Ajaxtalk

Martin Jol heeft aangegeven dat het 4-3-3 niet heilig voor hem is, en dat een twee spitsen systeem wellicht beter past bij de kwaliteiten van de huidige selectie. Maar voor een deel kan hij ook nog zelf de selectie naar zijn hand zetten, als hij straks 17 miljoen heeft gekregen voor Vermaelen en Oleguer.

Welk systeem zouden jullie graag zien? (graag met enige toelichting)

Hangt van de spelers af. Op het moment dat je Sulejmani én Suarez hebt, ligt het voor de hand om met drie spitsen te spelen. Die jongens komen aan de zijkant het beste tot hun recht.
Probleem is wel dat het middenveld er dan moet staan in de omschakeling. En dat wordt lastig met Aissati.

joey schreef:Hangt van de spelers af. Op het moment dat je Sulejmani én Suarez hebt, ligt het voor de hand om met drie spitsen te spelen. Die jongens komen aan de zijkant het beste tot hun recht.

Is dat zo? Het lijken mij juist spelers om met 2 spitsen te spelen.

Van Basten heeft Suarez een tijdje als pure spits gebruikt, maar dat vond ik geen succes. En Sulejmani verzoop op 10, omdat hij de gogme mist om de juiste keuzes te maken in de as van het veld.

Zolang we geen grote spits hebben gaat mijn voorkeur uit naar een 442 systeem met een ruit op het middenveld.

Het interesseert me geen lor. Dat systemengelul... 4-3-3, 4-4-2, 538, 8x4, 47-11... het bestaat alleen in Nederland.

Ik wil gewoon goed voetbal. Dat kan in elk systeem.

Als 4-3-3 zo gespeeld wordt zoals door Ajax, de laatste twee seizoenen, dan is het een kutsysteem en ben ik er tegen. Als 5-4-1 zo gespeeld wordt als door Dynamo Kiev in 1986, dan zeg ik: kom maar op. Ik geniet niet van een systeem op zichzelf. Ik geniet van een uitvoering die zo hecht, krachtig en dwingend is, dat een elftal de macht heeft om een wedstrijd 'volgens plan' te laten verlopen.

Een systeem valt alleen te onderscheiden, en is alleen relevant, wanneer het goed wordt uitgevoerd. Als een ploeg de ene fout na de andere maakt, zijn best niet doet en telkens na twee tikkies de bal weer kwijt is, dan is er helemaal niet eens sprake van een systeem. Dan is het gewoon prut en loopt iedereen maar wat (zie Ajax, sinds 2004-2005).

K.

@Ko: okee, duidelijk, maar dan nog moet de trainer er een keuze in maken.

Beetje afhankelijk van wie er gehaald kan worden, verkocht gaat worden enzo... Als Elia gekocht wordt zou ik 433 spelen.

Belangrijker is de vraag waar er druk gezet wordt, hoever zak je in, wie krijgt een vrije rol, komen de backs op, speel je met een afbreker voor de verdediging of een opbouwer.....

Natuurlijk hangt het af van het beschikbare spelersmateriaal (en dus aankopen), maar we hebben nu al aardig wat spelers onder contract staan, dus die spelers moeten in principe het uitgangspunt zijn, lijkt mij.

Suárez moet flink diep spelen, want dicht bij het doel is het gevaarlijkst. Sulejmani is het gevaarlijkst als komende aanvaller (ofwel vanaf de zijkant ofwel als tweede spits (iets anders dan een nummer 10)). Aissati is het gevaarlijkst daar waar hij zo diep mogelijk (want verdedigen kan hij (nog) niet) in balbezit kan zijn en blijven en spelers om zich heen heeft die hij weg kan sturen en waarmee hij kan combineren. V/d Wiel is het best als rechtsback, kan opkomen en kan verdedigen met ruimte in zijn rug.

Die spelers zou ik in beginsel als uitgangspunt nemen. Aissati is (net als zeker Suárez en in wat mindere mate Sulejmani) geen wonder in de omschakeling, is niet geweldig qua loopvermogen en positioneel verdedigen kan hij ook niet echt. Ik zou hem dan ook op deze drie punten aanvallen. De enige in deze selectie die dit allemaal (goed) kan is Enoh, maar die is weer erg onrustig in balbezit. Maar goed, het is dan ook zaak dat hij bal inlevert bij (onder meer) Aissati en zich verder op het spel zonder bal concentreert. Tevens kan Enoh de zone van v/d Wiel, als deze de aanval opzoekt, overnemen.

Verhuis je Sulejmani naar links, zodat je ook iemand hebt die de linkerflink bespeelt (op rechts doet v/d Wiel dat).

