Ajaxtalk

Kleintje Pils toetert en weg is het kippenvel

De tranen van Sven waren amper gedroogd, of het dweilorkest van Kleintje Pils begon te spelen. Welk liedje weet ik niet meer precies, maar de tekst was vrij eenvoudig. Van je hoempahoempahoempa tralala. Of zoiets.

Het kan aan mij liggen, maar in de Richmond Olympic Oval was plots de magie verdwenen. De betovering van een weergaloze sporter op een onvergetelijke dag, bruut weggetoeterd door een stel malloten op klompen. Weg kippenvel. Weg begoocheling.

Ik heb niets tegen carnaval. Integendeel. En ik snap best dat het nu eenmaal bij onze schaatscultuur hoort, dat opgewekte gedoe met tuba's en trompetten. Vader Abraham en oranje Unoxmutsen; het is maar beter om er de humor van in te zien. Van zuur word je ook niet vrolijk.

In Vancouver ontkom je er toch niet aan, aan die typisch Hollandse folklore. Gisterochtend botste ik op de gang tegen een oranje paashaas, die in zijn eentje een pizza pepperoni at. En in het toilet deed een man met een enorme wortel op zijn hoofd doodserieus een plas.

Ik vind het best allemaal, zolang je maar weet wanneer je moet zwijgen. Topsport is vooral ook huiveren namelijk. Bewonderen, genieten, je hoed afnemen. Of je wortel.

Uren voordat hij moest rijden, verscheen Sven Kramer zaterdag op de baan. Het vuur in zijn ogen, het lijf straalde macht uit. De focus van een gekooide tijger.

Toen hij het toneel rond tien uur afliep, klaar voor de dag van zijn leven, begon prompt Kleintje Pils te tetteren. 'Daar in dat kleine café aan de haven'. Heel hard en heel vrolijk.

Een schande.

BRON: AD

Kramer is eigenlijk helemaal geen schaatser

Sven Kramer beet niet in zijn medaille. Dat was goed nieuws, want dat plaatje kennen we nu wel: sporters die schijtlollig in hun medaille staan te bijten. Sven doet daar niet aan.

In het Holland Heineken House vroegen ze zich zaterdag af of Sven misschien wilde crowdsurfen, want dat was zo lekker gek. Gewoon even het publiek induiken en je mee laten voeren door tweeduizend stomdronken jongens en meisjes. Nee bedankt, zei Sven.

Hij zegt wel vaker nee, want Sven heeft overal een beetje schijt aan. Toen een Amerikaanse televisieverslaggeefster vroeg of hij - direct na zijn gouden race - even gezellig aan de kijkers wilde vertellen wie hij was en waar hij vandaan kwam, verslikte Sven zich prompt in zijn sportdrankje.

Nee, dat ging hij ab-so-luut niet doen. ,,Are you stupid!?'' Je zou het arrogant kunnen noemen en dat is het ook. Groots arrogant. Sven Kramer is geen kampioen om lekker mee te knuffelen, zoals Gianni Romme dat was, of Ireen Wüst vier jaar geleden. Sven zegt nooit 'keigaaf', of 'gigantisch geweldig gewoon'.

Hij heeft dat jongensachtige gezicht, dat maakt hem nog enigszins aanraakbaar. Maar meestal zegt hij gewoon nee. Van Henk Gemser mocht hij niet naar de openingsceremonie, maar Sven had dat toch al niet gedaan. Een beetje met een loodzware vlag lopen zeulen; hij zou wel gek zijn. Doe het lekker zelf.

Sven Kramer, eigenlijk is hij helemaal geen schaatser. Eerder een voetballer, compleet met voetbalvrouw en een iets te grote auto.

Maar boven alles is hij een winnaar van het unieke soort. Misschien wel de grootste die Nederland ooit zag.

Giacomo Puccini schreef:Kleintje Pils is kutmuziek.

Het is dat ik dit soort dingen makkelijk van me af kan zetten, maar anders zou ik me als Nederlander kapot schamen. De wereld moet echt denken dat wij nog op klompen lopen en in 1830 leven.

joey schreef:

Giacomo Puccini schreef:Kleintje Pils is kutmuziek.

