Heracles - AFC Ajax zat 09-02 18:30

[Sandro]

Ik durf niks te schrijven in het psv topic want dan gaat het altijd mis Maarreh, zou toch wel fijn zijn als de stand zo blijft.

Knap dat er nog supporters zijn die zich nu bezig houden met PSV.

Dank je. Een supporter is er in goede en slechte tijden he.

[Mr. Ajax]

Niks van psv kunnen zien, maar heb begrepen dat ze met een gelijkspel nog goed wegkomen daar. Toch had iedereen hier voor de wedstrijd ook voor een gelijkspel getekend.

En toch deel ik het gevoel van Marillion. Met zes punten verschil en nog een wedstrijd onderling is het in principe verre van gespeeld, maar het vertrouwen is echt helemaal weg. Dit team heeft niks te maken met wat we van juli t/m december kregen te zien. Focus, wil, discipline en teamspirit zijn verdwenen als een scheet in de wind.

Het is ook belachelijk. Hoe kun je van zo'n Frenkie verwachten dat hij het volle focus op Ajax houdt als hij al weet dat ie er volgend seizoen helemaal niet meer speelt? Hoe kun je dat van de rest verwachten als ze allemaal weten dat deze ploeg uit elkaar gaat over een paar maanden? En dat ze dus vooral bezig zijn met 12 miljoen bij Barca of 15 miljoen bij City? Daarvoor moet je bij echte profs zijn, en dat zijn deze dames bij lange na niet. Ajax onwaardig.

Wat zou het mooi zijn als de directie zou zeggen: jongens, in de zomer werken we mee, maar nu eerst drie maanden voluit knallen voor titel en CL. Dus focussen en geen enkele transferonderhandeling van onze kant.
Maar ja, dat zal wel een naïeve utopie blijven...

Lijkt me helemaal niet zo utopisch, maar juist enorm logisch. Sterker nog, ik denk dat Overmars meer haast had dan Frenkie. Die had z'n contract in de zomer ook wel kunnen tekenen. Bij werkelijk elke topclub in Europa. Als Overmars stellig aan iedereen had laten weten dat we deze winterstop niet onderhandelen over wie dan ook, dan denk ik niet dat zo'n Frenkie aan een arbeidsconflict of zo zou beginnen.

Nogmaals, ik vind het belachelijk dat zoiets wel kan (en gebeurt).

Maar het is alweer het einde van de wereld bij de Ajax-jankertjes.

Ajax-jankertjes, tsja... Jij dagdroomt over het moeiteloos winnen van de CL, terwijl afveegpartijen tegen feyenoord en Heracles je niet veel doen, blijkbaar. Kennelijk heb je het zo leuk in je dromen dat het van jou in het echt ook helemaal niet zo nodig moet.

Ik blijf wel lekker 'janken' als m'n club structureel underachievet. Als ik en andere supporters er zo enorm veel voor overhebben maar onze zogenaamde sterspelers een panna krijgen van fokking Brandley Kuwas en elkaar dan aankijken van pak jij m maar. Die zijn het shirt niet waard. En die gaan jouw droom ook niet waarmaken, helaas.

En een fatsoenlijk artiest wilt die 5 man een een hond in dat kroegie in de achterhoek ook op een goede show trakteren. Het gaat hem om zijn kunst en om het vermaken van zijn publiek.

[Monkey Tonk]

En een fatsoenlijk artiest wilt die 5 man een een hond in dat kroegie in de achterhoek ook op een goede show trakteren. Het gaat hem om zijn kunst en om het vermaken van zijn publiek.

Klopt. Maar de realiteit is anders. Het is een vrij normaal verschijnsel in sport. De bekende 'look ahead game', waar handicappers hun vingers bij aflikken. Een team moet daar niet voor vallen, maar het gebeurt zeer vaak.

We zullen zien hoe Ajax het woensdag doet. Madrid zal zeker keihard zijn naar de creatieve spelers. Ik schreef rondom October, in de tijd van het schitterende steekpassenvoetbal, dat Ajax een kans had om de CL te winnen als men daarop verder zou bouwen en verder zou blijven groeien. Dat is niet gebeurd.

Tegen Benfica was het al een stuk minder, maar je komt er via vechtvoetbal toch uit. Dus ik heb Ajax dit jaar zien flitsen, en me daarna vaak af zitten vragen waarom ze anders zouden gaan spelen. Ik heb allang aangegeven dat het inbrengen van Dolberg een fout was, omdat je daardoor van die - blijkbaar toevallig gevonden - variant afstapt.

Je kunt nog steeds de CL winnen, maar daarvoor moet je wel terug naar de niet-te-verdedigen steekpassenvariant. Ik heb nog nooit een Ajax gezien dat een succesformule vindt en daar dan weer vanaf stapt. Onbegrijpelijk.

