De toekomst: post-Cruijff

[Mano]

Ik denk dat de tekst klopt maar het woord EGO verkeerd gekozen is.
Karakter is misschien een betere omschrijving.

Ego hebben genoeg spelers alleen geen karakter en al zeker geen zelfreflectie.
Een Ego en zelfreflectie gaan ook niet goed samen.
en zonder zelfreflectie wordt je niet beter.


Maar genoeg over de opleiding, daar gaan echt wel leuke spelers uitkomen, die ontwikkeling is verbetert.


Nu is het tijd om het aankoopbeleid meer structuur te geven zodat miskleunen zoals afgelopen jaren afnemen.

[Monkey Tonk]

Ongelooflijk veel beter hoeft ook niet. Met 'beter' win je ook. Voor mij ligt het accent vooral op spelers met persoonlijkheid. Vanuit de gedrevenheid van een ego maakt een speler zichzelf beter. Als hij dat ego, of een groot deel ervan, vroeg opoffert in naam van het teambelang, omdat de opleiding dat eist, komt zijn eigen ontwikkeling op een zijspoor. Met als gevolg steriele spelertjes, die samen steriel voetballen in Ajax-1. Een speler zonder persoonlijkheid kan bovendien de rest van het team niet optrekken. Dus dan zak je al snel in een moeras weg, waarin niemand het meer weet.

Dat wordt wel steeds lastiger lijkt me. Het probleem lijkt me nou juist dat het ego en het teambelang steeds verder van elkaar af komen te staan, door ontwikkelingen van buitenaf. Niks mis met spelers met hun ego, maar hun ego moet een knauw krijgen van een nederlaag, dat moet pijn doen aan hun ego. Maar er is steeds meer aandacht voor de individuele speler en diens individuele prestatie, met het oog op een filmpje van de hoogtepunten van de wedstrijd, topscorersstatistieken en transferspeculaties. Neem nou El Ghazi, speelt hele beroerde wedstrijden, leidt erg veel balverlies, maar zo nu en dan lukt er eens wat en dan maakt hij een schitterende goal, en El Ghazi is het nieuwe grote talent, wordt vaak genoemd en wordt al in de gaten gehouden door grote buitenlandse clubs. Dus met hem gaat het goed, ondanks dat ook hij uit de CL is gekegeld, niet heeft gewonnen in de EL en deel uitmaakte van een ploeg die tegen PSV tamelijk kansloos was.

Het probleem lijkt me dan ook dat het ego en het teambelang verder uit elkaar komen te staan en steeds tegenstrijdiger worden. Dat iemand het mannetje wil zijn is het probleem niet, je moet wel het mannetje binnen het team willen zijn, en niet los van het team en de teamprestatie.

Als het ego vanaf jong is opgeoffert aan het teambelang, dan doet een nederlaag ook niet zo'n pijn, want dat verlies komt aan de kapstok van het team. Zo kan 'we doen het samen, winnen zowel als verliezen' een negatieve context krijgen. Het 'moeten' verbeteren, zoals alleen het ego iemand kan drijven, wordt bij Ajax afgeschoven naar de leiding en het collectief.

Daarnaast is er het vertrouwen dat de Ajax-opleiding naar een goed contract (al of niet in het buitenland) leidt. Maar dat individuele aspect heeft niets met het vertoonde voetbal te maken.

Grote spelers hebben een groot ego. Anders waren ze nooit groot geworden.

[Monkey Tonk]

Ik denk dat de tekst klopt maar het woord EGO verkeerd gekozen is.
Karakter is misschien een betere omschrijving.

Ego hebben genoeg spelers alleen geen karakter en al zeker geen zelfreflectie.
Een Ego en zelfreflectie gaan ook niet goed samen.
en zonder zelfreflectie wordt je niet beter.

Ego, het ik-besef.

Dat begint -uiteraard- bij jezelf. Zeg dat iemand zichzelf heel belangrijk wil maken. Dan moet hij dat wel kunnen onderbouwen, anders kijkt iedereen er dwars doorheen. Dus dan gaat zo iemand systematisch kijken naar alles wat hij niet goed doet en kan verbeteren. Cruijff is zo iemand. Niemand kan een ander dat aanleren. Maar je kunt het een ander wel afleren...

Karakter is meer hoe je met tegenslag omgaat. Dat de koppies niet gaan hangen, enz. Maar karakter is geen echte drijfveer. Ego wel.

Een soortgelijk verschil zie je tussen kapitalisme en communisme. In communisme heerst de middelmaat, in kapitalisme heb je twee uitersten (rijk en arm). Groepsbeleving versus individuele beleving. Het lijkt me geen toeval dat een land als Amerika altijd op allerlei fronten vernieuwend bezig is. Het idee van 'de held' staat hoog in het vaandel. Verder wil ik geen politieke vergelijking maken, maar Ajax brengt dus al jaren geen 'helden' meer voort. Te weinig ego. Te weinig geloof in het eigen vernieuwend vermogen. Teveel afhankelijkheid van (de ideeen van) anderen. Teveel in de pas lopen, te weinig lef om de kop boven het maaiveld uit te steken. Van een stelletje meelopers kun je nooit artistiek voetbal verwachten. Daar is meer individuele diepgang voor nodig.

