Feyenoord 2007 - 2008
-
- Berichten: 33457
- Lid geworden op: do jul 22, 2004 9:15 pm
Revo van AF vind het wel een interessante speler. Hij was overigens ook actief op het Jeugd EK en ik had hem in m'n elftal van het toernooi staan. Het was enigszins bij gebrek aan beter, maar die jongen kan wel ballen.Ajax Rules schreef:Kent iemand die Rukavina? Te duur voor de kakkerlakken, misschien een optie voor ons op rechtsback?
ADVan pispaal tot topscorer
HILLERØD - Dat eerste jaar in de A1 bij Feyenoord was verschrikkelijk, zegt hij. ,,Ik zag er tegenop om naar de training te gaan. Ik bleef liever thuis.’’
De Deense aanvaller was in de jeugd van Feyenoord een slachtoffer van pesterijen. Hij kampte ook met langdurige blessures. Bij Jong Feyenoord en Excelsior krabbelde Curth wat op, maar in 2005 keerde hij terug naar zijn vaderland. Nu is hij met zijn club Aalborg koploper in Denemarken en staat hij tweede op de topscorerslijst. ,,De druk om te presteren is weg.’’
Aan zijn vriendelijke gezicht, dat beter bij een veertienjarige koorknaap past dan bij een levensgevaarlijke spits, is het niet te zien, maar 2001 moet voor de Deen een hel zijn geweest. ,,Ik kwam bij Feyenoord in een harde en cynische groep terecht. Jongens van de straat, die knokten voor een contract. De één zijn brood was de ander zijn dood. Ik kende die wereld niet, begreep de taal en humor niet en was onbekend met het Nederlandse voetbalsysteem (in Denemarken rent een spits niet achter zijn verdediger aan, WI). Je moet vanaf de eerste dag presteren, maar dat lukte niet.’’
De amper zeventienjarige Jeppe Curth, die voor zijn komst naar Rotterdam werd gezien als het grootste talent van Denemarken, was in Nederland zijn aanzien snel kwijt en moest het vooral in de kleedkamer vaak ontgelden. ,,‘Je hebt een vet contract,’ zeiden de jongens die bovenaan de pikorde stonden, ‘maar voetballen kun je niet. Je bent kaka (straattaal voor slecht, WI),’ riepen ze steeds. Ik was ook altijd degene die de ballen moest dragen.’’ Jeppe Curth kleurt een beetje als hij zegt: ,,Het was op een gegeven moment zo erg dat ze tegen me aan stonden te pissen onder de douche. Dat vonden ze grappig.’’
Hij schudt zijn hoofd. ,,Technisch directeur Rob Baan noemde mij en Johan Elmander goeie jongens. Misschien was ik ook wel te soft en daardoor een gemakkelijk slachtoffer. Nu weet ik dat je een weerwoord moet hebben, dat je respect moet afdwingen, maar toen liet ik het gewoon gebeuren.’’
In het huis van zijn ouders, waar hij met zijn twee broertjes en veel vrienden de feestdagen doorbrengt, weigert Jeppe namen te noemen. Hij vertelt wel dat hij aan de trainer ook niets had. ,,Albert Stuivenberg heette hij. Een trainer met alle papieren, maar zonder ervaring. Die groep had absoluut geen respect voor hem. Door die pesterijen ging ik erg aan mezelf twijfelen. Als ploegmaten voortdurend zeggen dat je niet kunt voetballen, ga je het op het laatst nog geloven ook.’’ Jeppe stond op het punt om zijn koffers te pakken, maar besloot om niet op te geven. Hij schakelde een mentale coach in, Poul-Erik Højer Larsen, drievoudig Europees badmintonkampioen. Die legde hem in Rotterdam op de sofa en leerde Curth dat het glas niet per se half leeg hoeft te zijn, je kunt het ook als half vol zien. ,,Ik was zó negatief geworden, dat ik alleen nog maar mijn slechte aannames en mislukte dribbels herinnerde. Die mentale coach prees juist alle goede dingen. Ik moest bijvoorbeeld gaan liggen en aan mooie momenten denken. Dan werd mijn lichaam helemaal warm en stapte ik twintig minuten later vol zelfvertrouwen van de bank af.’’
