AZ

[zeux]

Heel benieuwd wat dit gaat betekenen voor de honkbalbond. Zijn zeer goede contacten met de MLB waren en zijn van belang voor de ontwikkeling van allerlei plannen (van honkbalscholen tot het ontwikkelen van het stadion in Hoofddorp en het eventueel naar NL halen van een MLB-wedstrijd).

Hopelijk lobbyt, souffleert hij vanuit Alkmaar nog mee.

[Duke]

Transfer Hupperts van Roda naar AZ nadert afronding

De overgang van Guus Hupperts van Roda JC Kerkrade naar AZ is weer een stap dichterbij. De Alkmaarders moeten alleen nog tot een persoonlijk akkoord met Hupperts komen.

AZ en Roda zijn al sinds de winterstop met elkaar in gesprek over de 22-jarige rechtsbuiten. Sinds afgelopen week werden de onderhandelingen voortgezet, met een onderling akkoord als resultaat.

Zodra ook Hupperts zijn handtekening heeft gezet onder de deal heeft AZ de opvolger van Roy Beerens in huis. De 26-jarige vleugelspits is zelf al akkoord over een driejarige verbintenis met Hertha BSC, dat nog wel een tweede bod moet doen bij AZ om de transfer af te ronden.

www.vi.nl

Leuke speler voor AZ, ben benieuwd of hij door kan groeien.

[Duke]

Alkmaar sleept AZ voor de rechter

De gemeente Alkmaar sleept AZ voor de rechter. Daartoe heeft het college van burgemeester en wethouders besloten, omdat de voetbalclub het nieuwe trainingscomplex in de Zaanstreek laat bouwen. Volgens de gemeente worden daarmee afspraken geschonden.

De voetbalclub uit de Eredivisie “weigert” volgens de gemeente “de dialoog aan te gaan”. Ook zou een door de gemeente aangestelde verkenner nog niet met de club hebben gesproken, aldus de gemeente op de website. De gemeente Alkmaar laat weten dat als overleg met AZ “alsnog daartoe aanleiding geeft”, het college de rechtbank verzoekt het kort geding uit te stellen.

AZ en Alkmaar bereikten drie jaar geleden overeenstemming over de realisatie van een volledig nieuwe trainingscomplex aan de Alkmaarse westrand. Door mogelijke bezwaarprocedures kreeg de club echter te weinig zekerheid dat de bouw deze zomer van start kon gaan, zo schrijft persdienst Novum.

AZ besloot daarop andere opties te overwegen en meldde zich eerder dit jaar bij de gemeente Zaanstad. Half mei werd vervolgens voor Wijdewormer gekozen. Vanaf 2015 moet de jeugd daar gaan spelen, later zal ook het eerste elftal er gaan trainen.

www.nrc.nl

[Duke]

Weten we ook hoe sterk AZ is. 3-0 verliezen van Willem II.

[Marillion]

Logisch, die hebben we vorige week dronken gespeeld. Voor de ontmoeting met Ajax speelde AZ nog prima.

[raymon]

Die ene wedstrijd?

[Duke]

Logisch, die hebben we vorige week dronken gespeeld. Voor de ontmoeting met Ajax speelde AZ nog prima.

Ik schat in dat Heracles (de eerste tegenstander van AZ) het ook lastig gaat krijgen dit seizoen.

[Demosthenes]

Weten we ook hoe sterk AZ is. 3-0 verliezen van Willem II.

Morgen weten we meer.

[Yopi]

Van Basten is een prutser. Bij Heerenveen werd hij gered door Finnbogasson, maar nu moet hij met de billen bloot.

[Marillion]

Robert Mühren van Volendam naar AZ. Het is maar goed dat we die al één keer hebben gehad. Want hij scoort tegen Ajax meestal twee keer.

[Cruijff]

En tegen sommige clubs schiet hij er wel 4 in een wedstrijd in.

Goede speler hoor, die gaat Feyenoord, PSV en Twente nog wel pijn doen!

[zeux]

Robert Mühren van Volendam naar AZ. Het is maar goed dat we die al één keer hebben gehad. Want hij scoort tegen Ajax meestal twee keer.