Het wiel hoeft niet opnieuw uitgevonden te worden. Je kunt iemand, in bijvoorbeeld een opleiding, een idee aanrijken. Maar totdat iemand zich dat idee eigen maakt, zodat het van binnenuit naar buiten kan gaan werken, schiet je er niet veel mee op. In dat geval heb je iemand nodig met genoeg ego en intelligentie om zo'n idee echt te doorgronden. En daarvoor kun je een bepaald leerklimaat scheppen. Ik verwacht dat het meelopersklimaat bij Ajax ver afligt van zo'n constructief leerklimaat. Voor mijn gevoel kun je voor echt Ajaxvoetbal het best een leerklimaat scheppen dat sterk autodidactisch is. Iedereen moet het zelf kunnen en willen begrijpen. En van daaruit kun je dan samenkomen tot een hecht en sterk team. Elf sterke individuen die samenkomen omdat ze daarvoor kiezen. Niet elf meelopers die toevallig samen op een veld staan omdat anderen dat voor ze besloten hebben. Ego.

Je moet er toch niet aan denken dat iemand als Maradona op twaalf-jarige leeftijd ondergeschikt aan anderen zou zijn gaan voetballen. Dan had je die solo van 1986 nooit gehad. Hij had een volledig geloof in zichzelf, en daardoor werd hij zo goed.

[Yopi]

Ben het wel met je eens, maar in hoeverre kan Ajax dat beïnvloeden? De maatschappij is totaal veranderd. Veel kinderen, vooral van de blanke middenklasse, zoeken zelf niets meer uit. Alles wordt voorgekauwd. Je zou dus denken dat een nieuwe Cruijff eerder een allochtoon zal zijn.

[elliquido]

Ja, de allochtoon " de nieuwe Messi "

[Monkey Tonk]

Ben het wel met je eens, maar in hoeverre kan Ajax dat beïnvloeden? De maatschappij is totaal veranderd. Veel kinderen, vooral van de blanke middenklasse, zoeken zelf niets meer uit. Alles wordt voorgekauwd. Je zou dus denken dat een nieuwe Cruijff eerder een allochtoon zal zijn.

Ajax kan een eigen leerklimaat scheppen. Dat wordt nu ook gedaan. Alleen kun je dat anders aanpakken.

Het Grote Ajax was eigenlijk on-Nederlands. Dat streven naar perfectie zit helemaal niet in de Hollandse maatschappij. Daar is het 'doe maar gewoon, dat is al gek genoeg'.

Er bestaan genoeg alternatieve scholen, zoals bijvoorbeeld Montessori of Rudolf Steiner (ik noem maar iets), waar Ajax eens in de keuken zou kunnen kijken. Want op deze manier gaat het niet lukken. Het belangrijkste ingredient ontbreekt.

[Mano]

Wij zijn al 100den jaren calvinistisch en toch mooie spelers te wereld gebracht.

Daar hoeft het niet aan te liggen.
In menig wereldtoppers lijstje stonden Robben, van Persie en Sneijder benoemd (tot 2 jaar terug)
Wel een eigen mening, goede doorzettingsvermogen en een goede Ego. (geen Kishna ego)

We zitten in een transitie periode.

echte toppers komen vanzelf boven drijven.

[Monkey Tonk]

Sneijder is deze eeuw de enige uit de opleiding die internationaal wat tot de verbeelding spreekt.

Bedroevend slecht. Maak maar eens een rijtje van de vijftien of twintig jaar daarvoor (1980-2000).

En mensen bij Ajax maar roepen dat de opleiding zo goed is. Volgens mij stelt die fraaie befaamde opleiding inmiddels geen ruk meer voor.

[Le T.]

Dat wordt wel steeds lastiger lijkt me. Het probleem lijkt me nou juist dat het ego en het teambelang steeds verder van elkaar af komen te staan, door ontwikkelingen van buitenaf. Niks mis met spelers met hun ego, maar hun ego moet een knauw krijgen van een nederlaag, dat moet pijn doen aan hun ego. Maar er is steeds meer aandacht voor de individuele speler en diens individuele prestatie, met het oog op een filmpje van de hoogtepunten van de wedstrijd, topscorersstatistieken en transferspeculaties. Neem nou El Ghazi, speelt hele beroerde wedstrijden, leidt erg veel balverlies, maar zo nu en dan lukt er eens wat en dan maakt hij een schitterende goal, en El Ghazi is het nieuwe grote talent, wordt vaak genoemd en wordt al in de gaten gehouden door grote buitenlandse clubs. Dus met hem gaat het goed, ondanks dat ook hij uit de CL is gekegeld, niet heeft gewonnen in de EL en deel uitmaakte van een ploeg die tegen PSV tamelijk kansloos was.

