Moderator: mods
Haha, ik zit in een poultje. Heb wel Bernal, Evenepoel, Vlasov en Yates, geen Nibali, Landa, Bardet. :-)Marillion schreef: ↑za mei 08, 2021 6:40 pmHet kan een hele leuke strijd worden. Bernal, Evenepoel, Vlasov als vertegenwoordigers van de nieuwe lichting. Nibali, Landa en Bardet als gevestigde namen. Yates zit daar gevoelsmatig ergens tussenin. En wellicht nog verrassingen zoals vorig jaar met Hart en Hindley? Wat gaat bijvoorbeeld Foss doen bij Jumbo Visma?
Ik ga me de komende drie weken weer prima vermaken.
Van der Poel en de mountainbike: het is meteen weer raak
Mathieu van der Poel heeft al veel succesverhalen geschreven, maar is begonnen aan wat zijn meest beklijvende fietsavontuur moet worden: olympisch goud op de mountainbike. Verslag vanuit Albstadt, de eerste tussenstop op weg naar Tokio. Met een overwinning als flitsend start.
Achter het jongensachtige gezicht van Mathieu van der Poel (26) gaan vele gedaanten schuil. Beste crosser aller tijden, een van de beste eendagsrenners ter wereld op de weg en mountainbiker met een gouden olympische droom. Meer dan 200 zeges in de drie disciplines hebben van hem 75 kilo aan zelfvertrouwen gemaakt. Maar Van der Poel weet altijd opnieuw te verbazen. Wanneer hij donderdag aan het einde van de dag voor het eerst naar het parkoers in Albstadt komt, is dat met een zeldzaam vertoonde kwetsbaarheid.
Buiten regent het onophoudelijk. Het 1400 meter lange parkoers door de bossen op de steile flanken rond het Zuid-Duitse Albstadt is een modderglijbaan met verhoogd risico geworden. Van der Poel blijft er weg vandaag. Na een fotoshoot in een loods laat hij zijn licht schijnen over zijn rentree op de mountainbike. De fiets die hem de afgelopen jaren het meest lief is geworden. Maar Van der Poel twijfelt of hij 21 maanden na zijn laatste mountainbikewedstrijd nog altijd tot de besten van de wereld behoort. Corona heeft zijn wedstrijdkalender overhoop gegooid en zijn olympische droom in het nauw gebracht.
,,Ik had het gevoel dat ik eindelijk de stap naar de top had gemaakt in het laatste seizoen dat ik heb gereden. Ik won drie wereldbekers en werd Europees kampioen en was net op tijd top voor de Spelen. Daarna ben ik er eigenlijk een jaar tussenuit geweest. Voor hetzelfde geld ben ik de aansluiting hier weer verloren.’’ Niet dat die onzekerheid hem van zijn à propos brengt. Een dag later, als de zon is doorgebroken, komt Van der Poel op zijn racefiets vanuit het hotel naar het parkoers. Een rit van ruim een uur, dik 40 kilometer. Veel renners zijn al eerder op het de baan geweest, maar vanwege de regen doet Van der poel zijn verkenningen op het laatste moment. ‘VDP’ blijft eigengereid, onder alle omstandigheden. ,,Voor zondag geven ze 25 graden en zon. En ik ga niet in de regen verkennen om zondag droog te rijden.’’ Dus rijdt hij vrijdag even na half vijf zijn eerste rondjes. Bij de camper rijdt hij zich met stampende housemuziek warm op de rollen. Om even na half zeven met een aanval in de laatste van zeven ronde de short track te winnen. De korte wedstrijd dient als voorprogramma van de wereldbekerwedstrijd op zondag.
Geen vreemde meer
Van der Poel is ook geen vreemde meer in Albstadt. In 2016 reed hij hier zijn eerste wereldbekerwedstrijd. In de jaren erna werd hij twee keer tweede en derde. ,,Albstadt is niet zo’n heel technisch parkoers. Het is eigenlijk een heel makkelijk omloop om te rijden”, zegt Van der Poel met zijn kenmerkende gevoel voor understatement. ,,Het is vooral een klimomloop. Er zitten weinig technische afdalingen in. Het is niet mijn lievelingsparkoers. Volgende week in Nové Mesto is meer mijn ding.’’
In die twee wedstrijden - Albstadt en Nové Mesto zijn de enige races die hij rijdt tot de Olympische Spelen - moet Van der Poel zoveel mogelijk punten pakken om in Tokio een plek op de voorste twee startrijen te bemachtigen. En dat met een gemankeerde voorbereiding. Pas een maand geleden, na zijn tweede plek in de Ronde van Vlaanderen, haalde hij zijn mountainbike weer uit de schuur. Het trainingsregime was coulant, vertelt zijn coach Christoph Roodhooft. ,,Soms twee, dan drie of vier keer in de week op de mountainbike. Niet te strak afgelijnd. Hij heeft op gevoel getraind. We moeten niet overdrijven, maar het wordt aanpassen voor hem. Zondag kan Mathieu hier geen portie pech omdraaien met de conditie die hij nu heeft. We gaan proberen om de beste mountainbiker te hebben in Tokio.’’
Dat kan ook niet anders, gezien de ‘MVDP Fietskalender 2021' overvol is. Hij piekte eind januari op het WK veldrijden en daarna in het voorjaar op de weg. Nu wachten de Tour de France, de Olympische Spelen en het WK op de weg in Vlaanderen in september nog. Het maakt acuut succes op de mountainbike in Albstadt niet vanzelfsprekend. Ook gezien de extreme moeilijkheid van de sport. Mountainbiken laat zich op geen enkele manier vergelijken met de cross of wielrennen op de weg. Roodhooft: ,,Mathieu was in 2019 bepalend in drie disciplines in de grootste wedstrijden van het jaar. Het lijkt alsof het normaal is, maar het blijft ongelooflijk. Je moet eens een wielrenner van normaal niveau op een crossfiets zetten. Dat zou een fiasco zijn. En dan hebben we het nog niet eens over de mountainbike. Een technische cross komt nog niet in de buurt van een normaal mountainbikeparkoers.’’
Alles is leuk
Het verklaart het spoortje twijfel bij Van der Poel. Tegelijkertijd spreken zijn ogen boekdelen. Die stralen een bijna kinderlijke vreugde uit sinds hij in Albstadt is aangekomen. Na zijn zege in short track helemaal. ,,Ik ben heel ontspannen op de mountainbike. Ik vind dit een mooie wereld. Er is geen stress bij een mountainbikewedstrijd. Iedereen is oké met elkaar en alles is leuk. Als is het jammer dat we de supporters missen.’’
Dat hij direct wint bij zijn rentree is een opsteker en bezorgt hem al gelijk de eerste punten, maar neemt zijn twijfel niet weg. ,,Want het laatste jaar dat ik reed, heb ik ook elke short track gewonnen. Dit leunt dicht aan tegen een veldrit. Het is niet zo veel klimmen en echt op de power, dat ligt me goed. Zondag blijft voor mij een vraagteken. Daar heeft de short track weinig mee te maken. Al is het leuker om te winnen dan tiende te worden. Ik ben vooral blij weer terug te zijn. Mountainbike is iets wat ik niet van jongs af aan heb gedaan en een discipline die erbij gekomen. Het is gewoon een liefde geworden.’’
Bron: AD.nl
