Moderator: mods
Dat zou ook mijn gok zijn.Marillion schreef: di apr 15, 2025 7:38 pm Gokje: Een van zijn weinige concessies richting sponsors.
Dit jaar zijn er wel veel ritten voor MVDP toch?Marillion schreef: di apr 15, 2025 7:38 pm Van mij hoeft 'ie daar ook echt niet te rijden. Al staan een paar ritten natuurlijk ook wel heel mooi op je erelijst. Die kansen moeten dan wel in het etappeschema zitten.
Denken zij dat hij daar voor het klassement gaat rijden dan?columbus schreef: wo apr 16, 2025 9:22 pm ...
In de podcast van Laurens ten Dam werd er wel een plausibele suggestie geopperd waarom van Aert moet passen voor die explosieve versnellingen van Poel en Pogacar. Dat extreem felle heeft hij nooit gehad maar ten Dam stelde dat, omdat hij de Giro ook als doel heeft, de training opzet vooral gericht is op duurvermogen. Was wel interessant.
Dat heb je eerder gezegd, maar ik ben het daar dus totaal niet mee eens. MVDP is sowieso een van de grootste eendaagse renners aller tijden. Het feit dat hij daarnaast ook alle andere disciplines zeer goed kan, en met veldrijden (wat voor Belgie is wat schaatsen is in Nederland) gewoon de grootste aller tijden is, kleurt het totaalbeeld in. Het maakt hem nog succesvoller, maar ook kleurrijker.columbus schreef: wo apr 16, 2025 9:22 pm Dat zou de mensen ook veel meer bij blijven dan de 37e WK veldrijden of MTB.
En de wereldtitel tijdrijden. (Daar had ik het laatst al over: ik zou zeggen als leek dat hij bij een RVV-achtig parcours hij met de juiste voorbereiding en training kans zou moeten hebben bij zo'n parcours, zelfs tegen de beste tijdrijders van de wereld. Maar ik weet niet wanneer het parcours bekend wordt gemaakt, want het heeft denk ik alleen zin als er een keer een jaar tussenzit met een droomparcours).
Ja zoiets opperde en suggereerde ten Dam wel. Hij herkende de huidige vorm van van Aert bij zichzelf wanneer hij naar een grote ronde ging en deze serieus wilde aanpakken. Ook Mollema. Dat er ook wat meer angst in zijn lijf zit snap ik ook helemaal, vorige jaar was echt niet normaal qua flinke valpartijen. En laten we niet vergeten op dit moment lijkt iedere renner in het voorjaar op een amateur vergeleken met Poel en Pogacar.Het niveau wat die twee aantikken is absurd.Marillion schreef: do apr 17, 2025 11:23 am
Denken zij dat hij daar voor het klassement gaat rijden dan?
AD.nl‘We moesten het tempo van Mathieu volgen’: de opmerkelijke transformatie van een bescheiden veldritploeg
Marijn Abbenhuijs 18-04-25, 13:59 Laatste update: 14:55
Reconstructie
Het begon met een zoektocht naar de juiste voorwaarden om van Mathieu van der Poel een topwielrenner te maken. Inmiddels is Alpecin-Deceuninck uitgegroeid tot één van de beste ploegen van de wereld. Een reconstructie van de buitengewone opmars van het Belgische team. ,,We moesten ons toen wéér sneller aanpassen.’’
,,We moeten een keer praten.” Adrie van der Poel is na de Ronde van Limburg onderweg naar huis als Christoph Roodhooft die woorden naar hem uitspreekt. Naast hem in de auto zit zijn zoon Mathieu van der Poel, die de wedstrijd net heeft gewonnen. Het is 10 juni 2018 als Roodhooft nog nadrukkelijker beseft dat hij goud in handen heeft.
Christoph Roodhooft is samen met zijn broer Philip eigenaar van Corendon-Circus, dat op dat moment uitkomt op het derde niveau van het profwielrennen. De focus is veldrijden en Van der Poel is in die discipline al één keer wereldkampioen geworden. Maar op zijn 23ste laat hij ook al jaarlijks in een klein aantal wedstrijden op de weg zien hoeveel potentie hij op dat gebied heeft.
Zijn stormachtige ontwikkeling vraagt om een koerswijziging. De cross moet in dienst komen te staan van het wegwielrennen in plaats van andersom en dat realiseren de broers Roodhooft zich maar al te goed. ,,We moesten het tempo van Mathieu volgen, meegaan in zijn evolutie”, schetst Philip Roodhooft de situatie die is ontstaan.
