AZ 2008 - 2009

[Neefkens]

AZ van harte gefeliciteerd in de gekste competitie sinds jaren.
Vorig jaar bood Louis zijn ontslag nog aan, nu kampioen. Zoals Schaars zei: "de lijn is erg dun".
Dat is ook wel het mooie van het spelletje, de onvoorspelbaarheid. Ineens is het er en gaat het lopen, maar het kan ook ineens weer weg zijn.

[peter]

Ik vind ons wel vrij voorspelbaar, hoor.

[Neefkens]

Natuurlijk is het nu heel diep slikken, maar we gaan wel gewoon verder.

[FlaFlu]

bij Ajax attractief voetbal het ontbreekt ook.
Beetje flauw om daarbij AZ over te zeuren.

Zeuren flikker toch op gastje! Het komt er gewoon op neer dat hij met veel minder materiaal er iets van maakt! Tactisch staat het elke week uitstekend daar en dat is neit terug te vinden bij ons. En attractief voetbal heb ik al jaren niet meer gezien in Amsterdam..

Veel minder materiaal.

Kunnen we wel lachterig doen over Swerts, maar Ajax heeft Oleguer. En als Van der Wiel wegvalt moet Ajax het ook met Silva doen.

[brigade zuid]

AZ van harte gefeliciteerd in de gekste competitie sinds jaren.
Vorig jaar bood Louis zijn ontslag nog aan, nu kampioen. Zoals Schaars zei: "de lijn is erg dun".
Dat is ook wel het mooie van het spelletje, de onvoorspelbaarheid. Ineens is het er en gaat het lopen, maar het kan ook ineens weer weg zijn.

En het kan ook ineens een aantal jaren achter mekaar weg zijn..

[FlaFlu]

Dit zegt het misschien wel allemaal:

Vakwerk.

[Aristides]

AZ de terechte kampioen. Het verschil met Ajax is dit seizoen veel groter dan het verschil in punten. Ajax mist de klasse van een trainer met visie. AZ speelde veel beter voetbal met, op papier, mindere spelers, de verdiende kampioen.

Ik hoop dat AZ en veel spelers verliest en volgend seizoen veel punten verspeeld door de cl. Dat is, samen met een blijvende terugval van psv, de enige kans voor "die derde ster".

AZ in de cl? Geen idee of het iets wordt, wel denk ik dat AZ de enige Nederlandse ploeg is die verdient erin te spelen (eventueel met Twente als nummer twee)

[999]

EIND GOED, AL GOED

„We moeten nog even wennen aan het idee”


ALKMAAR, maandag

Hossende spelers dansten op de bankstellen in het spelershome van AZ. Voor de directie en spelersvrouwen was de ontlading minimaal even groot. De Alkmaarse club schreef geschiedenis door voor de tweede keer in de geschiedenis landskampioen te worden. Deze keer gebeurde dat zonder te spelen. Want de avond ervoor was het nog gruwelijk misgegaan tegen Vitesse (1-2) en was er een enorme kater. Maar uiteindelijk was het eind goed, al goed in een bijna surrealistisch weekeinde in Alkmaar. ,,Zaterdagavond kregen we een klap. Het klinkt gek, maar je moet winnen om blij te worden,” keek voorzitter/eigenaar Dirk Scheringa terug op een bewogen etmaal. ,,Nu staan we hier toch met een ander gevoel. Maar het resultaat blijft hetzelfde: we zijn kampioen!”

De schaal plus bijbehorende medailles worden volgende week pas bij Ajax-AZ uitgedeeld. De huldiging in de binnenstad volgt op zondagavond na die wedstrijd. ,,We waren allemaal toch wat gespannen en gestresst van zaterdagavond. Bij het kijken naar PSV-Ajax kon ik pas na de laatste seconde blij zijn. Dat hebben we hier de laatste tijd wel geleerd,” zei de bankier opgelucht. ,,De echte emoties moeten nog komen. We moeten nog even wennen aan het idee.”

Van Gaal had een fantastisch seizoen, maar deed in het kampioenswedstrijd toch vreemd door zijn wissels op het middenveld, dat op het einde helemaal door elkaar was gemixed. Bovendien bleef hij tot het einde spelen en wisselen voor de winst. ,,Want ik vind het niet leuk om met hulp van anderen kampioen te worden,” was zijn meest opmerkelijke uitleg op de late zaterdagavond.

Joey Didulica: ,,Wij hadden toen moeten spelen om kampioen te worden. Niet om te winnen.” De Australiër vond het een dag later zijn trainer ten voeten uit. ,,Hij wil altijd mooi voetbal spelen èn winnen. Voor het publiek, én voor hemzelf. Typisch Van Gaal. Wij hadden de bal de laatste tien minuten gewoon op een gelijkspel moeten rondspelen. En wij moeten dus nog groeien als team. Want dit kán niet, zo verliezen van Vitesse. Ik heb nog nooit van mijn leven zo’n gekke wedstrijd meegemaakt. Italianen leren al van jongs af aan om resultaat te halen, Nederlanders om mooi te voetballen. Ik zit zelf anders in elkaar. Dit is denk ik iets,wat toch ergens goed voor is geweest. Dat we ons dat maar realiseren.”

De keeper vond AZ-Vitesse een bizarre wedstrijd, het behalen van een kampioenschap ’een vreemde manier’ en stond daarom toch met een ander gevoel op het bordes. Aanvoerder Stijn Schaars: ,,Maar we zijn niet kampioen geworden op één wedstrijd, maar op een heel seizoen. Terecht ook, al hebben we dat zaterdagavond niet waargemaakt. Deze club heeft weinig historie, maar krijgt dat wel door titels te winnen. Het is schitterend, dat we nu op het hoogste niveau kunnen acteren in de Champions League. Het zou leuk zijn om de ploeg bij elkaar te houden. Maar als er iemand een enorme kans krijgt, moet je hem niet tegenhouden. Dan geef je hem een hand en haal je het financieel maximale eruit. Gelukkig heeft Dirk Scheringa de centjes niet nodig, hij stelt het sportieve bovenop.” ,,Het geld dat je met de Champions League opstrijkt, schijnt volgend seizoen minder te worden,” zei Dirk zelf. ,,Maar dat is niet belangrijk.

Wij gaan voor het sportieve op het hoogste platform.”

Van Gaal kondigde alweer aan te gaan doorselecteren. Marcel Brands wist te melden, dat er nog aan niemand getrokken wordt. ,,Wij zijn PSV dankbaar. Misschien, dat we tegen Heerenveen nog wat terug kunnen doen voor ze. Wij hebben de scouting hier vier jaar geleden geïntensiveerd en Louis heeft er een fantastisch elftal van gesmeed. Voor mijzelf is het ook schitterend, want ik zag hier destijds de potentie, en dat moet je dan toch vertalen in prijzen. Het wordt alleen steeds moeilijker om spelers te vinden. Want ze moeten echt beter zijn dan wat we hebben. Daarom is het makkelijker om ze te behouden.”