[Monkey Tonk]

Even verder bordurend. Het feit dat Ten Hag niet is blijven vasthouden aan die super-spectaculaire variant, waarbij de ene na de andere steekpass een verdediging doldraaide, kan alleen betekenen dat het niet zijn idee was. Als dat wel zo was, dan was hij erop verder blijven bouwen. Dat betekent dat de creatieve spelers die variant zelf hebben gevonden. En als dat klopt dan heeft Ten Hag eerder een soort anti-effect, zoals Mourinho bij Manchester United. Sinds hij daar weg is heeft United de spelvreugde en creativiteit hervonden en negen van de tien wedstrijden gewonnnen en eentje gelijk. United is veel beter zonder Mourinho, omdat hij ze inperkte. Het kan best zo zijn dat je nu bij Ajax precies zo'n zelfde verschijnsel ziet.

[Cruijff]

En een fatsoenlijk artiest wilt die 5 man een een hond in dat kroegie in de achterhoek ook op een goede show trakteren. Het gaat hem om zijn kunst en om het vermaken van zijn publiek.

Ik schreef rondom October, in de tijd van het schitterende steekpassenvoetbal, dat Ajax een kans had om de CL te winnen als men daarop verder zou bouwen en verder zou blijven groeien. Dat is niet gebeurd.

Tegen Benfica was het al een stuk minder, maar je komt er via vechtvoetbal toch uit. Dus ik heb Ajax dit jaar zien flitsen, en me daarna vaak af zitten vragen waarom ze anders zouden gaan spelen. Ik heb allang aangegeven dat het inbrengen van Dolberg een fout was, omdat je daardoor van die - blijkbaar toevallig gevonden - variant afstapt.

Ik kan je nog steeds niet helemaal volgen waarom je met Dolberg niet dodelijk zou kunnen zijn met steekballen voetbal. Bij Bayern thuis bijvoorbeeld levert een steekbal op Dolberg een doelpunt (in dit geval een penalty) op en zo zijn er wel meer momenten geweest dat Dolberg in de CL met één fijn balletje een levensgrote kans kreeg.

[InnerHarbour]

Ik zit mij af te vragen in welke wedstrijd die ene na de andere steekpass te zien was en welke verdediging er dan dolgedraaid werd? De Graafschap?

[Cruijff]

Ik zit mij af te vragen in welke wedstrijd die ene na de andere steekpass te zien was en welke verdediging er dan dolgedraaid werd? De Graafschap?

Die werden wel even duizelig tijdens die wedstrijd in december ja, wat niet betekent dat Ajax straks in speelronde 33 niet gewoon weer op de bek kan gaan op de Vijverberg.

Maar jij deelde een tijdje terug een paar beelden van Liverpool die je ontzettend mooi en érg goed vond. In de thuiswedstrijd tegen Bayern zat een Ajax moment dat nog een paar klassen beter was.

[InnerHarbour]

Maar jij deelde een tijdje terug een paar beelden van Liverpool die je ontzettend mooi en érg goed vond. In de thuiswedstrijd tegen Bayern zat een Ajax moment dat nog een paar klassen beter was.

Een moment, dan praat je toch niet over de ene na de andere? Ik kan het makkelijk gemist hebben hoor maar ik heb de wedstrijden tegen Bayern en Benfica gezien en dan praat ik eerder over dat het niet tegenzat voor Ajax dan over doldraaien.

[Cruijff]

Tegen Benfica was het niet bepaald sprankelend. Beide wedstrijden niet. Wel erg lekker en bijna on Nederlands om in de blessuretijd de winnende erin te trappen tegen zo'n stel zuigende Portugezen.

Maar bij de Bayern wedstrijden zaten periodes van echt klasse voetbal van beide kanten. Ben benieuwd of Liverpool opgewassen blijkt tegen Bayern, ik denk eigenlijk dat ze het tegen hen minder gaan doen dan Ajax.

[Lionel]

Ik durf er veel geld op te zetten dat Liverpool gehakt maakt van dat trage slome Bayern.

[Cruijff]

Ik durf er veel geld op te zetten dat Liverpool gehakt maakt van dat trage slome Bayern.

Dan gaan we dat er maar ff op zetten.
In de tussentijd krijg ik nog steeds een heleboel chocomel van je voor de vorige weddenschappen.

[Monkey Tonk]

En een fatsoenlijk artiest wilt die 5 man een een hond in dat kroegie in de achterhoek ook op een goede show trakteren. Het gaat hem om zijn kunst en om het vermaken van zijn publiek.

Ik schreef rondom October, in de tijd van het schitterende steekpassenvoetbal, dat Ajax een kans had om de CL te winnen als men daarop verder zou bouwen en verder zou blijven groeien. Dat is niet gebeurd.

Tegen Benfica was het al een stuk minder, maar je komt er via vechtvoetbal toch uit. Dus ik heb Ajax dit jaar zien flitsen, en me daarna vaak af zitten vragen waarom ze anders zouden gaan spelen. Ik heb allang aangegeven dat het inbrengen van Dolberg een fout was, omdat je daardoor van die - blijkbaar toevallig gevonden - variant afstapt.

Ik kan je nog steeds niet helemaal volgen waarom je met Dolberg niet dodelijk zou kunnen zijn met steekballen voetbal. Bij Bayern thuis bijvoorbeeld levert een steekbal op Dolberg een doelpunt (in dit geval een penalty) op en zo zijn er wel meer momenten geweest dat Dolberg in de CL met één fijn balletje een levensgrote kans kreeg.

