Championship playoff final Swansea - Reading , 31-5-2011
04:28 uur , ik word wakker voordat de telefoonwekker gaat. Vrouwlief slaapt gelukkig nog en stilletjes kleed ik me aan. 05:00 bij Pablo zijn is geen sinecure op een maandagochtend. De spanning is er al, Wembley gaat bezocht worden. Paspoort, metroschema's en de London overzicht printjes liggen klaar. Vrouw krijgt een kusje, de kinderen een snelle blik. 5 voor 5 parkeer ik bij Pablo. Ook daar stilte en een schuifelende Pablo in het huis. Hij is er klaar voor. Met voorpret wachten we op de Aaf en Mario. Aaf is standaard te laat dus de weddenschappen worden al gemaakt hoeveel minuten dit nu weer gaat worden. Wonderwel komen beide heren exact om 05:00 uur aan. Het zal de hyperactieve invloed van Mario geweest zijn dat de Aaf zowaar op tijd is. Het was achteraf het gunstige voorteken voor de gehele dag.
In de leasebak naar Calais dus lekker goedkoop met een overtocht van 60 euro heen en terug. Rust op de wegen en met een lekker gangetje denderden we over de a-wegen van Nederland. Het gezelschap bestaat uit de Eindhoven boeren Aaf en Pablo, de havenslaaf Mario en de Jood de vloeibare. Uiteraard had de Jood het hoogste woord , vernederde hij de kakkerlak door hem herhaaldelijk te bedanken voor de overwinning op de Brabantse boeren en bood hij geld aan Aaf en Pablo voor de schuldenlast bij P$V. Gelukkig waren de heren ook scherp en wisten de joodse bestuurder menigmaal het bos in te sturen en in te dammen. De perfecte voetbalhumor voor zo'n voetbalreis.
Food en beverage manager Mario had voor de nodige voedsel en drankreserves gezorgd zodat we al snel bij Hazeldonk de tank nog volgooide en zonder ontbijtstop konden doorkarren. Bij Antwerpen de ochtenddrukte waar we welgeteld slechts 7.34 minuten verloren op het reisschema.
Na de doodsaaie weg naar Calais te hebben overleefd checkten we 2 treinen eerder in en zeer vloeiend met weinig oponthoud boarden we deze gevaartes. Voor de anderen was het hun tunnelontmaagding. :eeeek: de vloeibare had reeds eerder deze grijsgrauwe gevaartes van binnen mogen aanschouwen.
Tunneltje in en tunneltje uit en rap richting London. Taktiek was vandaag parkeren bij metro Elephant & Castle, om daar rechtstreeks de metro naar wembley te pakken.
En zeer snel bereikten we ons doel (na de traditionele foute afslag met daarna een zeeeeer smalle wegversmalling te hebben overleefd.) Bij een ietwat verpauperde mall parkeerden we de bolide gratis en togen we naar de metro , maar niet nadat de heren een vage betaalde pishuis in de mall hadden bezocht.
Exact 11:00 uur plaatselijke tijd stonden we op Piccadilly circus. Direct de Lilly's in maar helaas geen goed materiaal om in te slaan. Na een toeristische tocht door London, met de big ben, downing street en buckingham palace, kregen we trek en moest natuurlijk een lasagna gescoord worden bij de Wetherspoon. De traditie. Na veel zoeken en wat lachwekkend commentaar naar Pablo over de verdwenen Wetherspoon en zijn niet werkende iphone Wheterspoon app vonden we na 35 minuten lopen er eindelijk 1.
Na de goede vulling met bier togen we weer naar de metro voor Wembley. Ondertussen werd er een zeer grote hardloopwedstrijd dwars door London gelopen, wat nogal wat drukte gaf langs de straten.
Wembley station werd bereikt met het altijd soepele metronet. Ook hier liep alles keurig op tijd en we hebben sowieso de gehele dag nergens op hoeven wachten.
Uit Wembley station de trap af en een enorme menigte zwart aan de ene kant en blauw-wit aan de andere kant deinde voor ons richting het stadion. Indrukwekkend om te zien en vooral dat alles zo gemoedelijk naast elkaar liep. Prachtig gewoon. De wijk zelf om wembley heen was zo beton en pauper als het maar kon. Afknapper, drama. Nergens leuke pubs, straatjes of andere typische engelse sfeer. Wel een boulevard met concert food en merchandise.
Kaartjes halen ging ook heel soepel en de Aaf kon met moeite het FA cup shirt van zijn favoriete Citizens laten hangen in de wembley sportshop. Buiten pissen was te druk, dus snel het stadion in om daar te pissen en de sfeer te proeven.