[999]

Op 28 maart 2008 zei Louis van Gaal tegen zijn AZ-selectie, dat hij geen klik meer voelde en opstapte. De drie aanvoerders Stijn Schaars, Kew Jaliens en David Mendes da Silva trokken gelijk aan de bel, waarna het drietal hem er via de directie toe wist te bewegen om zijn missie in Alkmaar af te maken. Het resulteerde in een elfde plaats in de vorige competitie, gevolgd door de landstitel een jaar later. Een reconstructie met Jaliens en de mondige doelman Joey Didulica levert een leerzame les op. „Laat dit een voorbeeld zijn voor de hele sportwereld. Clubs zoeken in crisistijd te snel de makkelijke oplossing. Nu zie je wat je met min of meer dezelfde selectie en dezelfde trainer kunt bereiken als je de mentaliteit verandert.”

„We hadden het gevoel, dat we dwars door een storm heen waren gegaan”

MISSIE VOLTOOID

door SIEB OOSTINDIE


ALKMAAR, maandag

Kew Jaliens (KJ) was vorig seizoen een roepende in de Alkmaarse woestijn, omdat Stijn Schaars en Joey Didulica (JD) geblesseerd waren. „Ik had vaak het gevoel dat ik de enige was, die zijn mond opendeed in de kleedkamer. Als iedereen dan met zijn eigen problemen worstelt, is het heel moeilijk om de boel bij elkaar te houden. Het acceptatievermogen van de niet-basisspelers was beneden peil. Als het slecht gaat, roepen die al snel: ’Dat kunnen wij beter’.”

Vreemd, dat zoiets zelfs onder een disciplinetrainer als Louis van Gaal kan gebeuren.

KJ: „De trainer is slechts hulpmiddel. Maar als zelfreflectie ontbreekt, gaat het ten koste van de groep. Het moet uiteindelijk altijd vanuit jezelf komen.”

JD: „Ik kwam terug uit Australië en had vanaf een afstand een ander perspectief op wat er aan de hand was. Iedereen gaf de ander de schuld, in plaats van naar zichzelf te kijken. De discussie ging in de wijvorm, terwijl niemand in de ikvorm zijn verantwoordelijkheid nam. De reserves waren zó negatief en druk om anderen de schuld te geven. Nu hebben we met ’small boys’ als Nick van der Velden en Brett Holman mannen met een laag ego. Die waren nodig om de sfeer in het team weer op te krikken.”

Om Van Gaal te behouden, was unanimiteit in de spelersgroep nodig, terwijl er spelers waren die tegen de trainer waren.

KJ: „Ik heb met veel jongens gesproken. Ze voorgehouden dat ze er onder een nieuwe trainer misschien ook wel waren uitgevlogen. Trainer en selectie zaten in hetzelfde schuitje. Maar, zo hield ik iedereen voor: ’Als je naar de langere termijn kijkt, is dit een trainer die je misschien wel verder kan helpen’.”

JD: „Iedereen moest met de billen bloot in het groepsgesprek met de directie. De discussie was groots. Elke speler toonde zich eerlijk, dat ze hun verhaal kwijt konden luchtte ook enorm op. Er waren een jaar geleden ook zóveel groepjes en individuen. We wisten dat het een kwestie van buigen of barsten was. Óf zo doorgaan, óf een eenheid vormen en er tegenaan gaan. Ik speelde toen zelf ook niet, maar zag dat Louis een grootse trainer was. Wat je ook van hem als persoonlijkheid mocht denken, was irrelevant. We waren bevoorrecht om met hem te werken. Wat er nu gebeurd is, vormt een voorbeeld voor de hele sportwereld. Clubs gaan er tegenwoordig veel te snel toe over de trainer te lozen. Wij hebben het met min of meer dezelfde selectie en met dezelfde trainer waargemaakt. Zo zie je maar wat je kunt bereiken, als je de mentaliteit van de groep verandert. Dit is iets ongehoords in de voetbalwereld. Maar voor mij ook weer niet zo gek, omdat iets dergelijks gebeurd was met het Australian footballteam uit de plaats waar ik vandaan kwam. Ik wist dus dat het mogelijk was toen ik een jaar geleden na mijn herstel in het vaderland terugkwam in Nederland. Voor een langetermijnvisie heb je echter wel tijd nodig in het voetbal. Dat kan bij AZ, al is het hier natuurlijk makkelijker dan bij een club waar er 50.000 man om je hoofd schreeuwen op de tribune.”

Een mooie lofzang van een keeper, die begin dit seizoen een klap te verduren kreeg. Je vond het zwaarder om bij verrassing op de reservebank terecht te komen dan om anderhalf jaar terug te knokken van je zware blessure.

JD: „Ik heb altijd gezegd dat ik teleurgesteld was in Van Gaal als persoonlijkheid. Je kunt namelijk ook een grootse trainer én een groots persoon zijn, zoals Guus Hiddink. Van Gaal heeft me misleid door opeens voor Sergio Romero te kiezen. Dat stelde teleur, maar hij nam de goede beslissing.”

Ton Boot zei, dat hij op verzoek van de spelers nooit meer terug was gekomen als trainer. Puur, omdat er van een objectieve verhouding geen sprake meer kon zijn.

KJ: „Het heeft heel veel gekost om bij te draaien. Van beide kanten, niet alleen van de trainer. De jongens die tegen waren, moesten ondanks hun eigen situatie ook één worden.”

JD: „Het kostte Van Gaal veel om zijn trots in te slikken. Ik zag in zijn ogen dat het hem pijn deed om ons te verlaten. Daarom vroegen wij de leiding ook of het wel echt zijn beslissing was, of dat er een verhaaltje naar buiten was opgehangen om te verbloemen dat hij was ontslagen.”

Het was daarna makkelijk om de opruiming onder de noemer doorselecteren in te vullen met namen: Donk, Cziommer, Agustien, Waterman. Opvallend dat niemand daarna met vuile was naar buiten kwam.

KJ: „Er is heel volwassen gereageerd. Ook deze jongens hebben van zichzelf geleerd, zelfreflectie getoond. Van Gaal is het soort trainer waarvan je pas weet wat je mist als je weg bent. Ik spreek veel jongens nog vaak. Die hebben het gevoel: ’Het is tóch een heel goede trainer, misschien heeft het wel aan mij gelegen’. Dat is een leerproces. Vaak zie je pas wat er is gebeurd, als je eruit komt. Dan valt het kwartje.”

JD herkent de woorden: „Het was voor mij dit seizoen ook het makkelijkst geweest om negatief te blijven. En daarin kun je anderen dan meetrekken. Maar nu”, zegt hij, terwijl Jaliens instemmend knikt, „is er werkelijk niet één die negatief is in de groep. Het is trouwens te makkelijk om naar Donk, Agustien en de anderen te wijzen. We hadden een beetje pech, het vertrouwen lekte weg. Dan groeit een groep negatievelingen snel van één twee drie naar vier vijf zes personen, als je tenminste niet genoeg persoonlijkheid in je groep hebt om de zaak bij elkaar te houden. Dus is het welbeschouwd een zaak waar je een hele selectie op aan moet spreken.”

