De macht van het geld heeft goede kanten maar in het voetbal hebben in de loop der jaren de slechte invloeden de overhand gekregen. De stadions lopen vooralsnog toch wel vol, dus de samenleving vindt het blijkbaar wel best om besodemieterd te worden. Voetbal wordt geconsumeerd. We kijken voetbal in een multifunctioneel theater waarin ieder vlekje romantiek is ingeruild voor lelijkheid. Het stadion is lelijk, de toeschouwers zijn ongemanierd. Fairplay op het veld valt ver te zoeken. Steeds minder blijkt van blijvende waarde. Voetballers zijn passanten, bestuurders zijn passanten, ook toeschouwers laten zich niet zien bij slechte resultaten en komen terug als er een feestje te vieren is. Er zijn uitzonderingen, de échte clubmensen die een nauwe band met de club houden en de supporters die grenzeloos van de club blijven houden. Of ze nu naar het stadion komen of niet. Helden van weleer worden gelukkig nog vaak in het zonnetje gezet. Een speler die zijn carrière afsluit bij een oude liefde, dat vind ik mooi. Maar het zijn uitzonderingen, helaas.Monkey Tonk schreef:Ja, je hebt gelijk. Je ziet het over de hele wereld sterker worden. Corporate fascism.
We willen Ajax loskoppelen van de samenleving, maar misschien kan dat niet.
Dit klinkt allemaal heel pessimistisch maar ik blijf desondanks nog altijd voetbal kijken. Omdat ik het spelletje te leuk vind, ik kan echt genieten van goed voetbal. Goed voetbal is er volop, en dat hebben we trouwens mede aan de inbreng van het geld te danken. Dan heb ik het natuurlijk vooral over het voetbal in Engeland en Spanje, de Champions League en de EK's en WK's. Ajax blijf ik voornamelijk kijken en volgen omdat de club me sinds jonge leeftijd aan het hart gaat. Naar het stadion gaan heb ik wel op een laag pitje gezet, vanwege de hierboven genoemde dingen waaraan ik me te veel stoor.