Ajaxtalk

Marillion schreef:Dat zou wel lekker zijn zeg. En ik heb begrepen dat er ook altijd een mooi veld zal liggen. Da's natuurlijk erg belangrijk voor ons. We moeten het immers hebben van goed positiespel en dat gaat net even wat makkelijker op een goed veld.

http://www.trouw.nl
Van der Gaag en Meijer onder hetzelfde juk bij PSV

EINDHOVEN - PSV speelde vorig seizoen welgeteld één goede wedstrijd. Het op dat moment superieure Ajax werd op 6 februari van dit jaar het slachtoffer van de eenmalige opleving bij de dolende Brabanders (4-1).

Van de elf PSV'ers die destijds voor die stunt zorgden dragen er nog maar drie het rood-witte Eindhovense shirt: Wouters, Linskens en Numan. De overige acht, De Ron, Van Tiggelen, Popescu, Heintze, Koeman, Lamptey, Kieft en Kalusha zijn verdwenen. Al dan niet op gezag van Aad de Mos, die met een niets ontziende staalborstel door de selectie ging. De Haagse trainer zag het absoluut niet zitten in de formatie die hij in zijn eerste Eindhovense dienstjaar onder zijn hoede had. Het is niet mijn elftal, luidde steevast het commentaar van De Mos na de zoveelste teleurstellende prestatie.

De oefenmeester hekelde in het openbaar de technische en tactische mogelijkheden van de spelers. “Ik ben hier niet begonnen op nul, maar op min-tien”, zei De Mos, die weinig zag in de aankopen (Meijer en Ingesson) van zijn voorganger Hans Westerhof. Zelf kocht hij Lamptey en Van Ankeren, twee miskopen van de eerste orde. Dit seizoen kreeg De Mos (47) de vrije hand in de samenstelling van een nieuwe ploeg. Na de grote schoonmaak mocht hij voor ruim 25 miljoen gulden investeren. Opzienbarende prestaties bleven tot nu toe uit, met de uitschakeling in de UEFA Cup tegen Bayer Leverkusen als dieptepunt.

Morgen komt Ajax op bezoek en in Eindhoven wordt met angst naar die confrontatie uitgekeken. In de eerste maanden van dit seizoen bleek dat De Mos zijn boodschappenlijst nogal onevenwichtig had samengesteld. Hij had zijn blikken vooral gericht naar de schappen met aanvallend ingestelde spelers, afgezien van de vaste reserve Vampeta en de twee doelmannen Menzo en Waterreus. Met als gevolg dat het in verdedigend opzicht bij PSV harder rammelde dan in een knikkerzak. Na zes competitie-duels heeft PSV meer tegentreffers moeten incasseren dan de twee traditionele concurrenten voor de landstitel, Ajax en Feyenoord.

Erkennen

De Mos is inmiddels bereid dat te erkennen. “Wij hadden voor het seizoen als optie de verdediging Faber-Wouters-Popescu-Van Mol”, zei de trainer gisteren op De Herdgang, het trainingscomplex van PSV. “Door verschillende oorzaken vielen Faber, Popescu en Van Mol weg. Het maakt dan niet uit of jij of ik de trainer ben, maar wat moet je dan?” Kopen, vond De Mos. De stopper Valckx kwam en voor de linkerkant heeft de Hagenaar inmiddels zijn oog laten vallen op de Ajacied Kreek. “Ik heb begrepen dat Ajax wil meewerken”, aldus De Mos, die niet uitsluit dat er voor de rechterkant ook nog iemand wordt aangetrokken. In dat verband wordt de naam van de Utrecht-speler Vierklau veelvuldig genoemd.

Mitchell van der Gaag denkt er zo het zijne van. Sinds de komst van De Mos naar PSV heeft de verdediger al een groot aantal teleurstellingen moeten verwerken. Door het vertrek van Van Tiggelen en (later) ook Popescu hoopte Van der Gaag aanspraak te kunnen maken op de positie van voorstopper. Mis. Na terugkeer uit Mexico hoorde hij dat PSV Valckx had gekocht. “Tsja, dat was even slikken”, herinnert Van der Gaag zich het moment dat hij van die tijding op de hoogte werd gesteld. De kopsterke verdediger vindt dat PSV de centen voor Valckx beter in de zak had kunnen houden. “Tegen Heerenveen (de rentree van Valckx, red.) ging het niet beter dan in de voorgaande wedstrijden. Zonder dat ik personen wil aanvallen, maar voor hetzelfde geld hadden we met 3-0 achter gestaan.”

