Rishi schreef:Lastig hoor. Ik denk zelfs dat Ajax Shakthar zou onderschatten. Als ik mijn moeder vraag wie er wint: Ajax of Zenith Sint Petersburg dan wordt het toch echt Ajax..... en ik denk dat ezels als Urby, Wiel enz daar ook zo over denken.
Tja, 't is lastig. Hoewel ik ook veel mensen hoor die echt een extreem lage dunk van Ajax hebben. Dit weekend nog, op een familiedag.
"Tegen wie speelt Ajax morgen?"
- Tegen NAC.
"Oh, nou, dat wordt weer niks. Met hoe veel gaan ze morgen weer verliezen, denk je?"
Dat is natuurlijk overdreven en vrij onnozel, maar het is met de reputatie van Ajax wel heel slecht gesteld, onderhand. Het respect voor de naam is - in elk geval in Nederland - volledig weg. We zijn hier echt een lachertje, waarvan het kunnen nu eerder wordt onderschat dan overschat (wat ik trouwens prima vind; het biedt perspectief; in Nederland kun je die oude reputatie ook snel weer opvijzelen, trouwens). Over de grens blijven reputaties langer intact, meestal omdat ze daar niet beter weten en weinig informatie over Ajax en de Nederlandse competitie tot zich nemen.
Een trainer die Ajax uit de koker ziet komen, draait meteen zijn respectvolle praatje af: "Mooie loting, nog steeds een grote club, Cruijff, Bergkamp, Van Basten, bla-di-bla, jeugdopleiding, bla-di-bla, altijd goede aanvallende ploegen, etc." Maar ondertussen denkt 'ie: ah, Ajax, da's niks meer, die kunnen we best hebben.
Dat respectvolle praatje is namelijk in ieders belang: je dekt jezelf alvast in voor het geval je eruit vliegt, je wurmt jezelf gehaaid in de rol van underdog, je smeert Ajax een beetje stroop op de kont, je schildert de tegenstander als 'aantrekkelijk' af voor het publiek. Kortom: alle aanleiding voor maximale beleefdheid. Maar ik denk dat de tegenstander én het publiek ter plaatse daar inmiddels anders over denken. Er komt niet veel volk meer op de naam Ajax af. Wat dat betreft is er al lang iets geknakt.
Ik vind dat niet erg. Ik heb de reputatie van Ajax (het verwachtingspatroon, het gelul over 'grote naam', etc.) de laatste tien jaar in toenemende mate ervaren als dodelijk vermoeiend, een molensteen om mijn nek en een ernstig plezierbedervende factor. De pleuris ermee. Laat iedereen (bij Ajax, bij de tegenstander én in de pers) maar vinden dat Ajax een clubje van niks is. Laat de hele wereld dat gouden verleden maar vergeten (wat ik er in levenden lijve van heb meegemaakt, pakt toch niemand me meer af). Dan kunnen wij rustig bouwen aan iets nieuws, lekker genieten van een potje voetbal en gewoon blij zijn met succes. Ik hoef die reputatie niet (en de navenante 'merkwaarde' en begroting ook niet).
Als je in Nederland zegt dat je Ajacied bent, sta je twee tellen later uit te leggen waaróm in godsnaam, en wat je eigenlijk nog leuk aan die club vindt (ik moet dan het antwoord schuldig blijven en mompel iets in de trant van "tja, 't is nu eenmaal mijn club"). Ik voel me al lang niet meer supporter van een 'grote club', en mijn Ajax-gevoel is ook geen echte trots meer, als ik eerlijk ben. Eerder iets van: tja, ik weet het ook niet, maar het blijft je cluppie.
Zo is het in Nederland. In het buitenland duiken de beleefde clichés hardnekkiger op, maar is Ajax voor het grote publiek een redelijk 'blanco' naam geworden. Een club van een zekere status, zoals er een paar dozijn in Europa zijn, maar wel te pakken, als het een beetje meezit. De gemiddelde buitenlander denkt weinig bijzonders als zijn club tegen Ajax moet, vermoed ik. De gemiddelde Nederlander vindt Tottenham Hotspur of Everton een toffere tegenstander dan Benfica of Borussia Dortmund, ook al hebben die laatste twee de 'Cup met de Grote Oren' in de kast staan. Voor een buitenlander valt Ajax ook in die categorie: vier keer Europees kampioen,
so what, tegen Celtic voetballen is toffer. Het is ongeveer wat wij denken als we tegen Club Brugge, Olympique Marseille of Benfica moeten: aha, da's wel een leuke tegenstander, in elk geval geen vage oostblok-naam, maar ook geen topper, leuke stad en een tof stadion ook wel, dus eens kijken wat de uitwedstrijd kost.
Zoiets. Meer heeft het niet om het lijf.
Best. Prima. Dat Ajax geen reputatie meer heeft, doet mij geen pijn. Ik ben persoonlijk alleen maar blij dat we van die molensteen af zijn. Als je niet de macht hebt om recht te doen aan je reputatie, dan kun je 'm beter kwijt zijn.
Ik weet dat iemand Joey daar anders over denkt. Die ziet Ajax, op een bijna 'spiritueel niveau' als "iets bijzonders" en beschouwt mijn hele betoog hierboven meestal als een soort van capitulatie.
Ik vind Ajax op zichzelf niets "bijzonders" of van een andere categorie. We hebben soms
elftallen gehad die bijzonder en van een andere categorie waren, da's een ander verhaal, maar ik heb dat nooit als de norm gezien. Op de keper beschouwd is Ajax voor mij gewoon een voetbalclub, en toevallig de mijne. Ik ben op zichzelf geen supporter van een wezenlijk ander soort 'entiteit' dan een supporter van Groningen, Go Ahead Eagles of MVV. Ik heb in die zin nooit gevonden dat Ajax wezenlijk 'anders' of van een ander plan was; wij Ajacieden hebben alleen naar ontzettend goeie elftallen mogen kijken, op bepaalde momenten in de tijd.
Ik vind wel dat Ajax het hoogste moet nastreven. Maar voor mijn part doen we dat geheel zónder reputatie. Wereld, veeg die harde schijf maar schoon. Wij beginnen wel op nul. Dat vergroot alleen maar de kans dat het weer eens iets wordt, met ons.
K.
