Naci eigenlijk begonnen sinds hij is doorgeschoven naar de D1. De beelden werden gemaild zodat Naci het thuis kon bekijken. Vervolgens werden alle balcontacten tot in detail besproken. Ik denk dat kinderen instructies sneller oppakken door middel van visualiseren, dus videobeelden gebruiken is erg nuttig. Wel vind ik dat dit vaker gedaan mag worden. In het geval van Naci is dit namelijk twee keer gebeurd in de tweede helft van de competitie.”

Status Naci op Internet

Al heel vroeg verschenen er allerlei videocompilaties van Naci Ünüvar op Youtube. Door veel supporters zijn deze beelden uitgebreid besproken, wat Naci de nodige lof opleverde. Hoe moeilijk is het echter om je kind in die situatie met de beide voeten op de grond te houden? En dan was er bovendien nog het jeugdtoernooi in Turkije, waar Naci met zijn Turkse roots op een ongekende manier in de spotlights kwam te staan. In hoeverre was zijn deelname daar achteraf eigenlijk verstandig?

Op diverse supportersfora verschenen de voorbije seizoenen al diverse actiebeelden van uw zoon, waarbij hij veel lof kreeg. Kunt u aangeven hoe moeilijk het voor u als ouder en voor hem als kind is om met die zaken om te gaan en de beide voeten op de grond te houden?

“Het liefst zou je als ouder je kind voor dit soort “gehype” willen beschermen, maar aangezien de jeugd van tegenwoordig allemaal een smartphone heeft, is toegang tot internet en sociale media altijd binnen handbereik. Dus ja, het is een uitdaging om te voor zorgen dat je kind niet naast zijn schoenen gaat lopen, maar Naci is erg nuchter en gaat hier goed mee om. Zo nu en dan hebben we een “come to jesus moment”, zodat hij beseft dat dit soort actiebeelden niets betekent. Ik geef hem dan mee dat hij elke training en wedstrijd alles moet geven en de nodige stappen moet maken.”

In hoeverre begeleidt Ajax Naci en u hier eigenlijk in?

“Normaliter komt het niet vaak voor dat spelers in de onderbouw in de schijnwerpers worden gezet, dus vandaar dat er vanuit Ajax niet veel is gedaan vanuit begeleiding. Wel zijn er gesprekken geweest met de mentor en mensen van scouting hoe ik hiermee moest omgaan.”

Er zijn mensen die stellen dat Ajax er allicht verstandiger aan had gedaan geen jeugdtoernooi in Turkije te spelen met Naci, omdat hij daar al relatief bekend is. Dit zou volgens hen onder meer risico’s kunnen hebben voor zijn zelfbeeld. Wat is uw reactie daarop?

“De aandacht die Naci kreeg in Turkije was absurd en niet gezond voor een jongen van elf. Ik denk dat het vooraf moeilijk in te schatten was, maar gezien de media-aandacht vooraf aan het toernooi was het enigszins wel te verwachten. Ik denk dus achteraf dat het verstandiger was geweest als Naci niet had deelgenomen aan het toernooi in Turkije. Daarentegen hebben de trainers, begeleider en fysio hun best gedaan om Naci weg te houden van de media en toeschouwers in Turkije.”

Naci gaf ooit op een website aan dat Cristiano Ronaldo en Luis Suárez zijn voorbeelden zijn. Fantastische voetballers natuurlijk, maar hoe zorgt u er als ouder voor dat Naci en Emre de minder fraaie trekjes van deze jongens niet overnemen?

“Zolang je als ouder in de opvoeding meegeeft wat “goed” en “fout” is, zijn de kinderen in staat hierin makkelijk onderscheid in te maken. Als ouders proberen wij dit vanuit het geloof mee te geven aan Naci en Emre. Aangezien geen van beiden nog iemand heeft gebeten denk ik dat we op de goeie weg zitten haha.”

Zaakwaarnemers hebben de status van Naci ongetwijfeld ook opgemerkt. Wat zijn uw ervaringen met deze mensen eigenlijk, en hoe ging zoiets?

“Ik heb totaal geen ervaring hiermee en eerlijk gezegd is het “een ver-van-mijn-bed-show”. Hij is nu net een week twaalf jaar, laten we eerst kijken hoe Naci de groei doorkomt en kijken waar hij staat over paar jaar.”

Ontwikkeling van De Toekomst

Het uiteindelijk doel van deze rubriek is om de juistheid van de stelling ‘dat het de goede kant opgaat met De Toekomst’ te toetsen. Ayhan Ünüvar is in ieder geval positief, maar heeft ook een belangrijk advies om de kans op een mogelijk vroegtijdig vertrek van talenten naar het buitenland in de toekomst te voorkomen.

De stelling die centraal staat in deze rubriek, is dat ‘het de goede kant opgaat met de Ajax-jeugdopleiding’. Wat is uw mening?

“Persoonlijk denk ik dat het de goede kant opgaat met De Toekomst, sinds de ‘Fluwelen Revolutie’. Het was denk ik de juiste weg om ervoor te kiezen mensen met knowhow binnen de organisatie op de juiste positie te zetten. Dit is gebeurd door oud-Ajacieden in het bestuur te plaatsen, en als trainers in de jeugdopleiding. Bovendien was de vernieuwde focus op de jeugd een goede ontwikkeling, al kan ik niet met zekerheid zeggen of het voor de revolutie zo slecht ging. Ik heb simpelweg geen vergelijkingsmateriaal. Maar als ik zie dat spelers in de jeugdopleiding één of zelfs twee lichtingen overslaan en nog steeds belangrijk en beslissend kunnen zijn, en dat er elk seizoen twee á drie jeugdspelers debuteren in het eerste, dan is mijn mening dat het goed gaat.”

Een veelgehoorde kritiek is dat Ajax meer zijn best zou moeten doen ouders te betrekken in het leerproces van hun kind, en hen warm te maken voor hun visie. Wat zijn uw ervaringen hiermee en in hoeverre ziet u daarbij nog ruimte voor verbetering?

“Ik vind persoonlijk dat je dit moet overlaten aan de professionals. Ik ga als ouder ook niet de klas van mijn kind binnenlopen en de leraar vertellen dat het anders moet. Ajax heeft een beleid en visie en ik denk dat je als ouder zijnde dit moet accepteren. Ik vind wel dat Ajax iets meer duidelijkheid kan geven over hun visie en welke plan ze voor ogen hebben voor je kind.”

Zou een “Ouderraad” nog kunnen helpen bij zoiets, iets dat op scholen ook gebruikelijk is?

“Ik denk dat een club als Ajax altijd vooruit moet kijken en dingen moet proberen te verbeteren waardoor spelers nog beter gaan presteren. Dit kan onder andere door een ouderraad. Het zou kunnen dat een grotere betrokkenheid van ouders kinderen stimuleert, wat uiteindelijk resulteert in nog betere prestaties.”

Marjan Peer stelde in deel 1 dat ze teamgeest en liefde van en voor de club heeft gemist bij Ajax tijdens de opleiding van haar zoon. Er is volgens haar cynisme onder een aantal jeugdspelers, en een cultuur van ‘eisen stellen’ in plaats van ‘geven’. Volgens haar geeft Ajax jeugdspelers onvoldoende het gevoel dat ze bij de mooie club Ajax horen, bijvoorbeeld doordat ze verzuimen jeugdspelers uit te nodigen bij een kampioensfeest. Dani de Wit gaf aan dit gevoel wel te herkennen, maar vroeg zich af in hoeverre clubliefde maakbaar is. Hoe denkt u over het bovenstaande, en in hoeverre kan Ajax in uw ogen clubliefde bevorderen?

“Tja, hoe druk je liefde uit… Een club die de spelers elk jaar weer van top tot teen aankleedt, de individuele aandacht, een mentor die zowel op voetbal- maar ook op privévlak interesse in je toont, dat zijn voor mij genoeg punten die aangeven dat Ajax daadwerkelijk “geeft” in plaats van alleen maar “eisen stelt”. Voor de rest kan ik hier niet zoveel over zeggen, met de ervaring die ik heb van de afgelopen jaren in de onderbouw.”

