Ajaxtalk

Dit is geen verhaal over de falende tactiek van Peter Bosz. Geen betoog om Marc Overmars de laan uit te sturen. Zelfs geen veeg uit de pan richting de conservatieve koers van de raad van commissarissen. En ook geen vurig pleidooi voor het aantrekken van Hakim Ziyech (of een andere peperdure redder in nood). In plaats daarvan ga ik het hebben over het feit dat Ajax gekaapt wordt door een groep van circa zevenhonderd leden, die werken volgens een systeem waar de communistische partij in China jaloers op is.
Eerst een persoonlijke ontboezeming. Een aantal jaar geleden dacht ik nog dat Ajax een club was die professioneel geleid werd. Wist ik veel. Een club met een enorme historie, een beursnotering en een paar honderd man personeel; daar werd vast over dingen nagedacht.

Toen ik in gesprek raakte met werknemers ontdekte ik al snel dat dit niet het geval was. Trek bij Ajax een willekeurige kast open en er vallen lijken uit. Scouting? Ajax dwong meesterscout Urbain Haesaert, de ontdekker van Jan Vertonghen, Thomas Vermaelen en Toby Alderweireld, naar de uitgang door structureel zijn tips te negeren. Zo deed Ajax niets met het advies om Kevin De Bruyne, Eden Hazard of Dennis Praet aan te trekken. Bij de jeugd was het nog een tandje erger. Daar stonden spelers op de scoutingslijsten die al tijden gestopt waren met voetbal, of reeds de overstap naar een andere club gemaakt hadden. Aankoopbeleid? Vergaderingen daarover werden tot voor kort niet eens genotuleerd. Niet zelden worden spelers aangetrokken zonder ook maar één scoutingsrapport. Financieel? Er wordt gewerkt met sterk verouderde software, waardoor om technische redenen het opmaken van de begroting ieder jaar een uitdaging is. Commercieel? De Ajax Experience is een flop gebleken die Ajax ongeveer net zoveel gekost heeft als de peperdure miskoop Miralem Sulejmani. De fameuze jeugdopleiding? Een groot deel van de spelers traint buiten de deur, omdat ze de begeleiding van Ajax tekort vinden schieten.
(Rapport Ling en Rapport Coronel staan vol met vergelijkbare voorbeelden, zoals ook uit de rechtszaken rondom de voorgenomen aanstelling van Louis van Gaal en het voorgenomen ontslag van Hans van der Zee een onthutsend beeld van de club naar voren kwam.)

Overigens ben ik niet de enige die zo zijn twijfels heeft bij het gevoerde beleid in Amsterdam. In november verleende de beleggersvereniging VEB voor de zoveelste keer in de afgelopen jaren geen decharge aan de directie en de raad van commissarissen. De VEB was geschokt over de gang van zaken en sprak over een ‘tekort schietende verantwoording in de aandeelhoudersvergadering’. Bij de meeste beursgenoteerde ondernemingen zou een dergelijk snoeihard oordeel het bestuur op zijn minst dwingen tot hervormingen. Maar niet bij Ajax, want daar doet alleen de stem van de vereniging – grootaandeelhouder met 73 procent van de aandelen – ertoe.

Eliteclubje
Dat is waar de schoen wringt. Over de toekomst van de club die vier keer de beste van Europa was, wordt beslist door een eliteclubje van circa zevenhonderd man. Maar hoe word je lid van dat gezelschap? Dat gaat via een incestueuze regeling. Slechts de zittende leden kunnen namelijk nieuwe leden voordragen. Uiteindelijk bepaalt de bestuursraad of je lid wordt. Datzelfde bestuur wordt vervolgens verkozen door de leden die het zelf heeft toegelaten.
De meeste leden van Ajax zijn letterlijk amateurs. Wie in het veteranenelftal van de zaterdagamateurs speelt, wordt namelijk lid en mag vervolgens meestemmen over de koers die het eerste elftal moet volgen. Voor spelers die schitteren in De Arena geldt dat overigens niet, want het betaald voetbal speelt onder een aparte licentie. Daarnaast kunnen mensen toetreden die zich volgens het bestuur nuttig hebben gemaakt voor Ajax. Zo worden BN’ers als Ron Brandsteder, Jack Spijkerman, Jack Wouterse en Freek de Jonge lid nadat ze hun diensten hebben aangeboden bij een feestje. Voor vaste vrijwilligers en fanatieke supporters is het een stuk lastiger om binnen te dringen in het bastion dat Ajax heet. De deuren naar het centrum van de macht openen zich vaak pas als iemand zich neerlegt bij de status quo. Dat proces duurt vaak vele jaren. Zo worden kritische buitenstaanders zorgvuldig buiten de deur gehouden.

