Ajaxtalk

Yopi schreef:Wamberto 39.

Die vent was op zijn zestiende of zo al vader.

http://www.ajax.nl
'Cyprus was een groot avontuur'
09 december 2014

Ajax treft woensdagavond in de allesbepalende wedstrijd om plaatsing voor de UEFA Europa League APOEL Nicosia uit Cyprus. Oud-Ajacied Robin Muller van Moppes voetbalde in het verleden op het Griekse eiland. Het werden twee seizoenen om nooit te vergeten.

Acht jaar was Muller van Moppes pas toen hij zijn eerste stappen op de Toekomst zette. De inmiddels dertigjarige Amsterdammer was er één van de lichting Johnny Heitinga en Wesley Sneijder. Zij braken internationaal door, terwijl Muller van Moppes - vooral wegens diverse blessures - bleef steken in de marge van het betaald voetbal.

Na drie jaar Jong Ajax was er voor de blessuregevoelige, destijds negentienjarige middenvelder geen doorstroommogelijkheid naar Ajax 1. Hij vertrok naar Oostende. Muller van Moppes hoopte zich via het Belgische voetbal alsnog in Nederland in de kijker te spelen. Dat plan kon na twee jaar de prullenbak in en zijn zaakwaarnemer, die de voorzitter van het Cypriotische Onisilos Sotira kende, wees hem op de mogelijkheid naar Cyprus te verkassen. Na een periode van wikken en wegen ging de Amsterdammer de uitdaging aan. Nu, vier jaar later kijkt hij terug op die - laten we het zo zeggen - ‘bijzondere’ tijd.

De middenvelder kwam terecht bij Onisilos Sotira, in het zuidoosten van Cyprus: ,,Ik kwam daar eind juli, begin augustus met één doel. Misschien een jaartje bij Onisilos Sotira in de tweede divisie spelen, veel minuten maken en mezelf verder ontwikkelen om vervolgens een stap hogerop te maken. Dat was de insteek, maar zover kwam het niet. Ik liep weer regelmatig tegen blessures aan en kon daardoor niet het niveau halen dat nodig zou zijn om in de Eredivisie of in de Griekse competitie te kunnen spelen. Als je er tien tot vijftien inlegt als middenvelder, dan val je op. Dat lukte niet. Na de winterstop kreeg ik een zware knieblessure zodat ik de rest van het seizoen, dat tot april loopt, niet meer kon spelen. Ik voelde er eigenlijk niet zoveel voor het tweede jaar terug te gaan. Ik had nog salaris tegoed en had het niet zo naar mijn zin. Maar ik ben toch weer teruggegaan en probeerde mij het tweede seizoen te herpakken. Dat is op zich wel gelukt, maar ik kon mij niet in de kijker spelen bij een andere club. Omslagpunt was dat ik in april nog drie maanden salaris tegoed had. Dat heb ik nog steeds, maar ze zijn failliet en het is inmiddels verjaard, dus dat geld krijg ik nooit meer.”

Toch is het een ervaring die hij niet had willen missen. ,,Ik ben teruggegaan naar Nederland omdat ik al drie maanden geen salaris had gekregen, geen nieuwe aanbieding op zak had en daarnaast was ook mijn moeder ziek. Ik wilde kijken of ik bij een Topklasser terecht kon. De Eredivisie had ik uit mijn hoofd gezet, want ik was uit de picture geraakt. Ik wilde mij focussen op het afronden van mijn studie en bouwen aan een maatschappelijke carrière. Die twee jaar Cyprus hebben mij ervaringen gebracht en levenslessen. Ik was 24 toen ik daar naartoe ging, je moet jezelf maar zien te redden in een andere cultuur. Het vormt je.''