In het duel tegen de Friezen viel Van der Gaag in de tweede helft in als linksback, de zoveelste op rij dit seizoen. Op die positie ziet de oosterling, die vandaag zijn 23ste verjaardag viert, zijn toekomst bij PSV niet. “Het is ook niet de bedoeling dat ik op links ga spelen”, refereert Van der Gaag aan de recente belangstelling voor Kreek. Hij baalt van de huidige situatie, maar wil er niet veel over zeggen. De bescheiden Van der Gaag vindt dat hij niet in de positie is om een grote mond op te zetten. “Miskend, nee, zo voel ik mij niet. Als ze me maar waarderen, dan is het goed”. Op de vraag of dat laatste ook het geval is, haalt hij vragend de schouders op.

Ook over zijn relatie met De Mos doet Van der Gaag er het zwijgen toe. “Sinds hij er is, zit ik niet in een lekkere positie”, is het enige wat hij er over zegt. Het heeft in zijn ogen ook geen zin de problemen van het vorige seizoen weer op te rakelen. In de eerste negen wedstrijden van de afgelopen competitie kwam Van der Gaag niet aan de bak, ondanks het feit dat Van Tiggelen met een blessure tobde. “Ik heb toen toch nog 22 wedstrijden gespeeld, dus wat dat betreft viel het nog alleszins mee. De situatie is nu iets beter. Toen zat ik niet eens bij de selectie, terwijl ik nu al viermaal heb meegedaan. In de voetballerij is niets te voorspellen. Ik wacht voorlopig maar af.”

Van der Gaag heeft zichzelf geen deadline gesteld. De helft van zijn driejarig contract zit er nu op, maar plannen om de schaar in de verbintenis te zetten heeft de geboren Brummenaar absoluut niet. “Na verloop van tijd zal ik tot de conclusie komen of ik hier happy ben of niet”, vertelt Van der Gaag in het clubhuis op De Herdgang. “Ik heb geen tijdslimiet gesteld. Op trainingen en tijdens de speeltijd die ik krijg moet ik proberen af te dwingen dat zij niet om mij heen kunnen. Die motivatie heb ik nog. Natuurlijk is het onbevredigend dat ik niet vaak speel, maar het leven draait door. Ik heb niet de drang om weg te gaan. Misschien komt dat nog of misschien wil de club mij straks wel kwijt.”

Anderhalf jaar geleden was Van der Gaag op een haar na rond met Feyenoord. Omdat de Rotterdamse club geen clausule in het contract wilde opnemen, koos de door zijn vader Wim geadviseerde Mitchell voor het rood-wit van PSV. Spijt van die beslissing heeft hij nooit gehad, ondanks de ketting waar De Mos hem in Eindhoven aan heeft geketend.

Op bijna hetzelfde moment dat Van der Gaag zich voor drie jaar bond aan PSV, kwam Erik Meijer van MVV naar de lichtstad. En de Limburger zit op dit moment in hetzelfde schuitje als Van der Gaag. Na het vertrek van Kieft rook Meijer zijn kans voor de spitspositie. Ook hij rekende zich te vroeg rijk. PSV kocht Ronaldo en Nilis en Meijer wist zich weer een vaste klant op de reservebank.

Frustraties

Evenals Van der Gaag mocht Meijer afgelopen zaterdagavond invallen tegen Heerenveen. Hij scoorde direct 2-1 en met een gebalde vuist sloeg hij de frustraties van zich af. Want ook Meijer baalt ervan dat hij zo weinig aan spelen toekomt. In de winsterstop gaat de ex-MVV'er de balans opmaken van de anderhalf jaar dat hij bij PSV bezig is. “De club wil mij niet kwijt”, weet Meijer, die destijds ook in de belangstelling stond van VfB Stuttgart. “Dat is natuurlijk een goed teken, maar aan de andere kant wil ik gewoon voetballen. Nu val ik tussen de wal en het schip. Ik speel niet in het eerste en niet in het tweede en dat vind ik niet fijn.”

