Ajaxtalk

Peter schreef: Nou voor mij maakt het niks , Maar hij moet natuurlijk wel met de jeugd willen werken ;) ! Groeten uit de Tropische Curacao

Stekelenburg, Van der Wiel en Wielaert melden zich in Hoenderloo

Na een paar dagen rust melden Maarten Stekelenburg, Gregory van der Wiel en Robbie Wielaert zich vandaag in Hoenderloo voor een mini-trainingskamp van het Nederlands elftal vandaag en morgen. Ook op 25, 26, 28 en 29 mei wordt er getraind door de potentiële internationals die al klaar zijn met hun club. Doel is om fit te blijven voor de WK kwalificatiewedstrijden tegen IJsland (6 juni) en Noorwegen (10 juni).

Peter schreef:Gregory van der Wiel. Zijn profiel is nu gesloten (zal Ajax wel hebben ingefluisterd), maar de afgelopen 11 dagen was hij iedere dag flink aan de zuip in ieder geval. Tenzij jij denkt dat berichtjes over loads of wodka jus met de blackcard en een ontbijtje om half 5 s'avonds behoren tot een spartaanse dieetmethode, natuurlijk.

Ik ben het volledig eens met Scherrer wat dat betreft. Prima dat hij zoiets doet (doch onprofessioneel), maar niet als hij nog een trainingskamp heeft.

Jöhnk schreef:Ik vind het nog steeds onzin. Wie zijn wij om ons met de vakantie van Van der Wiel te bemoeien?

Parool.nl schreef:Gregory van der Wiel is geen straatschoffie

AMSTERDAM - Ajacied Gregory van der Wiel (22) is een opvallende verschijning. De verdediger heeft tatoeages op arm, hand en nek. Het hoort bij de Amerikaanse rapcultuur die de Amsterdammer adoreert. ''Mijn rechterarm is af, mijn linker is nog open.''

Dichterbij elkaar dan in het Mercure Holland House Hotel in Bristol komen de Nederlandse sportwereld en de Amerikaanse rapcultuur zelden. In voorbereiding op het nieuwe seizoen was Ajax in juli voor een oefenwedstrijd tegen Bristol City neergestreken in Engeland en in het luxueuze hotel logeerde ook The Game. Die gaf een concert in Bristol.

''Ik dacht eerst dat er een Amerikaanse sportploeg in het hotel was'', zegt Van der Wiel. ''Donkere jongens, lage broeken, tatoeages. Maar het was de entourage van The Game.'' Van der Wiel was onder de indruk. En hij niet alleen. Ook Urby Emanuelson en Mitchell Donald hebben in de lobby van het hotel gepost om met Jayceon Terrell Taylor, alias The Game, op de foto te gaan. Het is gelukt. Een week later zag Van der Wiel de hiphopact opnieuw. In Paradiso ditmaal. Een kaartje voor het optreden had hij al maanden voor de korte ontmoeting in Engeland aangeschaft.

Osdorp
Vroeger luisterden voetballers naar André Hazes of The Cats, maar daarvoor lopen Van der Wiel en zijn generatiegenoten niet meer warm. De voetballer uit Osdorp luistert al vanaf de middelbare school naar Amerikaanse rapmuziek en zoals dat met echte fans gaat, begon hij uiterlijk ook steeds meer te lijken op de artiesten die hij adoreerde. Als puber had Van der Wiel al een tijdje een gouden tand, de broeken gingen steeds lager hangen en vanaf z'n achttiende zijn de tatoeages in opkomst.

''Ik aap die artiesten na'', zegt Van der Wiel. ''Wat zij doen, vind ik gaaf. Daarom doe ik het ook. Al neem ik geen tatoeage in mijn gezicht. Dat heeft die gast van The Game wel. Op z'n jukbeen. Baas boven baas.''

Ook met een andere uiting imiteerde Van der Wiel de mensen naar wiens muziek hij non stop luistert. ''Ik heb die artiesten ook nageaapt op Twitter. Aan iedereen die het wilde weten, twitterde ik berichten. Ook vanuit Barcelona, toen ik op vakantie was. Nu weet ik dat dat niet zo verstandig was.''

Het begon met teksten waarin Van der Wiel meldde dat hij roomservice had besteld of dat hij een heel leuke nacht had gehad. En op een bepaald moment leverde het live verslag van de belevenissen in Spanje de volgende lettercombinaties op: 'Bn drnk as fukkk! Ga hlemaal loss hierr. Let theez girls meet my friend pina colada hahaha lol.' Voor Twitteranalfabeten volgt hier een kindvriendelijke vertaling: ' ik heb diep in het glaasje gekeken. Ik heb het hier naar mijn zin. Deze dames krijgen ook een Pina Colada, haha. Ik moet er hard om lachen.'

''Veel mensen begrijpen niet dat ik dat soort teksten twitter, maar ik had delen van dat bericht letterlijk van een rapper overgenomen. Dat stukje van come and meet my friend en dan een drankje, dat was gejat. Ik ga trouwens niet ontkennen dat ik die avond een drankje had gedaan, maar daarover twitteren, dat pakte verkeerd uit.''

