Champions League 2012-2013

[Cruijff]

In de 95e minuut maakt Galatasaray nog even 2-3, Sneijdertje dus door naar de kwartfinale. Al heeft ie vandaag maar 68 minuten meegedaan (en 3 weken terug 45 minuten).

De fabeltjes over een scheidsrechterlijke vriendjespolitiek met Barcelona kunnen ook de vuilnisbak in want dit was natuurlijk een penalty.

Kan gebeuren dat een scheidsrechter dit penalty moment over het hoofd ziet, ik had er ook de herhaling voor nodig om de duw te constateren.

In ieder geval heeft Messi het volledig waargemaakt, erg goed gedaan vlak voor de 4-0 eerst temporiseren en dan de bal perfect in de loop meegeven. Al had Milan bij de 3-0 stand met een beetje mazzel zo 3-1 kunnen maken.

Het echte breekpunt lag in deze wedstrijd toch vlak voor rust. Milan komt op een haar na op 1-1 met die bal op de paal en kan ook met ontzettend veel man uitbreken voordat de bal wordt ingeleverd bij Iniesta. Maar buitengewoon lekker afgemaakt de doelpunten. Klasse.

[SylvievdVaart]

In de 95e minuut maakt Galatasaray nog even 2-3, Sneijdertje dus door naar de kwartfinale.

Dat vind ik leuk. Ik blijf een zwak hebben voor Sneijder.

[Le T.]

Sneijder zag er in de samenvatting best aardig uit. Nou is dat ook zijn specialiteit, maar toch.

[beelzebub]

Hebben ze bij Barcelona toch geluisterd naar mij. Iniesta op het middenveld en Messi uit de spits.

Voor de tactici onder ons nog een verhandeling van catenaccio.nl

Tactische analyse: Revival van 3-4-3 redt FC Barcelona
BY NIKOS OVERHEUL – 13/03/2013

Voor de wedstrijd zei Xavi dat de nalatenschap van dit Barcelona nog niet compleet was. Ja, ze hadden dan wel alles gewonnen dat los en vast zat, maar er miste nog één prestatie, vond hij. Wat er ontbrak, was een historische comeback. Dankzij een tactische aanpassing en een aantal weergaloze goals van Lionel Messi is het eindelijk zo ver. De Blaugrana hebben hun comeback en gaan naar de kwartfinale van de Champions League.


De teams

AC Milan kwam naar Camp Nou met een 2-0 voorsprong op zak. Massimiliano Allegri had enkele wijzigingen doorgevoerd ten opzichte van de eerste wedstrijd. Giampaolo Pazzini raakte in de wedstrijd tegen Genoa geblesseerd en werd vervangen door M’Baye Niang. Sulley Muntari’s plaats op het middenveld werd ingenomen door Matthieu Flamini. Jordi Roura verving twee spelers uit zijn basiself. Carles Puyol haakte op het laatste moment geblesseerd af en stond zijn plaats af aan Javier Mascherano. Cesc Fábregas verdween uit de basis ten faveure van David Villa, waarbij Andres Iniesta van de linkerflank richting het middenveld verschoof.

In Barça’s vorige wedstrijd, tegen Deportivo la Coruña, was Alexis Sanchez een van de absolute uitblinkers. Hij moest echter genoegen nemen met een plaats op de bank. Thiago – die in de eerste helft van de heenwedstrijd waarschijnlijk de beste middenvelder was – zat vandaag niet eens bij de selectie.

Milan zakt (te) diep in

Als een tegenstander Barcelona in bedwang houdt, wordt er vaak gerefereerd aan de wedstrijden tegen Chelsea en Inter. Deze twee teams ‘parkeerden de bus’ – ze stonden met zijn allen op de rand van het strafschopgebied en absorbeerden de aanvallen van Barcelona. Dit heeft de publieke perceptie zodanig beïnvloed dat elk team dat een verdedigende tactiek tegen de Blaugrana hanteert, ervan wordt beschuldigd de bus te hebben geparkeerd. Dit was het geval bij Celtic, Real Madrid en AC Milan. In geen van deze gevallen was dit een juiste analyse. Milan zette inderdaad een blok, maar niet op de rand van het strafschopgebied. De Italianen speelden met een relatief hoge verdedigingslinie en waren voornamelijk gefocust op het afsnijden van passroutes van Sergio Busquets en Xavi. In plaats van Messi van het scoren af te houden zoals Chelsea en Inter probeerden, was het doel van Milan voornamelijk om ervoor te zorgen dat Messi niet in gevaarlijke situaties kwam. Het voetbal-equivalent van ‘voorkomen is beter dan genezen.’ Ironisch genoeg strookt deze opvatting met die van Johan Cruijff, die ook vaak probeerde de beste speler van zijn tegenstander niet aan de bal te laten komen.