Het probleem lijkt me dan ook dat het ego en het teambelang verder uit elkaar komen te staan en steeds tegenstrijdiger worden. Dat iemand het mannetje wil zijn is het probleem niet, je moet wel het mannetje binnen het team willen zijn, en niet los van het team en de teamprestatie.

Als het ego vanaf jong is opgeoffert aan het teambelang, dan doet een nederlaag ook niet zo'n pijn, want dat verlies komt aan de kapstok van het team. Zo kan 'we doen het samen, winnen zowel als verliezen' een negatieve context krijgen. Het 'moeten' verbeteren, zoals alleen het ego iemand kan drijven, wordt bij Ajax afgeschoven naar de leiding en het collectief.

Daarnaast is er het vertrouwen dat de Ajax-opleiding naar een goed contract (al of niet in het buitenland) leidt. Maar dat individuele aspect heeft niets met het vertoonde voetbal te maken.

Grote spelers hebben een groot ego. Anders waren ze nooit groot geworden.

En grote spelers, sowieso bijna alle profvoetballers, kunnen niet tegen hun verlies. Die weten niet beter dan dat ze de beste zijn in talloze sporten, die zitten met hun ego in elke voetbalwedstrijd. Spelers die dat niet hebben als Van der Gijp en Dani schoppen het niet ver in verhouding tot hun talent, die relativeren veel te makkelijk. En de beste spelers zijn ook altijd dominant in een team, balcontrole is een gegeven bij hun, dus hebben ze de tijd om het spel te zien en anderen te sturen. Bescheiden karakters als De Bruyne, Scholes, Bergkamp, Riquelme, Nilis, Beckenbauer en Messi blijven bescheiden karakters ook al verandert het succes hen natuurlijk wel een beetje, op het veld komt de dominante kant van hun karakter naar boven, gewoon omdat ze zo goed zijn en omdat ze een hekel hebben aan verliezen. Ze nemen hun teamgenoten op sleeptouw omdat ze beter zijn. Die zitten met hun hele ego in de wedstrijd, types met in het algemeen een groot ego zitten met hun ego in de topscorerslijstjes, in de interviews, op twitter etc. en dat wil nogal eens de focus verleggen van winnen naar er zelf goed opstaan en er zelf beter van worden. Voor beide geldt overigens dat je ze vindt, die leidt je niet op, en de opleiding krijgt dat er niet in of uit.

Wat betret het communisme en het kapitalisme, het communistisch voetbal was eigenlijk best aardig met die geringe ruimte voor individuele expressie. Wat nou juist het Nederlands voetbal zo uniek maakte was die individuele expressie binnen het teamverband, het gebrek aan tegenstrijdigheid daartussen is typerend, waar in andere voetbalculturen de mooie actie toch vaak gevolgd moet worden door zelf schieten, kon in de Hollandse school de mooie actie een onderdeeltje van de combinatie zijn. Maar dan moeten de grote ego's daar dus wel de veren voor in de reet krijgen, en niet toegejuichd worden voor egoistisch spel.

Sneijder is deze eeuw de enige uit de opleiding die internationaal wat tot de verbeelding spreekt.

Ook niet zo erg hoor, dat was een hype uit 2010. Het is ook typisch iemand die niet bescheiden van aard is en bij wie het grote ego hem in de weg zat bij het worden van een hele goede voetballer. Dat ego is misschien niet het product van de moderne Nederlandse voetbalcultuur, het is er wel door gekieteld. Hij was fantastisch, ook al presteerde Ajax niet. Hij speelde goed, dat het spel slecht was daar kon de spelmaker niks aan doen, het is zo schattig als hij met nog maar een paar minuten te gaan en als er nog een goal gemaakt moet worden even lekker de aandacht opeist voor zijn voortplantingsdrang of uit frustratie van eigen helft op goal schiet. Laat Vlaar de eerste penalty maar nemen, het ego is niet verantwoordelijk voor het resultaat, als hij hem zelf maar goed inschoot.

Het punt is niet dat Sneijder zo slecht is, maar dat je over het algemeen die eigenschappen te zien krijgt die je waardeert. In de jeugdopleiding, maar zeker ook in de fase van doorontwikkeling daarna. Dat waarderen is deels intern, maar ook voor een belangrijk deel extern. Het communistische is zeker in de externe invloeden te weinig aanwezig en dat werkt door, daar moet misschien wel voor gecompenseerd worden. In de huidige voetbalcultuur zouden Petterson en Kluivert het moeilijk krijgen omdat ze te weinig scoren, dan zouden de penalties gaan opeisen waarschijnlijk, ongeacht of ze daar goed in zijn. Het probleem lijkt me dus eerder te grote ego's die daarin gestimuleerd worden, dan dat ego's onderdrukt zouden worden, voor zover mogelijk.

[wimpey]

Veel kinderen, vooral van de blanke middenklasse, zoeken zelf niets meer uit. Alles wordt voorgekauwd.