Sporters en rapartiesten hebben gemene delers. Ze hebben veel publiek, veel doorzettingsvermogen en veel geld. Maar er zijn ook verschillen. Sporters moeten fit en in zekere zin verantwoordelijk zijn, artiesten mogen brak en rebels zijn. Wat voor de ene groep doping is, is voor de andere inspiratie.

Om de verwarring over de groep waartoe hijzelf behoorde weg te nemen, nam Van der Wiel zijn Twitteraccount een dag later uit de lucht. ''Dat soort berichten van mezelf over mezelf geeft niet zo'n goed beeld naar buiten toe. Het is gewoon niet zo slim voor mijn carrière. Maar laat er geen twijfel over bestaan, ik ben sportman, geen would-be artiest. Ik wil als rechtsback doorstoten naar de Europese top. Als ik iets anders had gewild dan voetballen, was ik al afgehaakt toen ik nog bij Haarlem speelde. Dan was ik daar aan het feesten geslagen en had ik het eerste van Ajax en het Nederlands elftal nooit gehaald.''

Engel
Van der Wiel heeft wel eens een draaitafel gekocht, maar hij heeft het geduld niet om zich te bekwamen in het vak van deejay. Desondanks blijft het uiterlijke vertoon van de rapmuziek trekken. De inkt van Van der Wiels laatste lichaamsversiering is nog niet zo lang droog. In de zomervakantie was hij met zijn vrienden Eljero Elia (HSV), Gianni Zuiverloon (West Bromwich Albion), Ryan Babel (Liverpool) en Gerson Sheotahul (Volendam) op vakantie in Miami en daar heeft hij zijn rechterarm laten 'afmaken': er zijn versieringen bij de al bestaande tatoeages aangebracht en er is een engel op zijn onderarm bijgekomen. ''Voor mijn moeder. Ze heet Gabrielle, dat lijkt op Gabriël, de naam van de aartsengel. Mijn rechterarm is af, mijn linker is nog open.''

Zijn eerste tatoeage nam hij vier jaar geleden; het was zijn eigen naam. Hij liep als tiener al een tijdje met het idee rond, maar Gabriëlle en zijn stiefvader stonden niet te springen. ''En toch gedaan, hè, want zo ben ik. Beetje eigenwijs. Vroeger was ik echt lastig, maar de laatste tijd kan ik me beter beheersen. Ik heb die eerste tatoeage op de Wallen laten zetten.''

Later heeft hij de voorletters van zijn zusjes op zijn hand gezet en hij heeft erover nagedacht om de naam van zijn vriendin in zijn huid te laten graveren. ''Daarover heb ik heel lang getwijfeld'', zegt hij. ''Ik heb het niet gedaan. Gelukkig maar, want nu is het uit.''

Los van verwijzingen naar dierbaren en versieringen heeft Van der Wiel ook een tekst op zijn lichaam laten schrijven. In het Engels, de oertaal van de rap.

They don't know nothing about me
Judgement prevents us from seeing the good
That lies beyond appearances

''Dat gaat over vooroordelen. Mensen oordelen over je op grond van hoe je eruit ziet. Ik kan dat niet veranderen, ik maak het dagelijks mee. Vrienden van me die eruit zien zoals ik, met een petje en hun broek laag, die worden anders aangekeken dan mensen in een pak. Zeker als we in de PC Hooftstraat een winkel binnenlopen. 'Straatschoffies', denken ze dan. Maar als ze weten dat je bij Ajax speelt, doen ze ineens heel anders tegen je. Dat is hypocriet.''

Straatjongen
Je zou kunnen stellen dat Van der Wiel met zijn tatoeages veel werk verzet om ervoor te zorgen dat mensen een verkeerde indruk van hem krijgen. ''Misschien maak ik het ze wel makkelijk om mij als straatjongen te zien, ja. Op het voetbalveld heeft nog geen enkele tegenstander er iets van gezegd, maar op andere plekken merk ik dat mensen soms schrikken van mijn volle arm. Maar waarom zou iemand met tatoeages anders zijn dan iemand zonder? En het motiveert me soms ook als ik weet dat mensen tegen me zijn.''

Het pronkstuk van zijn collectie prijkt op zijn rug. ''Daar heb ik vleugels, met 'God' in het midden en een kroon in mijn nek. Die kroon kun je zien als ik mijn voetbalshirt aan heb. Die heeft niet echt een betekenis. Het was een impulsieve actie. Ik had hem in mijn hoofd en toen heb ik 'm laten zetten. Het is een meerjarenplan. Die tattoos vertellen hoe ik in het leven sta. Tatoeages zijn verslavend, maar ik moet het rustig aan doen. Anders zit ik straks helemaal vol.''

joey schreef: Dat gaat er de komende jaren wel af.

wimpey schreef:

joey schreef: Dat gaat er de komende jaren wel af.

Die scabby tattoos niet.

Die jongen komt op mij oerdom over. Hij geeft het zelf al aan: hij is een copycat. Misschien eens een workshop persoonlijkheidsontwikkeling bezoeken in plaats van de tattoo shop.

Peter schreef:Die foto in de krant ziet er niet uit. Je kunt je broek laag dragen, maar bij Greg zie je de complete boxer. Mafketel.