De fysiek sterke spits beschouwt zichzelf niet als een miskoop. “De oorzaak dat het niet lukt is een combinatie van factoren”, meent Meijer, die het verder prima naar zijn zin heeft bij PSV. “Het ligt deels aan mijzelf, deels aan de trainer en deels aan het systeem.” Een tussentijdse transfer sluit Meijer niet uit, hoewel hij beseft dat de transfersom voor veel clubs een grote drempel zal zijn. “PSV heeft een flink bedrag voor mij betaald en daar willen ze natuurlijk een groot gedeelte van terugzien.” Mede op aandringen van zijn vriendin koos Meijer destijds voor PSV (ook VfB Stuttgart had serieuze belangstelling), maar een buitenlands avontuur ziet hij inmiddels ook wel zitten. “Ach, Europa is zo klein geworden.”

Optimisme

Uit de training van gisterochtend mochten Van der Gaag en Meijer de hoop putten dat zij morgen tegen Ajax allebei deel uitmaken van de basis. Dat optimisme had bij beide spelers al postgevat, hoewel De Mos helemaal niets wilde zeggen over de opstelling èn de tactiek voor de wedstrijd tegen de kampioenen uit Amsterdam. Zeker is in ieder geval dat Van Mol, Vink en Hoekstra met blessures aan de kant zullen blijven. In de wandelgangen werd gespeculeerd dat Meijer samen met Ronaldo in de aanval zou beginnen, met daarachter het middenveld Numan, Linskens, Nilis en Pahlplatz. In de achterste linie zou Van der Gaag centraal in de verdediging gaan spelen met Wouters, met Valckx op links en Prommayon op rechts. Op die speculaties ging De Mos niet in. “We hebben vorig jaar laten zien hoe het moet”, zei de trainer. Een herhaling van dat succes komt voor De Mos niet ongelegen. Frank Arnesen heeft zich laten ontvallen dat De Mos een nieuw contract bij PSV nog moet verdienen. Alleen een landstitel kan zijn huid redden, want dan kan PSV volgend jaar alle gedane investeringen terugverdienen in de Champions League. In Eindhoven moet De Mos nog steeds bewijzen dat hij 'een garantie voor succes' is.

http://www.trouw.nl

Van Gaal behaalt vooral tactische zege op PSV

EINDHOVEN - Vorig seizoen waren de PSV'ers oud en afwachtend, de Ajacieden als altijd gretig en werd het in het Brabantse voetbalpaleis 4-1 voor PSV. Nu zijn de PSV'ers een stuk jonger, de Ajacieden iets minder gretig en staat er ineens 1-4 op het bord. Het hadden er voor Ajax gisteravond ook acht kunnen zijn.

Voor Louis van Gaal moet het om meerdere redenen één van zijn mooiste triomfen als coach van Ajax zijn geweest. Ook onder zijn leiding was het in hoofdzaak mis gegaan bij PSV. “Dat was niet altijd terecht, want meestal speelden we goed voetbal.” Om de bijna vaste nederlaag bij PSV te verhinderen, had Van Gaal maar eens gebroken met zijn opvatting dat altijd voor honderd procent van het eigen, vaste spel moet worden uitgegaan. De jonge spits Kluivert ging er af, waardoor Ronald de Boer weer in de aanval kwam te staan. Op het gevaar af dat Van Gaal nu nog eigenwijzer zal worden, nog nadrukkelijker overtuigd zal raken van zijn eeuwige gelijk: zijn tactische variant mocht als een meesterzet worden gekenmerkt. “Een man meer achter de bal”, zo kon de wissel Kluivert/De Boer worden samengevat. PSV keek er van op, want de in de lucht sterke, over de grond kwetsbare en voor dit topniveau te trage Van der Gaag had zich geprepareerd op een duel met Kluivert. Op de beweeglijke en in de kleine ruimte zo behendige De Boer kreeg hij geen vat. Het aanvallende deel van de tweeling werd zelfs de absolute uitblinker bij Ajax, dat intussen een klasse apart lijkt te worden in de Nederlandse competitie.

