Bobby Haarms RIP

[Thijs]

Wáááát joey, heb jij geen seizoenskaart meer? Dat wist ik helemaal niet!

[joey]

Tja...

Er zijn ook een paar praktische problemen, waardoor het lastig voor me wordt om naar het stadion te gaan. Ik wil daar verder niet op ingaan. Maar de belangrijkste reden is, dat ik er weinig plezier meer in heb. Ik verheugde me het afgelopen seizoen eigenlijk nooit meer op de wedstrijd, het was corvee geworden. Op een gegeven moment denk je dan: misschien moet ik op zondagmiddag eens iets anders gaan doen.

Het proces van slijtage dat Ko beschrijft herken ik wel. Een tijdje terug kon ik niet naar een wedstrijd en leende mijn seizoenskaart uit aan een kennis. Die was door het dolle heen: shirtje kopen, alles lezen over de wedstrijd, zorgen dat hij de hele wedstrijd nog eens terug kon zien op dvd, enz. Ik was jaloers op zijn enthousiasme en besefte tegelijkertijd dat ik dat enthousiasme niet meer voelde. Elke veertien dagen naar die vreselijke Arena en dan de teleurstelling verbijten dat het wéér niets is. Dat gevoel van verlies en onthechting. Het is genoeg geweest. Dan ga ik liever op zaterdag naar de B-tjes kijken, dat vind ik veel leuker.

Wil niet zeggen dat ik Ajax niet meer zal volgen. Ajax zit in mijn bloed, dat verandert nooit meer. Er is voor mij maar één club.

[Thijs]

Okay, wat balen zeg, maar ik begrijp het wel. Ik loop veel minder lang mee dan jij en die wedstrijden tegen AZ en Twente waren ook voor mij een regelrechte kwelling.
Maar waar ik in 2007-2008 geen enkele fantastische thuiswedstrijd heb gezien heb ik afgelopen seizoen toch echt genoten van de entourage tegen PSV, Fiorentina en Marseille. Daar hou ik me dan maar aan vast, het kippenvel staat weer op m'n lijf als ik denk aan 'Dit is mijn club' na Ajax - Fiorentina, de ontlading na de 1-1, het gespring van het stadion na de 2-1 van Sulejmani tegen l'OM, het doek voor Sjakie en meteen de 3-1 tegen PSV...Daar put ik wel heel veel vreugde en plezier uit.

Hopelijk gaat Ajax weer snel heel leuk voetballen zodat je weer met plezier naar het stadion wil.

[joey]

Mocht ik spijt krijgen, dan kan ik altijd weer een seizoenskaart nemen. Daar troost ik mezelf dan maar mee. En losse kaartjes zijn er doorgaans ook wel. Ik zeg niet dat ik nooit meer naar een wedstrijd ga. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Laten we hopen dat Ajax mij straft en vanaf nu top gaat presteren.

[Ajax Rules]

Mmmm.....dat is best een idee, je seizoenkaart inruilen en gewoon een jaar lang elke zaterdag naar de toekomst!

Of een jaartje alleen de uitwedstrijden, dat heeft misschien ook wel wat.

[Kowalczyk]

Mmmm.....dat is best een idee, je seizoenkaart inruilen en gewoon een jaar lang elke zaterdag naar de toekomst!

Ik had me voorgenomen dat te doen als Ajax Ronald Koeman zou terughalen als trainer: seizoenkaart in een la laten liggen tot 'ie weer weg is, en ondertussen alles van Jong Ajax en de A1 volgen. Dan blijf je je club trouw, maar boycot je in feite de NV en het eerste team. Ik zou het serieus hebben gedaan. Nu niet, want ik ben blij met Martin Jol.

K.

[999]

Tja...

Er zijn ook een paar praktische problemen, waardoor het lastig voor me wordt om naar het stadion te gaan. Ik wil daar verder niet op ingaan. Maar de belangrijkste reden is, dat ik er weinig plezier meer in heb. Ik verheugde me het afgelopen seizoen eigenlijk nooit meer op de wedstrijd, het was corvee geworden. Op een gegeven moment denk je dan: misschien moet ik op zondagmiddag eens iets anders gaan doen.