Van der Poel is in een tijdsbestek van minder dan tien jaar uitgegroeid van het zoontje van een wielervriend tot een protegé die het leven van de Roodhooft-broers zal veranderen. Eind jaren 90 hebben Christoph Roodhooft en Adrie van der Poel eens samen in de kopgroep van de Sluitingsprijs Putte-Kapellen (een beroemde Belgische kermiskoers in oktober) gezeten. Sindsdien houden ze een beetje contact met elkaar.
,,We zijn elkaar weleens een tijdje uit het oog verloren, maar als we elkaar tegenkwamen, was de band er wel”, legt Adrie van der Poel uit. Op een gegeven moment vraagt hij Christoph Roodhooft of hij crossfietsen te koop heeft voor zijn zoons. ,,Hij zei dat ik die fietsen zou krijgen.”
Het blijkt een goede investering, want de zoons van Van der Poel komen na hun juniorentijd in de ploeg van de broers Roodhooft terecht. Die ploeg heet dan nog BKCP-Powerplus en is dus gericht op het veldrijden. Maar dat moet veranderen als Mathieu van der Poel in 2018 de Ronde van Limburg en even later ook het Nederlands kampioenschap wint.
,,Mathieu begon veel te winnen. Om met hem verder te kunnen gaan, moesten we snel een beter wedstrijdprogramma op de weg realiseren”, legt Philip Roodhooft uit. ,,Daarvoor moesten we in 2019 een pro-continentale ploeg (het tweede niveau van het internationale profwielrennen, red.) worden, veel vroeger dan we ooit hadden gedacht.”
2019 is het collectieve wielergeheugen ingegaan als het jaar waarin Van der Poel op spectaculaire wijze de Amstel Gold Race wint. ,,Daardoor moesten we ons wéér sneller aanpassen”, concludeert Roodhooft. ,,In ons eigen denken. We hadden een andere omkadering nodig, een ander budget en andere renners om Mathieu te ondersteunen.”
De broers Roodhooft en vader en zoon Van der Poel bespreken het met elkaar en concluderen dat ze het avontuur gezamenlijk willen aangaan. Van der Poel belooft zijn trouw, de broers Roodhooft hun toewijding. Het is een risico voor Van der Poel, omdat er nog geen blauwdruk ligt waarop hij kan terugvallen.
Voor de ploegeigenaren is het een ondernemersrisico. Maar wat er al wél ligt, is als fundament ook gewoon sterk genoeg. Het gaat om wederzijds vertrouwen en om de vrijheid om een kader te ontwikkelen dat perfect bij Van der Poel en zijn ambities past.
Juist omdat Corendon-Circus nog geen team in het wegwielrennen is, kan het de wielerploeg op een alternatieve manier inrichten, zonder dat er met tradities gebroken moet worden. Er komt een kader waarin Van der Poel naar hartenlust het wegwielrennen, veldrijden en mountainbiken kan blijven combineren. Hij krijgt vrijheid en goede begeleiding. Zijn overwinning in de Amstel Gold Race maakt ook snel meer mogelijk. Het vergroot in één klap zijn aantrekkingskracht en daarmee die van de ploeg, die vanaf 2020 Alpecin als hoofdsponsor krijgt.
Oscar Riesebeek, die in 2020 naar de ploeg wordt gehaald om Van der Poel te steunen, roemt de wetenschappelijke benadering die hij sindsdien ervaart. ,,Er is altijd veel tijd en geld geïnvesteerd in dingen die ze voor de hele ploeg kunnen faciliteren”, vertelt hij. ,,In het beginstadium was er nog minder mankracht, maar er werd gefocust op gestructureerd en gecontroleerd trainen. Het heeft ervoor gezorgd dat ik een betere wielrenner ben geworden.”
Een voorbeeld is hoe ze de aanloop naar het wielerseizoen al jaren aanpakken. Waar veel ploegen hun hoogtestages richting de belangrijkste doelen nog ‘gewoon’ boven op een berg doorbrengen, zitten de renners van Alpecin-Deceuninck aan de kust in Zuid-Spanje in een hotel met kamers waaruit zuurstof onttrokken kan worden.
Zo slapen ze ’s nachts in een omgeving waarin het zuurstofgehalte van bepaalde hoogte kan worden gesimuleerd. Per dag wordt per renner bepaald wat een verstandige hoogte is om op te slapen zodat er én zo goed mogelijk rode bloedlichaampjes in het bloed kunnen worden gecreëerd én niemand ooit te vermoeid aan een zware training begint.
Want wat vaststaat, is dat het kader dat wordt gecreëerd voor Van der Poel voor meer talentvolle wielrenners heel waardevol blijkt te zijn. Hijzelf groeit uit tot wereldkampioen, geletruidrager en achtvoudig winnaar van een monumentale klassieker. Tegelijkertijd ontwikkelt Alpecin-Deceuninck zich tot één van de beste ploegen van de World Tour. Het komt ook doordat het team altijd de juiste focus houdt. Gericht op sprinters en renners voor de klassiekers. Niet op grote ronden.
