PSV 2009-2010

[Baseman]

Het lijkt me heel sterk dat PSV interesse heeft in Niedzielan...de op PN genoemde spelers Kone (Sevilla) en Maxime Lestienne (Excelsior Moeskroen) vind ik al logischer.

Reis kwam via Lemic. Ajax kon hem niet krijgen.

Dit klopt niet trouwens (volgens RIO op het PN en hij is betrouwbaar).
Lemic was en is niet verbonden met Reis, ook voor mij onverwacht.

[Ramona]

Het lijkt me heel sterk dat PSV interesse heeft in Niedzielan...de op PN genoemde spelers Kone (Sevilla) en Maxime Lestienne (Excelsior Moeskroen) vind ik al logischer.

Leek mij ook, maar ik wilde jullie het bericht niet onthouden... :)

[Baseman]

Waarvoor dank

[Harm]

Waarom zegt Reis dan in een groot interview dat hij niet meer verbonden is aan Lemic?

De nieuwe Reis: 'Ik gedroeg me als een kind'
door Frans van den Nieuwenhof. woensdag 04 november 2009 | 02:42 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 05 november 2009 | 13:34

Tekstgrootte

Reis: "Ik was er niet voor mijn ploeg, voor mijn teamgenoten. Ik deed maar wat." foto Irene Wouters ;De wedstrijd tegen Sparta Praag was voor de PSV'er 'cruciaal'. "Jezus was daar." foto Bob Cruijsen/Pics United


Reis: "Ik was er niet voor mijn ploeg, voor mijn teamgenoten. Ik deed maar wat." foto Irene Wouters ;De wedstrijd tegen Sparta Praag was voor de PSV'er 'cruciaal'. "Jezus was daar." foto Bob Cruijsen/Pics United

1/2
EINDHOVEN - De drempel naar een nieuw leven is hij over. Een vaste plaats in de A-selectie van PSV is voor Jonathan Reis geen obsessie, maar een logische volgende stap in zijn bestaan. Hier op De Herdgang zit een blije man. Geen jongeling die geteisterd wordt door heimwee. Die Jonathan Reis bestaat niet meer.




Hij kan het gevoel wat bij die vorige levensfase hoorde nog gemakkelijk oproepen. Als metafoor daarvan geldt Het Gips. Een gebroken middenvoetsbeentje, anderhalf jaar geleden, noopte hem tot een lange periode van inactiviteit. Het waren de maanden onder trainer Sef Vergoossen, maanden waarin hij zich vervreemd voelde van zichzelf, van zijn thuis in Brazilië en van PSV. Reis was een dolende ziel. De impuls om het gips van zijn been te verwijderen, was te sterk om te negeren. Hij knipte het kapot. "Ik wist dat ik weggestuurd zou worden door de trainer. Dat wilde ik ook. Ik wilde terug naar Brazilië. Dat gebeurde. Nu zeg ik: ik handelde destijds als een kind."

Reis ging op zoek naar zichzelf. De eerste anderhalf jaar bij PSV hadden hem een steeds knellender gevoel van eenzaamheid gebracht. Dat wilde hij doorbreken. "Ik weet nog precies hoe ik me toen voelde. Hoe ik samen met mijn ploeggenoot Fagner (inmiddels vertrokken bij PSV, red.) avonden aan een stuk naar huis belde. Ik naar mijn familie en hij naar de zijne. Als we ophingen, keken we elkaar aan en dachten hetzelfde."

Vluchten. Reis vluchtte in alles wat aantrekkelijk was om geen pijn te hoeven voelen. "Ik zorgde slecht voor mezelf. At niet goed, trainde niet goed en leefde niet zoals een topsporter hoort te doen."

De vroege zomer van 2007. Het jeugdtoernooi om de Otten Cup. De 17-jarige Jonathan Reis maakt een verpletterende indruk op de scouts van PSV. Wat een talent! Wat een gave om uit het niets doelpunten van wereldklasse te maken. Waar de bal ook ligt, Reis raakt hem op een manier die de liefhebbers doet watertanden. Kort, vanuit het onderbeen. Snoeihard.

