Re: Wielrennen
Geplaatst: ma mei 29, 2017 7:15 am
Gisteren languit deze etappe bekeken. Een heerlijke dubbelslag voor het Nederlandse wielrennen! Dit geeft weer een boost aan het Nederlandse wielrennen.
Leuk, veel plezier nog!Marillion schreef:![]()
Wat was het spannend de laatste dagen zeg. De uitslag van de tijdrit ziet er ineens vrij logisch uit maar het moest wel even gebeuren. Deze keer was tussendoor poepen niet gelukt maar even pissen had wel gekund.![]()
Als ik terug ben zal ik nog wat foto's plaatsen. Eerst nog even genieten van de eerste Nederlandse Giro zege. Mooier gaat het niet worden, wat een spanning! Er waren trouwens veel Colombianen in Milaan zeg. Ze keken wel wat droevig na afloop.
Dumoulin zal ook eerst even lekker gaan genieten. Misschien inderdaad later in het jaar Spanje doen. Het seizoen kan niet meer stuk.
Behoort het ook niet tot de mogelijkheden wanneer hij goed herstelt om in de Tour alsnog minimaal één tijdrit en op een manier zoals hij daar vorig jaar aanviel wellicht nog een andere rit te pakken?Marillion schreef:
Dumoulin zal ook eerst even lekker gaan genieten. Misschien inderdaad later in het jaar Spanje doen. Het seizoen kan niet meer stuk.
Overzicht: Tien cruciale momenten die Dumoulin Giro-zege bezorgden
Tom Dumoulin schreef zondag als eerste Nederlander ooit de Giro d'Italia op zijn naam. Een overzicht van tien belangrijke momenten voor de Limburger in de honderdste editie van de Ronde van Italië.
1. Spectaculaire finale op Sardinië
Het eerste echte spektakel in de Giro begon in de derde etappe. De door een harde wind gedomineerde rit op Sardinië kende een chaotische finale. Quick-Step Floors was de enige ploeg die bij elkaar bleef en leidde Fernando Gaviria naar de zege. Dumoulin hield de schade beperkt door in de groep met bijna alle klassementsrenners op dertien seconden van de winnaar over de streep te komen. Hij verloor zo alleen wat seconden op Bob Jungels. Ploegleider Aike Visbeek van Team Sunweb noemde dat het enige moment in de eerste twee weken dat de ploeg de controle even kwijt was.
2. Kelderman valt uit met gebroken vinger
Op 14 mei kreeg Dumoulin de eerste tegenvaller te verwerken. De Nederlander werd zelf derde in de eerste serieuze bergrit, maar de renner van Team Sunweb raakte zijn ploeggenoot Wilco Kelderman kwijt, die bij een val zijn vinger brak. "Hij zou de komende weken zo belangrijk zijn voor mij. Ik had enorm veel vertrouwen in hem. Het is zo jammer dat hij er niet meer bij is", baalde Dumoulin, die met Laurens ten Dam en Simon Geschke nog wel twee belangrijke helpers over had.
3. Dumoulin declasseert concurrentie en grijpt macht in tijdrit
Op dinsdag 16 mei greep Dumoulin de macht in de Giro d'Italia. De Limburger declasseerde zijn concurrenten in de eerste individuele tijdrit en nam zo de roze leiderstrui over van Nairo Quintana. Dumoulin had 50 minuten en 37 seconden nodig voor zijn 39,8 kilometer lange tijdrit van Foligno naar Montefalco. Daarmee was hij bijna drie minuten sneller dan Quintana.
4. Indrukwekkende zege in bergrit
Vier dagen later imponeerde Dumoulin opnieuw, ditmaal in een bergrit. Hij won de etappe met finish op de klim naar het sanctuarium van Oropa en verstevigde zo de leiding in het klassement. Quintana probeerde op de slotklim tijd terug te pakken, maar Dumoulin reed in zijn eigen tempo terug naar de Colombiaan en sprintte in de laatste honderden meters zelfs weg bij zijn grootste concurrent.
5. Duur tijdverlies door sanitaire stop
Op 23 mei in de koninginnenrit verloor Dumoulin veel tijd in het klassement wegens maag-darmproblemen. Bij het ingaan van de slotklim stapte hij van zijn fiets voor een sanitaire stop langs de kant van de weg. Zijn voorsprong op Quintana slonk tot 31 seconden.
6. Ruzie met concurrenten Nibali en Quintana
Twee dagen later kreeg Dumoulin het aan de stok met zijn voornaamste concurrenten, Quintana en Vincenzo Nibali. Het duo koos er in de finale van de achttiende etappe voor om zich alleen met de Limburger bezig te houden, waardoor ze een minuut verloren op Thibaut Pinot, de nummer vier van het klassement. "Ik hoop dat ze hun podiumplek verliezen door die tactiek", aldus een boze Dumoulin.
