Dank je, het probleem met loopgravenoorlogen is dat het wat durf vereist om je kop boven de loopgraaf uit te steken om het slagveld te overzien. Daar heb ik ook last van, maar hulde voor je poging in ieder geval.Ride schreef:Je kan vinden wat je wilt van de mening van Le T. maar hij is wel één van de best onderbouwende in lange tijden.
Weet je zeker dat die vergelijking van mij was en zo was? Eigenlijk voel ik namelijk veel genegenheid voor Cruijff en vind het helemaal niet leuk om hem te moeten zien als gevaarlijke bemoeial. Voor mensen die op zijn populariteit parasiteren als Jonk heb ik niet veel respect. Bergkamp is mij ook zeer genegen en omdat het bij hem allemaal niet zo duidelijk ligt richt ik mij vooral tegen Jonk.Alhoewel ik je persoonlijke aversie tegen Cruijff (die je ooit vergeleek met een stinkende natte scheet) niet geheel snap. Ook niet tegen Jonk en Bergkamp.
Ik, als leek wat ik maar blijf herhalen, kijk ook vanaf een grote buitenkant naar dit geheel en geef mijn onderbuikgevoelens soms de voorrang.
Maar mijn simpele ogen zien Barcelona, zien het plezier en de grote spelers Xavi, Iniesta & Guardiola Johan roemen om zijn gedachte over voetbal en hoe je dat spelletje simpel kan laten lijken.
Ook zie ik een Frank Rijkaard bij Barcelona gloreren en fantastisch met Johan om kunnen gaan ondanks zijn bizarre afscheid in de jaren '80
Frank en Pep.. het zijn getrainde trainers zoals Louis en Co.. het waren topspelers die het voetbal snappen.
Als icoon ja, meer niet. De tijd gaat verder, dat was eens, hij is geen voetballer meer en hij is geen trainer meer. Dan is hij onderdeel van de geschiedenis en daar is helemaal niks mis mee, zeker niet omdat het het mooiste stuk geschiedenis is. Voor mij was het niet zo heel veel anders, mijn vader vond dat ik Cruijff nog moest zien voetballen voordat het te laat was, ondanks dat ik nog niet zoveel om voetbal kijken gaf. Die laatste kans was in de kuip, tegen Ajax. Daarvoor had ik in tegenstelling tot veel van mijn leeftijdgenootjes een niet erg uitgesproken en gefundeerde voorkeur voor een club, slechts een frons voor degenen die wisselden van voorkeur met de prestaties en een lichte voorkeur voor het shirt en de naam. Na die wedstijd was er nog maar één club en dat was de club van Cruijff en die speelde niet thuis.Ik zie ook een Ajax wat sinds 1998 mij maar 1 moment van trots en glorie gegeven heeft en dat was 15 mei jongstleden.
En ik vind dat triest, enorm triest. Sinds de Arena is onze club vervallen tot een geldverslindende wolf die prestaties ondergeschikt leken te maken aan de bedrijfsresultaten.
Elke keer kwamen er passanten langs die 'het beste' voor hadden met Ajax maar uiteindelijk met een dikke geldbuidel weggingen.
Nu Johan Cruijff uiteindelijk daadwerkelijk door gaat pakken en nu wel, met grote steun vanuit de ledenraad en ons supporters, een soort verantwoordelijkheid lijkt te nemen ben ik weer qua gevoel op 15 mei jongstleden beland.
Ik ben nog niet zolang supporter van Ajax als sommige oudgediende hier. Voor mij was de Ajaxliefde echt begonnen met de terugkeer van Johan Cruijff in 1982. Dat beeld dat ik 's avonds met mijn ouwe Studio Sport zit te kijken en dan Johan die bal met een lob over de doelman zag scoren. De bewondering van mijn vader vergeet ik nooit meer.. die had de jaren '70 heel bewust meegemaakt als supporter.
Ik was 9 dus een belangrijke tijd om je hart te verliezen aan dat wat je raakt.
En om die totaal niet rationele gedachte zie ik juist enorm graag Johan eindelijk terugkomen waar hij hoort.
Bij ons. Bij Ajax.