De club, die altijd op alle mogelijke manieren uitstraalt de beste te zijn, heeft het positiespel op een fantastische manier onder de knie. Alle ingrediënten voor een nieuwe topploeg lijken aanwezig te zijn: techniek, bluf, scorend vermogen, routine en vooral de groei naar tactische volwassenheid. In dat laatste proces gaat hopman Van Gaal langzaamaan een standbeeldje, of toch minstens het erelidmaatschap verdienen. Louis komt soms gruwelijk irritant over, maar dat hij een topcoach is, staat nu wel vast. Hij heeft greep op de ploeg, zijn teambuilding verzekert de club er bijvoorbeeld van dat geen onrust brengende interviews meer worden afgescheiden door het personeel en bovenal heeft hij het vertrouwen van de spelers, want die zet hij op de juiste plaatsen en tevens op het winnende spoor.

De triomf van Ajax was gisteren voor Van Gaal ook zo belangrijk, omdat hij zijn PSV-collega Aad de Mos genadeloos aftroefde. De Haagse bluffer ging in feite af. Nog kort voor de aftrap stond bij De Mos de Limburger Zenden links in de aanval. Eén minuut voor het begin kwam er een andere Limburger in, Meijer. Het was een flauwekulletje, dat via de ongeschreven erecode in trainersland als ordinair wordt beschouwd. “Het is legaal”, zo bleef de winnende coach ook na afloop beschaafd, “maar ik heb dit nog nooit gedaan.” De Mos lust er juist wel pap van. Hij, het voetbaldier, is dol op een koud oorlogje met zijn collega's. Die trekjes en ook zijn houding ten opzichte van de spelers, kunnen de voormalige onderwijzer nog gaan opbreken. Zelden zal Aad de Mos zo'n vijandelijke sfeer bij een thuiswedstrijd van zijn club hebben meegemaakt. Het Brabantse publiek, doorgaans goedmoedig, heeft de buik vol van deze trainer. “Guus-je Hid-dink”, klonk het bij herhaling vol dreiging vanaf de tribunes. Hoe de leiding van PSV hier verder op reageert is nog de vraag. De Mos moet in ieder geval niet denken dat de dienst doende trainer-coach heilig is bij PSV. Vraag dat maar aan Guus Hiddink en Bobby Robson. Voorzitter Bill Maeyer heeft voor het begin van dit seizoen al duidelijk laten weten dat De Mos nu maar eens gauw moet presteren met de nieuw bijeen gekochte ploeg.

Over die koopzucht van Philips deden de Amsterdamse aanhangers gisteren de gehele avond hatelijk. In hun stad is het jennen uitgevonden, dus het was een eenvoudig avondje. De vocale hits waren bij toerbeurt: 'En Kluivert kostte niks', 'En koop er nog maar twee, drie, vier, vijf, zes, tien', 'Kreek is niet te koop'. Vergeten waren deze Ajacieden dat PSV de laatste tien jaar zes keer kampioen is geweest en Ajax maar drie maal. Die reeks successen lijkt niet meer te bestaan voor PSV; natuurlijk nog wel bij de weggestuurde routiniers Van Tiggelen, Koeman, Van Aerle en Heintze. Die jongens moesten weg en worden al maanden lang op een volstrekt ondermaatse manier vervangen door spelers als Prommayon, Van der Gaag, Dirkx, Faber, Fuchs en Van Mol. Libero Wouters moet dit spul op de rails zien te krijgen, maar dat is zo'n onmogelijke opgave dat hij zelf ook nauwelijks nog een goede wedstrijd speelt. Gisteren was zijn frustratie tegen de club waar Van Gaal hem ooit door een plaats links op het middenveld in de gordijnen en naar Bayern München joeg zo groot, dat hij zich met slechte overtredingen tegen Litmanen en Davids afreageerde. Het kwam hem op een gele kaart te staan.

Zoals tegen Bayer Leverkusen al was te zien, ligt PSV's problematiek hoofdzakelijk in de laatste linie. Men kreeg gisteren haast medelijden met Prommayon. Van Vossen zette hem weg als de eerste divisiespeler, die hij tot voor kort bij Eindhoven was. Van der Gaag kon verder dus Ronald de Boer niet aan en de net aangetrokken Valckx is wel een goede centrumverdediger, maar niet de linksback die hij gisteren tegen George moest spelen. Valckx was zo in de war door die positiewissel dat hij met een domme terugspeelbal de derde goal van Ajax in een kwartier tijd veroorzaakte. Menzo zag er bij die goal van Seedorf niet zo sterk uit. Ook bij de 0-1 van Ronald de Boer was de reactie zwak van de ex-Ajacied. Na afloop was Menzo zo ontgoocheld, dat hij een fotograaf een muilpeer verkocht.

