gejat van:
http://hetiskoers.nl/2013/koersen-onder-de-radar/
Koersen onder de radar
14/07/2013 AT 12:00 PM MATTHIAS VANGENECHTEN
Tijdens de Tour lijkt er enkel in Frankrijk gekoerst te worden. Als u met die overtuiging leeft: mispoes! Tegelijkertijd wordt elders in de wereld voor op zijn minst even grote belangen gefietst. Koersen die onderschat worden en door het mediacircus Tour geen aandacht krijgen. Wedstrijden die westerse WorldTourploegen en ProContinentale ploegen maar al te graag aan zich laten voorbijgaan omdat ze er toch niet zouden kunnen volgen. Met als gevolg dat alle renners die ginds niet kunnen volgen aan de Tour willen meedoen en dat de Tour een hoge status heeft gekregen. Met andere woorden: de Tour is zwaar over het paard getild. Niet dat we geringschattend willen doen over de prestaties van de Nederlanders, maar de Tour zal in uw achting dalen nu u weet dat elders in de wereld het neusje van de wielerzalm het tegen elkaar opneemt en u maar zit te kijken naar de Tour de France. Arme u.
Terwijl de Tour menig wielerliefhebber voor de buis gekluisterd houdt, wordt er in Roemenië de Sibiu Cycling Tour gereden, een 2.1 wedstrijd. Om u een gedacht te geven, dat is hetzelfde niveau van etappewedstrijden als de prestigieuze Ster ZLM Tour en de nog meer prestigieuze Driedaagse van West-Vlaanderen. Terwijl er de jongste tijd vaak wedstrijden worden geschrapt omwille van financiële problemen, is de Sibiu Cycling Tour relatief nieuw. In haar derde jaargang nu is ze voor het eerst een profwedstrijd. Als ze zo blijft verder doen, is ze in 2017 WorldTour, als die dan nog bestaat natuurlijk en niet vervangen is door de Bakkalacup.
De belangrijkste wielerwedstrijd in een seizoen op Roemeens grondgebied startte vorige donderdag en eindigt vandaag. En daar rijdt schoon volk rond. Al moet een mens in deze context oppassen met het gebruiken van het begrip ‘schoon’. Dat een renner met een erelijst als Davide Rebellin afzakt naar Roemenië zet het prestige van deze Roemeense rittenkoers extra in de verf. Rebellin koerst er tegen klinkende namen als daar zijn Stefan Schumacher en Constantino Zaballa. Maar goed, de Sibiu Cycling Tour is vooral toch maar een uitwijkmogelijkheid voor renners die niet willen of mogen deelnemen aan de Tour of Qinghai Lake. Een rondje fietsen in China van twee weken.
China, het land van de rijzende zon en van de vallende smog. En dus ook het land van de Tour of Qinghai Lake en voor een verdwaalde Ier aan het hoofd van een wielerbond ook het land van de Tour of Beijing. De Tour of Qinghai Lake is een 2.HC wedstrijd, een niveau hoger dan de Sibiu Cycling Tour en van dezelfde orde als het Critérium International of de Ronde van België. En daar valt dus een pak punten te verdienen. En dat hebben een hoop Kazakken en Iraniërs maar al te goed begrepen.
Na één week Tour of Qinghai Lake heeft de Chinese wielertoeschouwer zich niet verveeld. Nu de renners er morgen toe zijn aan een welverdiende rustdag, maken we een eerste balans op. Niet alleen waren er de twee sprintzeges van Sacha Modolo, een Italiaan die enkel overwinningen boekt in juli, augustus en september, de hegemonie van Kazakken en Iraniërs maakt duidelijk dat er in Azië op een andere dimensie wordt gefietst dan in Europa. Dat na één week een Italiaanse topper als Filippo Pozzato op meer dan 48 minuten staat en we de eerste renner uit een WorldTourploeg op plaats 13 moeten vinden, zou ons in Europa wat nederiger moeten maken. Oké, er doet maar één WorldTourploeg mee, maar dat is enkel maar omdat de 18 andere niet durven komen.
En gelukkig dan nog dat ze bij Lampre Damiano Cunego in de Tour hebben laten starten. Daar valt het niet zo op dat hij er voor spek en bonen bij rijdt. Of hij moest de Nederlandse kampioen proberen te volgen. In China zou hij ongetwijfeld in de derde rit met Mustafa Sayar hebben moeten opgeven. Anderzijds, de Cunego van 2004 zien we wel in staat om mee te bikkelen voor een vijftiende plaats. Ook het algemeen klassement wijst erop dat het Aziatische wielrennen het wielrennen in Europa aan het overtreffen is. In de top 9 staan vijf Iraniërs en vier Kazakken. De eerste Europeaan staat pas op plaats 10. Ach Chris Froome, Samad Poorseyedi is de heerser van het moment!