Het is dat ik dit soort dingen makkelijk van me af kan zetten, maar anders zou ik me als Nederlander kapot schamen. De wereld moet echt denken dat wij nog op klompen lopen en in 1830 leven.

Je zegt het. Heel pijnlijk.

Het zal je vader zijn, zo iemand met een wortel op zijn kop...

Iets anders: hoeveel medailles gaat Nederland halen? Gaat het gebrek aan specialisten 'ons' niet opbreken? Dat allrounden is toch hopeloos uit de tijd?

Henk Gemser: Gewoon onfatsoenlijk

RICHMOND - Net als ieder ander had ook Henk Gemser de dweilproblematiek tijdens de 500 meter in de Richmond Olympic Oval gadegeslagen. "Dit is buiten alle verhoudingen", vond de chef de mission van de Nederlandse equipe.

Gemser ving in de wandelgangen overigens het gerucht op dat de keuze voor de dweilmachines van het merk Olympia, in plaats van de gebruikelijke Zamboni's, een politieke keuze zou zijn.

"Ik heb gehoord dat de keuze voor deze dweilmachines uit sponsoroverwegingen is gemaakt. In dat opzicht zou er dus niet naar kwaliteit zijn gekeken, maar hebben de commerciële belangen zwaarder gewogen", zei Gemser. "Dat is in relatie tot de sport buitengewoon onfatsoenlijk en een slechte zaak.

Duke schreef:

Henk Gemser: Gewoon onfatsoenlijk

RICHMOND - Net als ieder ander had ook Henk Gemser de dweilproblematiek tijdens de 500 meter in de Richmond Olympic Oval gadegeslagen. "Dit is buiten alle verhoudingen", vond de chef de mission van de Nederlandse equipe.

Gemser ving in de wandelgangen overigens het gerucht op dat de keuze voor de dweilmachines van het merk Olympia, in plaats van de gebruikelijke Zamboni's, een politieke keuze zou zijn.

"Ik heb gehoord dat de keuze voor deze dweilmachines uit sponsoroverwegingen is gemaakt. In dat opzicht zou er dus niet naar kwaliteit zijn gekeken, maar hebben de commerciële belangen zwaarder gewogen", zei Gemser. "Dat is in relatie tot de sport buitengewoon onfatsoenlijk en een slechte zaak.

Telegraaf

Ook machines van Olympia moeten het gewoon doen, beetje beter nadenken voordat je reageert op verhalen uit de wandelgangen, Henk.

Bos gokt op Van Velde-scenario

VANCOUVER - Jan Bos is normaal gesproken al niet zo gauw gek te krijgen. Rustig, relativerend, het zijn woorden die het karakter van de 34-jarige schaatser goed omschrijven. In aanloop naar de 1000 meter bij zijn laatste Olympische Spelen, kent de geboren Hierdenaar ook nog eens minder last van spanning dan bij de drie voorgaande edities. En dat vindt hij eigenlijk wel een beetje jammer.

Bos startte altijd als medaillekandidaat op 'zijn' afstand. In Nagano (1998) en Salt Lake City (2002) behaalde hij zilver, vier jaar geleden eindigde de sprinter in Turijn op de vijfde plaats. Als woensdag het startschot klinkt, zijn de ogen echter gericht op Shani Davis, Stefan Groothuis en Denny Morrison. En Bos? Zijn naam ontbreekt voor het eerst in het rijtje kanshebbers.

Waar veel sporters het wel prettig vinden om op dergelijke wijze aan een wedstrijd te beginnen, had Bos het liever anders gezien. ,,Ik ben graag favoriet. Daardoor krijg ik de juiste spanning, daar word ik scherper van'', aldus de schaatser die maandag op de 500 meter als 29e eindigde. Die kortste sprintafstand zag Bos echter meer als trainingswedstrijd voor woensdag. Hij kon op die manier vast kennis maken met de Richmond Olympic Oval, waar het ijs hem niet beviel. ,,Dit is zeker niet van olympisch niveau. Lachwekkend.''