Vorig jaar verruilden drie grote talenten De Toekomst voortijdig voor grote internationale clubs. Hoe kan Ajax dit in uw ogen vermijden, en ziet u daarin bijvoorbeeld net als Pieter Zwart een rol voor het schoolgebouw dat in aanbouw is en waarmee Ajax spelers ook maatschappelijk probeert op te leiden?

“Ik weet niet het fijne hiervan, maar ik denk dat je het vroegtijdig vertrek van talenten uit de jeugdopleiding kunt voorkomen door jongens het gevoel geven dat ze serieus genomen worden , zeker als het potentiële spelers voor het eerste elftal zijn. Geef ze duidelijkheid door middel van het plan dat Ajax heeft voor dit soort spelers en beloon ze op tijd met een contract. Vooral dit laatste zal helpen heb ik het idee. Een externe speler een contract aanbieden op zijn zestiende terwijl je een eigen speler pas op zijn zeventiende een contract aanbiedt, kan door een speler worden opgevat als onderwaardering. Gelijke behandeling en duidelijkheid is op die leeftijd erg belangrijk.”

Ramadan en schoolprestaties

Enkele dagen geleden is de Ramadan van start gegaan. Hoe gaat Ajax daar eigenlijk mee om? Ayhan merkt op dat Ajax er rekening mee houdt, maar ziet tevens nog ruimte voor verbetering. Daarnaast stelt hij dat alle aandacht rond Naci de schoolprestaties van zijn zoon nog niet heeft beïnvloed.

De Ramadan start morgen. In hoeverre houdt Ajax volgens u eigenlijk rekening met het verschil in geloofsopvattingen van de jeugd, en wordt daar bijvoorbeeld in de kantine rekening mee gehouden? Ligt op dit vlak allicht nog ruimte voor verbetering?

“Er wordt wel rekening mee gehouden. Tijdens het eten wordt er geen varkensvlees geserveerd, en daarnaast is er wel ruimte om te kunnen bidden in een vrij lokaal. Ik denk wel dat hier nog ruimte is voor verbetering. Met name in het avondeten dat wordt aangeboden na de trainingen. Daar zou meer focus gelegd kunnen worden op halal vlees.”

Veel in de onderbouw en middenbouw geprezen talenten hebben het in het verleden niet gehaald. Toch moet het door alle complimenten soms lastig zijn voor deze jongens om hun aandacht bijvoorbeeld op school te richten. In hoeverre hebben uw jongens hier eigenlijk problemen mee?

“Naci is in staat om die aandacht en complimenten een plekje te geven waardoor het niet zijn prestaties op school beïnvloedt. Aan de hand van de gesprekken die we hebben gehad in de afgelopen tijd kon ik bovendien niet opmaken dat Naci het gedrag vertoont van een “prima donna”. Daarnaast denk ik dat school wel aan de bel had betrokken als het wel zo zou zijn.”

Het gaat de komende jaren bijzonder interessant zijn om de ontwikkeling van Naci en Emre Ünüvar te volgen. Het zal als volger van de Ajax-jeugdopleiding bovendien vrijwel onmogelijk zijn om er niets van mee te krijgen. Daarvoor heeft Naci reeds te veel aandacht op zich gevestigd. Een ding is zeker, Ayhan lijkt me de juiste gids in het leven voor de beide jongens. Zijn nuchterheid en rationeel vermogen zullen daarbij ongetwijfeld nog weleens van pas komen. Namens Ajax1.nl wens ik de familie Ünüvar ongelooflijk veel succes en vooral plezier de komende jaren. Wij zullen hen in ieder geval op de voet blijven volgen.

[wimpey]

Bogarde gaat aan de slag met jeugdige Ajax-verdedigers. Kan me herinneren dat ZsoG lovend over hem was.

[Wie kent Cees de Wolf nog?]

Ze gaan in ieder geval voor niemand meer buigen, onze verdedigende talentjes!

[Mr. Ajax]

Iemand toevallig de interview met Piet Hamberg in VI gelezen?

[Yopi]

Ja, maar hij lijkt niet op de hoogte van de laatste ontwikkelingen bij Ajax.

[Yopi]

Langs de lijn op De Toekomst #14: Kees de Boer
door Jan Verdonk

Een aantal keer per jaar probeer ik wedstrijden van de Ajax-jeugd op De Toekomst te bezoeken. Niets zo leuk als met eigen ogen de jonge Amsterdamse talentjes aan het werk te zien. Bovendien is het razend interessant alle opmerkingen om je heen te horen, van fans, volgers, ouders en talentjes uit andere teams. Het levert een dieper inzicht op van het wel en wee van de Ajax-jeugdopleiding. In de rubriek “Langs de lijn op De Toekomst” ga ik namens Ajax1.nl de komende tijd in gesprek met enkele van deze mensen. In deel 14 praat ik met het 15-jarige talent Kees de Boer. De Volendamse middenvelder kwam in 2011 over van de plaatselijke FC, en zal komend seizoen actief zijn in de B-jeugd.

Kees de Boer, alleen al van de naam gaat een heerlijke Hollandse nuchterheid uit. Het afgelopen seizoen kwam de jonge Volendammer uit voor de C1 van Ajax. Op diverse fora wordt hij als interessante speler gezien voor de toekomst. Wie hem ziet voetballen, ziet vooral de rust. Hij valt als blonde jonge jongen op tussen de rest. Ik heb me de laatste seizoenen af en toe afgevraagd hoe het voor hem geweest moet zijn om de overstap te maken van Volendam naar Amsterdam. Gelukkig kon ik het hem zelf vragen. We spraken verder over het weekschema van een jeugdspeler en over de voorbereiding op een wedstrijd. Het werd een leuk verhaal van wat gerust een ‘mooi jong’ genoemd kan worden.

Beste Kees! Veel lezers kennen vooral de spelers uit de bovenbouw, en nog niet zozeer uit de onder- en middenbouw. Kun je jezelf even voorstellen aan de lezers?

“Ik ben Kees de Boer, ik ben 15 jaar en heb een zusje, Suzanne. Zij is 13 jaar en is dit jaar trouwens ook Nederlands kampioen meidenvoetbal geworden met de D1! Ik woon in Volendam. Volgend jaar ga ik naar 4 VWO op het Don Bosco College in Volendam.”

Een vraag die ik vaak stel, en die in jouw geval allicht extra interessant is omdat je uit dat mysterieuze Volendam komt waar veel (voetbal)talenten vandaan komen, is of je weet waar je je talent vandaan hebt?

“Ik denk dat ik mijn talent van allebei mijn ouders heb. Mijn moeder heeft vroeger ook gevoetbald, maar ik denk en weet toch wel zeker dat ik het meeste van mijn vader heb. Hij heeft de jeugdopleiding van FC Volendam doorlopen en als A-junior ook vaak in Jong Volendam gespeeld, daarna heeft hij bij de RKAV Volendam nog jarenlang Hoofdklasse Zaterdag gespeeld.”

Als jij de bal hebt, lijk je eigenlijk altijd ontzettend rustig te blijven, hoeveel druk er ook wordt gezet. Wat is je geheim, en hoe train je dit?

“Eigenlijk heb ik er geen geheim voor. Ik heb dat al van kleins af aan. Al vanaf heel jong werd dat ook al steeds geroepen door de trainers. “Rust aan de bal, geen paniek”, was het dan. Maar ik heb het ook wel getraind door er vaak op te letten.”

Wie is jouw voorbeeld op je positie?

“Mijn echte voorbeeld is Xavi, maar Busquets, Alonso, Iniesta, Pirlo en Gerrard zijn bijvoorbeeld ook allemaal super goed. Het valt me ook op dat bij alle topploegen en -landen dat soort spelers bepalend zijn en niet de atletische krachtmensen. Ze zijn allemaal niet de snelste, maar zien en bepalen wel het spelletje. Zo wil ik dus ook worden.”

Wat moet je nog ontwikkelen om eenzelfde type speler te worden?

“Ik moet nóg meer rust aan de bal krijgen. Verder moet ik meer om me heen gaan kijken waar de ruimte is, zodat ik positioneel sterker word en mezelf beter vrij maak. Maar ik moet bijvoorbeeld ook lichtvoetiger worden.”