Het proces van slijtage dat Ko beschrijft herken ik wel. Een tijdje terug kon ik niet naar een wedstrijd en leende mijn seizoenskaart uit aan een kennis. Die was door het dolle heen: shirtje kopen, alles lezen over de wedstrijd, zorgen dat hij de hele wedstrijd nog eens terug kon zien op dvd, enz. Ik was jaloers op zijn enthousiasme en besefte tegelijkertijd dat ik dat enthousiasme niet meer voelde. Elke veertien dagen naar die vreselijke Arena en dan de teleurstelling verbijten dat het wéér niets is. Dat gevoel van verlies en onthechting. Het is genoeg geweest. Dan ga ik liever op zaterdag naar de B-tjes kijken, dat vind ik veel leuker.

Wil niet zeggen dat ik Ajax niet meer zal volgen. Ajax zit in mijn bloed, dat verandert nooit meer. Er is voor mij maar één club.

Tja, dat vrouwvolk hé .. daar doe je alles voor .. zoals fietsen op zondagmiddag ..

[Kowalczyk]

Maar waar ik in 2007-2008 geen enkele fantastische thuiswedstrijd heb gezien heb ik afgelopen seizoen toch echt genoten van de entourage tegen PSV, Fiorentina en Marseille.

Klopt. Dat erken ik ook wel.

Het seizoen 2008-2009 (onder Van Basten) was in feite even slecht, of misschien zelfs nog wat slechter, dan het seizoen ervoor (onder Koster). Maar ik vond het Koster-seizoen zó'n ongelooflijk grauwe, grijze pap... Geen enkele piek. Geen enkel euforisch momentje, al was het er maar één...

Het seizoen 2008-2009 kende enkele bijzonder leuke Europese reisjes (Hamburg, Fiorentina), twee fantastische Europacuop-avonden in de ArenA (Fiorentina, Marseille), een heerlijke thuiszege op PSV en ja, ik vond die 0-2 bij Twente persoonlijk ook heel erg lekker, juist omdat het met betonvoetbal gebeurde en we de absolute underdog waren. Maar oké, die laatste tellen we niet mee: vier heerlijke, bij vlagen 'ouderwetse' hoogtepunten, van die avonden die je als supporter niet meer vergeet.

Daar stond tegenover dat onder Van Basten de dieptepunten ook dieper waren dan onder Koster: afslachtingen in Heerenveen, Eindhoven en op het Kasteel - en natuurlijk de 'pannenkoekweek' met Heerenveen-thuis en Heracles-thuis... Zulke momenten van totale ontluistering waren er onder Koster dan ook weer niet.

Maar goed: liever drieën en zevens dan het hele seizoen elke week een vijf, vind ik persoonlijk. En dan heb ik het zuiver over de amusementswaarde en het feit dat je in elk geval af en toe iets voelt, als supporter (positief danwel negatief, het is allebei beter dan niks voelen).

K.

[wizard_w]

Wat zitten jullie nou te miepen over een groene trui of over het wel of niet dragen van een pak, stropdas of schoenveter????????????????????

Het gaat om het eerbetoon en dat was in mijn ogen schitterd. Een afscheid van het "gewone suportersvolk" voor een man die Z"n hele leven tussen de gewone suporters heeft gestaan en zich er ook thuis voelde.

Word een beetje kriebelig van het vervelende haast mieterige toontje van bepaalde reacties, die reacties DIE verdiend Bobby Haarms niet. Want denk, weet haast wel zeker dat het hem geen moer had kunnen schelen dat David endt in een groene trui staat te spreken, en dat Jari niet in een pak verschijnt, Ze waren er, de suporters waren er en dat is het belangrijkste.