Ajax kan alleen de CL winnen als ze de tijd vooruit zijn, met een nieuwe variant. Ik zat al een aantal jaren te kijken naar welke club uiteindelijk het probleem van de geparkeerde bus op zou lossen. RdB kwam niet verder dan saai voetbal en de eeuwige rondo. Vele coaches gingen eraan onderdoor. LVG was ermee bezig bij MU, en kwam net een beetje in de buurt met Martial/Rashford, maar het ging te langzaam voor de fans. (Barca kan het in principe wel, maar vooral door de individuele klasse van Messi). En opeens is daar Ajax dat losbarst met een steekpassenbal van een andere planeet. Ik had gehoopt op misschien af en toe een Litmanen pass, en dat leek me al heel wat, maar het barste los. De backs gaven of de assists (na de steekpass), of maakten de doelpunten. Te gek. Maar dan blijkt alleen dat veel mensen niet weten hoe speciaal dat is, en welk probleem daarmee werd opgelost. Ajax was op dat moment weer vernieuwend. Daarom ging ik dit seizoen op het puntje van mijn stoel zitten.

Dan moet je alleen geen Dolberg inbrengen, want dan is het weg. Dat is statische spits. Hij is niet alleen makkelijk te verdedigen (zeker door wereldtop), maar hij loopt ook nog eens de gaten dicht, ipv ze te trekken. Hij ziet het ook niet. Hij hoefde bijvoorbeeld dat onderschepte balletje tegen F'noord alleen maar opzij te leggen, en het is 2-0. In plaats daarvan schiet hij op doel, recht in de baan van drie F'noorders (inclusief Vermeer). Als iemand dat wel ziet, ziet her er heel eenvoudig uit, en plaats niemand er verder een uitroepteken bij. Logisch dat je die bal in de loop van een vrije speler legt. Ajax moet spelen met Tadic en Ziyech (dicht bij elkaar, want die voelen elkaar fantastisch aan) en een heerlijk dwarrelende Neres. Dan kan de bal heel snel rond gaan, diep op de helft van de tegenstander, en kreeg je achter de verdediging ruimte voor de ene na de andere steekpass. Zonder dat speciale recept, dat Ajax eerder wel op de mat legde, kun je de CL niet winnen. Ze hadden erop door moeten bouwen, maar dat is helaas niet gebeurd; want dan was je nu veel verder dan in October. Het gaat om de ruimte achter de verdediging, want die kan een verdediger niet 'zien'. Een spits kun je zien en uitschakelen, Ruimte achter je kun je niet zien, en moet je aanvoelen, en daarbij moet je ook een speler met een bal en een diepgaande speler in de gaten houden. Als dat door blijft 'regenen', weet een verdediging niet meer waar ze moeten kijken. Ajax heeft daar de spelers voors. Ze hebben het al laten zien. (ik zeg dit niet acheraf, want op het moment dat Dolberg er weer in kwam, gaf ik aan dat dit het gestroomlijnde snelle voetbal moelijker ging maken).

[Monkey Tonk]

En een fatsoenlijk artiest wilt die 5 man een een hond in dat kroegie in de achterhoek ook op een goede show trakteren. Het gaat hem om zijn kunst en om het vermaken van zijn publiek.

Ik schreef rondom October, in de tijd van het schitterende steekpassenvoetbal, dat Ajax een kans had om de CL te winnen als men daarop verder zou bouwen en verder zou blijven groeien. Dat is niet gebeurd.

Tegen Benfica was het al een stuk minder, maar je komt er via vechtvoetbal toch uit. Dus ik heb Ajax dit jaar zien flitsen, en me daarna vaak af zitten vragen waarom ze anders zouden gaan spelen. Ik heb allang aangegeven dat het inbrengen van Dolberg een fout was, omdat je daardoor van die - blijkbaar toevallig gevonden - variant afstapt.

Ik kan je nog steeds niet helemaal volgen waarom je met Dolberg niet dodelijk zou kunnen zijn met steekballen voetbal. Bij Bayern thuis bijvoorbeeld levert een steekbal op Dolberg een doelpunt (in dit geval een penalty) op en zo zijn er wel meer momenten geweest dat Dolberg in de CL met één fijn balletje een levensgrote kans kreeg.

Ajax kan alleen de CL winnen als ze de tijd vooruit zijn, met een nieuwe variant. Ik zat al een aantal jaren te kijken naar welke club uiteindelijk het probleem van de geparkeerde bus op zou lossen. RdB kwam niet verder dan saai voetbal en de eeuwige rondo. Vele coaches gingen eraan onderdoor. LVG was ermee bezig bij MU, en kwam net een beetje in de buurt met Martial/Rashford, maar het ging te langzaam voor de fans. (Barca kan het in principe wel, maar vooral door de individuele klasse van Messi). En opeens is daar Ajax dat losbarst met een steekpassenbal van een andere planeet. Ik had gehoopt op misschien af en toe een Litmanen pass, en dat leek me al heel wat, maar het barste los. De backs gaven of de assists (na de steekpass), of maakten de doelpunten. Te gek. Maar dan blijkt alleen dat veel mensen niet weten hoe speciaal dat is, en welk probleem daarmee werd opgelost. Ajax was op dat moment weer vernieuwend. Daarom ging ik dit seizoen op het puntje van mijn stoel zitten.

