Ajaxtalk

Wij, wielerfans, zijn een sekte

Maandenlang hebben we gezwegen. We gingen stilletjes naar ons werk, we keken in de lunchpauze dromerig uit het raam en we luisterden op verjaardagen verveeld naar de verhalen over skivakanties en de nieuwe heup van oom Henk. We leefden als zombies. Als tv's op stand-by. De afgelopen weken ontwaakten we uit onze winterslaap, langzaam maar zeker. We begonnen tegen elkaar te fluisteren. Bezweringen, gebeden (,,Berendriespaddenstraatoudekwaremont - amen''). We leerden routekaartjes en rondeboeken uit ons hoofd. We zeiden dat we buiten even een sigaretje gingen roken om in de schuur stiekem kettingolie te snuiven. We maakten geheime appgroepjes aan, waarin we nog geheimere tips voor prognostieken (,,Pssst: Gianni Moscon!'') met elkaar deelden. We spraken smalend met elkaar over andere sporten, die niet meer zijn dan spelletjes.

We keken op obscure sites naar krakende livestreams van koersen aan de andere kant van de planeet. We noteerden in onze agenda's welke zondagen we ab-so-luut niet naar de IKEA of onze schoonouders meegaan. We mailden de baas al dat we ziek zijn op de vrijdag van de E3 Prijs. En dat we een afspraak bij de tandarts hebben op de woensdag van Dwars Door Vlaanderen. Misschien zelfs dat we in mei alleen naar kantoor komen, als ze daar op een groot scherm de Giro vertonen.

We liepen van winkel naar winkel om de juiste joggingbroek te zoeken, maar we kozen uiteindelijk die ene vale afgeragde, waarmee we al jaren zo lekker op de bank hangen. We oefenden op de juiste uitspraak van 'Dzju toch!' (Belgisch voor 'kijk nou toch'). We keken met onze vrouw, man, vriend of vriendin naar Idols of Boer Zoekt Vrouw - stilletjes hopend dat ze naar Renaat zouden gaan. We zaten tot diep in de nacht achter onze computer, omdat we op een site terecht kwamen waarop we de Ronde van Vlaanderens van de afgelopen twintig jaar integraal konden terugkijken.

We verslonden de voorbeschouwingen van de voorbeschouwingen. We verheugden ons wekenlang op de laatste zaterdag in februari. We deden de ramen open om ,,DE STENEN VAN DE DONDERIJ!" tegen de storm te schreeuwen. We dronken een paar Westmalles te veel onder het mom van voorbereiding. We kwamen tot de conclusie dat Berendries de mooiste naam is, ooit aan een strook asfalt gegeven. We dweepten met uitslagen van veertig jaar geleden en met verhalen over allang vergeten renners. We legden tevergeefs aan het mooie meisje in de kroeg uit wat er zo fijn is aan dat moment in de koers, zo'n kilometer of zestig voor het einde, waarop alles nog moet gebeuren maar er misschien ook wel niets gebeurt.

Wij, wielerliefhebbers, zijn een sekte. We zijn het Geheime Genootschap van de Afgeragde Joggingbroek. Je kunt je niet inkopen. Je kunt je niet inschrijven. Er is geen ballotagecommissie. Als je morgen de gordijnen opentrekt en je hart een sprongetje maakt, omdat je beseft dat het de dag is van de Omloop, dan weet je het zeker.

Je hoort erbij.

Bron: AD, Thijs Zonneveld.

Marillion schreef:Deze meneer!

Marillion schreef:Ja, ik dacht ik tip je even. Dat je niet gewoon Liverpool gaat zitten kijken en er 's avonds achterkomt dat je de koers hebt gemist.

Ploeg-baas Brailsford van Sky klettert van voetstuk

Acht vragen over Team Sky en doping

De wielerploeg Sky zou schoon rijden. Bewezen is er nog niets, maar de verdachtmakingen stapelen zich op. Wanneer stapt ploeg-baas Brailsford op?

Wat is Team Sky?

Met stip de rijkste en succesvolste ploeg uit het wielerpeloton. Van de laatste vijf Tourzeges gingen er vier naar een renner van Sky. Toen de Britse formatie in 2010 van start ging, benadrukte teambaas Dave Brailsford dat Sky de wielersport schoon zou bedrijven. Het verschil moest gemaakt worden door middel van 'marginal gains', minimale winstmarges. Een mooi pr-verhaal, dat zeker. De vraag is nu hoever de grenzen onder zijn leiding precies zijn opgerekt.

Waarom duikt nú iedereen op Sky?