Ken hem niet als speler, maar hij scoorde makkelijk in de jupiler league. Was het geen speler voor Ajax geweest?

[Baseman]

Ik ben benieuwd of hij het ook in de Eredivisie kan laten zien.
Hij was voor de JL in ieder geval te goed geworden, een mooie overstap dus voor hem

[wimpey]

Van Basten kan werk door privézaken niet optimaal uitvoeren en is afwezig bij AZ

Marco van Basten staat zaterdag niet langs de lijn wanneer AZ het in de Eredivisie opneemt tegen FC Dordrecht. De club uit Alkmaar laat weten dat de hoofdtrainer 'langer dan verwacht afwezig is'.

AZ schrijft op de officiële website dat de afwezigheid van Van Basten meer tijd in beslag neemt, dan in eerste instantie verwacht werd. Door privézaken kampt de oud-voetballer al langere tijd met fysieke ongemakken. De ernst van de klachten nam de afgelopen periode toe, schrijft AZ. De Alkmaarse club stelt dat Van Basten door de klachten niet in staat is zijn werk optimaal uit te voeren.

Voetbal International meldt dat Van Basten last heeft van hartkloppingen. De vader van de oud-voetballer, Joop van Basten, overleed eerder dit jaar. Van Basten was op dat moment met AZ op trainingskamp. De trainer pendelde enkele keren heen en weer en ging na de uitvaart 'gewoon' door met werken. Het magazine meldt dat die beslissing Van Basten nu op lijkt te breken.

Van Basten wordt zaterdag op bezoek in Dordrecht in de dug-out vervangen door assistent-trainer Dennis Haar en Alex Pastoor. AZ wenst Van Basten en zijn familie via het digitale thuis veel sterkte toe. Van Basten is bezig aan zijn eerste maanden als trainer van de Eredivisie-club uit de Kaasstad. De afgelopen twee seizoenen was de voormalig Oranje-bondscoach actief bij sc Heerenveen.

Wat doet ie zichzelf toch aan? Had nooit als trainer moeten gaan werken... Jammer dat zo'n legende het zichzelf zo moeilijk maakt...

[Baseman]

Daar begint het helaas steeds meer op te lijken ja...

[Cruijff]

Robert Mühren van Volendam naar AZ. Het is maar goed dat we die al één keer hebben gehad. Want hij scoort tegen Ajax meestal twee keer.

Ken hem niet als speler, maar hij scoorde makkelijk in de jupiler league. Was het geen speler voor Ajax geweest?

Ik had de gok wel willen wagen.
Een Jupiler League speler als Boerrigter met een aantal overduidelijke beperkingen heeft het als Ajax aanvaller weliswaar niet helemaal gemaakt, maar scoorde anderhalf seizoen terug bij PSV uit toch mooi de winnende treffer. Robert Mühren is nog veel completer dan Boerrigter die bovendien ook nog eens een mooie transfersom heeft opgebracht toen Ajax ging door selecteren.

[Marillion]

Ik had het louter uit nostalgie in ieder geval al wel willen proberen.

[Duke]

Van Basten zou met onmiddellijke ingang weggaan bij AZ, volgens de Telegraaf.

[WP_Legend]

Prototype Nuchtere Hollander... ze bestaan nog!
Heerlijk stukje op VI Premium.

Er is maar één familie Mühren
In Balverliefd elke week aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze aflevering wordt verzorgd door verslaggever Yoeri van den Busken. Over Robert Mühren, zijn dorp en zijn familie, waarin alles draait om de eenvoud.

De zak eierkoeken, voor onderweg, nam hij zelf mee. Meer hoefde Robert Mühren (openingsfoto) niet te regelen. Er stond een mevrouw van AZ klaar met een sleutelbos in haar hand. De nieuwe schaduwspits kon instappen en wegrijden.