Dan moet je alleen geen Dolberg inbrengen, want dan is het weg. Dat is een statische spits. Hij is niet alleen makkelijk te verdedigen (zeker door wereldtop), maar hij loopt ook nog eens de gaten dicht, ipv ze te trekken. Hij ziet het ook niet. Hij hoefde bijvoorbeeld dat onderschepte balletje tegen F'noord alleen maar opzij te leggen, en het is 2-0. In plaats daarvan schiet hij op doel, recht in de baan van drie F'noorders (inclusief Vermeer). Als iemand dat wel ziet, ziet het er heel eenvoudig uit en plaatst niemand er verder een uitroepteken bij. Logisch dat je die bal in de loop van een vrije speler legt. Ajax moet spelen met Tadic en Ziyech (dicht bij elkaar, want die voelen elkaar fantastisch aan) en een heerlijk dwarrelende Neres. Dan kan de bal heel snel rond gaan, diep op de helft van de tegenstander, en kreeg je achter de verdediging ruimte voor de ene na de andere steekpass. Zonder dat speciale recept, dat Ajax eerder wel op de mat legde, kun je de CL niet winnen. Ze hadden erop door moeten bouwen, maar dat is helaas niet gebeurd; want dan was je nu veel verder dan in October. Het gaat om de ruimte achter de verdediging, want die kan een verdediger niet 'zien'. Een spits kun je zien en uitschakelen, Ruimte achter je kun je niet zien, en moet je aanvoelen, en daarbij moet je ook een speler met een bal en een diepgaande speler in de gaten houden. Als dat door blijft 'regenen', weet een verdediging niet meer waar ze moeten kijken. Ajax heeft daar de spelers voor. Ze hebben het al laten zien. (ik zeg dit niet acheraf, want op het moment dat Dolberg er weer in kwam, gaf ik aan dat dit het gestroomlijnde snelle voetbal moelijker ging maken).

[Mr. Ajax]

Klopt. Maar de realiteit is anders.

Funny coming from you...

[Mano]

Dat 'vernieuwde' waar MT over brabbelt is niet nieuw want dat is tikkie takka barca voetbal.
Ten tijde van Iniesta, Xavi en Messi maar dat ter zijde. Met dat soort spelers kan je dit wekelijks opbrengen maar niet met Ziyech en Tadic. Die moeten 110% geven willen ze dit kunnen volhouden.

Buiten die droom om,
met elke systeem moet je kunnen winnen van Heracles of in ieder geval karakter tonen en tot het gaatje gaan.
Hier stonden 11 labbekakkerige lamlullen die 180x verkeerde passes en aannames deden. En met hun wil je steekpass-voetbal spelen

Je mag het de 'look ahead game' noemen maar hoe noem je Heereveen en Feyenoord? de 'preview look ahead'?

Je weet dat je goud in handen hebt qua groepssamenstelling en toch ga je als team denken, dit kan ook anders....
de formule heeft zich een half seizoen bewezen en toch denk je bijv als groep. 'Eigenlijk vind ik Frenkie niet zo goed, dus hij mag zelf is diep gaan voor die 75mio van em'

je laat een groepsdynamiek gewoon uit je klauwen vallen. Dat gebeurd niet door 1 iemand dat gebeurd individueel maar toch ook collectief.
En iedereen vind zijn reden vast legit!
Neres dacht fuck it, ze willen me verkopen
vd Beek vind dat hij te vaak de 12 man is dus wordt egocentrischer.
Ziyech is the man maar Frenkie krijgt de credits
Tadic liep zo en zo niet zo veel maar gedraagd zich wel als een leider, etc etc

Allemaal onderlinge irritaties die ze even lekker de loop laten nu.
Wat ze niet begrijpen dat als je jezelf wegcijfert in deze, pak(te) je wellicht de titel, haal je betere resultaten en ben je dus zichtbaarder.

Waarom is Ziyech niet verkocht vorig jaar? Omdat we voor de Kat's z'n viool aan het ballen waren vorig jaar.
We speelde nergens om. Wie komt er kijken naar iemand die geen druk heeft

[Yopii]

Je kunt nog steeds de CL winnen, maar daarvoor moet je wel terug naar de niet-te-verdedigen steekpassenvariant. Ik heb nog nooit een Ajax gezien dat een succesformule vindt en daar dan weer vanaf stapt. Onbegrijpelijk.

Geloof je dat nog steeds?

Topploegen verliezen niet van Heracles, zelfs niet op een slechte dag.

Twee leuke wedstrijden spelen tegen een dolend Bayern bewijst niets, nog los van het feit dat Ajax die wedstrijden niet eens wist te winnen. In het topvoetbal gaat het niet alleen om technische vaardigheden, maar ook om consistentie, mentale hardheid, fysieke inhoud. En wat die technische vaardigheden betreft, kijk eens naar wat de topteams in Europa in huis hebben, en kijk dan naar Ajax. Ajax heeft best aardige spelers, maar de selecties van Madrid, Barcelona, Manchester City, dat is andere koek. Waar topteams spitsen als Lewandowski, Messi, Ronaldo of Aguëro kunnen opstellen, moet Ajax het doen met een kwakkelende Dolberg en een versleten trage spits van 36, bijvoorbeeld.