Vooral bij Jong Feyenoord begon Jeppe Curth zich beter thuis te voelen. ,,André Stafleu was de trainer en die was erg rustig. Hij nam veel druk weg. Dat heb ik nodig om goed te presteren.’’ De A1, Jong Feyenoord, drie vertegenwoordigende elftallen in Denemarken (onder 18, 19 en 20) en zelfs met de A-selectie van Bert van Marwijk op trainingsstage naar Japan en Zuid-Korea: een jaar lang kon het voor Jeppe Curth niet op. ,,Ik speelde 63 wedstrijden dat jaar, er was niemand die tegen me zei: ‘pak maar een beetje rust’. Door overbelasting kreeg ik een blessure aan mijn schaambeen.’’
De Deense aanvaller was er acht maanden zoet mee. Pas in wat zijn laatste seizoen bij Feyenoord bleek, kon hij laten zien wat hij echt waard is. Hij maakte in tien officiële duels voor Jong Feyenoord dertien goals en werd uitgeleend aan Excelsior. In negentien wedstrijden in de eerste divisie schopte hij er acht in voor de Kralingers. Hij kreeg van Feyenoord contractverlenging aangeboden, maar besloot huiswaarts te keren.
,,Feyenoord is een fantastische club en bij Excelsior had ik het goed naar mijn zin, maar ik had geen sociaal netwerk naast het voetbal. Andere Feyenoord-spelers kregen op school vrienden. Ik studeerde via internet in Denemarken, keek in mijn vrije tijd dvds en speelde computerspelletjes in mijn flatje. Ik miste mijn familie en vrienden. Dan maar wat minder verdienen.’’ Curth tekende in de zomer van 2005 voor drie jaar bij Aalborg, waar dit jaar ook zijn Excelsior-maatje Steve Olfers zijn kronen verdient.
Jeppe Curth heeft inmiddels zijn draai gevonden in de Deense competitie. Zes goals in zijn eerste seizoen, acht in het tweede en dit jaar staat hij halverwege al op tien treffers. Morten Olsen, de oud-trainer van Ajax en al sinds 2000 bondscoach van Denemarken, heeft de progressie van de aanvaller ook gezien en selecteerde Curth voor het ligalandshold, het nationaal elftal voor spelers uit de Deense competitie. De verwachting is dat hij in 2008 ook zijn debuut in het echte Deense elftal zal maken.
Jeppe Curth gedijt in het rustige stadje in Noord-Denemarken en bij Aalborg BK. De club, die de laatste jaren steeds vaker grootmacht FC Kopenhagen naar de kroon steekt, versloeg dit jaar Sampdoria in de voorronde om de UEFA Cup en kwam maar net te kort in de poule met Getafe, Tottenham Hotspur en Anderlecht.
Inmiddels is het contract met Curth verlengd tot 2011. Deze winter betrekt hij met zijn vriendin een appartement in Aalborg. Curth is er op zijn plek, maar bang om het opnieuw in het buitenland te proberen is hij niet. ,,Als het maar goed voelt in mijn buik. Ik zou graag terugkeren naar Feyenoord. Dat eerste jaar was een ramp, maar aan de mensen van de club bewaar ik goede herinneringen.’’
Als we even later buiten op het veldje voor zijn ouderlijke huis staan, vertelt Jeppe dat zijn plaaggeesten uit Feyenoord A1 het niet gered hebben. ,,Dat waren toch straatvoetballers, jongens die prachtige dingen deden met de bal, maar niet voldoende functionele techniek hadden. Terugkijkend besef ik dat ze hun onzekerheid maskeerden met een grote bek en alleen daarmee red je het toch niet aan de top.’’
Het stinkt aan alle kanten!
www.voetbalprimeur.nlFeyenoord legt 'nieuwe Romario' vast
Feyenoord heeft met het oog op de toekomst het supertalent Kermit Erasmus gestrikt. De 17-jarige Zuid-Afrikaan heeft na een proefperiode een voorcontract, dat op 8 juli 2008 ingaat, afgedwongen.
Op die datum bereikt Erasmus de achttienjarige leeftijd, waardoor hij direct speelgerechtigd is voor de Rotterdamse club. Verwacht wordt dat de Afrikaanse spits langzaam gebracht wordt door trainer Bert van Marwijk (foto).
Erasmus staat bekend als één van de grootste talenten van het moment en wordt regelmatig vergeleken met Romario. Zijn postuur en overweldigende schotkracht doet denken aan de Braziliaanse dribbelaar.
Hartkamp: " In 't recht telt niet het wezen, maar de schijn.
niet: hoe het is, maar hoe het lijkt te zijn."
niet: hoe het is, maar hoe het lijkt te zijn."
-
- Berichten: 33457
- Lid geworden op: do jul 22, 2004 9:15 pm