In deze wedstrijd speelde Milan echter aanzienlijk dichter bij hun eigen doel. Het opbouwen door het centrum ging Barça mede daardoor aanzienlijker beter af. Een van de kenmerken van de opbouw van de Catalanen is dat hij bij Busquets begint. Het is niet ongebruikelijk dat een tegenstander een man zet op de defensieve middenvelder dit te beletten. In de heenwedstrijd deed Pazzini dit voor Milan. Niang liet dit vandaag grotendeels na. Als Busquets wordt gedekt, laat Xavi zich vaak uitzakken om als tweede opbouwer te fungeren. Als dat gebeurt speelt Barcelona feitelijk 4-2-3-1. In de eerste wedstrijd was Muntari voortdurend in de buurt van Xavi te vinden om ook dit tegen te gaan. Flamini deed dit deze wedstrijd daarentegen vrijwel nooit. Xavi en Busquets krijgen hierdoor alle tijd van de wereld om de opbouw te verzorgen en dit lukte dan ook uitstekend.

3-4-3

Barcelona heeft het hele seizoen 4-3-3 gespeeld. Daar waar Pep Guardiola vorig seizoen regelmatig aan zijn formatie sleutelde, heeft het duo Vilanova/Roura het klassieke 4-3-3 tot dogma verheven. Tegen Deportivo werd daar voor het eerst dit seizoen van afgeweken. Barcelona speelde met drie verdedigers en een extra spits. De revival van het 3-4-3-systeem. Dat bleek een voorbode te zijn voor deze wedstrijd. De Catalanen speelden ook tegen Milan 3-4-3. Piqué werd verschoven naar de rechtsbackpositie en Dani Alves naar rechtsbuiten. Villa werd op zijn beurt werd ingezet als diepste spits.

In de eerste wedstrijd bleek Milan erg goed in staat om het veld zo smal mogelijk te houden. Dit kwam mede omdat Iniesta aan de linkerkant consequent naar binnen trok en Barcelona er dus zelf voor zorgde dat het veld smal bleef. Met de introductie van Dani Alves als rechtsbuiten en de verplaatsing van Pedro naar de linkerkant werd dit probleem opgelost. Beide spelers hielden het veld de gehele wedstrijd breed. Xavi en Sergio Busquets zorgden er op hun beurt voor dat de bal regelmatig van de ene kant van het veld naar de andere werd verplaatst. Het verdedigende blok van Milan moest hierdoor voortdurend opschuiven. Regelmatig waren ze daarmee te laat. Dani Alves kreeg op de rechterflank bijvoorbeeld veel te veel ruimte.

Onder Guardiola was het meest in het oog springende aspect van Barcelona het combinatiespel en de passing. Niet minder belangrijk was de extreme druk die het vaak uitoefende op het moment van balverlies. Guardiola redeneerde dat een tegenstander die net de bal had veroverd waarschijnlijk veel energie had verspeeld en op dat moment dus weinig goeds met de bal kon doen. Dit was dus het perfecte moment om druk te zetten. Juist op dat gebied schoot het elftal dit seizoen vaak tekort. Het is niet voor niets dat Barcelona dit seizoen aanzienlijk meer tegendoelpunten kreeg dan de voorgaande seizoen. Als er bij de aanvallers en op het middenveld niet goed druk wordt gezet, krijgt de tegenstander meer tijd om te passen.

De 3-4-3 formatie biedt hier mogelijkerwijs een oplossing voor. Het feit dat er simpelweg meer mensen in offensieve posities staan, maakt voorin druk zetten makkelijker. Barcelona wist dertien (!) wedstrijden op rij de nul niet te houden en dit lukt met de nieuwe formatie twee wedstrijden op rij wel. Het gaat te ver om dit als sluitend bewijs voor de superioriteit van dit systeem te zien, maar het is wel een sterke aanwijzing. Dit systeem is echter niet zonder risico. Aan de flanken van je verdediging moet je onvermijdelijk ruimte laten, iets dat bleek uit de kans die Niang had moeten benutten. De paal redde Barcelona in die situatie.