[Beloki]

Wat zitten jullie nou te miepen over een groene trui of over het wel of niet dragen van een pak, stropdas of schoenveter????????????????????

Het gaat om het eerbetoon en dat was in mijn ogen schitterd. Een afscheid van het "gewone suportersvolk" voor een man die Z"n hele leven tussen de gewone suporters heeft gestaan en zich er ook thuis voelde.

Word een beetje kriebelig van het vervelende haast mieterige toontje van bepaalde reacties, die reacties DIE verdiend Bobby Haarms niet. Want denk, weet haast wel zeker dat het hem geen moer had kunnen schelen dat David endt in een groene trui staat te spreken, en dat Jari niet in een pak verschijnt, Ze waren er, de suporters waren er en dat is het belangrijkste.

Amen.

[Daniel]

Helemaal waar inderdaad.

[joey]

Maar waar ik in 2007-2008 geen enkele fantastische thuiswedstrijd heb gezien heb ik afgelopen seizoen toch echt genoten van de entourage tegen PSV, Fiorentina en Marseille.

Klopt. Dat erken ik ook wel.

Het seizoen 2008-2009 (onder Van Basten) was in feite even slecht, of misschien zelfs nog wat slechter, dan het seizoen ervoor (onder Koster). Maar ik vond het Koster-seizoen zó'n ongelooflijk grauwe, grijze pap... Geen enkele piek. Geen enkel euforisch momentje, al was het er maar één...

Het seizoen 2008-2009 kende enkele bijzonder leuke Europese reisjes (Hamburg, Fiorentina), twee fantastische Europacuop-avonden in de ArenA (Fiorentina, Marseille), een heerlijke thuiszege op PSV en ja, ik vond die 0-2 bij Twente persoonlijk ook heel erg lekker, juist omdat het met betonvoetbal gebeurde en we de absolute underdog waren. Maar oké, die laatste tellen we niet mee: vier heerlijke, bij vlagen 'ouderwetse' hoogtepunten, van die avonden die je als supporter niet meer vergeet.

Daar stond tegenover dat onder Van Basten de dieptepunten ook dieper waren dan onder Koster: afslachtingen in Heerenveen, Eindhoven en op het Kasteel - en natuurlijk de 'pannenkoekweek' met Heerenveen-thuis en Heracles-thuis... Zulke momenten van totale ontluistering waren er onder Koster dan ook weer niet.

Maar goed: liever drieën en zevens dan het hele seizoen elke week een vijf, vind ik persoonlijk. En dan heb ik het zuiver over de amusementswaarde en het feit dat je in elk geval af en toe iets voelt, als supporter (positief danwel negatief, het is allebei beter dan niks voelen).

K.

Ko, heb jij ook niet het gevoel dat het erop of eronder is voor Ajax inmiddels? Ik merk dat zeker bij de oudgediende supporters een vorm van metaalmoeheid is ontstaan die snel verholpen moet worden. Ik heb mijn seizoenskaart opgezegd, en ik krijg meer dan ik gedacht had reacties daarop in de trant van: daar heb ik ook over nagedacht, of: ik probeer het nog een jaar, maar als het weer zo gaat, kap ik ermee. Ik merk ook dat supporters die ik ken het afgelopen seizoen wedstrijden hebben overgeslagen, terwijl ze dat voorheen niet deden. Kortom, ik denk dat ik niet de enige ben.

[Kowalczyk]

Ko, heb jij ook niet het gevoel dat het erop of eronder is voor Ajax inmiddels? Ik merk dat zeker bij de oudgediende supporters een vorm van metaalmoeheid is ontstaan die snel verholpen moet worden. Ik heb mijn seizoenskaart opgezegd, en ik krijg meer dan ik gedacht had reacties daarop in de trant van: daar heb ik ook over nagedacht, of: ik probeer het nog een jaar, maar als het weer zo gaat, kap ik ermee. Ik merk ook dat supporters die ik ken het afgelopen seizoen wedstrijden hebben overgeslagen, terwijl ze dat voorheen niet deden. Kortom, ik denk dat ik niet de enige ben.

