Het is inderdaad een grote dosis geluk; dat was het tien jaar geleden (en daarvoor) en dat is het nu ook. Wie kan inschatten dat (Ik ben zijn naam kwijt) die kalende rechtsbuiten van Twente (Zweed, maar zijn naam was niet Zweeds) bij Twente heel veel assists op zijn naam had staan, bij Ajax niet eens een corner in het strafschopgebied kreeg? Op de training blijkbaar wel, in de wedstrijd niet.Dat ben ik wel met je eens, maar de stelling van Zeux is te zwart wit. Je kunt het slagen van dit soort spelers (20 jaar, nog niets laten zien in een competitie buiten de eigen landsgrenzen) niet als goed of slecht beleid van een TH zien. Hoeveel 'toppers' hebben Heerenveen en Twente niet gehaald voordat ze er eindelijk een paar hadden die wel ook echt goed bleken te zijn? Het is een dosis geluk dat niet alleen over pure voetbal technische kwaliteiten gaat. Hoe komt iemand binnen, kunnen ze aarden, krijgen ze genoeg kansen in de luwte om zich aan te passen, kunnen ze makkelijk met een bepaalde speelstijl omgaan etc. Er zijn zoveel faktoren bepalend voor het slagen van een speler.
Ik weet niet wie "het wel ziet". Ooit las ik op AT iets als: "Als Wim Jonk twintig minuten naar een speler kijkt, dan weet hij of die goed is of niet". Ik dacht aan zijn tijd bij Volendam, waar Jonk waarschijnlijk honderden uren naar spelers had gekeken, maar weinig had gezien, zo succesvol was Volendam niet. Ik neem dat Jonk niet kwalijk, het is zo verschrikkelijk lastig en als amateurvolger van Ajaxjeugd doe ik natuurlijk mee aan dat spel, maar tegelijkertijd weet ik dat ik zo veel spelers zulke goede wedstrijden heb zien spelen die later de top niet bereikt hebben.
Bij Twente weet ook niemand of die Mexicaan het gaat maken (Zie die speler uit Kazachstan, die uit Iran, maar ook ene Ruiz!), om die reden vind ik ook die hele fluwelen revolutie bij Ajax zo kolderiek (flauwekul, ik denk trouwens aan een andere terminologie, maar dan word ik verbannen), er zijn geen "laadjes-Messi", er is niet ieder jaar een nieuwe Iniesta enz. Iedereen zag dat Messi een wonderkind was, maar ieder jaar zien mensen op duizenden plaatsen wondervoetballers, alleen de successen halen de krant. Fofana is elf jaar, komt in een team met een Koreaan, een Japanner, een Argentijn, een Kroaat en een paar Spanjaarden (ik chargeer, de nationaliteiten die ik noem komen bij Barcelona in de jeugd wel voor, zie de namen van jeugdspelers die niet mogen spelen van de UEFA), maar over tien jaar wordt alleen maar over die ene speler gesproken. Stel dat Fofana het niet redt, praten we dan over vijftien jaar steeds over tegelzetter Fofana? (Ik heb niets tegen tegelzetters, gezien het klussen wat ik moet doen, kwam dat beroep als eerste boven drijven)
Gutierrez speelde vorig jaar zelden/nooit, is nu de ster, omdat er een andere trainer is? Je bent van zoveel zaken afhankelijk.