Komst naar Ajax

Kees kwam in 2011 naar Ajax, waar hij voor de D2 ging voetballen. Hoe was die overstap eigenlijk voor een jonge jongen uit een dorp als Volendam? Kees herinnert zich zijn eerste wedstrijd in een Ajax-shirt nog goed. Niet verwonderlijk, aangezien hij die als 11-jarige voor een volle Arena speelde, als opwarmertje voor de afscheidswedstrijd van Edwin van der Sar. En door de braniejongetjes om hem heen, was een snelle aanpassing vereist.

Je verruilde Volendam in 2011 voor Ajax. Kun je uitleggen hoe het proces achter die overstap verliep?

“Ik werd uitgenodigd om op stage te komen door Henny de Regt. Elke keer had je twee stagetrainingen en daarna vielen er weer een aantal af. Het was een spannende tijd, want dan kreeg je na elke stage weer een brief thuis of je door was of niet. Toen ik uiteindelijk in de laatste ronde zat, mochten we met het team meetrainen waar we dan in zouden komen. Een paar weken later kreeg ik een brief dat ik was aangenomen en ik het volgende seizoen bij (het grote) Ajax mocht spelen. De hele stage duurde al met al denk ik vier maanden. Ik ben dus bekeken in de stagewedstrijden, maar ook in mijn wedstrijden voor FC Volendam, want we zaten ook met Ajax in een spannende competitie.”

Je komt dan eigenlijk vanuit een dorp in een stad terecht. In hoeverre merkte je een andere mentaliteit bij je medespelers en de trainers en kun je uitleggen wat het moeilijkst was bij het aanpassen?

“Toen ik daar aankwam was ik eigenlijk best wel een beetje een verlegen jongetje. Al die jongens praten veel en waren zelfverzekerd. Maar na een tijdje raakte ik eraan gewend en ben ik, mede omdat het eigenlijk meteen best wel lekker ging met het voetballen, ook zelfverzekerder en mondiger geworden. Ook was alles net wat strenger dan bij FC Volendam, maar daar had ik geen moeite mee want daar hou ik juist wel van.”

In hoeverre ben je hier eigenlijk als persoon nog door veranderd?

“Mijn allereerste wedstrijd voor Ajax was voorafgaand aan de afscheidswedstrijd van Edwin van de Sar tegen de D1/C2 van Manchester United. Mocht ik als jongetje van 11 spelen in een volle Arena voor 53.000 man! Dat was wel meteen een fantastische ervaring. En toen was er daarna dus de overstap naar de stad en de nieuwe groep jongens. Ik moest me heel snel aanpassen en ben daardoor zeker veranderd. Ik ben daarna veel zelfverzekerder en minder verlegen geworden.”

Wim Jonk heeft natuurlijk zelf ooit dezelfde stap gemaakt als jij. Heb je hierover eigenlijk weleens met hem gesproken, en wat voor tips gaf hij je dan?

“Eigenlijk heb ik hem nooit echt hierover gesproken. Ik moest gewoon heel erg m’n best doen, de juiste keuzes in én buiten het veld maken en me elk jaar proberen door te ontwikkelen. Lekker nuchter he.“

Dat is zeker nuchter. Ik kan me zo voorstellen dat je na je komst naar Ajax ook eerst even je trainer moest leren kennen, maar hij jou ook. Wat waren nu de eerste punten die als verbeteringsruimte bij jou werden genoemd, en hoe ging je daarmee aan de slag?

“Mijn eerste verbeterpunten in de D2 waren koppen en coachen. Daar heb ik toen op getraind en coachen is nu zelfs één van mijn sterke punten.”

Trainingen en wedstrijden

Hoe ziet een week van een jeugdspeler als Kees er eigenlijk uit? Niet iedereen heeft hiervan een goed beeld. Kees legt uit wat de verhouding is tussen de groepstrainingen en de individuele trainingen en vertelt over de voorbereiding op een wedstrijd. In tegenstelling tot het verhaal van eerdere mensen heeft hij echter zelf nog geen grote verschillen gemerkt in de wedstrijdopvattingen van zijn trainers.

Niet iedereen heeft een beeld bij hoe een Ajax-week er voor jou uitziet. Kun je eens beschrijven hoe een trainingsweek bij de club er voor jou normaal uitziet van maandag tot en met vrijdag?

“Wij trainen met de groep vier keer in de week. Op vrijdagochtend heb ik zelf dan nog extra individueel training met een performance trainer en elke zaterdag een wedstrijd. Alleen op woensdag en zondag hebben we dus vrij. Als je aankomt bij het complex gaan we omkleden en dan hebben we anderhalf uur studie. Daar maak je je huiswerk en als je vragen hebt kun je terecht bij de docenten. Daarna gaan we ongeveer anderhalf uur trainen. Eerst hebben we een half uur lang Movement, behalve op vrijdag, en daarna trainen we nog ongeveer een uurtje per linie, met de mentorploeg of met de groep. Ik ga dus dagelijks om 07.50 uur naar school, word rond 13.50 uur van school opgehaald met het busje en word dan ‘s avonds tussen 20.00 en 20.30 uur weer thuis gebracht.”

Krijg je daarbij eigenlijk nog dagelijks/wekelijks een doel mee? Of over een langere periode? En kun je vertellen wat voor leerdoel jij bijvoorbeeld gehad hebt het afgelopen seizoen, en hoe je dat geprobeerd hebt te verbeteren?

“We krijgen een doel mee over een langere periode. Die doelen worden in een mentorgesprek besproken en dat zijn dan meestal je verbeterpunten. Maar ook de onderdelen die juist goed gaan worden besproken en die willen ze dus ook verder ontwikkelen. Een van die verbeterpunten dit jaar was bijvoorbeeld om meer te kijken waar de ruimte is. Elke training en wedstrijd ben ik dat dan zelf gaan oefenen maar het wordt ook vaak getraind tijdens de trainingen met de mentorgroep. Ik speel op ‘6’ en dat is best een lastige plek in het elftal, dus er is altijd genoeg om te leren en te verbeteren.”

Spelers worden soms bij hogere elftallen geplaatst of op andere posities neergezet om ze extra te prikkelen. Wat heeft Ajax eigenlijk bij jou gedaan tot nu toe om jou extra uit te dagen?

“Ik train al een aantal jaar één of twee keer per week met een team hoger mee. In voorgaande jaren speelde ik soms ook een paar wedstrijden mee, maar dat is er dit jaar niet van gekomen.“

Kun jij de lezers eens uitleggen hoe de voorbereiding op een competitiewedstrijd gaat? Analyseren jullie bijvoorbeeld de tegenstander? Wat zijn de opdrachten, zowel voor het team als individueel?

“De meeste teams waar we tegen spelen hebben dezelfde speelwijze. Maar als er een team is dat anders speelt, trainen we daar meestal wel op. En dan met name hoe zij druk zetten en/of opbouwen. Vaak krijg je ook persoonlijke opdrachten mee.“

In deze rubriek is al een paar keer verteld dat trainers nog weleens anders met een achterstand omgaan. De ene accepteert dan een lange bal, daar waar de ander dat niet accepteert. In hoeverre klopt dat beeld? En weten jullie bijvoorbeeld bij elke trainer wat je moet doen bij een achterstand, of zijn er nog verschillen tussen trainers?

“Wij blijven altijd wel hetzelfde voetballen en dat is uiteindelijk het te proberen via goed positiespel. Maar als het even niet loopt of als we achter staan en de wedstrijd bijna is afgelopen moeten we kunnen omschakelen naar bijvoorbeeld de lange bal en alles-of-niets-voetbal. Dat is bij de trainers die wij nu hebben wel allemaal hetzelfde.”

Blessures

Kees kreeg het afgelopen seizoen twee keer te maken met een voor hem nieuw fenomeen: blessures. De eerste keer viel hij spijtig genoeg uit in de Klassieker tegen Feyenoord C1. De middenvelder vertelt hoe een hersteltraject voor een jeugdspeler bij Ajax in elkaar zit en wat je dan als jeugdspeler doet tijdens de training.