Begin dit seizoen stond het weer als een huis. Ook, omdat alle leiders in de groep terug waren.

JD: „We verloren de eerste twee wedstrijden en de druk op Van Gaal nam toe. Maar we wisten dat we een goede groep hadden, dat het vertrouwen er was en dat we met hard werken terug zouden komen. Dat gebeurde. Toen het tij keerde, hadden we het goede gevoel dat we dwars door een storm heen waren gegaan.”

Feitelijk beschouwd kun je dus stellen, dat de diepe crisis er júist voor gezorgd heeft dat jullie er sterker uitkwamen.

JD: „Klopt. Kijk naar Mounir el Hamdaoui: vorig jaar één van de negatievelingen. Hij had vertrouwen nodig en kreeg dat, toen Van Gaal zei: ’Jij bent mijn man’. Met hard werken komt ook het vertrouwen terug. Daarom ook alle complimenten voor Mounir.”

KJ: „Toen ik na twee duels terugkeerde van de Olympische Spelen zag ik: dit zijn niet de jongens van vorig seizoen. Op de training vocht iedereen voor zijn plek. Viel je erbuiten, dan ging iedereen nog harder knokken in plaats van te gaan lopen mokken. Die instelling heb ik vorig jaar vergeefs proberen duidelijk te maken. Nu hebben we vertrouwen en loopt het. Dan gééf je de trainer ook de mogelijkheid om keuzes te maken. Dat heet vertrouwen in de groep, in plaats van te denken dat je na een wisselbeurt je plaats kwijt bent.”

JD: „Ik denk echter ook dat Louis zelf veranderd is. Hij is flexibeler geworden. Hij heeft één lijn, maar er is ook een beetje grijs gekomen in het zwart-wit. Hij focust meer op individuen, kijkt hoe je persoonlijkheid is en houdt rekening met je culturele achtergrond.”

KJ: „Hij volgt zijn visie, maar staat ook altijd open voor discussies.”

JD: „Louis is still the boss. Hij is niet de vriend van de spelers. Hij is en blijft de chief in charge.”

[999]

STIJN SCHAARS HEEFT RECHT VAN SPREKEN

ALKMAAR, maandag

Louis van Gaal noemde de terugkeer van de vorig seizoen geblesseerde Maarten Martens en Stijn Schaars deze jaargang herhaaldelijk een cruciale factor in de herrijzenis van AZ. De Belg omschreef hij kortgeleden nog als een invloedrijke factor in de kleedkamer. Aanvoerder Schaars is ondanks zijn leeftijd (25) een verlengstuk van de trainer. „Wij begrijpen elkaar. Ik weet hoe hij denkt over voetbal en wat hij wil. Zo denk ik ook over voetbal, al heb ik een eigen mening”, zegt de middenvelder. „Wij zitten op dezelfde golflengte over hoe je prestaties moet realiseren.”

Volgens zijn ploeggenoten is Schaars vooral de analist, de denker van de toonaangevende spelers. „In zoverre, dat ik alles beredeneer voordat ik het zeg. Maar ik ben ook weer geen filosoof.” Vorig seizoen kwam Schaars sporadisch naar buiten met zijn visie. „Intern heb ik mijn mond echt wel open gedaan. Maar dan is het maar de vraag hoe het overkomt. In ieder geval deed ik het niet om de groep af te vallen. Ik deed het in het teambelang.”

Het was lastig, want Schaars besefte dat hij als geblesseerde speler vanaf de zijlijn weinig recht van spreken had. „Je moet spelen om invloed uit te kunnen oefenen. Zo werkt het gewoon. En dat is niet meer dan terecht. Eigenlijk moet je je mond houden als je geen invloed uit kunt oefenen op het vertoonde spel. Daarom is het nu stukken makkelijker, daar ik nu speel.”

[999]

In 1978 trad Dirk Scheringa toe tot de businessclub van AZ. Hij kon twaalf jaar later voor 240.000 gulden hoofdsponsor worden, bood de helft en werd in de armen gesloten. Nu is de zakenman zelfs eigenaar van de Alkmaarse voetbalclub met twee landstitels achter de naam. In de tussentijd moest hij met vallen en opstaan de voetbalwereld leren kennen. „Ik zeg altijd: iedereen maakt fouten. Alleen als je níet werkt, kun je ook geen fouten maken. Ik heb het gedaan als vrijwilliger. De mensen zijn dat uiteindelijk gaan waarderen, omdat je een doorzetter bent en geen eendagsvlieg.” AZ werkt met een budget van 28 miljoen, is volgens de eigenaar gezond en werkt nuchter door aan zijn toekomstplannen. „Ik ben destijds gewoon in een avontuur gestapt. De passie is wat uit de hand gelopen. Maar dat heb ik wel met meer dingen: het geldt ook voor mijn museum, de bedrijven en de bank.”

„De passie is wat uit de hand gelopen, maar dat heb ik wel met meer dingen”

DE BOODSCHAP VAN DIRK

door SIEB OOSTINDIE

WOGNUM, maandag

Dirk Scheringa is een gepassioneerd kunstliefhebber, die zich qua voetbal het liefst identificeert met karaktervoetballers. Dat lijkt op het eerste gezicht een wat vreemde combinatie. „Maar een mens kan zich ontwikkelen. Toen ik 35 was, had ik er nog niet zo’n oog voor”, zegt hij op de derde verdieping van DSB-headquarters in Wognum langs de A7. Daar hangt ook een fraai schilderij. Onderaan op het vinyl bungelen wat handvatten, en een of andere grappenmaker heeft er een tas onder gelegd. Grote letters staan erop: DIRK. „Ik heb het zelf gedaan”, zegt de eigenaar van de DSB-groep en voetbalclub AZ. „Ik vond die hengsels plus die tas een mooie combinatie. Het is zo net een beetje kunst.”

Het tekent Scheringa in één persoon: de benen zijn, ondanks alle succes, aardig in de Noord-Hollandse klei blijven staan: een ongewone, gewone man. En waar in Nederland van de gemiddelde landgenoot die zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, die kop wordt afgezaagd, daar zijn dergelijke taferelen nauwelijks tot niet waar te nemen in de voetbalwereld rondom de 58-jarige ondernemer. „Komt omdat ik heel dicht bij de supporters sta. Ik ga al vanaf het begin, in de eerste divisie, mee naar de uitwedstrijden. In Emmen speelden we fantastisch, begonnen ze zomaar te roepen: Dirk Scheringa, gezellig hè? Waar het vandaan kwam, weet ik niet.”

De geitenwollen sokken zijn nog steeds het handelsmerk. Je profileert je als gewone man, maar hebt wel altijd bodyguards om je heen. Ook een lastige combinatie.