Ik vind het moderne kind juist veel zelfverzekerder en mondiger dan kinderen van 'mijn generatie' waren. En mondig dan niet in de zin van brutaal, een vette bek enzo. De afstand ouder - kind is veel geringer geworden. Ik heb als ouder een heel leuk contact met kids van allerlei pluimage waarmee mijn kids contact hebben. Ik ben het dan ook niet met je eens: kids zijn nieuwsgierig, open, ze willen info en hun ding met anderen delen.

Je zou dus denken dat een nieuwe Cruijff eerder een allochtoon zal zijn.

Ik zit dankzij zoonlief veel 'op de pleintjes' in de buurt. Ze vragen elkaar, zelfs in Amsterdam, of ze voor RM of voor Barca zijn. Ajax? Wie?

Tendens op het plein: de panna. Belangrijker dan assist of goal. Soufian Touzani. Ik zie geen Mokerse Cruijff opstaan. Je zier wel verdomd veel verdomd goede voetballertjes op de pleintjes. Daar moet Ajax echt meer mee doen.

[Monkey Tonk]

En grote spelers, sowieso bijna alle profvoetballers, kunnen niet tegen hun verlies. Die weten niet beter dan dat ze de beste zijn in talloze sporten, die zitten met hun ego in elke voetbalwedstrijd. Spelers die dat niet hebben als Van der Gijp en Dani schoppen het niet ver in verhouding tot hun talent, die relativeren veel te makkelijk. En de beste spelers zijn ook altijd dominant in een team, balcontrole is een gegeven bij hun, dus hebben ze de tijd om het spel te zien en anderen te sturen. Bescheiden karakters als De Bruyne, Scholes, Bergkamp, Riquelme, Nilis, Beckenbauer en Messi blijven bescheiden karakters ook al verandert het succes hen natuurlijk wel een beetje, op het veld komt de dominante kant van hun karakter naar boven, gewoon omdat ze zo goed zijn en omdat ze een hekel hebben aan verliezen. Ze nemen hun teamgenoten op sleeptouw omdat ze beter zijn.

De bekende kwestie van het kip of het ei. Stel je voor dat een Maradona op zijn twaalfde was verteld dat hij zijn ego moest opofferen aan het teamverband, en die aanwijzing gehoorzaam had opgevolgd. Een te vroeg ingeperkt ego zou je, in principe, later niet eens herkennen, want de topspeler-in-potentie zou de echte top nooit gehaald hebben.

Hoeveel topspelers-in-potentie heeft Ajax er de laatste, pakweg, vijftien jaar doorheen gejaagd in de opleiding? 1980-2000: Rijkaard, van Basten, Bergkamp, Kluivert, Seedorf, Davids misschien ook. Mag ik Litmanen erbij zetten? (Hoe lang zat die in de opleiding?). 2000 tot nu: Sneijder, net. Daar klopt toch iets niet?

Het punt is niet dat Sneijder zo slecht is, maar dat je over het algemeen die eigenschappen te zien krijgt die je waardeert. In de jeugdopleiding, maar zeker ook in de fase van doorontwikkeling daarna. Dat waarderen is deels intern, maar ook voor een belangrijk deel extern. Het communistische is zeker in de externe invloeden te weinig aanwezig en dat werkt door, daar moet misschien wel voor gecompenseerd worden. In de huidige voetbalcultuur zouden Petterson en Kluivert het moeilijk krijgen omdat ze te weinig scoren, dan zouden de penalties gaan opeisen waarschijnlijk, ongeacht of ze daar goed in zijn. Het probleem lijkt me dus eerder te grote ego's die daarin gestimuleerd worden, dan dat ego's onderdrukt zouden worden, voor zover mogelijk.

Ik volg niet echt waar je het hier over hebt. Dus in algemene lijnen: later in de opleiding, als een speler wat ouder is, kun je hem laten zien hoe hij het best in teamverband functioneert. Als de begeleiding goed is gaat dan niet ten koste van zijn individuele kwaliteiten, maar maken die kwaliteiten het team juist beter. Volgens mij gaat het bij Ajax scheef omdat individuele kwaliteiten worden opgeoffert aan het teamverband.

Je vergelijkt een groot ego te snel met egoisme. Cruijff heeft/had een enorm ego, maar was ook de beste teamspeler die Ajax ooit gehad heeft. Zijn individuele kwaliteiten, samen met zijn spelinzicht, maakten de spelers om hem heen beter. Zonder spelinzicht kan een speler zichzelf zowiezo niet ontgroeien, los van het ego. Dat is het volgende probleem in de opleiding, want het spelinzicht bij de spelers in het eerste is mechanisch ipv dynamisch. Voor hen is het al te laat. Klaassen wordt nooit meer wereldtop, maar had die potentie misschien wel.

