Wielrennen

[Marillion]

Wat de afdaling betreft. Dumoulin is een uitstekende daler dus hij had daar zeker korter kunnen blijven. Maar de gedachte om Reichenbach mee te pakken vond ik geen slechte want die wilde rijden. Het idee was natuurlijk dat ze het gat konden stabiliseren en verkleinen door samen te werken. Dat viel alleen nogal tegen.

Enige wat hij had kunnen doen is gewoon ouderwets een combine sluiten met Carapaz en Lopez door geld te bieden voor samenwerking. Als ze allemaal hadden gereden waren ze op z'n minst veel korter gebleven.

Maar zo'n onvoorstelbare ontknoping als vandaag moet je denk ik niet dood analyseren. Ik geloof nog steeds haast niet wat er is gebeurd. Maar het is toch echt zo.

[Marillion]

Niets is interessanter dan het duistere raadsel van de wonderbaarlijke zege

De Giro d’Italia is een geïmproviseerd toneelstuk in 21 afleveringen. Je hoeft niet eens heel veel van sport te houden om toch gefascineerd de dagelijkse ontwikkelingen te volgen. Winnaars veranderen zomaar in verliezers; verloren gewaande helden beleven een mysterieuze wederopstanding, hijsen zich triomfantelijk in een roze trui en worden gekust door de rondemissen – in Italië houden ze die traditie voorlopig nog even in ere.

Bizarre scenario’s genoeg, in de sport: die leeft van de verrassing. Zodra sport voorspelbaar wordt, verliest zij snel aan waarde. In de Champions League, schreef Willem Vissers gisteren, is iedereen wel klaar met Real Madrid. Dat wint te vaak. De sympathie in de finale van vanavond ligt bij Liverpool. Sport leeft bij het drama van de held die van zijn schild wordt geduwd. De winnaar wordt toegejuicht, maar tussen de juichkreten door klinkt altijd het verlangen naar de vernedering, naar de nieuwe held die op zijn beurt weer van z’n sokkel valt. Het sportpubliek is wreed, de verliezer is altijd populairder dan de winnaar.

Chris Froome is een schuldige held. Hij fietst door Italië met een aanklacht op zijn schouders, en die leek hem de eerste tweeënhalve week behoorlijk te hinderen. Hij werd in de Ronde van Spanje van 2017, die hij won, betrapt op een illegale overdosis van het astmamiddel salbutamol. Niet dat je daar meteen veel harder van gaat fietsen, maar het mag niet. En behalve improvisatietheater is sport ook een perfide systeem van rigide regels en draconische straffen – sport heeft soms ronduit fascistoïde trekjes. Het wemelt in de besturen niet voor niets van kleine mussolini’s en hun ijverige premiejagers. Het credo ‘regels zijn regels’ gaat altijd boven de vraag of de regel wel redelijk is en werkelijk bijdraagt aan een eerlijke strijd.

Maar Froome hangt dus een schorsing boven het hoofd. De advocaten van zijn steenrijke ploeg Sky doen er alles aan hem vrij te pleiten – een kleine renner was allang opgehangen. Gisteren lag de schuldvraag meteen weer op tafel. Wie wint is sowieso verdacht in de sport, zeker in een historisch belaste sport als wielrennen. Maar wat hier gebeurde was uitzonderlijk, spectaculair en dus verdacht. Lazarus won de rit.

De beschuldiging is gemakkelijk gemaakt, behalve wanneer nationalisme scherpe oordelen in de weg staat. Onlangs was ik op een avond waar het weer eens over doping ging. Ik zei dat de clubarts van het grote Ajax van Cruijff en Neeskens uit de jaren zeventig een beruchte dopingarts was, die zijn kennis op dat terrein graag inzette voor de eer en glorie van de club. Met veel succes: drie Europa Cups op rij. Ik dreigde al te worden gelyncht vanwege deze heiligschennis, toen een oudere heer achter in de zaal zijn stem verhief: hij bevestigde wat ik had gezegd. En hij kon het weten, want hij was erbij. Eddy Merckx, de grootste wielrenner aller tijden, is in zijn eentje het grote Ajax van België. Wie hem in Vlaanderen beticht van het gebruik van stimulerende middelen, kan ook beter een goed onderduikadres zoeken.

Het kwaad, dat zijn de anderen. Froome bijvoorbeeld, de Britse kopman van het onaantastbare Sky, pion van het grootkapitaal dat de sport in zijn greep houdt. Sky is het Real Madrid van het wielrennen: iedereen hoopt dat de ploeg eindelijk eens flink op haar sodemieter zal krijgen. Iedereen wil dat de reus wordt verslagen door een Klein Duimpje.