Ajax wil hem inlijven, PSV is doortastender. De wereld verandert op slag als hij naar Eindhoven komt. "Wat wist ik van professioneel voetbal?", vraagt hij zich nu af. "Niets. Ik was gewend om voetbal te beleven als een spel. Ik zat in Caíte op de voetbalacademie van mijn latere zaakwaarnemer Renato. We deden maar wat, voetbal was vermaak."

Van teambelang of discipline heeft hij nog nooit gehoord. Reis leeft samen met zijn moeder en zus, wat hem komt aanwaaien absorbeert hij. Zijn vader? " Die was er niet." Waar die was? Hij haalt de schouders op. Wil er niet over praten. "Hij was er niet."

Dan ineens een professioneel voetbalbedrijf in Nederland, vol plichten en verantwoordelijkheden. "Een heel moeilijke periode", noemt hij die eerste maanden bij PSV. "Het was hier koud, ik sprak de taal niet en kende het eten niet. De stijl van voetballen, alles was anders. Nu pas, na tweeënhalf jaar, ben ik gewend aan Nederland. Nu voel ik me hier gelukkig. "

De vrije vogel vliegt alle kanten op in zijn eerste maanden. Reis begint te dromen en vergeet te werken. "Ik wist dat ik groter en sterker was dan mijn leeftijdgenoten, maar had nooit gedacht dat ik in Europa zou belanden."

Eenmaal bij PSV is zijn hoofd in Eindhoven, maar niet zijn hart. "Diep van binnen kende ik maar één emotie. Terug, terug, terug. Ik was hier niet alleen, er waren mensen genoeg om mee op te trekken, maar vaak was er de eenzaamheid. Het had niks met PSV te maken, het had met mij te maken. Moeilijk om uit te leggen. Ik dacht: wat moet ik hier?"

Hij deelt zijn zorgen met niemand. Ja, met Fagner, zijn lotgenoot. "Ik begreep hem, hij begreep mij. We praatten elkaar naar beneden. Ik had veel steun aan mijn zaakwaarnemer, die me overtuigde om door te gaan. Alleen: als we ophingen, dan overheerste de heimwee."

Spelersbegeleider Vlado Lemic, verdoemd door PSV, is in die tijd zijn vertrouwensman in Eindhoven. Reis heeft de banden met Lemic verbroken. De veronderstelling van Vergoossen dat Lemic hem zou hebben aangezet tot verzet tegen PSV (het gips) werpt hij van zich af. "Dat idee heb ik zelf verzonnen. Met Vergoossen zelf had ik geen contact. Nooit."

Dan roept hij de herinnering op aan 26 mei 2009. De dag dat zijn zoon Caíque verscheen. "Hét moment dat ik wist dat het anders moest. Ik was mensen kwijtgeraakt. Vrienden vroegen zich af waar ik mee bezig was. Mijn familie, mijn moeder, mijn zaakwaarnemer ook. Mensen bij PSV spraken me aan op mijn gedrag. Ik ben gaan terugkijken op die eerste twee jaren bij PSV. Toen wist ik: ik ben verkeerd bezig. Ik moest mijn zoon een toekomst bieden. Hoe gaat hij naar mij kijken? Zegt hij straks: papa, wat heb je er een zooitje van gemaakt? Of zal hij trots op me zijn?"

De omslag komt bij de voetbalclub Tupi, waar Reis de eerste helft van 2009 speelt. "Het was de club uit de stad van mijn vrouw. Ik ging daarheen om dicht bij haar te zijn. Maar het niveau stelde niks voor. Vierde divisie in Brazilië. Ik dacht: ligt hier mijn toekomst?"