Perfecte plaatsen had Aaf geregeld 1e ring achter het doel in het Swansea deel. Luxe stoeltjes in een indrukwekkend stadion. Om ons heen genoeg lijpo's, betonvlechters, oude gegroefde mannen en sinistere stone-island types uit Wales dus we konden wat verwachten qua aanmoedigen.
2 speakers die op het veld de supporters opzweepten, en 15:00 uur ging het los. Zenuwachtig begin en de spanning sidderde door de rangen van Swansea. De scheldpartijen ook. De Swansea rechtsback die na 20 seconden een slechte pass gaf werd volledig uitgescholden met alle adrenaline die er opgebouwd was vandaag. Ongelofelijk.
Volksliederen, clubliederen alles passeerde en werd met volle borst meegezongen. Wij konden ook niet stilzitten en schreeuwden, zongen en "mondegreende"er op los. Je werd meegezogen in het enthousiasme. Hoezo neutraal? "Are you watching", are you watching ,are you watchin Cardiff Scum !!!
De 1-0 penalty leek van afstand terecht m.i. en bij de 2-0 leek de keeper er naast te zitten.
Het Swansea vak was echter in opperbeste stemming en bij de 3-0 ging het helemaal los. Maar ook echt werkelijk helemaal los. Mannen vielen elkaar in de armen, ik heb huilende mannen van 60 jaar gezien en wij werden in het feestgedruis meegetrokken alsof we jaren Swansea fans waren. Men kon het gewoonweg niet geloven.
In de rust was het credo "dont change anything, dus alle hoedjes, shirts e.d moesten aan en op blijven op dezelfde manier.
Een man naast me prevelde "finaly arsenal, manchester ,chelsea. liverpool. Een andere welshman ging in gesprek met mij en met een smile van oor tot oor praatte hij honderduit, maar ik verstond er geen ene bal van. Hummen en af en toe yes hielpen echter wel.
Dat don't change anything hielp niet, want binnen 1 minuut was het 3-1 en 10 minuten later 3-2. Vooral bij die 3-2 was het geluid vanaf de andere kant ongelofelijk. Werkelijk een orkaan van Reading gejuich denderde over onze hoofden. Indrukwekkend.
Ik zei nog tegen Mario, stel je even alle seizoenkaarthouders van Feijenoord en Ajax voor, die passen dus samen in dit stadion.
Reading kreeg een enorme kans op 3-3, maar via de paal en de rebound die van de lijn gehaald werd bleef Swansea aan de goede kant. Zenuwslopende minuten totdat de scheids 15 min voor tijd een pingelcadeautje gaf aan Swansea na een koning van een schwalbe. De Welshfans gaven er niet om en bij de 4-2 was het klaar en kon het feest beginnen.
Nog snel even wat foto's van het mooie stadion en dan naar buiten om in de chinees annex kroeg aan de overkant een biertje te pakken. Dat is toch echt een afknapper bij dit nieuwe Wembley.
De geel groene brigade was uiteraard ook aanwezig maar gelukkig niet storend zover dat mogelijk is. Met de metro terug, maccen op een station en dan weer terug naar Elephant & Castle.
Eerst nog een hartverzakking want de auto stond er niet, bleek een parkeerdek hoger te staan :bonk:
Bij het uitrijden een zenuwachtig mannetje uit een hok/minicontainer die ineens de parkeertarieven wilde verrekenen. Werkelijk nergens een bord gezien maar schijnbaar was het "pay and display" Dat mannetje was er s'ochtends niet dus we stonden er natuurlijk pas vanaf 15:00 uur en de "parkeerboete"was very lucky slechts 10 pond. :rukker:
Snel weer terug naar de treintunnel en wederom daar een zeer snelle check-in en Mario die het lieve verkeersregelmeisje wilde versieren. Vanaf Calais probeerde Aaf te slapen, maar dat werd niet toegestaan en het raam ging veelvuldig open. Zelfs zijn favoriete voetbalkennisquizzspelletjes wilde hij niet spelen uit pure nijd. Redelijk rap met maar 1 flitsboete kwamen we weer thuis om 03:00 uur s'nachts.
Perfect day, mooie sfeer, Swansea eindelijk in de premier league na jaren in de kelders van het Engelse profvoetbal te hebben gebivakkeerd. Een aanrader zo'n playoff final.
Wembley prachtig, maar de omgeving wil je niet dood in gevonden worden.