Met David Villa en zonder Cesc Fábregas

De speler die uit de verdedigingslinie werd gehaald, kwam er in de spits bij. In de heenwedstrijd speelde Milan een groot gedeelte van de tijd met een hoge verdedigingslinie. Lionel Messi speelde zoals altijd als valse negen. Deze combinatie van factoren zorgde ervoor dat Messi de helft van de tijd op de middenlijn speelde, terwijl er niemand voorin stond. De introductie van een diepe spits die voor Messi werd geplaatst, zorgde voor een constante dreiging. David Villa was tot zijn goal grotendeels onzichtbaar, maar zijn aanwezigheid alleen zorgde al voor twijfel bij de Milanese verdediging. Focussen ze zich uitsluitend op Messi, dan wordt Villa gevaarlijk. Het feit dat Villa er ook stond, betekende dat Barça voor het eerst dit seizoen twee mogelijke eindstations had voor een aanval. Messi kreeg logischerwijs meer ruimte dan in de eerste wedstrijd en zette die ruimte om in twee goals.

Het grootste slachtoffer van de tactische omzetting was Cesc Fábregas. Zoals gezegd werd Andres Iniesta verplaatst van de linkerflank naar zijn favoriete stek op het middenveld. Fábregas moest plaats maken. Het is niet voor niets dat het combinatiespel dit seizoen zelden zo goed was als vandaag. Fábregas is een uitstekende speler, maar het wordt steeds duidelijker dat Barcelona beter functioneert met Iniesta op het middenveld en een echte buitenspeler op links. De ex-speler van Arsenal is een fenomenale voetballer, maar hij speelt nu meer dan anderhalf jaar bij de club die hem heeft opgeleid en het is nog steeds niet duidelijk in welke rol hij moet spelen. Dat geeft stof tot nadenken.

Conclusie

Tito Vilanova en Jordi Roura weken eindelijk van de 4-3-3 af en die moedige beslissing betaalde zich ruimschoots uit. Massimil Allegri daarentegen besloot om onbegrijpelijke redenen zijn uiterst succesvolle tactiek van de vorige wedstrijd geen vervolg te geven. Milan speelde dieper dan voorheen en gaf Barcelona veel te veel tijd. Het feit dat Barça eindelijk weer eens met echte buitenspelers speelde – en ook nog eens met een echte spits – zorgde ervoor dat de ruimtes op het middenveld aanzienlijk groter waren dan in de heenwedstrijd. Milan werd aan het einde van de wedstrijd nog gevaarlijk toen ze vol op de aanval gingen spelen, maar de countergoal van Jordi Alba maakte aan alle Milanese illusies een eind. Barcelona gaat volkomen verdiend door naar de kwartfinale.

FC Barcelona: Valdés, Dani Alves, Piqué, Mascherano (’77 Puyol), Alba, Busquets, Xavi, Iniesta, Pedro (’84 Adriano), Messi, Villa (’75 Alexis).

AC Milan: Abbiati; Abate, Zapata, Mexes, Constant; Flamini (’75 Bojan), Ambrosini (’60 Muntari), Montolivo; Niang (’60 Robinho), Boateng, El Shaarawy

[wimpey]

Wedstrijden niet gezien. Maar dan nog: Messi.

[beelzebub]

Deze doet het leuk in de kroeg: Barcelona heeft nu drie keer gevoetbald tijdens een pauselijk conclaaf en alle drie keer was de uitslag 4-0.

[peter]

Wedstrijden niet gezien. Maar dan nog: Messi.

En Roura. Zoals Bertmans al zegt is het een goeie vondst geweest om Puyol en Fabregas buiten de startopstelling te zetten. Ben benieuwd of het eenmalig is, trouwens. Ik kan me voorstellen dat je tegen een Bayern of Real kiest voor wat meer zekerheid, want in de omschakeling neem je wel heel veel risico.

[Baseman]

Heerlijke wedstrijd!
Mede dankzij de scheids trouwens, die meestal de stervende zwanen op het veld liet begaan en gewoon liet doorspelen

Heel sterk gespeeld van Barca, met Messi als absolute uitblinker. Met name zijn 1e goal was onwaarschijnlijk knap.
Milan daarentegen viel erg tegen, onbegrijpelijk dat ze zo dichtbij de eigen goal stonden. Helemaal gezien de andere en zeer succesvolle tactiek in de 1e wedstrijd. Ze vroegen om problemen en die kregen ze ook, al waren ze desondanks heel dichtbij de volgende ronde bij die ene enorme kans voor Niang.

