Ajaxtalk

LucaS schreef:Je moet natuurlijk wel eeuwige trouw aan de Partij en de PartijLeider zweren.

LucaS schreef: Misschien zijn er gewoon mensen die vinden dat wat er in een besloten vergadering gezegd wordt ook binnen die muren moet blijven?

Jabu schreef: Overigens ia dit slechts een constatering en niet een aanzet tot een Cruijff vs Van Gaal discussie.

Jabu schreef:Sorry, je hebt gelijk dat het voor jou wat teveel gevraagd is om niet in iedere derde post vergelijkingen te trekken met personen die er niet toe doen! Die stoom zorgt voor oorinfecties als je niet met enige regelmaat ontlucht!

Jabu schreef:Dus ik ben degene die zich aan het opwinden is .

Frank redt zich prima. Als we elkaar spreken, gaat het alleen over algemene voetbalzaken. Je denkt toch niet dat ik me met de opstelling bemoei? Dat wil ik helemaal niet en Frank zou het terecht niet accepteren.
Ik heb vaak contact met Wim Jonk over de jeugdopleiding, ook via andere kanalen word ik op de hoogte gehouden van de gang van zaken bij Ajax. En ik ben zelf regelmatig bij de club. De lijntjes zijn
kort. Dat is heerlijk werken.

Volgens mij vindt Frank zijn werk bij Ajax het leukste en het mooiste. Van de hele groep technische mensen heb ik de indruk dat ze dit als een langetermijnproject zien. Vergis je niet: wat er nu bij Ajax gebeurt is uniek in de wereld. En we zijn pas begonnen.
De individuele trainingsmethoden, het grote aantal oud-topvoetballers, de specialistische aanpak, dat zie je nergens anders.Alles is gericht op resultaten en op attractief voetbal van het eerste elftal en dat willen we bereiken via de best mogelijke opleiding. De kernwaarden daarvan zijn: individuele ontwikkeling van talent,het bundelen van specialisten in de staf en een mindset die is afgestemd op het bereiken van de top. Volgens mij is daar geen goed Nederlands woord voor, maar de strekking lijkt me duidelijk. We hebben het over een andere manier van denken dan ze bij Ajax gewend waren.
Neem de hiërarchie onder de trainers. Die bestaat niet meer. Voorheen was het trainerschap van de A1 een erebaan in de opleiding omdat de A1 het hoogste jeugdteam is. Zo denken we niet. We kijken heel gericht welke leeftijdscategorie welk soort trainer nodig heeft. Pubers hebben een andere aanpak nodig dan de oudste of de jongste jeugd. Dus krijgt elke groep een trainer met specifieke kwaliteiten die bij de leeftijd van de spelers horen. Ik praat bewust over groepen en niet over ploegen. We werken niet meer per team met vijftien spelers en een trainer. Je hebt de boven-, de midden- en de onderbouw. Dat zijn groepen van pakweg zestig spelers met zes trainers, omringd door specialisten. Afhankelijk van hun niveau schuiven we met spelers en passen we hun trainingen aan. Het is een heel flexibel en dynamisch geheel. De competitiewedstrijden zijn van ondergeschikt belang. Maar als jeugdteams een internationaal toernooi spelen, dan gaat het wel om presteren. Dan wordt het best mogelijke elftal opgesteld. Omdat ze dan leren presteren tegen sterke ploegen. En omdat we op zulke toernooien ons internationale visitekaartje kunnen afgeven als opleidingsinstituut. Daarna gaan ze het individuele traject weer in.

Tegen zaakwaarmemers zijn we heel duidelijk. Als ze twijfelen aan onze integriteit: wegwezen. Inmenging van zaakwaarnemers is onacceptabel. Dus niet zeuren dat Jantje in de basis moet of dat Pietje te weinig verdient. Of dat KLaasje rijp is voor de overstap naar AC Milan of Barcelona. Wij hebben het voetbalverstand en wij beoordelen de spelers naar eer en geweten, volgens onze maatstaven. Ook de ouders van de jeugdspelers moeten daarin mee. Vertrouw ons, wij weten waar we het over hebben, we willen de beste opleiders ter wereldzijn. En als ze hun zoontje liever niet laten trainen met Ronald de Boer en JaapStam, oké, dan niet.

Een van de belangrijkste dingen bij het opleiden van spelers is het huiswerk. Ze moeten niet alleen uitvoeren wat de trainers opdragen. Ook buiten de trainingen om moeten ze bezig zijn met de vraag hoe zeeen betere voetballer kunnen worden. In mijn spelerstijd was Ruud Krol een goed voorbeeld. Die heb ik jarenlang, na afloop van werkelijk iedere training, extra zien oefenen op voorzetten met zijn linkervoet. Of het nou klotenweer was of niet, of hij nou moe was of niet:Krol ging aan de slag. De beloning kwam op het WK'74, in de wedstrijd tegen Brazilië. Ruud komt door over de linkerflank, geeft een perfecte voorzet en bam, doelpunt. Dat was het gevolg van jarenlang zweten en investeren. Dus dat bedoel ik: het moet weer vanzelfsprekend worden dat talenten van zichzelf eisen dat ze de beste zijn. Trainers helpen bij die ontwikkeling, ze reiken dingen aan. Maar de speler zelf heeft in de hand hoe ver hij zal komen in zijn carrière. Je haalt eruit wat je er zelf in stopt. Mede daarom ben ik voorstander van premiestelsels. DAn worden spelers pas maximaal beloond als ze het maximale gepresteerd hebben. Eigenlijk zou dat voor iedereen binnen de club moeten gelden.