Er is een wereld tussen 'helemaal niets voorstellen' en 'behoren tot de Europese top'. Dat Ajax zich plaatst voor de achtste finales van de CL, dat het daarbij een degelijke Europese subtopper als Benfica uitschakelt, is knap genoeg voor een team uit een klein voetballand. Waarom meteen die arrogantie, die grootheidswaanzin? Natuurlijk had dit team, met enige aanpassingen, verder kunnen groeien als het nog 1993 was. Toen kon LVG jaren bouwen aan een nóg beter Ajax, want er vertrokken maar een paar spelers. Dat gaat nu niet gebeuren, helaas.

[Trab]

Stuk uit de VI:

Vier competitiewedstrijden in 2019, acht verliespunten. Na de winterstop moddert Ajax onherkenbaar wat aan in de Eredivisie. PSV raakt steeds verder uit zicht. Een vijfde seizoen zonder prijs dreigt. De cruciale vraag in Amsterdam: hoe is dit mogelijk?
En weer stond hij daar. Camera’s op hem gericht, microfoon onder zijn mond, allerlei omringende journalisten met pen en notitieblokjes in de weer. Alles wat Matthijs de Ligt na het duel met Heracles zei, werd gretig vastgelegd. Pas negentien jaar, maar voorzien van een heldere geest. Welbespraakt en vol analytisch vermogen. Toch moest ook de aanvoerder van Ajax gissen naar het antwoord op de kern van het probleem van zijn ploeg.
‘We zijn weer terug bij af, ik denk zelfs dat we nog verder weg zijn’, klonk het met enige berusting na de 1-0 nederlaag tegen Heracles Almelo. ‘We stonden na de winterstop nog maar twee punten achter en hebben het nu binnen een maand weggegeven. Dat is gewoon heel slecht. Hoe dit kan? Als ik het antwoord zou weten, dan konden we er iets aan doen. We zeiden in de rust tegen elkaar: 'Waar zijn we met ons hoofd? Waar is het Ajax van voor de winterstop? Het is er niet. Hoe gaan we die kentering vinden?' Het is heel moeilijk om aan te geven waar het aan ligt.'
Één voor één druppelen de spelers uit de kleedkamer, om via de mixed zone richting de bus te lopen. Veelal stil starend in het oneindige. Ook de clubleiding met Marc Overmars en Edwin van der Sar schuift voorbij. Zij hebben zich na afloop bij de ploeg gemeld. Weinig woorden zijn gezegd.
Niemand weet ook wat te zeggen. In negentig minuten voetbal in Almelo toonde Ajax een onthutsend kwetsbaar gezicht. Van machtig en krachtig vertoon voor de winterstop tot angstig en zwalkend na de onderbreking. Het verval is immens. En niemand die het begrijpt. Net als De Ligt zijn ook andere spelers schuldbewust, maar blijft een concreet antwoord uit als er dieper op de oorzaken wordt ingezoomd. Wat meerdere spelers wel in Almelo erkennen: er is niet één reden voor de ineenstorting, het is een samenloop van meerdere factoren. Los van elkaar ogenschijnlijk klein, maar in de cumulatieve vorm een heel groot probleem. Het sneeuwbaleffect in Amsterdam.
1. PSEUDO-LEIDERS