[Cruijff]

Hoeveel topspelers-in-potentie heeft Ajax er de laatste, pakweg, vijftien jaar doorheen gejaagd in de opleiding? 1980-2000: Rijkaard, van Basten, Bergkamp, Kluivert, Seedorf, Davids misschien ook. Mag ik Litmanen erbij zetten? (Hoe lang zat die in de opleiding?). 2000 tot nu: Sneijder, net. Daar klopt toch iets niet?

Litmanen erbij zetten? Hmm feitelijk niet, want die is gewoon gekocht voor het 1e elftal al kreeg hij in 1992 al wel te horen dat hij waarschijnlijk eerst een jaar zou gaan banken en pas vanaf 1993 echt zou gaan spelen.

Nu is Jari Litmanen qua 'package' natuurlijk wel de ultieme Ajax voetballer. Hoewel de toenmalige trainer eigenlijk bij toeval ontdekte dat hij heel goed op de '10' bleek, want eerst speelde hij tot 3 keer toe zijn proefwedstrijden op een heel andere positie en op basis daarvan was Jari bijna afgetest.


Litmanen is weliswaar voor het grootste gedeelte gevormd bij Ajax, maar hij was toen hij kwam allang geen jeugdspeler meer.
In mijn ogen zijn Eriksen, Fischer, Bazoer etc. etc. toch zeker wel (deels) jeugdproducten van Ajax. Dat die jongens op een bepaalde tienerleeftijd de overstap naar Amsterdam maakten is cruciaal geweest voor hun ontwikkeling.

Wanneer deze spelers zouden zijn gebleven bij de club waar ze zaten of net als die Ödegaard bij Real Madrid zouden kiezen voor een grote zak geld en héél incidenteel op het trainingsveld mogen staan met C. Ronaldo dan zou hun carrière een totaal andere wending hebben genomen.

[Monkey Tonk]

Litmanen bijna afgetest. lol Gelukkig was er iemand wakker. Litmanen dus geen produkt van de opleiding. Dat zou bijna te mooi zijn geweest.

Hoe lang zat van Basten eigenlijk in de opleiding?

Ik krijg de indruk dat de opleiding, naarmate die binnen de club belangrijker werd, door de jaren heen in een soort stramien is verandert. En het zou me niet verbazen als talenten die later aansluiten, en slechts een jaar of twee meedoen, minder obstakels hoeven te omzeilen om de top te halen.

[Yopi]

Van Basten kwam op zijn zestiende, dacht ik.

Hij was trouwens bijna naar F. gegaan. Maar Amsterdam was dichterbij.

@Wimpey: heb niets tegen de kinderen van nu, integendeel. Al mogen ze soms iets meer ruimte maken voor anderen. Maar dat ligt aan de ouders.

Wat ik bedoel is: de kleine Cruijff moest alles zelf uitzoeken, en leerde daarom zélf oplossingen te bedenken. Op zijn eigen, unieke manier. Nu is alles veel meer voorgekookt. Het excentrieke zie je daarom niet veel meer. Apart binnen de lijntjes, dat is meer de tendens. Zodat het nog verkoopbaar is.
Excentrieke mensen zijn niet per se aardige of sociale mensen. Vaak integendeel. De kinderen van nu zijn beter inpasbaar. Dat vraagt de maatschappij ook, maar misschien mag het voor de creatieve beroepen iets minder stereotiep.

[Arthur]

Ik denk dat Cruijff ook in zijn tijd al een uitzondering was, hoor. Nederland is altijd van het maaiveld geweest waar je niet bovenuit moest steken.

[Yopi]

Wie lette er op kinderen als ze buiten speelden? Nu zitten ouders er bovenop.

[zeux]

Wat ik bedoel is: de kleine Cruijff moest alles zelf uitzoeken, en leerde daarom zélf oplossingen te bedenken. Op zijn eigen, unieke manier. Nu is alles veel meer voorgekookt.

Was dit niet precies het punt dat Van Basten maakte?

[Yopi]

Als Van basten denkt dat ze daar bij Ajax geen oog voor hebben, heeft hij het mis.

http://www.catenaccio.nl/de-oplossing-v ... op-straat/

Ouders mogen (vaak) niet meer bij de trainingen komen. Anders bemoeien ze zich overal mee.

De tijdgeest wil dat ouders hun kinderen als kasplantjes opkweken.

[Le T.]

En grote spelers, sowieso bijna alle profvoetballers, kunnen niet tegen hun verlies. Die weten niet beter dan dat ze de beste zijn in talloze sporten, die zitten met hun ego in elke voetbalwedstrijd. Spelers die dat niet hebben als Van der Gijp en Dani schoppen het niet ver in verhouding tot hun talent, die relativeren veel te makkelijk. En de beste spelers zijn ook altijd dominant in een team, balcontrole is een gegeven bij hun, dus hebben ze de tijd om het spel te zien en anderen te sturen. Bescheiden karakters als De Bruyne, Scholes, Bergkamp, Riquelme, Nilis, Beckenbauer en Messi blijven bescheiden karakters ook al verandert het succes hen natuurlijk wel een beetje, op het veld komt de dominante kant van hun karakter naar boven, gewoon omdat ze zo goed zijn en omdat ze een hekel hebben aan verliezen. Ze nemen hun teamgenoten op sleeptouw omdat ze beter zijn.