Het is dan ook geen toeval dat het ledenbestand van Ajax niet bepaald een dwarsdoorsnede is van de fans die wekelijks op de tribune zitten. Vrouwen en allochtonen zijn bijna op de vingers van een hand te tellen. Bij Ajax regeert de angry white male. Uit een inventarisatie in 2013 blijkt dat het gemiddelde Ajax-lid 57 jaar oud is. Daar wordt de voorspelling aan toegevoegd dat in 2023 driekwart van die vergrijsde club overleden is. De meeste leden maken overigens geen gebruik van hun spreekrecht. Bij een gemiddelde algemene ledenvergadering is een kleine honderd man aanwezig. Vaak hetzelfde clubje.

Dit clubje levert al jarenlang het leeuwendeel van de beleidsbepalers bij Ajax. Op dit moment zijn drie van de vijf commissarissen (Theo van Duivenbode, Ernst Ligthart en Leo van Wijk) lid van de club, evenals twee van de vier directieleden (Jeroen Slop en Edwin van der Sar). De voortdurende bestuursproblemen in Amsterdam zijn weinig verwonderlijk als je weet dat vooral uit deze zeer beperkte vijver gevist wordt in de zoektocht naar nieuwe leiders.
Deze situatie was niet veel anders in de gloriedagen van de club. Destijds kon er alsnog succes geboekt worden door een autoritaire leider het gehele technische beleid te laten bepalen. Trainers als Rinus Michels, Johan Cruijff en Louis van Gaal konden Ajax zo naar grote hoogtes stuwen. De bestuursleden konden vervolgens proberen het sportieve succes te vermarkten, met wisselende resultaten.

De tijden zijn inmiddels veranderd. Allereerst zijn er bij Ajax door de beursnotering een aantal bestuurslagen toegevoegd. De bestuursraad besluit via de aandeelhoudersvergadering over de raad van commissarissen, die op zijn beurt toezicht houdt op de directie. Al deze mensen willen graag wat in de melk te brokkelen hebben, wat de kwaliteit van de besluitvorming over het algemeen niet ten goede komt. Ten tweede is de tijd voorbij dat één leider over alle informatie kan beschikken. Voetbal is sterk geprofessionaliseerd. Bij iedere topclub lopen talloze specialistische stafleden rond, die ondersteund worden door een omvangrijk scoutingsapparaat. In de jaren negentig kon je een international van Nigeria nog scouten op een groot toernooi en vervolgens weken op proef laten komen. Tegenwoordig wordt al fel om diens handtekening gestreden nog voor hij de leeftijd van achttien jaar bereikt heeft.

Clubcultuur
Het is niet zo dat de Ajax-leden het slecht met de club voor hebben. Het diepere probleem zit hem niet in de poppetjes, maar in de structuur. Nergens in het verenigingssysteem draait het namelijk om kwaliteit. Als jij een select groepje privileges geeft in combinatie met machtsmiddelen om die te verdedigen, dan ligt het in de menselijke aard om daar gebruik van te maken. Denk aan het beroemde Stanford-gevangenisexperiment, waarin twaalf studenten een rol van gevangene kregen toegewezen en twaalf anderen die van gevangenisbewaarder. Na zes dagen was het machtsmisbruik van de bewaarders zo heftig geworden dat het experiment vroegtijdig werd stilgezet.
Ajax-bestuurders blijven op het pluche door traditionele verdeel-en-heers-tactieken toe te passen. Zij kunnen Ajax-jassen uitdelen aan vrijwilligers, wedstrijdkaarten cadeau geven voor de mooiste plekken in het stadion en feestjes geven op jeugdcomplex De Toekomst. Dat leidt tot een cultuur waarin de status quo verdedigd wordt en buitenstaanders op wantrouwen kunnen rekenen. Succesvolle bestuurders die overkwamen van elders liepen zich bij Ajax stuk voor stuk vast in dat politieke moeras. ‘Ajax is omgekeerde wasmachine voor bestuurders: je gaat er schoon in, maar komt er besmeurd en beschadigd uit’, stelde D66-prominent Roger van Boxtel ooit treffend vast.
Een werknemer vatte tegenover mij het probleem van Ajax kernachtig samen: ‘Ajax is een heerlijke club om bij te werken, zolang je maar niets probeert te veranderen.’ Voor een topsportorganisatie is een dergelijke oerconservatieve clubcultuur de nagel aan de doodskist.