„Ik heb persoonlijke assistenten. Die zoeken de route voor me uit. En het is lekker makkelijk, want dan hoef ik zelf niet te parkeren.”

In het AZ-stadion heeft hij een eigen parkeerplaats. Daar werkt hij met een budget van 28 miljoen euro. „Andere clubs zitten veel hoger. Dit is een enorme prestatie van het hele AZteam. Met werknemers en vrijwilligers 550 man in totaal. Er zijn er vijf die het aansturen: René Neelissen, Toon Gerbrands, Marcel Brands, Louis van Gaal en ik. Ze trekken de kar, met als belangrijkste man Louis: één van de beste trainers ter wereld.”

Er is een sneeuwbal gaan rollen die niet meer te stoppen viel. Paar keer het point of no return gepasseerd?

„Met name toen de realisatie van het nieuwe stadion met drie, vier jaar werd uitgesteld. Hadden we al geïnvesteerd in de ploeg, en draaiden we met 8 of 9 miljoen euro verlies per seizoen. Dan zijn er genoeg momenten dat je je afvraagt of de stekker er niet uit moet. Nu staat er een gezond bedrijf. De post afschrijvingen op spelers is hoog, maar daar moet je doorheen kijken.”

Leuke hobby. Maar heeft mevrouw Scheringa nooit aan de keukentafel tegen je gezegd: Dirk, het loopt allemaal een beetje uit de hand.

„Nee, dat roept ze niet zo vaak. Ze weet dat ik een geboren ondernemer ben. Sinds 1980 nemen we jaarlijks wel twee bedrijven over. Met AZ waren er echter wel wat kritieke momenten: als je tegen een muur loopt, is dat hartstikke frustrerend. De ambtelijke molens, de modderkruiper, concurrenten die met een doodskist langs je nieuwe stadion komen, een vliegtuig met sleep waarop RIP staat: dan vraag ik me altijd af in wat voor wereld we eigenlijk leven.”

De voetbalwereld is een andere dan de zakenwereld. Je hebt veel leergeld betaald, gezien de roerige tijden met trainers en arbitragezaken.

„Je moet er verstand van krijgen, het kost een paar jaar om het te doorgronden. Reputatieschade heeft het niet opgeleverd. Nee, als vrijwilliger declareer ik nog geen cent voor de gereden kilometers. Met vallen en opstaan heb ik het vak geleerd. Wat mensen uiteindelijk waarderen is dat je een doorzetter bent, en géén eendagsvlieg. Dat levert respect op. Iedereen maakt fouten. Ik zeg altijd: alleen als je niet werkt, maak je geen fouten.”

Hoe luidt nu de balans van de voetbalwereld?

„Het is een prachtige wereld met mooie clubs, die allemaal een enorme sociale functie hebben. Met een grote achterban, regionale functie. Ik zeg: houden zo, die 18 clubs. Het mooie is dat de provincieclubs opstomen. Iedereen kan kampioen worden, of tenminste tweede of derde.”

Is het in dat licht een relatief kleine investering geweest in AZ?
„Ik zie het niet als investering. Ik ben in een avontuur gestapt. De passie is alleen wat uit de hand gelopen. Heb ik wel meer: met het museum, de bedrijven en de bank ook. Het geeft me ook enorm veel terug. Ik doe het met veel plezier en enthousiasme. En ik vind het zó mooi om een organisatie aan te sturen. Ik ga ook altijd naar het supportershome. Biertje drinken. Wij hebben de beste fans van Nederland: ze zijn altijd achter de ploeg blijven staan, ook in slechte tijden. En we hebben helemaal nooit rottigheid.”

Het klinkt alsof het je allemaal is overkomen.

„Dit heb ik nooit voor ogen gehad met AZ. Ik heb wel visie en ambitie. Ik gebruik er op alle vlakken één woord voor: verwondering.”

Gek eigenlijk, dat je zo’n proces niet kunt stoppen als je er zo bovenop zit.

„Je moet een sfeer creeren, dat je kampioen mag worden, maar dat het niet hoeft. Binnen onze begroting werken mensen met bekwaamheid en passie, dat is het geheim.”

AZ wilde 18 miljoen investeren in Afonso Alves. Voortschrijdend inzicht heet het dat het nu weer op bescheiden wijze wordt ingevuld. Heb je je niet te veel laten leiden door je supportershart?

„Nee. We dachten met spelers uit de buitencategorie stappen te maken. We hebben het met wel meer grote namen meegemaakt: ze willen wel praten, maar komen uiteindelijk toch niet. Dus heeft het geen zin. We doen het dus niet meer. Trouwens, ook toppers geven geen enkele garantie. Het was een leermoment, nu gaan we op de oude voet verder. Dit seizoen hebben we 2 miljoen geïnvesteerd in vier nieuwe spelers. En die doen het allemaal uitstekend.”

Je identificeert je het liefst met karakterjongens. En dan nog het liefst rechtsbacks.

„Ben ik op het eind zelf nog geweest. Ik heb 35 jaar gevoetbald, tot mijn 43ste. Nog twee keer kampioen geworden, met het zevende. Maar het voetballen werd lastig te combineren met schaatsen, daarvoor gebruik je andere spieren. Ik begon als makkelijk scorende middenvoor. Heel apart, ik deed heel aparte dingen.”

Toen al. Dus eigenlijk net als nu.

„Ja, ik scoorde vaak uit de tweede lijn. Heel onverwachts.”

Mensen denken dat je Fries bent, maar als geboren Grijpskerker ben je Groninger.

„Ik heb mijn hele familiestamboom uitgezocht, terug tot 1560. Ik ben voor 62,5 procent Fries en voor 37,5 procent Gronings.”

Waarom vind je je afkomst zo belangrijk?

„Het gaat in het leven om je roots en historie. Bij AZ werken we er elke dag aan. Ik vind het heel belangrijk daar inzicht in te krijgen. Mijn ene opa was marskramer met 12 kinderen. De andere voorzitter van de landbouwbond, voorman van de landarbeiders en raadsman van de herenboeren op het Groningse hogeland. Bovendien was hij lid van de Anti Revolutionaire Partij. Hij was een knokker, werkte hard, een no-nonsensefiguur. Net als mijn vader, en net als ik.”

De Friese identiteit spreekt je blijkbaar aan.

„Ik heb Fries bloed, spreek de taal vloeiend, heb een Friese vrouw en mijn ouders wonen er nog. Ik heb twee keer de Elfstedentocht uitgereden. Het voelt goed.”

In het vignet van de DSBbank in Wognum zit een schaatser verwerkt. Ben je van het type dat van tegenwind geniet?

„Niet op de schaats. In figuurlijke zin word ik er niet onrustig van. Ik ga gewoon door. In Nederland wil dat nog wel eens lastig zijn, in Amerika heb je veel meer vrijheid om te ondernemen. Hier in dit land moet je gewoon meer knokken om alle beperkingen op te lossen.”