Jij hebt het afgelopen seizoen een aantal blessures gehad. Zo zag ik je het afgelopen seizoen nog uitvallen tegen Feyenoord. Bij die blessures zaten, als ik het goed heb begrepen, ook wel blessures die veroorzaakt werden door je groei. Kun je uitleggen hoe Ajax met dat soort blessures omgaat? Hoe helpen ze je bijvoorbeeld bij de diagnose, en wordt er vervolgens een herstelplan opgesteld?

“Eigenlijk was die blessure tegen Feyenoord mijn eerste echte blessure. Ik heb dit jaar twee blessures gehad. De eerste was groeipijn aan mijn knie en bij de tweede scheurde ik mijn enkelband in tijdens die wedstrijd. De fysio’s kijken er dan naar en proberen jou zo snel mogelijk weer fit te krijgen door middel van een hersteltraject. Ik ben nu tijdens de vakantie bijvoorbeeld nog steeds aan het trainen met de fysio om fit te raken en te blijven.”

Als je geblesseerd bent, wat doe je dan zoal als jeugdspeler op een trainingsdag?

“Toen ik geblesseerd was studeerde ik gewoon met het team mee, maar als het team dan ging trainen bleef ik binnen bij de fysio. Daar werd ik behandeld en trainde ik voor mezelf met de fysio’s. Die trainingen zijn dan wel gebaseerd op je blessure, om je zo snel mogelijk weer op het veld te krijgen.”

Ontwikkeling Ajax

Reda Boultan en Ché Nunnely vertelden dat zij graag meer individuele trainingen zouden zien bij Ajax. Hoe ziet Kees dat eigenlijk, en wat is zijn mening over de ontwikkeling van de Ajax-jeugdopleiding?

Als lezer van mijn rubriek weet je wat de centrale vraag is. In hoeverre klopt volgens jou de stelling ‘dat het de goede kant opgaat met de Ajax-jeugdopleiding’?

“Ik denk wel dat het steeds beter gaat. Veel mensen binnen Ajax zijn op alle onderdelen met je bezig om je beter te maken. Je ziet nu ook dat er meer jeugdspelers doorbreken – of er aankomen – bij het eerste. Met deze individuele aanpak zijn ze een paar jaar terug begonnen, maar dat vergt natuurlijk wel wat tijd voordat je resultaat gaat zien. Ik hoop dan ook dat ik er nog heel lang van mag genieten.”

Wat heb je zelf eigenlijk van veranderingen gemerkt, en waar heb je het meest aan gehad?

“Ik ben eigenlijk pas in de opleiding gekomen toen Cruijff al aan het ‘hoofd’ kwam, dus ik heb de andere manier niet gekend. Maar de persoonlijke aandacht vind ik heel erg lekker. Daar heb ik denk ik ook het meeste aan. Want zo krijg je van verschillende trainers te horen wat beter kan of moet, en daarmee kan je dan aan de slag. Persoonlijk zou ik wel graag meer positiegericht willen trainen.”

Ajax noemt zichzelf een lerende organisatie, waarmee ze bedoelen dat ze continu willen leren en ruimte voor verbetering willen benutten. Als jij nu de baas zou zijn van de opleiding, wat zou jij dan nog verbeteren?

“Ik zou niet zo heel veel veranderen. Ik zou kijken of er nog meer getraind kan worden, individueel of met een kleine groep, zodat je meer uren kan maken in een goede combi met je studie.”

Jouw toekomst

Je bent nu vijftien jaar oud. Stel dat ik je over vijf jaar weer spreek, waar hoop je dan te staan in je voetbalontwikkeling? Wat is je doel?

“Ik hoop, en mijn doel is dan ook, dat ik dan een vaste waarde in het eerste van Ajax ben.”

Of Kees één van de vele Volendammers wordt die doorbreekt met zijn talent, zullen we voorlopig moeten afwachten. Een ding lijkt zeker, deze jongen zal niet snel naast zijn schoenen gaan lopen. Met de discipline die daaruit voortvloeit is in ieder geval een belangrijke voorwaarde aanwezig om de aanwezige kwaliteiten optimaal te ontwikkelen. Namens Ajax1.nl wil ik Kees in ieder geval heel erg bedanken voor zijn medewerking en de gedeelde informatie! Verder wens ik hem alle succes in zijn verdere tijd bij Ajax, en komend schooljaar in 4 VWO van het Don Bosco College!

www.ajax1.nl

[LucaS]

Volgens deze watcher gaat het tegenwoordig bij Ajax vooral om snel lenig en krachtig zijn. Wat op zich niet gek is als je jeugdopleiding wordt ingericht door performancecoaches.

Langs de lijn op De Toekomst #15 Hans Bergsma

Een aantal keer per jaar probeer ik wedstrijden van de Ajax-jeugd op De Toekomst te bezoeken. Niets zo leuk als met eigen ogen de jonge Amsterdamse talentjes aan het werk te zien. Bovendien is het razend interessant alle opmerkingen om je heen te horen, van fans, volgers, ouders en talentjes uit andere teams. Het levert een dieper inzicht op van het wel en wee van de Ajax-jeugdopleiding. In de rubriek “Langs de lijn op De Toekomst” ga ik namens Ajax1.nl de komende tijd in gesprek met enkele van deze mensen. In deel 15 praat ik met Hans Bergsma, een bekende figuur in het Amsterdamse amateurvoetbal. In de jaren zeventig speelde hij acht jaar in de jeugdopleiding van Ajax, eind jaren tachtig was hij even actief als jeugdtrainer bij de club, en inmiddels speelt zijn zoon Leon al weer tien jaar bij de Amsterdammers.

Na een tip zocht ik contact met Hans Bergsma, vader van Ajacied Leon. Hans speelde in de jaren zeventig zelf acht seizoenen in de jeugd van Ajax en keerde eind jaren tachtig tijdelijk terug als jeugdtrainer bij de club. Hij maakte verder naam als trainer in het Amsterdamse amateurvoetbal bij clubs als AFC, Blauw Wit, Pancratius en Rap. Verder heeft de Amsterdammer een eigen voetbalacademie. Het verhaal van Hans en zoon Leon werd door de AVRO dusdanig interessant gevonden dat ze er in 2005 de documentaire ‘Een miljoen waard’ over maakten. Het was boven alles een verhaal over een man die idolaat is van voetbal. En eerlijk is eerlijk, na mijn gesprek met Hans kan ik de keuze van de AVRO volledig begrijpen. Met alle Ajax-brillen die hij in het verleden op heeft gehad was hij een buitengewoon waardevolle gesprekspartner voor deze rubriek. Het werd een eerlijk interview, over een Ajax waar volgens Hans nog wel het nodige aan te verbeteren valt. De Amsterdamse club heeft namelijk helemaal niet zo’n goede opleiding in zijn ogen en heeft dat eigenlijk ook nooit echt gehad. Verder zou Ajax er volgens Hans verstandig aan doen de jeugdopleiding later te laten beginnen en moet de uitvoering van de visie echt beter. Het ontbreekt momenteel namelijk boven alles aan leiderschap. Het zijn teksten op een vrij diep reflectieniveau, iets dat het gesprek zo razend interessant maakte.

Beste meneer Bergsma! Op internet gaan verschillende verhalen rond over waarom u het als jeugdspelertje bij Ajax niet gehaald heeft in de jaren zeventig. Als kennismaking vind ik het daarom interessant eerst in te zoomen op die tijd. Hoe bent u als jonge jongen destijds bij Ajax gekomen?

“Ik begon op m’n achtste bij AFC, waar ik op mijn elfde gescout werd door Ajax. Destijds werden er nog jaarlijks zo’n duizend jongens uit de buurt van Amsterdam uitgenodigd, voor iets dat tegenwoordig lijkt op de Talentendagen. Na de eerste sessie mochten er vijftig blijven, en ik zat daarbij. Na de tweede sessie zouden er nog twaalf overblijven. Bij de eerste actie raakte ik echter geblesseerd, dus dat was niet erg hoopgevend. Uiteindelijk werd ik echter toch aangenomen bij Ajax.”