Aangezien Aissati niet erg goed positioneel kan verdedigen moet er sowieso nog iemand bij die dat kan. Een controleur dus. Aangezien Enoh prima de diepgaande middenvelder kan opvangen hoeft deze speler in principe geen geweldenaar te zijn in de duels. Lindgren is bij balverlies positioneel het sterkste van alle middenvelders, dus zou ik hem dit laten doen.

Dan heb je zoiets:

--------------------Suárez
---Sulejmani
-------------Aissati---------Enoh
--------------------Lindgren
-----------------------------------v/d Wiel

Hiermee kun je in principe nog heel wat kanten uit.
- Je kunt Vertonghen erbij zetten op het middenveld (en Aissati wat verder doorschuiven richting de aanval), zodat je aan dynamiek, duelkracht en passing wint.
- Je kunt Urby de linkerflank laten bespelen en Sulejmani meer in het centrum laten spelen.
- Je kunt er een echt aanspeelpunt bij zetten en Suárez meer naar rechts halen - word je wel erg kwetsbaar in de omschakeling.
- Je kunt Gabri als rechtermiddenvelder (veredelde rechtsbuiten) opstellen, zodat hij een aanvallende back van de tegenstander kan opvangen en Enoh wat verder naar binnen kan kruipen (en dus Aissati nog wat verder kan ondersteunen).

Hoe dan ook moeten er in ieder geval een linksback en een centrumverdediger (die dan naast Wielaert/Oleguer kan spelen) bij.

Ik weet niet zo goed hoe je een dergelijk systeem wilt noemen. Duidelijk lijkt me in ieder geval dat je met vier verdedigers speelt (Wiel kan niet als buitenste verdediger uit de voeten in een driemansverdediging), minstens drie middenvelders en minstens twee aanvallers (want Sulejmani kun je met recht geen middenvelder noemen).

Kowalczyk schreef:Het interesseert me geen lor. Dat systemengelul... 4-3-3, 4-4-2, 538, 8x4, 47-11... het bestaat alleen in Nederland.

Ik wil gewoon goed voetbal. Dat kan in elk systeem.

Als 4-3-3 zo gespeeld wordt zoals door Ajax, de laatste twee seizoenen, dan is het een kutsysteem en ben ik er tegen. Als 5-4-1 zo gespeeld wordt als door Dynamo Kiev in 1986, dan zeg ik: kom maar op. Ik geniet niet van een systeem op zichzelf. Ik geniet van een uitvoering die zo hecht, krachtig en dwingend is, dat een elftal de macht heeft om een wedstrijd 'volgens plan' te laten verlopen.

Een systeem valt alleen te onderscheiden, en is alleen relevant, wanneer het goed wordt uitgevoerd. Als een ploeg de ene fout na de andere maakt, zijn best niet doet en telkens na twee tikkies de bal weer kwijt is, dan is er helemaal niet eens sprake van een systeem. Dan is het gewoon prut en loopt iedereen maar wat (zie Ajax, sinds 2004-2005).

K.

Eens.

Bertje schreef:Natuurlijk hangt het af van het beschikbare spelersmateriaal (en dus aankopen), maar we hebben nu al aardig wat spelers onder contract staan, dus die spelers moeten in principe het uitgangspunt zijn, lijkt mij.

Suárez moet flink diep spelen, want dicht bij het doel is het gevaarlijkst. Sulejmani is het gevaarlijkst als komende aanvaller (ofwel vanaf de zijkant ofwel als tweede spits (iets anders dan een nummer 10)). Aissati is het gevaarlijkst daar waar hij zo diep mogelijk (want verdedigen kan hij (nog) niet) in balbezit kan zijn en blijven en spelers om zich heen heeft die hij weg kan sturen en waarmee hij kan combineren. V/d Wiel is het best als rechtsback, kan opkomen en kan verdedigen met ruimte in zijn rug.

Die spelers zou ik in beginsel als uitgangspunt nemen. Aissati is (net als zeker Suárez en in wat mindere mate Sulejmani) geen wonder in de omschakeling, is niet geweldig qua loopvermogen en positioneel verdedigen kan hij ook niet echt. Ik zou hem dan ook op deze drie punten aanvallen. De enige in deze selectie die dit allemaal (goed) kan is Enoh, maar die is weer erg onrustig in balbezit. Maar goed, het is dan ook zaak dat hij bal inlevert bij (onder meer) Aissati en zich verder op het spel zonder bal concentreert. Tevens kan Enoh de zone van v/d Wiel, als deze de aanval opzoekt, overnemen.

Verhuis je Sulejmani naar links, zodat je ook iemand hebt die de linkerflink bespeelt (op rechts doet v/d Wiel dat).