Het waren allemaal defensieve flaters die PSV bij de doelpunten sloeg. Ook 0-2 was er eentje, die men in de top maar zelden ziet. In het zestienmetergebied hadden George en Davids zowaar alle tijd voor hun kunststukjes. De vierde Ajax-treffer werd tenslotte met een kunststoot van Van Vossen geboren, nadat Prommayon weer eens te kijk was gezet. Die goal viel in de 49ste minuut, vorig seizoen had de al weer vergeten huurling Lamptey in de 49ste minuut tegen Ajax de vierde voor PSV gemaakt.

Het tactisch strijdveld overziend, was de overmacht van Ajax enorm. Alle (!) onderlinge duels vielen in Amsterdams voordeel uit: Rijkaard/Meijer, Reiziger/Ronaldo, Frank de Boer/Pahlplatz, Seedorf/Numan, Davids/Linkskens, Litmanen/Wouters-Nilis, Ronald de Boer/Van der Gaag, George/Valckx, Van Vossen/Prommayon. Kwam bij dat de ene routinier als vrije man (Blind) onnoemelijk veel meer inbreng had dan de andere, wegens Litmanen maar half-vrije man (Wouters). En De Mos maar denken dat hij met zijn grapje Zenden/Meijer aan de weg kon timmeren. Hij zal nog vaak aan die ongein worden herinnerd.

Roda snakt naar erkenning
'Een avondje Kerkrade zou Advocaat de ogen kunnen openen'

KERKRADE - Zou Dick Advocaat een autokaart van Nederland bezitten? Roda-coach Huub Stevens sprak er zaterdagavond, na de zege van zijn ploeg tegen NEC (3-1) zijn twijfels over uit.

De prestaties van de Limburgers liegen er dit seizoen niet om. Met twaalf punten uit acht wedstrijden mocht Roda zich dit weekeinde zelfs een etmaal lang koploper van de eredivisie noemen. Een positie waar Stevens zich niet over verbaast. “We zijn meer volwassen, degelijker geworden”, vindt hij. “Vorig jaar hadden we vaker te maken met ups en downs.” Het steekt de ex-PSV-speler, dat er zo weinig aandacht is voor de voetballers buiten het kleine circuit van de drie topclubs. Een reis naar Kerkrade had de ogen van Oranje's technisch leider kunnen openen, betoogt hij. Dat Van Gobbel en Reiziger deel uitmaken van de nationale selectie is prima, “maar”, vraagt Stevens zich af, “zou Advocaat bijvoorbeeld op de hoogte zijn van de vorderingen van Senden? Die zit het hele seizoen al op een constant hoog niveau.”

De rechtsachter van Roda speelde ook zaterdag naar behoren; hij liet verdedigend geen steken vallen en verraste Brookhuis in de eerste helft met een keihard afstandsschot. De paal bood de NEC-doelman uitkomst. Stevens noemde Senden in het bijzonder, maar had moeiteloos vijf andere namen naar voren kunnen schuiven. De trainer heeft, als zijn groep weer compleet is - Babangida mag deze week de looptraining hervatten - een luxeprobleem. Voor vertrouwde gezichten als Vanderbroeck, Van Hoogdalem, Trost en Derksen kan een basisplaats op de tocht komen te staan.

De defensie moet - met de reeds genoemde Senden en met Atteveld en De Kock in het centrum - als een van de beste in de eredivisie beschouwd worden. In de frontlinie was er zaterdag een hoofdrol voor Iwan (Stevens: “Ook de Poolse bondscoach zou hier zijn licht eens moeten opsteken”) en op het middenveld steunde de Kerkraadse ploeg wederom op het nuttige werk van Doomernik en Van de Luer. Vooral de laatste heeft onder Stevens aan kwaliteit gewonnen. Van een onvermoeibare draver, die zichzelf nogal eens voorbij placht te lopen, is Van de Luer uitgegroeid tot de man die in het veld voortdurend de bal opeist en vervolgens de lijnen uitzet. Naast zijn enorme actieradius en zijn overzicht, sprong tegen NEC zijn perfecte trap in het oog. Vooral bij dode spelmomenten bewijst Van de Luer regelmatig zijn waarde. Zo ook zaterdag. Twee van de Kerkraadse goals werden voorafgegaan door een lange trap van de uitblinker van de avond.