[999]

Uitstekende revanche Louis van Gaal

BARCELONA, maandag

Allereerst natuurlijk de felicitaties aan het adres van AZ. Op basis van een sterke reeks zijn de Alkmaarders toch de verrassende, maar wel terechte kampioen van Nederland geworden. Met een speciaal compliment voor trainer Louis van Gaal, die een uitstekende persoonlijk revanche op het vorige seizoen heeft genomen.

Kijk ik realistisch tegen de titel van AZ aan, dan beoordeel ik de ploeg natuurlijk minder kritisch dan Ajax, PSV en Feyenoord. Met de middelen die ze in Alkmaar hebben, is het echt heel goed wat er is gepresteerd. De basis hiervoor werd vooral in verdedigend opzicht gelegd. Met zeventien tegengoals in 31 wedstrijden kan je internationaal aankomen.

Alleen geldt dat weer niet voor het aantal gescoorde doelpunten. En dan vooral als je die 62 treffers afzet tegen de reeks van 28 ongeslagen wedstrijden. Daar zal in het nieuwe seizoen aan gewerkt moeten worden, omdat de supporters de lat ook hoger gaan leggen. Nu vonden ze alles prima, zolang de club maar bovenaan stond, maar straks rekenen ze op meer dan alleen een goed resultaat.

Verder ben ik benieuwd hoe AZ straks onder druk gaat presteren. Daarin zal de ploeg een belangrijke stap moeten maken. Omdat er dit jaar geen Europees voetbal in Alkmaar werd gespeeld, heeft AZ een seizoen lang zonder druk kunnen voetballen. Daarom geeft het toch te denken dat het uitgerekend verkeerd afliep op twee momenten dat het team vanuit een favorietenrol moest presteren. Dat was in de bekerwedstrijd tegen NAC en afgelopen zaterdag tegen Vitesse. In beide gevallen werd toen een thuisduel verloren.

Voor het komende seizoen, waarin AZ nationaal de te kloppen ploeg is en tegelijk in de Champions League aan de bak moet, zal het dus én aantrekkelijker moeten voetballen én mentaal steviger in de schoenen moeten staan.

Naast de complimenten voor AZ is er bij mij veel onbegrip over de prestaties van Ajax, PSV en Feyenoord. Hoe bijzonder de prestatie van de nieuwe kampioen ook is, het wordt hoog tijd dat de traditioneel grote drie goed in de spiegel gaan kijken. Allemaal hebben ze ten minste dertig procent van de punten verspeeld. Voor topclubs een ongekend hoog aantal.

Het positieve van Ajax is nog dat ze 72 doelpunten hebben gescoord en daarmee met kop en schouders boven de rest uitsteken. Alleen staan daar weer 36 tegendoelpunten tegenover.
Verder staat Nederland bekend om z’n aanvallende manier van spelen, toch komt de top van de eredivisie niet boven een gemiddelde van twee goals per wedstrijd. Als je dat vergelijkt met grote landen als Spanje en Engeland, met veel sterkere competities, dan is er in de eredivisie sprake van een zorgelijke ontwikkeling.

AZ heeft de grote drie dit seizoen qua prestaties een lesje geleerd, hopelijk geven ze ook in aanvallend opzicht volgende jaar het goede voorbeeld. Bovendien, adel verplicht. Zeker voor de kampioen

JC.

[Harm]

Aanvoerder Stijn Schaars: ,,Maar we zijn niet kampioen geworden op één wedstrijd, maar op een heel seizoen. Terecht ook, al hebben we dat zaterdagavond niet waargemaakt. Deze club heeft weinig historie, maar krijgt dat wel door titels te winnen. Het is schitterend, dat we nu op het hoogste niveau kunnen acteren in de Champions League. Het zou leuk zijn om de ploeg bij elkaar te houden. Maar als er iemand een enorme kans krijgt, moet je hem niet tegenhouden. Dan geef je hem een hand en haal je het financieel maximale eruit. Gelukkig heeft Dirk Scheringa de centjes niet nodig, hij stelt het sportieve bovenop.” ,,Het geld dat je met de Champions League opstrijkt, schijnt volgend seizoen minder te worden,” zei Dirk zelf. ,,Maar dat is niet belangrijk.

Schaars is wel naïef zeg...

En Dirk wil het geld niet met anderen delen en is zich nu al aan het indekken.

[Duke]

Dit zegt het misschien wel allemaal:

Vakwerk.

Interessant artikel inderdaad. Ik plaats het nog maar even in zijn geheel:

Hoe AZ het toeval (bijna geheel) uitsloot
Van onze verslaggever Michiel de Hoog
gepubliceerd op 18 april 2009 07:00, bijgewerkt op 20 april 2009 09:13

AMSTERDAM - Het lijkt zeker dat AZ vanavond kampioen wordt. Dit seizoen ondersteunden statistieken en videoanalyses trainer Louis van Gaal meer dan ooit in zijn eeuwige missie: het uitsluiten van toeval. ‘Toppers kan AZ niet betalen. Wij moeten spelers beter maken.’


Het cruciale verschil tussen vorig seizoen (AZ: elfde) en dit seizoen (AZ: eerste)? ‘Dat we wonnen van PSV.’ (bekijk de beelden)
Over het antwoord op de vraag hoeft Max Reckers, videoanalist bij AZ, niet lang na te denken. Natuurlijk zijn er wel meer verschillen met vorig seizoen: een andere keeper, een nieuw verdedigingscentrum, een middenvelder die terugkwam. Maar de zwaarbevochten 1-0-winst op PSV , dát was het zetje dat de vaart erin bracht.

Statistieken
De eerste twee wedstrijden van het seizoen, tegen NAC en ADO Den Haag, waren verloren gegaan. Zoals altijd had Louis van Gaal er vooraf alles aan gedaan om het toeval uit te sluiten, en zoals zo vaak was dat gelukt – de aanpak van de tegenstanders verraste AZ niet. Bovendien voerden de spelers de vooraf benoemde taken naar behoren uit.

Na de wedstrijd tegen ADO Den Haag zei Louis van Gaal daarom dat hij een ‘erg goed’ AZ had gezien. En geloof het of niet, zegt Max Reckers, ‘Louis wás ook tevreden.’ Al die aspecten van het spel die de uitslag beïnvloeden, waren in het voordeel van AZ. Max Reckers knikt in de richting van zijn computer. ‘De statistieken waren goed.’ Het enige dat echt niet deugde aan die wedstrijden, was de uitslag.

Druk
Maar tevreden ook: als de druk van buiten blijft toenemen, krijgt die op een zeker moment effect op de prestaties. En de druk wás groot, toen AZ moest aantreden tegen landskampioen PSV .
‘Die wedstrijd, die was écht matig’, zegt Max Reckers, ter illustratie weer richting zijn laptop knikkend. Slechte statistieken. ‘Maar Mounir was in vorm.’

En in de 82ste minuut kapte Mounir el Hamdaoui zich vrij en passte op Maarten Martens, die scoorde. Het toeval, anders zo’n ongewenste gast in Alkmaar, lachte AZ even toe.