Op zijn 25ste heeft Mühren zijn eerste auto gekregen. In Volendam zag hij het altijd als overbodige luxe. Binnen een paar minuten fietste hij naar de amateurclub, de sporthal of het Kras Stadion. In zijn leven draaide alles om de eenvoud. En nu is de neef van Arnold en Gerrie Mühren de eerste aanvaller sinds Pier Tol die ook de stap naar AZ heeft gemaakt. De transfer bracht zelfs de Engelse pers in beweging. Mühren dynasty lives on. ‘Ik kijk mijn ogen uit’, zegt hij. ‘Elke dag weer.’

Dennis Haar, de assistent van hoofdtrainer Marco van Basten, vroeg hem: ‘Wat versta jij onder normaal gedrag?’ ‘Nou, gewoon’, antwoordde Robert Mühren, ‘dat je na het eten zelf je spullen weer opruimt’
De zorgvuldig gemillimeterde grasmat van het AFAS Stadion voelde hij vorige week pas voor het eerst in zijn leven onder zijn voeten. Robert Mühren is een profvoetballer met ruim drie jaar Eerste Divisie-ervaring die nog blij kan worden van een pen die hij krijgt na het ondertekenen van zijn contract, of van een royaal ontbijtbuffet in het spelershome. ‘Bij Volendam stond een fruitschaaltje met vier bananen en een kiwi. Bij wijze van spreken.’

Hij belichaamt de authenticiteit van een rechtgeaarde Volendammer: hard werken, niet verwaand doen. Dennis Haar, de assistent van hoofdtrainer Marco van Basten, vroeg hem: ‘Wat versta jij onder normaal gedrag?’
‘Nou, gewoon’, antwoordde Mühren, ‘dat je na het eten zelf je spullen weer opruimt.’

Invloed

Robert Mühren woont in de Meester Mührenlaan. Dat is toeval. Halverwege de jaren tachtig van de vorige eeuw zochten zijn ouders een huis. Een stuk of acht stonden er nog te koop in de straat die vernoemd was naar zijn overgrootvader, de eerste Mühren die een voet in Volendam zette. Maar dat is erg lang geleden, vertelt Robert Mühren. ‘En die familiegeschiedenis, dat hoef ik allemaal niet te weten, joh. Ik weet alleen dat hij de opa van mijn vader was.’
Droogjes: ‘En dat hij meester was.’

Veel buitenstaanders denken dat de naam Mühren hoort bij Volendam zoals Tol, Veerman en Zwarthoed. Dat komt door de invloed van Meester Mühren, die eigenlijk Arnold heette, en het succes van zijn nazaten. De hoofdonderwijzer diende de gemeenschap via talloze functies, maar bovenal nam hij de voortplanting erg serieus. Er kwamen veertien kinderen die op hun beurt ook weer grote gezinnen stichtten. Niemand keek daar vreemd van op. Wie in de katholieke enclave een jaar geen geboorte aankondigde, kon een bezoekje verwachten van de pastoor die bezorgd kwam vragen of alles wel goed ging.

Om de familietakken uit elkaar te houden, worden al sinds de vijftiende eeuw in Volendam bijnamen bedacht. Kip, Knoest, Ballap, Bul; de lijst is eindeloos. Maar er is maar één familie Mühren. De oorsprong moet ergens in Duitsland liggen, zegt Peter Mühren, de vader van Robert. ‘Dan praat je over zeventienhonderd-nog-wat. Ik heb een keer een soort stamboom gezien. Maar het is niet eenvoudig terug te gaan in de tijd. De naam is een paar keer verbasterd. Dan kwam de h er weer bij, of ging de n eraf. Het is ook weleens opgeschreven als Moere. Je krijgt er niet echt een hand achter.’

Robert Mühren loopt met VI-verslaggever Yoeri van den Busken door de straten van zijn Volendam. Robert Mühren loopt met VI-verslaggever Yoeri van den Busken door de straten van zijn Volendam.
De import-Volendammers verstopten zich niet in de vorige eeuw. Je had Pé, de helft van een tweeling die Meester Mühren kreeg. De toneelschrijver zou uitgroeien tot de markante stadionspeaker van FC Volendam. Hij hield het, dankzij een gezonde dosis humor en spitsvondige teksten, 59 jaar vol in een tijd dat er nog geen gesjeesde dj’s in de radiocabine zaten. ‘Met nummer vier: Frank Verlaat. Mooi op tijd, jochie.’ Zo ging het wekelijks als Pé Mühren het woord nam. Hilarisch werd het pas wanneer hij vergat zijn microfoon uit te zetten. Dan kon het publiek hem horen mopperen op alles en iedereen.