En omdat het goed scout, met het veld als de grootste kweekvijver. Goede veldrijders zijn immers vaak explosief, hebben een goed herstelvermogen én een uitstekende techniek. Vanuit die discipline uitgroeien tot een succesvol wegwielrenner, waar je je moet handhaven in een groot en chaotisch peloton, is vele malen eenvoudiger dan wanneer je bijvoorbeeld in het online circuit bent ontdekt vanwege je grote vermogen.
Zo wordt de Belg Tim Merlier ontdekt in het veldrijden. Hij groeit bij Alpecin-Deceuninck uit tot topsprinter. De Nederlandse Puck Pieterse is het speerpunt van de vrouwenploeg en in het afgelopen jaar uitgegroeid tot wereldkampioen mountainbike en ritwinnaar in de Tour de France Femmes. De ‘nieuwe Van der Poel’ Tibor del Grosso staat óók bij Alpecin-Deceuninck onder contract. Hij is inmiddels tweevoudig wereldkampioen veldrijden bij de beloften en begint ook op de weg uit te blinken.
Van der Poel kan al die tijd loyaal blijven aan de broers Roodhooft, omdat ze hun beloften kunnen blijven waarmaken. Ze voelen aan wat hun ster nodig heeft, gunnen hem de skivakantie waar hij elk jaar naar uit kijkt, ook al is er in zijn overvolle winter met veldritten en trainingen voor het klassieke voorjaar maar weinig tijd voor.
Bovendien laten ze hem voortdurend meegroeien met de financiële mogelijkheden van de ploeg. ,,Zijn contract is al drie of vier keer opengebroken en opgewaardeerd en dat ging dan meteen in en niet pas aan het einde van het seizoen”, vertelt vader Adrie. Zo eindigt het gesprek dat Christoph Roodhooft op 10 juni 2018 per telefoon afdwingt in een succesverhaal vanuit verschillende oogpunten.
Verassend dat Pogacar nog werd teruggehaald maar wel mooi voor de wedstrijd. Leuk voor SkjelmoseMarillion schreef:De AGR komt in de finale uit. Pogacar met Alaphillipe vooruit op de Kruisberg en volgens mij lost 'ie hem per ongeluk. Gewoon tempo vanuit het zadel.
Hale minuut op de groep. Gaan die er nog een wedstrijd van kunnen maken als ze collectief samenwerken of is het al voor plek 2? We missen Mathieu.
EDIT
Toch een geweldige finale met Evenepoel en Skjelmose die terugkeren bij Pogacar. Leuk hoor.
En Skjelmose pakt 'm in de sprint met een banddikte. Wat een stunt!
Haha, epic.
AD.nlNederland heeft er weer een smaakmaker bij: ‘Wielerfans gaan veel plezier aan hem beleven’
Maarten Teunisse 29-04-25, 14:10 Laatste update: 15:59
Tibor del Grosso (inzet: Koos Moerenhout, Gerben de Knegt) © Pix4Profs / Cor Vos
Tibor Del Grosso beleeft een ijzersterk debuutseizoen bij de profs. De 21-jarige wielrenner is enorm ambitieus, heeft het talent en pakte maandag in de Ronde van Turkije zijn eerste zege. Een dag later behield hij zijn leiderstrui na een derde plaats in de sprint. Wat kunnen we van Del Grosso verwachten? „Je hoeft hem niet uit te leggen hoe je een koers wint.’’
Alsof het niets was reed Tibor Del Grosso op één wiel de steile Eyserbosweg in Limburg op. Zwalkende hobbyrenners zagen alleen een rood-wit-blauwe schim voorbij schieten. „Niet zo goed voor hun motivatie”, zei hij met een glimlach tegen de camera.
https://youtube.com/shorts/no-Ka_27Eg0? ... jgRyipHAyB
Het (ondertussen virale) filmpje van die actie was voor het grote publiek een eerste kennismaking met de 21-jarige renner. In de wielerwereld was hij allesbehalve een onbekende. Sterker nog: er wordt al jaren afgeteld tot het seizoen dat Del Grosso het profpeloton op zijn kop gaat zetten.
2025 is dat seizoen. Bij Alpecin-Deceuninck beleeft het talent uit Eelde een ijzersterk debuutjaar. Als een kind dat voor het eerst in een speeltuin komt, koerst hij tussen de profs: veel demarrages, behendig in afdalen en vooraan in de sprints. En met resultaat. Zesde in Dwars door Vlaanderen, net geen etappezege en leiderstrui in Catalonië en afgelopen maandag eindelijk wél zijn eerste profzege in de Ronde van Turkije.