Er is een parlementair onderzoek gaande naar dopinggebruik in het Britse wielrennen. Vorige week zijn er verhoren afgenomen en daarin regende het belastende verklaringen. Omdat Brailsford met onduidelijke antwoorden komt, neemt met de dag het wantrouwen toe. Gisteren wijdde The Guardian het hoofdredactioneel commentaar aan de ontwikkelingen rond de ploeg. Het zal bepaald niet het laatste artikel over Sky zijn. De Britse media ruiken bloed. Ze voelen zich in hun hemd gezet omdat Sky altijd de mond vol had over transparantie en zero tolerance-beleid.

Van wanneer dateren de eerste verdachtmakingen?

September vorig jaar, toen een hackerscollectief uit Oost-Europa onthulde dat kopman Bradley Wiggins was geïnjecteerd met het verboden corticosteroïde triamcinolon. Volgens Wiggins had hij de ontstekingsremmer nodig vanwege zijn astma. Vandaar dat hij er ook een medisch attest voor kreeg en dus binnen de grenzen van de dopingwet opereerde. Opvallend: in zijn biografie had Wiggins nog laten optekenen in zijn sportcarrière 'nooit een naald' te hebben gebruikt. Later maakte hij daar 'nooit foute naalden' van. Ook opvallend: Wiggins kreeg het paardenmiddel drie keer voor de start van een grote ronde toegediend.

Niet veel later kwam er het verhaal van Het Verdachte Pakketje.

Daily Mail ontdekte dat er in 2011 een verdacht pakketje in het Critérium du Dauphiné was afgeleverd bij de bus van Sky. Brailsford wilde aanvankelijk niet vertellen wat erin zat. Pas voor de parlementaire commissie zei hij dat het om fluimucil ging, een middel tegen aandoeningen in de luchtwegen dat niet op de lijst van verboden middelen staat. Niets aan de hand dus. Wel een beetje vreemd om het medicijn speciaal te laten invliegen, terwijl het voor een paar euro in elke Franse apotheek verkrijgbaar is.

Bovendien: als het pakketje inderdaad een onschuldig middel betrof, dan had Sky dat toch zo kunnen aantonen met een bonnetje?

Helaas. De laptop waarop toenmalig ploegarts Richard Freeman de administratie bijhield, is volgens hem in 2014 in Athene gestolen. En nee, er zijn geen backups gemaakt. Tamelijk slordig. Ook merkwaardig: de bezorger van het pakketje zou naar Frankrijk zijn gereisd om de Britse wielrenster Emma Pooley op te zoeken. Die reed op dat moment in Baskenland.

Verder zei Brailsford dat de teambus na de laatste etappe van de Dauphiné al was vertrokken zonder Wiggins. Op YouTube-filmpjes is duidelijk te zien dat Wiggins op die dag nog interviews geeft met de Sky-bus op de achtergrond. Tot op de dag van vandaag is onduidelijk wat er in het pakketje heeft gezeten.

Dan was er vorige week het verhaal over een opmerkelijk grote hoeveelheid triamcinolon die was aangetroffen op het kantoor van Sky.

Klopt. Volgens Nicole Sapstead, hoofd van het Britse antidopingbureau, ging het om 60 tot 70 ampullen triamcinolon, een ontstekingsremmer. Ze zouden bestemd zijn geweest voor Wiggins. Volgens Sapstead betrof het zo'n grote hoeveelheid dat het nooit voor één persoon geweest kan zijn.

Hierop verklaarde Brailsford dat ook het personeel en hun familieleden voor het middel terecht konden bij de ploegarts. Zelf zou hij na een operatie nog altijd last van zijn knie hebben gehad en zich daarom ook hebben laten inspuiten met triamcinolon.

Dat waren ze, de verdachtmakingen?

Eentje nog. Sunday Times meldde dit weekeinde dat in 2011 op naam van ploegarts Freeman ook nog een onbekende hoeveelheid testosteronpleisters is afgeleverd bij het hoofdkantoor van de Britse wielerbond. In hetzelfde pand huist ook Sky. Het zou volgens Freeman om een 'verkeerde levering' gaan. Hij heeft naar eigen zeggen het pakketje teruggestuurd naar de afzender.

Hoe gaat dit nu verder?

Brailsford heeft een groot probleem, dat is duidelijk. Van zijn geloofwaardigheid is niks meer over. Bewezen is er nog niets, maar de verdachtmakingen stapelen zich op. Het lijkt een kwestie van tijd dat Brailsford opstapt. Dat zou zomaar het einde van Sky kunnen zijn.