Ook Pé Mühren kreeg een zoon die Arnold heet, niet te verwarren met de voetballer en die bassist van The Cats werd. Hij schreef onder meer de klassieker One way wind. Uit een andere kant van de familie komt Jan Mühren, gitarist en zanger. Tien dagen geleden bracht hij tijdens het jaarlijkse voetbalgala nog een ode aan zijn vorig jaar overleden broer Gerrie. Zijn tweede broer Jack, de jongste, is presentator van het lokale station Love Radio. Voor een pondje paling strikt hij de meest prominente gasten, van Bert van Marwijk tot Gertjan Verbeek. Als omroeper van FC Volendam trad hij in de voetsporen van oom Pé.

Vijf jongens telde het gezin van Jan Mühren senior. Peter, Arnold en Gerrie waren de grootste bondgenoten van de bal. Het achtererf was hun field of dreams. Daar, op een paar vierkante meter, werd met engelengeduld de techniek gepolijst tijdens partijtjes voetvolley. ‘Gerrie kopte alles terug’, zegt Peter Mühren. ‘Zelfs als je een beginneling was, wist hij een slecht geplaatste bal altijd weer precies op je hoofd te krijgen. Ook zijn uithoudingsvermogen was ongekend. Als ze hem bij Volendam vertelden dat hij die dag een mandekker zou krijgen, vond Gerrie dat prima. Dan ging hij lopen, van links naar rechts. En na een tijdje zei hij: “Zo, dat was de mandekker”. Zijn directe tegenstander viel er gewoon bij neer.’

‘Als ze hem bij Volendam vertelden dat hij die dag een mandekker zou krijgen, vond Gerrie dat prima. Dan ging hij lopen, van links naar rechts. En na een tijdje zei hij: “Zo, dat was de mandekker”. Zijn directe tegenstander viel er gewoon bij neer.’
Sommige mensen in Volendam, onder wie Pier Tol, beweren dat Peter qua aanleg misschien wel de beste van de drie was. Maar hij zou het schoppen tot SV Marken, toen de top van het amateurvoetbal. ‘Ik koos het verkeerde vak’, zegt hij. ‘Zeven jaar heb ik in een bar op de Dijk gewerkt. Dat is niet de beste combinatie.’

Daarnaast brak hij drie keer een been. Peter Mühren kon niet eens meer zonder pijn de trap af. Vastgeketend aan zijn onmacht keek hij urenlang door het keukenraam naar zijn zonen Robert en Kevin, die moesten doen wat oom Gerrie zo mooi kon. ‘Tien keer, dan kregen we een vijfje’, zegt Robert Mühren. ‘Ik was pas twee turven hoog, dus dan is tien keer al heel wat. Toen ik ouder werd, kwam mijn vader daar niet meer mee.’

Keepie uppies, noemde oom Gerrie dat hooghouden. Jonglerend wandelde hij door het dorp. Voor Volendammers ligt in die oefening de basis voor hun technische vaardigheden. Neef Robert: ‘Je zag het veel in ons buurtje. Op die manier ontwikkel je je balgevoel. En je doet het altijd met twee voeten, hè. Met één lukt het me niet eens. Ik herinner me een toernooi in IJmuiden. Er was ook een wedstrijd hooghouden bij. Van de vijf jongens in de finale kwamen er drie uit ons groepje. Later, als wij bij de FC klaar waren met trainen, stonden die donkere jongens trucjes te doen. Panna’s, acca’s… De hele riedel. Allemaal leuk en aardig, maar je koopt er niks voor. Dan stonden wij even te kijken en dacht ik: Probeer eerst eens een bal fatsoenlijk aan te nemen.’