De bekende kwestie van het kip of het ei. Stel je voor dat een Maradona op zijn twaalfde was verteld dat hij zijn ego moest opofferen aan het teamverband, en die aanwijzing gehoorzaam had opgevolgd. Een te vroeg ingeperkt ego zou je, in principe, later niet eens herkennen, want de topspeler-in-potentie zou de echte top nooit gehaald hebben.

Misschien is dat wel tegen hem gezegd. Of misschien is hem wel verteld dat hij met zijn ego in het teamverband zit, en dat hij alleen kan uitblinken door het team beter te maken met zijn kwaliteiten omdat het een teamsport is. Maar veel waarschijnlijker is dat het er allemaal niet zoveel toe doet, omdat hij voelde dat hij veel beter kon voetballen dan de rest, en een hekel had aan wedstrijden verliezen. Dus ging hij uitblinken binnen teamverband, zodat er gewonnen werd.

Hoeveel topspelers-in-potentie heeft Ajax er de laatste, pakweg, vijftien jaar doorheen gejaagd in de opleiding? 1980-2000: Rijkaard, van Basten, Bergkamp, Kluivert, Seedorf, Davids misschien ook. Mag ik Litmanen erbij zetten? (Hoe lang zat die in de opleiding?). 2000 tot nu: Sneijder, net. Daar klopt toch iets niet?

Nee, Litmanen hoort daar niet bij, en Van Basten ook niet.

Het punt is niet dat Sneijder zo slecht is, maar dat je over het algemeen die eigenschappen te zien krijgt die je waardeert. In de jeugdopleiding, maar zeker ook in de fase van doorontwikkeling daarna. Dat waarderen is deels intern, maar ook voor een belangrijk deel extern. Het communistische is zeker in de externe invloeden te weinig aanwezig en dat werkt door, daar moet misschien wel voor gecompenseerd worden. In de huidige voetbalcultuur zouden Petterson en Kluivert het moeilijk krijgen omdat ze te weinig scoren, dan zouden de penalties gaan opeisen waarschijnlijk, ongeacht of ze daar goed in zijn. Het probleem lijkt me dus eerder te grote ego's die daarin gestimuleerd worden, dan dat ego's onderdrukt zouden worden, voor zover mogelijk.

Ik volg niet echt waar je het hier over hebt. Dus in algemene lijnen: later in de opleiding, als een speler wat ouder is, kun je hem laten zien hoe hij het best in teamverband functioneert. Als de begeleiding goed is gaat dan niet ten koste van zijn individuele kwaliteiten, maar maken die kwaliteiten het team juist beter. Volgens mij gaat het bij Ajax scheef omdat individuele kwaliteiten worden opgeoffert aan het teamverband.

Een teamverband is het product van individuele kwaliteiten van de 11 individuele spelers. Het is een teamsport, er is helemaal geen individuele kwaliteit buiten het teamverband. Het gaat er nou juist om hoe je die individuele kwaliteiten zo goed mogelijk dienstbaar maakt aan de overwinning, en dus het teamverband. Om die individuele kwaliteiten te ontwikkelen moeten erop getraind worden, maar moet er ook mee gespeeld worden, in de zin van uitproberen, teveel willen, het mooi willen doen, je moet talenten spelenderwijs verkennen om er kwaliteiten van te maken. Maar samen kunnen spelen, samen kunnen winnen, leiderschap, spelinzicht, spelmaken zijn ook individuele kwaliteiten die op die manier ontwikkeld moeten worden. Die tegenstelling beperkt zich dus tot concrete keuzes op het veld, te balverliefd zijn, te veel zelf willen schieten, acties te ver doordrijven, of juist te weinig proberen, te voorzichtig de bal overspelen.

Je vergelijkt een groot ego te snel met egoisme. Cruijff heeft/had een enorm ego, maar was ook de beste teamspeler die Ajax ooit gehad heeft. Zijn individuele kwaliteiten, samen met zijn spelinzicht, maakten de spelers om hem heen beter. Zonder spelinzicht kan een speler zichzelf zowiezo niet ontgroeien, los van het ego. Dat is het volgende probleem in de opleiding, want het spelinzicht bij de spelers in het eerste is mechanisch ipv dynamisch. Voor hen is het al te laat. Klaassen wordt nooit meer wereldtop, maar had die potentie misschien wel.