Uiteindelijk hebt u het echter, ondanks dat u als een behoorlijk talent gezien werd, niet gehaald. Kunt u uitleggen waarom?

“Ajax was destijds nog een vereniging. Dat betekent dat ze automatisch vier A-pupillenteams hadden en vier B-pupillenteams. Ik kwam eerst in de A4 terecht, maar toen speelde ik zo goed tegen Roda dat ik meteen naar de A1 mocht. Vervolgens doorliep ik het traject van D1, C2, C1, B2, B1, waarna ik als eerstejaars A-junior naar de A1 mocht. Daar werd ik echter al heel snel – en dat was niet prettig – doorgeschoven naar wat tegenwoordig Jong Ajax heet, maar wat toen nog het C-elftal heette. Dit was omdat Remco Muller en Cor van den Brink, die twee jaar ouder waren dan ik, bij een auto-ongeluk om het leven kwamen. De stap naar het eerste was echter lastig, want een lichting na mij kwamen Frank Rijkaard, Gerald Vanenburg, Marco van Basten en Wim Kieft. Zij gingen eigenlijk meteen over mijn teamgenoten en voornamelijk mij heen. Ik kwam een keer als wisselspeler terecht in het eerste elftal bij een vriendschappelijke wedstrijd, maar uiteindelijk heb je dan het niveau gewoon net niet. Ik raakte ook nog eens geblesseerd, waarbij ik mijn pols en scheenbeen brak in een tijdsbestek van een seizoen. Maar het verhaal is eigenlijk dat ik misschien net iets te weinig kwaliteit had.”

U bent toen vertrokken bij Ajax. Hoe is het daarna als voetballer met u vergaan?

“Ik ben daarna bij AFC gaan spelen, ondanks aanbiedingen van Utrecht, Cercle Brugge en FC Amsterdam, waar ik echter niet meteen in het eerste zou zijn gekomen. Ik was dus een groot talent, maar talent wordt uiteindelijk bepaald op het moment dat je de stap moet maken naar de ArenA en vroeger De Meer. Daar moet je er meteen staan. Je krijgt niet zo heel veel kansen normaal gesproken. Ik heb nu wel spijt dat ik niet ooit nog ben teruggegaan naar het betaald voetbal, maar dat is niet meer terug te draaien. Het was simpel, ik had bij Ajax gespeeld en mijn doel was altijd geweest om daar het eerste te halen. Toen dat niet lukte, kon ik het niet meer opbrengen om op een lager niveau te gaan spelen. Tonnie Bruins Slot is nog wel een paar keer bij me thuis geweest om me naar FC Amsterdam te halen, maar ik ben lekker bij AFC blijven spelen.”

Tijd als jeugdtrainer

Later bent u bij de club teruggekeerd als jeugdtrainer. Wanneer was dat?

“Ik heb de E1/D2 gedaan, dat moet vanaf september 1988 zijn geweest. Oranje was net Europees kampioen geworden en Ajax had een contract getekend met Arnold Mühren. Hij wilde echter nog een jaar blijven spelen bij Ajax, om het een jaar later in augustus over te nemen. Er waren toen wat wisselingen, waardoor er een vacature vrijkwam voor een jaar en toen hebben ze mij gevraagd.”

Hoe heeft u dat jaar ervaren?

“Van Gaal was trainer van de A1 en hij legde heel helder een visie neer. Dat was echt een heel duidelijk verhaal. Als je het daar niet mee eens was, moest je wat anders gaan doen. De manier van spelen die je toen bij de junioren had, voerde hij ook gewoon door in het eerste elftal toen hij een paar jaar later hoofdtrainer werd. Dat was elke keer de boel opzetten, van achteruit een man meer creëren op het middenveld via inschuivende verdedigers, zorgen dat de puntspeler een aanspeelpunt is en dat de buitenspelers keer op keer acties kunnen gaan maken door daar ruimte voor te creëren en dat elke keer weer. Die buitenspelers werden er soms wel afgehaald, maar dan werden ze er een week later gewoon weer neergezet. En je weet als buitenspeler, dat je 80.000 dingen doet in een wedstrijd, en dat er 60.000 fout kunnen gaan, maar dat 5 dingen net het verschil kunnen maken. Als je er dus afgehaald werd en een week later toch weer speelde, werd je een betere speler.”

Ontwikkeling De Toekomst

Hans Bergsma heeft een heel duidelijke visie over De Toekomst. Hij ziet de eerste fouten al gemaakt worden op het moment dat F’jes binnenkomen, waar de beste buitenspelers niet op hun eigen positie worden opgesteld. Het is volgens hem één van de oorzaken waarom Ajax 1 in de laatste twintig meter tegenwoordig niet meer het verschil kan maken. Opvallend genoeg weigert hij echter ook Ajax te scharen onder de beste jeugdopleidingen ter wereld.

U loopt al heel wat jaren rond bij Ajax. Eerst als jeugdspeler, later ook even als jeugdtrainer, en inmiddels al tien jaar als vader van Leon. Wat vindt u van de stelling ‘dat het de goede kant opgaat met de Ajax-jeugdopleiding?’

“Dat is natuurlijk moeilijk aan te geven. Weet je wat het is? Als Ajax 1 goed presteert, dan is de jeugdopleiding bij wijze van spreken ook goed. Nu Ajax een seizoen geen kampioen is geworden, mankeert er volgens mensen weer iets aan. In mijn ogen gaan die zaken echter al een aantal jaar verkeerd. Het gaat in mijn ogen al fout op het moment dat jongens worden aangenomen in de F1. Daar nemen ze vaak de beste spelertjes aan, maar wat zijn vaak die beste spelers bij de amateurs? Dat zijn de spelers die met name opvallen aan de bal, dus dat zijn doorgaans de aanvallers. Ze halen dan misschien verder nog een keeper en een of twee verdedigers maar voor de rest halen ze niks, want ze halen echt graag buitenspelers.

Trainers willen bij Ajax echter als team toch graag gaan winnen, met name tegen PSV en Feyenoord. Dat verhaal kan alleen bereikt worden door het goed neer te zetten in de lengteas. De buitenspelers moeten dan niet gaan functioneren als spelers die mensen uitspelen. De tegenstander moet namelijk niet gevaarlijk worden, dus de buitenspelers moeten eigenlijk gewoon goed in positie blijven. Dat betekent dat de beste links- en rechtsbuiten uiteindelijk helemaal geen links- en rechtsbuiten worden, maar dat ze vaak worden neergezet als centrale middenvelder of als vleugelverdedigers met aanvallende kwaliteiten. Zo gaat het een klein beetje en daar gaat het in mijn ogen al verkeerd.

Mijn zoon was bijvoorbeeld buitenspeler toen hij kwam naar Ajax, maar werd al binnen een week als centrale middenvelder neergezet. Begrijp je? Daar gaat het dus verkeerd. Want waar zie je het nu misgaan in het eerste elftal? Vooral in de laatste twintig meter, waar ze het verschil niet kunnen maken. Het positiespel is verder wel verzorgd, maar voorin ontbreekt het dan aan kwaliteit. En als je gaat kijken wie Ajax de laatste jaren allemaal heeft gehaald aan buitenspelers in de jeugd, in welke lichting dan ook, dan betekent dat volgens mij dat ze niet echt tevreden zijn over wat er rondloopt. Iets dat ze in mijn ogen vaak zelf doen. Maar De Boer heeft er dus met de kampioenschappen voor gezorgd dat de ellende die er altijd al was op de Toekomst, nooit naar buiten kwam.”

Wat is naast het bovengenoemde nog meer ellende in uw ogen?

“Uiteindelijk komt er een manager die best een aantal goede dingen ziet, maar die besluit hij vervolgens toch maar weg te halen omdat hij zijn eigen richting wil bepalen. De laatste jaren bij Ajax is het belangrijkste dat het positiespel waar Ajax groot mee is geworden, wat minder belangrijk is geworden. ‘Performance’ is nu het allerbelangrijkste. Je moet lenig, super snel en krachtig zijn. Dat begrijp ik ook wel, maar in mijn ogen wordt het venijn van het voetbal er daarmee wel een beetje uitgehaald.”