Dat leek twee weken lang te gaan gebeuren; vrijdag bleek het een illusie. Maar Froome te zien toeslaan was ondanks alles prachtig. Hij trok zijn verloren gewaande krachten los met moed en grote risico’s. Hij was de gedoemde in het onheilspellende gebergte, de hoofdpersoon in een Wagner-opera. Hij zette alles op het spel om de werkelijkheid zijn kant op te dwingen.

Net als overal blijft ook in de sport veel meer verborgen dan er aan de oppervlakte komt. Je kijkt je ogen uit, maar je ziet maar een fractie. Dat is niet erg, maar juist mooi, want het laat ruimte voor speculaties en veronderstellingen bij de koffieautomaat. Volledige transparantie zou het einde van de sport betekenen of in elk geval de absolute saaiheid: niets interessanter dan het duistere raadsel van de wonderbaarlijke zege.

Bron: Volkskrant, Bert Wagendorp

En in het kader van de wreedheid binnen sport. Ik zei tijden de etappe al: "We moeten nog aan de slotklim beginnen en niemand heeft het meer over Yates". Hoe gaat dat dan na afloop van de rit?

-> Yates op zoek naar de teambus.

Moet je eens proberen voor te stellen. Vanavond Real Madrid - Liverpool. Strafschoppen! Ronaldo mist de beslissende penalty. Druipt teleurgesteld af en neemt een lange douche. Komt uit de kleedkamer en komt er dan achter dat de rest van de ploeg al onderweg naar de luchthaven is.

[raymon]

Van Nu.nl

Nog 70 km - Yates rijdt, samen met nog zeventig renners in een grote bus op één minuut van het peloton. De Brit heeft de strijd helemaal opgegeven.

Want Yates had er voor vandaag nog vertrouwen in..

[zeux]

Ondertussen in Italië bijna de 'tien kilometer van de waarheid' voor Dumoulin.

Geloof dat Froome wel op zijn gemak zit.

[zeux]

Tom probeert het, Froome simpel mee.

[zeux]

Leuk tactisch spel, maar Froome is te sterk.

[zeux]

Beslissende demaragge Froome. Exit Tom.

[Marillion]

Alle renners zitten zo'n beetje op hun knieën. Geen toeval dat er de laatste dagen zoveel renners compleet doorheen zijn gezakt. Yates, Pinot, Dennis. Het is echt loodzwaar geweest.

Drie weken schitterende koers met onwaarschijnlijke plotwendingen. Meer kun je niet verwachten. Dumoulin drie weken lang ijzersterk en zeer regelmatig bovendien. Mag 'ie trots op zijn en daar kan hij de komende jaren mee verder. Dit is gewoon een dikke bevestiging na vorig jaar. Geen eendagsvlieg maar een ronderenner van formaat. Ik hoop dat 'ie volgend jaar weer naar de Giro komt.

Ook credits voor Froome. Wat je ook van 'm denkt. Het is verschrikkelijk knap om met zoveel negatieve publiciteit er op het beslissende moment toch te staan en dan zo'n stunt uit te halen. Mentaal echt heel knap.

[Wie kent Cees de Wolf nog?]

Dat zeker. Maar ook gecombineerd met een topteam om hem heen.

[Alexander]

Sunweb mist in het hooggebergte wel wat kwaliteit hoor. Die mannen van Froome redden zijn Giro wel, die hebben echt heel hard voor hem moeten werken. Oomen heeft nog wel iets kunnen doen, maar aan de rest heeft hij echt heel weinig gehad. Ik durf de stelling wel aan dat Dumoulin deze ronde had gewonnen als hij 1 luxe knecht in de bergen erbij had gehad.

[Sandro]

Nog wel iets? Mijn indruk is dat Oomen uitstekend werk heeft geleverd. Vraag me af hoe lang het duurt voordat hij bij Sky oid rijdt.

[LucaS]

Arme Tom, verloren omdat zijn concurrent een astma aanval kreeg

[Marillion]

De invloed van de ploeggenoten van Froome is in deze Giro veel minder groot geweest dan in andere grote rondes die hij won. Natuurlijk hebben ze tempo gemaakt op het eerste gedeelte van de Finestre maar hij valt daar zelf aan en maakt zelf het verschil. Een dag eerder heeft Poels geholpen maar was het ook Froome zelf die Yates heeft gelost. Ik wil niets afdoen aan het voordeel van het hebben van een sterke ploeg. Maar de overheersing die we in de Tour vaak hebben gezien was er in deze Giro absoluut niet.