Nee, die potentie heeft hij niet. Spelers ontwikkelen zich tot (toekomstig) wereldtopper in hun eerste jaren op profniveau, niet in de jeugdopleiding. De trainer van het 1e is belangrijker voor die ontwikkeling dan de hele jeugdopleiding bij elkaar. De jeugdopleiding is er voor de ontwikkeling tot debutant, die moet zorgen dat er voldoende spelers klaar staan die tactisch en technisch voldoende niveau hebben om hun debuut te mogen maken. En dan nog is dat vooral een kwestie van selecteren van talent dan trainen. Van Basten (half jaartje jeugdopleiding voor debuut), Litmanen (geen jeugdopleiding), Kluivert (volledige jeugdopleiding) en Bergkamp (idem) zijn spelers die je vindt, je leidt ze niet op, het is het pure talent wat ze topspelers maakt en je kunt ze alleen maar een beetje begeleiden om ze zichzelf te laten ontwikkelen. En als dat goed gaat komen ze vroeger of later bij het eerste en dan moeten ze zich snel ontwikkelen tot een speler die van waarde is met zijn individuele kwaliteiten.

Het is op zich niet veel anders dan met scholieren. Gymnasiumleerlingen worden niet succesvol door wat ze van hun leraren voorgekouwd krijgen of niet krijgen, maar doordat ze geselecteerd zijn op talent. Vervolgens zitten ze 6 jaar samen met andere kinderen van ongeveer hun niveau, en krijgt hun persoonlijke ontwikkeling zijn eigen dynamiek in het zich meten en samenwerken met hun gelijken. Of ze succesvol beroepsbeoefenaar worden zit hem niet in hun door drank, drugs en hormonen verwaarloosde schooltijd, maar in hoe ze zichzelf ontwikkelen in de grotemensenwereld van de universiteit.

Daar zit hem nou net het probleem tussen ego en teamverband. Het ongetwijfeld enorme ego van Cruijff werd gestreeld door overwinningen en bewondering voor zijn bijdrage daaraan. Idem voor Bergkamp, Kluivert en op een lager niveau, Petterson. Tegenwoordig worden ego's van spelers vooral gestreeld door bewondering voor doelpuntenstatistieken en mooie acties, los van overwinningen en de concrete bijdrage daaraan, door transferspeculaties, transfersommen en salarisschalen. Spelers krijgen bewondering voor uitblinken buiten het teamverband, en dat is dan ook wat ze meer en meer gaan doen, het is feitelijk ook gewoon goed voor hun carriere om egoistisch te spelen. El Ghazi is nu de speler die het meeste lof krijgt toegezwaaid en wiens toekomstige transfer er het meest rooskleurig uitziet met zijn 15 tot 20 mislukte acties per wedstrijd en zijn vele wedstrijden waarin hij niet thuis geeft, want af en toe lukt er wel iets of vliegt een bal erin en is hij weer helemaal het mannetje. Het gaat vooral fout in de algehele doorontwikkeling na het debuut, en in het bijzonder bij de ontwikkeling tot waardevolle teamspeler voor de overwinning van na het debuut.

[Monkey Tonk]

Van Basten kwam op zijn zestiende, dacht ik.

Hij was trouwens bijna naar F. gegaan. Maar Amsterdam was dichterbij.

haha. Van Basten bij F.

Kijk, daar schieten we iets mee op. Van Basten kwam pas later. Litmanen ook. De twee beste spelers van Ajax van de laatste 30+ jaar.

Ze zaten al op een bepaald niveau voordat ze kwamen. Daar hadden ze Ajax niet voor nodig. De veel vroegere begeleiding bij Ajax werpt niet dezelfde vruchten af. Ik houd het erop dat het ego te vroeg wordt opgeofferd. Het heilige huisje van de opleiding is misschien niet zo heilig. Als van Basten en Litmanen het voorbeeld zijn, dan pikken spelers de opleiding in een jaar of twee op, en is daar niet meer tijd voor nodig!

Le T, dat is me wat te lang om op te reageren, maar ik ben het er voor het grootste deel niet mee eens. Om het bij Argentinie te houden, het zou kunnen dat daar een soort macho-cultuur heerst die vruchtbare grond is voor het ontwikkelen van een voetbalpersoonlijkheid. Bij Ajax mis ik die persoonlijkheden in ieder geval. En daarom is het voetbal saai. Een persoonlijkheid strooit, via de bal, met ideeen. Bij Ajax heeft niemand ideeen, en niemand heeft meer een idee waarom niet. Zitten ze veel te vol gepropt met opdrachten om nog vrijuit te kunnen voetballen en zelf te kunnen denken?

Hypothese - Wanneer, op welke leeftijd, begint iemand voor zichzelf te denken? Twaalf, dertien, veertien, vijftien? Dat fundament moet je ze niet afpakken. Als hij een jaar of zestien is kun je de speler taktisch sterker gaan maken. Wat hij dan leert neemt niet de plaats in van zijn eigen denken, maar gaat bovenop dat onderliggende fundament. Dan heeft het zin.