Klopt. Voor het eerst sinds ik een seizoenkaart heb, constateer ik dat er ook onder de fanatieke jongens die ik ken afhakers zijn. En supporters die hun seizoenkaart wel houden, maar de helft van de wedstrijden niet gaan. Jarenlang heeft iedereen zich verbeten, maar nu is de geest uit de fles en wordt er onomwonden gezegd: ik vind er niks meer aan, ik kap ermee. Zelf heb ik dat besloten voor wat uitwedstrijden betreft, bijvoorbeeld. En het afgelopen seizoen heb ik ook mijn persoonlijk record 'wedstrijden overslaan' gebroken.

Dus ja - ik constateer dat ook.

En dan kan Ajax wel zeggen dat er 800 opzeggingen zijn, dat dat slechts iets meer is dan normaal en dat die 800 plaatsen wel opgevuld worden, maar ik heb het idee dat ze daarmee voorbijgaan aan een essentie: juist onder de fanatieke, hondstrouwe, échte Ajacieden lijkt er iets geknapt te zijn. Als er van die 800 afhakers 400 échte Ajacieden zijn, en er zijn er nog eens 1000 die 'erover hebben nagedacht', dan kun je over een jaartje een héél wezenlijk deel van je echte, fanatieke, door-dik-en-dun aangang kwijt zijn - en dat soort mensen zitten niet bij de nieuwe aanwas. Dat is allemaal veel dunner.

Het gaat - ruwweg - al tien jaar slecht met Ajax, maar de laatste twee seizoenen (Koster en Van Basten) is er in mij écht iets veranderd en constateer ik ook om me heen dat het lijntje bij velen op knappen staat. Ja. Ik zou willen dat ik iets anders kon zeggen.

K.

[GangstaRiB]

Ko, heb jij ook niet het gevoel dat het erop of eronder is voor Ajax inmiddels? Ik merk dat zeker bij de oudgediende supporters een vorm van metaalmoeheid is ontstaan die snel verholpen moet worden. Ik heb mijn seizoenskaart opgezegd, en ik krijg meer dan ik gedacht had reacties daarop in de trant van: daar heb ik ook over nagedacht, of: ik probeer het nog een jaar, maar als het weer zo gaat, kap ik ermee. Ik merk ook dat supporters die ik ken het afgelopen seizoen wedstrijden hebben overgeslagen, terwijl ze dat voorheen niet deden. Kortom, ik denk dat ik niet de enige ben.

Klopt. Voor het eerst sinds ik een seizoenkaart heb, constateer ik dat er ook onder de fanatieke jongens die ik ken afhakers zijn. En supporters die hun seizoenkaart wel houden, maar de helft van de wedstrijden niet gaan. Jarenlang heeft iedereen zich verbeten, maar nu is de geest uit de fles en wordt er onomwonden gezegd: ik vind er niks meer aan, ik kap ermee. Zelf heb ik dat besloten voor wat uitwedstrijden betreft, bijvoorbeeld. En het afgelopen seizoen heb ik ook mijn persoonlijk record 'wedstrijden overslaan' gebroken.

Dus ja - ik constateer dat ook.

En dan kan Ajax wel zeggen dat er 800 opzeggingen zijn, dat dat slechts iets meer is dan normaal en dat die 800 plaatsen wel opgevuld worden, maar ik heb het idee dat ze daarmee voorbijgaan aan een essentie: juist onder de fanatieke, hondstrouwe, échte Ajacieden lijkt er iets geknapt te zijn. Als er van die 800 afhakers 400 échte Ajacieden zijn, en er zijn er nog eens 1000 die 'erover hebben nagedacht', dan kun je over een jaartje een héél wezenlijk deel van je echte, fanatieke, door-dik-en-dun aangang kwijt zijn - en dat soort mensen zitten niet bij de nieuwe aanwas. Dat is allemaal veel dunner.