Het is eigenaardig, dat de reeds 29-jarige speler nooit serieus in beeld is gekomen bij een gerenommeerde ploeg. Jan Reker probeerde hem ooit als jeugdig talent in te lijven bij PSV, maar zag MVV net iets alerter reageren. Dat moment was in hoge mate bepalend voor de carrière van de Limburger. “Wie eenmaal in Limburg zit, komt nooit meer weg”, is de verzuchting van Van de Luer, die in de vijf jaar bij MVV geleidelijk wegkwijnde en tenslotte zelfs overwoog een overschrijving naar de amateurs aan te vragen.

Investering

Op dat moment kwam Nol Hendriks in beeld. De rijke peetoom van Roda zag wel wat in de blonde draver en vond een investering van een ton verantwoord. Van de Luer: “Ik heb daarom een zwak voor Hendriks, al moet ik bekennen, dat ik hem de afgelopen negen jaar ook vaak vervloekt heb.” Van de Luer weet dat hij nog enkele jaren te gaan heeft en is toe aan een 'klapper'. “De mogelijkheden waren er”, verkondigt Van de Luer. “Er heeft een paar keer een overgang naar België ingezeten en ook Sochaux wilde mij hebben. Maar zodra Hendriks lucht krijgt van een eventuele overgang, gaat de vraagprijs met tonnen tegelijk omhoog.”

Van de Luer zal daarom voorlopig zijn tijd in Kerkrade moeten slijten en Roda kan daar zijn voordeel mee doen. Van het zwakke NEC kreeg het dit weekeinde weinig weerwerk. In de eerste minuten had Roda JC al ruim afstand kunnen nemen. De tegenvallende Graef schoot echter naast en ook Huiberts kon zijn kopbal niet de juiste richting meegeven.

NEC had het hoofd er niet bij, de ploeg van Stevens gebruikte juist bij voorkeur het koppie. De gehele Limburgse produktie kwam met het hoofd tot stand. Nadat Anton Janssen de gasten onverdiend op voorsprong had gebracht - hij profiteerde van het enige misverstand in de Limburgse defensie - en Van Eijkeren zelfs een kans op 0-2 had laten liggen, raakte Roda JC pas goed op drift. NEC, dat door het vertrek van Van Wonderen en Van der Weerden nogal aan voetballend vermogen heeft ingeboet, kon niet veel meer doen dan meedraven en kwam niet één keer meer voor het doel van Hesp.

Het Limburgs offensief leidde nog voor de rust tot drie doelpunten. Van de Luer legde de bal bij een corner op het hoofd van de volkomen vrij staande De Kock, Senden bediende Huiberts op maat en Van Galen kon door het centrum inkoppen na een vrije trap van - weer - Van de Luer.

NEC-trainer Kees van Kooten zag zijn ploeg op de cruciale momenten tekort schieten. “Dan missen we net 'een beetje' organisatie, 'een beetje' agressiviteit. We moeten 'een beetje' meedogenlozer worden en af en toe een flinke roei uitdelen. Dat het te lieve NEC in de tweede helft zelfs niet meer toekwam aan een wanhoopsoffensief, weet Van Kooten vooral aan de afwezigheid van Jeffrey Kooistra: “Die kan dingen doen, waar De Kock gek van wordt. Dan gaat hij echt niet steeds mee naar voren.”

Boabdil schreef:Euh, combi?

Volgens mij had je in die tijd geen verplichte combi's.

http://www.trouw.nl

Heerenveen niet bestand tegen Ajax


AMSTERDAM - Confrontaties tussen Ajax en Heerenveen zijn nimmer kleurloos. De duels lijken garant te staan voor spektakel in goals. De vijfde ontmoeting tussen beide teams in de eredivisie vormde geen uitzondering: 5-1. Het was dan ook het duel tussen de beste aanval (Ajax met 22 voor) en de slechts verdediging (Heerenveen met 20 tegen).