Hij wrijft eens over zijn kin. "Wat heb ik niet goed gedaan? Rare dingen, foute dingen. Zaken die ik nu kan zien als heel erg leerzaam. Ik was er niet voor mijn ploeg, voor mijn teamgenoten. Ik deed maar wat. De drive om een basisplaats in het eerste elftal van PSV te veroveren, was er niet. Nu voel ik die betrokkenheid en die drive wel."

Reis wist dat met de terugkeer van trainer Fred Rutten zijn laatste kans zou komen. "Hoeveel laatste kansen moet je krijgen?", lacht hij ongemakkelijk. "Drie trainers hadden het niet in mij zien zitten. PSV heeft veel geduld met mij gehad. Als ik nu niet zou slagen, was een club als Tupi mijn toekomst. Daarvoor was ik mentaal heel breekbaar. Niet sterk in mijn hoofd. Ik dacht niet na. Heel kinderachtig. Gelukkig heb ik nooit een signaal gehad dat PSV van mij afwilde."

Rutten stelde hem op de proef. Negeerde hem, streelde hem, maakte hem soms groot en soms klein. "Ik was me bewust van zijn bedoelingen. Aan kleine dingen voelde ik dat hij iets van me wilde zien. Je moet het vervolgens zelf doen. Niet voor de trainer, maar voor jezelf."

De reis naar Kopenhagen, waar PSV op 11 juli een oefenwedstrijd speelde tegen Bröndby, ondernam hij apart van de ploeg. Pijnlijk? "Nee. Een stimulans. Ik had wel te voet naar Denemarken willen gaan. Was blij dat ik een kans kreeg. Wilde laten zien dat ik de weg naar boven was ingeslagen, zonder ups en downs. De trainer is een persoon die iedereen aandacht geeft. Zit kort in de communicatie. Het contact met de vorige trainers was veel minder. Ik ben een gevoelige jongen. Warmte en sfeer zijn belangrijk voor me. Ik wist ook dat het antwoord bij mij lag. Als er ooit een kans kwam, dan nu."

De bevestiging kwam eind september op het veld van Sparta Praag, waar Reis twee keer scoorde. " Een cruciaal moment. Ik ging de fout in bij de eerste goal van de tegenstander. Dekte mijn man niet af. Daarna scoorde ik twee keer. Als ik die goals niet maak, als het 1-0 blijft, ja, wat dan…? Jezus was daar, denk ik."

Reis draagt nog steeds het rode trainingsshirt van een stagiaire en niet het gele van de A-selectie. "Ik zie mezelf als een speler van Jong PSV, die bij het eerste mag trainen en spelen. Ik weet dat deze trainer mij beter wil maken. Dat is op zich al een beloning. Ik zie wel wanneer ik dat gele shirt krijg. Geel of rood, ik ben een speler van PSV. Ik ben pas twintig. Ik kan nog veel meer geven. Ik ben geen kind meer."

In januari komen de vrouw en de zoon van Jonathan Reis definitief naar Eindhoven.

er wordt alleen over vertrouwenspersoon gesproken, maar ik weet niet precies wat dat inhoudt.

[Vedette-10-]

niks

[beelzebub]

Hmmz, lekker warm is het daar in Eindhoven geweest dan de afgelopen twee jaar.

[FlaFlu]

Reis kwam via Lemic. Ajax kon hem niet krijgen.

Dit klopt niet trouwens (volgens RIO op het PN en hij is betrouwbaar).
Lemic was en is niet verbonden met Reis, ook voor mij onverwacht.

Is echt onzin, Base. Los van dat het feitelijk gewoon zo is heeft het ten tijde van dat hele gedoe rond Lemic ook nog overal in de pers gestaan.

[Vedette-10-]

niks

[peter]

Frank zal me wel weer beschimpen, maar PSV is weer eens heaupeleaus.

[peter]

1-0 Gronkjaer. Was geen penalty, maar PSV roept dit over zichzelf af. Tergend slecht zijn ze.