Te duur
Als AZ hetzelfde zou doen als Ajax en PSV, zou AZ uiteindelijk verliezen. De Alkmaarders hebben immers minder geld dan grotere clubs. Daarom doet AZ iets anders. ‘De beste spelers zijn voor ons te duur’, zegt Max Reckers. ‘Dus kiest AZ voor de categorie daaronder, voor spelers die nog veel kunnen leren.’

Want op leren, daar is is bij Louis van Gaal alles gericht. De videoanalyses van Reckers en zijn collega Kees Verver ondersteunen dit proces. Reckers en Verver filmen elke wedstrijd van AZ met een eigen camera, en knippen de wedstrijd op in zo’n 2.000 gebeurtenissen.

Al die acties – op Reckers’ laptop te zien als stipjes die je kunt aanklikken – zijn na afloop direct op te roepen. Na de wedstrijd krijgt elke speler per e-mail een filmpje met al zijn acties. ‘Maar ze zijn niet verplicht die video te kijken.

Rode Olifant
‘Waarom? Dat heeft te maken met de menselijke hersenen. Als ik tien keer tegen jou zeg dat ik niet aan een rood olifantje moet denken, dan denk jij. . . juist – toch aan een rode olifant.

‘Met beelden is dat nog veel sterker. Als jij tien keer een slechte actie van jezelf terugziet, gaat dat in je hoofd zitten. Dus wat helpt het dan om ze terug te kijken? Van goede acties daarentegen weten we dat de herkenning tien keer sterker is. Goede momenten nemen we dus altijd op in het filmpje.’

Daarnaast krijgen de spelers mondeling commentaar van Louis van Gaal. Per speler verschilt dat, vertelde hij in februari in Holland Sport. Een intuïtieve speler als El Hamdaoui, die moet je niet te veel feedback geven. Maar denkers zoals de verdediger Niklas Moisander kunnen dat wel hebben.

Prikkels
De prikkels zijn dus voor elke speler anders. Max Reckers: ‘Daarom vinden mensen Louis ook zo dominant. Hij wil dat hele psychologische proces beheersen. Hij wil alles weten wat een speler te horen krijgt over zijn spel, dus óók wat journalisten tegen hem zeggen. Want alle invloed rond de speler bepaalt wat de volgende prikkel is die Louis gaat geven.’

Dit is in een notendop het AZ-leerproces. Voor dat proces was de overwinning op PSV cruciaal; dat maakte die 1-0 van Maarten Martens zo veel meer waard dan alleen drie punten. De druk van buitenaf was er af. ‘En als de druk weg is’, zegt Max Reckers, ‘is de ruimte om te leren bij spelers groter.’

Zo verklaren ze bij AZ het echec van vorig seizoen. De talenten van AZ raakten hun zelfvertrouwen kwijt, en daarmee hun moeilijk waar te nemen vermogen elkaar beter te maken – om samen meer te worden dan de som der delen.

En dan kun je dus elfde worden, iets dat clubs die kant-en-klare topspelers kopen, niet snel zal overkomen. Als alles misgaat is bij hen de som der delen altijd groot genoeg om minimaal vijfde te worden.

Voorbereiding
De tweede rol van de videoanalyse zit in de voorbereiding op wedstrijden. Verver en Reckers coderen de laatste wedstrijden van de komende tegenstander – vanavond Vitesse – op dezelfde manier als de eigen wedstrijden.

Door de uitgebreide informatie die dit oplevert, kan Van Gaal ieder gewenst moment van de tegenstander er zo bijpakken, en aan de spelers laten zien. Corners, vrije trappen, aanvalspatronen. Dat is dan de stof van de eerste ‘elf-tegen-elf-training’, waarin de komende wedstrijd wordt gesimuleerd.

De reservespelers spelen als het basiselftal van Vitesse, AZ’s assistent-trainer coacht alsof hij Vitesse-trainer Theo Bos is, AZ’s basiselftal speelt als AZ’s basiselftal. Die training wordt weer gefilmd en gecodeerd, en de opgedane inzichten worden meegenomen in de tweede elf-tegen-elf-training.

Kortom: de wedstrijd van zaterdag in het DSB Stadion is afgelopen week al twee keer gespeeld, op AZ’s trainingsveld.

Onzichtbaar
Dat kan zich in de praktijk soms schitterend uitbetalen, ook al blijft dat voor de televisiekijker onzichtbaar. Een voorbeeld is de 2-0 in de thuiswedstrijd tegen De Graafschap. Wat de televisiekijker ziet, is dat Sebastien Pocognoli de bal opdrijft, hem passt naar Ari, hem meteen terugkrijgt van Ari, en hem de verre hoek in knalt.
Uiteraard ziet de staf dat ook. Maar zij letten op andere dingen. Max Reckers: ‘Vooraf bedacht Louis een oplossing wat we tegen de vijf verdedigers van De Graafschap moesten doen. Het ging erom de ruimte niet te vol te maken.’

Op AZ’s eigen beelden – die een veel groter deel van het veld tonen – is het effect van dat denkwerk goed te zien: terwijl Pocognoli opstoomt, loopt Maarten Martens plots weg uit het centrum naar buiten, een verdediger meetrekkend: meer ruimte voor Pocognoli. Tegelijkertijd wil Stijn Schaars – die de bal aan Pocognoli had gegeven – aanvankelijk mee naar voren te gaan. Maar dan bedenkt hij zich zichtbaar, en zet twee stappen terug: nog meer ruimte voor Pocognoli.

Compliment
Voor het publiek was de linksback de ster van de avond; bij AZ waren ze ook – of vooral – tevreden over het werk van Schaars en Martens. Reckers: ‘Wegblijven, had Louis nog tegen Schaars gezegd, achter de bal blijven. Daarvoor kreeg hij op maandag dus ook een compliment.’

Met behulp van de videoanalyse zijn honderden spelmomenten zoals deze doorgenomen. Soms leidde dat tot een gebeurtenis: een kans of een goal. En soms maakte het – nog onzichtbaarder – dat er iets juist niet gebeurde. Zo is het niet gebeurd dat Feyenoord scoorde tegen AZ, op 22 maart.

De zondag ervoor had Feyenoord thuis gewonnen van PSV (bekijk de beelden). PSV had moeten winnen, maar verloor die wedstrijd door een goed getrainde corner van Feyenoord. Leroy Fer scoorde, maar het voorwerk werd geleverd door Giovanni van Bronckhorst.

Corner
Op het moment dat Diego Biseswar de corner neemt, kijkt Van Bronckhorst geen seconde naar de bal, of zelfs naar de goal – daar staat hij met zijn rug naar toe. Hij heeft uitsluitend oog voor de bewaker van Fer, PSV’s middenvelder Otman Bakkal. Van Bronckhorst zet een blok voor Bakkal, waarop Fer kan doorlopen en volledig vrij binnenkopt: 1-0.