'We zijn heel diep door de ondergrens gezakt. Vooral in de eerste helft hebben we schandalig gespeeld. We begonnen al niet goed, waren heel slordig aan de bal en kregen een penalty tegen na een heel slordig moment van ons. Die pakte Andre dan nog, gelukkig. Dat had een wake-up call moeten zijn, maar tien minuten later maken we nog een fout in de opbouw en ligt de bal in het net.’
Matthijs de Ligt na Heracles-Ajax (1-0)
De ondergrens. Een begrip dat na vorig seizoen veel waarde kreeg in de samenstelling van de selectie. Directeur spelerszaken Marc Overmars en Erik ten Hag zetten aan het begin van de zomerstop nadrukkelijk in op meer balans in de selectie, met spelers die al het nodige hebben meegemaakt. Met te veel talenten is Ajax te grillig, te wisselvallig. Tussen wedstrijden en binnen wedstrijden. Het salarisplafond gaat definitief op de schop, geld rinkelt, vooral richting Engeland, waar Daley Blind en Dusan Tadic worden verleid tot een terugkeer naar Nederland. De Servische aanvaller, modelprof van dertig jaar, en de Amsterdamse veelzijdige verdediger van 28 jaar, moesten Ajax houvast geven. Niet langer meer bij een zuchtje tegenwind overboord vliegen, maar een vaste hand, ook in slechte tijden.
De eerste seizoenshelft liep nog beter dan verwacht. De groepsfase van de Champions League werd opvallend eenvoudig gehaald, net als de achtste finale van het miljoenenbal. PSV-uit vormde maandenlang het enige smetje. Ajax ging in Eindhoven kansloos met 3-0 ten onder. Zowel Tadic, Blind, als alle andere sterkhouders gaven niet thuis. Toch werd het als een incident beschouwd, en de vinger ging vooral richting het ontbreken van aanvoerder Matthijs de Ligt als rots in de branding. Door de weerstand in de Champions League te doorstaan, zoals in pittige duels met Benfica en Bayern München, groeide het zelfbewustzijn in Amsterdam.
Ajax herbergt de ideale mix tussen ervaring en talent, luidde de algemene opvatting. Maar dan wel als het goed gaat. In de afgelopen weken beleeft Ajax het ene na het andere moment waarin leiderschap wordt gevraagd. Eerst in de tweede helft tegen SC Heerenveen, als Ajax bij balverlies maar lukraak wat doet en spelers vooral met zichzelf bezig zijn, dan in het uitduel met Feyenoord, waar na een kwartier niets meer zichtbaar is van het sterke Ajax, en afgelopen zaterdag vrijwel de hele wedstrijd in Almelo. Kon Ajax in de voorgaande duels nog wijzen richting de afwezigheid van een sterkhouder als Nicolás Tagliafico, ook dat gaat nu niet op. Ajax begint met vrijwel de sterkste basisploeg, alleen Kasper Dolberg kan niet starten vanwege een lichte blessure, maar niemand staat op. Ajax duikelt door de ondergrens en is bij in balbezit zo slordig en apathisch, dat Heracles zich heerlijk kan uitleven.
Niet alleen Tadic en Blind, maar ook ervaren spelers als Klaas Jan Huntelaar, Lasse Schöne, Nicolás Tagliafico en Hakim Ziyech lukt het niet om in Almelo op te staan en de ploeg bij de hand te nemen. De bewierookte jongelingen Matthijs de Ligt en Frenkie de Jong evenmin. Zij ervaren de nodige nieuwe prikkels in hun jonge voetbalbestaan. De leiders in goede tijden zijn nu bij tegenwind plots uiterst kwetsbaar en weten ook voetballend niet hun niveau te halen. Waar zijn de leiders gebleven? ‘Ik vind dat altijd een lastig begrip’, zegt De Ligt. ‘Wat is leiderschap? Wat er nu gebeurt, heeft misschien ook wel met karakter te maken.’ Een veelzeggende conclusie van de aanvoerder.
2. TRANSFERDRANG

'Dat is het probleem van deze groep denk ik. Het is op papier maar Heracles, maar je moet ook dan laten zien dat je Ajax bent en dat hebben we vandaag gewoon niet laten zien. We hebben ons laten slachten als makke schaapjes. Dat is ongelofelijk.'
De Ligt
Het leek het meest wenselijke pad. In, of anders vlak na de winterstop de transfer afronden en wereldkundig maken, om vervolgens helemaal te focussen op Ajax. De gedachtegang van Frenkie de Jong was logisch, en vlak na de winterstop werd de transfer naar Barcelona afgerond. ‘Het seizoen is nog niet voorbij’, sprak De Jong op de dag van zijn transfer. ‘Mijn honger naar een prijs was al supergroot, maar is nu alleen maar groter geworden. Het wordt de komende maanden echt mijn laatste kans op een prijs bij Ajax. Die moet ik pakken. Ik denk dat die hunkering overigens bij iedereen leeft. Er moeten prijzen worden gewonnen.’

Het gevoel leeft, maar tussen lichaam en geest zit een duidelijk verschil. De planning was vooraf prima, door zijn transfer wereldkundig te maken, wilde het talent een einde maken aan het eindeloze gespeculeer. Focus op Ajax, en pas na het seizoen verder over Barcelona praten. In de praktijk kreeg het echter een andere uitwerking. De Jong zelf is de laatste duels zoekende naar zijn vorm, maar daar schuilt niet zozeer het probleem.
Het ware euvel is de onbewuste reactie van zijn ploeggenoten. Stuk voor stuk gunnen de Ajacieden de geliefde De Jong zijn megatransfer, maar tegelijkertijd azen ook veel spelers op een vertrek komende zomer. Zij zijn voor hun gevoel uitgeleerd bij Ajax en willen ook de grotere competities opzoeken. Nu de transfer van De Jong duidelijk is, hebben ze het gevoel: en ik dan? Wat voor moois gaat er op mijn pad komen?
Een logische sociale reactie, maar daardoor hangt de komende transferzomer nu al in bepaalde mate boven de selectie. Het heilige vuur, dat voor de winterstop bij alle spelers zichtbaar was, om met elkaar tot het uiterste te gaan, lijkt al een paar weken verdwenen. Aan de technische staf, met Erik ten Hag voorop, om dit thema als peoplemanager te tackelen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Afgelopen zomer wist de clubleiding met een hip filmpje de kern talenten te overtuigen van nog een jaar Ajax. Alleen Justin Kluivert kon de verleiding niet weerstaan en vertrok. De andere youngsters committeerden zich aan Ajax. Door alle successen in de eerste maanden drong de overtuiging door dat de juiste beslissing was genomen. Nu de vorm weg is, en tegenslagen zich opstapelen, komt steeds meer het gevoel bij een groep spelers dat het verblijf bij Ajax een aflopende zaak is. Met of zonder prijs.
3. BEREIDHEID