De enige manier waarop Ajax de negatieve sportieve spiraal kan doorbreken, is het moderniseren van de clubstructuur. Bijvoorbeeld door zoals Barcelona en Bayern München iedere supporter de kans te geven om lid te worden en zo transparante beleidscontrole te organiseren. Dat was een optie die in 2011 op tafel lag toen de club onder handen genomen werd. Mark Geestman legde vorig jaar uit waarom dit niet gebeurd is: ‘Het was onmogelijk om de leden hun privileges in te laten leveren. Het lidmaatschap van Ajax is eigenlijk een instrument van het bestuur. Zij bepalen wie er lid wordt en kunnen dat als wisselgeld gebruiken. Het is een systeem dat zichzelf in stand houdt.’

Tot het opheffen van de privileges van de leden zal het ook deze keer niet komen. Als de prestaties tegenvallen, dan wordt maar weer eens een trainer geslachtofferd. Of desnoods een groot aantal beleidsbepalers. Om de opvolgers vervolgens weer te werven vanuit het vertrouwde netwerk van de actieve leden. Zo blijft Ajax ronddraaien in cirkels, terwijl de Europese top (en inmiddels ook PSV) steeds verder afstand neemt. En dat is eigenlijk helemaal niet zo vreemd, als je bedenkt dat Ajax letterlijk bestuurd wordt door amateurs.
Ajax wordt geleid door amateurs (en dat is een structureel probleem)

Het is dan ook geen toeval dat het ledenbestand van Ajax niet bepaald een dwarsdoorsnede is van de fans die wekelijks op de tribune zitten. Vrouwen en allochtonen zijn bijna op de vingers van een hand te tellen.

Ajax is omgekeerde wasmachine voor bestuurders: je gaat er schoon in, maar komt er besmeurd en beschadigd uit’, stelde D66-prominent Roger van Boxtel ooit treffend vast.

Zo blijft Ajax ronddraaien in cirkels, terwijl de Europese top (en inmiddels ook PSV) steeds verder afstand neemt. En dat is eigenlijk helemaal niet zo vreemd, als je bedenkt dat Ajax letterlijk bestuurd wordt door amateurs.

Iniesta schreef:Beetje goedkoop artikel, kun je vanuit de keukentafel ook nog wel schrijven/bedenken.
Ook zo'n trieste paragraaf over verouderde financiële software. Ken genoeg topbedrijven waar een groot deel van het budgetteringsproces nog gewoon in Excel gedaan wordt en ook nog tot prima resultaten leidt.

In plaats daarvan ga ik het hebben over het feit dat Ajax gekaapt wordt door een groep van circa zevenhonderd leden, die werken volgens een systeem waar de communistische partij in China jaloers op is.

Cluijffert schreef:Je zou bijna denken dat het weerwoord op het stuk (waar idd overdrijvingen instaan die het achterliggende verhaal en probleem geen recht doen) is "de afgelopen 5 jaar zijn de successen inclusief het bijna kampioen worden afgelopen jaar te danken aan een solide bestuurlijk en voetbal technisch beleid"

Serieus?

Volgens mij ontbreekt in die gedachtetrant de zinsnede "ondanks het ontbreken van" ipv "te dank aan"

LucaS schreef:Deze jongen doet toch al jeren niet meer dan wat berichtjes/feitjes aan elkaar knopen en dasr 'analyses' van schrijven? Flauwekulanalyses oha.

Miljoen voor directie Ajax

De top van Ajax heeft het afgelopen seizoen ingeleverd. Vooral aan bonussen werd minder uitgekeerd. De beloningen aan de leiding daalden van 1,6 naar 1 miljoen euro. Dat blijkt uit het jaarverslag.
Marc Overmars ging met het meeste geld naar huis. Hij verdiende 347 duizend euro. Vorig jaar werd er nog 471 duizend euro voor hem gereserveerd. Het verschil zit in de jaarbonus die veel lager uitvalt. Deze wordt uitgekeerd op basis van onder meer sportieve prestaties en transferzaken.