Die variant hadden ze in Alkmaar goed in beeld gebracht. Ze zullen hebben gezien dat niet alleen Van Bronckhorst, maar ook Roy Makaay een blok zette. Bij de training van die week nam Kees Luijckx de rol van Leroy Fer op zich, Gijs Luirink was Van Bronckhorst, en Ragnar Klavan was Roy Makaay. En Gill Swerts was Gill Swerts, en hij voorkwam dat Luirink alias Van Bronckhorst het blok kon zetten. Reckers: ‘Er is er vrij lang op geoefend om dat op te lossen, maar dat lukte.’

Aan het toeval werd weer eens zo min mogelijk overgelaten. Dat Feyenoord die zondagmiddag geen corners te nemen kreeg, is bijzaak.

Ondersteunend
Max Reckers en Kees Verver willen graag benadrukken dat de videoanalyse een ‘ondersteunende tool’ is voor het constante leerproces bij AZ. ‘Het is 1 procent van het succes van dit seizoen, meer aandacht verdient het niet.’

Het is wel een procent waarover de club erg tevreden is. Vorig jaar, het eerste jaar van Reckers bij AZ, was heel anders. Zelf begon Max Reckers er grappen over te maken, als ze aan het zoeken waren wat het verschil was met het (op de ontknoping na) succesvolle seizoen 2006-2007. ‘Ik stak mijn hand toen maar op: yo, hier zit ik.’

Het was een les in nederigheid voor de analist. ‘Het was het beste scenario voor mij. Het ultieme bewijs dat er geen tool is dat het succes bepaalt, maar dat het een hulpmiddel is om spelers dingen te kunnen leren.’

Nut
Het management twijfelde nooit aan het nut van de videoanalyse. Maar uitgebreid werd het ook niet. Een nieuw systeem, dat Reckers al lang wilde introduceren, moest even in de wachtkamer. ‘Toen het slecht ging, kon AZ er geen extra geld in steken. Voetbal is emotie, geloof me maar. Wij zijn meer van de ratio, maar soms zijn er gewoonweg de middelen niet voor.’

Nu het goed gaat op het scorebord, is er wel extra geld. Of dat objectief gezien terecht is, daar zul je de analytici niet over horen klagen. Kees Verver mag het graag zo zeggen: ‘Vorig jaar was het niet zo slecht als ze zeggen, dit jaar is ook weer niet zo goed als ze zeggen. De verschillen zijn niet zo groot.’

Alleen de uitslag, daarin is dit seizoen zo anders.

www.volkskrant.nl

[wimpey]

Parool:

'Als vaderfiguur heeft Van Gaal gefaald'

Joey Didulica (31) was de eerste die voor Louis van Gaal in de bres sprong toen de trainer vorig jaar wilde opstappen bij AZ. Dit seizoen werd Didulica echter gepasseerd door Van Gaal. Samen zijn ze kampioen, toch zegt de keeper: 'Ik ben voldaan, maar ik zou niemand kunnen aandoen wat Van Gaal mij heeft aangedaan.'

Joey Didulica had, eind maart 2008, net een heilzaam verblijf in zijn vaderland achter de rug. Na acht maanden van zware hoofdpijn en dodelijke vermoeidheid was de voormalige Ajacied eindelijk aan de beterende hand. De naweeën van de whiplashklachten na een schot van dichtbij van PSV'er Jason Culina waren bijna verdwenen. De zorgen om een toekomst met geestelijk en lichamelijk leed ('Ik was een zombie, slikte antidepressiva') kon hij met een gerust hart inruilen voor de zorgen om een voetbalclub.

AZ was een club in verval, constateerde Didulica bij zijn terugkeer in Alkmaar. De club die het seizoen daarvoor nog bijna kampioen van Nederland was geworden, bivakkeerde drie punten boven de degradatiezone. De selectie hing als los zand aan elkaar.

"Ik was in december naar Australië vertrokken en toen ik drie maanden later terugkwam, had de ploeg volgens mij één keer gelijkgespeeld en de rest verloren," zegt Didulica. "Bij mijn vertrek was het slecht, bij mijn terugkeer was het verschrikkelijk. Er waren kliekjes, er was geruzie en spelers verschuilden zich. Negen selectiespelers waren tevreden, de rest verspreidde propaganda. Over de trainer en over de andere spelers. Als een basisspeler op de bank zat, schoof hij aan bij één van de propagandagroepjes."

"Was AZ in die tijd een leger in een oorlogsituatie, dan zou iedereen binnen een minuut hartstikke dood zijn geweest. Want als je erop uit werd gestuurd met de afspraak dat je in de rug gedekt zou worden, dan gebeurde dat niet. Zó erg was de situatie toen Louis het nieuws bekend maakte."

De selectie had net geluncht toen een emotionele Van Gaal op 28 maart het woord nam. De trainer zei dat na de lunch een persconferentie volgde waarop hij zijn ontslag wereldkundig zou maken. Van Gaal kon de negatieve spiraal bij AZ niet meer doorbreken. Als kapitein van het zinkende schip trok hij zijn conclusies. "Toen ben ik opgestaan," zegt Didulica. "Ik zei: ik accepteer het niet. U laat spelers in de steek die speciaal voor u naar AZ zijn gekomen. U geeft op, terwijl u geen opgever bent. Wij kunnen de negatieve spiraal wél doorbreken."

Waar Didulica in eerste instantie nog dacht dat de clubleiding Van Gaal naar huis stuurde, bleek dat de trainer zelf de handdoek had geworpen. Desalniettemin zette de Australiër zijn protest door. Ook zijn collega's Stijn Schaars, Kew Jaliens en David Mendes da Silva namen het voor Van Gaal. Na grondige discussies en beloftes van beterschap besloot Van Gaal aan te blijven.

"Louis is eigenlijk groter dan AZ," zegt Didulica. "Hij is een geweldige trainer. Als hij weg was gegaan, zou het moeilijk zijn geweest een vervanger van zijn statuur binnen te halen. Bovendien neemt een nieuwe trainer nieuwe plannen mee en dan duurt het meestal drie jaar voordat het succes oplevert. Ik geloof dat Dirk Scheringa het ook niet erg vond dat we hebben aangedrongen op het aanblijven van Louis."

Met het vernieuwde vertrouwen mocht Van Gaal in de zomer van 2008 de selectie van AZ opschonen. Spelers als Ryan Donk, Kemy Augustien en Boy Waterman werden weggestuurd en 'het topsportklimaat' moest in ere worden hersteld. "Elke dag je best doen en het beste in elkaar bovenhalen," omschrijft Didulica het principe waarop Van Gaal vorig seizoen de grip was verloren. "Iedereen moest weer hetzelfde doel voor ogen hebben en de propaganda moest verdwijnen."