Aangezien Aissati niet erg goed positioneel kan verdedigen moet er sowieso nog iemand bij die dat kan. Een controleur dus. Aangezien Enoh prima de diepgaande middenvelder kan opvangen hoeft deze speler in principe geen geweldenaar te zijn in de duels. Lindgren is bij balverlies positioneel het sterkste van alle middenvelders, dus zou ik hem dit laten doen.

Dan heb je zoiets:

--------------------Suárez
---Sulejmani
-------------Aissati---------Enoh
--------------------Lindgren
-----------------------------------v/d Wiel

Hiermee kun je in principe nog heel wat kanten uit.
- Je kunt Vertonghen erbij zetten op het middenveld (en Aissati wat verder doorschuiven richting de aanval), zodat je aan dynamiek, duelkracht en passing wint.
- Je kunt Urby de linkerflank laten bespelen en Sulejmani meer in het centrum laten spelen.
- Je kunt er een echt aanspeelpunt bij zetten en Suárez meer naar rechts halen - word je wel erg kwetsbaar in de omschakeling.
- Je kunt Gabri als rechtermiddenvelder (veredelde rechtsbuiten) opstellen, zodat hij een aanvallende back van de tegenstander kan opvangen en Enoh wat verder naar binnen kan kruipen (en dus Aissati nog wat verder kan ondersteunen).

Hoe dan ook moeten er in ieder geval een linksback en een centrumverdediger (die dan naast Wielaert/Oleguer kan spelen) bij.

Ik weet niet zo goed hoe je een dergelijk systeem wilt noemen. Duidelijk lijkt me in ieder geval dat je met vier verdedigers speelt (Wiel kan niet als buitenste verdediger uit de voeten in een driemansverdediging), minstens drie middenvelders en minstens twee aanvallers (want Sulejmani kun je met recht geen middenvelder noemen).

Mee eens. Al kan je verhaal de prullenbak in als Elia gehaald wordt. Wat voor back is die Obradovic? Wat doen we met Urby? Stel je Wielaert of Oleguer op of beiden?

Elia zou op rechts kunnen (of Sulejmani op rechts en Elia op links, dat maakt verder weinig uit).

Obradovic schijnt (ik heb hem zelf nooit zien spelen) een back te zijn die zowel kan aanvallen als verdedigen. Positioneel heel behoorlijk, snel, fysiek heel redelijk, goed koppend, loopvermogen en voetballend goed.

Urby kan, zoals ik op het eind ook aangeef, de linkerflank bespelen. Zou Elia echter komen, dan valt Urby nadrukkelijk buiten de boot.

Ik zou in principe Wielaert opstellen (vind ik een slimmere verdediger dan Oleguer), maar tegen bepaalde tegenstanders is Oleguer ook nog wel bruikbaar. Sowieso hebben ze allebei een sterkhouder naast zich nodig: een wendbare (is Oleguer niet) speler die fysieke duels kan uitvechten (kan Wielaert) niet, kopsterk is (kunnen ze allebei niet geweldig, maar Wielaert al helemaal niet) en defensief inzicht heeft.

Elia op rechts is die al binnen dan.

Systeem welk systeem, ga toch fietsen ,laten we eerst behoorlijke spelers kopen en de boel achterin beter gaan
leren verdedigen. 96 tegengoals in 2 seizoenen. Belachelijke stelling, het gaat niet om het systeem maar mentaliteit en vertrouwen en het aller belangrijkste kwaliteit op het veld.

Systeem

het kan mij niet schelen hoe ze gaan spelen.. AZ variant 5-3-2 of 4-4-2. Zolang ik maar volgend jaar dronken kan worden op het Leidse Plein.

Dat kan vandaag ook nog hoor.

Wat een raar topic, we hebben immers nog geen flauw idee hoe de selectie er uit gaat zien volgend seizoen?

Bertje schreef:Natuurlijk hangt het af van het beschikbare spelersmateriaal (en dus aankopen), maar we hebben nu al aardig wat spelers onder contract staan, dus die spelers moeten in principe het uitgangspunt zijn, lijkt mij.

Suárez moet flink diep spelen, want dicht bij het doel is het gevaarlijkst. Sulejmani is het gevaarlijkst als komende aanvaller (ofwel vanaf de zijkant ofwel als tweede spits (iets anders dan een nummer 10)). Aissati is het gevaarlijkst daar waar hij zo diep mogelijk (want verdedigen kan hij (nog) niet) in balbezit kan zijn en blijven en spelers om zich heen heeft die hij weg kan sturen en waarmee hij kan combineren. V/d Wiel is het best als rechtsback, kan opkomen en kan verdedigen met ruimte in zijn rug.