Het gaat - ruwweg - al tien jaar slecht met Ajax, maar de laatste twee seizoenen (Koster en Van Basten) is er in mij écht iets veranderd en constateer ik ook om me heen dat het lijntje bij velen op knappen staat. Ja. Ik zou willen dat ik iets anders kon zeggen.

K.

Wellicht zijn de 800 'nieuwkomers' net zo enthousiast als jij destijds was.......

[Kowalczyk]

Wellicht zijn de 800 'nieuwkomers' net zo enthousiast als jij destijds was.......

Wellicht. Maar ik denk van niet.

'Het' kan trouwens zo terugkeren, hoor. Eén écht goed seizoen en een lekkere overtuigende landstitel, en de sfeer zit er weer in.

K.

[Wie kent Cees de Wolf nog]

Grappig genoeg was afgelopen seizoen, zeker in de eerste helft zo rond oktober, november, de sfeer soms uitstekend. Ineens gingen we met zijn allen achter Ajax staan als het weer eens dramatisch voetbalde, in plaats van te fluiten. Herinner je bijvoorbeeld Ajax - Groningen (1-0, Oleguer met zijn koppie meen ik); zelfs de lange zijdes gingen in de tweede helft Ajax Amsterdam meezingen. De afgestompte supporters (ik geloof dat ik er een van ben; wel weer mijn seizoenkaart verlengd hoor, ik ben er gewoon bij) zullen misschien na de zomerstop de accu weer hebben opgeladen. Cruciaal is dan hoe we er na een wedstrijdje of 3 bij staan, na Groningen en PSV uit al te hebben gehad. Volgens mij worden dat gelijk al ijkpunten voor de sfeer (als het gaat om de rest van het seizoen).

Overigens: als je nieuwe seizoenkaarthouder (800 dus kennelijk) wordt dit komende seizoen, moet je haast wel enthousiast zijn, want voor de resultaten en het voetbal doe je dat niet. Of je hebt als nieuwkomer een fetisj voor dit soort dingen, natuurlijk.

[Wie kent Cees de Wolf nog]

Zeker nu ik geen seizoenskaart meer heb.

Brutus!

Ik respecteer natuurlijk je standpunt, maar het idee dat er nog iemand zijn bilspieren zat te trainen bij al die wedstrijden hield me natuurlijk wel op de been... Weer een zekerheidje in het leven minder!

[Kowalczyk]

Grappig genoeg was afgelopen seizoen, zeker in de eerste helft zo rond oktober, november, de sfeer soms uitstekend.

Dat is waar. Juist dit seizoen, met de grote Van Basten als roerganger en een helemaal omgeploegde clubstructuur, wilde iedereen zó graag dat het ging lukken. De wens was sterker dan ooit de vader van de gedachte, zeker na de winst op PSV en in het voorjaar die mooie Europese avondjes. Maar uiteindelijk was het gewoon toch weer kut, en klapte het zelfs harder in elkaar dan ooit. Daardoor was de kater ook nóg groter dan normaal.

K.

[FlaFlu]

Ko, heb jij ook niet het gevoel dat het erop of eronder is voor Ajax inmiddels? Ik merk dat zeker bij de oudgediende supporters een vorm van metaalmoeheid is ontstaan die snel verholpen moet worden. Ik heb mijn seizoenskaart opgezegd, en ik krijg meer dan ik gedacht had reacties daarop in de trant van: daar heb ik ook over nagedacht, of: ik probeer het nog een jaar, maar als het weer zo gaat, kap ik ermee. Ik merk ook dat supporters die ik ken het afgelopen seizoen wedstrijden hebben overgeslagen, terwijl ze dat voorheen niet deden. Kortom, ik denk dat ik niet de enige ben.