Vorig jaar kreeg Overmars een astronomische toelage (169 duizend euro) voor zijn bijdrage aan het zogenoemde talent development, maar deze bonus is afgeschaft. Doordat Ajax ook nog de landstitel misliep, verdiende de technisch directeur afgelopen seizoen het minst sinds zijn entree in 2012.

Er is ook goed nieuws voor Overmars. Dit jaar krijgt hij een opslag van 25 duizend euro, waardoor zijn basisloon stijgt van 275 naar 300 duizend euro. In theorie kan hij zijn gage verdubbelen wanneer hij alle doelstellingen haalt. Met bonussen van maximaal 325 duizend euro kan hij zijn inkomen opkrikken naar maximaal 625 duizend euro. Overmars heeft overigens een aflopend contract bij Ajax.

Overmars wordt op de voet gevolgd door Jeroen Slop die met een honorarium van 331 duizend euro vermoedelijk de bestbetaalde financieel directeur van de Eredivisie is. Edwin van der Sar en Dolf Collee verdienden respectievelijk 179 en 144 duizend euro, maar bij het duo gaat het dan ook over een periode van slechts zeven maanden. Zij werden pas op 13 november 2015 aangesteld als bestuurder. Van der Sar krijgt dit seizoen een salaris van 270 duizend euro exclusief bonussen.

De totale salarispost over 2015/16 viel bovendien lager uit door het wegvallen van het topsalaris van Michael Kinsbergen, die in het seizoen 2014/15 nog met 796 duizend euro naar huis ging.

Keizer: ‘Alleen een goede buitenspeler is niet meer voldoende’

Sjaak Swart hoort het waarschijnlijk met opgetrokken wenkbrauwen aan. De klassieke buitenspeler bij Ajax kan vandaag de dag niet meer. En de voorzet is al een tijdje niet meer heilig, aldus Marcel Keizer.

In de Voetbal International van deze week gaat trainer Marcel Keizer in detail in op de vleugelaanvallers bij Ajax. Vaclac Cerny, Justin Kluivert, Amin Younes, David Neres en Dennis Johnsen worden doorgelicht. Keizers keuzes zijn vaak voer voor discussie - ook op de tribune.

De trainer legt uit: “Het verhaal van de buitenspeler staat in het moderne voetbal niet meer op zichzelf. Het is meer een combi geworden. Alleen een goede buitenspeler hebben is niet voldoende. Past hij bij de back, bij het middenveld? Vooral bij aanvallende ploegen hangt dat heel nauw met elkaar samen.”

Opvallend is dat Keizer zijn uitleg onderstreept met voorbeelden van vorig jaar: “Bij Jong Ajax was er vorig seizoen veel sprake van overlapping en diepte-acties vanaf de zijkant. Bijvoorbeeld bij ons op rechts met Pelle Clement, die op de juiste momenten aan de binnenkant kwam, Damil Dankerlui trok eroverheen, waardoor hij veel vaker in de vrije ruimte de voorzetten gaf. Dat was de perfecte afstemming. Als je dat van elkaar weet, is het een prima wapen. Dat proberen we ook in het eerste te krijgen.”

Goede backs met diepgang kunnen dus het verschil maken. Dat ontbreekt met Mitchell Dijks en Joël Veltman, weet Keizer ook. “Kan Orejuela onze opkomende back worden? Hij moet nog wat stappen maken in timing en kwaliteit. Dan kan het iets zijn. Hij is een aankoop en we moeten het nog zien. Daley Sinkgraven komt nog terug van een blessure en heeft dat wel in zijn spel zitten.”

En dan de voorzet, typisch onderdeel van het Ajaxspel in het verleden. Deze tijd vraagt iets anders. “Ik geloof niet in voorzetten vanaf de zijlijn. In mijn optiek heeft een voorzet alleen zin als hij wordt gegeven rond de zijkant van het strafschopgebied,” aldus Keizer.

“Als je daar heel principieel in bent, word je er altijd mee om de oren geslagen. Let maar op, ook komend weekend gaan er heus wel weer goals vallen op de velden uit lange voorzetten vanaf de zijlijn. Alleen ik denk dat daar dan honderd voorzetten aan vooraf zijn gegaan, die niets hebben opgeleverd.”