Robert Mühren in de sportshop van een andere Volendammer die voor AZ uitkwam, Kees 'Pier' Tol.
Robert Mühren in de sportshop van een andere Volendammer die voor AZ uitkwam, Kees 'Pier' Tol.
Automatisme

Negen van de tien Volendammers weten de sportshop van Kees Pier Tol op de tast te vinden. En anders ga je gewoon op het geluid af. De 56-jarige eigenaar heeft lol in zijn werk, maar liever praat hij langdurig over voetbal. Soms kunnen ze hem in Edam horen bulderen. Klanten knipperen niet meer met hun ogen wanneer ze Tol wapperend met zijn armen op de toonbank zien zitten of een denkbeeldig balletje bij de eerste paal binnen zien koppen. Robert Mühren: ‘Laatst ging ik ook even bij hem langs. Toen ik op de klok keek, waren we anderhalf uur verder. Kees, zei ik, ik moet nu echt weg. Als je niet uitkijkt, blijft hij aan één stuk door lullen.’

Ze kennen elkaar al twintig jaar. Nadat Robert Mühren in 2011 aan een herkansing bij Volendam was begonnen, gingen ze vaak op maandagmorgen de hoek om, naar het Kras Stadion. Dan nam Tol, de ex-international die in 1981 met AZ de dubbel won, de spitsen onder handen. ‘Vier man en dertig ballen’, zegt Mühren. ‘Inspelen, kaatsen, schieten. Mooiere spelletjes waren er niet. Dan wordt die trap in twee benen een automatisme.’

‘Duizend keer heb ik Gertje Kruys gevraagd mee te gaan naar de amateurs van Volendam. “Is goed”, zei hij. Maar Gertje ging nooit. Dan schreef Robert weer drie goals en twee assists op zijn naam’
Behalve een vrolijke vakidioot is Tol een criticaster van het eerste uur. Bij FC Volendam wordt hij ook wel beschouwd als een luis in de pels van de regenten. Ongevraagd en ongezouten geeft hij zijn mening over het beleid of de kwaliteit van de selectie. Dat Robert Mühren nu pas zijn entree in de Eredivisie maakt, had volgens hem ook voorkomen kunnen worden. ‘Duizend keer heb ik Gertje Kruys gevraagd mee te gaan naar de amateurs van Volendam. “Is goed”, zei hij. Maar Gertje ging nooit. Dan voegde Robert weer drie goals en twee assists toe aan zijn totaal en zei ik de week erop: Ga je nou nog een keer kijken of laat je die jongen het hele jaar op zaterdag voetballen? Je hebt altijd te maken met dat soort mensen. Ze zien het niet in je zitten, of ze durven niet. Het is te zot voor woorden dat ze hem nog een seizoen langer bij de buren lieten darren voordat hij eindelijk een contract tekende.’

‘Ze halen jongens van buiten die absoluut niet beter zijn en die grapjassen worden wél opgesteld. Het kwartje valt nog steeds niet. Nog even en er speelt welgeteld één Volendammer in het eerste. En ook eentje bij AZ. Dan ga ik liever kijker in Alkmaar. Ik denk dat Robert daar perfect past. Goed positiespel, leuk om naar te kijken. Marco van Basten is een coach die het zoekt in voetballende oplossingen. Hij kijkt niet naar hiërarchie. Dus als Robert goed voetbalt, komt-ie erin. Tackles moet je hem niet laten maken. Een sliding? Alleen als hij uitglijdt. Dat zit niet in hem. Hij moet het hebben van zijn inzicht, zijn techniek, het lopen. Vorig seizoen moest hij noodgedwongen aan de bak en voilà: 25 goals. En met een beetje meer scherpte in de laatste tien wedstrijden hadden het er ook 35 geweest kunnen zijn. Robert is een betere afmaker dan Luc Castaignos, heeft oog voor diepte, hij beweegt en maakt ruimte. Bij Volendam lopen er een paar die dat niet zien, die alleen bezig zijn met hun eigen acties. Maar als Steven Berghuis het ziet, komt die bal er wel, hoor.’