Muller van Moppes heeft in die twee jaar dingen meegemaakt, die een andere voetballer in zijn hele loopbaan nooit van nabij zal beleven. Zo zijn er twee anekdotes die eruit springen. De ene rond zijn debuut. Natuurlijk gierden de zenuwen hem voor die eerste wedstrijd door de keel. Toen de conditie/krachttrainer de nieuwe Nederlander wat gekleurde tabletjes aanreikte, aarzelde Muller van Moppes enigszins om die aan en in te nemen. ,,Ik vertrouwde het niet helemaal, maar ik dacht: ‘het zal wel goed zijn’. Het was mijn eerste wedstrijd en ik wilde mij van mijn beste kant laten zien. Ik was al gespannen en we speelden tegen één van de betere teams van die competitie. Je wist dat er een tandje bij moest om optimaal te kunnen presteren. Ik vond het op dat moment niet eng om die pilletjes aan te pakken, maar helemaal gerust was ik natuurlijk niet.''

,,Ik weet niet of het doping is geweest, maar ik vermoed van wel. Ik voelde vrij snel dat er een stimulerend effect vanuit ging. Ik voelde mij energiek en sterk. Wat het allemaal met mijn lijf had gedaan, merkte ik toen ze anderhalf uur na de wedstrijd waren uitgewerkt. Ik had moeite om na de busreis op te staan. Het was of mijn lijf was gecrasht. De vermoeidheid sloeg ook tien keer zo hard toe. Ik heb ze nooit meer genomen. Bewijzen kan ik het niet, maar het zou mij niet verbazen als er een middel in zat dat op de lijst van verboden middelen staat. Ik sta er niet meer van te kijken als er dopingverhalen in het voetbal opduiken, zoals een maand of vijf geleden bij Spakenburg. Waarom zou dat alleen bij wielrennen of atletiek zijn? Ik denk ook zeker dat het in voetbal gebeurt."

De andere anekdote heeft prompt te maken met een ander schemergebied in de voetballerij, omkoping. Muller van Moppes: ,,Eén van de laatste competitiewedstrijden moesten wij ons nog veilig spelen. De voorzitter had een premie uitgeloofd als we zouden winnen. We kwamen op 1-0 en ik zette ons team met een schitterende goal op 2-0. Toen was het rust. Voor de wedstrijd had ik al geblindeerde Hummers het terrein zien oprijden, waar echt van die onderwereldfiguren uitstapten. In de kleedkamer keek ik eens om mij heen en miste de linksback en de keeper. Kwamen ze vijf minuten later binnen. ‘Wat apart’, dacht ik nog. Je raadt het al. Na tien minuten in de tweede helft was er een verkeerde terugspeelbal van de linksback en een kwartier later stond de keeper bij een afstandsschot 'op het verkeerde been.' Ook had de scheidsrechter nog een dubieuze beslissing. Om een lang verhaal kort te maken, ze waren in de rust omgekocht. Dit was geen losstaande gebeurtenis. Het frappante is dat, omdat sommige Cypriotische voetballers zo matig zijn, ik me soms afvroeg of ze écht zo slecht waren of dat ze waren omgekocht.”

Mooie dingen waren er ook, al kwamen die vooral na afloop: ,,Want sportief gezien heb ik twee jaar tegen degradatie gevoetbald en dat is ook niet zo geweldig. Terugkijkend was het een pittig proces. Als het niet helemaal lukt zoals je voor ogen had, dan is het zwaar. Maar er zijn wel genoeg momenten geweest waarop ik optimaal heb genoten van het leven.”

Als speler op Cyprus krijg je natuurlijk ook het een en ander mee van de tegenstander van woensdag, APOEL Nicosia: ,,Het verbaast me aan de ene kant wel, maar aan de andere kant toch ook weer niet dat ze zo goed presteren. Ik had niet gedacht dat ze in een poule met Barcelona, PSG en Ajax zo goed tegenstand konden bieden. APOEL is wel de top van Cyprus. Ik dacht dat hun niveau gelijk stond aan de subtop in Nederland, maar je merkt nu dat ze zich in de Champions League toch redelijk goed staande houden. Hun kracht is het collectief, ze vechten en strijden wel voor elkaar. Zijn trots. Ik denk dat dat dé kracht is van die ploegen. Ik vind wel dat Ajax op Cyprus had moeten winnen, de kansen hebben ze daar ook zeker voor gekregen. Woensdagavond vertrouw ik op een goede afloop; in thuiswedstrijden komt er bij Ajax iets los en zeker in Champions League-wedstrijden voetballen ze wat vaker vrijuit.”