'Clubleiding Ajax is een allegaartje van godheden en oeverloos gelul'

Gepubliceerd: 29 september 2017 16:22
Laatste update: 29 september 2017 18:26

De matige prestaties van Ajax in het nieuwe seizoen leiden tot onrust onder de fans, druk op trainer Marcel Keizer en daarmee ook druk op de clubleiding. Wat deugt er eigenlijk wel en niet aan de manier waarop het kwakkelende Ajax geleid wordt? Twee onafhankelijke specialisten geven antwoord.
"Of de wedstrijd in Friesland voor mij bepalend is? Daarvoor moet je niet bij mij zijn..." De woorden van Keizer zijn vrijdag treffend in aanloop naar het lastige uitduel met sc Heerenveen van zondag. De Ajax-coach staat onder enorme druk in Amsterdam, maar wie beslist eigenlijk over zijn lot als het in het Abe Lenstra mogelijk opnieuw misgaat?

Bizar genoeg is dat onder anderen zijn assistent Dennis Bergkamp, met wie Keizer iedere dag op het trainingsveld van De Toekomst staat. Dat Bergkamp zoveel macht heeft is het resultaat van het zogeheten technisch hart dat zes jaar geleden door Johan Cruijff in het leven werd geroepen. Want de "voetbaljongens" moesten de club gaan runnen, oordeelde de legendarische nummer 14.

In de lijn van die filosofie is Edwin van der Sar nu Ajax' algemeen directeur, maar tegelijkertijd de voorzitter van het technisch hart. Ook Marc Overmars (directeur voetbalzaken) maakt deel uit van het technische platform bij de club die na het verrassend sterke vorige seizoen nu - mede door interne machtsspelletjes - verder afgegeleden lijkt dan ooit.

"Dat technisch hart zou eigenlijk helemaal afgeschaft moeten worden", is het harde oordeel van Jaap Koelewijn, hoogleraar corporate finance op de Nyenrode Business Universiteit. "Alle invloeden van goeroes moet je afkappen. Als je directeuren aanstelt, moet je ze ook alle bevoegdheden geven en spelers laten kopen die ze willen."

"Het is een heel circuit van dubbele petten en persoonlijke belangen. Dat loopt fout. Cruijff gedroeg zich destijds een beetje als de godheid die het voor het zeggen had en dat geldt nu eigenlijk ook voor Bergkamp."

Afgefakkeld
Coach Peter Bosz, die vorig seizoen oude tijden deed herleven in Amsterdam met het bereiken van de Europa League-finale, vertrok afgelopen zomer mede doordat hij botste met assistent Bergkamp. Het technisch hart bevindt zich nu in een lastige spagaat doordat het Keizer zelf naar voren schoof als Bosz' opvolger.

Alleen al vanwege dat hoofdpijndossier raadt Koelewijn welk bedrijf dan ook een bestuursstructuur zoals bij Ajax sterk af. Mocht de hoogleraar carte blanche krijgen om de top van de huidige nummer zeven van de Eredivisie helemaal opnieuw in te delen, dan zou hij het radicaal anders doen. Zonder technisch hart dus.

"Ik zou dan van Ajax gewoon een bedrijf maken met een directie en een raad van commissarissen. De aandeelhouders van de club moeten meer invloed hebben, niet de coryfeeën. Daarnaast zou ik zoeken naar een fusiepartner. Ajax heeft tientallen miljoenen op de rekening staan, maar bij buitenlandse clubs zijn dat honderden miljoenen. Ajax wordt afgefakkeld - net als andere Nederlandse clubs overigens."

"Het is gewoon raar dat er oud-spelers op de bepalende posities zitten bij Ajax. Natuurlijk is nostalgie en verbondenheid mooi, maar dit moet je niet willen. Je moet de beste mensen op de beste plek hebben. Mensen als Cruijff en Bergkamp zijn in feite allemaal huurlingen. Sentimenten zijn leuk en aardig, maar niet goed en funest voor een bedrijf."

Allegaartje
Chris Woerts, die in het verleden onder meer directeur was bij Feyenoord, Sunderland en diverse grote bedrijven, heeft net als Koelewijn geen hoge pet op van de structuur binnen Ajax. Ook hij zou voor een andere indeling kiezen als hij het voor het zeggen had en afscheid nemen van het technisch hart.

"Het technisch hart is in feite de directie van Ajax. Dat kan niet de bedoeling zijn bij een bedrijf", zegt de ervaren bestuurder. "Bergkamp is waarschijnlijk een ontzettend aardige jongen en hij mag ook zijn mening geven, maar niet bepalen. Het is ook gek dat de algemeen directeur (Van der Sar, red.) voorzitter van het technisch hart is."