Op het beslissende moment op vrijdag had alleen Pinot nog een knecht bij zich maar die heeft niet veel kunnen doen. Dat zijn de momenten dat kopmannen zelf hun werk moeten opknappen. Froome was alleen en daarachter Dumoulin, Lopez en Carapaz ook. Die laatste 80km was het feitelijk man tegen man. De achtervolgers hadden er met elkaar uit moeten komen om samen te werken.

Het is alles bij elkaar ongekend zwaar geweest. Dat zie je ook aan de hoeveelheid renners die er in de laatste week nog finaal doorheen zijn gezakt. Pinot heeft zichzelf zo uitgeput dat hij in het ziekenhuis is beland. Yates wist van voor niet meer dat hij van achteren leefde. Dennis, toch een renner die altijd eigen tempo probeert te rijden, is er ook nog doorheen gezakt. Ik kan me haast niet voorstellen dat renners die deze hele Giro hebben gereden straks in de Tour meedoen om het podium tot in de 3e week. Als ik Dumoulin was ging ik lekker twee weken op het strand liggen om daarna voor de Vuelta te gaan. En dan volgend jaar lekker weer naar de Giro omdat het nu eenmaal de mooiste koers van het jaar is. Want wat was het weer genieten de afgelopen drie weken.

[elliquido]

Dus froome rijdt 80 km alleen, 3 cols op, een lang vallei stuk en loopt 3 minuten uit ?

Let wel he, ook op die laatste klim gingen de " uitgerusten" nog vol aan.. maar froome verloor amper tijd.
Ik denk dan aan Boogerd, Chiapucci, Landis

ik vermoed dat Tommeke over ene paar jaar het roze nog schriftelijk krijgt. (mits hij zelf niet gepakt wordt)

[Marillion]

Ik steek zoals gewoonlijk voor niet één topsporter mijn handen in het vuur. De verschillen zijn redelijk gelijkmatig tot stand gekomen:



Je ziet dat er dus een minuut verschil is ontstaan in de afdalingen. En die renners die jij als "uitgerust" omschrijft zaten er waarschijnlijk meer doorheen dan je misschien denkt. Het is niet voor niets dat ze nauwelijks wegkwamen.

Achteraf is het misschien niet slim geweest van Dumoulin om te wachten op Reichenbach want die laatste daalde te langzaam af en dat heeft dus veel tijd gekost. Maar op het moment was het allesbehalve onlogisch omdat hij wist dat die renner 'm ging helpen. Toen lag er ook nog de verwachting/hoop dat Froome zichzelf zou tegenkomen. Dat is echter niet gebeurd.

[zeux]

Froome zei toch dat hij de meeste tijd in de afdalingen had gepakt? Dat is dus niet waar.

[elliquido]

en wint 45 seconden op het valse plat (tegen 3) en verliest op de laatste col na zijn pittige solo slechts 1 seconde op de 5 achtervolgers ?

[InnerHarbour]

[Marillion]

De mening van de Secret Pro over de prestaties van Froome in de Giro.

[999]

Armstrong werd ook elke dag gecontroleerd, Froome is gewoon weer de zoveelste neppert in het wielrennen.

[zeux]

De mening van de Secret Pro over de prestaties van Froome in de Giro.

Hij pakte - volgens jouw staatje - toch maar één minuut in de afdalingen? Da’s eenderde van de tijdswinst.

[Marillion]

Ja, dat komt niet helemaal overeen. Dat overzicht wat ik heb geplaatst is op basis van gps doorkomsten van Dumoulin en Froome. Zit misschien iets marge in maar geeft wel een beeld.

Maar een aantal punten die hij ter verdediging noemt zijn wel valide. Daar kopen we verder niks voor maar het is interessant om te lezen hoe een renner er naar kijkt. Minder zwart wit dan de gemiddelde toeschouwer.

[Iniesta]

De prestatie van froom leek extra goed omdat het leek alsof het de strijd van een eenling tegen een groep was, terwijl die groep slecht uit anderhalf kracht bestond.

Dumoulin heeft twee keer in de ronde verkeerd gegokt met blijven proberen als groep i.p.v. zelf een 1-1 duel aan te gaan. Heeft hem denk ik de ronde gekost.

[zeux]

Ik vind het prima, maar hoe lang is het geleden dat binnen een groep favorieten die zich gaandeweg een ronde vormt één renner in één bergetappe 3+ minuten pakt op het hele zwikkie? Legaal.

[Ajax Rules]

Armstrong werd ook elke dag gecontroleerd, Froome is gewoon weer de zoveelste neppert in het wielrennen.

Het lijkt mij 99% zeker dat dit geen zuivere koffie is.