Objectief (voor zover mogelijk):
Ten eerste is het al heel wat dat we o.l.v. Farioli weer vrijwel alle wedstrijden tegen "de kleintjes" winnen. Onder Schreuder e.c. waren Emmen, Vitesse, Volendam, PEC, Excelsior en Fortuna een brug te ver. Je ziet dat Ajax het lastig heeft tegen teams die de bus parkeren, omdat Ajax kwaliteit en creativiteit mist om zulke teams in een vroeg stadium kapot te spelen. Vaak gebeurt dat dan alsnog in de slotfase. Daar waar we onder vorige trainers vaak in de slotfase punten verspeelden tegen zulke ploegen.
Ten tweede verloren we óók van de brainies en de kakkies, onder de vorige trainers. Onder Farioli win je ze alle 4. Ondanks dat deze ploeg het dus lastig heeft tegen "kleintjes". Dit Ajax kan door kwaliteitsgebrek niet goed ageren, maar wel erg goed reageren. Feyenoord-thuis was de lastigste, toen Timber ein kwam... In de overige 3 was Ajax de toonaangevende ploeg. Als fan/volger zag ik een uitstekend geprepareerde ploeg, die antwoorden had op wat de steeds radelozer ogende tegenstander ook probeerde.
Een oordeel gebaseerd op een vergelijking: een dergelijk waterdicht strijdplan, secuur en tot in detail voorbereid, duidelijk op de groep - die er ook in geloofde - overgebracht, dat is Schreuder e.c. nooit gelukt. Schreuder e.c. missen daarvoor de kunde, die Farioli wel heeft.
En ten derde: 2,5 punt gemiddeld per pot (bijna een punt meer dan vorig seizoen), de minste goals tegen, meeste clean sheets. Ondanks het missen van scorend vermogen, creativiteit, individuele kwaliteit. Dat is simpelweg een absolute topprestatie, gezien de (on)mogelijkheden.
Wat jij ervan vindt, dat weten we onderhand. Maar dat is bij lange na niet het echte - en volledige verhaal. Wat mij betreft saneert en presteert Farioli volgend seizoen vrolijk verder.