Daar zit wat mij betreft vooral de crux. Misschien beseffen ze dat op zich wel en zijn ze goed opgeladen voor de pot tegen Nac. Maar ze raken die focus op de een of andere manier ook weer erg gemakkelijk kwijt tijdens een wedstrijd. Zoals na de 1-0 tegen H'veen. Tot de 1-0 had H'veen bitter weinig te melden, had Ajax de boel goed onder controle, zonder tot echt grote daden voorin te komen. Maar na die 1-0 verslapte alles, dachten de heren er wel te zijn, lieten de teugels veel te veel vieren en lieten zo H'veen weer terug in de wedstrijd komen met alle gevolgen van dien. En we konden om de een of andere reden niet meer goed de grip terugkrijgen. Zeker niet na een paar merkwaardige wissels van FdB. Je teleurgestelde reactie na die wedstrijd sprak boekdelen. Daar had je ze weer ...Yopi schreef:Ik neem aan dat de spelers dat beseffen. Anders is er iets grondig mis.
Zo'n terugval in een wedstrijd overkomt ons vaker. Siem had het daar na H'veen ook nog over. Dat ze na enkele zeperds met mekaar afgesproken hadden na een 1-0 door te zullen gaan voor de 2-0. Maar dat er na die 1-0 dan toch weer een soort van gemakzucht of zo in de ploeg sluipt. Nac is gelukkig H'veen niet en het is de vraag of Nac ook van zulke dips tijdens een wedstrijd kan profiteren. Toch blijf ik het tricky vinden. Ajax heeft nationaal op zich het beste (of gezien de matige concurrentie minst slechte) team, maar ze kunnen zich met die ever changing moods zo gemakkelijk zelf in de voet schieten. Het is me allemaal nog wat te labiel bij Ajax om nou al hosannah en hallelujah te gaan roepen.