De zevende etappe in de Tour of Qinghai Lake was ongetwijfeld de mooiste. In de top 14 eindigden zeven Iraniërs, zes Kazakken en één Spanjaard die dan ook nog eens de zoon is van een ex-ploegleider van Kelme. En nummer 15 is een renner van Vini-Fantini. Nu ja. De Kazak Yevgeniy Nepomnyachshiy, gebuisd bij Astana en nu in de continentale ploeg van Astana verzeild geraakt, won de etappe voor Poorseyedi die hiermee wel leider blijft. Zoals het een echte grote ronderenner betaamt, heeft Poorseyedi niet het meest onbesproken verleden. In 2011 werd hij na zijn ietwat verrassende zege in de Ronde van Iran betrapt op epo. Op Contadoriaanse wijze werd hij uit de uitslag van deze Ronde van Iran geschrapt en op Contadoriaanse wijze slaat hij meteen na zijn schorsingsperiode weer toe. Sinds 1 juli uit schorsing, een kleine week later wist hij immers alweer de leiding te grijpen in de Tour of Qinghai Lake.
Een andere Iraniër bovenin het klassement is Rahim Ememi. Derde in deze zevende etappe en vierde in het algemeen klassement. In 2011 werd hij vierde in de Ronde van Iran. En hé kijk, wat een toeval. Op hetzelfde moment dat zijn ploegmaat Poorseyedi positief testte op epo, testte Ememi postitief op clenbuterol. Zijn biefstukkenverhaal kwam niet zo geloofwaardig over en kon net als Poorseyedi weer op de fiets vanaf 1 juli jongstleden. De arme stakker zijn vierde plaats in de Ronde van Iran werd hem ook nog eens afgenomen. Nog drie Iraniërs waren hetzelfde lot beschoren die Ronde van Iran. Helaas voor hen was er nog geen ploeg zo clement om deze smaakmakers voor de Tour of Qinghai Lake een contractje te geven.
Poorseyedi greep de leiderstrui na een duoaanval met zijn 20-jarige ploeggenoot Amir Kolahdozhagh. Zij hielden met hun tweetjes het peloton op een kleine minuut. Naast de mooie prestaties van dit Tabriz Petrochemical Team vallen vooral de sterke collectieve prestaties op van het Continental Team Astana, daar waar de nieuwe Vinokouroven en Kasheckins worden gefabriceerd. Met vijf bij de eerste 14 in de zevende etappe, de lastigste etappe van de eerste week. Zij houden wonderwel wél stand tussen al het Iraanse geweld. De beste renners van Astana 2 verzeilen ooit bij de WorldTourploeg van Astana.
De zesde Kazak in het hele onderonsje is ex-Telekommer Andrey Mizourov. Intussen 40 lentes oud. Maar klimmen en tijdrijden kan hij nog steeds als in zijn hoogdagen. Anders word je niet Kazaks kampioen tijdrijden, voor Astanarenner en geen sukkel in het tijdrijden Aleksandr Dyachenko. En rijd je de nummer zes van het WK tijdrijden 2012 Dmitriy Gruzdev niet op meer dan zes minuten. Vorig jaar zette Gruzdev in het Kazaks nationaal kampioenschap tijdrijden Mizourov nog op een kleine vier minuten. Misschien zegt dat ook iets over Gruzdevs WK tijdrijden vorig jaar. Maar wat zeker is, is dat Mizourovs overstap naar de Turkse ploeg Torku Şeker Spor hem zeker geen windeieren heeft gelegd.
Of u deze Turkse ploeg van ergens kunt kennen? Jazeker.
Het is tevens de ploeg van Mustafa Sayar, glorieus eindwinnaar van de Ronde van Turkije. Maar wanneer komt er nu een positieve EPOtest van hem naar buiten? Wij voorspellen het even voor u: deze week. Want het was toch zeker dat hij aan het verboden snoepgoed heeft gezeten? Het hele twitterende peloton nagelde hem aan de schandpaal. Sayar heeft de pech dat de Ronde van Turkije niet tijdens de Tour wordt verreden, dan valt zoiets minder op. Sayar vertoonde immers enkele significante gelijkenissen met de Bulgaarse taxichauffeur Gabrovski die vorig jaar de Ronde van Turkije won. Behalve dat dat verrassend was, reden ze voor dezelfde ploeg en hanteerden ze beide een Bert Grabschversnelling wanneer het bergop ging. De positieve test van Gabrovski kwam vorig jaar naar buiten op 18 juli. In dat opzicht zou het niet meer te lang mogen duren in het geval van Sayar.