Klopt. Voor het eerst sinds ik een seizoenkaart heb, constateer ik dat er ook onder de fanatieke jongens die ik ken afhakers zijn. En supporters die hun seizoenkaart wel houden, maar de helft van de wedstrijden niet gaan. Jarenlang heeft iedereen zich verbeten, maar nu is de geest uit de fles en wordt er onomwonden gezegd: ik vind er niks meer aan, ik kap ermee. Zelf heb ik dat besloten voor wat uitwedstrijden betreft, bijvoorbeeld. En het afgelopen seizoen heb ik ook mijn persoonlijk record 'wedstrijden overslaan' gebroken.

Dus ja - ik constateer dat ook.

En dan kan Ajax wel zeggen dat er 800 opzeggingen zijn, dat dat slechts iets meer is dan normaal en dat die 800 plaatsen wel opgevuld worden, maar ik heb het idee dat ze daarmee voorbijgaan aan een essentie: juist onder de fanatieke, hondstrouwe, échte Ajacieden lijkt er iets geknapt te zijn. Als er van die 800 afhakers 400 échte Ajacieden zijn, en er zijn er nog eens 1000 die 'erover hebben nagedacht', dan kun je over een jaartje een héél wezenlijk deel van je echte, fanatieke, door-dik-en-dun aangang kwijt zijn - en dat soort mensen zitten niet bij de nieuwe aanwas. Dat is allemaal veel dunner.

Het gaat - ruwweg - al tien jaar slecht met Ajax, maar de laatste twee seizoenen (Koster en Van Basten) is er in mij écht iets veranderd en constateer ik ook om me heen dat het lijntje bij velen op knappen staat. Ja. Ik zou willen dat ik iets anders kon zeggen.

K.

Zo gek is het toch allemaal niet? Er zijn absoluut uitzonderingen, maar de leeftijd, het verleggen van je prioriteiten (werk, relatie, gezin) en het feit dat Ajax zo weinig wint spelen overduidelijk een rol bij een meerderheid van de supporters. Dat laatste speelt zelfs bij mensen die al 25 jaar naar Ajax gaan, neem ik aan. Sommigen blijven het volhouden en hebben misschien ook 'sociale redenen' om iedere zondag naar Ajax te gaan, maar veel anderen geven het op een gegeven moment op. Waarna er weer een aantal anderen opstaat om hun stille plekje in de Arena over te nemen. Die jongens van 410 zitten er nog wel een tijdje, maar een groot deel van die gasten ziet maar 10 minuten van de wedstrijd of zo. Is geen veroordeling, maar gewoon een constatering. De afhakers zullen Ajax toch eerder op een andere manier beleven dan 410 of de overgebleven fanatiekelingen van de F-side.

Ik ga zelf nu voor het derde jaar op rij, maar ik kan me zo voorstellen dat het op een gegeven moment ophoudt. Niet zo zeer om de resultaten overigens, want ik heb nu ook niet echt de overtuiging dat het komend seizoen écht leuk gaat worden. Misschien heb ik die kaart uiteindelijk toch wel genomen omdat ik dit seizoen iedere keer met met m'n broertje ga. No offense, Bert de afhaker .

[joey]

Dat is waar. Juist dit seizoen, met de grote Van Basten als roerganger en een helemaal omgeploegde clubstructuur, wilde iedereen zó graag dat het ging lukken. De wens was sterker dan ooit de vader van de gedachte, zeker na de winst op PSV en in het voorjaar die mooie Europese avondjes. Maar uiteindelijk was het gewoon toch weer kut, en klapte het zelfs harder in elkaar dan ooit. Daardoor was de kater ook nóg groter dan normaal.

Ja, iedereen wilde het zo graag, dat de grote Van Basten zelf moest zeggen dat hij het niet in zich had. Het had iets wanhopigs, iets van een laatste kans. Misschien knapten veel oudgedienden daarom af.

@WeekendCees: ik had zelf ook nooit gedacht dat ik dit zou doen. Ik heb altijd gedacht dat ik tot mijn laatste snik naar Ajax zou gaan. Maar ik ben met mezelf in conclaaf gegaan en het resultaat was vernietigend. Echt, ik heb er helemaal geen zin meer in.

