Kern van het probleem ook wel. Bij Ajax zijn het allemaal prinsjes die in hun hoofden al bezig zijn met de volgende stap. Dan krijg je nooit een eenheid met een fatsoenlijke winnaarsmentaliteit. Bij PSV is het wel een team, met spelers die voor elkaar willen knokken. Een essentieel verschil tussen het wel en niet kampioen worden, mijn inziens.
Klopt zeker. NIeuw is het niet. Ik hoor LVG nog klagen, na de uitschakeling tegen Auxerre en de nederlaag tegen PSV, dat sommige spelers (Bergkamp, Jonk, Vink) met hun hoofd ergens anders waren.
Neem Matthijs de Ligt: hij speelde in de jeugd constant één of twee lichtingen hoger, dat was een grote uitdaging voor hem. Op het moment dat hij 'gewoon meedraaide' ging hij prompt een niveau omhoog, want hij 'moest geprikkeld worden'. Dat heeft uiteraard gevolgen voor zijn instelling. Alles draait om hem, om zijn ontwikkeling en zijn toekomst. Vervolgens verwachten we dat hij zich gaat wegcijferen voor Blind of Frenkie de Jong. Misschien is dat wat veel gevraagd.
De opleiding van Ajax brengt verhoudingsgewijs veel van zulke jongens voort. Zelden een Hendrix, een Viergever of een andere stille kracht. Bij PSV het omgekeerd: daar lopen veel Belgen en andere rustige jongens, en halen ze de branieschoppers van buiten.
Op zich niet zo'n gek verhaal: door de nadruk op uitblinkers/creatieve spelers worden de beste jeugdspelers begeerd door de Europese top. Ajax heeft zich moeten uitsloven om Ryan Gravenbergh te behouden, bijvoorbeeld. Die jongen wordt gepamperd, krijgt een 'persoonlijk traject', mag meetrainen met Ajax 1, enz. Wat doet dat met die jongen? Naci Ünüvar wordt hetzelfde verhaal. Krijg hem maar eens zover dat hij tekent en later bijtekent.
Dan haalt Ajax nog spelers als Sanchez en Neres, die zitten er ook niet voor de clubliefde...
PSV doet het op een heel andere manier. Dat heeft doorgaans maar twee, hooguit drie uitblinkers. Verder degelijke teamspelers.
Matchday!! 