Tekst en foto's: Ajax.nl/Monique Janse

Acht jaar was Muller van Moppes pas toen hij zijn eerste stappen op de Toekomst zette. De inmiddels dertigjarige Amsterdammer was er één van de lichting Johnny Heitinga en Wesley Sneijder. Zij braken internationaal door, terwijl Muller van Moppes - vooral wegens diverse blessures - bleef steken in de marge van het betaald voetbal.

De rijkdom van Maarten

Door Remco Regterschot

Voor een opdracht was ik bezig met inkomens van voetballers. De miljoenen vlogen in het rond, de naam van Maarten Stekelenburg viel.


Omgerekend naar Nederlandse bruto-maatstaven, bedraagt zijn geschatte jaarinkomen over 2014 zo'n drie miljoen euro. Of hij die daadwerkelijk verdiende, valt te betwijfelen, hij krijgt amper speelminuten bij AS Monaco.

Intrigerend hoe snel de voormalige Ajax-keeper is voorbijgestreefd in Oranje en bij zijn clubs vanaf zijn dertigste, voor een keeper de beste leeftijd.

'Steek', nog altijd pas 32, hielp Oranje vier jaar geleden immers nog aan een finaleplaats op het WK in Zuid-Afrika en werd in 2012 beschouwd als één van de beste keepers ter wereld, toen hij zijn eerste seizoen bij AS Roma erop had zitten. Waar fans hem liefkozend 'De Grote Keeper' noemden.

Stekelenburg raakte daar echter zijn plaats kwijt, iets wat hem eerder overkwam bij Ajax toen Kenneth Vermeer hard op de deur klopte en daarvoor al in 2001 tijdens het jeugd-WK, toen Gino Coutinho hem uit de basis verdreef.

Medio 2013 verkaste Stekelenburg naar Fulham FC, dat hem een vet, vierjarig contract voorlegde. De Nederlander nam Edwin van der Sar als voorbeeld, die ooit bij Juventus niet lekker uit de verf kwam en via datzelfde Fulham een schitterend laatste deel van zijn carrière beleefde bij Manchester United. Het liep anders. Stekelenburg kwam ook in Fulham op het tweede plan terecht, werd verhuurd aan AS Monaco, waar hij wederom bankzitter werd.

Mentaliteit
Jasper Cillessen, Kenneth Vermeer, Tim Krul, Michel Vorm en Jeroen Zoet vormen een handschoenvol namen die Stekelenburg ondertussen is gepasseerd in de pikorde van het Nederlands elftal. De kans dat we 'De Grote Keeper' ooit nog terugzien in Oranje is inmiddels bijzonder klein en ik knikte toen Co Adriaanse bij Studio Voetbal beweerde dat Stekelenburg nooit echt een trainingsbeest is geweest. "Hij is gemakzuchtig en heeft niet de mentaliteit om zich terug te knokken", sprak de voormalig Ajax-coach, die daarmee mijn persoonlijke indruk bevestigde.

Een indruk die gestalte kreeg in 2001 tijdens het jeugd-WK in Argentinië. De jonge Ajax-goalie was op dat moment de onbetwiste nummer één van het Nederlands elftal onder-20 en straalde dat aan alle kanten uit. Louis van Gaal zou hem later in het toernooi op zijn plaats zetten door Coutinho een basisplaats te geven.

Ik ben nooit vergeten hoe Stekelenburg in standplaats Salta, waar ik toen was voor een reportage voor Sportweek, in een internetcafé nonchalant een pakje sigaretten kocht. De keeper kreeg oogcontact met de twee koppen kleinere Rafael van der Vaart, die iets verderop stond. "Anders steek je er lekker nog één op", sprak de natuurlijke leider Van der Vaart bits. Stekelenburg haalde zijn schouders op slofte weg op zijn badslippers.

Geld en geluk
Vorige week was ik voor het blad Helden bij een ongeveer even oude (33), andere Maarten: voormalig zwemmer Maarten van der Weijden. Die had iets anders aan zijn hoofd in 2001, nadat artsen hem de diagnose 'acute leukemie' en het daarbij horende overlevingspercentage van dertig procent gaven. Van der Weijden onderging chemokuren en stamceltransplantaties, in een groep van vier medepatiënten overleefde hij vervolgens als enige deze ziekte.

Eenmaal genezen, zette de zwemmer alles aan de kant om het maximale uit zichzelf te halen. Van der Weijden zat in de aanloop naar de Olympische Spelen van 2008 vijftien uur per dag in een zuurstoftent en trainde zeven uur per dag. Op heroïsche wijze werd hij olympisch kampioen op het onderdeel tien kilometer openwaterzwemmen. Een moment waarop Van der Weijden buiten zichzelf trad, legde hij uit. "Net als de dag waarop ik in 2001 de diagnose kreeg en de dag waarop ik vader werd in 2014." Dat laatste mag een wonder worden genoemd, de kans op onvruchtbaarheid bij een man die dezelfde behandelingen heeft ondergaan als Van der Weijden is groot.

Het is niet eerlijk om Stekelenburg met Van der Weijden te vergelijken, dat besef ik. Als het aankomt op de combinatie geld en geluk, kan het echter nooit kwaad om eens een open deur in te trappen. Ik vroeg het me in ieder geval niet af wie van de twee in de grootste rijkdom verkeert; de bankzitter in een belastingparadijs of de Maarten die op zijn eigen bank in Rotterdam liefdevol naar zijn pasgeboren dochter keek die in zijn handen naar hem zat te kijken.

Intrigerend hoe snel de voormalige Ajax-keeper is voorbijgestreefd in Oranje en bij zijn clubs vanaf zijn dertigste, voor een keeper de beste leeftijd.

"Anders steek je er lekker nog één op", sprak de natuurlijke leider Van der Vaart bits.

InnerHarbour schreef:Goh, de Azijnbode, laat ik daar nu net geen abo op hebben.

Wie kent Cees de Wolf nog? schreef:Zoon en (met name) vader Blind trappen geen open deuren in, in een duo-interview met de Volkskrant. Is vandaag gepubliceerd in het VK-magazine.

De revolutie die door Johan Cruijff werd ingezet, zorgde voor het nodige onbegrip bij de oudste Blind. 'Ik kan me totaal niet vinden in de handelswijze bij Ajax tijdens die Fluwelen Revolutie, die eigenlijk niet zo zou mogen heten, want er was niks fluweels aan. We zijn allemaal beschadigd. Ik ben er zelf relatief goed uitgekomen, Van Gaal is er goed uitgekomen, en er zijn er nog wel een paar, maar er zijn er ook velen die een hypotheek hebben en kleine kinderen, die minder geluk hebben gehad.

Cruijff schreef:

InnerHarbour schreef:Goh, de Azijnbode, laat ik daar nu net geen abo op hebben.

Misschien is die houding van 'elk medium waar ik niet veel mee op heb mijd ik als een epidemie' één van de redenen waarom je op sommige momenten zo'n ogenschijnlijk enorme tunnelvisie tentoonspreidt.....

Yopi schreef:Wat een populistisch gezwets weer. En hypocriet ook. Alsof alle Cruijffianen waren blijven zitten als Ten Have c.s. de strijd gewonnen hadden.