[Ajax Rules]

'Het' kan trouwens zo terugkeren, hoor. Eén écht goed seizoen en een lekkere overtuigende landstitel, en de sfeer zit er weer in.

Is dat niet strijdig met jouw analyse dat het om meer structurele fenomenen gaat?

[FlaFlu]

Dat is toch niet zo zeer de anaylse van Ko, maar meer die van mij hierboven.

[Thijs]

Is dat niet strijdig met jouw analyse dat het om meer structurele fenomenen gaat?

Supporters zijn (ik wel in ieder geval) eerder geneigd om de hoogtepunten wél te herdenken en de dieptepunten ver weg te stoppen. Die dikke uitnederlagen van afgelopen seizoen wil ik zo snel mogelijk vergeten, ik denk nog liever even aan de mooie Europacupavondjes. In de zomer moeten we gewoon weer allemaal met een frisse kop aan de start staan, geen gezeik en we gaan ervoor. En als we dan het hele seizoen lekker voetballen, ver komen in Europa en die titel pakken, dan neemt iedereen het jaar daarop weer een seizoenskaart en zijn we allemaal zielsgelukkig.

Al blijft het nog veertig jaar kut, ik blijf gaan. Want ik heb als seizoenkaarthouder alleen nog maar decepties meegemaakt, ik weet zeker dat wanneer ik 'm ooit opzeg Ajax ineens weer kampioen gaat worden. Ik gá het meemaken. (Ik ga ook nooit meer naar de wc tijdens een spannende wedstrijd, omdat ik wéét dat er dan gescoord gaat worden. Soms probeer je dan een doelpunt te forceren door tóch naar de wc te gaan, maar dat kan verkeerd uitpakken. Zo hoorde ik in m'n oortje dat PSV in de kampioenswedstrijd bij Vitesse op 0-1 kwam, precíes op het moment dat m'n keutel in de pot viel en het koude water tegen m'n billetjes kletste. Treffend. Sindsdien tart ik het noodlot niet meer.)

Wat Cees al zegt, het begin wordt belangrijk. We kunnen een paar goede slagen slaan, winst uit bij Groningen en PSV (en tussendoor kanonnenvoer RKC) kan ons al een vliegende start opleveren. Maar, de voorronde EL-wedstrijden zijn ook heel belangrijk. Daar zie ik wel een beetje tegenop.

[Duke]

Thijs toch! Dus doordat jij maar aan je seizoenskaart blijft vasthouden wordt Ajax geen kampioen? Inleveren dat ding!

[Marillion]

De voorronde EL kan me gestolen worden. Leuk hoor, die europa cup avondjes. Maar ik wil die 30e landstitel hebben. Dat is eigenlijk het enige dat me interesseert.

Wat betreft het afhaken van supporters in de loop der jaren. Dat is natuurlijk een proces wat altijd al heeft plaatsgevonden. Mensen krijgen in de loop der jaren andere interesses en verplichtingen. Dan blijft Ajax wel in je hart zitten maar het vuur kan wat minder worden. Wel is het zo dat veel echt fanatieke supporters behoorlijk minder enthousiast zijn geworden. Dat merk ik ook in mijn eigen omgeving. Veel supporters die thuis en uit (bijna) altijd aanwezig waren hebben veel meer overgeslagen dan normaal. Zelf heb ik wat dat betreft ook een dieptepunt gehad kwa wedstrijdbezoek.

Of dat hele fanatieke bij mij nog terugkomt betwijfel ik. Het is niet meer zoals het was. In de discussie hierboven zijn alle punten wel zo'n beetje genoemd. Wat voor mij ook nog een rol speelt is de slappe beleving die je bij sommige spelers ziet. Dat doet maar wat en als het niet lukt gaan de koppies omlaag. De onverzettelijkheid en de winnaarsmentaliteit van andere generaties. Die mis ik tegenwoordig. Misschien wel omdat de Bobby training niet meer bestaat? (Om maar weer een beetje on-topic te komen...)