De paradox is dat je juist door die mogelijkheid je het bijna wel juridisch MOET beantwoorden. Waardoor bovendien ook het zelfreinigend vermogen van de samenleving ("Joh, het is die dwaas van een Van Hooijdonk die het zegt") wordt aangetast.
Bovendien kan de rechter natuurlijk nooit aantonen dat Pierre geen gelijk heeft, alleen dat het bewijs ontbreekt. Zelfde bij een verkrachting. Het bewijs is er bijna nooit. En ik vind het ook essentieel (voor de goede orde) dat dat bewijs er is om tot veroordeling over te gaan. Dat wil echter niet zeggen dat aangiften van verkrachting "niets waard zijn" (naar analogie van wat Yopii zegt) als bewijs ontbreekt.