[Mano]

De opleiding is niet bedoeld voor de absolute top-talenten. Zij komen er wel. De opleiding kan wel helpen om die toppers in vroeg stadium aan je club te verbinden. Je leert ze echt wel zaken bij maar zonder de opleiding waren die er ook wel gekomen. (= MvB, JC, Messi, ect)

De opleiding is voor die spelers die er net onder bevinden tot ver eronder maar potentie lijken te hebben.
Deze spelers kan je beter maken, sturing geven en opleiden tot waardige spelers voor Ajax 1.

ik ben het met Le T. eens dat je ze opleidt tot een debuut-moment. Daarna moeten ze het zelf oppakken in combinatie met aanwijzingen vanuit Ajax 1 & Coach.

Ego is een onderdeel maar zelfreflectie daarbij is wel belangrijk. Door het jonge Ajax 1 wordt een Ego zonder zelfreflectie niet tot de orde geroepen. Degene met de ego is vaak meteen de alpha in de groep. Als je spelers hebt op leeftijd (26 - 29 jaar) die hebben daar maling aan en roepen zo'n ego wel tot de orde.

dus een balans in het elftal helpt ook om ego's de juiste keuzes te laten maken.

[Monkey Tonk]

De opleiding is niet bedoeld voor de absolute top-talenten. Zij komen er wel.

Wel mee eens, en het klinkt ook waar.

En toch.

Litmanen... Zit in mijn top drie van Ajax-spelers. Maar een 'absoluut toptalent'? Dat denk ik niet. Anders was hij bij andere clubs ook zo goed geweest. Litmanen kwam bij (dat) Ajax precies bij de juiste club en precies op het voor hem juiste moment.

Litmanen is niet niveau van Basten. Hij zit daar net onder. Jij zegt dat de opleiding juist voor die speler is. Dat kan best kloppen (want ik beweerde dat zelf eerder ook.. haha), maar ik denk nu dat een te lange opleiding een remmende werking heeft; op alle spelers, toptalent of niet. Twee jaar moet genoeg zijn. Dat lieten van Basten en Litmanen al zien.

[Mano]

De opleiding is niet bedoeld voor de absolute top-talenten. Zij komen er wel.

Wel mee eens, en het klinkt ook waar.

En toch.

Litmanen... Zit in mijn top drie van Ajax-spelers. Maar een 'absoluut toptalent'? Dat denk ik niet. Anders was hij bij andere clubs ook zo goed geweest. Litmanen kwam bij (dat) Ajax precies bij de juiste club en precies op het voor hem juiste moment.

Litmanen is niet niveau van Basten. Hij zit daar net onder. Jij zegt dat de opleiding juist voor die speler is. Dat kan best kloppen (want ik beweerde dat zelf eerder ook.. haha), maar ik denk nu dat een te lange opleiding een remmende werking heeft; op alle spelers, toptalent of niet. Twee jaar moet genoeg zijn. Dat lieten van Basten en Litmanen al zien.

gedeeltelijk waar,
De jaren voor Ajax. Speelde Litmanen & MvB voetbal op pleintjes of waren ze actief bij andere clubs en zaten ze daar in de 'opleiding' ?

[Monkey Tonk]

Ik ken de details niet van die jongens in de tijd voor Ajax. In ieder geval was het minder gestructureerd.

De opleiding is al zo lang het heilige huisje bij Ajax. Tijd dat iemand eens een bal door de ruit schiet.

[Le T.]

Le T, dat is me wat te lang om op te reageren, maar ik ben het er voor het grootste deel niet mee eens. Om het bij Argentinie te houden, het zou kunnen dat daar een soort macho-cultuur heerst die vruchtbare grond is voor het ontwikkelen van een voetbalpersoonlijkheid. Bij Ajax mis ik die persoonlijkheden in ieder geval. En daarom is het voetbal saai. Een persoonlijkheid strooit, via de bal, met ideeen. Bij Ajax heeft niemand ideeen, en niemand heeft meer een idee waarom niet. Zitten ze veel te vol gepropt met opdrachten om nog vrijuit te kunnen voetballen en zelf te kunnen denken?

Het probleem, of althans een deel daarvan, is dat de voetbalcultuur rondom het machismo/ego is veranderd in Nederland. Even gechargeerd, waar het macho/ strelend voor het ego was om je team naar de overwinning te leiden, wijzen, lijnen uitzetten, over het middenveld heersen, een plaag voor de vleugelverdediger zijn etc, is het nu veel meer macho/egostrelend om het geploeter bij Ajax te verlaten voor de hoogste transfersom, om hoog in de topscorersstatistieken te staan, om vrije trappen en penalties op te eisen ook al schiet je ze er zelden in, om veel aandacht op te eisen met niet voetbalgerelateerde zaken, om het uiterlijk vertoon van vechtlust goed na te spelen etc.

Dan komen het ego en het teambelang dus tegenover elkaar te staan, en moet dat ego met opdrachten in goede banen worden geremd omdat het de verkeerde richting uit beweegt. Als het ego en het teambelang dezelfde kant uitwerken, hoef je dat ego alleen nog maar een beetje bij te sturen wanneer een speler zichzelf iets te goed gaat vinden en teveel zelf wil doen. Nu moet je er tegenin werken.