Geplaatst: do nov 17, 2005 10:55 pm
Nu niet meer.Dubbel schreef:Wat is er toch met de Basketball topic aan de hand? Voor de zoveelste keer krijg ik te lezen dat er geen posts in de topic zouden zijn. :nooo:
Nu niet meer.Dubbel schreef:Wat is er toch met de Basketball topic aan de hand? Voor de zoveelste keer krijg ik te lezen dat er geen posts in de topic zouden zijn. :nooo:
Bron: AD SportwereldGlenn Pinas predikt revolutie
Als het aan Glenn Pinas ligt, gaat de wind bij het nationale basketbalteam binnenkort...
Glenn Pinas, bondscoach van de basketballers uit een volstrekt andere hoek waaien. De bondscoach heeft bij de Nederlandse basketbalbond (NBB) gepleit voor invoering van het zogenoemde Bankrasmodel om Oranje, afgelopen zomer roemloos afgedwaald naar het tweede Europese echelon, weer smoel te geven.
Het was niks en het werd uiteindelijk ook niks, de EK-kwalificatie. In 2004 probeerde de NBB via een vrij intensief voorbereidingsprogramma de rijen gesloten te krijgen. In de herkansing - afgelopen september - leidde een verkorte sessie evenmin tot het gewenste succes. ,,Je kunt niemand iets verwijten zoals het is gegaan’’, meent Pinas.
,,Feit is wel dat je als organisatie en bondscoach geen enkel middel hebt om te zorgen dat iedereen er - en ook op tijd - is. Bijna elke speler heeft wel belangen of eigen dingetjes, verder heb je vaak te maken met tegenwerking van de clubs. Gevolg is dat je nooit nooit in de sterkste opstelling speelt. We moeten daarom een situatie creëren waarmee je de instrumenten in handen hebt om te kunnen strijden. Zowel op het technische als mentale vlak, want in die vaardigheden schieten we tekort. En die zijn trainbaar.’’
Pinas heeft met teammanager Rob Meurs en zijn assistent Hans Nieboer bij twee evaluaties met vertegenwoordigers van de bond, onder wie directeur Hans Gootjes, aangedrongen op een nieuwe aanpak. Volgens de bondscoach moeten er in den lande zo’n vijf tot zes opleidingscentra komen.
,,Daar kunnen talenten in de leeftijdsgroep van twaalf tot vijftien jaar wekelijks een drietal extra trainingen krijgen’’, aldus Pinas. ,,Er lopen genoeg coaches rond die dit opleidingstraject op een goede manier kunnen bemannen.’’
De voornaamste inhaalslag zal echter gemaakt moeten worden via het zogenoemde Bankrasmodel, waar de volleybalmannen ooit model voor stonden en dat sindsdien veel navolging heeft gekregen. ,,Die variant moeten we in het basketbal ook van stapel halen’’, oordeelt de bondscoach.
,,Selecteer een groep van zo’n vijftien talenten, ga daarmee intensief aan de slag en schrijf ze in de eredivisie als clubteam in. Uit de kwantiteit zullen we de kwaliteit moeten halen’’, gelooft Pinas. ,,Je zult ze natuurlijk wel iets kunnen bieden.’’
Voor kwalificatietoernooien zou de groep volgens de Groninger aangevuld moeten worden met de spelers die bij de topclubs onder contract staan. ,,In de basis zou dit een goede doorstart moeten zijn voor de langere termijn’’, denkt de bondscoach. ,,Er zal nu beleid gemaakt moeten worden. Het is een kans en geen bedreiging voor de clubs. Het zal ook snel moeten worden ingevoerd, want het is van levensbelang. Ik denk dat het een van de laatste kansen is.’’
Maarten van Gent, Pinas’ voorganger bij Oranje, riep drie jaar geleden ongeveer hetzelfde als Pinas nu. ,,Hij heeft het, denk ik, goed gezien.’’ De afgelopen tien jaar beet iedere bondscoach zich, zo herinnert Pinas zich, de tanden stuk op Oranje.