Die spelers zou ik in beginsel als uitgangspunt nemen. Aissati is (net als zeker Suárez en in wat mindere mate Sulejmani) geen wonder in de omschakeling, is niet geweldig qua loopvermogen en positioneel verdedigen kan hij ook niet echt. Ik zou hem dan ook op deze drie punten aanvallen. De enige in deze selectie die dit allemaal (goed) kan is Enoh, maar die is weer erg onrustig in balbezit. Maar goed, het is dan ook zaak dat hij bal inlevert bij (onder meer) Aissati en zich verder op het spel zonder bal concentreert. Tevens kan Enoh de zone van v/d Wiel, als deze de aanval opzoekt, overnemen.

Verhuis je Sulejmani naar links, zodat je ook iemand hebt die de linkerflink bespeelt (op rechts doet v/d Wiel dat).

Aangezien Aissati niet erg goed positioneel kan verdedigen moet er sowieso nog iemand bij die dat kan. Een controleur dus. Aangezien Enoh prima de diepgaande middenvelder kan opvangen hoeft deze speler in principe geen geweldenaar te zijn in de duels. Lindgren is bij balverlies positioneel het sterkste van alle middenvelders, dus zou ik hem dit laten doen.

Dan heb je zoiets:

--------------------Suárez
---Sulejmani
-------------Aissati---------Enoh
--------------------Lindgren
-----------------------------------v/d Wiel

Hiermee kun je in principe nog heel wat kanten uit.
- Je kunt Vertonghen erbij zetten op het middenveld (en Aissati wat verder doorschuiven richting de aanval), zodat je aan dynamiek, duelkracht en passing wint.
- Je kunt Urby de linkerflank laten bespelen en Sulejmani meer in het centrum laten spelen.
- Je kunt er een echt aanspeelpunt bij zetten en Suárez meer naar rechts halen - word je wel erg kwetsbaar in de omschakeling.
- Je kunt Gabri als rechtermiddenvelder (veredelde rechtsbuiten) opstellen, zodat hij een aanvallende back van de tegenstander kan opvangen en Enoh wat verder naar binnen kan kruipen (en dus Aissati nog wat verder kan ondersteunen).

Hoe dan ook moeten er in ieder geval een linksback en een centrumverdediger (die dan naast Wielaert/Oleguer kan spelen) bij.

Ik weet niet zo goed hoe je een dergelijk systeem wilt noemen. Duidelijk lijkt me in ieder geval dat je met vier verdedigers speelt (Wiel kan niet als buitenste verdediger uit de voeten in een driemansverdediging), minstens drie middenvelders en minstens twee aanvallers (want Sulejmani kun je met recht geen middenvelder noemen).

Eens, en dan Vertonghen erbij en Aissati doorschuiven richting onze twee spitsen.

Obradovic als linksback, centraal 1 of 2 nieuwe spelers. Stekelenburg op doel.

Met de huidige selectie is ieder systeem gedoemd te mislukken.

Jeroennaarbeneden schreef:Wat een raar topic, we hebben immers nog geen flauw idee hoe de selectie er uit gaat zien volgend seizoen?

Nou, geen flauw idee? Ik denk dat 80% van de selectie wel vast staat.

Lijkt me ook. Tenzij er nog veel spelers vertrekken, maar daar lijkt het niet op.

Ja maar wat nou als Vermaelen gekocht wordt en Obradovic niet komt en er ook geen vervanger wordt aangetrokken verder... Oleguer gaat ook weg en daarvoor haalt Ajax Elia...

Het kan zomaar he... Wij zijn Ajax, wij verkopen onze beste spelers en halen er kut met peren voor terug!

Een systeem. Als dwingend stramien? Of als 'bevrijdend' middel om alle individuele talenten zo goed mogelijk in ploegverband uit te laten komen?

Laat het systeem maar lekker aan Jol over. Vermaak het publiek, en scoor een goal meer dan de tegenstander. Dan wordt je kampioen.

Met 80% van een selectie lijkt het me een beetje onzinnig al over een systeem te gaan praten.

Het lijkt me wel handig als de resterende 20% bij het te hanteren systeem past, dus zo onzinnig is het niet om daar alvast aan te denken voordat je met miljoenen op de transfermarkt gaat zwaaien.

Anders zit je voor je het weet met een links- en rechtsbuiten plus twee centrumspitsen die alleen in een tweespitsensysteem kunnen functioneren, of andersom. Of we krijgen voor de zoveelste keer een combinatie van vleugelverdedigers die vooral goed kunnen aanvallen in combinatie met middenvelders die niet kunnen meeverdedigen.

Doe niet zo bijdehand, 666. Aan gericht scouten doen we bij Ajax niet.