Het doet Gerben de Knegt bijzonder goed. De bondscoach van de veldrijders en mountainbikers begeleidde Del Grosso jarenlang in de jeugd. Hij appte maandagavond ook nog even met zijn vroegere pupil. „Hij was blij dat ‘eindelijk’ de eerste zege binnen is. En ik ook.”
Het was voor De Knegt niet de vraag of Del Grosso zou doorbreken, alleen wanneer. In de jeugd pakte hij in bijna alle disciplines van het fietsen nationale en wereldtitels. Van tijdrijden tot veldrijden en van de weg tot de mountainbike. „Je hoeft hem niet uit te leggen hoe je een koers wint, hoe je maximaal rendement haalt uit je vermogen. Technisch is hij subliem.”
Oud-teamgenoot Hartthijs de Vries, tegenwoordig bij Unibet Tietema Rockets, maakte Del Grosso mee als 18-jarige coureur in een continentale ploeg. „Hij was heel speels en teerde op zijn talent. Liep soms misschien de kantjes er vanaf, maar je wist: hij heeft heel veel talent.”
Waarom het dan toch even duurde totdat hij doorbrak? „Hij is vroeger ten onrechte bestempeld als een moeilijke jongen”, vertelt De Knegt. „In mijn ogen is hij dat helemaal niet. Maar de afgelaste wedstrijden tijdens corona kwamen hard aan bij hem en ook worstelde hij met het afmaken van school.”
Dat gaf een verkeerd beeld van Del Grosso, vindt De Knegt. „Op mij kwam hij over als een lieve, dankbare jongen, waarbij het niet altijd meezat. Het typeert hem bijvoorbeeld dat hij de bloemen voor de overwinning altijd aan mij meegaf, zodat ik die aan mijn vrouw kon geven. En hij wil ook nog heel graag eens komen oppassen op m’n zoontje.”
Maar vrije tijd voor bijbaantjes is er niet meer. Het vwo-diploma is al enkele jaren binnen en alle focus is nu gericht op wielrennen. Alle opgebouwde energie en bewijsdrang komen er dit seizoen uit en de resultaten beloven veel. „Tibor is typisch een renner van deze tijd”, zegt wegploeg-bondscoach Koos Moerenhout. „Héél ambitieus, direct vooraan mee willen doen. En dat is ook mooi, want deze doorbraak is geen loos alarm. Hij heeft recht om het zo te benaderen.”
Het zal nog even duren voordat Del Grosso om de knikkers mee gaat doen in grote koersen. Maar de stabiele prestaties wijzen op een flink potentieel. Qua sterke punten (sprinten, hardrijden, aanvallen, kasseien, heuvels) is zijn stijl te vergelijken met die van Mathieu van der Poel of Tom Pidcock. En laat hij nu juist bij een ploeg rijden die veldrijders laat excelleren in het Vlaamse voorjaar.
Daar kijkt Moerenhout met veel plezier naar. De bondscoach van de wegploeg kan een type renner als Del Grosso in de toekomst natuurlijk goed gebruiken op EK’s en WK’s. „Als ik voor eigen parochie mag preken: ik hoop natuurlijk dat hij die eendagskoersen blijft rijden. Als hij zich zo blijft ontwikkelen, gaat hij zeker kansen krijgen in kampioenschappen. Want het zijn toch dit soort renners die je dan goed kan gebruiken.”
Nederland heeft er met Del Grosso een smaakmaker bij. Eentje waarvoor je vroeg de tv aan zet. „Wielerfans gaan veel plezier aan hem beleven”, concludeert ook De Vries. „Dat speelse en achteloze zit er nog steeds in bij hem, zelfs tussen de profs.” De Knegt haalt het typerende filmpje van de wheelie op de Eyserbosweg nog aan. „De jongen die je daar ziet, dat is geen act. Zo is hij gewoon.”
Palmares Tibor Del Grosso
2020: goud NK veldrijden junioren, zilver NK tijdrijden junioren, brons NK mountainbike junioren
2021: goud NK weg junioren, goud NK tijdrijden junioren
2022: goud NK mountainbike beloften
2023: goud NK veldrijden beloften, zilver WK veldrijden beloften, zilver wereldbeker veldrijden beloften
2024: goud WK veldrijden beloften, goud wereldbeker veldrijden beloften, goud NK weg beloften
2025: goud WK veldrijden beloften, goud NK veldrijden elite, goud wereldbeker veldrijden beloften, zesde Dwars door Vlaanderen, 10de Brabantse Pijl, etappe in Ronde van Turkije