Didulica had een belangrijke rol bij het herstellen van het topsportklimaat. In zijn periode bij Ajax (2000-2003) liet de keeper zich kennen als een goedlachse sportman die primair in het teambelang denkt en ook bij AZ kreeg hij tijdens de voorbereiding op het kampioensjaar van Van Gaal de bevestiging dat hij goed bezig was. "Ik kreeg de indruk dat ik de eerste man op doel was. Dat ik niet alleen het beste in mijzelf naar boven haalde, maar dat ik ook de groep in positieve zin stimuleerde. Daarom kwam het ook als zo'n vreselijke verrassing."

Tijdens de eerste wedstrijd van het seizoen vond Didulica zichzelf namelijk terug op de reservebank. Sergio Romero kreeg de voorkeur van Van Gaal, die beweert dat hij Didulica nooit valse hoop heeft gegeven. De Argentijnse doelman was kort voor de competitie met een gouden medaille teruggekeerd van de Olympische Spelen en Van Gaal vond niet dat hij die prestatie kon negeren.

"Ik voelde me gebruikt en ik voelde me misbruikt," zegt Didulica. "Ik vind nog steeds dat ik vanwege mijn goede voorbereiding en mijn inspanningen om Louis te behouden de kans had moeten krijgen eerste keeper te worden. Nu was de transferdeadline bijna voorbij en had ik niet meer de kans te vertrekken. Hij had het me eerder moeten zeggen."

"Sindsdien is iets veranderd in onze verstandhouding. Begrijp me goed, ik respecteer hem nog steeds als trainer. Ik heb er ook geen problemen mee dat hij mijn baas is en als ik moet opdraven als tweede keeper is dat geen enkel probleem meer. Maar als vaderfiguur is hij voor mij door de mand gevallen."

Met Romero als keeper ('Ik steun hem, lullig doen tegen de eerste keeper om zijn plek in te nemen, zit niet in me') bleek AZ in de eerste wedstrijden echter ook nog behoorlijk kwetsbaar. Tegen NAC (2-1 nederlaag) en ADO (3-0 nederlaag) leken de resultaten van AZ weer sterk op de resultaten van de ploeg die zichzelf kwijt was. Als de dalende lijn niet werd onderbroken, zou de stemming als een blad aan een boom omslaan en een derde leven zou Van Gaal bij AZ niet krijgen.

Didulica: "Louis hoefde niet lang te spreken om te ploeg ervan te overtuigen de speelwijze te veranderen. De spitsen gingen minder snel druk zetten, er kwam een extra middenvelder bij en we gingen compacter spelen. Die verandering is onmiskenbaar de basis geweest voor het kampioenschap."

Door een stommiteit van Romero kwam Didulica op het einde van rit toch nog voor in de titelrace van AZ. Na een blunder tegen NAC (2-1 nederlaag) sloeg de Argentijn zichzelf een gebroken hand op de kleedkamermuur en mocht Didulica zijn opwachting maken. Het duel met Vitesse was dit seizoen zijn zevende wedstrijd. "Ik ben blij met de rol die ik nog heb kunnen spelen. Als iemand me een jaar geleden had gevraagd of ik voor dit scenario zou willen tekenen, had ik onmiddellijk 'ja' gezegd. Door die hoofdpijn en de vermoeidheid was ik bang een normaal leven en mijn loopbaan te verliezen. Daarom ben ik ondanks alles toch voldaan."

Zijn contract loopt volgend jaar af. "Maar als ik de kans krijg, ben ik komende zomer weg in Alkmaar. Dat weet de club ook wel." (JOP VAN KEMPEN en DICK SINTENIE)

[peter]

Wat een Huilverhaal. Didulica is prima vergelijkbaar met Vermeer en is dus absoluut geen wonderkeeper. Hij moet niet zo vreselijk dramatisch doen, want Romero is gewoon een paar klassen beter.

[Dubbel]

Ik vind het wel een mooi sport verhaal, dat AZ. Club op een dood spoor, trainer wil weg, achterban de weg kwijt. Dan staat de selectie ineens op, blijft de trainer toch maar en halen ze het seizoen erop de hoofdprijs. Zeldzame prestatie. Benieuwd hoelang ze nu op niveau mee kunnen draaien. Komend jaar beloofd toch al spannend te worden. Stel dat Feijenoord ook weer terugkomt en dat Psv weer op de rails staat dan moeten wij nog behoorlijk groeien om in 2010 eindelijk es die 30ste titel te halen.

[Toppie]

El Hamdaoui accepteert straf Van onze Telesportredactie

AMSTERDAM - De aanklager betaald voetbal heeft Mounir El Hamdaoui een schikkingsvoorstel gedaan van drie duels, waarvan één voorwaardelijk. De aanvaller van AZ gaf in het uitduel met NAC Breda Kees Kwakman een klap in het gezicht. El Hamdaoui accepteerde de straf.

El Hamdaoui mist door de schorsing de topduels met Ajax (uit) en FC Twente (uit). Voor het klassement van Voetballer van het Jaar heeft het geen consequenties. De topscorer van de eredivisie gaat aan de leiding voor AZ-teamgenoot Stijn Schaars en FC Groningen-doelman Luciano.

Was dit Suarez geweest had die 5 wedstrijden gehad KNVB

[Duke]

Hij wil graag bondscoach worden, ik denk eerder dat ie daar op wacht. België? Hij kent al aardig wat spelers, en op zich wel een groep met toekomst.

Van Gaal praat met België

Van Gaal dinsdag tijdens de training met Graziano Pelle. Foto ANP/Marcel Antonisse
ALKMAAR - AZ-trainer Louis van Gaal heeft woensdag in Noordwijk met vertegenwoordigers van de Belgische voetbalbond een gesprek gevoerd over de vacature van bondscoach. Dit is vanochtend bevestigd door een woordvoerder van AZ.

De trainer van AZ heeft eerder aangegeven na 2010, als zijn contract met de landskampioen uit Alkmaar afloopt, aan de slag te willen gaan als bondscoach van een groot voetballand. Van Gaal sprak met voorzitter De Keersmaecker van de Belgische voetbalbond. De Belgen sluiten een duofunctie (club- èn bondscoach) niet uit.

www.parool.nl

Wat heeft een woordvoerder van AZ daar nu mee te maken?

[jabu]

Misschien sluit AZ een duofunctie (club- èn bondscoach) ook niet uit?

[Vedette-10-]

Ik dacht dat hij alleen ging voor een WK-land.

[jabu]

Hij heeft de optie in zijn contract laten opnemen dat hij bij een aanbod van een aantal landen tussentijds kan vertrekken. In dit geval dient hij zijn contract bij AZ gewoon uit.

[Jeroen126]

http://www.youtube.com/watch?v=MNqzJslJFsc

Louis uit zijn bol bij sport1. Louis ik hou van je!

[Vedette-10-]

En terecht dat hij teleurgesteld is. Van Hintum en Wim Kieft verkiezen boven hem, ten eerste heb je dan veel lef om dat te kiezen waar hij bijzit en ten tweede ook onbegrijpelijk.

[jabu]

Louis is de man!