U snijdt een mooi punt aan. Ajax verwetenschappelijkt de jeugdopleiding, bijvoorbeeld via de ‘performance trainers’ maar in de jaren zeventig en tachtig deed het dat nog niet, terwijl er toch mooie talenten als Vanenburg en Van Basten doorkwamen. Wat was volgens u dan het geheim van die jongens?

“Mensen zeggen altijd dat Ajax de beste opleiding heeft van Nederland, of van Europa, maar daar ben ik het nooit mee eens geweest. Ik vind dat Ajax helemaal niet zo’n geweldige jeugdopleiding heeft. Elke keer wordt het vizier weer ergens anders op gericht. Het enige is dat Ajax de beste spelers heeft. Jongens uit de buurt van Rotterdam gaan naar Feyenoord, en jongens uit de buurt van Amsterdam naar Ajax. Maar in het deel wat ertussenin ligt, in bijvoorbeeld Utrecht, kunnen jongens naar PSV, Ajax, Feyenoord enzovoorts. Die kiezen over het algemeen toch ook voor Ajax, omdat Ajax een bepaalde naam en status heeft.

Van Basten kwam pas op zijn zestiende bij Ajax vanaf USV Elinkwijk. Vanenburg kwam op zijn vijftiende, ook van USV Elinkwijk. Rijkaard kwam op zijn zestiende van DWS. Wim Kieft stond eigenlijk altijd opgesteld als centrale verdediger, tot er een keer een trainer was die nog een spits nodig had en hem daar posteerde. Hiermee wil ik zeggen dat Van Basten, Vanenburg en Rijkaard helemaal geen producten van Ajax zijn. Dit zijn producten van de pleintjes in Amsterdam-West en de pleintjes in Utrecht, van UVV, DWS, USV Elinkwijk en Blauw-Wit.”

Met Ajax als verzamelaar van die talenten?

“Ja natuurlijk. En dat Cruijff en Beenhakker vervolgens voor dat soort jongens kozen, is natuurlijk geweldig. Cruijff zag meteen dat Van Basten destijds de enige speler was die dezelfde kwaliteiten had, die hij als speler zelf had. Van Basten was natuurlijk een fenomeen, maar het was wel goed dat Cruijff dat zag. Maar die jongens hebben dus in hun jeugd helemaal niet bij Ajax gespeeld. Het is vergelijkbaar met Cerny nu. Die is ook niet opgeleid bij Ajax, maar door met name zijn vader in Tsjechië. Dus zo lust ik er nog wel een paar.”

Net als Kishna en El Ghazi…

“Ja, al vind ik Cerny toch wel echt van een ander niveau, want hij kan straks in Ajax 1 echt meteen het verschil maken. Ik vind het wel heel knap trouwens dat El-Ghazi zo’n hoog rendement haalt.”

Het zijn dus de voetballers die Ajax goed maken, en niet andersom?

“Het is ook heel lastig he. Feyenoord, PSV, Barcelona, Inter en weet ik veel wie zullen tegen hetzelfde probleem aanlopen. Als je als jongetje van 8 of 9 jaar bij Ajax komt, dan denk je dat dat je droom is. Achteraf blijkt het echter een soort van nachtmerrie te zijn. Tien tot twaalf jaar lang moet je elke keer weer op de training, op school, in wedstrijden en in grote toernooien laten zien waar jouw kwaliteiten liggen. Het probleem is, en dat is hetzelfde als wanneer je vijf jaar bij je vrouw bent, dat je na een paar jaar ook de verkeerde dingen van iemand gaat zien. Die verkeerde dingen ga je aangeven. Bij Ajax krijg je dan het verhaal dat jongens net niet snel genoeg zijn, of te klein zijn, of dat ze geen rendement hebben. Als je als 15- of 16-jarige binnenkomt heeft Ajax nog de arrogantie, terwijl die in mijn ogen eigenlijk nergens op gebaseerd is, dat ze die jongens beter gaan maken. Ze maken die jongens echter helemaal niet beter. Die jongens maken elkaar misschien wat beter, maar Ajax niet. Als ik ooit een kleinzoon krijg en hij krijgt de kans, dan adviseer ik hem dan ook op pas op zijn veertiende of vijftiende naar Ajax te gaan als hij de kwaliteiten heeft.”

Begrijp ik dan goed dat u eigenlijk ook vindt dat de opleiding later zou moeten beginnen?

“Tuurlijk! Ze doen er toch heel weinig? Je hebt een geweldige trainer in de vorm van Casimir Westerveld, maar die wordt dan op een gegeven moment maar in de onderbouw gezet omdat hij geen macht heeft. De jongens die in de bovenbouw zitten, zijn allemaal jongens met macht. Dat zijn mensen die iemand kennen. Jonk kent Ouaali, en dat is echt een ontzettend aardige kerel, maar hij kent op zijn beurt weer Peerenboom. Zij werken dan allemaal met elkaar, maar daar moet ik gewoon om lachen. Trustfull mag nu dan gaan werken bij Ajax 1, terwijl hij eerder in de persoon van Steven Bergwijn het grootste talent bij Ajax wegstuurt. Dat was het grootste talent dat er in Nederland rondliep. Daar had je helemaal niet de halve wereld voor af hoeven zoeken, want die had je gewoon in huis. Er gebeurt dan iets, en dan moet hij weg. Dat soort dingen gebeuren dus allemaal.”

Revolutie Cruijff

Er wordt vaak gezegd dat Cruijff zich vaak laat omringen door de verkeerde mensen. Is dat dan in dit geval ook aan de orde?

“Je moet een goed verhaal neerleggen. Ik ben een Cruijff-man als voetballer, maar niet als man die de dingen neerzet. Dan ben ik meer een Van Gaal-man. Als Cruijff de boel neerzet bij Ajax, dan is het denk ik belangrijk dat hij er vaak is. Want wat je nu vaak ziet, is dat hij dingen aangeeft, maar dat mensen geen beslissingen durven nemen, omdat ze zich in hun achterhoofd afvragen – en dat is op zich heel logisch – wat Cruijff ervan zal denken. Dus gaat Ruben Jongkind naar Barcelona, die schrijft alles op, hij komt dan met een heel verhaal in Amsterdam en dat vertelt hij dan weer aan die trainers en die moeten het dan gaan doen. Maar zij hebben dus geen eigen inbreng in het verhaal in mijn ogen.

Een mooi voorbeeld van vreemde beslissingen is de kwestie rond de jeugdcontracten. Cruijff zegt drie jaar geleden dat tweedejaars B-junioren geen contracten meer moeten krijgen. Nu is inmiddels alles weer teruggedraaid, nadat jongens als Fosu-Mensah weggingen. Dat zijn van die rare dingen allemaal. Dat is prima, maar er zit te weinig idee en beleid achter.”

Maar er zijn toch ook dingen die verbeterd zijn de laatste jaren?

“Ik vind het echt een uitstekend punt dat ze nu elke acht weken een andere trainer hebben. Je moet namelijk niet alleen maar goed kunnen functioneren als speler bij één trainer, maar dat moet ook bij andere trainers goed gaan. Daar kun je bij Ajax 1 namelijk ook mee te maken hebben. Het nadeel vind ik echter weer de omgang met de speelstijl. Ajax heeft een bepaalde speelstijl, alleen legt iedere trainer weer een andere nadruk.

Ik ben het daarbij overigens helemaal niet eens met de manier van spelen, ik vind namelijk dat de vleugelverdedigers die moeten doorkomen de buitenspelers dusdanig onder druk zetten dat zij geen kant op kunnen. Zij gaan dan maar binnendoor. De Piet Keizers en Sjaak Swarts zie je daarom bijna niet meer. Cerny en Muric gaan van de rechterkant naar binnen. Een Gino Dekker heeft op de linkerkant minder ruimte om te voetballen, en kan dus niet doen wat hij wil. Ik zie ook dat de beste spelers bij Ajax vaak in de lengteas spelen. Zij krijgen in mijn ogen te weinig de bal, en worden te vaak overgeslagen. De backs zijn nu vaak aan de bal, terwijl zij doorgaans de minste spelers zijn.”

