Jesse schreef:LouisXIV & co schreef:
Serieus: als we in de afgelopen vier jaar een keer kampioen waren geweest, had ik dit een prima deal gevonden. Nu niet. Op dit moment moeten prestaties voor geld gaan. Ondernemen is inversteren, juist als het een tijdje slecht gaat. Juist om de negatieve spiraal (geen titel = geen CL = geen geld = spelers verkopen = geen titel) een keer te doorbreken. Dit geld is - hoeveel het ook moge zijn - feitelijk zonder waarde.
Louis, als we ondanks alles wél kampioen worden dit jaar, is het dan weer allemaal goed?
Eens met Louis.
Ajax kan wel zéggen dat het kapitaal op het veld moet staan en dat sportieve successen belangrijker zijn dan financiële, maar de realiteit is dat ze dat toch niet onvoorwaardelijk tot beleid willen verheffen. Of ze hebben er het lef niet voor.
Ajax beweert nu dat Huntelaar verkocht wordt omdat men ook aan de toekomst moet denken: in de zomer zou Huntelaar een contract voor nog maar één seizoen hebben gehad, en zou hij misschien weinig meer waard zijn geweest, terwijl er natuurlijk ook degelijke vervanging moet kunnen worden gekocht.
Dat
klinkt als een plausibele redenering, maar dat is het in feite helemaal niet. Deze redenering is juist korte-termijn-denken.
Als Ajax écht aan de lange termijn zou denken, zouden ze zich realiseren dat er maar één manier is om de tent draaiende te houden, en dat is met goed voetbal (en dus: prijzen). Dat is al jaren niet meer het geval. Bij het rondkrijgen van de begroting teert Ajax in de praktijk op de historie, zijn reputatie en (in economische termen) de waarde van het 'merk' Ajax.
Omdat de merkwaarde zo hoog is, is een bedrijf als Aegon bereid om een krankzinnig goede sponsordeal met Ajax aan te gaan. Omdat de historie zo rijk was, en daardoor de uitstraling zo groot, verkoopt Ajax meer seizoenkaarten dan welke andere Nederlandse club dan ook. Omdat de naam Ajax zo welluidend is, worden ze uitgenodigd voor prestigieuze toernooien in Dubai. Zodoende kan Ajax dure spelers kopen, en die spelers hoge salarissen betalen. Door die hoge salarissen én het feit dat de naam Ajax allure heeft, kun je ze ook weer goed doorverkopen.
Door díe cyclus genereert Ajax zijn inkomsten. De hele financiële huishouding heeft eigenlijk nog maar weinig met voetbalprestaties te maken. Vooralsnog houdt die financiële huishouding zichzelf aan de praat, als het ware, maar het punt is: dat blijft niet zo. De merkwaarde neemt namelijk af als Ajax nooit kampioen wordt en nooit in de Champions League speelt. De aantrekkingskracht op sponsors wordt dan kleiner. De marktwaarde van spelers zal minder frequent heel hoog zijn. En zo kalft dat af. Het is een helling waar je langzaam, maar wel heel zeker van af glijdt. Naar beneden.
Om de merkwaarde, de aantrekkingskracht op sponsors en dus de begroting structureel op peil te houden, is er op de wat langere termijn maar één optie: prijzen winnen. Je als club weer structureel melden op het niveau waar met
voetballen geld te verdienen valt. Je reputatie bevestigen. Dát is het belangrijkste. Op commercieel vlak zijn we nu al tien jaar bezig de citroen van 1995 uit te knijpen. Zou Ajax snappen dat er op zeker moment écht geen druppel sap meer in zit...? Dat de club een gevangene dreigt te worden in een vicieuze cirkel: geen Champions League-voetbal, dus spelers verkopen om de begroting rond te krijgen - en dáárdoor vervolgens weer de titel mislopen.
27 miljoen voor Klaas-Jan Huntelaar lijkt veel, maar is minder dan je denkt. Ten eerste kostte het 9 miljoen om hem te halen, ten tweede moet er een vervanger worden gehaald en ten derde gaat er 7 miljoen naar andere clubs. Stel dat KJH's vervanger zijn draai niet meteen vindt, Ajax een paar keer knullig puntverlies omdat er te veel kansen werden gemist en uiteindelijk op twee punten de titel misloopt. Dan grijp je naast minimaal 10 miljoen aan CL-inkomsten omdat je een afmaker miste.
Natuurlijk: het is nooit zeker dat Ajax in dat geval met KJH wél kampioen zou zijn geworden. Misschien wel niet. Waar het mij om gaat, is het besef bij die club dat alleen prijzen winnen op de langere termijn lucratief is, en dat je dus álle zeilen moet bijzetten om dat sportieve succes terug naar de ArenA te brengen. Je kunt (financieel) niet blijven speculeren op een reputatie en een merkwaarde, want reputaties en merkwaardes hebben de vervelende eigenschap om af te brokkelen als de sportieve werkelijkheid er te lang bij achterblijft.
Dát is waar ik me aan erger: Ajax zégt wel dat het kapitaal op het veld moet staan en dat je uiteindelijk alleen geld verdient met goed voetbal, maar het beleid spreekt andere taal - en bij Ajax denken ze stiekem dat ze daarmee op safe spelen, terwijl dat niet zo is, want de bronnen waaruit Ajax nu zijn geld peurt (spelersverkopen, sponsorgelden, tv-gelden) drogen juist op als je nooit kampioen wordt.
We zijn vier jaar geen kampioen geworden, PSV heeft een kutjaar en Ajax heeft voor 30 miljoen geïnvesteerd in het elftal. We móeten dit jaar kampioen worden, hoor, en ik denk gewoon niet dat iedereen bij Ajax daar écht tot in het diepst van zijn ziel van doordrongen is. Ik denk dat Jeroen Slop heel stiekem tóch gewoon blij is dat zijn begroting weer is gered. Dat is dus korte-termijn-denken en een klassiek geval van het slachten van de kip met de gouden eieren.
K
