Met Benjamin Tahirovic (20) heeft Ajax een enigma aangetrokken. Want waar de Zweeds-Bosnische controleur een bijzondere mix van techniek en fysieke kracht bezit, oogt hij in defensief opzicht nog behoorlijk onvolwassen. Analyse van een even intrigerende als risicovolle aankoop.
Als piepjonge speler tot minuten komen onder José Mourinho is al een prestatie an sich, laat staan op een belangrijke positie in de as van het veld. Het tekent de potentie van Benjamin Tahirovic. De 20-jarige international van Bosnië-Herzegovina bezit de kwaliteiten om tot een dominante controlerende middenvelder uit te groeien.
Maar dat AS Roma bereid is zo vroeg met hem te scheiden, verklapt ook de rauwheid van dit talent. Tahirovic zal bij Ajax de grote vraagtekens binnen zijn ontwikkeling moeten wegnemen.
BALVASTE KRACHTPATSER
Het eerste wat opvalt aan het spel van Tahirovic is zijn balvastheid. De rechtspoot is 1 meter 93 lang, breedgeschouderd en schuwt zelden het contact. Maar waar de meeste middenvelders van dit formaat nu niet echt bekend staan om hun verfijnde techniek, heeft Tahirovic verrassend 'zachte voeten' bij zijn balaannames. Ook heeft hij de wendbaarheid om zijn heupen snel in de goede richting te draaien vanuit zijn eerste balcontact.
Neem onderstaand drukmoment van opponent Salernitana. Tahirovic neemt twee pressende tegenstanders uit het spel met één soepele aanname. Door de inspeelpass van zijn verdediger naar voren geopend te ontvangen, is de pass naar de vrijstaande Stephan El Shaarawy een simpele.
Zoals het spelers op zijn controleurspositie betaamt, zijn Tahirovic' waardevolste acties van subtiele aard. Door een tel de bal onder zijn voet te laten rusten, geeft Tahirovic in onderstaand voorbeeld zijn Bosnische middenveldspartner genoeg tijd om in de rug van twee pressende Slowaken vrij te komen. Met één subtiel staaltje geduldigheid vindt Tahirovic de weg naar voren, in een spelsituatie waar veel leeftijdsgenoten zich zouden laten dwingen tot een terugspeelbal.
Dat Tahirovic zelden gehaast oogt, heeft veel met zijn kijkgedrag te maken. In zijn positie vlak voor de eigen defensie 'scant' de Bosniër veelvuldig het veld, waardoor hij ogenschijnlijk simpel tot voorwaartse oplossingen komt. Wanneer hij de bal in onderstaande situatie opeist van Georginio Wijnaldum, heeft hij daarom al gezien dat de ruimte bij derde middenvelder Mady Camara ligt.
Tahirovic is zich daarnaast goed bewust van zijn fysieke overmacht. Wie iemand van zijn formaat van de bal wil duwen, moet van goede huize komen. Zelfs op de rand van het eigen strafschopgebied durft Tahirovic daarom te anticiperen op fysiek contact. Dit omdat hij weet dat hij in veel van dit soort fysieke strijdjes ofwel staande blijft, ofwel een overtreding uitlokt.
Zijn mix van kracht en techniek is wat Tahirovic als tiener op de radar van Roma bracht, en wat Ajax nu heeft doen toehappen.
DEFENSIEF ONVOLWASSEN
Maar in de ruim 400 minuten die Tahirovic dit seizoen maakte, is ook duidelijk zichtbaar waarom Roma hem nu nog niet inschat als valide optie voor het basiselftal. In defensief opzicht oogt Tahirovic dikwijls erg onvolwassen en ongeduldig. Belangrijke kwetsbaarheden, voor een speler die op zijn positie juist de balans op het middenveld moet bewaken.
Neem onderstaand spelmoment tegen Fiorentina. Wanneer midmid Rolando Mandragora de bal aanneemt met zijn rug naar het vijandelijk doel, besluit Tahirovic vol druk naar voren zetten. Op zich geen gekke gedachte, maar toch tamelijk risicovol gezien de relatief grote afstand die de Roma-controleur dan sprintend moet afleggen.
Tegen een ploeg met verzorgd positiespel als Fiorentina kan zo'n onnodig risico al snel flink doorwerken. Iets waar Tahirovic anderhalve tel na het starten van zijn jaagsprintje achterkomt. Wanneer zijn ingreep op Mandragora nėt niet op tijd arriveert, heeft Fiorentina twee vrijstaande spelers in zijn rug staan. Door het ongeduld van Tahirovic bevindt Roma zich dus plots in een ondertalsituatie in een gevaarlijke zone van het veld.
Waar dit ongeduld van Tahirovic vandaan komt, is makkelijk te herleiden. Bij de Onder-19 van Roma domineert hij zijn directe tegenstanders doorgaans volledig op fysiek vlak - iets wat hij waarschijnlijk al jarenlang doet, op de jeugdvelden. Maar een 'Primavera'-competitie met Onder-19-ploegen bevat niet al te veel technisch dominante opponenten als bij de volwassenen van de Serie A.
In onderstaand spelmoment verlaat Tahirovic zijn centrale post om pingelaar Jonathan Ikoné op de flank van de bal te bulldozeren. Maar wanneer de behendige Fransman dit persoonlijke duel wint, staat de deur wederom wagenwijd open in de Romeinse as. In de zone die Tahirovic oorspronkelijk moest afdekken, loopt nu een Fiorentina-middenvelder vrij.
Ook aan de bal zijn de verbeterpunten van Tahirovic duidelijk aan te wijzen. Vooralsnog kost zijn eenbenigheid hem geregeld simpele voorwaartse oplossingen. Dat zijn weigering om met de linkervoet aan te nemen in onderstaande situatie leidt tot een conservatieve terugspeelbal, is ronduit zonde.
Nu heeft Ajax van oudsher ervaring met rauwe, onvolwassen talenten. Piepjonge spelers in het diepe gooien, en hopen dat ze zich bij the big boys even explosief doorontwikkelen als in de jeugd, is sinds jaar en dag het (lucratieve) bedrijfsmodel in Amsterdam. De vraag is alleen of je dergelijke risico's ook wil nemen met prijzige miljoenenaankopen.
CONCLUSIE
Wat Ajax qua potentie in Tahirovic ziet, is even duidelijk als hoopgevend. Controleurs van zijn formaat bezitten zelden zijn technische kwaliteiten. Net als verfijnde opbouwers zoals hij zelden zijn agressie en duelkracht bezitten.
Toch kleven er twee grote vraagtekens aan de komst van Tahirovic. (1) Kan de Zweedse Bosniër op korte termijn bij Ajax volwassener en verantwoorder worden aan de defensieve zijde van de bal? (2) Is een middenveldskoppel van Tahirovic met Branco van den Boomen (of Kenneth Taylor) defensief afdoende in orde om Ajax' aanvalsgezinde spel te blijven spelen?
Als het antwoord op die beide vragen een 'ja' blijkt, heeft Ajax goud met de uit de kluiten gewassen technicus. Maar risicovol is deze aankoop zeker.