7. Verlies roze trui
Op 26 mei in de negentiende etappe raakte Dumoulin zijn roze leiderstrui kwijt. Halverwege de rit kende Dumoulin al problemen toen hij niet alert was en door een aanval van de ploegen van Quintana (Movistar) en Vincenzo Nibali (Bahrain-Merida) op achterstand werd gezet. Dumoulin sloot weer aan, maar moest op de slotklim lossen.
8. Verlies beperkt gehouden in laatste bergrit
Een dag later in de laatste bergrit was het voor Dumoulin van groot belang om de schade in het algemeen klassement beperkt te houden ten opzichte van leider Quintana. Dumoulin kwam op 'slechts' vijftien seconden achterstand over de streep. Daardoor moest hij in de 29 kilometer lange tijdrit naar Milaan 53 seconden goedmaken op Quintana, een goed mogelijke opdracht op zijn favoriete onderdeel.
9. Hulp van Mollema, Jungels en Yates
Dumoulin besefte dat hij in die laatste bergetappe bijzonder veel had aan de hulp van Bauke Mollema, Bob Jungels en Adam Yates. Het trio zorgde er mede voor dat het gat met Quintana voor de laatste berg nooit groter werd dan twintig seconden. "Ik ben Bauke, Bob en Adam voor altijd dankbaar", zei een tevreden Dumoulin. "Eindelijk zijn we klaar met die bergen."
10. Afsluitende tijdrit
De druk op Dumoulin was groot voor de laatste tijdrit, een vlakke etappe over bijna dertig kilometer naar Milaan. De Limburger slaagde erin zijn favorietenrol waar te maken en de achterstand van 53 seconden op Quintana weg te poetsen. De Colombiaan gaf uiteindelijk zelfs een minuut toe, waardoor Dumoulin als eerste Nederlander ooit de Giro d'Italia op zijn naam schreef.
door: Maarten Scholten
Sprinterscollectief werd voor één man omgebouwd tot volwaardige rondeploeg
Iwan Spekenbrink is de architect van het succes van Team Sunweb, de ploeg van Tom Dumoulin. Na eerdere topprestaties met sprinters is nu de Giro-winst een feit.
Leunend tegen een hek kijkt Iwan Spekenbrink naar de kluwen journalisten, fotografen en cameramensen die zich verdringen rond een renner van zijn ploeg. Tour de France 2009, de winnaars zijn al gehuldigd en het publiek vertrekt uit finishplaats Bourg-Saint-Maurice.
Kenny van Hummel is op grote achterstand weer als laatste geëindigd in een bergrit. Zelfs de The New York Times volgt de lijdensweg van de sprinter van Skil-Shimano. Zo krijgt zijn kleine ploeg tenminste nog publiciteit. Meer dan anoniem meerijden is er verder niet bij. Niemand heeft oog voor ploegbaas Spekenbrink.
Tussen de rode lantaarn van Van Hummel en de roze trui van Tom Dumoulin in Milaan zitten nog geen acht jaar en wat sponsorwisselingen. Maar de kern van Spekenbrinks betoog destijds in Bourg-Saint-Maurice staat overeind. Toen hij in 2008 de teamlicentie overnam was het doel van de Twentse marketeer niet om snel te scoren met succes. „Ik wil de nieuwe generatie renners een veilig topsportklimaat bieden”, benadrukte hij. Afrekenen met de dopingcultuur, gezondheid van de renners gaat boven prestaties. Hoongelach was aanvankelijk zijn deel.
Maar naïef was Spekenbrink niet. Slim contracteerde hij een aantal Franse talenten: de garantie voor een goede relatie met de machtige Tourorganisatie ASO en startrecht in de belangrijkste wedstrijd van het jaar.
Sprintploeg
Hij herkende direct het talent van de Duitse tijdrijder Marcel Kittel, bouwde om hem heen een sprintploeg. In die discipline was de wereldtop haalbaar, ook zonder al te veel medisch ‘geknutsel’. Zijn visie sprak nieuwe sponsoren aan.