‘Arnold had geen actie, was niet sterk in de lucht. Maar hij stond altijd op de goede plek en gaf de bal altijd aan de goede kleur. Voetbal kan heel simpel zijn’
De overeenkomsten met Arnold en Gerrie Mühren moet je volgens Tol zoeken in de techniek en in de nuchterheid; niet in het type voetballer. ‘Als diepgaande middenvelder leg je meer risico in het spel en verdedigend heb je weinig aan Robert. Arnold en Gerrie waren dienende spelers. Bal afpakken en direct weer afspelen. Toen Dick Advocaat nog speelde zei hij weleens: “Die zou ik graag willen schoppen”. Maar dan kwam de bal en hup, weg waren ze weer. Je kon ze niet raken. Arnold had geen actie, was niet sterk in de lucht. Maar hij stond altijd op de goede plek en gaf de bal altijd aan de goede kleur. Voetbal kan heel simpel zijn.’

Robert Mühren in het shirt van AZ.
Robert Mühren in het shirt van AZ.
Fijnproever

Aan de ballade Mijn dorp van de 3J’s gaat het serene geluid van kerkklokken vooraf. Op dinsdag 24 september 2013 werd dat intro opeens levensecht toen Gerrie Mühren naar zijn laatste rustplaats werd gedragen. Daarna zong Jan Dulles, voorman van het populaire Nederpop-trio, live in de Vincentiuskerk de tekst die elke rechtgeaarde Volendammer op het lijf geschreven is.

Ik kon me nooit verbeelden, dat ik ouder worden kon.Vertrouwde taferelen, ons grasveld in de zon. Ik zie mezelf nog scoren, in het kleine houten doel. Daar werd geluk geboren, daar waar ik het nog steeds voel.

Staand naast de met rode en witte rozen bedekte kist vertelde schrijver en analist Jan Mulder dat zijn vroegere teamgenoot een ‘mens voor de fijnproever’ was geweest. Gerrie Mühren overleed op 67-jarige leeftijd aan de beenmergziekte MDS. Een dag na de uitvaartplechtigheid droeg Robert Mühren een rouwband in de bekerwedstrijd tegen Ajax. Hij was de enige Volendammer die dat deed. Met de dorpsclub wilde de familie niets meer te maken hebben. Toen Gerrie Mühren scout van Ajax was, werd hij categorisch genegeerd door enkele mensen die hem schijnbaar het licht in de ogen niet gunden. De slechtste plaatsen kreeg hij telkens toegewezen. Want ook dát hoort bij Volendam: hier en daar is kinnesinne het onkruid tussen de bouwstenen. Daardoor stierf Gerrie Mühren met wrok in zijn hart. Maar zijn neef eerde hem door twee keer te scoren in De Arena, waarvan de eerste uitgerekend in de 67ste minuut werd gemaakt. Peter Mühren: ‘Na een paar minuten keek iemand van onze familie op het scorebord. Toen hadden we het door. Jezus, dit is wel heel erg toevallig. Als Robert nou ook in de 92ste minuut had gescoord, zou het helemaal bizar geweest zijn. Gerrie zei altijd dat-ie 92 zou worden.’

‘Ik ben niet zo snel emotioneel, maar die avond had ik overal kippenvel. Ik dacht: Het is evengoed toch wat. Oom Gerrie is echt een grote meneer geweest bij Ajax’
Het tweede doelpunt van Robert Mühren viel twee minuten later, in de verlenging. Na afloop had niemand het over de moeizame zege van Ajax (4-2), maar over de mystiek tussen hemel en aarde. ‘Voorheen stond ik er nooit zo bij stil. Voor mij was hij oom Gerrie en ook in Volendam was ondanks al die prijzen van hem alles bij het oude gebleven. Pas na zijn dood zat ik de hele dag beelden van vroeger te bekijken. Vervolgens kwam die bekerwedstrijd bij Ajax, de spandoeken en de indrukwekkende minuut stilte. Het is niet zo dat ik… Ik ben niet zo snel emotioneel, maar die avond had ik overal kippenvel. Ik dacht: Het is evengoed toch wat. Oom Gerrie is echt een grote meneer geweest bij Ajax.’