‘De scherpte ontbreekt, de frisheid. We werden afgetroefd op duels en zij waren veel feller. We gaven ballen zomaar weg, dat vat de wedstrijd van vandaag samen. Afgetroefd worden, dat is een heel groot probleem. Voetballend zijn wij natuurlijk beter dan Heracles en dan mag je nooit afgetroefd worden op bereidheid, op inzet. In de eerste helft verloren we ieder duel. Het publiek ging achter Heracles staan, wij werden gepiepeld bij de cornervlag. Het was gewoon niet des Ajax.’
De Ligt
Na Feyenoord stipte Matthijs de Ligt het op duidelijke wijze aan: de bereidheid van de spelers liet te wensen over. Groepsgesprekken volgden, maar in Amsterdam zit er een verschil tussen woorden en daden. Ook zaterdagavond klonk na afloop de nodige commentaren vanuit de spelersgroep, waarbij de bereidheid de rode draad vormde. Terug naar de basis, terug naar hard werken en samen vuile meters maken. Het klonk zo logisch en alle spelers knikten instemmend vorige week, maar in Almelo was dat voornemen geen moment zichtbaar.

Team en individu zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Alleen als het team voor een fundament zorgt, kan het individu excelleren. In de eerste seizoenshelft was deze wisselwerking vrijwel wekelijks zichtbaar. In de afgelopen weken lijkt het nergens meer te vinden. De verwijtende blikken schoten zaterdagavond continu over het kunstgras. De spelers van Heracles voelden zichzelf met de minuut groeien, terwijl de spelers van Ajax het op zo veel vlakken continu met elkaar oneens waren.
Liefst 184 keer verspeelde Ajax de bal tegen Heracles, een dieptepunt dit seizoen. 'Dat zegt alles', aldus De Ligt. 'Heracles zat er bovenop en wij hadden daar geen antwoord op. We wisten dat zij druk zouden gaan zetten op het kunstgras met de wind in de rug. Daar wilden we onderuit voetballen of de lange bal spelen op de spitsen. Het werd vooral de lange bal, maar de ballen werden niet vastgehouden. Dan kom je nergens aan voetballen toe. Niet achterin, niet op het middenveld en niet voorin. Dan loop je alleen maar achter de bal aan.'
4. VORMCRISIS

'De situatie omdraaien is nu het belangrijkste. Daar hebben we het na de wedstrijd tegen Feyenoord over gehad en tegen VVV leek er een kentering te zijn, maar als je daarna zo afgaat als vandaag… Ik heb er geen verklaring voor, om eerlijk te zijn. Wat er nu moet gebeuren? We hebben woensdag een pot op het programma staan waar iedereen al een lange tijd naar uitkijkt. Daar moeten we ons nu op focussen. We zullen dan heel anders voor de dag moeten komen, dat weet iedereen.'
De Ligt
In de catacomben van het Polman Stadion bleef de kleedkamerdeur na afloop een tijdje dicht. Binnen was de ontgoocheling groot. Heel groot. Ajax is het even helemaal kwijt en intussen beseft iedereen in Amsterdam dat het niet langer meer een incident is. Het gat met PSV is zes punten, terwijl nummer drie Feyenoord eveneens op acht punten staat. Ajax moet alle zeilen bijzetten om de titelrace nog spannend te maken en niet weer als tweede te eindigen, daar waar de club al jarenlang zo van gruwelt. Opvallend detail is dat de club momenteel na 21 competitieduels op vijftig punten staat. Sinds 2010 hadden de Amsterdammers niet zo veel punten. Ook in de kampioensjaren tussen 2011 en 2014 was dit niet het geval. Toch zijn die statistieken te verwaarlozen. Alleen het kampioenschap telt in de hoofdstad en die stip aan de horizon is bijna verdwenen.

De vraag hoe nu verder is dan ook op zijn plaats. De driefrontenstrijd was maandenlang een gegeven waarmee kon worden gepronkt, maar kan deze maand zomaar in zijn geheel zijn verdwenen. Woensdag wacht het treffen met Real Madrid in de achtste finale van de Champions League. Half december, op de dag van de loting, werd er in Amsterdam nog vol tevredenheid gereageerd op dit affiche. Ajax was de club in vorm, bij Real Madrid ging het allemaal moeizaam. Inmiddels is het sentiment bij beide clubs volledig omgedraaid. En dan wacht eind februari in De Kuip nog de halve finale van de KNVB Beker. Tot voor kort eveneens een treffen waar Ajax vol zelfvertrouwen naar uitkeek, maar dat gevoel is momenteel nergens meer op gebaseerd.
Met vier puntjes uit vier competitieduels begeeft Ajax zich in een grote vormcrisis. Als ploeg, en individueel zijn de spelers ver verwijderd van het gewenste niveau. ‘Vorm is niet helemaal te sturen, dat kan er morgen weer zijn’, sprak Ten Hag na afloop. De wens is in dit geval niet alleen de vader van de gedachte, het lijkt ook bittere noodzaak. De ondergrens is in de afgelopen weken al te vaak naar beneden verlegd.
DE VERSCHILLENDE PIJLEN OP TEN HAG