PS: Uit de herhaling bleek dat Pedro inderdaad een penalty had kunnen krijgen, maar in de 2e helft had Milan ook een penalty kunnen krijgen (handsbal van Piqué). Heft elkaar mooi op.

[raymon]

Overigens was de beste man van het veld niet Messi maar Iniesta.

[Baseman]

Messi was de belangrijkste
Ik vond Xavi trouwens nog beter dan Iniesta, bepalender ook.

[beelzebub]

Nog eentje dan voor de statistiekengeilers, of ben ik de enige die dit soort staatjes, analyses en patronen leuk vind? In dit geval de passingpatronen van gisteravond.

http://2plus2equals11.files.wordpress.c ... vs-acm.png

(zelf klikken, het plaatje hier posten vernaggeld de layout)

[Duke]

Mooi plaatje. Ondankbaar werk, om Villa te zijn.

[Bert]

Dat artikel van Catenaccio slaat helemaal nergens op. Barcelona speelde geen standaard 4-3-3 maar zeker geen 3-4-3. Villa speelde in de rechterzone, als bliksemafleider voor Messi. Messi speelde niet als middenvelder, maar als echte aanvaller. Alves was zeker geen rechtsbuiten, hooguit rechterwingback. Het was nog eerder een soort gekantelde 4-1-2-3.

[Daily Blind]

Wat was die Constant trouwens dramatisch. Heeft denk ik 80% van de ballen bij de tegenstander ingeleverd. En Milan bleef maar via hem opbouwen.

[brigade zuid]

Ik lach me helemaal het apezuur als er nog 1 inwaait.

[Le T.]

De fabeltjes over een scheidsrechterlijke vriendjespolitiek met Barcelona kunnen ook de vuilnisbak in want dit was natuurlijk een penalty.

Ik vond het niet zo'n duidelijke penalty, zelfs in de superslomo kon ik niet zien wat nou precies de overtreding zou moeten zijn.

Volgens mij heeft ook niemand beweert dat de scheidsrechterlijke vriendjespolitiek betekent dat Barca voor elk akkefietje een penalty zou krijgen. Alleen zag ik ik meen Pedro de bal nog even in het netje leggen ruim na het fluitsignaal, terwijl 2 jaar geleden nog een speler van de tegenstander zijn 2e geel kreeg voor een schot vlak na het fluitsignaal wat de confrontatie deed kantelen. Zoiets overkomt Barca of Real nou nooit, die krijgen ook geen rood voor het neerleggen van een doorgebroken speler als het even kan, en al helemaal niet voor een botsing met hoog been in een poging de bal te controleren. En ook geen penalty voor hands in de zestien meter.

Bij twijfel nooit in het nadeel van hen fluiten lijkt het devies, maak je fouten vooral niet de verkeerde kant op, dat is slecht voor je scheidsrechterscarriere. Daar krijg je onevenwichtig geleide wedstrijden van, en dat kan beslissend zijn en is het elk jaar wel een keer.

[elliquido]

dat zou een mooi onderzoek zijn.

[Jinne]

De top uit Duitsland en Spanje ontloopt elkaar in de kwartfinale.

Dor - Mal
Bay - Juv
PSG- Bar
Rea - Gal

[zeux]

De top uit Duitsland en Spanje ontloopt elkaar in de kwartfinale.

Dor - Mal
Bay - Juv
PSG- Bar
Rea - Gal

Goh wat toevallig dat geen teams uit hetzelfde land tegen elkaar moeten.

[gaizka]

De top uit Duitsland en Spanje ontloopt elkaar in de kwartfinale.

Dor - Mal
Bay - Juv
PSG- Bar
Rea - Gal

Goh wat toevallig dat geen teams uit hetzelfde land tegen elkaar moeten.

Het zou weleens een geheel Spaans/Duitse halve finale kunnen gaan worden, ik zie alleen Juventus eventueel roet in het eten gooien.

[Cruijff]

Dit ruikt weer zooo hard naar een gestuurde loting... Wat een organisatie die UEFA.

Zijn de eventuele halve finales Dortmund-Bayern & Barça-Real?

[wimpey]

Makkie voor Madrid.

[Lionel]

Als Barca speelt zoals dinsdag rollen ze iedereen op. Ook Madrid. De rest is te slecht.

[Bert]

Juve tegen Bayern wordt een mooie pot!

[Khraa]

Barca kan er zomaar afgaan tegen PSG.