Dat het nummer van de 3J’s was uitgekozen voor de uitvaart van Gerrie Mühren, is illustratief voor de familiewaarden. Robert Mühren wilde als kleine jongen al profvoetballer worden, maar in zijn dromen ontbrak altijd de glamour. Zijn wereld was een dorp. Meer had hij ook niet nodig om volmaakt gelukkig te zijn. Vijf jaar werkte hij met een aantal vrienden in het magazijn van speelgoedgigant Bart Smit. ‘Dozen stapelen, sorteren, op de heftruck rijden en vijftien tot twintig weken vakantie per jaar. Het was een paradijs.’

In de zomermaanden lagen ze op Slobbeland, het recreatiegebied naast de haven van Volendam waar de jeugd veel tijd doorbrengt. Ook de Dijk, broedplaats van vertier en tegelijkertijd een valkuil voor de jeugd, zit verankerd in zijn bestaan. Zeker tijdens de vier beruchte kermisdagen, in de eerste week van september, reiken de schuimkoppen van het bier hoger dan die aan de waterkant. Dan raken veel Volendamse generatiegenoten even los van God en zijn geboden. ‘Arnold en Gerrie dronken geen druppel’, zegt Robert Mühren. ‘Ik ben de gezelligheid nooit uit de weg gegaan. Maar ik spring niet uit de band, ik gebruik geen drugs. Wat moet je ermee? Ook met een paar glazen bier kun je het leuk hebben, hoor. Heb ik geen troep voor nodig.’

Poeha

Op jonge leeftijd was Robert Mühren al een evenwichtig mens. Eigenzinnig ook. Intuïtief weet hij het realisme van de poeha te scheiden. Voordat AZ hem benaderde, dacht FC Volendam de schutter nog voor twee ton naar het buitenland te kunnen loodsen. Maar hij wilde geen speelbal zijn van derden. ‘Ik ga niet in mijn eentje in Roemenië zitten.’

Vier jaar speelde hij in de jeugd van Ajax. Aangedragen door Arnold Mühren, die jeugdtrainer was. ‘Daar heb ik nooit problemen mee gehad. Als leermeester paste hij bij mij. Oom Arnold was puur gericht op techniek en functionaliteit. Maar je had bij Ajax óók van die schreeuwers langs de kant. Die waren drie dagen boos als je een wedstrijd verloor. Op jongetjes van dertien… Gaf ik een kaatsballetje verkeerd en dan ging Robin Pronk geweldig tekeer. Daar pep je mij niet mee op. Mij moet je een beetje met rust laten en dan komt alles goed.’

Arnold en Gerrie Mühren. De laatste overleed in 2013. Arnold en Gerrie Mühren. De laatste overleed in 2013.
Mühren besloot bij Ajax weg te gaan toen hij zestien was, om zich bij FC Volendam verder te ontplooien. Hij sprak er vooraf met niemand over. ‘Van de ene op de andere dag zat ik bij hoofd opleidingen Danny Blind op zijn kantoor. Ik stop ermee. Sinds mijn vijfde had ik altijd gevoetbald. Op het laatste moment bleek dat vier spelers van het vorige team toch nog mochten blijven, onder wie Mitchell Donald. Op de bank zitten voor iemand die eigenlijk weggestuurd zou worden; dat kon ik gewoon niet.’

‘Een paar jaar later heb ik hetzelfde gedaan. Volendam speelde dat seizoen in de Eredivisie. Ik geloof dat ik in een half jaar elf minuten bij de beloften had gespeeld. Wekelijks moesten er een stuk of tien met ons mee. Ik zat daar op amateurbasis en als je geen contract hebt, ben je niks. Ik ga dus niet op dat bankie zitten, dacht ik. Op een dag waren we in de kleedkamer. Said Ouaali, mijn trainer, nam het woord. Jongens, Robert wil even wat zeggen. Ik stond op en gooide mijn voetbaltas in het midden. Hier is-ie. Ik ga er vandoor. Ze wezen me nog op de afspraak dat ik sowieso het seizoen zou afmaken. Nou, niet als ze me zo behandelen. Ik denk dat ik onbewust bij Ajax heb geleerd voor mezelf op te komen.’