Iedereen moet het maximale uit zichzelf halen. Vande raad van commissarissen tot de terreinknecht en iedereen die daar tussenin zit. NIemand uitgezonderd. Kijk, op dit moment gaat het goed met Ajax. Maar daaardoor moeten we niet denken dat het belangrijkste werk erop zit. Succes kan de aandacht afleiden van punten die nog verbeterd moeten worden. Dat zeg ik niet om negatief te doen. Integendeel, ik analyseer juist altijd vanuit een positieve gedachte. Omdat het noodzakelijk en haalbaar is om vervolgstappen te maken. Nu moeten we de stap naar zeer goed maken en daarna de stap naar uitstekend. Daar moet iedereen binnen de club zijn steentje aan bijdragen. Het gaat om die mindset, die moet bij ieder individu gericht zijn op vooruitgang en strerven naar de Europese top.

Over Cruijff gesproken, hij komt uitgebreid aan het woord in de nieuwe VI. Hij is enthousiast en vol goede moed en zegt over Ajax: er gloort iets moois aan de horizon. Wat Conte zegt, namelijk dat Ajax nooit meer een grote prijs zal winnen, vindt hij onzin. 'Voetbal is een spel van elf tegen elf. Ik heb nog nooit een zak geld een doelpunt zien maken. Waarom zou je niet van rijke clubs kunnen winnen? Zoalng je het voetbalgedeelte beter voor elkaar hebt, blijft de kans bestaan dat je er bovenuit gaat steken. Misschien is het een droom. Misschien niet. We moeten onszelf in elk geval nooit kunnen verwijten dat we het niet geprobeerd hebben. Ik geloof erin. Je hebt in de topsport mensen die zeggen dat ze iets heel graag zouden willen. Daar begrijp ik niets van. Ik zou graag willen bestaat voor mij niet. Ik wil iets, ik bedenk vervolgens een manier hoe je dat het beste kunt bereiken en ik ga aan de slag. En zo staan alle voetbaljongens erin bij Ajax.'

Raymon schreef:Heel mooi en duidelijk verhaal

Is dit hoe Cruijff het vroeger al deed of is dit een nieuwe manier van opleiden?

Wat aankopen betreft zullen we voorlopig op de huidige lijn verder gaan. Dat wil zeggen: zuinig zijn bij het besteden van transfergeld. Ajax mag nooit meer in de financiële ellende raken zoals dat enkele jaren geleden is gebeurd.Op de langere termijn, als er structureel geld in kas zit, kan Ajax meer geld uitgeven aan gerichte versterkingen.Dan kunnen we een keer een topper halen als dat nodig is.

Het is altijd link als ik er een speler uitpik, dat gaat een eigen leven leiden. Maar laat ik een uitzondering maken, omdat hij zelf uitzonderlijk is. Victor Fischer vind ik een heerlijke voetballer. Hij werd als A-junior voor de leeuwen geworpen en durfde meteen zijn acties te maken. Fischer heeft kwaliteit, hij is streberig, hij is eigenwijs. Dat zijn prima eigenschappen. Dit soort talenten zijn voor een trainer heel bewerkelijk. Omdat het ze zo gemakkelijk afgaat, moet je ze constant op hun huid zitten. Zelf deed ik dat als trainer ook. Vraag maar aan Van Basten, aan Rijkaard, aan Koeman. Die werden soms stapelgek van me. De goede voetballers moet je helpen, je moet zorgen dat je hun zelfvertrouwen niet schaadt. De uitzonderlijke talenten hebben zelfvertrouwen genoeg, die kun je keihard aanpakken. Omdat je wilt dat ze hun klasse telkens weer laten zien.
De grootste talenten liet ik vroeg debuteren en daarna zette ik ze terug. Zodat ze gedwongen werden elke week de beste te zijn in hun jeugdploeg. Dat waren ze dan aan hun stand verplicht. De Boer heeft met Fischer hetzelfde gedaan. Frank heeft geen seconde aan zijn kwaliteiten getwijfeld, hij deed het puur omdat het goed was voor de ontwikkeling van Fischer. Voor de speler zelf was het niet leuk. En de mensen om hem heen begonnen meteen te steigeren. Daar moet je maling aan hebben. Fischer is even door een dal gegaan en beaamt nu zelf dat hij daar sterker van is geworden. DAt was precies de bedoeling.