Sayar, glorierijk winnaar van de Ronde van Turkije, deed ook mee in de Tour of Qinghai Lake. Deed, de eerste twee etappes reed hij uit. In rit 1 eindigde hij in dezelfde tijd als winnaar Sacha Modolo, in de tweede rit moest hij bijna 21 minuten toegeven. Een mens zou er voor minder de brui aan geven. Maar intussen heeft Sayar wel een zakje punten. Jammer genoeg voor hem heeft hij die punten behaald in een koers die de nodige aandacht krijgt. En waar bij zijn op zijn zachtst gezegd opmerkelijk sterke prestaties vraagtekens werden geplaatst.
Net als Sayar rapen de Iraniërs en Kazakken, die de rest van het deelnemersveld in China naar huis rijden, een boel punten op. Naast in de WorldTour vallen er ook punten te vergaren in Continentale Circuits als de Asia Tour en de Europe Tour. Aan het eind van het seizoen zijn punten in de Europe Tour en de Asia Tour iets waard op de transfermarkt. In 2011 won Mahdi Sohrabi praktisch alles in Azië. Dit leverde hem een transfer op naar Lotto-Belisol dat met diens transfer en diens puntenzakje zich verzekerde van behoud in de WorldTour terwijl het voor enkele andere ploegen bang afwachten was. Voor WorldTourploegen telt dus – onbegrijpelijk genoeg – niet de stand in het ploegenklassement aan het eind van het seizoen. Door in Azië te gaan shoppen, kunnen ploegen ondermaats presteren en toch gewoon hun WorldTourstatuut behouden.
Aan het eind van het seizoen zijn de Iraniërs en Kazakken die nu de Tour of Qinghai Lake domineren goud waard voor ploegen die graag hun WorldTourstatus behouden. En die dus dan maar een paar Iraniërs of de kop tikken. Niet alleen Lotto deed dit al. Zelfs het oerbaskische Euskaltel contracteerde voor dit seizoen onder andere wat Duitsers, Slovenen en een Griek omwille van hun rankingpunten. Een Rus gaan ze evenwel niet zo gauw meer aankopen, vermoeden we. Sohrabi is intussen weer verzeild geraakt bij Tabriz Petrochemical Team en is daar ploegmaat van Poorseyedi. Ook de renners die AG2R omwille van de punten aankocht aan het eind van 2011 zijn weer verzeild geraakt in het Continentale of Pro Continentale circuit.
Niet ondenkbaar dat de onbekende renners uit obscure ploegjes die nu zitten mee te bikkelen in China voor de eindzege, volgend jaar omwille van hun vergaarde punten voor een WorldTourploeg zullen rijden. Terwijl Christian Prudhomme aan het begin van de Tour waarschuwt dat elke renner een verantwoordelijk draagt ten aanzien van de wielersport, krijg je in andere delen van de wereld cowboytoestanden. De Ier Matthew Brammeier, rijdende voor het Chinese Champion System en deelnemer aan de Tour of Qinghai Lake, dacht er ook het zijne van.
En toch zal er aan het eind van het jaar weer een Tour of Beijing worden verreden. Een kunstmatig opgewaardeerde WorldTourwedstrijd. Ter mondialisering van het wielrennen wel te verstaan. Niet met Mizourov, Nepomnyachshiy en Poorseyedi deze keer. Maar wel met de gedachte om het wielrennen verder te mondialiseren. Het is ook door deze gedachte dat in de AsiaTour punten vallen te scoren, waardoor renners waarvan je het niet zou verwachten gegeerd goed worden op de transfermarkt. En waardoor het voor Aziatische renners loont om een risicootje te lopen om zo een profcontract te kunnen afdwingen. De sportieve meerwaarde die de Tour of Beijing biedt, is even onbestaand als die van Iraniërs afkomstig uit obscure ploegjes in één of andere WorldTourploeg. Want voor u het weet, rijdt Poorseyedi voor Vacansoleil. Misschien is die Tour nog zo slecht niet…
Author: Matthias Vangenechten
) is helaas zeldzaam.