In de zaal vond hij het plezier en perspectief terug. ‘Je krijgt honderdvijftig ballen in een wedstrijd, je schiet dertig keer op doel. Er ging een wereld voor me open. FC Volendam kon het me niet verbieden, want ik was amateur. Maar op een gegeven moment kwam er een nieuwe regel. Je moest kiezen en ik wilde het veldvoetbal niet opgeven. Ik ging terug naar de amateurs, werkte bij Bart Smit. En toch zette ik het profvoetbal geen moment uit mijn hoofd. Je moet alleen een nieuwe kans krijgen. Mijn broer Kevin zei altijd dat ik het vroeg of laat zou halen. Uiteindelijk heb ik in iets meer dan drie seizoenen toch nog 111 officiële wedstrijden voor FC Volendam gespeeld en 52 keer gescoord. Ik voel me ook helemaal geen laatbloeier. Ik kan toch nog een jaar of tien mee?’

Gekkenwerk

Tegen Pier Tol zei hij vorige week: ‘Niet lachen, hoor. Maar ik krijg een Audi A3.’

Binnen acht minuten had Mühren bij de dealer zijn degelijke Duitse auto uitgezocht. ‘Die verkoper zat me verbaasd aan te kijken. Zoiets had hij nog nooit meegemaakt. Ik heb er nul verstand van. Als-ie maar vooruit gaat. En hij maar vragen welke extra opties ik wilde. Donkere ramen? Ik vroeg of hij dat mooi vond. Ja? Doe er dan maar op. Velgen, banden, dikke wielen… Wat moet ik met dikke wielen? Die zie ik zelf niet eens.’

Toen de laatste zomeraanwinst van AZ in het AFAS Stadion zijn tas uitpakte, vroegen medespelers hem of hij wel met de tijd meeging. Daar stond Mühren, als enige met zwarte kicksen in zijn handen. Er kon best een schoenencontract geregeld worden, werd hem toegefluisterd. ‘Dat klinkt goed. Maar dan krijg ik waarschijnlijk van die gele. En die extreem felle kleuren, dat past niet bij mij. Ik ben ook niet van die tattoos, rare kapsels en gebaartjes bij het juichen. Weet je wat erg is? Met je vingers zo’n hartje maken. Laat mij lekker normaal blijven. Moet ik me opeens, omdat ik bij AZ speel, anders gedragen? Dat is toch gekkenwerk? Ik ga voor het eerst in een autootje rijden en dan denk ik al: Is dit niet een beetje over de top?’

[zeux]

Ben heel benieuwd. Heb zomaar het gevoel dat die jongen ook bij Ajax had gepast.

[Cruijff]

Dat gevoel heb ik ook al een jaar of twee.

Maar ach, we hebben toch meer dan genoeg poen op de bank dus over 1 of 2 seizoenen kunnen we hem altijd nog voor een heleboel geld van AZ kopen..............

[GangstaRiB]

Muhren is echt geen bovengemiddelde speler hoor. Ik denk dat ie AZ ook met stille trom zal verlaten, want hij lijkt me iets te timide om echt door te breken. Maar wie weet kan ie verrassen.

Het interview laat wel mooi zien hoe groot te contrasten zijn tussen JL en Eredivisie. Nu is Volendam altijd al een zeer zuinige club, maar spelers in de JL verdienen minder dan modaal, terwijl omhoog gevallen talentjes in de Eredivsie tonnen naar binnen trekken.

[Marillion]

Lekker nuchter ventje in ieder geval. Dat spreekt me erg aan tussen al die ego's in het voetbal. Ik zou het leuk vinden als zo'n jongen het op een hoger niveau ook gewoon laat zien.

[Ajax Rules]

Ik vind die "nuchtere" Volendamse cultuur eerlijk gezegd erg benauwend en deprimerend. Krijg een beetje buikpijn van het lezen van dat stuk.

[zeux]

Is Volendam niet gewoon een heel conservatief dorp? Of hij het zou redden bij Ajax: geen idee. Maar het lijktme een bijter, iemand die het maximale uit zichzelf wil halen . Instelling kan gebrek aan puur talent compenseren.