Kritiekpunten in rubriek tot dusver

Ik ga met Hans ook in op enkele kritiekpunten die hier eerder ter sprake zijn gekomen in andere interviews. Wat vindt hij eigenlijk van die punten?

Een kritiek die ik vaak hoor is de gebrekkige communicatie met ouders. Hoe vindt u de omgang met ouders eigenlijk?

“Als ouder die in de weekenden nooit kan komen omdat ik dan druk ben, vind ik het heel fijn om doordeweeks bij mijn kind te kunnen kijken, maar dan wordt er heel onpersoonlijk via een app medegedeeld dat ouders niet meer mogen komen. Dat vind ik echt heel raar. Dat gebeurt dan op 25 augustus of 1 september, en dan mag je ineens niet meer kijken. Dan mag je zelfs helemaal niet meer op het complex komen. Zaakwaarnemers mogen ook niet meer komen, behalve Sjaak Swart. Nu vind ik Sjaak Swart echt een geweldige kerel hoor, maar het is wel raar. Dat zijn van dingen die ik vreemd vind.”

Een ander kritiekpunt is het principe van de lange bal. Trainers gaan volgens mensen in eerdere interviews verschillend om met een achterstand. In hoeverre herkent u dit?

“Winnen hoort bij Ajax, maar nu legt opeens de ene trainer het verhaal neer dat de winst niet zo belangrijk meer is. Zij blijven daarom achterin hetzelfde spelen. Anderen willen daarentegen toch wel graag winnen en hanteren daarom de lange bal met daarbij een andere manier van spelen. Ik vind dat laatste er overigens wel gewoon bij horen. Ze doen nu alleen net alsof het winnen helemaal niet zo interessant is. Maar er zijn centrale verdedigers, bijvoorbeeld mijn zoon, die niet op het eerste plan zitten maar op het tweede, die bij een 2-0 nederlaag geslachtofferd worden. Zij moeten dan bijvoorbeeld een week later op de bank zitten. Dat begrijp ik overigens heel goed hoor, maar ga dan niet vertellen dat winnen niet belangrijk is. Winnen hoort bij Ajax. Ik moest vroeger altijd winnen. Dat hoort er ook gewoon bij. Zo heb ik het altijd geleerd van Dirk de Groot en van al die gasten.”

Anderen stellen dat de jeugdselecties bij Ajax te groot zijn, waardoor veel spelers eigenlijk relatief te weinig minuten maken. Hoe ziet u dit?

“Daar heb ik geen moeite mee. Als je goed speelt, speel je in het eerste van Ajax, en als je slecht speelt zit je op de bank van de A2. Dat is simpel en zo moet het ook zijn. Dat is van alle tijden, zo werkt het gewoon. Trainers kiezen in hun ogen voor de beste ploeg, of voor de beste spelers, of voor de beste manier van weet ik veel wat allemaal. Maar je hebt wel in elke lichting een aantal spelers zitten die eigenlijk voor het seizoen begint al weten dat ze nauwelijks gaan spelen, alleen spreken ze dat zelf niet uit. Zij denken dan dat als ze goed doortrainen voor zichzelf en ze beter worden, ze het wel weer gaan oppakken op een hoger niveau. Dat gebeurt ook heus incidenteel weleens, maar dat zijn dan wel spelers waarvan je dat al verwachtte. Als je echter vijf jaar niet mee kunt komen, dan gaat dat echt niet veranderen. Ik zou als Ajax zijnde dat soort spelers gewoon wegdoen. Maar ze houden die jongens er natuurlijk bij, zodat ze genoeg spelers hebben voor de hele selectie.”

Er is bij Ajax al enige tijd wat onenigheid over de doorstroming van talent. Jonk wil dat sneller zien gebeuren, terwijl anderen voorzichtiger zijn. Verder zou het voetbal van het eerste elftal verschillen van dat van de jeugd. Hoe ziet u dit?

“De druk bij Ajax ligt zo ongelooflijk hoog, dat ze hun eigen talenten af en toe kapotmaken. Het volgende talent waarbij dat zou kunnen gebeuren is Abdelhak Nouri. Hij is natuurlijk aan de bal een fantastische speler, die ik al 10 jaar meemaak bij Ajax. Het punt is echter dat de manier waarop hij speelt, helemaal niet kan in het eerste elftal. Dan heb je op het middenveld gewoon een man te weinig. Allerlei trainers hebben ‘Appie’ altijd de hand boven het hoofd gehouden, al heeft een Gery Vink er wel van alles aan geprobeerd te doen. Nouri bleef altijd staan. Maar eigenlijk krijgt hij daar straks een aantal beuken van, omdat Frank de Boer in het eerste meer van hem vraagt. Zeg Abdelhak daarom dat hij fantastisch kan voetballen, maar werk een tijd alleen maar aan de omschakeling, zodat hij op dat punt verbetert. Hij hoeft dan echt niet altijd mee, maar wel een aantal keer, zodat hij gaat herkennen dat je op een hoger niveau daar het verschil maakt. Messi gaat natuurlijk ook nooit terug, maar dat is dan ook de beste speler die er ooit op de aarde heeft rondgelopen. Dat niveau gaat Appie niet halen. Ik hoop dus dat Stam en Ulderink ermee aan de slag gaan. Anders gaan ze tegen het probleem aanlopen dat ze Nouri in de jeugd alleen maar hebben gepaaid en aardig tegen hem hebben gedaan. Als je de top wilt halen, komen er ook nog net even wat andere dingen bij kijken.”

Dus ze moeten de jeugdspelers harder aanpakken?

“Nou kijk, een Jonk in de functie van hoofd jeugdopleiding kan natuurlijk helemaal niet. Als de zaakwaarnemer van Leon Jonk eens belt of een e-mail stuurt, krijgt hij nooit iets terug. Dat is logisch, want Jonk kan zelf helemaal niet reageren. Hij moet wachten op de instructies van Cruijff. Jonk kan zelf niet zo goed communiceren en mag daarom eigenlijk niet zo’n functie hebben, vind ik. Iemand die wel meedogenloos naar spelers toe kan zijn, ondanks dat ik het niet eens ben met zijn voetbalvisie, is Gery Vink. Hij gaat lekker zijn eigen gang en pakt jongens keihard aan, hoe ze ook heten en hoe ze ook doen. Voor de rest lopen ze allemaal achter elkaar aan.”

Conclusie, jeugdtrainers en verschil met vroeger

Kunnen we dan eigenlijk concluderen dat er een gebrek aan leiderschap is bij Ajax?

“Fantastisch, dat zijn de woorden ja. Er is geen baas. Overmars kan niet communiceren en Jonk ook niet. Bergkamp zou allicht goed kunnen functioneren in een andere rol en De Boer brandt zijn handen er niet aan omdat hij tussen Cruijff en Van Gaal inzit en voor zijn eigen carrière gaat. Hij is een fantastische kerel, die straks trainer wordt bij Barcelona of Bayern. Maar jammer is het wel. Andere echte persoonlijkheden waren Ronald de Boer en Kenneth Perez, maar zoals zij het deden mocht allemaal niet. Dat waren geweldige gasten, die lekker hun eigen plan trokken. Dat deden ze als jeugdtrainers echt niet voor zichzelf, maar voor die jongens. Ronald de Boer kan jongens meedogenloos aanpakken, maar is ook ontzettend duidelijk. Dat soort jongens zouden eigenlijk de boel moeten gaan leiden. Maar daar zetten ze nu Jonk neer en dat kan echt niet.

Als trainers hebben ze nu in de bovenbouw Gery Vink, ok, Frank Peerenboom, die tactisch een uitstekende trainer is en Ouaali, die een fantastische kerel is, maar dan zetten ze Bryan Roy erbij als vierde trainer. Dat is nu precies het hele punt. Dat kan helemaal niet! Als je hem vroeger de E3 zag trainen, hij had hen nog niet eens in de tang.”

Je noemt Roy. Wat moeten oud-profs kunnen om een goede jeugdtrainer te zijn?