[Thijs]

Pieters moet 'm ook niet vasthouden, dan geef je de scheids ook geen stok om mee te slaan.

[peter]

Zie nu de herhaling en die kun je best geven inderdaad,

[Beloki]

1-0 Gronkjaer. Was geen penalty, maar PSV roept dit over zichzelf af. Tergend slecht zijn ze.

Wat?!

Hij trekt dat shirt bijna kapot.

[Jöhnk]

Dat was inderdaad een penalty. En geel.

Voorsprong had trouwens groter kunnen zijn,

[peter]

Ik kwam er dan ook later al op terug.

Kopenhagen heeft een makkie, want PSV verzaakt.

[Marillion]

Ik had voorzichtig gehoopt op 4 overwinningen voor het nederlands voetbal vanavond. Maar voorlopig komen we niet verder dan de helft. Zonde, want de punten kunnen we goed gebruiken.

[Jöhnk]

Ongelofelijk dat Ajax door Kopenhagen destijds helemaal is zoekgespeeld. Ze kunnen er niet veel van.

[Frank]

1-0 Gronkjaer. Was geen penalty, maar PSV roept dit over zichzelf af. Tergend slecht zijn ze.

Wat?!

Hij trekt dat shirt bijna kapot.

Wel mooi dat die speler van Kopenhagen achteruit valt, terwijl Pieters hem aan zijn shirt naar voren trekt...

Was natuurlijk wel gewoon een penalty, Pieters moet met zijn handen van dat shirt afblijven. Dan is er niets aan de hand.

En Peter, je zult mij niet horen roepen dat PSV wel goed speelt als ze slecht spelen. Ik heb alleen maar aangegeven dat ik niet snap dat jullie dit soort wedstrijden van andere clubs blijven kijken en dan hier blijven klagen. Maar dat is een hele andere discussie.

[Thijs]

Staan dezelfde elf man nog steeds in het veld dan?

[Baseman]

PSV speelde vrij waardeloos na het eerste kwartier, met de 1-1 eindstand komen ze goed weg!
Dat Isaksson de absolute uitblinker was bij PSV zegt genoeg, Europees valt PSV niet mee vooralsnog.

Jammer dat Isaksson het record van Doesburg niet heeft kunnen verbreken, maar mooi is wel dat wederom niet verloren werd. Wat dat betreft zet Rutten een indrukwekkende serie neer.

Wel mooi dat die speler van Kopenhagen achteruit valt, terwijl Pieters hem aan zijn shirt naar voren trekt...

Inderdaad, dat dacht ik ook meteen.
Maar het was inderdaad een penalty, erg domme overtreding van Pieters.

Is echt onzin, Base. Los van dat het feitelijk gewoon zo is heeft het ten tijde van dat hele gedoe rond Lemic ook nog overal in de pers gestaan.

Waarom is dit feitelijk gewoon zo?
Dat Reis in dat interview aangeeft dat Lemic zijn vertrouwenspersoon was kan de media verklaren, dat wil echter niet zeggen dat Lemic verantwoordelijk was voor de komst van Reis naar PSV.

[joey]

Ongelofelijk dat Ajax door Kopenhagen destijds helemaal is zoekgespeeld. Ze kunnen er niet veel van.

Dat zegt toch niets? Inmiddels staan er allemaal andere spelers op het veld. Bovendien is het nu november, terwijl die wedstrijd toen in augustus gespeeld werd. Had Kopenhagen het voordeel van wedstrijdritme.

Tegen zulke ploegen kom je in de problemen als je positiespel niet deugt. Zal met PSV vanavond ook wel het geval geweest zijn.

[Harm]

Ik ben alweer in slaap gevallen tijdens de wedstrijd

[LucaS]

Oude man!

[SylvievdVaart]

Tjezus, Harm!

[Harm]

Zo'n zwangere vrouw in huis is hard werken hoor.