Erik ten Hag is de eerste die het zelf zal erkennen. Hij is de hoofdtrainer, hij is verantwoordelijk. In goede tijden kreeg de Tukker terecht de complimenten. In slechte tijden volgen er logischerwijs kritische noten. ‘Bij Ajax moet je altijd winnen, altijd’, liet Ten Hag zich al vaak ontvallen. Nu dat niet gebeurt, zijn de pijlen niet alleen op de spelers, maar ook op de trainer gericht:

 Wisselbeleid

Ten Hag wijst dit seizoen veelvuldig naar de brede bank die hij tot zijn beschikking heeft en het gegeven dat de selectie voor hem uit meer dan elf basisspelers bestaat. ‘Vijftien, misschien wel zestien basisspelers’, zegt de trainer met regelmaat. Met die overtuiging dient zich bij tegenslag een interessant aspect aan. Als het goed gaat, het spel en de resultaten, zoals in de eerste seizoenshelft, dan houden wisselspelers zich stil. Maar nu liggen alle keuzes van Ten Hag onder een vergrootglas. Waarom wisselt hij steeds Donny van de Beek? Waarom kiest hij voor Dolberg, of voor Huntelaar? Waarom laat hij Hakim Ziyech en Dusan Tadic steeds staan? Meer dan ooit tevoren in zijn tijd bij Ajax staan de keuzes voor en tijdens de wedstrijd van Ten Hag onder druk.

 Rol David Neres

Vanuit China kwam een bod van 45 miljoen binnen, maar Ajax wilde David Neres in januari niet laten vertrekken. Lovenswaardig, aangezien de financiële middelen eindeloos voorradig zijn in de hoofdstad en er werd ingezet op de sportieve plannen in de komende maanden. Neres wilde zelf graag, maar legde zich neer bij het besluit van de clubleiding. Overmars en Ten Hag schatte in dat een vertrek van Maximilian Wöber wel op te vangen was, maar van Neres niet. Vijf wedstrijden verder is het wachten op het daadwerkelijke vertrouwen in de Braziliaan. 21, 45, 30 en 17 minuten is achtereenvolgens de speeltijd van de aanvaller dit kalenderjaar. Vorige week was hij als invaller tegen VVV succesvol met een doelpunt en twee assists, geheel passend bij het hoge rendement van de speler. Afgelopen zaterdag moest hij echter negentig minuten op de bank blijven.

 Onrust assistent

Ajax en de technische staf. Het is inmiddels bijna traditie geworden in de hoofdstad dat er binnen de leiding van de ploeg onrust ontstaat. Onder Frank de Boer, tussen Dennis Bergkamp en Hennie Spijkerman met Orlando Trustfull, was er dagelijks ruis op de lijn. Dit kwam helemaal aan het oppervlak tijdens de periode Peter Bosz. Bosz en Krüzen stonden recht tegenover Bergkamp en Spijkerman. Het was zelfs de reden voor het vertrek van Bosz bij Ajax, aangezien de clubleiding niet wilde doorselecteren in de staf. Onder Ten Hag leek er aanvankelijk een duidelijke afstemming. Samen met Alfred Schreuder zorgde de hoofdtrainer voor nieuwe impulsen binnen de club, terwijl Aron Winter en Richard Witschge als ras-Ajacieden het Amsterdamse dna bewaakten. Tot grote confrontaties heeft het niet geleid, maar de vraag is wel hoe lang deze samenstelling nog stand houdt. Het is een publiek geheim dat Schreuder niet helemaal op zijn plek is als assistent-trainer bij Ajax en mogelijk openstaat voor een vertrek aan het einde van het seizoen naar RB Leipzig, waar hij assistent van Julian Nagelsmann, met wie hij eerder samenwerkte bij Hoffenheim, kan worden. Ten Hag moet in deze hectische tijden niet alleen de ploeg, maar ook zijn staf zien te managen.

 Te veel vrijheid?

In de zomerstop vond een grondige evaluatie plaats. Van de selectie maar ook van de staf en de gehanteerde aanpak. In samenspraak met de kernspelers maakte Ten Hag nieuwe afspraken voor het seizoen. De trainer gaat altijd uit van situationeel leiderschap. Het leverde veel tevredenheid op bij de spelers. In de eerste maanden in Amsterdam, begin 2018, observeerde de trainer veel en zat korter op de groep. Dit seizoen koos hij voor een meer lossere aanpak. Aangezien de resultaten, gekoppeld aan het spel, prima waren in de eerste maanden, werd dit terecht als de beste aanpak gezien. Waar vrijheid toeneemt dient ook verantwoordelijkheid toe te nemen. Dat hebben de spelers lange tijd goed gedaan. Na de dramatische start na de winterstop roept de huidige situatie om een andere benadering. Ten Hag gaf na het debacle in De Kuip al aan dat hij er korter op moest zitten. De vraag is alleen of dit wel het gewenste gevolg gaat krijgen bij de spelersgroep. De spelers zijn bepaalde vrijheden gewend en willen die behouden. Het gevolg kan opnieuw een spanningsveld betekenen. Niet alleen tussen spelers onderling, maar ook tussen spelers en trainer. Meer dan ooit moet Ten Hag zijn kwaliteiten als peoplemanager laten gelden om de kleedkamer bij elkaar te houden. En daarmee zijn eigen functioneren onder controle te houden.