,,Ik ben er nu achter dat de resultaten niets met de coaches te maken hadden.Bij Oranje ben je als verantwoordelijke voornamelijk iemand die regelt, terwijl je sturing wilt geven. Je loopt altijd tegen verrassingen aan, waardoor het niet lukt. Steeds weer hoor je Als die en die er zijn, hebben we een mooi team’. Maar dat is nog nooit gebeurd’’, besluit Pinas.
Ik had het gisteravond ook weer. Naar mijn idee gebeurd het ook alleen maar met deze topic.343 schreef:Nu niet meer.Dubbel schreef:Wat is er toch met de Basketball topic aan de hand? Voor de zoveelste keer krijg ik te lezen dat er geen posts in de topic zouden zijn. :nooo:
Het altijd lastige Houston-uit? ;)The Rockets can beat the Pistons if they play within themselves. Yao Ming will need to keep Ben Wallace off the offensive glass and ditto for Juwan Howard and Stromile Swift on Rasheed Wallace.
As usual Tracy McGrady has an edge going against his opponent and Friday’s victim is Tayshaun Prince. However the gap between the two is quickly closing as Prince seems to be on pace for a career year. McGrady will have to go to the basket and try to get the Wallaces in foul trouble. That seems unlikely, though, since Ben Wallace is averaging just 1.6 fouls a game in 38 minutes.
There isn’t much Detroit doesn’t do well, but they did lose 19 of their 28 games on the road last year and don’t have as much depth as the Rockets. Detroit can get fatigued as four of the five starters go at least 34 minutes a night. McGrady is the only Rocket that can make such a claim, so if Jeff Van Gundy can get solid performances from his bench, Houston has the edge.
The Rockets will need to resist the temptation to start slowly, which has plagued them so far this season, and use the energy of a home crowd to turn the tables on the Pistons.(www.nba.com)
De bank is iets waar ik me ook al een tijdje zorgen over maak.Dubbel schreef:Het altijd lastige Houston-uit? ;)The Rockets can beat the Pistons if they play within themselves. Yao Ming will need to keep Ben Wallace off the offensive glass and ditto for Juwan Howard and Stromile Swift on Rasheed Wallace.
As usual Tracy McGrady has an edge going against his opponent and Friday’s victim is Tayshaun Prince. However the gap between the two is quickly closing as Prince seems to be on pace for a career year. McGrady will have to go to the basket and try to get the Wallaces in foul trouble. That seems unlikely, though, since Ben Wallace is averaging just 1.6 fouls a game in 38 minutes.
There isn’t much Detroit doesn’t do well, but they did lose 19 of their 28 games on the road last year and don’t have as much depth as the Rockets. Detroit can get fatigued as four of the five starters go at least 34 minutes a night. McGrady is the only Rocket that can make such a claim, so if Jeff Van Gundy can get solid performances from his bench, Houston has the edge.
The Rockets will need to resist the temptation to start slowly, which has plagued them so far this season, and use the energy of a home crowd to turn the tables on the Pistons.(www.nba.com)
:( bizar bericht.Triest incident in Duitse Bundesliga
http://www.debasketballsitevannederland.nl/
27 11 2005 BERLIJN – Het duel tussen koploper Alba Berlijn en TBB Trier in de Duitse Bundesliga werd zaterdagavond opgeschrikt door een zeer ernstig incident. De Kroatische forward Matej Mamic kwam na een aanvallende actie in het vierde kwart hard met zijn achterhoofd op het parket terecht. Daar bleef hij roerloos en zonder gevoel in armen en benen liggen. Na verzorging op het veld door de Alba-clubarts werd de 30-jarige aanvoerder van de Berlijners vervolgens verlamd per helikopter vanuit de Max Schmeling Halle naar een Berlijns ziekenhuis vervoerd.