“Spelers zijn niet dom, hoe jong ze ook zijn, dus houdt ze geen lulverhalen voor. Dat hebben ze meteen door. Richard Witschge en John Bosman zegt jonge jongens als voetballers niet zo veel. De naam mag je meenemen, maar daarna moet je je presenteren als jeugdtrainer. Dan moet je dus gewoon heel duidelijk zijn. Dit is de lijn, en zo gaan we het doen. Daar wijken we dan ook niet van af. Die lijn is het trainen van spelers die in kleine ruimtes keuzes moeten maken. Hun talent hangt af van de kwaliteit van die keuzes. Ze moeten daar veel aan de bal komen. Ga dus ook aan de gang met de bal, laat ze veel pass- en trapoefeningen doen, diagonaal en in kleine ruimtes, met afstanden over zes/zeven meter en later over 20 meter.

Er moeten verder altijd veel positiespelletjes gedaan worden bij Ajax en er moeten partijtjes gespeeld worden, omdat dat de wil om te winnen stimuleert. Dat doen ze normaal gesproken bij Ajax ook wel, maar nu is het veel belangrijker dat je lenig bent en dat je iets hoger springt. Zo ga je steeds verder afstaan van het verhaal waar Ajax groot mee is geworden. Het moet gaan om het snel denken en het snel maken van de juiste keuzes in kleine ruimtes. Ik begrijp echt wel dat in de huidige tijd je bepaalde fysieke kenmerken moet hebben en daar kun je echt wel mee aan de slag gaan, maar je moet het niet overdrijven. Het hoort te gaan om de snelle toevoer naar de aanvallers die het verschil moeten maken. Maar dat duurt tegenwoordig zo lang en met de verkeerde mensen, zoals de backs. Onlangs speelde Jong Ajax tegen FC Oss en wie heeft de meeste ballen? Onana! Hij schijnt zo goed te kunnen keepen, maar hij hoort die ballen niet te hebben.”

Wat was eigenlijk het grootste verschil tussen de opleiding van uw zoon Leon en die van u vroeger?

“Dat kun je echt niet met elkaar vergelijken. Wij waren veredelde amateurs. Bij ons waren er alleen maar jongetjes uit Amsterdam en misschien uit Abcoude en Ouderkerk. Dit was een straal van zo’n 20 à 25 kilometer, dat was tot en met de C-junioren. Er waren daarnaast geen allochtone jongens. Die waren er bij wijze van spreken überhaupt nog niet in Nederland en degenen die er waren die speelden amper op straat. Die concurrentie had je dus nog niet. Je had eigenlijk ook geen buitenlandse spelers. Toen kreeg je op 16-jarige leeftijd te maken met iemand als Vanenburg en inderdaad misschien een keer met een jongen uit Rotterdam of Eindhoven, maar nu pakken ze jongens uit heel de wereld. De jongens van nu hebben het dus vele malen lastiger. Alles is natuurlijk ook veel professioneler geworden. Jongens moeten zich om negen uur melden, krijgen krachttraining, krijgen een totale schoolopleiding of daar worden ze in ieder geval mee geholpen, er wordt gegeten tussendoor, jongens worden weggebracht met busjes, dat zijn allemaal fantastische dingen. Dus Ajax is eigenlijk een geweldig goed bedrijf, als het om andere dingen dan voetbal gaat.”

Tscheu La Ling is inmiddels om hulp gevraagd bij het oplossen van problemen bij Ajax. Wat Hans Bergsma zou adviseren lijkt echter duidelijk. Zorg voor leiderschap en blijf achter je visie staan. Of Ajax hierin zal slagen, moeten we afwachten. Namens Ajax1.nl wil ik Hans heel erg graag bedanken voor het interview! We zullen zijn inzichten nemen in de verdere gesprekken. Zoon Leon wensen we veel succes toe in zijn verdere tijd bij Ajax, en in zijn latere carrière!

http://www.ajax1.nl

[Demosthenes]

Hans Bergsma hoeft niet bang te zijn te worden weggestuurd, hij mag immers niet komen. Voor zijn zoon het laatste seizoen?

De man denkt aan een speler meer op het middenveld, aan buitenspelers met een actie, volkomen achterhaald voetbal volgens het TH.

Zijn verhaal over Appie is goed om te lezen, want Trustfull had in de B1 problemen met Appie, Appie luisterde niet en Trustfull wees hem er vaak op. ik herinner me een incident dat Appie bij Excelsior uit deed alsof hij Trustfull niet had gehoord, vreemd natuurlijk, want hoe weet je dat je iemand niet hebt gehoord, als je niets hebt gehoord! Appie deed namelijk niet mee aan de grote rondo, het hoogtepunt in de trainersloopbaan van Trustfull, "alle ballen op Mirani". Melvin Vissers werd gek van het woord "restverdediging" (Sparta-uit) en speelde de wedstrijd uit als een "verplichte kür". Dat is het verschil tussen het Ajax van het TH en dat van ervoor: denk aan kunstrijden, aan de verplichte kür en de vrije oefening.

Appie stond trouwens in zijn eerste jaar/periode in de B1 soms als rechtsbuiten (ADO-uit), in de spits (Feyenoord-uit), had je weinig aan hem, maar sinds hij zijn contract tekende staat hij alleen nog maar op zijn favoriete plek. Hij past inderdaad steeds minder bij Ajax, bij Ajax hebben ze moeite met spelers die iets doen wat niet "in het rapport staat".

[zeux]

Dodelijk zinnetje:

"Dus Ajax is eigenlijk een geweldig goed bedrijf, als het om andere dingen dan voetbal gaat.”

[Yopi]

Is dit soms Dieptrode van AN? Die argumenten komen me bekend voor.

Die fysieke training is extra, de spelers maken nu meer uren. Ik vind het rare kritiek.

Appie wordt blijkbaar voorgetrokken? Dat is dan weer een pure voetballer. Maar als Appie zich fysiek niet ontwikkelt, redt hij het niet. Ik geloof direct dat Appie meer aandacht krijgt dan Leon Bergsma. Appie gaat dan ook de A-selectie halen en Leon Bergsma niet.

Blijkbaar vindt Bergsma dat spelers pas op veertien- of vijftienjarige leeftijd moeten instromen. Dan heb ik nieuws voor hem: dat is te laat. Opleidingen bij profclubs zijn intensief. Aan die intensiteit kom je niet aan met een beetje ballen op straat en bij Bal op Dak en elke week een middagje voetbalschool. Ajax scout vooral in de onderbouw, omdat het de spelers vele uren per week met de bal wil laten trainen. De achterstand van 'de rest' loopt daardoor snel op.

Eigenaardig vind ik ook de kritiek dat al bij de F'jes spelers niet op hun eigen positie mogen spelen. Elk jongetje wil de nieuwe Messi of Ronaldo worden. En de beste talentjes eisen die rol ook op bij hun amateurclubjes. Met als gevolg dat je bij de F2 elk jaar zes Messi's en zes Ronaldo's binnenhaalt. Die allemaal een vader hebben als Bergsma, een vader die vindt dat hun zoon op zijn favoriete positie moet spelen. Zo werkt het natuurlijk niet. Veel goede verdedigers zijn ooit voorin begonnen. Ajax kijkt naar talent, niet naar positie. En wie het meeste talent heeft en het meeste talent voor de posities in de aanval, komt in de aanval terecht. De Leon Bergsma's van deze wereld daarentegen verdwijnen naar achteren, die moeten blij zijn dat ze überhaupt bij Ajax zitten.

[zeux]

Dat had pa Bergsma kunnen weten, dat nu van zijn zoon gehakt gemaakt gaat worden. Zo gaat dat bij Ajax.

[Yopi]

Ik maak geen gehakt van hem, die jongen doet zijn best.

Mijn zoon was bijvoorbeeld buitenspeler toen hij kwam naar Ajax, maar werd al binnen een week als centrale middenvelder neergezet. Begrijp je? Daar gaat het dus verkeerd.

Leon was allang afgevoerd bij Ajax, als hij buitenspeler was gebleven. Daar heeft hij het talent niet voor.

(Dit gebeurde trouwens tien jaar geleden, dus met Cruijff of Jonk heeft het niets te maken. Je kunt het dus met me eens zijn.)


https://www.youtube.com/watch?v=oyWgHlvSisw
https://www.youtube.com/watch?v=KLXArpswOYM