Door het ontbreken van de druk die hoort bij een titelkandidaat, probeerde Bos zichzelf op andere wijze op scherp te zetten en mentaal voor te bereiden. Bijvoorbeeld door vast de beslissing te nemen zijn loopbaan met minimaal een jaar te verlengen. De wereldkampioen sprint van 1998 is bang dat als hij in gedachten al bezig is met zijn afscheid, dat negatieve invloed kan hebben op zijn olympische race.

De rijder van Hofmeier verloor de laatste seizoenen de directe aansluiting met de wereldtop. Hij heeft af en toe nog wel een uitschieter, zoals in november bij wereldbekerwedstrijden in Heerenveen. Daar eindigde hij als vierde. Bij het olympische kwalificatietoernooi had de Gelderlander een maand later een klein wonder nodig. Na zijn zesde plaats op de kilometer, leek deelname aan de vierde Winterspelen op rij Bos niet gegund. Door de ingewikkelde kwalificatieregels passeerde hij Kjeld Nuis en Beorn Nijenhuis in het klassement, zodat het vierde deelnamebewijs alsnog bij hem terecht kwam.

In Calgary probeerde Bos de laatste weken voor de Spelen toe te werken naar de vorm die hij woensdag nodig heeft. Hij denkt dat hij daar in geslaagd is, Bos zegt zelfs dat hij dit seizoen nog niet zo goed was als nu. En hoewel hij niet tot de favorieten behoort en die bijbehorende spanning mist, moet niemand raar opkijken als de routinier er in de Richmond Olympic Oval in slaagt boven zichzelf uit te stijgen. Dat deed hij in het verleden wel eens vaker op belangrijke momenten. ,,Ik kan olympisch kampioen worden, want ik sta aan de start'', zegt hij droog. ,,Kijk naar Gerard van Velde in 2002, dat was een grote verrassing. Het blijven de Spelen.''

Baseman schreef:Mooie column van Sjoerd Mossou over Kramer:

Kramer is eigenlijk helemaal geen schaatser

Sven Kramer beet niet in zijn medaille. Dat was goed nieuws, want dat plaatje kennen we nu wel: sporters die schijtlollig in hun medaille staan te bijten. Sven doet daar niet aan.

In het Holland Heineken House vroegen ze zich zaterdag af of Sven misschien wilde crowdsurfen, want dat was zo lekker gek. Gewoon even het publiek induiken en je mee laten voeren door tweeduizend stomdronken jongens en meisjes. Nee bedankt, zei Sven.

Hij zegt wel vaker nee, want Sven heeft overal een beetje schijt aan. Toen een Amerikaanse televisieverslaggeefster vroeg of hij - direct na zijn gouden race - even gezellig aan de kijkers wilde vertellen wie hij was en waar hij vandaan kwam, verslikte Sven zich prompt in zijn sportdrankje.

Nee, dat ging hij ab-so-luut niet doen. ,,Are you stupid!?'' Je zou het arrogant kunnen noemen en dat is het ook. Groots arrogant. Sven Kramer is geen kampioen om lekker mee te knuffelen, zoals Gianni Romme dat was, of Ireen Wüst vier jaar geleden. Sven zegt nooit 'keigaaf', of 'gigantisch geweldig gewoon'.

Hij heeft dat jongensachtige gezicht, dat maakt hem nog enigszins aanraakbaar. Maar meestal zegt hij gewoon nee. Van Henk Gemser mocht hij niet naar de openingsceremonie, maar Sven had dat toch al niet gedaan. Een beetje met een loodzware vlag lopen zeulen; hij zou wel gek zijn. Doe het lekker zelf.

Sven Kramer, eigenlijk is hij helemaal geen schaatser. Eerder een voetballer, compleet met voetbalvrouw en een iets te grote auto.

Maar boven alles is hij een winnaar van het unieke soort. Misschien wel de grootste die Nederland ooit zag.