Onder de naam Argos-Shimano won de sprinttrein met een andere Duitse toprenner, John Degenkolb, vijf ritten in de Vuelta van 2012. De grote doorbraak volgde een jaar later. Kittel won vier ritten in de Tour de France, droeg bovendien de gele leiderstrui. In 2014 deed de Duitse sprinter het dunnetjes over, met weer vier ritzeges. Ook Degenkolb won in de Vuelta vier etappes. Geen wonder dat een film over de succesploeg de titel ‘Nieuwe Helden’ kreeg. En dat uitgerekend in de jaren dat het Nederlandse wielrennen klap op klap krijgt. Rabobank stopt wegens aanhoudende dopingaffaires na zestien jaar met sponsoring van de profploeg, een boegbeeld in het internationale peloton. Onder de namen Blanco en Belkin wil de nieuwe ploegleiding snel afstand nemen van het verleden. Een ‘dopingakkoord’ met de Nederlandse wielerunie KNWU en de ploeg Vacansoleil moet de problemen oplossen. Maar Spekenbrink doet niet mee. Even snel een papier tekenen en wat renners veroordelen vindt hij te makkelijk. „Wij laten al vijf jaar zien dat het anders kan”, stelt hij in NRC. Een veilig sportklimaat, dat is de enige weg.
Bij de Brandenburger Tor, in de Franse ambassade, presenteert Spekenbrink in januari 2015 trots zijn nieuwe Duitse sponsor. Giant-Alpecin heet de ploeg die onder Duitse licentie gaat rijden. Minister Heiko Maas, Tourdirecteur Christian Prudhomme en UCI-baas Brian Cookson vieren de wederopstanding van het Duitse wielrennen onder aanvoering van de bescheiden Spekenbrink. Degenkolb wint de klassiekers Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix. Maar de sprinttrein crasht, als Kittel met fysieke en mentale problemen afzegt voor de Tour en vertrekt naar Quickstep.
Spekenbrink zou Spekenbrink niet zijn, als de volgende fase van zijn succesvolle project al niet in gang was gezet. De Fransman Warren Barguil blijkt een goede klassementsrenner en – bijna stiekem – doet Tom Dumoulin in de Tour van 2013 en 2014 ervaring op als ronderenner. Als de Limburger in de Vuelta van 2015 voor een sensatie zorgt en tot op de voorlaatste dag in de rode leiderstrui rijdt, weet Spekenbrink wat hij wil: een ploeg die voor het klassement kan gaan in de grote rondes.
Ongeluk tijdens training in 2016
Een zwaar ongeluk tijdens de training in Spanje ‘onthoofdt’ de ploeg in het voorjaar van 2016. Degenkolb raakt bijna zijn vinger kwijt, de Amerikaan Chad Haga vreest even voor zijn leven, vier anderen raken gewond. Dumoulin richt zich op de olympische tijdrit van Rio, maar doet intussen nieuwe ervaring op in de Giro (proloogwinst en zes dagen roze) en Tour (zeges in berg- en tijdrit). Spekenbrink weet dan al dat winnen niet langer onmogelijk is.
„Binnen zes jaar”, hield hij de boot in september 2015 nog af. Maar anderhalf jaar later is het al raak. Na Ab Geldermans (Tourwinst Jan Janssen 1968) en Peter Post (Tourwinst Joop Zoetemelk 1980) wint eindelijk weer een Nederlandse ploegbaas met een Nederlandse kopman een grote ronde. Maar anders dan zijn illustere voorgangers heeft Spekenbrink nog geen pagina op Wikipedia. De architect van het succes laat de hoofdrol liever aan de renners en ploegleiding in de koers.
Conclusions
- Dumoulin can do it all. He is a good rouleur, climber, he can go with the best on short and steep ramps, and even cobbled races are not too difficult for him. And then, of course, there is his time trialling, where he is one of the best in the world. He can hold a very high sustained effort for long periods of time and in that way, can chase after attacks without headless accelerations.
- While often defined as a pure climber, Quintana is also a smart racer who rarely loses time in other stages. His strength: sharp attacks followed by strong sustained efforts as soon as the road goes uphill for more than a few minutes. The steeper, the better. With his weight, he will never be an elite time-triallist.
- Nibali is the definition of a real bike racer. He goes well on most terrains and is not afraid to place an attack, where most riders would hesitate. He can turn races upside down by taking high risks or just surprising the competition. Not only physically gifted, his creativeness makes him a very exciting rider.
- Despite the difficult last week, with countless mountain passes, this Giro is not won by a climbing specialist, but the breed of rider who came out on top was an all-rounder.
- Dumoulin should be strong contender at all three Grand Tours in the coming years. His riding style is reminiscent of other great riders of the past that couldn’t be defined by one characteristic - Jacques Anquetil, Bernard Hinault and even the great Eddy Mercxk, to name a few.
Als ik die dame uit de reclame er gratis bij krijg dan zit ik morgen al in het vliegtuig hoor.Peter schreef:De reclames van Eurosport zijn zo verschrikkelijk irritant. We weten nu allemaal dat Tel Aviv en Jerusalem twee cities zijn die je in één break kan doen.