"Vorig seizoen ging het zo goed met Ajax doordat het met Bosz een eigenwijze coach had en dat was frustrerend voor de leden van het technisch hart. Daar botste het. Ik blijf het zeggen: het technisch hart moet gewoon geen stembevoegdheid hebben."

Woerts snapt niet dat er binnen Ajax zoveel partijen zijn die zich met de te varen koers kunnen bemoeien. Zo verschenen er in het recente verleden verhalen in de media dat Overmars op last van de raad van commissarissen - waar overigens 'zwaargewicht' Theo van Duivenbode in augustus uit onvrede vertrok - zijn hand op de knip hield op de transfermarkt, een goedgevulde bankrekening ten spijt.

"Het zou zo moeten zijn: Overmars beheert de kas, gaat naar financieel directeur Jeroen Slop en zegt: ik heb geld nodig voor speler X. Vervolgens wordt er dan in overleg met Van der Sar gestemd, een mededeling gedaan over de uitkomst en Overmars gaat z'n gang. Niet dat oeverloze gelul", aldus Woerts.

Bayern München
De topman vindt dat Ajax een voorbeeld moet nemen aan andere bedrijven in de sport. "Er wordt bij Ajax en andere Nederlandse clubs te veel gepraat en te weinig gedaan. Te veel mensen hebben invloed, dat is nooit slagvaardig en besluitvaardig. Het wordt dan een allegaartje."

Woerts heeft lang genoeg meegelopen in de voetbalwereld om te weten het zwalkende Ajax meer dan ooit behoefte heeft aan één bestuurlijke lijn. "Democratie werkt niet in de topsport. Er kan een voorbeeld genomen worden aan eigenlijk iedere andere organisatie, zoals de Amerikaanse NBA en NFL, maar ook een club als Bayern München en veel Engelse clubs. Een klein comité heeft het daar voor het zeggen, er wordt niet gepraat tot sint-juttemis."

"Polderen is prima in de politiek, maar in sport de slechtst denkbare oplossing. Bij een 'normaal' bedrijf word je achteraf beoordeeld, maar in de voetbalwereld telt Teletekst-pagina 819. Doet iemand het niet goed, dan gaat-ie er normaal gesproken uit."

Maar of er op korte termijn op bestuurlijk vlak iets verandert bij Ajax? Volgens Koelewijn is die kans, mede doordat de club beursgenoteerd is, niet heel groot. "Toen ze ooit naar de beurs gingen zei ik al: niet doen. Dit doe je niet als serieuze belegging, dit is een aandeel voor emotie. Dat moet je niet willen."

De 73 procent aandelen die de leden van Ajax in handen hebben werkt volgens de hoogleraar niet in het voordeel van een nieuwe revolutie op de burelen van de Johan Cruijff Arena. "In deze constructie hebben zij alle macht. De minderheid heeft eigenlijk geen serieuze invloed", oordeelt hij. "De bestuursraad heeft allerlei rechten, zoals het ontslaan van bestuurders en commissarissen. Dat alles bij elkaar maakt dat dit een hoog gehalte heeft van een structuur die niet in lijn is met hoe het zou moeten zijn."

Elfstedentocht
Gaat er dan helemaal niets goed in de top van Ajax? Dat is volgens Woerts niet helemaal waar. Hij ziet dat de viervoudig winnaar van de Europa Cup I/Champions League zich marketingtechnisch gezien bijvoorbeeld uitstekend profileert.

"Als je kijkt naar het merk Ajax; dat staat ijzersterk. Commercieel gezien gaat het heel goed en ook met de marktontwikkeling en jeugdopleiding gaat het goed. Aan de andere kant: dat is allemaal niet relevant, want het zal de supporters jeuken. Zij willen het beste voetbal zien. Het kapitaal moet op het veld staan."

Koelewijn is het daarmee eens, al is hij pessimistisch over de terugkeer van grote successen bij Ajax. "Als ze de juiste poppetjes op de juiste plaats zetten, kunnen ze op nationaal niveau in rustiger vaarwater komen. Maar de kans dat Ajax Europees weer mee gaat doen zoals in de gouden jaren '70 is even groot als de kans dat er nog een Elfstedentocht komt."