Na onderzoek werd een zeer zware kneuzing van het ruggenmerg in de halswervelkolom geconstateerd. Een speciale behandeling met medicamenten zorgde ervoor dat een deel van de verlamming is opgeheven. De toestand van Mamic is inmiddels stabiel maar hij ligt nog steeds op de intensive care van het Unfallkrankenhaus Berlin en het is onbekend of Mamic volledig zal herstellen. Het duel tussen Berlijn en Trier werd na dit incident in overleg met beide teams gestaakt.
Monsterverbond van 'ome' Toon en zijn favoriete 'neefje'
door Rob Kramp
Het voetbal heeft K2: Kalou en Kuyt. Het basketbal heeft H2: Huijbens en Van Helfteren. Speler en coach vertrokken deze zomer van Den Bosch naar landskampioen Astronauts. Daar willen ze voor het eerst samen kampioen worden.
Marcel Huijbens is de nummer 10 van het Nederlandse basketbal. Waar hij in de laatste twintig jaar ook speelde, bij BV Leiderdorp, Orca's Urk, EBBC Den Bosch, in Oranje: altijd droeg de 2.04 meter lange center nummer 10.
Zelfs bij zijn nieuwe club, landskampioen Demon Astronauts uit Amsterdam, heeft de 37-jarige Huijbens de 10 op shirt en broek gekregen. Joe Spinks deed er vrijwillig en stilzwijgend afstand van en stapte over op nummer 15. Een groot gebaar van de Amerikaan die al jaren de beste buitenlander in de Nederlandse competitie is. 'Ik ben er stil van', bekent Huijbens. 'Een gaaf gebaar.'
Na veertien jaar Den Bosch overwoog Huijbens in de zomer te stoppen. Uiteindelijk volgde hij zijn coach Toon van Helfteren (54) naar Amsterdam. 'Ik had een rotjaar achter de rug. In de eerste wedstrijd van het seizoen raakte ik geblesseerd aan mijn achillespees en dat ging niet meer over.'
Met lapmiddelen hinkelde hij negentien wedstrijden mee. 'Dit nooit meer', wist Huijbens na het seizoen. 'Ik wilde alleen nog een jaar spelen als ik helemaal gezond was.'
Van Helfteren bracht hem in contact met de manuele therapeut van de Amsterdamse club, die de oorzaak vond in het spronggewricht. Van Helfteren: 'Daarna hebben we contact gehouden. Ik wilde hem dolgraag naar Amsterdam halen. Zijn vrouw en ik hebben hem het laatste zetje gegeven.'
Huijbens moet bij Amsterdam nu zelfs worden afgeremd. 'Ik laat hem minder trainen. Hij traint vier middagen in de week, de rest van de ploeg twee keer per dag.
'Marcel is een zeer geroutineerde center die een perfecte techniek koppelt aan een fluwelen touch en een prachtig jumpshot. Daarnaast kan hij 'groot' spelen in het pokerspel onder de borden. Hij speelt alsof hij tien centimeter groter is dan zijn lengte.'
De coach overweegt zijn nummer 10 te gaan gebruiken als zesde man, de speler die vanaf de bank komt. 'Hij kan een wedstrijd openbreken, dat heb ik al vaker gezien.'
In hun hart waren Huijbens en Van Helfteren graag bij Den Bosch gebleven. Door de fusie met Eiffeltowers uit Nijmegen was dat echter geen reële optie. Huijbens: 'Toen bekend werd dat in Nijmegen zou worden getraind, sloeg het boek-Den Bosch dicht. Nijmegen is niet te combineren met mijn werk. Zo simpel ligt het.'
Bovendien vertrok Van Helfteren, omdat zijn contract afliep. Randy Wiel, de coach van Nijmegen, zou zijn plaats innemen. 'De kans was heel klein dat ik nog bij een andere coach aan de slag zou gaan. Toon en ik zijn two of a kind. Wij voelen elkaar blindelings aan.'