Ajax-SC Heerenveen. Lang, heel lang leefde dit duel slechts in de herinnering. Het ging dan om de wedstrijd Heerenveen-Ajax in de kampioenspoule van 1950. Ajax leidde met 1-5, maar ging uiteindelijk met 6-5 onderuit, nadat de beroemde Frieze zoon Abe Lenstra het op zijn eigenzinnige heupen kreeg. De titel ging naar geen van beide. Limburgia werd kampioen.

De kans op revanche liet dertien jaar op zich wachten. In 1963 verloren de Friezen in de eerste ronde van het toernooi om de KNVB-beker thuis van de Amsterdammers pas na verlenging: 2-3. In het seizoen 1990-91 mocht Heerenveen zich als eerste ploeg uit Friesland eredivisionist noemen. Het leek alsof de twee ploegen voor elkaar waren gemaakt, want de confrontaties tussen Heerenveen en Ajax waren vanaf dat moment nimmer kleurloos, soms zelfs memorabel. Ajax won beide ontmoetingen. Uit met 4-1 en thuis met 4-0. Heerenveen degradeerde aan het einde van de rit. In het seizoen 1992-'92 ontmoetten de clubs elkaar in de bekerfinale in De Kuip. De sfeer deed Engels aan en Ajax zette de offensieve tegenstander na een aantrekkelijke partij met 6-2 opzij. In de volgende voetbaljaargang, 1993-'94, maakte Heerenveen een come-back op het hoogste niveau. Ditmaal stond de confrontatie zelfs driemaal op de kalender. In de derde ronde van het bekertoernooi stond het na een waanzinnige 90 minuten 8-3 voor Ajax.

De competitiewedstrijd werd opnieuw simpel gewonnen door de bezoekers: 1-4. De return, op 1 mei 1994, was bijzonder. In een uitverkocht Olympisch Stadion klopte Ajax Heerenveen moeizaam (2-1). De twee punten waren echter goud waard. Zij betekenden het landskampioenschap voor Ajax.

Ajax is dit seizoen taktisch volwassen geworden. De ploeg van technisch directeur Louis van Gaal beheerst niet langer slechts één stijl. Behalve een concept dat volledig op de aanval is gericht, is Ajax nu ook in staat een wedstrijd 'dood' te maken (Casino Salzburg). éf in bepaalde fasen volledig te controleren (PSV).

In de ontmoeting met Heerenveen werd weer voor de vertrouwde huisstijl gekozen. De bezoekers, die het PSV onlangs één uur lang heel moeilijk maakten, hadden geen passend antwoord op het uitgekiende positiespel en de vloeiende combinaties. Ajax speelde weer in de vertrouwde combinatie.

Ajax kwam na een kwartier spelen op voorsprong. Aanvoerder Danny Blind tikte een vrije trap opzij, waarna Frank Rijkaard uithaalde. Heerenveen-keeper Carlo L'Ami verkeek zich volkomen op het schot: 1-0. Tien minuten later zette George voor en Litmanen tikte de bal binnen. Het was pas de tweede competitietreffer van de Fin. De aanval die na 32 minuten aan Ajax' derde treffer vooraf ging was bijzonder fraai. Via George en Ronald de Boer kwam de bal bij Blind. De aanvoerder koos meteen voor de diepte en bediende Litmanen, die opnieuw succesvol was.

De tegenstoten van Heerenveen waren sporadisch en zonder veel venijn. Het trio Echteld, Polly, Regtop, anderhalve week geleden een plaaggeest voor de rammelende defensie van PSV, had zelden iets in te brengen.

In het tweede bedrijf speelde Ajax minder vloeiend. Heerenveen was vaker in balbezit en kreeg kort na rust een goede kans. Polley stuitte echter op een geconcentreerd spelende keeper Van der Sar. In de 70e minuut nam Ajax verder afstand. Na een corner van George kopte Kluivert feilloos in. Vier minuten later deed Heerenveen iets terug. Een afstandsschot Van Oosterveen ging midden tegen het net: 4-1. In de slotminuut bepaalde Kluivert de eindstand op 5-1. Johan Hansma van Heerenveen kreeg tweemaal geel van scheidsrechter Ab Schuurmans en kon inrukken. Ajax speelde de laatste acht minuten eveneens met tien man, omdat Blind met een oude enkelblessure de kleedkamer opzocht.