Of hij ook onderdeel is van de toekomst van Ajax is een heel andere, en daarvoor is zijn waarde in het verleden gewoon niet van belang. Ik kan me ook niet voorstellen dat het succes van Ajax met Cruijff was gebaseerd op het recyclen van oude helden. Ik zie dan ook niet hoe Ajax daar weer Ajax door wordt. Ajax wordt weer Ajax door weer ambitie en innovatie aan de dag te leggen, door de beste mensen te kiezen en door hard te werken. Ajax is bij mijn weten nooit een club geweest die zich laat leiden door nostalgisch sentiment dus ik snap niet hoe Ajax weer Ajax zou kunnen worden door dat nu wel zo te laten zijn.
Het was precies zoals Davids het zei, tekenend voor de omgangsvormen. Het was geen karaktermoord, maar waar, precies zoals Ten Have het zei. De aandacht wordt nu bekwaam afgeleid van waar het om gaat, en dat is dat met Cruijff niet samen te werken is, Cruijff is alleen te gehoorzamen maar hij wil de baas niet zijn en daarvoor verantwoordelijkheid nemen.Ook ik schrok afgelopen zondag toen ik Davids dit hoorde zeggen op t.v. en zeker toen op Studio Voetbal door Ten Have duidelijk gemaakt werd dat Johan racistische opmerkingen maakte.
Gelukkig (en tevens helaas) is de nuancering de dagen voldoende om qua gedachten nog sterker tegen de RvC en de manier waarop zij handelen te ageren.
Ik ben heel vaak heel boos op Cruijff maar antipathie voor hem voelen lukt nog steeds niet. Een discussie wat de andere partij doet is ook weer zoiets uit een loopgravenoorlog, inclusief de propaganda. Als je een oorlog begint moet je niet zeuren dat er teruggeslagen wordt, de benoeming van Van Gaal was shock and awe, een suckerpunch. Het was een streek, ik ga dat echt niet mooier maken dan het is. Maar ik vind het een beetje zielig om daar kleinzerig over te doen in het slagveld dat het kamp Cruijff heeft aangericht in een oorlog die Cruijff helemaal zelf is begonnen.Met alle respect voor je antipathie tegen J.C. met enkele gegronde redenen zover ik wel eens tussen de regels lees maar wat de andere partij doet is nog vele malen erger.
Niet waar, zo ligt het wettelijk niet, dat is een onmogelijkheid en eentje die vooral met organisaties in het algemeen te maken heeft en niks met een beursnotering. Dus een dergelijke opdracht zou al onzinnig zijn, hij was er ook niet, anders was die wel zo op papier gezet. Verder heeft de RvC er alles aan gedaan om Cruijffs visie om te zetten naar werk en leiderschap, en dat is door Cruijff niet gelukt. Dus ze zijn keurig binnen hun taak gebleven, daarnaast hebben ze natuurlijk ook gewoon de verantwoordelijkheid om te zorgen dat de club geleid wordt. Het uiteenzetten van visie is namelijk niet meer dan dat. Er is ook gewoon werk aan de winkel. Het standaardantwoord uit het Cruijffkamp op de vraag wat Cruijff gaat doen is dan ook altijd er eentje in de categorie van wat Cruijff vindt, maar het hebben van mening en het geven van een mening is geen doen. Hij wil niks doen, hij wil heel veel vinden, dáár heb je nou juist columns voor.Ze hadden één simpele taak. Ondersteun J.C. Niks meer, niks minder.
Dat was de opdracht van de ledenraad. Die Johan kozen om zijn visie uiteen te zetten binnen de gelederen van Ajax.
Ik denk dat bij meer mensen de vraag speelt of ze nou eigenlijk wel Ajaxsupporter zijn, of Cruijffidolaat, of Barcafan. Niemand is groter dan de club, of toch wel? Dat zijn vragen die ieder voor zichzelf zal moeten beantwoorden.En nu is het wederom oorlog, een hele vuile zelfs. Zo vuil dat ik er zelfs over denk mocht J.C. a.s. maandag afgeserveerd worden en dus de RvC de winnaar wordt van dit hele gebeuren ik mijn rug omkeer naar Ajax.
Dan wordt ik wel vrouwenhockey-supporter.. zien er meestal ook beter uit dus ga daar mijn zondagmiddagen dan maar besteden.