Bijna twintig jaar geleden ontmoetten de twee elkaar voor het eerst. Huijbens: 'Vanaf de tijd dat ik als pikkie van amper 17 bij BS Leiden mocht meetrainen.' Daar speelde Van Helfteren de laatste drie jaar van zijn lange carrière. De record-international (207 interlands) was destijds veruit de oudste speler. Van Helfteren: 'Het team werd spottend Ome Toon en zijn neefjes genoemd.'
Een van die neefjes werd Marcel Huijbens. 'Daarna is Toon als een rode draad door mijn carrière blijven lopen. Ik hou van zijn manier van werken. Zijn persoonlijkheid en benadering zijn perfect voor dit spelletje.'
Toch werd Huijbens niet door Van Helfteren gevormd als basketballer. Dat gebeurde in Salt Lake City, in het seizoen 1986/87. Huijbens trok na de havo naar de universiteit van Utah. Hij werd daar binnengehaald als groot talent, maar raakte geen bal aan.
Hij liep er een jaar rond met een botgroeistimulator nadat er bij de medische keuring zes breuken in de ruggengraat aan het licht kwamen. 'Ik kwam binnen in een halleluja-stemming maar dat was snel over. De Amerikanen gingen ervan uit dat mijn carrière voorbij was. Dan leer je sport wel relativeren.'
Hij keerde terug, ging informatica aan de hts studeren en schoot voorzichtig een balletje bij zijn oude club BV Leiderdorp. In 1989 tekende hij bij Orca's op Urk. Drie jaar later verhuisde hij naar EBBC Den Bosch. Daar ontmoette hij Van Helfteren weer.
In 1993 werd Van Helfteren voor vier jaar bondscoach van Oranje. Onder zijn leiding sloeg Huijbens geen wedstrijd van Oranje over.
'In die tijd leerden we elkaar echt goed kennen', vindt Van Helfteren. 'We hebben dezelfde achtergrond. We combineren basketbal met gezin en werk. Voor beiden is basketbal een van de drie kernactiviteiten in ons leven. We worden beiden gedekt door ons thuisfront. Mijn vrouw en twee kinderen, zijn vrouw en drie kinderen staan vierkant achter ons.'
De twee hebben nóg een raakvlak: ze kozen nooit voor het grote geld. Huijbens kon in 1993 een contract tekenen bij Utah Jazz, een vooraanstaande club in de Amerikaanse NBA, mits hij bereid was een kilo of twaalf zwaarder te worden. Hij bedankte.
Rond de eeuwwisseling legde het Griekse Panathinaikos een vet contract met vijf nullen op tafel. Weer sloeg Huijbens de aanbieding af. 'Ik kom uit een arbeidersgezin. Mijn vader heeft vanaf zijn 16de keihard gewerkt om zijn gezin te onderhouden. Zijn gezin kwam op de eerste plaats. Die instelling heb ik van hem overgenomen. Gezin, werk, basketbal: dat is de volgorde. Nooit andersom, hoe aantrekkelijk ook.'
Ook Van Helfteren combineert basketbal met werk, al dertig jaar. Sinds zijn 24ste geeft hij gymnastiekles aan het Stedelijk Dalton Lyceum in Dordrecht. Bij Amsterdam dacht hij dit seizoen eindelijk fulltimecoach te worden maar de club vertelde zijn lerarensalaris niet te kunnen opbrengen.
'Eigenlijk missen we maar één ding', zegt Huijbens. 'We zijn nooit samen kampioen geworden.'
Dat moet dit seizoen in Amsterdam gebeuren. Aan nummer 10 zal het niet liggen, aan nummer 15 evenmin. 'Joe had nummer 12 moeten nemen', bedenkt Huijbens opeens, het nummer van de beste Nederlandse basketballer uit de geschiedenis, Kees Akerboom. 'Dat is het allermooiste nummer in het Nederlandse basketbal.'
Bron http://www.debasketballsitevannederland.nl/
Datum : 02 10 2005