Ben weer terug, wat een avontuur.
Woensdag aangekomen in de wetenschap dat we twee reserveringen hadden. Één via booking voor woe/do, en één via Airbnb op vrij/za. In de afgelopen weken al de raarste dingen meegemaakt. Host die na de boeking contact zocht via whatsapp, me vroeg om te bellen om wat te bespreken. Ik denk prima, ze wil even weten hoe laat we aankomen. Lijn met Oekraïne liep heel slecht, ik zat in de trein. Vraagt ze 'facetime'? Ik denk, ok even snel... Ik maak verbinding, zit ik op facetime met een lekkere chick met zo'n fout Oekraiens/Russisch accent. 'Ghelllooo this is Anastasia!' Ze vroeg bovenop de boeking nog 1000 dollar cash, want dat was dan zogenaamd een normale prijs voor dat weekend. Ze bood me nog haar 'fanny girlfriends' aan die wel voor company zouden zorgen. Ik schaamde me dood in die trein, mensen dacht ik echt dat ik met één of andere goedkope Russische hoer zat te facetimen ofzo...Ik had maar snel opgehangen. Uiteindelijk wat anders geboekt via Airbnb. Het eerste appartement zat op 2 minuten lopen van de fanzone, maar dat konden we niet vinden...Bovendien moesten we ergens anders de sleutel ophalen. Wij in een taxi, het hele centrum was al afgezet (4 dagen voor de finale, prima) en we deden er een uur over om 4 km verderop te komen.
Drie uur later uiteindelijk in ons appartement. Helemaal prima, alle drie een eigen slaapkamer. In de stad was het nog rustig, we waren de eersten.

Wat opviel was dat Kiev ontzettend was veranderd sinds Ajax er speelde in 2015. Veel Europeser, minder soldaten op straat, veel meer hoogbouw.. echt mooi opgeknapt.
Donderdag door de stad gelopen en een biertje gedronken met onze twee stewards uit Bus Leiden, zij werken bij alle finales als vrijwilliger. Savonds naar de vrouwen-CL-finale. Kaartjes kosten 2,35 EUR per stuk...wij lopen daarheen, eigenlijk om het stadion (Lobanovsky) af te vinken in de verwachting dat er misschien een paar honderd man komen opdagen. He-le-maal vol stond het, stijf uitverkocht! Hebben we uiteindelijk nog op de zwarte markt kaarten moeten kopen.

Ging liefst weg voor 7 euro per stuk, toe maar. Ons verlies van waardigheid was eigenlijk pijnlijker, want alle drie hebben we niks met vrouwenvoetbal. Maargoed, wel nieuw stadion gezien.
Vrijdag uitgecheckt, de Airbnb-host voor vrijdag en zaterdagnacht reageerde niet. Hotelprijzen gingen voor minstens 3000 euro, we stonden op straat. Thank GOD boden onze Ajax-stewards hun vloer aan, alleen moesten wij nog uren op zoek naar de Oekraïense decathlon om slaapmatjes te vinden. Je zit natuurlijk liever op een terras, maargoed, allang blij dat we niet op straat hoefden te slapen. Hun hotel lag op 300 meter van het stadion, qua ligging perfect.
Zaterdag matchday, en nu was echt het complete centrum autovrij gemaakt. Iedereen liep in het zonnetje over de brede straten, het was echt een topsfeer. Veel (lallende) Engelsen, groepjes Spanjaarden. Schitterend. Overal Britten die via de gekste manieren in Kiev waren gekomen (sommigen zelfs rijdend)...Mooi. Het werd drukker en drukker, want ook de tientallen chartervluchten uit Liverpool en Madrid waren geland dus het duurde ook steeds langer voordat we nieuw bier hadden. (Zeker met die lage druk op de biertaps in het buitenland, wanneer snappen ze dat nou eens?)
Vanaf dat moment ging het mis.

Ik stond heeeel lang binnen in een kroeg in de rij, toen ik eindelijk met m'n drie bier naar buiten kwam hadden mijn twee maatjes vrienden gemaakt met Oekraïeners die een kartonnen pak wodka hadden en naar hartenlust shotjes uitdeelden. In die periode hadden zij zeker 6 shotjes op, en in combinatie met eerdere biertjes/cocktails een flinke voorsprong op mij. Vervolgens kwam er een grote groep hare Krishna-aanhangers langs, en was ik al één van de twee kwijt. Die kwam enkele minuten later in een lange polonaise 'hare Krishna jalalalaa' weer voorbij, haha, dus ik greep 'm bij z'n kladden en zo konden we langzaam richting stadion lopen. We hadden nog steeds geen kaarten en wilden wel een poging wagen op de zwarte markt. Maar wel voor normale prijs natuurlijk. (hoe naïef)
Vervolgens zegt één van de twee 'Thijs, ik heb een scheetje gelaten en volgens mij ging het niet goed, kun je ff kijken?' Ik kijk en denk..'oei' Laten we naar huis gaan, even omkleden.

'Thijs Thijs loop achter me, loop achter me!' Overal natuurlijk zuipende en lachende Engelsen om ons heen, hij werd helemaal para dat ze hem uitlachten...haha, uiteindelijk heeft niemand dat door, maar dit is wel weer een anekdote waarmee we 'm minimaal tot 2050 kunnen pakken.
Eenmaal in ons appartement kleedt de ene zich om en zegt de ander 'ik hoef geen kaartje meer hoor, ik kijk thuis wel'. Oke prima, met twee man op pad. Op de zwarte markt waren de kaarten een uur voor de wedstrijd nog 600/700 euro per stuk...voor ons kansloos. (Bovendien is het geen Ajax waarvoor je dergelijke prijzen zou overwegen) Wij later in onze naïviteit nog kijken of we via een bosje/heuveltje bij het stadion konden komen. Ook kansloos natuurlijk, maar via die heuvel hadden we wel een schitterend zicht over het stadion. Op de achtergrond Kiev, beneden een lichtbak, en toen we daar met z'n tweetjes stonden kwam uit het stadion de CL-hymne met al het gejuich...Wel echt een bijzonder moment. We kwamen niet meer binnen, maar dit pakten we toch ff mee. Zo dichtbij, maar toch ook zo ver weg..
Uiteindelijk maar naar ons appartement gelopen, paar biertjes gehaald, om in de 15e minuut binnen te komen en onze vriend aldaar slapend op de bank aan te treffen. Kijken we de wedstrijd, horen we ineens hard gejuich om vervolgens 20 seconden later pas de 1-0 op tv te zien! Een behoorlijk vreemde gewaarwording bij een Champions League-finale, haha. Once in a lifetime.
Gisteren teruggevlogen naar Amsterdam. Als ik het allemaal zo opschrijf was het eigenlijk wel weer een memorabel tripje.
