Ajax blaft, maar bijt al een tijdje niet meer
Geschreven op woensdag, 26 augustus om 08:10
Column door Qasim Hakim
Het wordt nog spannend de komende dagen. Voor veel clubs is het aftellen geblazen, voor anderen start juist een race tegen de klok. VVV hoopt Keisuke Honda te behouden, Ajax bidt nog voor een kwaliteitsinjectie tegen een schappelijk bedrag. De namen van Afonso Alves, Benni McCarthy en Danny Koevermans passeren de revue als potentiële doelpuntenmachines.
Ajax is echter niet meer interessant voor publiektrekkers. Pijnlijk, maar het heeft toch echt met de clubcultuur te maken. Veel spelers kunnen er gewoonweg niet aarden. Ajax moet aanvallend voetbal spelen, met drie spitsen. Fris van de lever, de toeschouwers vermaken. Het klinkt bevrijdend, maar in werkelijkheid worden de spelers in een keurslijf gestopt. En het Amsterdamse bioscooppubliek blijft steeds vaker thuis voor de buis hangen. Stapt een trainer van zijn geloof, dan wordt-ie op de brandstapel gegooid.
De robuuste ‘Berlijnse Muur’ van Co Adriaanse viel al na twee maanden. Onbegrijpelijk. Diezelfde Adriaanse vervloekte verbazingwekkend genoeg Martin Jol in Studio Voetbal, vanwege zijn laffe speelwijze. Tenminste, daar kwam het op neer. Ook de huidige Ajax-coach wijkt af van de aloude strategie. Wat moet hij dan? Volgens Adriaanse past Jol verder niet bij Ajax, omdat hij op zondagmiddag vaak zijn trainingspak verkiest boven het driedelige kostuum. Laat die man toch lekker in zijn favoriete kloffie voor de dug-out staan. Dat doet mij minder pijn aan de ogen dan wanneer de camera een kwartslag draait richting Maarten Stekelenburg, Thimothée Atouba, Urby Emanuelson en Mirlam Sulejmani. Ajax speelde afgelopen zondag echt niet gelijk tegen Sparta omdat men geen gesoigneerde coach langs de lijn had staan die zich een rood hoofd schreeuwde. Het gaat nog altijd om de inhoud. Ajax teert al te lang op de buitenkant die inmiddels lelijke scheuren begint te vertonen.
Iedereen orakelt over de kwaliteit die de spelersgroep van Ajax herbergt. Ik raad deze mensen aan om eens een bezoek aan de opticien te brengen. Jol gaf het zelf al aan: Luis Suárez is de enige echte topspeler in de Amsterdamse selectie. Het is ook typerend dat een jongen als Demy de Zeeuw tegenwoordig de leider op het middenveld is. Kan niet, mag niet! Begrijp me niet verkeerd, De Zeeuw is een prima controleur op het middenrif, maar dit soort jongens moeten in dienst spelen van een creatieve middenvelder. Een type Van der Vaart. Onhaalbaar. Dan kom je toch al snel uit bij Keisuke Honda.
Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik begin augustus in het Philips Stadion plots de Honda-show kreeg voorgeschoteld. Lang was ik zeer sceptisch over zijn kwaliteiten, maar vergeef me de zonde die ik heb begaan. Zonder ook maar in vorm te zijn helpt deze balvirtuoos zijn ploeg week in, week uit over het dode punt heen met zijn fabuleuze traptechniek. De man heeft een geweldig spelinzicht, ontwijkt tegenstanders als een edelhert zijn jagers en heeft scorend vermogen. Honda heeft ook zwakke punten. Er ligt veel ruimte in zijn rug. Nou, werk in overvloed voor Demy de Zeeuw. Tien miljoen is veel, maar de pas 23-jarige Japanner zal dit ongetwijfeld terugbetalen. Ik begrijp niet waarom Ajax een Braziliaanse lastpak, een spits over datum of een bankzitter van de concurrent wilt halen. Ze lopen allemaal tegen de dertig aan en de vraag rijst of ze er minimaal twintig inschieten.
Ajax heeft om te beginnen aanvoer richting de frontlinie nodig, zodat Suárez niet zelf alles hoeft te doen. Ajax kan het zich ook niet meer permitteren om het voetballeven volgens de gedateerde huisstijl te continueren. Vrouw en kinderen eerst. Met de komst van Jol had de recordkampioen dan ook werk moeten maken van Khalid Boulahrouz en Joris Mathijssen, kind aan huis bij ome Martin. Boulahrouz is nota bene ontdekt door de Haagse coach en een geboren en getogen Amsterdammer. Natuurlijk verdienen ze meer geld in Duitsland, maar als Ajax Albert Luque jaarlijks meer dan twee miljoen heeft kunnen overmaken, dan moet er ook geld zijn voor deze verdedigers. In Engeland loopt verder nog ene meneer Melchiot rond en het ‘Scheermes van Lagos’ heeft afgelopen zondag in de Amsterdam ArenA bewezen dat hij ook een serieuze optie is om de defensie te versterken. Ik houd het er op dat geen van de hierboven genoemde spelers naar de hoofdstad zullen verkassen voor volgende week maandag middernacht. Dan zal de transferperiode als een nachtkaars uitgaan in Mokum. Geen daden, maar enkel woorden. Dat is Ajax anno 2009.
