Oekraïne

[Duke]

Beloftencoach Jos Daerden is met Metallurg Donetsk op stage in Nederland en België

,,Voor Belgisch loon was ik niet naar Oekraïne getrokken''

Jos Daerden werd al in november opa, maar kon de tweeling van zijn zoon Koen tot nu toe amper een drietal keer vasthouden. Tijdens de stage van het Oekraïense Metallurg Donetsk in Nederland is er gelukkig ook tijd voor familiehereniging.

De opwarming van het klimaat heeft ook gevolgen in Oekraïne. ,,Normaal vriest het er nu dat het kraakt'', lacht Jos Daerden (52). ,,Toen we op stage vertrokken was het echter acht graden boven nul.''

Dat was voor de entourage van Metallurg Donetsk geen reden om de geplande stage af te blazen. Zo doende trainen naast beloftencoach Jos Daerden momenteel ook Aristide Bancé, Nzelo Lembi, Marius Mitu, Andres Mendoza en ex-Beverenspelers Zezeto, Junior en Arsène Ne in het Nederlandse Mierlo, vlak over de Belgische grens. Tijd voor oude bekenden.

,,Ik heb mijn keuze voor Metallurg geen seconde beklaagd'', legt Daerden uit. ,,Ik ben beloftentrainer, maar dat is een belangrijke functie in Oekraïne. Elke ploeg is hier verplicht om elke match 90 minuten drie Oekraïeners op het veld te hebben. Als er één uitvalt, moet er een andere in zijn plaats komen. Volgend jaar willen ze dat uitbreiden naar vier en nog een seizoen later naar vijf Oekraïense spelers. Dus jeugdopleiding is cruciaal en ik werk ook nauw samen met de A-kern. Ik beslis mee wie doorschuift en afvloeit. Als je hier kunt argumenteren dat je iets nodig hebt, dan komt het er. Als ik netten nodig heb om te tennisvoetballen, dan liggen er direct splinternieuwe. Als ik zeg dat de terreinverantwoordelijke zijn werk niet goed doet, dan staat hij direct op straat.''

Luxe

Over de voetbalomstandigheden waarin Daerden in Oekraïne werkt, kan hij allesbehalve klagen. ,,Het trainingscomplex van Metallurg kent zijn gelijke niet in Europa'', vervolgt hij. ,,Een overdekt trainingscentrum, een verwarmd veld, jacuzzi, sauna, elke speler zijn eigen kamer. Je kunt de luxe zo gek niet bedenken of het is aanwezig. Dat oefencomplex is ook alleen toegankelijk voor de spelers en de technische staf. Anderen mogen alleen binnen op speciale aanvraag. Zo concentreren de spelers zich uitsluitend op voetbal. Het enige waaraan het deze club nog ontbreekt, is traditie. Metallurg werd pas in 1996 opgericht toen een staalgigant en spelersmakelaar beslisten om van een amateurclub een topclub te maken. We hebben nu een stadion voor 28 000 man, maar voor een competitiematch zitten er maximum 2.000 toeschouwers. Je ziet ze amper zitten. Nu ja, sportief vallen de resultaten voorlopig ook tegen. We staan pas zesde terwijl we altijd moeten meedoen voor de topdrie. Dinamo Kiev en Shaktar Donetsk zijn buiten categorie, maar daaronder moeten wij staan. We moeten de UEFA Cup halen om verder uit te groeien tot topclub. ''

Door de mindere sportieve resultaten wisselde Metallurg ondertussen van trainer. De Nederlander Co Adriaanse volgde de Spanjaard Pinchi Alonso op.

,,Ik denk dat Pinchi de taak onderschat had. Hij sprak alleen Spaans en dat is in een ploeg met zoveel talen een probleem. Ikzelf spreek Nederlands, Frans, Engels, een beetje Spaans en Duits en nu ook al wat Russisch. Ik schrijf Russische woordjes op. In het begin vooral voetbaltermen, maar daarna ook woordjes die je dagelijks nodig hebt. Zo kan ik communiceren, want bij de beloften zitten alleen maar Oekraïeners.''

De West-Europese coaches proberen hun stempel te drukken op Metallurg. ,,Er zit zoveel talent in Oekraïne'', beseft Daerden. ,,Onze ploeg heeft ook geld om al dat talent hier te houden. Scouts komen hier zelden. Wij leiden de ploegen op. Het voetbal in Oekraïne is van nature nogal afwachtend. Adriaanse wil echter aanvallend spelen, uitgaan van balbezit en initiatief nemen. Dat is een aanpassing voor de Oekraïeners. Al die jongens zijn zo streng opgevoed. Hun hele jeugd is er gehamerd op discipline. Ze volgen de trainer bijna slaafs en van tegenspreken hadden ze nog nooit gehoord. Dat moet ik eruit zien te krijgen. Wij willen voetballers die meedenken en met de trainer discussiëren.''

Eenzaamheid

Natuurlijk heeft Daerden in het verre Oekraïne ook nog een leven buiten de weelde van de voetbalwereld. Hij zit er wel helemaal alleen zonder zijn vrouw Marina die in België achterbleef. ,,Het was meteen duidelijk dat Marina niet zou meegaan. Donetsk zelf is een behoorlijk verwesterde stad. In de rekken van de supermarkt vind je alles, maar voor de rest valt er niet veel te beleven. Mijn vrouw zou zich snel vervelen. Bovendien sta ik zo'n zeven uur per dag op het voetbalveld en maken we bijna alle verplaatsingen met het vliegtuig. Ze zou me niet veel zien.''

Het weg zijn bij zijn familie vindt Jos Daerden het moeilijkste. ,,Geld speelt natuurlijk een rol. Voor een Belgisch loontje was ik niet naar daar getrokken zonder mijn vrouw en kinderen. Ik heb de geboorte van Koen zijn tweeling gemist. Ik ben opa geworden, maar heb mijn kleinzonen amper drie keer gezien. Gelukkig kan ik met mijn familie praten via het internet en de webcam. In mijn appartement in de stad kom ik niets te kort. In de smerige trappenhal sluit je beter je ogen, maar als je in mijn appartement binnenkomt is het grote luxe. Van jacuzzi tot satelliet-tv. Ik volg het Belgisch voetbal en lees de kranten op het net. Ik volg alles over Koen bij Club Brugge of de tegenvallende resultaten van de Rode Duivels.''

Jos Daerden volgt het Belgische voetbal dus vanuit Oekraïne. ,,Oekraïne kan België op voetbalgebied snel voorbijsteken. Vergeet niet dat dit land na de afsplitsing van Moskou nog maar dik 15 jaar bestaat. Hier wordt doelgericht geïnvesteerd in voetbal. Er wordt geld gepompt in accommodatie en opleiding. Er komen steeds meer trainingscomplexen en voetbalstadions. Dat zijn dan ook echte stadions. In België zijn de stadions dikwijls een hoop bijeen gebouwde tribunes. Alles begint toch met een goede accommodatie en een toekomstgerichte visie. Op mijn trainingen heb ik bijvoorbeeld ook constant een cameraman bij me die alles opneemt wat ik vraag. Dan kunnen we die beelden achteraf met de spelers analyseren. Bij Beerschot moest ik smeken om twee mensen van de medische staf mee te krijgen op stage. Waarover spreken we dan in België?''

www.sportwereld.be

[jabu]

Had dit niet in de andere Oekraïne topic gekund? :whistling: